Αν είχαμε Εθνικό Σταρ ποιος θα ήταν αυτός;

O Mαρκος Σεφερλης...

Τουλαχιστον αυτος οτι εκανε το εκανε μονος του... δεν χρειαστηκε να παντρευτει την κορη του Λατση
 
lolota είπε:
O Mαρκος Σεφερλης...Τουλαχιστον αυτος οτι εκανε το εκανε μονος του... δεν χρειαστηκε να παντρευτει την κορη του Λατση
Σέβομαι την άποψή σου, αλλά εκτός από άστοχο, το σχόλιο είναι και κακεντρεχές...

Με κάθε καλή διάθεση το γράφω.
 
Για μια ακομη φορα με βαλατε σε σκεψεις για ειναι ενα θεμα ,που μαλλον δεν θα με απασχολουσε ποτε, αν δεν ημουν μελος του Retromaniax (η ΒΒ ειδικα με εχει βαλει επανειλημμενα στο συγκεκριμμενο τριπακι).

Προφανως και μονο το οτι , δεν υπαρχει ξεκαθαρο τοπιο οσω αφορα τις προτιμησεις αλλα και κυριως οταν αρχιζουμε να αναλυουμε τι συνιστα εναν αστερα , μαλλον δεν ειναι αυταποδεικτο ,οτι δεν υπηρχε καποιος τοσο ξεχωριστος ως αδιαμφισβητητος "εθνικος αστερας".

Υ.Γ1 Γιατι οχι κι ο Λ. Κωνστανταρας ???(ως προσθηκη στις 3 αριστες επιλογες).

Υ.Γ2 Κι επειδη πολλα λεγονται για τις "αμφιλεγομενες" ικανοτητες και το ταλεντο ενος/μιας Σταρ να θυμισω οτι Σταρ ηταν και η Ελλη Λαμπετη ,αν κι εδω μιλαμε για "Εθνικο/η Σταρ" ,κατι που τεινω να το ξεχναω Btw.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θανασης Βεγγος η Λαμπρος Κωνστανταρας..
 
Νομιζω πως ειναι καιρος πια να ψηφισω κι εγω:

Νικος Κουρκουλος γιατι πιστευω πως συγκεντρωνει ολα τα στοιχεια του σουπερ σταρ που περιγραφω στο σχολιο 13.
 
Θα ήθελα να ήταν ο Αλεξανδράκης. Δυστυχώς θα ήταν ο Κούρκουλος.

elephadas είπε:
Αναρωτιέμαι αν το "εθνικός σταρ" απαιτεί να παίζεις μόνιμα αυτό το ρόλο και στην προσωπική σου ζωή. Η Βουγιουκλάκη έπαιζε πάντα τη Βουγιουκλάκη

johnny19818 είπε:
Σαν άλλος μου ήρθε ο Θανάσης Βέγγος αλλά δεν μου καθόταν.
Ο Βέγγος είναι ο καλός, αλλά διαχρονικά βασανισμένος, Έλληνας. Δυστυχώς δεν είναι αυτό το υλικό από το οποίο κατασκευάζεται ένας "σταρ".
 
Αισυμνήτης είπε:
Ο Βέγγος είναι ο καλός, αλλά διαχρονικά βασανισμένος, Έλληνας. Δυστυχώς δεν είναι αυτό το υλικό από το οποίο κατασκευάζεται ένας "σταρ".
Ποσο σωστα μιλας!

Επισης για να λεγεσαι σταρ πρεπει να εισαι και λιγο γοης για να τραβας τις γυναικες και ο Βεγγος τετοιο πραγμα δε διεθετε. Ηταν γλυκος και τραβηχτικος, αλλα με τον δικο του τροπο.
 
Ο μόνος άντρας Έλληνας που αξίζει να λέγεται εθνικός στάρ είναι ο Σάκης Ρουβας. Ακόμα και τώρα τα κορίτσια τρελαίνονται γι' αυτόν, και θυμάμαι την εποχή που κυριολεκτικά πέφταν στα πατώματα, και δωμάτια γεμάτα με αφίσες και αυτόγραφά του. Κανείς αλλος δεν το έχει καταφέρει αυτό σε τέτοιο βαθμό. Κι έχει κάνει πολλά (αθλητισμό, τραγούδι, κινηματογράφο, τηλεόραση).

 


Για να μην ξεφεύγω όμως απ' το θέμα, από τους παλιούς ηθοποιούς σίγουρα ψηφίζω τον Παπαμηχαήλ. Εξαιρετικός ηθοποιός, πολύ αληθινός στην κωμωδία, άψογος στο δράμα και μ' ένα βλέμα που μπορούσε ν' αναπαραστήσει από την μέγιστη χαρά μέχρι την παράνοια. Ελάχιστοι είναι οι ηθοποιοί που το καταφέρνουν αυτό. Τον αδίκησαν πολύ οι ρόλοι "καρικατούρες" δίπλα στην Αλίκη, αλλά καί η γνώμη που είχε ο κόσμος γι' αυτόν, που πολλές φορές τον αντιμετώπιζε μόνο ώς σύζηγο της Βουγιουκλάκη.
 
