Ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ Αριάδνης και bambi.Φυσικά,με αφορμή αυτή την συζήτηση,μπήκα και ΄γω να πω την γνώμη μου.Έτσι και αλλιώς,σε αρκετά θέματα που υπάρχουν εδώ μέσα(και εννοώ γενικά στο retromaniax) νιώθω πως είμαι αρκετά..αργοπορημένος!Δηλαδή,νιώθω πως ήρθα σε ένα πάρτι το οποίο ξεκίνησε από αρκετά νωρίς γύρω στις 8 το βράδυ,και τώρα που εμφανίστηκα και ΄γω η ώρα είναι τρεις το πρωί.Οι περισσότεροι είναι σε φάση relax,τα περισσότερα έχουν συζητηθεί και εγώ ψάχνω να βρω έστω και μια παρέα να συμμετάσχω στην συζήτηση τους.Πάμε λοιπόν..
Το "Ψυχώ" είναι μία από τις ταινίες που έχω δει του Χίτσκοκ..Και η αλήθεια είναι,πως δεν έχω δει πολλές!Στο σύνολο είναι 10.Και δεν ξέρω αν αυτές οι 10 είναι οι καλύτερες του.Αλλά σίγουρα όλες είναι από τις πιο γνωστές του.Την ταινία την είδα αρκετά μεγάλος για να φοβηθώ.Γύρω στα 15 ήμουν.Δεν είμαι από αυτούς που θα φοβηθούν σε μια ταινία.
Είμαι φανατικός του κινηματογράφου,μ'αρέσει να βλέπω ταινίες.Σίγουρα δεν μπορώ να φτάσω τις γνώσεις που έχει η bambi και αριαδνη για τον παλιό κινηματογράφο,αλλά όσα γράφουν ονόματα,ηθοποιούς,τίτλους δεν τα διαβάζω σαν αλαμπουρνέζικα.Έχω μια μικρή ιδέα για το τι γράφουν.
Εγώ βλέπω λοιπόν όλα τα είδη ταινιών!Τα πάντα.Κάποια λιγότερα και κάποια περισσότερα.Από κοινωνικά,δράματα μέχρι και cult horror ταινίες..Τα horror είναι από τα αγαπημένα μου είδη.Μέχρι και το nickname μου το μαρτυρά αυτό (ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης).Και κοντά στο horror είδος,σαν δεύτερο ξαδερφάκι είναι και η ταινίες με σασπένς,όρος κατατεθέν του Χίτσκοκ..Δεν υπάρχει horror χωρίς σασπένς,έστω και λίγο.
Βέβαια στις ταινίες του Χίτσκοκ,υπάρχει άπλετο σασπένς και θρίλερ και καθόλου horror (αναφέρομαι στις 10 που έχω δει).Υπάρχει διαφορά μεταξύ θρίλερ και horror.Άλλο θρίλερ και άλλο horror.
Σε 2 όμως ταινίες του,υπάρχουν στοιχεία horror. "Τα πουλιά" και το "Ψυχώ". Το "Ψυχώ" λοιπόν,που όπως έγραψα την είδα στα 15,δεν με φόβισε.Η ταινία είναι καλή.Σκηνοθετικά πολύ καλή σίγουρα.Αλλά σεναριακά..Δεν ξέρω.Αισθάνομαι (όταν την είδα),πως είναι κομμένη σε 2 μέρη.Το πρώτο μέρος είναι μέχρι ΚΑΙ τη σκηνή στη ντουζιέρα (δεν γράφω τι και πως για να μην σποϊλάρω).Υπέροχη μέχρι τότε.Άνετα παίρνει 10άρι..Από ΄κει και μετά όμως,με κούρασε κάπως.Ίσως γιατί ήμουν σε άλλη ηλικία,περίμενα άλλα πράγματα να δω,αλλιώς να εξελιχθεί η ιστορία.Δεν ξέρω.Ίσως ο πήχης είχε ανέβει τόσο πολύ στο πρώτο μισό της ταινίας,που είχε πιάσει ταβάνι και μετά σιγά-σιγά..
Ίσως κάνω λάθος.Μία φορά την έχω δει στη ζωή μου.Δεν την ξαναείδα.Δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να την ξαναδώ (μάλλον αυτό σημαίνει και κάτι).
Αντιθέτως, "Τα πουλιά",την έχω δει περισσότερες φορές.Πρώτη φορά στα 8 μου!..Το καλοκαίρι το '82,είχαμε πάει στη Γερμανία για ένα μήνα με μια ξαδέλφη μου στους γονείς της που έμεναν εκεί.Και ένα βράδυ είχε "τα Πουλιά"..Θυμάμαι τα πάντα.Δεν με φόβισε όπως θα νόμιζε κάποιος.Δεν διάβαζα υπότιτλους,δεν υπήρχαν άλλωστε (η γερμανική τηλεόραση,όλες τις ξενόγλωσσες ταινίες τις μετέφραζαν στα γερμανικά),αλλά καταλάβαινα τα πάντα.Δεν ήταν δύσκολη άλλωστε..Τα μάτια ενός 8χρονου λοιπόν,έβλεπαν μία πολύ όμορφη ξανθιά κυρία,έναν άλλον κύριο που φαινόταν πως ήθελε την ξανθιά κυρία,και ήταν και καλός γιατί βοηθούσε όλον το κόσμο μες στη ταινία,μια άλλη μελαχρινή κυρία που μπερδευόταν εκεί ανάμεσα τους και πουλιά.Πολλά κοράκια,πολλοί γλάροι.Και σπουργίτια (στη σκηνή με το τζάκι?).Τέλος πάντων,οι διάλογοι μου φαίνονταν περιττοί!..Αφού όταν επέστρεψα στην Ελλάδα,μετέφερα όλη την ιστορία στους φίλους μου.Τίποτα δεν μου είχε ξεφύγει.
