Spectrum vs Amstrad [Μερος XXII]

[Ace]

Οκ δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά games που θα έπαιζα με τόσο χοντροκομμένα spriteς, λες και έδωσες χάπια στο Atari 2600.

Δοκίμασέ το και θα δεις ότι θα κολλήσεις!

 

[Imgema]

Σκεφτόμουν να επιλέξω το Mayhem in Monsterland σαν το πιο όμορφο παιχνίδι στο C64 και ένα από τα λίγα που θα έπαιζα.

Ομως θα κλέψω και θα πω την μεταφορά του Master System Sonic που βγήκε πρόσφατα.

 

[Shinobi]

Ειχε ζωη ο amstrad ακομα το 1989 αλλα τα καλα του χρονια ηταν 1986 εως και 1988 οπως και τα αλλα δυο 8μπιτα. Ηδη απο το 1988 ειχε πιασει ο Atari ST που εριχνε συνεχως την τιμη η Atari και απο το 1990 η Amiga 500.

Ασχετο τελειως ο c64 πουλαγε τοσο πολυ που ηταν η βασικη πηγη εσοδων της Commodore μεχρι το 1993 που τον σταματησε και μολις χαθηκε το χρημα τον επομενο χρονο εκλεισε. Δεν υπηρχε σαλιο πλεον τα λεφτα τα ειχαν ξοδεψει σε ιδιωτικα τζετ και λουσα τα γκολντεν μποι της Commodore. Υπαρχει και ενα στορι ειχαν βγαλει το cd32 (φοβερη κονσολα για την εποχη, ανωτερο θεωρητικα του snes και megadrive) που πουλαγε κυριολεκτικα σαν τρελο και παιζει να ειχε σωσει την Commodore και το εργοστασιο που το εφτιαχνε στην Κορεα η Φιλιππινες δεν θυμαμαι, τους λεει τα λεφτα μπροστα δεν εχει αλλο τζαμπα, τους εκοψε και το cd32 και βαρεσαν φαλιρισμα. Νομιζω προλαβε σε ελαχιστους μηνες να δωσει 200.000 κομματια κατι τετοιο μεχρι να τους κλεισει την πορτα το εργοστασιο λογω τσαμπατζιον παραγγελιες

 

[Wally]

@Takero72 35 ηταν πολλα. Αλλα αξιζε να τα γλυτωσεις και να παρεις ενα μπαγιατικο απο γεννησιμιου του προιον και ποσο μαλλον εν ετει 1988? 135 για να εχεις μια Amiga - εστω στο σαλονι - ηταν VFM.
@Ace Οι τιμες που εδωσα ηταν απο διαφημισεις του Pixel Μαρτης 1988 αρα αφορουσαν Φλεβαρη 1988. Παραλληλες εισαγωγες ερχοντουσαν φθηνοτερα.
@telonio Εκατσε η μπιλια και ειχα προσβαση σχεδον σε ολα τα γνωστα micros της εποχης λογω συμμαθητων. Ετσι συνεκρινα τον Spectrum μου - αγορασμενος το 1984 - με διαφορα μοντελα - 800XL, Oric, C64, 464, 6128 κτλ. Μου αρεσαν τα τετραγωνα pixel και η καλη αναλυση και με ξενιζε ο,τι διαφορετικο εκεινη την εποχη. Αν και κασσετοφωνο - φορτωνε στα 3.5 λεπτα που ΟΚ μπορουσα να ζησω με αυτο - ολα τα αλλα μηχανηματα με κασσετα ειχαν πολλαπλασιους χρονους. Το μονο micro που με εντυπωσιαζε παραπανω τοτε ηταν ο C64 αποκλειστικα λογω του ηχου του.

