Οι Πανθέοι (1977 ΕΡΤ)

[retrofan]

Μπήκα στα αίματα να πω κι εγώ τη γνώμη μου για το remake των Πανθέων. Όχι πως θυμάμαι το πρώτο, δεν το έβλεπα καν γιατί ήμουν σκάρτα δύο χρονών. Έχω δει όμως τα επεισόδια που σώζονται στο διαδίκτυο (νομίζω ότι είναι το πρώτο, το τελευταίο και ένα απόσπασμα στη μέση) κι έχω σχηματίσει μια εικόνα.

Οι τωρινοί Πάνθεοι σ' ένα πράγμα στηρίζονται και διασώζονται με αξιοπρέπεια, στις ερμηνείες. Ο Χειλάκης κι η Καλλιμάνη κρατάνε τα σκήπτρα μαζί με τον Σαράντη που δεν του το 'χα με την μυτόγκα του να βγάλει τον καλλιτέχνη εραστή αλλά ομολογώ το σφάλμα μου, τον έχει αποδώσει πολύ καλά (ιδίως στις ερωτικές σκηνές που ένα τσακ θέλει για να βγούνε γλυκανάλατες). Από κοντά κι οι υπόλοιποι (κυρίως η κοπέλα που παίζει την Λιάνα, ο Σταμούλης που παίζει τον Στάθη κι ο Χατζόπουλος που παίζει τον Ισίδωρο). Η Κράιλινγκ ως Μάρμω μου τα χαλάει, παραείναι ξυλάγγουρο για τα γούστα μου αλλά κι η Μάρμω ως χαρακτήρας στην τελική ήταν κάπως αλλοπαρμένη κι ίσως αυτό το "αλλού πατώ κι αλλού βρίσκομαι" να είναι σκηνοθετική άποψη. Μου τα χαλάει κι η Μαξίμου ως ψωροπερήφανη, κάπως υστερική Μερόπη γιατί οι κινήσεις της είναι φουλ οπερετικές. Η Δανδουλάκη πάλι ποτέ δεν μ' ενθουσίαζε ως ηθοποιός, ούτε στα νιάτα της, ούτε στα μεσοκοπήματά της, ούτε τώρα. Σ' αυτήν την γυναίκα γι' άλλα πράγματα βγάζω το καπέλο μου. Για την στάση της, την συνέπειά της, την αξιοπρέπειά της, την ευγένειά της, τις καλές δουλειές που ανεβάζει, την προσπάθεια που βάζει σ' όλους της τους ρόλους. Πάντως, σε γενικές γραμμές στους τωρινούς Πανθέους, οι ερμηνείες κρατάνε την σειρά στους ώμους τους.

Η παραγωγή μού φάνηκε αρκετά "στριμωγμένη", σαν να τα υπολογίζανε όλα με το υποδεκάμετρο. Τα κοστούμια λίγα (ένα φόρεμα φοράνε σχεδόν όλες οι γυναίκες, ένα κοστούμι όλοι οι άντρες, πλύνε-βάλε ένα πράγμα), τα γυρίσματα στο ίδιο καφενεδάκι, αν είναι εξωτερικά στο ίδιο μονοπάτι του Εθνικού Κήπου και στο ίδιο δασάκι. Δεν ρέει το χρήμα όπως στη "Μάγισσα" κι αυτό φαίνεται και κόβει από τον "αέρα" που θα έπρεπε να έχει μια σειρά εποχής.