Σαν μεγαλείο ηθοποιού, θα μου ερχόταν μόνο ένας Ντίνος Ηλιόπουλος. Τα είχε όλα, δηλαδή ικανότητα να παίξει στα πάντα, αλλά και χαρακτηριστική φάτσα, βγαλμένη από τον ξένο κινηματογράφο. Σίγουρα δεν είναι αυτό που έχουμε μάθει να χαρακτηρίζουμε σταρ (δηλαδή συνήθως έναν λιγότερο καλό στο χώρο του, αλλά με μεγάλη πέραση στο κοινό), αλλά ο Ντίνος ήταν ένας πραγματικά διεθνούς κύρους ηθοποιός...

Από την άλλη, σταρ υπήρξε και ο Γκουζγκούνης, κρίνοντας από αυτά που γίνονταν κατά την προβολή των ταινιών του. Και φυσικά ο Φλωρινιώτης στο τραγούδι, πάλι για άλλους λόγους. Μια ακόμα απόδειξη ότι τελικά το κριτήριο του σταρ είναι πολύ ιδιόμορφο.
 
Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να θεωρούμε "σταρ" Γκουζγκούνη και Φλωρινιώτη (ή ακόμα και να τους βάζουμε δίπλα-δίπλα).

Κατά τη γνώμη μου, για να μπορεί να θεωρηθεί κάποιος "σταρ" θα πρέπει να έχει μεγάλη απήχηση για μεγάλη χρονική διάρκεια.

Υπήρξε μια εποχή στην οποία Γκουζγκούνης και Φλωρινιώτης συζητήθηκαν αρκετά από ένα, διαφορετικό για τον καθένα, μέρος του συνολικού εγχώριου κοινού.

Αυτό, για μένα, πιο πολύ προσεγγίζει την έννοια της εφήμερης μόδας.

ΥΓ: Σέβομαι το Φλωρινιώτη, ο οποίος εργάζεται σεμνά και αδιάκοπα μέχρι σήμερα, βοηθώντας παράλληλα τα παιδιά του να εισέλθουν στον επαγγελματικό του χώρο. Αυτό, από μόνο του, φανερώνει ότι ο άνθρωπος αυτός έχει αξία. Δεν ξέρω, όμως, αν είναι αρκετό για να θεωρηθεί "σταρ".
 
Ψηφίζω τον Νίκο Κούρκουλο. Ανάμεσα στους τρεις, θεωρώ ότι είχε τη μεγαλύτερη λάμψη. Αν και δε μου αρέσει προσωπικά στους βαρύγδουπους πρωταγωνιστικούς ρόλους εκείνης της εποχής που έκανε πάντα το καλό παιδί, τον τιμωρό του κακού και αυτόν που απονέμει τη δικαιοσύνη και έπαιζε με αυτό το πομπώδες στυλ που απαιτούσε το κοινό ίσως ή η τότε άποψη, δε μπορώ να αμφισβητήσω τη λάμψη του, την ομορφιά του και το ταλέντο του. Ειδικά στο ρόλο του κακού στον "Κατήφορο" και στο διαφορετικό ρόλο του στη "Λόλα"... Πιο σκοτεινοί ρόλοι, αλλά εκεί ήταν πραγματικά υπέροχος...
 
Χωρις δευτερη σκεψη ο Νικος Κουρκουλος.
 
Μα δεν ήταν ο Ν.Κούρκουλος ο εθνικος σταρ; δλδ το αντίστοιχο της Αλίκης; εγώ αυτή την αίσθηση είχα τόσα χρόνια....
 
Ο Παπαμιχαήλ κι ο Αλέκος απορρίπτονται για διαφορετικούς λόγους.
Κατά τη γνώμη μου ο Παπαμιχαήλ ήταν μέτριος ηθοποιός, καλύτερος στην κωμωδία, κι επίσης δε νομίζω ότι έκανε ή κάνει το κάτι στο κοινό. Δεν το λέω τυχαία. Επειδή τυχαίνει να ψάχνω πιστεύω κι απ τα κείμενα κι απ τις αναζητήσεις πως ο Παπαμιχαήλ δεν ανήκει στους ηθοποιούς για τους οποίους ψάχνει ο κόσμος.
Ο Αλέκος απ την άλλη, καλός ηθοποιός, αξιοπρεπεστατος κύριος αλλά πολύ κύριος για Εθνικός Σταρ.
Στους τελικούς μένει ο Κουρκουλος κι ο " άλλος " οπου άλλο θα έβαζα τον Δημήτρη Χορν.
Κι ο Κουρκουλος είναι η απόδειξη πως με μια ταπεινή καταγωγή, ξεκινώντας ως ζεν πρεμιέ, μπορείς να δουλέψεις σκληρά και να προοδεύσεις. Γιατί υποκριτικά προοδευσε πολύ μέσα στα χρόνια ο Νικόλας.
Από την άλλη ο Χορν, με την αριστοκρατική καταγωγή, το αστείρευτο ταλέντο, τη σπιρτάδα....
Θα διάλεγα το Χορν. Πιστεύω πως ήταν ο καλύτερος της γενιάς του, με διάρκεια και πάντοτε υπήρχε ενδιαφέρον του κόσμου γύρω από τον ίδιο και τη ζωή του. Διαπιστώνω δε, πως και οι νεότεροι που ανακαλύπτουν τον Χορν μένουν άναυδοι. Δείτε μόνο πόσες προβολές έχουν οι συνεντεύξεις και τα τραγούδια του και τι γράφει ο κόσμος στα σχόλια. Αν αυτό δεν είναι λατρεία, δεν ξέρω τι είναι. ( πιστεύω βέβαια πως αν το λέγαμε στον ίδιο πως τον θεωρούμε εθνικό σταρ μπορεί και να μας χαστούκιζε:) )
 