Αλλα οπως ειπα το 88 ειχα αλλαξει πιστα. Αρα για τα 4 αυτα χρονια, τα λεφτα που δεν ειχε αλλα εσκασε ο πατερας μου (το εβλεπε σας Αγγλικα/φροντιστηριο - του ειχε καρφωθει οτι οι υπολογιστες ειναι το επαγγελματικο μελλον και τελικα ειχε δικιο), ηταν η καλυτερη επιλογη.
Δεν εσκασε μια περιουσια για C64, δεν εμεινα χωρις μηχανημα μεχρι το 86 για να επαιρνα CPC και οταν τα 8bit ξεκινουσαν την κατρακυλα , την ειχα κανει.

Στο σημερα, ναι συνεχιζω να προτιμω να παιζω Spectrum σε σχεση με τα αλλα 8bit - παρολα αυτα ασχολουμαι με ολα.

 

[Ace]

Ειχε ζωη ο amstrad ακομα το 1989 αλλα τα καλα του χρονια ηταν 1986 εως και 1988 οπως και τα αλλα δυο 8μπιτα. Ηδη απο το 1988 ειχε πιασει ο Atari ST που εριχνε συνεχως την τιμη η Atari και απο το 1990 η Amiga 500.

Είχε ζωή, πολύ σωστά, αλλά για αυτούς που τον αγαπούσαν ρε φίλε, που είχαν μεγαλώσει μαζί του και ήξεραν τα προτερήματα και τις αδυναμίες του, αλλά παράλληλα δεν τους περίσσευαν και τα φράγκα για αναβάθμιση στα 16bit...
Όχι τώρα να ξεκινάς με Amstrad αρχές '90, χωρίς να έχεις ιδέα για τι μηχάνημα πρόκειται! Ούτε στη φυλακή! Και καλά που ξεκίνησες με Ghouls'n'Ghosts και Kick Off 2, μια χαρά playable παιχνιδάκια ήταν, φαντάζεσαι να σου είχαν πάρει κανά Pit Fighter ή κανά Final Fight, ξέρω 'γώ; Τότε ήταν που δεν θα το γλύτωνε το μπλε και τη θάλασσα, είμαι σίγουρος!

@Takero72 35 ηταν πολλα. Αλλα αξιζε να τα γλυτωσεις και να παρεις ενα μπαγιατικο απο γεννησιμιου του προιον και ποσο μαλλον εν ετει 1988? 135 για να εχεις μια Amiga - εστω στο σαλονι - ηταν VFM.
@Ace Οι τιμες που εδωσα ηταν απο διαφημισεις του Pixel Μαρτης 1988 αρα αφορουσαν Φλεβαρη 1988. Παραλληλες εισαγωγες ερχοντουσαν φθηνοτερα.

Ότι άξιζε, άξιζε αλλά πολλοί το 1988, συμπεριλαμβανομένου και εμού, δεν ήταν σε θέση να δώσουν ούτε τα 135 χιλιάρικα, για την 500άρα, ούτε τα 100 για τον έγχρωμο 6128, διάολε ούτε καν τα 75 για τον πράσινο 6128.

Τα 55 χιλιάρικα για τον μεταχειρισμένο πράσινο 6128 από Easy Tech στην Ικονίου, ήταν το σχεδόν απόλυτο ταβάνι για εμένα, αλλά και πολλούς άλλους, πιστεύω.-και σε αυτά τα λεφτά ήταν ασυναγώνιστος. Πραγματικά no brainer, Όχι το δικό σου, το γιαλατζί!

Δεν χρειαζόταν να ξοδέψω ούτε δραχμή παραπάνω, που δεν είχα έτσι κι αλλιώς, για drive, κασετόφωνο και οθόνη. Θα μου πεις μπορούσες να παίξεις σε τηλεόραση και με κασετόφωνο οικιακό, αμ δε! Η μοναδική ασπρόμαυρη -έγχρωμη πήραμε το '89 με δόσεις- τηλεόραση του σπιτιού μου, εγγυόταν ότι θα με σήκωνε κάποιος την πιο ακατάλληλη στιγμή, που θα ήθελα να παίξω κι εγώ λίγο... Άσε το κασετόφωνο... Ένα θα πω για το κασετόφωνο μας πάντως, το γνήσιο Thanatos, που είχα φάει τη μισή Αθήνα να το βρω, δεν υπήρχε περίπτωση να το βάλω εκεί μέσα...

