Δίσκοι Βινυλίου

Τα maxi singles περιέχουν extended εκτελέσεις, εκτελέσεις δηλαδή μεγαλύτερης διάρκειας από το κανονικό κομμάτι. Συνήθως με μεγαλύτερη διάρκεια στην αρχή του κομματιού, και στην ενδιάμεση διάρκεια του track, ώστε ο DJ να έχει την δυνατότητα να mixάρει πιο εύκολα (παραπάνω οκτάδες beat και οκτάδες χωρίς vocals). Επίσης στα 12" εκτός από extended στα b sides υπάρχουν εκτελέσεις acapella (μόνο φωνή) ή και instrumental (μόνο η μουσική) του track. Ο ήχος είναι αισθητά πολύ καλύτερος από ένα track που βρίσκεται στο LP διότι τα αυλάκια του δίσκου είναι πιο αραιά και το βινύλιο πιο παχύ.

Η βασική ιδέα για τα maxi singles ήταν η προώθηση ενός LP από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς πριν ακόμη κυκλοφορήσει ολόκληρο το LP, και επίσης η δωρεάν προώθηση δειγμάτων (samples) σε DJs ώστε να ακουστεί

το εκάστοτε συγκρότημα ή ο εκάστοτε καλλιτέχνης στο ευρύ κοινό μέσω των clubs.

Επίσης για τους djs ήταν πολύ πιο εύκολο να κάνουν το πρόγραμμά τους με singles καθώς τα τοποθετούσαν ανάλογα με τα BPM (beats per minute)

και το είδος τους, και ήταν πιο εύκολο να έχουν μεμονομένα κομμάτια παρά LPs ή συλλογές (που πάντα είχαν χάλια ήχο και πολύ πιο χαμηλή ένταση).

Τα ραδιοφωνικά samples και τα whitelabels (τελείως λευκή ετικέτα στο κέντρο του δίσκου και με άσπρο εξώφυλλο ή μονόχρωμο) είναι must για τους djs και συλλέγονται ακόμη με μανία.

Δεν έχουν την αξία των LPs (μπορείτε να τα βρείτε και με μισό ευρώ) αλλά οι εκτελέσεις τους για τους djs αξίζουν όσο τίποτε άλλο.

Οι πιο γνωστοί DJs είχαν τις δικές τους "μήτρες" για να φτιάχνουν τα δικά τους whitelabels και να διευκολύνουν την ταχύτητα στις αλλαγές τους.

Υπήρχαν βέβαια και απατεώνες οι οποίοι μόνο και μόνο για την πρωτιά έβγαζαν μύθους ότι μιξάρουν με υπολογιστές (amiga) απλά για να το παίξουν πρωτοπόροι της τεχνολογίας, (χρησιμοποιούσαν όμως maxi singles διπλά για back to back αλλαγές σε συνδιασμό με μοντάζ). Γρήγορα ξεσκεπάστηκαν καθώς αποδείχτηκε ότι τα mix τους ήταν πολύ καλό προετοιμασμένου mix για να χρησιμοποιηθεί στο ραδιοφωνικό τους πρόγραμμα (βλ. Μιχ. Τσαουσόπουλος).

Αργότερα υπήρχαν και αυτοονομαζόμενοι παραγωγοί/Djs της πλάκας οι οποίοι κανόνιζαν parties βυνιλίου για να τραβήξουν κόσμο και έκαναν ότι έπαιζαν, ενώ από πίσω ήταν δεύτερη κονσόλα κρυμένη με κανονικό dj που έκανε το πρόγραμμα. (βλ. Ναταλία Γερμανού).
 
vangel είπε:
Αργότερα υπήρχαν και αυτοονομαζόμενοι παραγωγοί/Djs της πλάκας οι οποίοι κανόνιζαν parties βυνιλίου για να τραβήξουν κόσμο και έκαναν ότι έπαιζαν, ενώ από πίσω ήταν δεύτερη κονσόλα κρυμένη με κανονικό dj που έκανε το πρόγραμμα. (βλ. Ναταλία Γερμανού).
Έλεος η Ναταλία Γερμανού!!!!!!