Το νοήματα της ιστορίας δεν ξέρω αν είναι ξεπερασμένα. Έχοντας διαβάσει και το βιβλίο, ψιλοδιαχρονικά θέματα επεξεργάζεται. Ο απαγορευμένος έρωτας μας κυνηγάει από την εποχή του Σαίξπηρ, τα οικογενειακά μυστικά από ακόμα πιο παλιά, από τον δικό μας τον Οιδίποδα που έκανε την μάνα και την σύζυγο "δύο σε ένα", έβγαλε τα μάτια του και ησύχασε Το θέμα είναι πώς αποδίδονται αυτά τα κλασικά και το σενάριο δεν μπορώ να πω, καλή δουλειά έκανε, ρέουν οι διάλογοι.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι, για την δική μου αισθητική τουλάχιστον, πως ξεκινούν να κάνουν μια σειρά εποχής, αγνοώντας βασικά πράγματα για την εποχή. Δεν αρκεί να ανοίξεις μια βικιπαίδεια για να μάθεις ότι τότε κυβερνούσε ο Μεταξάς, οι κομμουνιστές κρύβονταν και το Παρίσι ήταν το μέρος όπου σύχναζαν οι καλλιτέχνες της Ευρώπης. Πρέπει να ξέρεις πώς μιλούσαν, ντύνονταν, κινούνταν, συμπεριφέρονταν οι άνθρωποι. Κι αναρωτιέμαι αν οι συντελεστές πολλών ιστορικών σειρών όντως δεν ξέρουν ή απλώς δεν τους νοιάζει. Θα πω δυο παραδείγματα για να γίνω κατανοητή:
1.Σχεδόν όλοι οι άντρες ντύνονται με παντελόνι, γιλέκο, σακάκι (τσεκκκκκ! σωστό) Έλα μου όμως που το σακάκι συχνά πυκνά το παρατάνε και γυρνάνε με το γιλέκο ή, ακόμα χειρότερα, το κρεμάνε στην καρέκλα όπου κάθονται. Ω σφάλμα ολέθριον! Ω πλάνη οικτρά! (όπως θρηνολογούσε κι ο δικηγόρος Μιχαλακόπουλος στο "Ένας ιππότης για τη Βασούλα") Εκείνη την εποχή ήταν ανεπίτρεπτο για έναν άντρα (και δη της καλής κοινωνίας) να βγάλει το σακάκι του εκτός σπιτιού. Ήταν σα να γδύνεται. Τι εκείνη την εποχ00ή δηλαδή. Τη δεκαετία του 80΄άρχισε το σακάκι να μένει στην πλάτη της καρέκλας όταν οι άντρες ζεσταίνονταν ή θέλανε να είναι πιο άνετοι. Αν δει κάποιος την οποιαδήποτε ελληνική ταινία του 50΄ή του 60΄ εύκολα το διαπιστώνει. Να μην συζητήσω για τα δόλια γκαρσόνια του ξενοδοχείου της Κόρας Καρβούνη που γυρνάνε μόνο με το γιλέκο. Όχι παιδιά! Λάθος και τεράστιο ξενέρωμα.
2.Κάτι δεν μου καθόταν καλά με την σκηνή θανάτου του πατέρα-στρατηγού. Βρε τι είναι; Βρε τι είναι; Πάω και βλέπω ξανά στο youtube την ίδια σκηνή με την Αλέκα Παίζη στον ρόλο της Δανδουλάκη. "Πατέρα! Πονάτε; Τι θέλετε πατέρα;" Κι εγένετο φως! Ο πληθυντικός ή μάλλον η έλλειψή του δεν μου καθόταν καλά. Το 1939 δεν υπήρχε περίπτωση αστική, συντηρητική οικογένεια της Αθήνας (που μάλιστα έφερε περί πολλού την θέση της στην κοινωνία, όπως οι Πάνθεοι) να μην μιλάνε τα παιδιά στον πληθυντικό στους γονείς τους.

Οι νέοι Πάνθεοι είναι μια σειρά εποχής που όμως δεν είναι. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με την έγνοια να μην "τσινίσουν" οι σημερινοί τηλεθεατές με γλώσσα, λέξεις, τρόπο ομιλίας, φερσίματα που τους φαίνονται ξένα. Φέρνω στον νου μου πρόχειρα δυο υποδείγματα για μένα σωστής αναπαράστασης εποχής. Το ένα είναι "Τα χρόνια της αθωότητας" του Σκορτσέζε που μέχρι και το λουλούδι στο πέτο του Ντάνιελ ντέι Λιούις ήταν σωστό (για τους μη μυημένους ο ντέι Λιούις φοράει, ως όφειλε, ως αρραβωνιασμένος άνθρωπος, λουλούδι από το ίδιο μπουκέτο που έχει στείλει στην μνηστή του εκείνη την μέρα) και ήταν πολύ πετυχημένη εμπορικά. Το δεύτερο κι ελληνικό είναι "Η Αστροφεγγιά" που τρελά ακριβή παραγωγή δεν την λες (τα εξωτερικά γυρίσματα είναι ελάχιστα) αλλά η δεκαετία του 20΄ αποδίδεται ολόσωστα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Κι είχε τρελή επιτυχία κι ακόμα και σήμερα υπάρχουν αφοσιωμένοι οπαδοί της. Πείτε μου τώρα αν στην "Αστροφεγγιά" υπάρχει έστω και μια σκηνή με τον Κιμούλη εκτός σπιτιού χωρίς σακάκι Τώρα που το σκέφτομαι κι η πολύ επιτυχημένη και πιο πρόσφατη "Αίθουσα του θρόνου", την δεκαετία του 60΄, υπέροχα την είχε αποδώσει.

Θα μείνω λοιπόν με την απορία: Δεν ξέρουν ή δεν θέλουν;

 

[tsimisde]

Σαφώς και όταν μιλάμε για ένα δημιούργημα μιας άλλης εποχής, τα όσα αναφέρονται θα έπρεπε να ληφθούν στα υπόψιν, μπορεί όμως να ελήφθησαν και η θεωρία μου είναι η εξής.