Άρα για να συνοψίσουμε, αυτά τα 55 χιλιάρικα μου έδωσαν μια all-in-one λύση, ώστε να μπορώ να ασχοληθώ απερίσπαστος με το χόμπι μου. Ο Amstrad με απομόνωσε από τον γύρω κόσμο και τα "πεζά" προβλήματά του, με έβαλε σε μαγεμένα κάστρα, περιπέτειες σε νεκροταφεία τις νύχτες, έγινα ήρωας, βάρβαρος, νίντζα και πολεμιστής και γιατί όχι, ακόμα και προγραμματιστής με την άνεση που μου πρόσφερε το 80στηλο monitor, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει κανένα από τα άλλα δύο home micro. No brainer my a**!

ΑΥΤΟ κύριε ναι, ήταν no brainer!

 

[Shinobi]

Όλα είναι τι λεφτά μπορείς να δώσεις. Αν έχεις έγχρωμη τηλεόραση και δεν περίσσευαν λεφτά έπαιρνες ένα Spectrum με 30 χιλιάρικα μην πω μτχ με 20 και έπαιζες. Αν έδινες 60 έπαιρνες c64 αν πήγαινες στα πολλά Amiga/ST. Ο 6128 για όσα προσέφερε ήταν ακριβος στα 110 χιλιάρικα ενώ με τα ίδια έπαιρνες Atari 520 ST. Δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης ο ένας με 512 χρώματα, 68000 και υψηλή ανάλυση στα παιχνίδια ο άλλος με 27, χαμηλές αναλύσεις και Ζ80. Εκείνη την στιγμή 88-89 ο ST ήταν η σωστή επιλογή. Και με καμιά 50 χιλιάρικα κανένα μτχ 464 έγχρωμο ήταν καλούτσικο deal.

 

[dal23fas]

Παντως στον cpc και κατ επεκταση και στα αλλα 8bita το 1989 και μετα βγηκαν ωραια παιχνιδια στον 6128 οπως batman the movie, chace hq, continetal circus, dynamite dux, licence to kill, escape from the planet from the robot monster, fighter bomber, hostages, super off road, karateka, mystical, night hunter, panza kick boxing, prince of persia, sly spy, xout, back to golden age, extreme, Hero quest!!!!, north and sounth, un squadron, super skweek, turrican 2, jim power, lemmings, super cauldron, zap t ball, megablasters και ποσα αλλα

 

[telonio]

120 ή 130 χιλιάριακα μου είχαν πάρει τον 6128 μαζί με το πράσινο monitor και 170 χιλιάδες την Amiga 500 με το 1084 monitor. Δεν παίρνω όρκο για την τιμή του 6128 αλλά έχω ακόμη την απόδειξη της αγοράς της 500. Πάντως θυμάμαι πως ήταν αρκετά πιο φτηνός από την Amiga.

Πάντως, άσχετο, αυτό που έτσουζε αργότερα οικονομικά ήταν το κόστος αγοράς των cartridge των Snes και Megadrive.

 

[Shinobi]

Καλά αυτές οι κονσόλες ήταν εντελώς ασυμφορες. Όμως είχαν ένα υπέρ. Όλα τα παιχνίδια είχαν quality control και φτιαγμένα από μεγάλες ομάδες από επαγγελματίες που ξεζούμιζαν το μηχάνημα όχι όπως κάτι μεταφορές πχ σε Amiga Street fighter 2, final fight κλπ που τα έγραφαν 2 άτομα σε 3μηνες.

Και το 89-90 είχε ζωή ο 8μπιτος έβγαζε παιχνιδάκια καλά. Αλλά ήταν σε τέτοια τιμή πια η Α500 και το ST και τα παιχνίδια που έβγαζαν που όλο και περισσότερο πήγαινες προς τα εκεί.