Τώρα σχετικά με τα maxi singles,έχω την εντύπωση ότι στη Β πλευρά περιείχαν ένα κομμάτι που δεν περιλαμβανόταν στο LP είτε επειδή δεν υπήρχε χώρος,είτε επειδή δεν ταίριαζε με το concept του LP!Αυτό ήταν συχνό και με τα cd-singles αν και τα τελευταία 2-3 χρόνια,τα cd-singles εξαφανίζονται και βγαίνουν μόνο ως promo singles για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς
 
Δισκοπωλειο στην πλατεια Ναυαρινου

Εννοείς Juanita το " Πάρε Δώσε ". Όταν είμαι Θεσσαλονίκη το επισκέπτομαι πάντα. Όλα τα δισκοπωλεία είναι εκεί τριγύρω.
 
electricchurch είπε:
μπορειται να μου πειτε αν και ποσους δισκους βινυλιου εχετε στην κατοχη σας?και αν θυμασται τον πρωτο δισκο που αγορασατε?η δικη μου συλλογη αριθμει γυρω στα 700 lp τα οποια ακομα ακουω(τουλαχιστον ορισμενα απο αυτα)και ο πρωτος δισκος που αγορασα ηταν το summon the dead απο τους συμπολητες μου(μπραχαμι)flames
ποιοτικο σε βλεπω..το οτι καταφερες και αγορασες αλλα..699 βινυλια μετα απο αυτη την εμπειρια...μπραβο!
 
don dokken είπε:
ποιοτικο σε βλεπω..το οτι καταφερες και αγορασες αλλα..699 βινυλια μετα απο αυτη την εμπειρια...μπραβο!
ναι και που να φανταστεις οτι πολλα απο αυτα ειναι χειροτερα απο το summon the dead :p
 
QUIZ!!

ΓΙΟΣ ΓΝΩΣΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΕΧΕΙ ΠΑΙΞΕΙ ΣΤΟΥΣ FLAMES..ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΖΗΤΑΜΕ Ε?Ο ΕΥΡΩΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ...ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΟΥ.... :bow: ...κανετε πως δεν ξερετε ,η νομιζετε οτι αστειευομαι?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ????????
 
Τελικά έχω σε διπλό βινύλιο το δίσκο της Βίσση με τίτλο "Τα πρώτα μου τραγούδια",έχει 12 κομμάτια σε κάθε δίσκο,6 σε κάθε πλευρά του δίσκου,αλλά δυστυχώς και οι 2 δίσκοι είναι σπασμένοι σε ένα σημείο,δηλαδή κάπου στο 4ο κομμάτι κάθε πλευράς
 
D@redevil είπε:
+1!
Περίπου 500 δίσκους, κληροδότημα των γονιών μου, που ξεκίνησαν από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και συνέχισα με κάποιους δικούς μου, από την ηλικία των 11 μέχρι και τα 14 μου περίπου!...

Πιο πριν, δώρο των γονιών μου σε βινύλιο, οι επιτυχίες των Στρούμφ, φυσικά! Αν δεν απατώμαι, ήταν 3 δίσκοι που κυκλοφόρησαν και μου τους είχαν αγοράσει όλους! (Δεν το συζητάμε ότι είχαν μισήσει τα στρουμφάκια μετά από αυτό! :D )...

Με την πρώτη ευκαιρία, θα ανεβάσω φωτογραφίες των Στρουμφο-δίσκων! :)
D@redevil, αν θέλεις μπορείς να μου πεις τις ημερομηνίες ή τουλάχιστο τα έτη κυκλοφορίας των δίσκων των στρουμφς (πιστεύω θα αναγράφοναι πάνω τους κάπου). Μήπως τα έχεις και σε mp3 ή ξέρεις που να κοιτάξω?
 
Καλως ηρθες καταρχην στην παρεα μας.

Αν θελεις να βρεις τους Στρουμφοδισκους μονο δε καποιο δισκαδικο παλιο ή σε κανενα μαγαζι στυλ παρε δωσε.

Τωρα ακομα και σε mp3 να τα εχει η D@redevil απαγορευεται απο τους κανονισμους του φορουμ να γινει διακίνηση τους.
 
I know... I know...

Kambia είπε:
Καλως ηρθες καταρχην στην παρεα μας.
Ευχαριτσώ Kambia και καλώς σας βρήκα,

Αν θελεις να βρεις τους Στρουμφοδισκους μονο δε καποιο δισκαδικο παλιο ή σε κανενα μαγαζι στυλ παρε δωσε.
Το ξέρω έχω ψάξει αρκετά, but no luck so far. Είμαι και σε επαρχιακή πόλη βλέπεις, οπότε...

Τωρα ακομα και σε mp3 να τα εχει η D@redevil απαγορευεται απο τους κανονισμους του φορουμ να γινει διακίνηση τους.
Το ξέρω αδερφέ. Διαβάζω τα rules... οπότε τους σέβομαι και ξέρω και τη σχετική νομοθεσία, οπότε απλά έκανα μια νόμιμη ερώτηση που δεν την απαγορεύει η νομοθεσία ή οι κανόνες του forum. Όπως γνωρίζω ακόμη και τα παρακάτω:

- το δικαίωμα της D@redevil (ή οποίουδήποτε άλλου) για ένα 'νόμιμο' αντίγραφο με σκοπό το backup εφόσων έχουν το αυθεντικό.

- το δικαίωμά του να μου απαντήσει αν το διαθέτει ή όχι (ή να μη μου απαντήσει στην τελική).

- το δικαίομά μου να του παρέχω ένα 'ανώνυμο' κανάλι επικοινωνίας (όπως πχ. ένα πρόχειρο email μου ή κάποιον ftp server).

- το δικαίωμά μας να ανταλλάξουμε κάποια αρχεία με ανώνυμια.

- το δικαίωμά του να αποθηκέυσει το backup του σε όποιο μέρος εκείνος επιθυμεί (πχ στον παραπάνω ftp server).

- το δικαίωμά μου να μη θέλω να ελέγξω αν αυτός που έχει το 'backup' έχει και το αυθεντικό.

Γνωρίζω ότι κάποια sites πχ έχουν φωτογραφίες κάποιων σπουδαίων έργων τέχνης για όσους είτε δεν μπορούν να πάνε στις αντίστοιχες χώρες και μουσία, ή δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα έργα αυτά για τα σαλόνια τους. Οπότε παρέχουν φωτογραφίες χαμηλής σχετικά ανάλυσης με σκοπό την διάθεση της τέχνης σε όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο.

Εδώ να τονίσω ότι και τα mp3, από τη στιγμή που ο αλγόρυθμός τους είναι απολεστικός, είναι στην ουσία 'αντίγραφα χαμηλής ανάλυσης' των αυθεντικών έργων. Και κανείς δε διαφωνεί ότι ο δίσκος των στρουμφ είναι ένα τρομερά αξιόλογο έργο τέχνης, που θα πρέπει πχ να φτάσει και στα αφτάκια της μικρής μου ανεψούλας κάποια στιγμή.

Δεν θα μπω στον κόπο να συζητήσω την ηθική των παραπάνω, δεν είναι εδώ το μέρος για να το κάνω και ήδη με αρκετό 'spam' μόλυνα το forum μας. Κλείνω λέγοντας ότι πιστεύω πως όλοι μας έχουμε τις καλύτερες προθέσεις και σκοπούς και δεν υπάρχει δόλος. Σας κλείνω και το ένα μάτι μου φιλικά.
 
klonos είπε:
Το ξέρω αδερφέ. Διαβάζω τα rules... οπότε τους σέβομαι και ξέρω και τη σχετική νομοθεσία, οπότε απλά έκανα μια νόμιμη ερώτηση που δεν την απαγορεύει η νομοθεσία ή οι κανόνες του forum. Όπως γνωρίζω ακόμη και τα παρακάτω:
- το δικαίωμα της D@redevil (ή οποίουδήποτε άλλου) για ένα 'νόμιμο' αντίγραφο με σκοπό το backup εφόσων έχουν το αυθεντικό.

- το δικαίωμά του να μου απαντήσει αν το διαθέτει ή όχι (ή να μη μου απαντήσει στην τελική).

- το δικαίομά μου να του παρέχω ένα 'ανώνυμο' κανάλι επικοινωνίας (όπως πχ. ένα πρόχειρο email μου ή κάποιον ftp server).

- το δικαίωμά μας να ανταλλάξουμε κάποια αρχεία με ανώνυμια.

- το δικαίωμά του να αποθηκέυσει το backup του σε όποιο μέρος εκείνος επιθυμεί (πχ στον παραπάνω ftp server).

- το δικαίωμά μου να μη θέλω να ελέγξω αν αυτός που έχει το 'backup' έχει και το αυθεντικό.

Γνωρίζω ότι κάποια sites πχ έχουν φωτογραφίες κάποιων σπουδαίων έργων τέχνης για όσους είτε δεν μπορούν να πάνε στις αντίστοιχες χώρες και μουσία, ή δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα έργα αυτά για τα σαλόνια τους. Οπότε παρέχουν φωτογραφίες χαμηλής σχετικά ανάλυσης με σκοπό την διάθεση της τέχνης σε όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο.

Εδώ να τονίσω ότι και τα mp3, από τη στιγμή που ο αλγόρυθμός τους είναι απολεστικός, είναι στην ουσία 'αντίγραφα χαμηλής ανάλυσης' των αυθεντικών έργων. Και κανείς δε διαφωνεί ότι ο δίσκος των στρουμφ είναι ένα τρομερά αξιόλογο έργο τέχνης, που θα πρέπει πχ να φτάσει και στα αφτάκια της μικρής μου ανεψούλας κάποια στιγμή.

Δεν θα μπω στον κόπο να συζητήσω την ηθική των παραπάνω, δεν είναι εδώ το μέρος για να το κάνω και ήδη με αρκετό 'spam' μόλυνα το forum μας. Κλείνω λέγοντας ότι πιστεύω πως όλοι μας έχουμε τις καλύτερες προθέσεις και σκοπούς και δεν υπάρχει δόλος. Σας κλείνω και το ένα μάτι μου φιλικά.
Καταρχήν η kambia είναι φίλη (=αδερφή ) βρε... :D

Κατά τ' άλλα,χαίρομαι που επιτέλους κάποιος διάβασε και τους κανονισμούς του παρόντος forum και δείχνει να τους αποδέχεται...!

Ναι,έτσι είναι,οι κανόνες είναι κανόνες,σωστοί ή (λέμε τώρα...) λάθος,είναι πάντως οριοθετημένοι κι οφείλουμε όλοι να τους ακολουθούμε.

Καλώς ήρθες λοιπόν στην παρέα μας ! ;)
 
Τον πρώτο δίσκο βινυλίου τον αγόρασα το καλοκαίρι του 1992 με τις οικονομίες μου. Ήταν το A day at the races των Queen (λίγο πριν ήταν που είχε πεθάνει ο Mercury και γενικά το MTV έπαιζε πολύ Queen).

Είχε προηγηθεί φυσικά η 'μύηση' μου στο βινύλιο ακούγοντας μερικούς δίσκους που είχε ο πατέρας μου, πάντα για ξένη μουσική μιλάμε. Η πιο παλιά μου σχετική ανάμνηση (πρέπει να ήμουν 5 ετών), να ακούω μανιωδώς το Dark side of the moon στο πικάπ με Quadrophonic ενισχυτή/ηχεία. Ποιος θυμάται άραγε αυτή τη τεχνολογία της δεκαετίας του 70 που ήθελε να ξεπεράσει το stereo αλλά δεν έπιασε...

Την εποχή 92-94 λοιπόν αγόραζα αποκλειστικά βινύλια για δύο λόγους. Γιατί τα δισκάδικα την εποχή εκείνη είχαν ΠΟΛΥ μεγαλύτερη ποικιλία σε βινύλιο σε σχέση με το CD και γιατί τα CD ήταν αρκετά ακριβότερα... για να μη μιλήσουμε και για το κόστος να αγοράσεις ένα καλό CD player. Αργότερα όμως αγόρασα και CD player και οι αγορές μου ήταν 50/50 βινύλιο/CD. Θυμάμαι μάλιστα πως την εποχή εκείνη κάνανε τρελά ξεπουλήματα τα δισκάδικα για να το γυρίσουν αποκλειστικά σε CD. Όπως γράφτηκε:

joe είπε:
Ξαφνικα μια ωραια πρωια οι δισκοι μετακομισαν απο το μεγαλο Μετροπολις στο μικρο που παλια ειχε τα cd. Τα βυνιλια επιασαν μια μικρη γωνια στο Ροκ Σιτυ και οι cdιερες κατελαβαν το χωρο.
Θυμάμαι πολύ καλά αυτό το περιστατικό με το Μετροπολις. Επίσης θυμάμαι πως τα Χριστούγεννα του 93 με τον θείο μου είχαμε ξεσηκώσει σχεδόν ένα δισκάδικο που ξεπουλούσε. Μαζέψαμε ότι καλό είχε.

Το 1998 αγόρασα το τελευταίο μου CD, και για μια δεκαετία αγόραζα αποκλειστικά βινύλιο. Ήταν η εποχή που ήμου φοιτητής στη Θεσσαλονίκη και γύριζα όλα τα δισκάδικα του κέντρου, πολλά από τα οποία σήμερα δεν υπάρχουν. Σταθερή αξία ο 'Λωτός'. Όταν κατέβαινα Αθήνα, το αγαπημένο ήταν το 'Σόλωνος και Μασσαλίας'. CD ξαναγόρασα πρόσφατα, κάτι ανεξάρτητες συλλογές που δεν βγήκαν σε βινύλιο.

Τα τελευταία χρόνια ζω στην Αγγλία και αγοράζω κυρίως 45ρια από ανεξάρτητα συγκροτήματα και εταιρίες, και επιλεκτικά και LPs. Υπάρχει τρομερή άνθιση στο βινύλιο, και στην παραγωγή και στις πωλήσεις. Επίσης με την άνοδο των digital downloads, το CD εξαφανίζεται, και αντικαθίσταται από ένα συνδυασμό βινυλίου+mp3. Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που βγάζουν κυκλοφορίες πλέον μόνο σε βινύλιο με δώρο mp3! Για όποιον ενδιαφέρεται μπορώ να δώσω λινκ σε άρθρα, που μιλάνε για τρελές αυξήσεις.

Θα διαφωνήσω με τον φίλο που λέει πως:

Omega είπε:
Τώρα τα βινύλια που βγαίνουν έχουν σίγουρα πάνω απο 30 - 40 ευρώ και σίγουρα απευθύνονται σε πολύ ειδικό κοινό.
Σήμερα το βινύλιο πωλείται στην ίδια περίπου τιμή με το CD, περίπου 12-15 ευρώ λόγω της άνθισης που ανέφερα, με το βινύλιο να μπαίνει πλεον και στα mainstream δισκάδικα όπως το HMV. Τα 30-40 ευρω που αναφέρθηκαν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Επίσης θα κάνω μια αναφορά στις κασέτες. Γνώρισαν μεγάλη άνθηση την εποχή 80-90 για δύο λόγους: γιατί μπορούσες να αντιγράψεις δίσκος από φίλους κτλ, ενώ ο δεύτερος λόγος λέγεται walkman. Για να μην αναφέρω και την τεράστια κουλτούρα των mixtapes... αλλά αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία για άλλο thread.
 
manos426f είπε:
Καταρχήν η kambia είναι φίλη (=αδερφή ) βρε... :D
Κατά τ' άλλα,χαίρομαι που επιτέλους κάποιος διάβασε και τους κανονισμούς του παρόντος forum και δείχνει να τους αποδέχεται...!

Ναι,έτσι είναι,οι κανόνες είναι κανόνες,σωστοί ή (λέμε τώρα...) λάθος,είναι πάντως οριοθετημένοι κι οφείλουμε όλοι να τους ακολουθούμε.

Καλώς ήρθες λοιπόν στην παρέα μας ! ;)
Δεν ήξερα το φύλο της, αλλά το 'βρε αδερφέ' ήταν σχήμα λόγου, οπότε μάλλον δεν αστόχησα. Όπως και να 'χει σεξιστής δεν είμαι. Αντίθετα, ετοιμόλογος. Οπότε, και να έκανα λάθος, ή θα έκανα χρήση των κανόνων περί αναφοράς στον χρήστη με το ψευδώνυμο 'kambia' , ή απλά θα το παραδεχόμουν και θα ζητούσα ευγενικά συγνώμη. Τώρα γνωρίζω και δεν θα επαναληφθεί.

Μην χαίρεσαι πάρα πολύ γιατί στην ουσία ήταν ένα 'speed reading', αλλά από την άλλη δεν είναι ανάγκη να διαβάσεις όλους τους κανόνες. Σε ένα forum αν τους έχεις διαβάσει αρκεί, τα υπόλοιπα είναι επαναλήψεις/παραλλαγές. Αρκεί λίγη κοινή λογική και (όπως είπα) καλή θέληση.

Τώρα για το τι είναι παράνομο και τι ηθικό σε κανόνες και νόμους... Έλληνες είμαστε και τα προσαρμόζουμε. Θα βρούμε τρόπο να κάνουμε παράνομα πράγματα με 'νόμιμους' τρόπους στο τέλος και χωρίς να θίγουμε τρίτους (τουλάχιστο όχι με τρόπους που να είναι νομοθετημένα παράνομοι).

Τέλος, σ' ευχαριστώ και 'σένα για το καλωσόρισμά σου.
 
Ελα ρε! παω να δω το οπισθοφυλλο απο την πρωτοτυπη κασετα Summon the Dead και να κανω μαντεψιες :)
 
τραγουδουσε(?)βεβαια..και μπορεις να διακρινεις μια ομοιοτητα με (τον οχι και τοσο οπως αυτος) διασημο φαδερ..
 
Επίσης θα κάνω μια αναφορά στις κασέτες. Γνώρισαν μεγάλη άνθηση την εποχή 80-90 για δύο λόγους: γιατί μπορούσες να αντιγράψεις δίσκος από φίλους κτλ, ενώ ο δεύτερος λόγος λέγεται walkman. Για να μην αναφέρω και την τεράστια κουλτούρα των mixtapes... αλλά αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία για άλλο thread.

και ενας τριτος λογος αγαπητε ηταν οτι τα αυτοkινητα ειχαν κασετοφωνα και οχι cd player..
 
Βινύλιο ψωνίζω τα τελευταία 4 με 5 χρόνια. Ότι είχα πριν ηταν χρυσoπληρωμενο σε cd. Μαζεύω heavy κυκλοφοριες

Τα περισσότερα είναι απλα συλλογή πληρους δισκογραφιας απο αγαπημενες μπάντες όπως Priest, Accept

Εχω καποια κομματια nwobhm όπως battleaxe, holocaust, witchfynde αλλα το μεγαλο ξεσαλωμα εγινε οταν επισκεφθηκα το Παρίσι και γυρισα αγοραζοντας φθηνα γεματος βινυλια κυριως γαλλικων heavy συγκροτηματων ;όπως Sortilege, Satan Jokers, Vulcain. Bρηκα όμως και μερικα που εδω τα πληρωνεις χρυσα και εκει ειχαν...τα μισα.

Γενικα παντως ειναι ακριβο σπορ το βινυλιο αλλα η ικανοποιηση που νιωθεις όταν γυρισεις σπιτι με τον δισκο και τον βαλεις στο πικ απ δεν συγκρινεται με κανενα download, ουτε με αγορα ενος...cd. (ωρες και χρημα ξοδεμενα αντιστοιχα)

To βινυλιο ειναι εργο τεχνης πραγματικα. Απο τα εξωφυλλα, μεχρι και χαρτια με τους στοιχους, εώς το ραφτο που έδιναν δωρο...καποιες μπαντες.

Αυτες ηταν κυκλοφοριες! Προσεγμενες 1000%

Υ.Γ αν δει κανεις στα γνωστα λημερια βινυλιο των ANTI...(Ελληνικη μπαντα) ασχετα απο τιμη ας ριξει ενα π.μ
 
Πίσω
Μπλουζα