Θα παρατηρήσατε πως όλοι αυτοί εκλέχθηκαν μετά τη Μεταπολίτευση. Πριν, και παρότι οι καλλιτέχνες ήταν από πάντα σε μεγάλο τους μέρος πολιτικοποιημένοι και πολλοί εξ αυτών συνδικαλιστές, δεν κατέβαιναν υποψήφιοι στους συνδυασμούς των κομμάτων. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να βρω είναι πως τα κόμματα τους θεωρούσαν κάπως "δευτεράτζες" και ίσως όχι σοβαρούς. Αργότερα βέβαια, συνειδητοποίησαν το πόσο μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τη δημοφιλία τους και φτάσαμε σήμερα να κατεβαίνει κάθε σταρλετίτσος και σταρλετίτσα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Πάντως και πριν τη Μεταπολίτευση, αν και δεν κατάφερα να βρω εκλεγμένο σταρ (μπορεί και να υπάρχει και να μην το ξέρω), οι καλλιτέχνες δήλωναν υποστήριξη σε συνδυασμούς, και πολλοί εξ αυτών ήταν οργανωμένοι σε διάφορα κόμματα. Η μόνη περίπτωση που έχω βρει με πρόταση για κάθοδο σε εκλογές, είναι μέσα στη δεκαετία του '60 από την ΕΔΑ στον συνθέτη Γεράσιμο Λαβράνο, πρόταση την οποία ο συνθέτης αρνήθηκε.
* Μόλις έγραψα "συνθέτης" κατάλαβα οτι ξέχασα το
Μίκη Θεοδωράκη στη λίστα