 

[Ace]

Bomb Jack - Sugar Edition! Μόνο για Amstrad, φυσικά!

Arcade accurate επερχόμενο game... Mode 1 το οποίο σημαίνει 320x200 ανάλυση (ξέρετε... αυτή που δεν φτάνει ο ZX

) και ΤΕΣΣΕΡΑ χρώματα! Χρησιμοποιεί βέβαια και κάποιες τεχνικές του CRTC, όπως split screen και τελικά εμφανίζει περισσότερα, τα οποία χρησιμοποιεί στο HUD. Βελούδινη κίνηση, φανταστικά γραφικά και ΠΟΛΛΑ sprites ταυτόχρονα στην οθόνη -ΕΝΝΕΑ sprites μέτρησα, μαζί με τον Jack και το bonus item, να σουλατσάρουν ταυτόχρονα στην οθόνη- που εξασφαλίζουν πολλή ΔΡΑΣΗ και αξεπέραστο GAMEPLAY!

Enjoy!

 

[Ace]

Αν έδινες 60 έπαιρνες c64 αν πήγαινες στα πολλά Amiga/ST. Ο 6128 για όσα προσέφερε ήταν ακριβος στα 110 χιλιάρικα

Πενηνταπέντε καφετιά ο 6128 λέμε, για υπολογιστή, οθόνη και drive κομπλέ, το '87. Άστο, δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο τότε, σε αυτά τα λεφτά, άκου που σου λέω...

 

[petran79]

Εγώ πάντως σαν αντικειμενικός άσχετος κονσολάς που δεν έχει νοσταλγία και αγάπη για κανένα 8bit home computer, έχω παρατηρήσει ότι σε γενικές γραμμές (με εξαιρέσεις) ισχύει αυτός ο κανόνας:

Spectrum: Μεγαλύτερη λεπτομέρεια.
Αmstrad: Καλύτερα χρώματα.
Commodore 64: Καλύτερο scrolling.

Σαν κονσόλας θα προτιμούσα το ομαλό scrolling γιατί αυτό είχα συνηθίσει από το NES/Master System. Οπότε έλεγα ότι ο C64 είναι το καλύτερο home. Oμως η παλέτα του είναι τόσο άσχημη που μου προκαλεί κατάθλιψη. Κάτι σαν το CGA ένα πράγμα. Οπότε τώρα τελευταία αρχίζει να μου αρέσει καλύτερα ο Amstrad που έχει πανέμορφα χρώματα που πλησιάζουν το Master System και ας είναι κακό το scrolling στο 99% των παιχνιδιών. Ο Spectrum ποτέ δεν μου άρεσε γιατί και κακό scrolling έχει, και κακά χρώματα συν το color clash που όταν το πρωτοείδα δεν το πίστευα ότι το μηχάνημα δεν είναι χαλασμένο. Παρόλα αυτά, σε αρκετά μονόχρωμα παιχνίδια χωρίς scrolling μου φαίνεται είναι το καλύτερο.

Αν έπρεπε σήμερα να διαλέξω μόνο ένα μάλλον στον Amstrad θα κατέληγα.

Σε μένα δυστηχώς δεν έτυχε κανένας φίλος να έχει spectrum & amstrad, ούτε και οι γονείς μας ενδιαφέρθηκαν να μας πάρουν μικρο-υπολογιστή, παρά βολεύτηκαν με Atari2600, NES & Gameboy.

Επειδή ήμασταν Γερμανία τέλη 80, οι περισσότεροι εκεί από 8μπιτα είχαν C64 και μάλλον Atari 65e/130xe αν κρίνω από τα γραφικά.
Εγώ προτιμούσα το Atari.
Γιατι στα 16μπιτα κυριαρχούσε η Αmiga και η Atari.