Εγώ ψηφίζω για εθνικό αστερίσκο τον Νίκο Καζή και φεύγω τρέχοντας διότι κάποια θα με δείρει.
 
Τα έχετε πει ήδη όλα. Θα ήθελα πολύ να είναι ο Αλέκος αλλά όπως λέει και η karapiperim δείχνει πολύ κύριος για ένα τέτοιο τίτλο. Ο Αλέκος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ανήκει στην ίδια περίπτωση που ανήκει και η Τζένη, που δεν μπορεί αντίστοιχα να είναι εθνική σταρ αντί της Αλίκης. Πέρα από το τι παίζουν, πώς παίζουν και τι κοινό προσελκύουν, είναι λίγο και θέμα φιζίκ. Και έτσι η δική μου επιλογή μοιραία είναι ο Κούρκουλος. Προσωπικά βλέπω στο παρουσιαστικό του έναν Έλληνα σε συσκευασία χολυγουντιανού ηθοποιού.

Adistaktοi b.jpg
Σοβαρά τώρα, αν αυτή δεν είναι χολυγουντιανή φυσιογνωμία, τότε ποια είναι;
 
Τα έχετε πει ήδη όλα. Θα ήθελα πολύ να είναι ο Αλέκος αλλά όπως λέει και η karapiperim δείχνει πολύ κύριος για ένα τέτοιο τίτλο. Ο Αλέκος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ανήκει στην ίδια περίπτωση που ανήκει και η Τζένη, που δεν μπορεί αντίστοιχα να είναι εθνική σταρ αντί της Αλίκης. Πέρα από το τι παίζουν, πώς παίζουν και τι κοινό προσελκύουν, είναι λίγο και θέμα φιζίκ. Και έτσι η δική μου επιλογή μοιραία είναι ο Κούρκουλος. Προσωπικά βλέπω στο παρουσιαστικό του έναν Έλληνα σε συσκευασία χολυγουντιανού ηθοποιού.

Προβολή συνημμένου 225857
Σοβαρά τώρα, αν αυτή δεν είναι χολυγουντιανή φυσιογνωμία, τότε ποια είναι;
Ούτε καν.
 
ΧΟΡΝ χωρις δεύτερη σκέψη. Τι ρουβάδες και παπαμιχάληδες και κούρκουλους λέτε μωρε. Ετη φωτός μπροστά. Και ο λόγος είναι απλός! Ήταν ο μόνος που είχε το πακέτο. Περιεχόμενο εσωτερικό αλλά και λάμψη. Αστείρευτο ταλέντο, απίστευτη φωνή, ταπεραμέντο, καλλιέργεια, προσωπικότητα, μυαλό, όλα. Δεν εξέθετε επίσης την προσωπική του ζωή. Επιπλέον, μεγάλωσε πολύ ωραία, γοητευτικότατος και σε μεγάλη ηλικία. Και για αυτό όπως λέει παραπάνω κι ο karapiperim, είναι θρύλος ως σήμερα. Η λάμψη του δεν ξεθώριασε. Και δεν είναι τυχαίο που σε polls που γίνονται ( skai για τους 100 έλληνες, gallop της prorata περυσι κτλ) είναι αυτός που μαζί με τον βέγγο είναι ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου. Οι υπόλοιποι πιο κάτω. Και συγκεκριμένα:

Κούρκουλος: ωραίος, όχι κάτι ιδιαίτερο σαν ηθοποιός, ούτε ως καλλιέργεια και μυαλό ήταν κάτι ξεχωριστό.

Παπαμιχάλης: Συμπαθητικός ηθοποιός, από τις επιλογές του δεν φαίνεται να διεθετε ισχυρή προσωπικότητα και αισθητική. Έγινε η ορντιναντζα των σαχλοταινιών της βουγιούκλως. Σορρυ αλλα μόνο γελάω βλέποντας τον να χορεύει ζειμπέκικα με πορτοκαλί ανοιχτά πουκάμισα, αισθητική δεν είχε; Next.

Ρουβάς: Εδώ γελάμε, βλέπω το ρουβά κριτή σε τάλεντ σόου να παλεύει να συντάξει μια πρόταση. Για τα κοριτσάκια πριν 20 χρόνια καλός ήταν.

Μη συνεχίσω.

ΧΟΡΝ δεν υπάρχει σύγκριση.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα