Α! Τι θυμήθηκα. Στην βιογραφία* της Ε.Λαμπέτη αναφέρεται πως ένα βράδυ, μπήκε η Λαμπέτη στο καμαρίνι του κι τον βρήκε σε τέτοια κατάσταση αφασίας που τρόμαξε κι έφυγε τρέχοντας. Το βλέμμα του χαμένο στο κενό, δεν καταλάβαινε τίποτα, κυριολεκτικά βυθισμένος στον κόσμο του. Κι ότι τα ναρκωτικά τα είχε ξεκινήσει όταν διαγνώστηκε με καρκίνο, ως αναλγητικά-ανακουφιστικά για τους πόνους που δεν μπορούσε να υποφέρει. Αλλά ότι "πότιζε" κι τους μαθητές του, ομολογώ δεν το ηξερα.
Βέβαια είναι γνωστό ότι δεν άφηνε ούτε θηλυκό κουνούπι, πόσο μάλλον δε νεαρές υπάρξεις. Δεν αμφιβάλλω για το περιστατικό με την Καλογεροπούλου. Για τη χρονολογία που περιγράφει το άρθρο, έχω αντιρρήσεις.
Σκέψη-εικασία δική μου, τι θα μπορούσε να είχε συμβεί:
Ισως το περιστατικό με την Καλογεροπούλου να συνέβει γύρω στα 1950 (όταν εκείνη τότε ήταν περίπου 15). Μετά απο λίγο διάστημα, το διηγήθηκε στον Γιαννακόπουλο: "άκου τι έπαθα τις προάλλες με μια ξαδέρφη μου". Οπότε ο Γιαννακόπουλος με το Σακελλάριο, στο άκουσμα της ιστορίας, το έκαναν αμέσως σενάριο. Έτσι κολλάει χρονικά.
Αλλά αυτό που αναφέρει το site ότι το είπε μετά απο πάρα πολλά χρόνια, δεν κολλάει χρονικά με τίποτα.
*σ.σ. δεν θυμάμαι σε ποια απο τις δυο, ή της Φ.Μπιούμπη ή του Φ.Γερμανού...τις έχω και τις δυο, θα το τσεκάρω