Μπορεί για την τότε εποχή αυτά που αναφέρονται να θεωρούνται αδιανόητα, μήπως όμως θεωρούνται αδιανόητα και στο τώρα; Θέλω να πω, ενδεχομένως να είναι πράγματα που τα έλαβαν υπόψιν οι συντελεστές αλλά, ίσως θεωρήθηκαν αρκετά αναχρονιστικά για να ενταχθούν στο σενάριο του τώρα. Είναι πιθανό πιστεύω να υπάρχουν τέτοιες ανακολουθίες με το τότε γιατί ας μην ξεχνάμε ότι είναι μια σειρά εποχής, η οποία όμως, παρουσιάζεται στο τώρα, λογικό να είναι πιο κοντά στο τώρα, θα ήταν ακόμα πιο ξένη στον τηλεθεατή αν ήταν ακόμα πιο κοντά στα δεδομένα του τότε.

Για το ντύσιμο δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη αλλά, αυτό που αναφέρεται για το πληθυντικό πρόσωπο, ίσως θεωρείται και κάπως ξιπασμός για το τώρα, ναι, σημάδι ευγένειας από τη μία, είναι όμως μιας άλλης εποχής αν και, έχω την εντύπωση από τα λίγα που έχω δει από άλλη σειρά εποχής που παίζεται τώρα, χρησιμοποιείται το πληθυντικό πρόσωπο, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε κι εδώ, είναι απορίας άξιον....

 

[thanos75]

Το δεύτερο κι ελληνικό είναι "Η Αστροφεγγιά" που τρελά ακριβή παραγωγή δεν την λες (τα εξωτερικά γυρίσματα είναι ελάχιστα) αλλά η δεκαετία του 20΄ αποδίδεται ολόσωστα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Κι είχε τρελή επιτυχία κι ακόμα και σήμερα υπάρχουν αφοσιωμένοι οπαδοί της. Πείτε μου τώρα αν στην "Αστροφεγγιά" υπάρχει έστω και μια σκηνή με τον Κιμούλη εκτός σπιτιού χωρίς σακάκι Τώρα που το σκέφτομαι κι η πολύ επιτυχημένη και πιο πρόσφατη "Αίθουσα του θρόνου", την δεκαετία του 60΄, υπέροχα την είχε αποδώσει.

Πόσο μα πόσο εύστοχα είναι τα παραδείγματα που αναφέρεις. Και μάλιστα όλα αυτές τις λεπτομέρειες που σου "κλωτσάνε" δικαίως, τις βλέπουμε δυστυχώς και σε άλλες σειρές εποχής αυτής της σεζόν. Κύριοι παραγωγοί και σκηνοθέτες, μελετήστε λίγο το τηλεοπτικό παρελθόν, αλλά και τα δεδομένα της κάθε εποχής Καταπληκτική αναπαράσταση της εποχής είχαμε δει πράγματι στην Αίθουσα του Θρόνου. Ακόμα και την Ερμούπολη (και ειδικά το λιμάνι της) είχαν καταφέρει και το είχαν καδράρει με τέτοιο τρόπο που να θυμίζει την Ερμούπολη του 60 ή του 70 (όλα τα λεφτά το ακτοπλοικό ποστάλι εκείνης της περιόδου- νομίζω ο παλιός "Σκοπελίτης" πρέπει να ήταν....). Αψογο και το παράδειγμα της Αστροφεγγιάς που ανέφερες, για να μιλήσουμε για μια παλιότερη σειρά που ευτυχώς σώζεται. Πρόσφατο σχετικά παράδειγμα σειράς που πραγματικά αναπαρέστησε σωστά την Κρήτη των δεκαετιών του 40 και 50 ήταν και το "Νησί", με ερμηνειάρες συν τοις άλλοις. Και φέτος δυστυχώς βλέπουμε την "Παραλία" στην οποία ουδείς Πιτσιδιανός (τα Πιτσίδια είναι το χωριό στο Λιβυκό κοντά στα Μάταλα) μιλάει κρητικά! Hello...προύχοντες χωριού της Κρήτης είναι η οικογένεια της Μιχαλάκη και του Λογοθέτη, όχι Κολωνακιώτες!!!! Για να μη μιλήσω για τους χίπιδες, που το ντύσιμο τους περισσότερο σε hipsters σε διακοπές στην Ανάφη το 2023 με παραπέμπει! Jesus, δείτε κάποια βίντεο ντοκουμέντα της εποχής για να αντιληφθείτε πόσο λιγότερο clean cut ήταν οι χίπιδες στα τέλη του 60. Ακόμα και στη θεία μου τη Χίπισσα με τη Βλαχοπούλου βλέπεις κάποια πράγματα κάπως πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Και είναι κρίμα, γιατί ενώ το χρήμα φαίνεται ότι ρέει, δυστυχώς το αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις είναι ολίγον τραγέλαφος....

 

[Bambinella]

Παιδια, εχω παρα πολλα χρονια να δω την Αστροφεγγια για να ξερω κατα ποσον ειναι πιστη στην εποχη.
Θυμαμαι παντως οτι μου ειχε χτυπησει ασχημα το γεγονος πως η Νελλη Αγγελιδου, η μητερα του πρωταγωνιστη δηλαδη, σε ολα σχεδον τα επεισοδια φορουσε στα ματια γαλαζια σκια. Μα θα ηταν ποτε δυνατον κατι τετοιο;

 

[αριαδνη]

Λέτε αυτό να ήταν που δεν κατάφερα να δω τους Πανθέους η η την παραλια τελικα; Ενώ το νησί ήταν πολύ καλο.

