Oι καλύτερες Ελληνικές κωμωδίες του σινεμά

[Bambinella]

Ο ελληνικος κινηματογραφος εχει να επιδειξει πληθωρα κωμωδιων, και ιδιαιτερα κατα τη χρυση εποχη του. Κωμωδιες ανοστες, σαχλες, βαρετες, και ξεχασμενες......

Αλλα και κωμωδιες απολαυστικες, εξυπνες, σπιρτοζικες, και αξεχαστες.

Σε αυτο το τελευταιο ειδος αναφερομαι, και ευτυχως υπαρχουν πολλες που ανηκουν εδω! Ταινιες που μας χαρισαν υπεροχες στιγμες με τις ατακες εκλεκτων σεναριογραφων ερμηνευμενες απο ταλαντουχους ηθοποιους μας. Ταινιες που μας εκαναν να γελασουμε μεχρι δακρυων και που βλεπουμε ξανα και ξανα σαν να ειναι η πρωτη φορα.

Αγαπημενες δικες μου το Ουτε Γατα Ουτε Ζημια, με τον Βασιλη Λογοθετιδη, και Ο Ηλιας του 16ου, με τον Κωστα Χατζηχρηστο.

Και στις δυο, κεντουν τα κειμενα του Αλεκου Σακελλαριου και οι ανεπαναληπτες ερμηνειες των πρωταγωνιστων.

Ειδικα στον Ηλια του 16ου, νομιζω πως ο Χατζηχρηστος εκανε τον καλυτερο κινηματογραφικο ρολο της καριερας του!

 

[tzias57]

Οι παραπάνω είναι και αγαπημένες δικές μου κωμωδίες. Άλλες πολυ καλές κωμωδίες είναι "τα κίτρινα γάντια" με φανταστικές ερμηνείες από Σταυρίδη-Γκιωνάκη αλλά και η ταινία "Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες" στην οποία δίνου ρέστα Ηλιόπουλος-Χατζηχρήστος-Ζερβός και Τζόλυ Γαρμπή.

 

[Wally]

Πολυτεχνιτης και Ερημοσπιτης

http://www.youtube.com/watch?v=EypVV-zp7aQ

Η διλογια ΘουΒου

Ο μπακαλογατος

 

[joe]

O Θου Βου ειναι μνημειο οχι ταινια!

 

[Omenforever]

Κορόιδο Γαμπρέ:

http://www.youtube.com/watch?v=zXk6qZu6Zrk

 

[αριαδνη]

http://www.youtube.com/watch?v=hf7oBzdx8Ps

μια ειναι για μενα η καλυτερη ταινια-κωμωδία του ελληνικου κινηματογραφου: ελα στο θειο, με εναν Σταυριδη φλεγματωδη και εναν Φωτοπουλο στα καλυτερα του..μια Σμαρουλα Γιουλη στο ρολο της Ρουλας που αγαπάει εναν υπάλληλο μπακάλη και ομως αναγκάζεται να πάρει τον Σταυρίδη..και μια Σπεραντζα Βρανα που πετά τις ατάκες..

σε καποια στιγμη , ερχεται ο Σταυριδης ως μελλοντας γαμπρός στο σπίτι της Ρουλας, η Ρουλα του αντιστεκεται, δεν τον θελει, εχει κατα νου τον Κωστα οποτε της λέει και αυτός, σιγουρος για την επιτυχια του στις γυναικες:

''Δεν ειμαι όμορφος αλλα ειμαι γλυκος , πολυ γλυκος, κομπόστα σωστη, σορολάτος είμαι..'' θανατηφορα και η ατακα του Σταυριδη στην αρχη, 'για κοιταξτε βρε εναν οδοστρωτηρα' στις απειλες τις Σπεραντζας οτι θα τον στρωσει και εχει βρει τον τροπο, τον τεμπέλη , αμετανοητο γλετζε Αντωνη που ολη μερα παιζει χαρτια! τετοια αντιθεση με τον εργατικο Κωστακη..εκεινη δε η σκηνη με το κουστουμι που μεσα κρυβονται τα λεφτα που επιχειρει ο Σταυριδης να πάρει απο το θειο, θεικη και μετα κατηγορει τον αμεπτο Κωστα..το πηγαινοφερνουν το σακακι , ο θειος ανυποψιαστος..

Καλα η συμμαχια Φωτοπουλο-Σταυριδη -Γιουλη-Βρανα ηταν σιγουρη επιτυχία αλλα η ταινια εχει και βαθυτερα νοηματα..

Θυμάμαι και τον Φωτοπουλο, σαν φτωχο Φωτη, που χρωσταει αδελφο της Ρουλας που λεει συνέχεια την φραση σε κάθε δυσκολη στιγμή του''με τον παρά μου, θα μιλήσω'

 

[V.I.Smirnov]

Εξαίρετες ελληνικές κωμωδίες υπάρχουν πολλές, τόσες που ο διαχωρισμός των καλύτερων σε μια μικρή ομάδα είναι αδύνατος.

Aκόμα κι' αν κάποια έναντι άλλων είναι λιγότερο καλή σε κάτι (π.χ. σενάριο ή σκηνοθεσία) συνήθως περιέχει κάποιες σκηνές/αττάκες που την κάνουν να ξεχωρίζει και να αξίζει όσο και οι άλλες.

Νομίζω συνεπώς ότι το παρόν thread δεν έχει νόημα, θα επαναλαμβάνονται πράγματα που έχουν γραφεί σε συναφή threads.

Πέραν αυτών, πιστεύω ότι η κωμωδία με τις περισσότερες αττάκες είναι με τον Ζήκο.

Εκείνο όμως που αναρωτιέμαι συχνά είναι πώς θα φαίνονταν τέτοιες ταινίες στο εξωτερικό.

Τα γλωσσικά ιδιώματα, η ιδιαιτερότητα των χαρακτήρων, το χιούμορ κλπ θα ήταν κατανοητά και σε ποιόν βαθμό ;

 

[serano915]

Από τις πιο αγαπημένες ελληνικές κωμωδίες νομίζω ότι είναι η "Δεσποινίς Διευθυντίς"! Καρέζη, Αλεξανδράκης, Παπαγιανόπουλος στα καλύτερά τους!!!

Γυρίσατε;;;;

http://www.youtube.com/watch?v=8l-AI2y9lOc

αποκορύφωμα της σκηνής στο τέλος ο Αλεξανδράκης που πιάνει το γατί για να καθαρίσει το παπούτσι του!!!

 

[αριαδνη]

http://www.youtube.com/watch?v=FY5tx0DtqpU&feature=related

δεν ξερω αν ειναι αληθεια αλλα ο Γουντι Αλλεν συμβουλεψε κάποτε εναν εκκολαπτόμενο σκηνοθέτη που του ζήτησε την γνωμη, 'να μελετησει καλά ελληνικη κωμωδια και τους λαικους τυπους της' αν ειναι αληθεια αυτο τοτε ξερουμε οτι η ελληνικη κωμωδια ειχε κάνει αισθηση και στο εξωτερικό..

παντως το πιστευω οτι εχουμε την καλυτερη κωμωδία, βεβαια οι τυποι που εμφανιζονται δεν ξερω αν θα ταιριαζαν με την ιδιοσυγκρασια των ξενων..μπορεί και να τους απέρριπταν!

για μενα πάντως ο καλυτερος κωμικος μας ειναι ο Φωτοπουλος, άψογος, αφησε εποχη, οπου τον εχω δει βγαζει γελιο αλλα και κουλτουρα..

β' καλυτερη κωμωδια για μενα 'της κακομοιρας' που πραγματικα γινεται οτι λεει ο τιτλος..

 

[V.I.Smirnov]

Οι καλές κωμωδίες είναι αυτές που συνδυάζουν τις αττάκες με ένα αβίαστο φυσικό αυθορμητισμό

του οποίου η γνησιότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από τον θεατή.

Όσο λιγότερα τεχνητά στοιχεία έχει ένα έργο (πρωταρχικά στους διαλόγους) τόσο πιο εύκολα προσλαμβάνεται από τους θεατές.

Το πασιφανές παράδειγμα από τις ξένες κωμωδίες είναι οι Stan & Laurel που παραμένουν αξεπέραστοι για περισσότερα από 70 χρόνια.

Π.χ. στην παραπάνω σκηνή από το "Δεσποινίς διευθυντής" το "γυρίσατε ;" που λέει η Τζένη στο τηλέφωνο δείχνει φτιαχτό - δεν μπορείς να γελάσεις.

Το ίδιο και σε άλλα σημεία της ταινίας. Αντίθετα, στο ίδιο έργο, σκηνές π.χ. με τον Δ. Νικολαϊδη (τον ναύαρχο) είναι πολύ πιο φυσικές.

Όμοια και σε άλλα έργα.

 

[αριαδνη]

Οι καλές κωμωδίες είναι αυτές που συνδυάζουν τις αττάκες με ένα αβίαστο φυσικό αυθορμητισμό του οποίου η γνησιότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από τον θεατή.

φαινεται να ξερεις πραγματα πάνω στον ελληνικο κινηματογραφο V.I.Smirnov, πάντως το'δεσποινις διευθυντη' πάντα το θεωρουσα λιγο βαρυ, λιγο τεχνικό οτι όμως η Τζενη ήταν πολυ καλη στην αισθηματικη κομεντι το πιστευω..αλλη ταινια για γελια και κλαμματα'οι γαμπροι της ευτυχίας'!

