Βαθμολογήστε τις ταινίες

Για πάμε να σας δω:

1. Το Κορίτσι με τα Μαύρα
2. Φωνάζει ο Κλέφτης
3. Η Αρχόντισσα κι ο Αλήτης
4. Κονσέρτο για Πολυβόλα
5. Ο Ατσίδας
6. Μια Τρελή Τρελή Σαραντάρα
1. Το κορίτσι με τα μαύρα.
Η Λαμπέτη είναι μία από τις τρεις Ελληνίδες ηθοποιούς, που αντιπαθώ πιο πολύ. Θέλετε το γλαρό βλέμμα, θέλετε η τσιριχτή φωνή, αλλά "καίει" κάθε ταινία που συμμετέχει. Βάζω 3, μόνο και μόνο για την συμμετοχή του Χορν.

2. Φωνάζει ο κλέφτης.
Εξαιρετική με υπέροχες ερμηνείες από όλους! Είναι από τις ταινίες που βλέπουμε συχνά. Επειδή μπορεί να είναι κάποια κομπίνα της Καραπιπερίμ και να κάνει αρπαχτή ας κρατήχω μία πισινή και να βάλω 10.

3. Η αρχόντισσα και ο αλήτης.
Δεν την έχω δει ποτέ και ούτε πρόκειται... Και μόνο που πρωταγωνιστεί η Αλίκη, παίρνει 0 με τόνο!

4. Κονσέρτο για πολυβόλα.
Αξιόλογη πολεμική ταινία, που παρ' όλες τις υπερβολές, μού αρέσει πολύ! Προσωπικά θεωρώ ότι εδώ κάνει την καλύτερή του εμφάνιση ο Μπάρκουλης. Βαθμολογώ με 9.

5. Ο Ατσίδας.
Μία από τις καλύτερες κωμωδίες του κινηματογράφου! Οι ατάκες ακούγονται κατά ριπάς. Με εξαίρεση την Λάσκαρη, όλοι είναι υπέροχοι. Απορώ αν υπάρχει άνθρωπος που αντέχει τον ήχο της φωνής της, ειδικά στην σκηνή όπου ο Στρατηγός λέει ν' αρραβωνιαστούν, για πάνω από πέντε δευτερόλεπτα... Ε μα, πιες την πορτοκαλάδα σου! Βαθμολογώ με 9,5.

6. Μια τρελλή, τρελλή σαραντάρα.
Η Βλαχοπούλου στα καλύτερά της! Όποτε την βλέπουμε, γελάμε με την καρδιά μας. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλο.
Βαθμολογώ με 10.
 
1. Το Κορίτσι με τα Μαύρα -
2. Φωνάζει ο Κλέφτης -
3. Η Αρχόντισσα κι ο Αλήτης -Ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία και την ευχαρίστηση να βάλω 0 σε αυτή την ταινία. Δε βλέπεται πραγματικά, και η Αλίκη είναι στη χειρότερη της περίοδο από πλευράς παιξίματος και επιτηδευμένης εμφάνισης.
4. Κονσέρτο για Πολυβόλα -Δε μου αρέσουν αυτά τα πομπώδη πολεμικά 2.
5. Ο Ατσίδας -Έχει μερικά έξυπνα, πολύ καλός και ο Ηλιόπουλος 6.
6. Μια Τρελή Τρελή Σαραντάρα -Να το δει σαραντάρα σήμερα και να πάθει κατάθλιψη:p! Μιλούσαν για σαραντάρες λες και επρόκειτο για υπέργηρες. Υπέροχο το Ήρθες του Κατσαρού με τη Βλαχοπουλου και το βιολί. Αν γινόταν η ανατροπή θα έπαιρνε 6, τώρα 5.
 
Το κορίτσι με τα μαύρα: Όμορφο, συγκινητικό μα και απαισιόδοξο φιλμ του Μιχάλη Κακογιάννη. Η τριάδα Λαμπέτη, Χορν, Φούντα ξεχωρίζει άνετα με την Έλλη Λαμπέτη να ερμηνεύει με τεράστια ρωμη το ρόλο της. Αμφίσημο το τέλος για το ζευγάρι, δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε με τον χαρακτήρα του Χορν. 8/10


Φωνάζει ο κλέφτης: Ξεκαρδιστική κωμωδία με τον αγαπημένο μου Ντίνο Ηλιόπουλο να αριστεύει για ακόμη μια φορά και τον Παπαγιαννόπουλο να τον ακολουθεί με εξίσου ωραία ερμηνεία. Η Ρένα Βλαχοπούλου νομίζω πως στα έργα του Ψαθά ήταν ασυναγώνιστη. Καλός και ο Ντούζος που γενικά δεν διακρίνεται ερμηνευτικά. 8,5/10


Η αρχόντισσα και ο αλήτης: Όχι από τις καλύτερες ταινίες του ζεύγους, όχι όμως και η χειρότερη. Προτιμώ βεβαίως την κρητική βερσιόν του ρομάντζου. Έχει κάποιες ωραίες σκηνές όπως αυτή με το γιαούρτι ή την σκηνή με τη Νίτσα Μαρούδα και το Νίκο Τσούκα να ερμηνεύουν με χιούμορ και με ευχάριστο τρόπο τους ρόλους τους. Καλός και ο Παπαγιαννόπουλος όπως και κάθε φορά, ενώ ο Λοχαιτης είναι αυτός που εγώ ξεχωρίζω ως καλύτερο του καστ. Τυπικοί και η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ενώ το τέλος πολύ απλοϊκό. Πάντοτε γελούσα σε αυτή την ταινία στη σκηνή όπου η Βουγιουκλάκη κοίταζει με μίσος τον Παπαμιχαήλ στη σκάλα 5,5/10


Κοντσέρτα για πολυβόλα: Εμένα αυτά τα πολεμικά κατασκοπική φιλμ δεν μου αρέσουν. Όμως αυτή η ταινία αποτελεί εξαιρεση. Εδώ έχουμε την ευκαιρία να δουμε το δίδυμο Καρέζη Καζάκου σε καλή φόρμα, ενώ ο Κατράκης με την επιβλητική φωνή του δενει τέλεια ως στρατηγός Δαρείος. Οι Τσαπελης, Μπάρκουλης και Αντωνόπουλος. Από τα καλύτερα του είδους. 6/10
 
Τελευταία επεξεργασία:
1. Το Κορίτσι με τα Μαύρα: δεν έχω δει την ταινία
2. Φωνάζει ο Κλέφτης: με εξαιρετικό καστ ηθοποιών...10
3. Η Αρχόντισσα κι ο Αλήτης: 5 στην ταινία αλλά 10 στα τραγούδια της
4. Κονσέρτο για Πολυβόλα: δεν έχω δει την ταινία, δεν μου αρέσουν οι πολεμικές ταινίες
5. Ο Ατσίδας: 10, Λατρεμένοι όλοι...!!!
6. Μια Τρελή Τρελή Σαραντάρα: Γεια σου Κοκκάλω με τα ωραία σου!!! 10
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ο ατσίδας: Σε όποια ταινία και να παίζει ο Ηλιόπουλος την ανεβάζει τουλάχιστον 3 βαθμούς ο ίδιος με την ερμηνεία του. Απολαυστικός όπως πάντα ερμηνεύει με ευχάριστο τρόπο, χιούμορ και πάντοτε με φινέτσα τον ρόλο του. Απολαυστικές ατακες και όμορφα θεσσαλονικιωτικα τοπία μιας πόλης που δεν τη γνωρίσαμε ποτέ έτσι. Όταν τη βλέπω συγκινούνται γιατί είναι η δεύτερη πατρίδα μου και έχω να πάω τρία χρόνια σχεδόν. Και οι υπόλοιποι του καστ είναι εξαιρετικοί. Φυσικά ο Βέγγος που δένει με τον Ηλιόπουλο υπέροχα αλλά και ο Πρωτόπαππας στο ρόλο του υπέρ το δέον αυστηρού αδερφού. Καλοί στους ρόλους των γονιών ο Παντελής Ζερβός και η Τζόλυ Γαρμπή. Άχρωμη η Μαρία Βούλγαρη στο ρόλο της αρραβωνιαστικιάς του Ηλιοπούλου. Ενώ ο Στέφανος Στρατηγός οκ στις σκηνές που είναι μόνος του γιατί η χημεία του με τη Ζωή Λάσκαρη είναι ανύπαρκτη. Ωστόσο ειδική μνεία θα κάνω στην τελευταία αφού εδώ μας έπεισε πως είναι και άψογη κομεντιεν και πως με το σωστό κείμενο ( Ψαθάς γαρ) μπορεί να βγάλει και πλάκα. 8/10

Μια τρελή τρελή σαραντάρα: Καλουτσικη κωμωδία όχι όμως και η αγαπημένη μου. Εδώ η Βλαχοπούλου ξεσηκώνει έναν τύπο που την έχουμε ξαναδεί αργότερα στο Ζητείται επειγόντως γαμπρός. Καλή είναι αλλά οι υπερβολες είναι επίσης αρκετές και σίγουρα δεν γελάω με αυτές. Ο Μπάρκουλης ήταν ο καλύτερος από όλους και απέδειξε πως θα μπορούσε να ακολουθήσει καριέρα κωμικού, ενώ η Τασσώ Καββαδία πάντοτε εξαιρετική. Όχι από τις ταινίες που μπορώ να δω ξανά και ξανά σίγουρα όμως κάποια στιγμιότυπα είναι απολαυστικά. 5/10
 
To κοριτσι με τα μαυρα. Καταθλιπτικο το εργο. Δηλαδη ουτε σε ταινια του Αγγελοπουλου τοση καταθλιψη. Εξαιρετικο βεβαια σκηνοθετικα και σεναριακα γιατι αυτα που θελει να πει τα λεει. Και φανεροτατα επηρεασμενο απο τον ιταλικο Νεορεαλισμο. Ολοι οι ηθοποιοι ειναι θαυμασιοι και αποτυπωνουν τελεια τους καταπιεσμενους χαρακτηρες της ελληνικης επαρχιας του '50. Απιστευτη καταπιεση ομως! Οι παντες ασχολουνται συνεχως με τη ζωη των αλλων: Αν εχει εραστη η Ζαφειριου, αν εχει δεσμο η Λαμπετη με τον πρωτευουσιανο, κοροϊδια, καζουρα, νταηλικια, εκφοβισμος. Χαιρομαι αφανταστα που τα πραγματα βελτιωθηκαν σημερα τοσο πολυ. Οι σκηνες με την βαρκα και τα παιδια που πνιγονται ειναι εντελως ανυποφορες για μενα. Τοσο πολυ δηλαδη που μετα μου καναν ζημια και για μερες ενιωθα χαλια. Δεν θα ξαναδω την ταινια για αυτον ακριβως τον λογο. 2.
Φωναζει ο κλεφτης. Η πρωτη ταινια που βλεπουμε τον Ηλιοπουλο με το περουκινι που δεν το αποχωριστηκε ποτε ξανα στην υπολοιπη καριερα του και με αλλα γυαλια. Νεος, μοντερνος, χοντρος σκελετος. Η σκηνη με τη διψα του Ηλιοπουλου εχει μεινει στην Ιστορια και η ταινια εχει και ωραιες ατακες και σπουδαιες ερμηνειες. Αγαπημενη μου σκηνη ειναι οταν εμφανιζεται ο Παπαγιαννοπουλος μπροστα στην Βλαχοπουλου φορωντας τη νυχτερινη περιβολη του και αυτη του λεει "Μονο εγω εχω αυτο το προνομιο να σε βλεπω ετσι." Περαν ολων αυτων, δεν ανηκει στις ταινιες που βλεπω συχνα. 5.
Η αρχοντισσα και ο Αλητης.
Μια απορια εχω: Γιατι προς το φιναλε οι χωροφυλακες παραδιδουν την πρωταγωνιστρια στον πατερα της λες και ειναι δεμα; Ηταν ακομα κατω των 21, δηλαδη ανηλικη;...................Πως ειπατε; Η Αλικη σε ολες τις ταινιες της την ανηλικη επαιζε; Εχετε δικιο, δεν το σκεφτηκα. Χαριτωμενο εργο, πολυ ευχαριστο. Απο αυτα που τα βλεπεις και σου ανεβαζουν τη διαθεση. Φωτεινο και χαρουμενο. Η σκηνη που με κανει να γελαω περισσοτερο ειναι οταν βλεπω το υφος του Νικου Τσουκα στην ταβερνα την ωρα που η δικια του φλερταρει με τον Πιπη. Οχι οταν το παιρνει χαμπαρι. Πιο πριν που ειναι ακομα στην κοσμαρα του. Λιωνω, τρελαινομαι! Κατα τα αλλα βεβαια, ο Πιπης μονο για Πιπης δεν δειχνει. Τουλαχιστον να ξεβαφε το λαμε νυχακι, αλλα θα μου πειτε που να βρεθει ασετον στην ψαροκαλυβα. 7.

Τα υπολοιπα αργοτερα.
 
Η αγαπημένη μου σκηνή από το φωνάζει ο κλέφτης είναι το "παρτο χαμπάρι χρυσέ μου ζούμε στην εποχή των πισινών" που λέει ερειστικότατα και πειστικότατα με μια χροιά ειρωνείας η Βλαχοπούλου στον Ηλιόπουλο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Κοντσερτο για πολυβολα. Απο τις πολυ καλες στο ειδος τους. Μου τη σπαει λιγο ο χαρακτηρας του Καζακου προς την Καρεζη: Που ησουν, τι εκανες, γιατι γυρνας τετοια ωρα εξω....Ωπα, ρε μεγαλε. Ουτε δεσμο δεν εχετε καλα - καλα ακομα! Το σεναριο πολυ καλο και πρωτοτυπο και η μουσικη επενδυση απο τις αγαπημενες μου. 6.
Ο ατσιδας
. Ιστορικες οι ατακες της ταινιας: Ολα ειναι ατμος, ειμαστε μια ωραια ατμοσφαιρα, αλλα και η λιποθυμια του Ηλιοπουλου απιθανη. Πως πεφτει ετσι; Χαχαχα! Οσον αφορα το δεσιμο αναμεσα σε Λασκαρη και Στρατηγο, δε θα ελεγα πως ειναι απο τα επιτυχημενα. Ουτε και η επιλογη της Μαριας Βουλγαρη στο ρολο της κοπελας του Ηλιοπουλου. Μου αρεσει πολυ περισσοτερο η συγκεκριμενη στο Εξω οι κλεφτες, στο ρολο της αδελφης του Ορεστη Μακρη. Εκει της παει ο ρολος, εδω οχι. 7.
Μια τρελη τρελη σαρανταρα.
Σακελλαριος στο σεναριο και η Βλαχοπουλου σε τρελες φορμες. Αυτοι οι δυο ειχαν απιστευτο δεσιμο μαζι. Κωμωδια αγαπημενη με αξεχαστες ατακες, μπριο και υπεροχες ερμηνειες απο ολους.
Με νευριαζει βεβαια, που η Βλαχοπουλου ολοκληρη γυναικα καθεται και υπακουει τα αδελφια της λες και ειναι 10χρονο, αλλα ηταν αλλιως τα ηθη εκεινες τις εποχες, οποτε τι να γινει; Τη σκηνη του δικαστηριου τη βαριεμαι αφανταστα και παντα την προσπερνω. Αντιθετα, πεθαινω στο γελιο με τον χορο της Ρενας οταν παει να φυγει απο το κεντρο και την τραβανε να χορεψει στη θεση της χορευτριας. Δεν ξερω αν εχω γελασει ποτε στη ζωη μου με κωμικη σκηνη τοσο πολυ και μαλιστα καθε, μα καθε φορα που την βλεπω. 9.
 
Η Βλαχοπούλου είχε συχνά τέτοιες σκηνές που την τραβολογούσαν να χορέψει κι εκείνη δεν ήθελε κι έκανε φιγούρες δήθεν κατά λάθος. Και στη θεία μου τη Χίπισσα κάνει κάτι τέτοιο και σε άλλες ταινίες που δεν τις θυμάμαι τώρα.
 
Η Βλαχοπούλου είχε συχνά τέτοιες σκηνές που την τραβολογούσαν να χορέψει κι εκείνη δεν ήθελε κι έκανε φιγούρες δήθεν κατά λάθος. Και στη θεία μου τη Χίπισσα κάνει κάτι τέτοιο και σε άλλες ταινίες που δεν τις θυμάμαι τώρα.
Θα βαθμολογήσετε κύριε ελέφαντα ή να χαμε να λέγαμε;
 
1. Το κορίτσι με τα μαύρα.
Αριστούργημα, δείχνει πόσο προχωρημένος σκηνοθέτης -και σεναριογράφος- ήταν ο Κακογιάννης. Μελαγχολικό και σκληρό, με υπέροχη μουσική του Κουνάδη και έξοχη ερμηνεία από τη Λαμπέτη, τον Χορν, τη Ζαφειρίου, τον Βλάχο, τον Φούντα, τον Στρατηγό, τον Περγιάλη. 10 με τόνο

2. Φωνάζει ο κλέφτης.
Από τις καλύτερες κωμωδίες του Ψαθά, με γρήγορη σκηνοθεσία του Δαλιανίδη. Ρεσιτάλ Ηλιόπουλου, Παπαγιαννόπουλου και Βλαχοπούλου. 8

3. Η αρχόντισσα και ο αλήτης.
Ταινία-καλτ, υπεράνω κριτικής. Θα μου άρεσε περισσότερο, εάν δεν είχε μεταδοθεί 500 φορές από την τηλεόραση. Ωραία χρώματα, δροσερή ατμόσφαιρα, η Αλίκη είναι πάντα η Αλίκη. 8

4. Κονσέρτο για πολυβόλα.
Καλογυρισμένη πολεμική ταινία, προάγγελος του τηλεοπτικού "Αγνώστου πολέμου". Ενδιαφέρον σενάριο του Φώσκολου και καλές ερμηνείες από Καρέζη (πολύ όμορφη εδώ), Κατράκη και Μπάρκουλη. 8,5

5. Ο ατσίδας.
Άλλη μια ωραία κωμωδία του Ψαθά, κινηματογραφικά δοσμένη από τον μάστορα Δαλιανίδη. Ηλιόπουλος στα καλύτερά του και "είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα"! 9

6. Μια τρελλή, τρελλή σαραντάρα.
Η καλύτερη ταινία της Βλαχοπούλου. Γέλιο πολύ, ειδικά στη σκηνή με το μπαλέτο. Καταπληκτικοί και ο Μιχαλόπουλος και η Καββαδία. 9
 
Θα βαθμολογήσετε κύριε ελέφαντα ή να χαμε να λέγαμε;
Δεν βαθμολογώ διότι τις ταινίες ή δεν τις έχω δει ή τις έχω δει τόσο παλιά που δεν τις καλοθυμάμαι. Απλώς πετάχτηκα σαν την (λογοκρισία) και σχολίασα. Έξεστίν μοι πετάγεσθαι (συγγνώμην, κυρ-Αχιλλέα)
 
Ας δώσω κι εγώ τους βαθμούς μου μη μείνετε με την απορία:

Το Κορίτσι με τα Μαύρα: Ξέρω κι εγώ; Ωραία ταινία σαν ταινία. Κατάθλιψη μεγάλη όμως. Το σενάριο μου μοιάζει εμπνευσμένο από την ίδια τη Λαμπέτη. Ο -ερωτευμένος κατά δήλωση του με τη Λαμπέτη- σκηνοθέτης την αποθεώνει. Για μένα η κορυφαία σκηνή του έργου είναι η Ζαφειρίου Στρατηγός. Δεν το έχουμε ξαναματαδεί αυτό στον ελληνικό κινηματογράφο. Μου αρέσει πάρα πολύ κι ο Νότης Περγιάλης. Ο Χορν είναι πολύ καλός, το προσπάθησε πάρα πολύ, αλλά τον προτιμώ στην κωμωδία. Θα βάλω 7, γιατί όσο καλή κι αν είναι, δεν την ξαναβλέπω.

Φωνάζει ο Κλέφτης: Έξυπνο σενάριο. Λατρεμένες σκηνές τα ποτήρια με το νερό, οι τεντιμπόιδες υπάλληλοι που σφυρίζουν την γιάνκα στον έρμο τον Ηλιόπουλο προσπαθόντας να τον τρομοκρατήσουν, και η υπέρτατη σκηνή Ρένας-Παπαγιαννό στο υπνοδωμάτιο. Θα βάλω 8

Η Αρχόντισσα κ ο Αλήτης: Όταν ήμουν μικρή ήταν η αγαπημένη μου της Αλίκης. Τώρα βλέπω τη γελοία μεταμφίεση και είναι κάπως. Στα υπερατού της ταινίας η μουσική και τραγούδια που τα ακούω ακόμα ευχάριστα. Για αλλαγή, θα ήθελα ο υποψήφιος γαμπρός της Ρένας Κατσαρού να μην είναι εντελώς ηλίθιος. Από το σημείο της αποκάληψης και μετά αλλάζω κανάλι. Ένα 6.

Κονσέρτο για Πολυβόλα: Ξεχωρίζω Μπάρκουλη και φυσικά τον μεγάλο ηθοποιό Μάνο Κατράκη που λιτός κι απέριττος τους πατάει όλους κάτω σα χταπόδια και κλέβει την παράσταση. Η Καρέζη, όμορφη και σωστή και παραδόξως συγκρατημένη στα δραματικά. Όμορφος κι ο Καζάκος αλλά λίγο φλούφλης ο ρόλος του. Ένα 7άρι.

Ο Ατσίδας: Ταινιάρα! Εμένα μου αρέσουν Λάσκαρη Στρατηγός, ίσως επειδή είμαι επιφανειακός άνθρωπος και το μόνο που βλέπω είναι μια κουκλάρα κι ένας κουκλάρος!!!Ναι, εντάξει, δεν ταιριάζουν, αλλά εμένα ποιος ξέρει τι με βάρεσε, και μου φαίνονται γλυκούληδες! Θα συμφωνήσω όμως με τη Βιβή για την επιλογή της Βούλγαρη που δεν ταίριαζε με τον Ηλιόπουλο. Ο Ζερβός υπέροχος, ο Βέγγος παραδίδει μαθήματα με το μικρό αλλά τόσο ωραίο ρόλο του κι ο Βαγγέλης ο αδερφός εκπληκτικός! Για μένα είναι από τις πιο ευχάριστες κωμωδίες της εποχής, που σφραγίζει ασφαλώς ο Ντίνος Ηλιόπουλος. 10 (να σημειώσω πως ο Στρατηγός έπρεπε να παίξει πιο πολύ κωμωδία, διότι γάμος δίχως τα λεφτά βάρκα χωρίς πανιά)

Σαραντάρα βλέπω είχα βάλει 8. Ποιος ξέρει γιατί την ξαναέβαλα για βαθμολογία; Να αφήσω το 8; να το κάνω 9; εκεί περίπου παίζει.
 
Έχετε μείνει καιρό χωρίς βαθμολογίες και δεν είναι πρέπον. Εκατοντάδες ταινίες περιμένουν να τις βαθμολογήσετε όσο λιώνετε στις παραλίες, στα μπιτσόμπαρα και στα νάιτ κλαμπ Τροπικάνα.

1. Εταιρεία Θαυμάτων
2. Βίβα Ρένα
3. Ο Δολοφόνος Αγαπούσε Πολύ
4. Ραντεβού στην Κέρκυρα
5. Ο Τρελοπενηντάρης
6. Γκόλφω
 
1. Εταιρεία Θαυμάτων -:rolleyes:
2. Βίβα Ρένα -8. Συμπαθητική πλοκή, ωραίες ατάκες, ωραία τραγούδια, ωραίες ερμηνείες τραγουδιών από τη Βλαχοπούλου και ωραίες ερμηνείες σκέτο. Τον κακό σου τον καιρό!
3. Ο Δολοφόνος Αγαπούσε Πολύ -(χρυσή καρδιά) :rolleyes:
4. Ραντεβού στην Κέρκυρα -κάτι μου λέει αλλά δεν...
5. Ο Τρελοπενηντάρης -oύτε αυτή τη θυμάμαι καλά.
6. Γκόλφω -αριστούργημα φαντάζομαι αλλά λυπάμαι... πάλι δε θυμάμαι.
 
1. Εταιρεία θαυμάτων. Έξυπνη πλοκή, από θεατρικό έργο του Ψαθά. Ωραίο το ζευγάρι Δημήτρης Παπαμιχαήλ-Γκέλυ Μαυροπούλου και πολύ καλή η Μαρίκα Κρεβατά ως ψευτομουγγή. 7
2. Βίβα Ρένα. Η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας σε μεγάλα κέφια. Καλή παραγωγή, ωραία χρώματα, σοβαρή προσπάθεια του Καραγιάννη να ανταγωνιστεί τον Φίνο. 7
3. Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ. Ενδιαφέρον αστυνομικό, τοποθετημένο στα παρασκήνια του θεάτρου. Καλή η Ελένη Χατζηαργύρη, αλλά κάπως φτωχική παραγωγή. 6
4. Ραντεβού στην Κέρκυρα. Δροσερή κομεντί, με μια Κέρκυρα αγνώριστη. Πολύ συμπαθητικό το ζευγάρι Αλέκος Αλεξανδράκης-Τζένη Καρέζη και ένας ωραίος ρόλος για τη μεγάλη ηθοποιό Ελένη Χαλκούση. 7
5. Ο τεελοπενηντάρης. Τυποποιημένο, αλλά ο Κωνσταντάρας είναι πάντα ο Κωνσταντάρας. Καλοκαιρινή ατμόσφαιρα, ωραίες παρουσίες η Καίτη Πάνου, η Βίκυ Βανίτα και η Ρίκα Διαλυνά. 7
6. Γκόλφω. Πολύ επιτυχημένο στο είδος του, με τη σκηνοθετική μαεστρία του Ορέστη Λάσκου. Καταπληκτική η Αντιγόνη Βαλάκου ως Γκόλφω, πολύ καλός ο Νίκος Καζής ως Τάσος. 8
 
Πίσω
Μπλουζα