 

[retrofan]

Θέλω να πω, ενδεχομένως να είναι πράγματα που τα έλαβαν υπόψιν οι συντελεστές αλλά, ίσως θεωρήθηκαν αρκετά αναχρονιστικά για να ενταχθούν στο σενάριο του τώρα.

Πολύ σωστή η παρατήρησή σου και μ' έχει απασχολήσει κι εμένα. Δεν είναι ή τέλος πάντων θα έπρεπε να είναι αποδεκτό στην τέχνη να την "φρεσκάρουμε", να παίρνουμε ένα κείμενο, ένα βιβλίο, ένα θεατρικό, να το καθαρίζουμε από τις σκόνες του χρόνου και να το φέρνουμε κοντά στον σημερινό θεατή κρατώντας τα μηνύματά του; Ναι και το θέατρο το 'χει κάνει κατά κόρον. Πια περισσότερους Άμλετ βλέπεις με πανκ μαλλιά παρά με ελισαβετιανά ρούχα. Αλλά η τηλεόραση είναι πιο συμβατικό μέσο κι οι σειρές εποχής, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρέπει να είναι εποχής. Το να βάζεις τους ανθρώπους να ντύνονται, να μιλάνε και να συμπεριφέρονται όπως σαράντα ή εξήντα χρόνια μετά, δημιουργεί μια ψεύτικη εικόνα. Κι έχω την εντύπωση ότι τελικά την ψευτιά ο τηλεθεατής την πιάνει στον αέρα και δεν του αρέσει. Τουλάχιστον εμένα κάτι τέτοια μου χτυπάνε πάααααρα πολύ σε σειρές εποχής. Γιατί στο κάτω κάτω, ένα μεγάλο κομμάτι της πλοκής των Πανθέων, έχει να κάνει και με την εποχή. Οι κοπέλες δεν φέρουν πια βαρέως το προγαμιαίο σεξ, η οικογένεια δεν έχει τόσο λόγο στο πώς θα ζήσεις τη ζωή σου, το να έχεις εξωσυζυγική περιπέτεια είναι αρκετά πιο μπανάλ (αν κι ομολογώ ότι το να είναι ο εκλεκτός σου ο ανιψιός του άντρα σου ανεβάζει ακόμα και σήμερα τον βαθμό δυσκολίας Ε! Αφού θέλεις να μιλήσεις για τους εγκλωβισμούς του 30΄, κάν'το σωστά!

Θυμαμαι παντως οτι μου ειχε χτυπησει ασχημα το γεγονος πως η Νελλη Αγγελιδου, η μητερα του πρωταγωνιστη δηλαδη, σε ολα σχεδον τα επεισοδια φορουσε στα ματια γαλαζια σκια. Μα θα ηταν ποτε δυνατον κατι τετοιο;

Μπας και θέλανε να δείξουν τους σκούρους κύκλους γύρω από τα μάτια της λόγω φτώχιας και ψυχικής ταλαιπωρίας και το παράκαναν στην μπογιά; Έχω κι εγώ να δω πολύ καιρό την Αστροφεγγιά κι όρκο δεν παίρνω για την κιά στα μάτια της Αγγελίδου. Στο τελευταίο επεισόδιο που είδα πρόσφατα ξανά (για κάποιον μαζοχιστικό λόγο ήθελα να ξαναπετύχω την τελική σκηνή με τον θάνατο του Άγγελου, δεν παρατήρησα κάτι τέτοιο. Πάντως η Αγγελίδου κι ο Ξενίδης έχουν από τις πιο ρεαλιστικές και σπαρακτικές σκηνές του έργου. Κάθε τους κουβέντα και κάθε τους κίνηση μου φαινόταν απίστευτα σωστή, μικροαστοί γονείς του 20΄, με όνειρα για τα παιδιά τους αλλά με ελάχιστα περιθώρια κινήσεων.

 

[tsimisde]

Να επανέλθω πάλι στο ζήτημα και θα αναφερθώ στο εξής. Δυστυχώς, πολλές φορές, τα δεδομένα μιας άλλης εποχής, τα βλέπουμε με το πρίσμα του σήμερα, αγνοούμε το πρίσμα του τότε και με το πρίσμα που υιοθετούμε, είναι αναχρονιστικά τα δεδομένα. Έχουμε για παράδειγμα την Παραδοσιακή μας Μουσική. Πρόκειται για προϊόν μιας άλλης εποχής, προφανώς περνώντας την από το κόσκινο του παρόντος θα δούμε πόσα λάθος πράγματα μας προβάλλουν.