και ο 'λεφτας' που εδειξε σημερα η τηλεοραση πολύ καλή, γενικα οι ταινιες αυτες ζωντανευαν το αγνο, λαικο συναισθημα και ισως αυτη η πρωτοπλαστη αθωτητα με την οποια λέγονταν οι ατακες της κάνει ξεχωριστές..

 

[V.I.Smirnov]

@αριάδνη

Ευχαριστώ για την φιλοφρόνηση αλλά δεν ξέρω κάτι παραπάνω από εσάς.

Το συμπέρασμα που έγραψα είναι προφανές αν παρακολουθήσεις προσεκτικά.

Σκέψου και θα διαπιστώσεις ότι είναι το κύριο συστατικό της επιτυχίας σε όλες τις καλές κωμωδίες παντού.

Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθεί η ισορροπία της φυσικότητας του παιξίματος ανάμεσα στην υπερβολή και το τετριμμένο.

Σε όλα τα στοιχεία του έργου, όχι μόνον στους διαλόγους.

Π.χ. το remake του "Ηλίας του 16ου" έχει χειρότερο "μουσικό χαλί", κάποιοι ρόλοι κουράζουν, το παίξιμο σε πολλές σκηνές είναι βεβιασμένο,

πολλοί διάλογοι δείχνουν τεχνητοί κλπ....μέρα με νύχτα από το πρωτότυπο.

Όποιος έχει στοιχειώδη αισθητική αυτά τα βλέπει αμέσως, δεν χρειάζεται να είσαι κριτικός κινηματογράφου.

 

[exetlaios]

Οτιδήποτε έχει Φραγκίσκο Μανέλη και Κούλη Στολίγκα, είναι αγαπημένο μου !

 

[retrofan]

Βέγγος και "Τύφλα να έχει ο Μάρλον Μπράντο"

Γέλια μέχρι δακρύων με την ομαδική παράκρουση που προκαλεί ο και καλά ποιητής (στην πραγματικότητα ληξίαρχος) Στέφανος Αυγερινός.

http://www.youtube.com/watch?v=tJT54TC0gGc?version=3">

 

[Artemis]

Αγαπημενες δικες μου:

1. Αρχοντισσα και ο αλητης

2. Νεραιδα και το παλικαρι

3. Θαλασσιες οι χαντρες

4. Μια κυρια στα μπουζουκια

5. Γοργονες και μαγκες

 

[Bambinella]

Eχω αδυναμια στον Αλεκο Σακελλαριο και ειμαι ευχαριστημενη που πριν απο πολλα χρονια ειχα την τιμη να τον δω απο κοντα και να του σφιξω το χερι. Η ταινια Αλιμονο στους Νεους ειναι μια απο τις καλυτερες του, και περαν των πολλων χαριτωμενων κωμικων στοιχειων της, περναει αρκετα μηνυματα επικαιρα και διαχρονικα.

Η παρακατω σκηνη ειναι η πιο αγαπημενη μου σε ολο το φιλμ:

http://www.youtube.com/watch?v=PulPaDbSd6Q

 

[ares]

Εμενα αυτη που με κανει να γελαω οποτε την βλεπω ειναι το γαμος αλλα ελληνικα εκπληκτικη η ξενια καλογεροπουλου!!!!!!!!!!!

 

[Peter Pan]

Αγαπημένος ελληνικός κινηματογράφος...!

 

[Bambinella]

Επιμενω με Αλεκο Σακελλαριο...

Ειχα διαβασει σε μια κριτικη οτι τα σεναρια των ταινιων Ουτε Γατα Ουτε Ζημια, και Ο Φιλος μου Ο Λευτερακης, ειναι τα πιο εξυπνα στην ιστορια του παλιου ελληνικου κινηματογραφου.

http://www.youtube.com/watch?v=QzO5HxGyjhI&feature=related

 

[ARETARA]

Θεικό, άφθονο γέλιο έχει και η ανεπανάληπτη ταινία "Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα" (1960), μια ταινία συλλεκτική που οπωσδήποτε πρέπει να δείτε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Δυο γεννημένοι ηθοποιοί (Θανάσης Βέγγος και Φραγκίσκος Μανέλλης) δίνουν αβίαστα ρεσιτάλ και ομορφαίνουν τις μέρες μας. Στο στιγμιότυπο παρακάτω βρίσκονται ακόμη στην επαρχία σαν αγρότες με τον Ζαννίνο σαν εργοδότη. (Η ταινία δυστυχώς δεν ανέβηκε όλη).

[ame=[/FONT]http://www.youtube.com/watch?v=E0hM3D7e1nU]http://www.youtube.com/watch?v=E0hM3D7e1nU