Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ιντερνετ. Πόσοι θα θυμόντουσαν το λαστιχάκι της ΒΒ, τον καθρέφτη που κοιταζόταν (μα και τον καθρέφτη ρε Αλίκη (?) ή το καπέλο που διάλεξε για μια φωτογράφιση; Το απολύτως σοκαριστικό είναι πως αντέγραφε και το ντεκόρ. Ξεπατίκωσε ως και το γάιδαρο! Αλλά αυτό που μου κόστισε προσωπικά ήταν το τόπι. Το τόπι το θεωρούσα αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού σινεμά. Τιμής ένεκεν ήθελα να το είχαν γράψει στο ΣΕΗ. Αλλά τελικά απογοήτευση. Το τόπι ήταν κι αυτό μια αντιγραφή
.
Τη Μέρλιν δεν την ξεπατίκωσε πάρα πολύ. Ίσως επειδή έφυγε νέα η μακαρίτισσα, ίσως επειδή κατάλαβε κι η ίδια πως έμοιαζε λίγο "που πας ρε Καραμήτρο".
Πάντως φαίνεται ξεκάθαρα πως η Αλίκη δεν έκανε άλλη δουλειά από το να παρακολουθεί στενότατα τη ΒΒ. Πόζες, ρούχα, κινήσεις, ταινίες... τίποτα δεν άφησε στην τύχη. Η μόνη μου απορία είναι αν ήταν στα καλά της ή αν οι άνθρωποι που την φτιάχνανε ήταν αυτοί που της προτείναν να κάνει ακριβώς ότι κι η ΒΒ. Διότι άλλο πράγμα να δεις κάτι να σ αρέσει και να το κανεις κι εσύ κι άλλο να στήσεις ολόκληρη περσόνα πάνω σε μια άλλη ηθοποιό.
Ένας φαρμακόγλωσσος κριτικός είχε γράψει κάποτε:
«
Η κ. Βουγιουκλάκη δεν είναι πραγματικός ηθοποιός - ούτε καν κακός ηθοποιός. Είναι απλώς μίμος.
Δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει να βιώνει ένας καλλιτέχνης το ρόλο του. Ξέρει μόνο να " καμώνεται", σαν τα παιδιά».
Δίκιο είχε ο άνθρωπος.