Την ταινία την ξαναείδα μετά από 3 χρόνια στην ΕΡΤ-1..Κάθε Παρασκευή,για ένα διάστημα,είχαν αφιερώματα.Δεν μπορώ να θυμηθώ αν η εκπομπή λεγόταν "Κινηματογραφική βραδιά" ή "Κινηματογραφική λέσχη"..Ένα από τα 2 ονόματα ήταν..Και το άλλο από τα 2 ήταν ονομασία εκπομπής την Κυριακή το βράδυ.Αλλά δεν θυμάμαι ποια εκπομπή ήταν σε ποια μέρα..Τέλος πάντων..Ένα από τα αφιερώματα,Παρασκευή βράδυ,ήταν για τον Χίτσκοκ..3 Παρασκευές,3 ταινίες..1η Παρασκευή είχε το "Κυνήγι του κλέφτη",τη δεύτερη είχε τα "Πουλιά" και την 3η το "Μάρνι"..Τις είχα δει όλες..Φυσικά και δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω τα "Τα πουλιά".Ήμουν 11 χρονών πια,διάβαζα υπότιτλους (αν και αυτούς τους διάβαζα από 8 χρονών)καταλάβαινα και τι ακριβώς παιζόταν. Ε,λοιπόν, η ταινία αυτή υπάρχει στην ταινιοθήκη μου ακόμα.Πέρσι την είδα μαζί με τον 15χρονο ανιψιό μου για ακόμα μια φορά.
Μου αρέσουν "τα πουλιά",αλλά δεν θα την ψήφιζα σαν την καλύτερη του Χίτσκοκ.Δεν είναι αυτή που "αντιπροσωπεύει" τον Χίτσκοκ!Αυτή η ταινία είναι η εξαίρεση.Αυτή πηγαίνει λίγο προς το "horror"..Όταν αναφερόμαστε για Χίτσκοκ,γράφουμε για "σασπένς".
Αυτό έχει καταφέρει σε πολλές άλλες ταινίες του..Στο "Υπόθεση Νοτόριους" π.χ ,ταινία που δεν αρέσει τόσο πολύ στην bambi,σύμφωνα με παλαιότερο σχόλιο της,το σασπένς χτυπάει κόκκινο!Αυτή η σκηνή στο τέλος!..Ταυτίζεσαι τόσο πολύ με τους ήρωες!Γίνεσαι μέρος τους,ζεις μέσα στη ταινία!
"Αυτά τα σκαλοπάτια!Πόση ώρα πια να τα κατέβουν!Αμέτρητα ήταν!Λες και κατέβαιναν το εμπάϊρ στέιτ μπίλντινγκ!..Άντε βρε Γκάρι (που δε σε πάω κιόλας),κατέβα πιο γρήγορα!Σαν το σαλιγκάρι!ΓΡΗΓΟΡΑ!..Αϊντε πια,θα σκάσω!!!"
Αυτό το πράγμα που ένιωθα εκείνα τα δευτερόλεπτα,τις στιγμές εκείνες,αυτή την ανησυχία και όση ώρα διαρκούσε (που μου φαινόταν σαν αιωνιότητα).Και αυτό το πέτυχε ο Χίτσκοκ..Που όπως είχε γράψει και η bambi,ήταν μια όχι και τόσο καλή ταινία.
Και αν ο σκηνοθέτης πετυχαίνει να σε επηρεάσει και να σου μείνει τόσο πολύ μια όχι και τόσο καλή ταινία,ε φανταστείτε τι γίνετε στον "Σιωπηλό Μάρτυρα",στους "Δεσμώτες του Ιλίγγου" και στον "Άγνωστο του εξπρές"..Οι 2 τελευταίες είναι αυτές που θα ψήφιζα για καλύτερες του Χίτσκοκ.
Αν και σαν horrofan θα προτιμούσα "Τα πουλιά",παρόλα αυτά θα πρότεινα σε μια παρέα να δούμε το"Strangers on a train" ή το "Vertigo".
υγ: Φυσικά θα ήθελα να πάρω μέρος στη συζήτηση της bambi με την αριαδνη περί "φόβου" και το αν πράγματι σε "φοβίζει" το "Ψυχώ",αλλά ήδη καταχράστηκα χώρο,χρόνο και κούρασα..Μακρηγόρησα.Άλλωστε είπαμε, πως ήρθα αργά στο πάρτι.