Σαφώς και όταν θέλεις να παρουσιάσεις το προϊόν μιας άλλης εποχής, το θέλεις να είναι όσο γίνεται ανόθευτο, για να γίνουν οι σχετικές συγκρίσεις με το τώρα αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη, ακόμα και το να φτάνουμε στο άλλο άκρο είναι κακό, να αγνοείται παντελώς η προοπτική του τότε, για να έρθει στα επιθυμητά τωρινά δεδομένα το εκάστοτε θέαμα. Για κάποιο λόγο λέγεται σειρά εποχής, δεν ωφελεί απλά να αναφέρεται χρονολογικά το ότι βρισκόμαστε αλλού, πρέπει να το νιώθουμε κιόλας.

Βέβαια, μάλλον όσοι γνωρίζουν αυτό το αλλού, μπορούν να καταλάβουν τις όποιες αποκλίσεις, για κάποιον φερ' ειπείν όπως το άτομο μου όπου δεν έχω έρθει σε επαφή με το σύγγραμα η με το πρώτο σίριαλ, πολλά από όσα αναφέρθηκαν, είναι ψιλά γράμματα, οι όποιες αποκλίσεις, περνάνε απαρατήρητες, επειδή δεν έχω κάποιο μέτρο σύγκρισης, κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο κατά νου.

Καλώς η κακώς, δε νομίζω όμως αυτές οι ασυνέπειες να κοστίζουν στην τηλεθέαση της σειράς, πιθανόν έχει να κάνει με το που προβάλλεται αλλά κυρίως, δε νομιζω να προκαλεί το ενδιαφέρον στον τηλεθεατή να δει ένα έργο που έχει παρουσιαστεί και παλαιότερα, απλά και μόνο επειδή έχει βγει σε νέα "εκτέλεση", για να εντοπίσει τις όποιες διαφορές και συν τοις άλλοις, γενικά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μεταφορές βιβλίων στην τηλεόραση, δεν έχουν σαρώσει σε τηλεθέαση, έχουν αναγνωριστεί μεν με την πάροδο του χρόνου, όχι όμως την περίοδο που έπρεπε συνεπώς, μάλλον για την πλειοψηφία του κοινού, η μεταφορά λογοτεχνικών βιβλίων, δεν εκτιμάται όπως πρέπει, μην ξεχνάμε ότι ακόμα και η ίδια η λογοτεχνία δεν εκτιμάται με τον δέοντα τρόπο, πόσο μάλλον κάτι το οποίο σχετίζεται με αυτήν, εν προκειμένω τηλεοπτικό σίριαλ.

Και συν τοις άλλοις, μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το έργο ενός ακαδημαϊκού επομένως, δεν ενδείκνυται για όλους και δεν απευθύνεται σε όλους. Δεν έχω ασχοληθεί για να είμαι ειλικρινής με το έργο του Αθανασιάδη, πιθανόν να είναι προσιτός και ευληπτος, όχι τόσο ξύλινος ως ακαδημαϊκός, όλα παίζουν το ρόλο τους, μην το ξεχνάτε....

 

[αριαδνη]

Να επανέλθω πάλι στο ζήτημα και θα αναφερθώ στο εξής. Δυστυχώς, πολλές φορές, τα δεδομένα μιας άλλης εποχής, τα βλέπουμε με το πρίσμα του σήμερα, αγνοούμε το πρίσμα του τότε και με το πρίσμα που υιοθετούμε, είναι αναχρονιστικά τα δεδομένα. Έχουμε για παράδειγμα την Παραδοσιακή μας Μουσική. Πρόκειται για προϊόν μιας άλλης εποχής, προφανώς περνώντας την από το κόσκινο του παρόντος θα δούμε πόσα λάθος πράγματα μας προβάλλουν.

Σαφώς και όταν θέλεις να παρουσιάσεις το προϊόν μιας άλλης εποχής, το θέλεις να είναι όσο γίνεται ανόθευτο, για να γίνουν οι σχετικές συγκρίσεις με το τώρα αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη, ακόμα και το να φτάνουμε στο άλλο άκρο είναι κακό, να αγνοείται παντελώς η προοπτική του τότε, για να έρθει στα επιθυμητά τωρινά δεδομένα το εκάστοτε θέαμα. Για κάποιο λόγο λέγεται σειρά εποχής, δεν ωφελεί απλά να αναφέρεται χρονολογικά το ότι βρισκόμαστε αλλού, πρέπει να το νιώθουμε κιόλας.

Βέβαια, μάλλον όσοι γνωρίζουν αυτό το αλλού, μπορούν να καταλάβουν τις όποιες αποκλίσεις, για κάποιον φερ' ειπείν όπως το άτομο μου όπου δεν έχω έρθει σε επαφή με το σύγγραμα η με το πρώτο σίριαλ, πολλά από όσα αναφέρθηκαν, είναι ψιλά γράμματα, οι όποιες αποκλίσεις, περνάνε απαρατήρητες, επειδή δεν έχω κάποιο μέτρο σύγκρισης, κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο κατά νου.

Καλώς η κακώς, δε νομίζω όμως αυτές οι ασυνέπειες να κοστίζουν στην τηλεθέαση της σειράς, πιθανόν έχει να κάνει με το που προβάλλεται αλλά κυρίως, δε νομιζω να προκαλεί το ενδιαφέρον στον τηλεθεατή να δει ένα έργο που έχει παρουσιαστεί και παλαιότερα, απλά και μόνο επειδή έχει βγει σε νέα "εκτέλεση", για να εντοπίσει τις όποιες διαφορές και συν τοις άλλοις, γενικά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μεταφορές βιβλίων στην τηλεόραση, δεν έχουν σαρώσει σε τηλεθέαση, έχουν αναγνωριστεί μεν με την πάροδο του χρόνου, όχι όμως την περίοδο που έπρεπε συνεπώς, μάλλον για την πλειοψηφία του κοινού, η μεταφορά λογοτεχνικών βιβλίων, δεν εκτιμάται όπως πρέπει, μην ξεχνάμε ότι ακόμα και η ίδια η λογοτεχνία δεν εκτιμάται με τον δέοντα τρόπο, πόσο μάλλον κάτι το οποίο σχετίζεται με αυτήν, εν προκειμένω τηλεοπτικό σίριαλ.

Και συν τοις άλλοις, μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το έργο ενός ακαδημαϊκού επομένως, δεν ενδείκνυται για όλους και δεν απευθύνεται σε όλους. Δεν έχω ασχοληθεί για να είμαι ειλικρινής με το έργο του Αθανασιάδη, πιθανόν να είναι προσιτός και ευληπτος, όχι τόσο ξύλινος ως ακαδημαϊκός, όλα παίζουν το ρόλο τους, μην το ξεχνάτε....

Δεν νομίζω ότι φταίει επειδή είναι ο Αθανασιάδης ακαδημαϊκός, όλα τα άλλα του έργα στην τηλεόραση είχαν τρελή τηλεθέαση. Κάπου χωλαίνει το ίδιο το σήριαλ η υπάρχουν πάρα πολλές σειρές και δεν τραβά . Και η παραλία που έλεγα πόσο καλό θα είναι τελικά δεν με κέρδισε.

 

[TZELASO]

Ασφαλώς κάπου χωλαίνει το σήριαλ. Το προβάλει το ΣΚΑΙ. Αν ήταν στον Αντέννα ή στο Mega, η τηλεθέασή του θα ήταν τελείως διαφορετική. Απλά πράγματα.

 

[atanasio]

Πολύ αιχμηρός και σκληρός με τη δεύτερη εκδοχή των Πανθέων ο Γιώργος Χριστοδούλου (που έπαιζε τον Θωμά στη σειρά του 1977). Και πολύ άδικος με την Κάτια Δανδουλάκη, η οποία είναι πολύ καλή Χρυσοστόμη στη σειρά του 2023 όπως ήταν πολύ καλή Μάρμω στη σειρά του 1977.

Σκληρή δήλωση για την Κάτια Δανδουλάκη στους Πανθέους: "Αυτό που λέμε μαϊντανός, ίδια ομιλία, ίδιο ύφος"

"Όταν έχεις μία αξιοπρέπεια και μια πορεία, δεν χρειάζεται να το διαλύεις όλο αυτό χωρίς λόγο".

www.zappit.gr

 

[TZELASO]

Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου. Ο καθένας έχει τη γνώμη του. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε όλοι.

 

[αριαδνη]

Ασφαλώς κάπου χωλαίνει το σήριαλ. Το προβάλει το ΣΚΑΙ. Αν ήταν στον Αντέννα ή στο Mega, η τηλεθέασή του θα ήταν τελείως διαφορετική. Απλά πράγματα.

Είδες που δεν σου αρεσε αρχικά ο Κίτσος, τώρα το λατρεψες το σήριαλ

 

[αριαδνη]

Πολύ αιχμηρός και σκληρός με τη δεύτερη εκδοχή των Πανθέων ο Γιώργος Χριστοδούλου (που έπαιζε τον Θωμά στη σειρά του 1977). Και πολύ άδικος με την Κάτια Δανδουλάκη, η οποία είναι πολύ καλή Χρυσοστόμη στη σειρά του 2023 όπως ήταν πολύ καλή Μάρμω στη σειρά του 1977.

Σκληρή δήλωση για την Κάτια Δανδουλάκη στους Πανθέους: "Αυτό που λέμε μαϊντανός, ίδια ομιλία, ίδιο ύφος"

"Όταν έχεις μία αξιοπρέπεια και μια πορεία, δεν χρειάζεται να το διαλύεις όλο αυτό χωρίς λόγο".

www.zappit.gr

Όντως σκληρή δηλωση

 

[TZELASO]

Είδες που δεν σου αρεσε αρχικά ο Κίτσος, τώρα το λατρεψες το σήριαλ

Ακόμα δεν μου αρέσει σαν άντρας. Αλλά σαν ηθοποιός είναι καταπληκτικός και μου κάνει εντύπωση που δεν τον ήξερα. Και τελικά αυτό είναι το ταλέντο του ηθοποιού. Να μπορεί να παίξει τα πάντα. Θα κοιτάξω να τον δω και σε άλλες δουλειές αν αυτό το σήριαλ κοπεί τελικά.