Βέβαια εκεί η Commodore είχε και δικά της εργοστάσια συναρμολόγησης και ανάπτυξης υπολογιστών στο Braunschweig με ημερήσια παραγωγή 6000 κομμάτια. Ενας λόγος που ήταν κάπως φθηνότερα από άλλες χώρες, πχ Αγγλία. Ενας γνωστός είχε το γερμανικό μοντέλο της Amiga 2000 που τότε τέλη 80 έκανε 2000 μάρκα.

Ντεν είκαμε 5200 στο ευρώπη, καρντιά μου!

Πέρα από την πλάκα, το arcade Donkey Kong το 1986, άντε τέλη '85, ήταν το "talk of the town", βροχή έπεφταν τα δεκάρικα. Ακόμα κι αυτό δηλαδή, που τώρα δεν σου φαίνεται κάτι, σε εμένα και όλους με τον x Amstrad, Spectrum, Commodore, μας φαινόταν Έβερεστ, το να το έχουμε στο σπίτι! Μην ξεχνάς επίσης ότι Ελλάδα (και Ευρώπη) δεν υπήρχε Donkey Kong -εγώ δεν το είχα πετύχει πουθενά, πάντως- όλοι παίζαμε το licensed, που τελικά έγινε παράνομο, Crazy Kong...

Το Donkey Kong 2 και 3 πάντως τα θυμάμαι στα ηλεκτρονικά.

 

[Imgema]

Πάντως, άσχετο, αυτό που έτσουζε αργότερα οικονομικά ήταν το κόστος αγοράς των cartridge των Snes και Megadrive.

Καλά αυτές οι κονσόλες ήταν εντελώς ασυμφορες. Όμως είχαν ένα υπέρ. Όλα τα παιχνίδια είχαν quality control και φτιαγμένα από μεγάλες ομάδες από επαγγελματίες που ξεζούμιζαν το μηχάνημα όχι όπως κάτι μεταφορές πχ σε Amiga Street fighter 2, final fight κλπ που τα έγραφαν 2 άτομα σε 3μηνες.

Υπήρχαν τρόποι να επιβιώσεις σαν κονσολάς τότε. Τα καταστήματα ενοικίασης ήταν για εμάς το ίδιο πράγμα που ήταν το μαγαζί με τα πειρατικά για τους κομπιουτερόβιους. Από εκεί νοικιάζαμε, αγοράζαμε μεταχειρησμένα ή ανταλλάζαμε. Και το καλό με τα μτχ cartridge είναι ότι αντίθετα από τις δισκέτες ή τα CD, δεν φοβόσουν να τα αγοράσεις γιατί δεν χάλαγαν τόσο εύκολα. Οπότε για μένα δεν υπήρχε και καμία τρομερή διαφορά από το να πάρεις ένα σφραγισμένο game, πέρα από την κατάσταση του κουτιού και του manual.

Βοηθούσε και το ότι οι κονσόλες αυτές καθε αυτές ήταν πολύ πιο φτηνές από τα computers σαν αρχική επένδυση. Γενικά ήταν πολύ πιο εύκολο και αναίμακτο για τον μπαμπά και την μαμά να σου πάρει μία κονσόλα τα Χριστούγεννα από το Μινιόν παρά έναν υπολογιστή, ειδικά αν αυτός ήθελε και οθόνη. Και μην κρυβόσαστε... Ο μόνος λόγος που πείσατε τον μπαμπά να σας πάρει Amiga ή Atari ήταν γιατί του ειπατε "δεν θα παίζω μόνο παιχνίδια, θα κάνω και τα μαθήματα μου με αυτόν"

Παρόλα αυτά το ίδιο ισχύει με τις κονσόλες όσον αφορά τα μτχ. Τα Mega Drive και SNES ήταν σκυλιά, δεν χάλαγαν τόσο εύκολα, ούτε είχαν τεχνικά θέματα να χαλάσει το drive πχ, δεν υπήρχαν μηχανικά μέρη κλπ. Οπότε ακόμα και την κονσόλα μπορούσες να την πάρεις και αυτήν μτχ χωρίς να το κάνεις με μισή καρδιά. Το SNES το πήρα μτχ ενώ είχα Mega Drive γιατί το βρήκα πολύ φτηνα. Ακόμα και σήμερα λειτουργεί μια χαρά.

