Imgema
Alien RetroDatabase
- Joined
- 4 Ιουν 2009
- Μηνύματα
- 5.386
- Αντιδράσεις
- 1.433
Εποχές Playstation που ήταν κάτι καινούριο μου άρεσε να τις βλέπω αλλά όσο πέρναγε ο καιρός με ενδιέφεραν όλο και λιγότερο. Θυμάμαι που αγόρασα το Metal Gear Solid 2 και το σκυλομετάνιωσα... Είπα κι εγώ να κάτσω να δω τι στο καλό βρίσκουν όλοι με την ιστορία του και τα cuscenes. Γενικώς αν ένα cuscene κρατήσει πάνω από 10 δευτερόλεπτα, έχει γίνει σκιπ. Τα μόνα παιχνίδια που άντεξα να παρακολουθήσω την ιστορία τους ήταν τα Silent Hill 2 και τα Portal 1/2 - Halflife 2 (τα τελευταία δεν είναι cuscenes ακριβώς βέβαια).DINO είπε:Να υποθέσω τελικά οτι δεν παρακολουθείς ούτε τις εισαγωγές στα παιχνίδια ε;
Εγώ όταν πρωτοέμαθα τα videogames αυτό που μου άρεσε δεν ήταν μόνο η αλληλεπίδραση από μόνη της αλλά και ο αριθμός των διαφορετικών αλληλεπίδρασεων. Θυμάμαι πόσο με εντυπωσίασε το Golden Axe όταν το πρωτοείδα γιατί είχε τόσα πολλά πράγματα να σκεφτείς και να κάνεις σε σχέση με ότι είχα παίξει μέχρι τότε, δηλαδή που μπορούσες να χρησιμοποιήσεις όπως θες τα μαγικά σου με διαφορετικό αποτέλεσμα και οπτικό εφέ κάθε φορά. Από τότε, όσο πιο πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις σε ένα παιχνίδι, όσοι περισσότεροι τρόποι υπάρχουν να αλληλεπιδράσεις, όση περισσότερη ελευθερία κινήσεων και τρόποι να τα κάνεις θάλασσα (ώστε όταν κάνεις το σωστό να είναι πιο rewarding) τόσο το καλύτερο για μένα.
Αλλά αυτό έκανε τα παιχνίδια ακόμα πιο ενδιαφέροντα για μένα είναι ότι όλα αυτά τα ανακάλυπτες μόνος σου. Με πειραματισμό, εξερεύνηση, μελέτη του virtual κόσμου κλπ. Οτι έκανες, το έκανες επειδή το σκέφτηκες εσύ, όχι επειδή στο έδειξε το παιχνίδι. Αλλά ακόμα και αν έπρεπε να σου δείξει κάτι ένα παιχνίδι στο έδειχνε με διακριτικά hints ώστε να νιώθεις ότι κάτι ανακάλυψες από μόνος σου.
Τα cinematic games είναι σε παίρνω από το χεράκι και σε οδηγώ από το ένα cutscene στο άλλο. Λόγω του ότι η ιστορία είναι πιο σημαντική και πρέπει να την δεις με τον τρόπο που θέλει ο developer, χωρίς να χάσεις κάτι, υπάρχει πολύ περιορισμένη ελευθερία κινήσεων και τα tutorials είναι πάντα υπερβολικά περιγραφικά. Δεν νιώθω ότι έχω εγώ τον έλεγχο αλλά ότι κάτι με οδηγεί είτε είναι το level design, είτε κάποιος NPC ο οποίος δεν με αφήνει να κάνω τίποτε άλλο εκτός από αυτό που μου λέει ο ίδιος. Δεν μπορώ να το εξηγήσω και πολύ καλά βασικά...
Ισως να μπορούσα να βλέπω έναν αλλον να παίζει και να το βλέπω σαν ταινία. Αλλά όταν παίζω εγώ θέλω να... παίζω, όχι να βλέπω ούτε να μου λένε πως θα παίζω.
BTW, το Resident Evil (το πρώτο φαντάζομαι λες) ήταν καλό και σαν παιχνίδι γιατί το έλυνες εσύ, δεν είχε hand holding και είχε αρκετή εξερεύνηση και ελευθερία κινήσεων κατά την άποψή μου.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
. Δεν ξερω αν εκανε το ίδιο και σε σας, παντως όταν το ξαναξεκίνησα, παλι ζήτησε την αναβάθμιση, αλλα μετά συνέχισε κανονικά. Αρα μαλλον έπαθε κοκομπλόκο. Εμ τέτοια παιχνιδάρα πώς να την αντέξει! 
χαχαχαχα