Όσο για τις σκληρές δηλώσεις του παραπάνω ηθοποιού, θέλεις να ρίξω το επίπεδό μου; ΟΚ θα το κάνω. Όποιος είναι στα αζήτητα θέλει με κάποιο τρόπο να τον προσέξουν. Δεν είμαι φαν της Δανδουλάκη, αλλά η πορεία της στο χώρο δεν αμφισβητείται και η συγκεκριμένη της ερμηνεία της Χρυσοστόμης είναι πολύ καλή. Ο ρόλος της ταιριάζει γάντι. Τα περί μαϊντανού και κακής ερμηνείας (από τότε κιόλας που έπαιζαν στο ίδιο σήριαλ) που ειπώθηκαν είναι για τα μπάζα. Και δεν κατάλαβα γιατί στενοχωρήθηκε ο κύριος για το remake των Πανθέων. Όλοι οι Έλληνες μέχρι 50 ετών δεν θυμούνται το παλιό σήριαλ γιατί δεν το έχουν δει ποτέ. Γιατί λοιπόν, να μην ξαναγυριστεί, αφού δεν υπάρχει κιόλας, γιατί αν υπήρχε θα ήταν διαφορετικά. Τι είναι? Τα Ευαγγέλια που γράφτηκαν άπαξ? Ένα βιβλίο είναι που μπορεί μετά από 50 χρόνια να ξαναγίνει διασκευή από άλλους ηθοποιούς. Ε, τότε θα είμαστε πάνω στο τρίτο συννεφάκι δεξιά και θα ξανασχολιάζουμε (ενδεχομένως).

 

[αριαδνη]

Ακόμα δεν μου αρέσει σαν άντρας. Αλλά σαν ηθοποιός είναι καταπληκτικός και μου κάνει εντύπωση που δεν τον ήξερα. Και τελικά αυτό είναι το ταλέντο του ηθοποιού. Να μπορεί να παίξει τα πάντα. Θα κοιτάξω να τον δω και σε άλλες δουλειές αν αυτό το σήριαλ κοπεί τελικά.

Όσο για τις σκληρές δηλώσεις του παραπάνω ηθοποιού, θέλεις να ρίξω το επίπεδό μου; ΟΚ θα το κάνω. Όποιος είναι στα αζήτητα θέλει με κάποιο τρόπο να τον προσέξουν. Δεν είμαι φαν της Δανδουλάκη, αλλά η πορεία της στο χώρο δεν αμφισβητείται και η συγκεκριμένη της ερμηνεία της Χρυσοστόμης είναι πολύ καλή. Ο ρόλος της ταιριάζει γάντι. Τα περί μαϊντανού και κακής ερμηνείας (από τότε κιόλας που έπαιζαν στο ίδιο σήριαλ) που ειπώθηκαν είναι για τα μπάζα. Και δεν κατάλαβα γιατί στενοχωρήθηκε ο κύριος για το remake των Πανθέων. Όλοι οι Έλληνες μέχρι 50 ετών δεν θυμούνται το παλιό σήριαλ γιατί δεν το έχουν δει ποτέ. Γιατί λοιπόν, να μην ξαναγυριστεί, αφού δεν υπάρχει κιόλας, γιατί αν υπήρχε θα ήταν διαφορετικά. Τι είναι? Τα Ευαγγέλια που γράφτηκαν άπαξ? Ένα βιβλίο είναι που μπορεί μετά από 50 χρόνια να ξαναγίνει διασκευή από άλλους ηθοποιούς. Ε, τότε θα είμαστε πάνω στο τρίο συννεφάκι δεξιά και θα ξανασχολιάζουμε (ενδεχομένως).

Εγώ στα πα ότι είναι καλός ηθοποιός

 

[tsimisde]

Κλασικό αυτό το τρικ με τα 15 λεπτά δημοσιότητας, με τον οποιονδήποτε τρόπο, προσπαθεί κάποιος να βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής. Όμως, δεν σας φαίνεται παράξενο από τη μία που η συγκεκριμένη ηθοποιός αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού από συναδέλφους της; Πιθανόν οι "σειρές" της ηλικιακά, θίγονται από το γεγονός ότι παρόλη την ηλικία της, συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής και σε δουλειές επιτυχημένες, ενώ πολλοί συνομήλικοι συνάδελφοι της, είτε έχουν αποσυρθεί είτε δεν χαίρουν αντίστοιχης αναγνώρισης.