Anyway κι εγώ φτωχό παιδί σαν εσάς ήμουν, σχεδόν όλα τα games μου τα έπαιρνα από χαρτζιλίκια που μάζευα, δώρα, κάλαντα, νονούς, γιαγιές κλπ. Παρόλα αυτά είχα παίξει όλα τα καλά games που ήξερα και όλα όσα γενικά με ενδιέφεραν να παίξω. Έφτασα κι εγώ στο σημείο να παίζω random τίτλους που σε άλλη περίπτωση δεν θα επέλεγα γιατί τα είχα παίξει όλα. Και είχα φτιάξει και μια ωραία συλλογή από τα αγαπημένα μου games που ήθελα να έχω για πάντα.

Σίγουρα ο αριθμός παιχνιδιών ήταν πολύ μικρότερος. Οι βιβλιοθήκες μέτραγαν εκατοντάδες παιχνίδια ενώ στα computers χιλιαδες. Ομως εδώ παίζει 100% το quality VS quantity οπως λέει και ο Shinobi. Καλύτερα θα ήμουν πχ αν μου έδινες ένα Street Fighter 2 στο SNES να παίζω 6 μήνες παρά μια σακούλα με όλα τα VS fighting games που έχουν βγει για Amiga ή Αtari.

 

[telonio]

Στο κατάστημα Athens Club στην Καλλιθέα πήγαινα και νοίκιαζα παιχνίδια για το snes που είχα. Το μοναδικό παιχνίδι που είχα γνήσιο ήταν το street fighter 2 και το star wars return of the jedi. Παλαιότερα που είχα το gamegear είχα μερικά γνήσια αλλά υπήρχε ένα κατάστημα με είδη πληροφορικής στη Νίκαια (επί Πέτρου Ράλλη) και εκεί είχε ένα κουτί με χύμα cartdrige από gamegear παιχνίδια πολύ φτηνά (250 ή 500 δραχμές δεν είμαι σίγουρος). Από εκεί με έναν φίλο μου πηγαίναμε συχνά και ψαχουλεύαμε τα παιχνίδια και πέρναμε 2 με 3 κάθε φορά. Όμως αυτό δεν κράτησε για πολύ γιατί ο ιδιοκτήτης σκοτώθηκε με την μηχανή του και το κατάστημα έκλεισε.

Να είσαι σίγουρος πως κανέις δεν είπε στους γονείς του πως θέλω να κάνω και μαθήματα με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Θέλαμε ηλεκτρονικό υπολογιστή και όχι μια κονσόλα να παίζει απλά παιχνίδια και τίποτα άλλο. Κονσόλες πήραμε μετά το 1990 που είχαν αρχίσει να έχουν ανώτερα παιχνίδια από τους υπολογιστές.

Έχω Amstrad και Amiga από το 1985 και κανένα δεν έχει χαλάσει, αν εξαιρέσω την 4000 που έπαθε ζημιά από την varta μπαταρία. Αντιθέτως παλαιότερα είχα sega cd που δεν λειτουργούσε το cd, gameboy advance που είχε πρόβλημα με την οθόνη όπως και gameboy το πρώτο με οθόνη και αυτό. Προφανώς οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι πιο σύνθετοι από τις κονσόλες αλλά το ότι δεν χαλάει καμία κονσόλα αυτό δεν είναι αλήθεια. Και τώρα μου έχουν φέρει ένα gameboy που χρειάζεται αντικατάσταση η οθόνη του. Έχω και ένα gamegear που χρειάζεται να αντικαταστήσω τους πυκνωτές του και πιθανώς ίσως και την οθόνη του. Τότε πολύ δύσκολα χαλούσε κάτι, τώρα υπάρχουν αρκετά συστήματα υπολογιστές και κονσόλες χαλασμένα. Έλα εδώ από το σπίτι να δεις να τρελαθείς με το πόσα χαλασμένα έχω.

