Ο μηχανισμός του ανεμόμυλου !
Βλέπω κατά καιρούς σε διοράματα να έχουν φτιαχτεί medieval ανεμόμυλοι και ζηλεύω... Ηθελα να φτιάξω έναν, αλλά με δύο προϋποθέσεις: 1) να μη χρειαστεί ούτε να τρυπήσω κομμάτι ούτε να χαραμίσω κομμάτι (π.χ. σκαλωσιές καραβιών), 2) να παραμείνω πιστός στις αρχές περί μηδενικού κόστους.
Ας δούμε λοιπόν...
Τα υλικά μας:
Ενα κομμάτι στέγης
Τρία κομμάτια φελιζόλ (πάχος 1 cm), ένα στα μέτρα του παραθύρου για να πάει "χωνευτό" και δύο λίγο μεγαλύτερα, στο ένα από τα οποία έχω φέρει τις διαγώνιες για να ξέρω το κέντρο του.
Ενα κομμάτι φελιζόλ κομμένο κυκλικά (πάχος 1,5-2 cm) κι ακόμα ένα μικρό σε σχήμα κύβου.
Δυο κομματάκια σφουγγάρι
Ενα καλαμάκι και 3 οδοντογλυφίδες κομμένες στη μέση
Και ξέχασα και το σουβλί (που πάει με όλα) και αναγκάστηκα να το βγάλω φωτο μόνο του
Η κατασκευή:
"Χωνεύουμε" το μικρό κομμάτι στο παράθυρο και τοποθετούμε το ένα από τα δύο μεγάλα (όχι αυτό με τις διαγώνιες) στην πίσω πλευρά του κομματιού της στέγης (βλέπετε τρυπίτσες επειδή έχει ήδη προηγηθεί η διαδικασία της κατασκευής).
Ενώνουμε με τις οδοντογλυφίδες από μέσα προς τα έξω. Θα πρέπει να προκύψει το παρακάτω:
Τελειώσαμε με το πρώτο μέρος της κατασκευής. Εννοείται ότι κανονικά όλα τα κομμάτια βάφονται και γενικά παίρνουν την τελική τους μορφή πριν από το μοντάρισμα. Εδώ απλώς δείχνω τον τρόπο να φτιάξουμε το μηχανισμό...
Πάμε στο δεύτερο μέρος λοιπόν...
Κόβουμε όσο χρειαζόμαστε από το καλαμάκι και το περνάμε μέσα από το κέντρο του κυκλικού μας κομματιού, του "τροχού".
Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, ουσιαστικά έχουμε τελειώσει !!!
Αρκεί πλέον να φτιάξουμε προσεκτικά το... σουβλάκι μας !
Κύβος - σφουγγαράκι - Τροχός - σφουγγαράκι - Το κομμάτι με τις διαγώνιες
και μόλις τα πιέσουμε έχουμε αυτό
Μολονότι είναι εξαιρετικά απίθανο να πέσει τελικά η μύτη του σουβλιού στον άξονα του παραθύρου (θέλει... προσπάθεια για να συμβεί) καλό είναι να σας περισσεύει τελικά 1-1,5 cm.
Οπως είναι λοιπόν το "σουβλάκι", πάμε και το προσαρμόζουμε στο κομμάτι της στέγης
Ετοιμοι !!!
Θα διαπιστώσετε ότι ο "τροχός" σας γυρίζει ανεξάρτητα και μάλιστα με πολύ ικανοποιητικό ρυθμό (ούτε εντελώς χαλαρά, ούτε σφιχτά, άλλωστε μπορείτε να το ρυθμίσετε αυτό με τα σφουγγαράκια
).
Επίσης, πετύχαμε να φέρουμε τον τροχό αρκετά έξω σε σχέση με την επέκταση που υπάρχει στην κορυφή της στέγης, πολύ σημαντικό για τη συνέχεια !
Φυσικά, θα κόψουμε πλέον ό,τι περισσεύει από το σουβλί κι από εδώ και πέρα θα αφήσει ο καθένας τη φαντασία του να δουλέψει. Μπορείτε πλέον να μπήξετε στον τροχό ό,τι κρίνετε πως θα κάνει το μύλο σας πιο ευπαρουσίαστο. Προσωπικά, θα φτιάξω 4 "φτερά" με τα αγαπημένα μου σουβλιά και λίγο ύφασμα...
Κι ό,τι ώρα θέλω, τραβάω το σουβλί κι έρχομαι στην αρχική κατάσταση χωρίς να έχω χαλάσει τίποτε από το κομμάτι της στέγης ! Από κόστος, να μην τα λέμε και τα ξαναλέμε...