 

[petran79]

Υπήρχαν τρόποι να επιβιώσεις σαν κονσολάς τότε. Τα καταστήματα ενοικίασης ήταν για εμάς το ίδιο πράγμα που ήταν το μαγαζί με τα πειρατικά για τους κομπιουτερόβιους. Από εκεί νοικιάζαμε, αγοράζαμε μεταχειρησμένα ή ανταλλάζαμε. Και το καλό με τα μτχ cartridge είναι ότι αντίθετα από τις δισκέτες ή τα CD, δεν φοβόσουν να τα αγοράσεις γιατί δεν χάλαγαν τόσο εύκολα. Οπότε για μένα δεν υπήρχε και καμία τρομερή διαφορά από το να πάρεις ένα σφραγισμένο game, πέρα από την κατάσταση του κουτιού και του manual.

και το σημαντικότερο, μπορούσες να τα δανείσεις σε φίλο ή να δανειστείς ο ίδιος χωρίς να φοβάσαι αν θα στα χαρακώσει ή τα σπάσει. Με το NES είχα δανειστεί αρκετές φορές.

 

[Imgema]

Έχω Amstrad και Amiga από το 1985 και κανένα δεν έχει χαλάσει, αν εξαιρέσω την 4000 που έπαθε ζημιά από την varta μπαταρία. Αντιθέτως παλαιότερα είχα sega cd που δεν λειτουργούσε το cd, gameboy advance που είχε πρόβλημα με την οθόνη όπως και gameboy το πρώτο με οθόνη και αυτό. Προφανώς οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι πιο σύνθετοι από τις κονσόλες αλλά το ότι δεν χαλάει καμία κονσόλα αυτό δεν είναι αλήθεια. Και τώρα μου έχουν φέρει ένα gameboy που χρειάζεται αντικατάσταση η οθόνη του. Έχω και ένα gamegear που χρειάζεται να αντικαταστήσω τους πυκνωτές του και πιθανώς ίσως και την οθόνη του. Τότε πολύ δύσκολα χαλούσε κάτι, τώρα υπάρχουν αρκετά συστήματα υπολογιστές και κονσόλες χαλασμένα. Έλα εδώ από το σπίτι να δεις να τρελαθείς με το πόσα χαλασμένα έχω.

Είχα την εντύπωση ότι τα drives είναι ένα θέμα.

Τα Game Boy/Game Gear είναι φορητά, γι αυτό δεν τα ανέφερα. Τα φορητά λογικό είναι να τραβάνε πιο πολύ ζόρι από μία κονσόλα που κάθεται πάνω σε ένα τραπέζι και δεν την αγγίζεις αν δεν θες να αλλάξεις κασέτα. Συν το ότι έχουν τις δικές τους οθόνες που σε ένα φορητό είναι ένα κάπως ευαίσθητο part. Το Mega-CD είναι κονσόλα με CD = κινητά μέρη όποτε θεωρώ ισχύει το ίδιο με τους υπολογιστές και τα drives.

Προσωπικά έχω καμιά 20αρια κονσόλες (εκτός φορητών), μόνο η μία δεν λειτουργεί. Μάντεψε ποια είναι.

 

[telonio]

Προσωπικά έχω καμιά 20αρια κονσόλες (εκτός φορητών), μόνο η μία δεν λειτουργεί. Μάντεψε ποια είναι.

Να φαντάστω gamegear λόγω πυκνωτών;

 

[Imgema]

Να φαντάστω gamegear λόγω πυκνωτών;

Οχι, εξαίρεσα τα φορητά.

ΧΒΟΧ 360 fat

 

[Ace]

Το Donkey Kong 2 και 3 πάντως τα θυμάμαι στα ηλεκτρονικά.

Αυτά ναι -αν και προσωπικά, δεν τα πέτυχα κάπου- ήρθαν κανονικά Ευρώπη, δεν την ξαναπάτησε η Nintendo! Το πρώτο Donkey Kong, είναι που ήρθε στην Ευρώπη, ως Crazy Kong.

0: Gaming History

Crazy Kong - Part II is not a bootleg of "Donkey Kong"!! Falcon DID have a license from Nintendo, but it was NOT for the US. Crazy Kong - Part II was supposed to be for sale outside the US (South America, Europe, etc.), but the lag in production of arcade DK's by Nintendo for a 3 month period during 1981-82 made demand for any DK type game go through the roof. At this time, Nintendo of America was moving from NY-NJ to Redmond WA and there was a 4 month backlog on orders. This opened the door for the illegal Crazy Kongs to fill the demand. Approximately 20,000 Crazy Kong were distributed illegally in the U.S.

The main difference between Crazy Kong and "Donkey Kong" is the sound, and color capabilities. Crazy Kong ran on hardware that had the same processor as "Donkey Kong", but its video capabilities were lacking, and it had a totally different sound chip. Basically what all this means is that Crazy Kong had terrible sound, and some definite strangeness in the color area. The background music is missing entirely, and most of the sound effects have been changed. For example, in Crazy Kong, Mario makes a 'Hiya!' sound when he jumps, instead of the 'Boing!' that he makes in "Donkey Kong". The graphics use slightly different colors, which change from level to level. The Kong animations are also different, and often do not match up with the in game action. There are also mild changes in gameplay. Kong doesn't toss out nearly as many barrels, and there are other mild changes such as gaps in platforms that were not in the original, and the manner in which the elevators work has changed as well.

There were lots of different Crazy Kong cabinets. The most common one was similar in design to the "Donkey Kong" cabinet, but the artwork was more realistic, and the monitor bezel had a circular clear area, as opposed to the rectangle that most games had. Crazy Kong could also be found in cocktail format. These were usually conversions, and were only decorated with an instruction card.

0: Wikipedia

Crazy Kong (クレイジーコング, Kureijī Kongu) is an arcade game developed by Falcon, released in 1981 and similar to Nintendo's Donkey Kong. Although commonly believed to be a bootleg version, it was officially licensed for operation only in Japan when Nintendo couldn't keep up with domestic demand (even though Donkey Kong was still released there),[1] and is based on different hardware. It retains all the gameplay elements of Donkey Kong, but its graphics were redrawn and re-colorized. Falcon breached their contract by exporting the cabinets overseas, leading Nintendo to revoke the license in January 1982. Like the original game, Crazy Kong had bootleg versions under such titles as Congorilla, Big Kong, Donkey King and Monkey Donkey.

Πηγές:
Wikipedia.
Gaming History.

 

[milntov]

Εκτος τα arcades εχρι και το τελος της δεκαετιας του 80 εδω το home gaming ηταν μονο atari 2600

Η λεξη amiga δεν υπηρχε τοτε εδω. Spectrum - Amstrad θα ηταν κινεζικες ονομασιες.

Μaster system ηταν εξωπραγματικο για εδω και δεν θυμαμαι καμια αναφορα τοτε και δεν θυμαμαι να το ειχε καποιος παρα μονο αργοτερα απο 90 και μετα.Το nes αργησε και αλλο.

Στην ελλαδα λογικα κυριως μονο στον αστικο ιστο της Αττικης μπορουσες να πεσεις πανω σε τετοια μηχανημα. Στην υπολοιπη ελλαδα αυτα ηταν εξωπραγματικα και ανυπαρκτα οποτε atari 2600 μεχρι και το τελος της δεκαετιας του 80 που παιζαμε και με τα σιδερακια ρευματος που ειχε μεσα ο μοχλος μιας και ο μοχλος εσπαγε σε 2 - 3 μερες. Αυτα ηταν η αιχμη της τεχνολογιας των videogames για εδω,