Επίσης, μην ξεχνάμε και το ότι με τόσα χρόνια προϋπηρεσίας, η Δανδουλάκη αλλά και η οποιαδήποτε Δανδουλάκη, συνάδελφος της γενικότερα, έχει ένα συγκεκριμένο στυλ υποκριτικής και πιστεύω ότι με τους παλιούς αυτούς ηθοποιούς, είναι πιο εύκολο να εντοπίσουμε τις διαφορές σε σχέση με την υποκριτική νεότερων συναδέλφων, θυμηθείτε πόσες φορές έχει συμβεί παλαιότεροι ηθοποιοί να παίζουν με νεότερους και ο τρόπος παιξίματος των παλαιών, να ξεχωρίζει και να έχει ένα ιδιαίτερο στυλ, μην ξεχνάμε ότι είναι θεατρικοί ηθοποιοί κατά κύριο λόγο οι παλαιοί, λογικό να έχουν επιρροή από εκείνη τη "σχολή", το λεγόμενο θεατρικό παίξιμο, το οποίο διαφέρει από το τηλεοπτικό, γενικά οι παλαιοί, έχουν διαφορετικό τρόπο παιξίματος σε σχέση με τους νεότερους.

Και επίσης, βάζοντας ως ενδεχόμενο να ισχύει αυτό που ανέφερε ο εν λόγω συνάδελφος της, σχολιάζοντας την υποκριτική της, υπάρχει όμως περίπτωση ένας σκηνοθέτης, να τολμήσει να παρέμβει και να υποδείξει σε μια μορφή όπως η Δανδουλάκη να παίξει με έναν διαφορετικό τρόπο; Είναι δυνατόν κάποιος να της πει ότι δεν παίζει σωστά, από σεβασμό και μόνο προς το άτομο της, νομίζω ότι μόνον κάποιος αντάξιος της θα μπορούσε να της ασκήσει κριτική, όπως εν προκειμένω ο εν λόγω κύριος, ο συγκεκριμένος ναι, με αντίστοιχη υποκριτική εμπειρία, μπορεί να ασκήσει κριτική, δεν ξέρω όμως αν κάποιος νεότερος μπορεί να το κάνει με την ίδια ευκολία.

Βέβαια, είναι προβληματικό τους παλαιούς επειδή τους θεωρούμε μεγαθήρια να μην επιδέχονται και να μην τολμούμε να κάνουμε κριτική, χωρίς βέβαια αυτό να είναι σωστό....

 

[αριαδνη]

Κλασικό αυτό το τρικ με τα 15 λεπτά δημοσιότητας, με τον οποιονδήποτε τρόπο, προσπαθεί κάποιος να βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής. Όμως, δεν σας φαίνεται παράξενο από τη μία που η συγκεκριμένη ηθοποιός αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού από συναδέλφους της; Πιθανόν οι "σειρές" της ηλικιακά, θίγονται από το γεγονός ότι παρόλη την ηλικία της, συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής και σε δουλειές επιτυχημένες, ενώ πολλοί συνομήλικοι συνάδελφοι της, είτε έχουν αποσυρθεί είτε δεν χαίρουν αντίστοιχης αναγνώρισης.

Επίσης, μην ξεχνάμε και το ότι με τόσα χρόνια προϋπηρεσίας, η Δανδουλάκη αλλά και η οποιαδήποτε Δανδουλάκη, συνάδελφος της γενικότερα, έχει ένα συγκεκριμένο στυλ υποκριτικής και πιστεύω ότι με τους παλιούς αυτούς ηθοποιούς, είναι πιο εύκολο να εντοπίσουμε τις διαφορές σε σχέση με την υποκριτική νεότερων συναδέλφων, θυμηθείτε πόσες φορές έχει συμβεί παλαιότεροι ηθοποιοί να παίζουν με νεότερους και ο τρόπος παιξίματος των παλαιών, να ξεχωρίζει και να έχει ένα ιδιαίτερο στυλ, μην ξεχνάμε ότι είναι θεατρικοί ηθοποιοί κατά κύριο λόγο οι παλαιοί, λογικό να έχουν επιρροή από εκείνη τη "σχολή", το λεγόμενο θεατρικό παίξιμο, το οποίο διαφέρει από το τηλεοπτικό, γενικά οι παλαιοί, έχουν διαφορετικό τρόπο παιξίματος σε σχέση με τους νεότερους.

Και επίσης, βάζοντας ως ενδεχόμενο να ισχύει αυτό που ανέφερε ο εν λόγω συνάδελφος της, σχολιάζοντας την υποκριτική της, υπάρχει όμως περίπτωση ένας σκηνοθέτης, να τολμήσει να παρέμβει και να υποδείξει σε μια μορφή όπως η Δανδουλάκη να παίξει με έναν διαφορετικό τρόπο; Είναι δυνατόν κάποιος να της πει ότι δεν παίζει σωστά, από σεβασμό και μόνο προς το άτομο της, νομίζω ότι μόνον κάποιος αντάξιος της θα μπορούσε να της ασκήσει κριτική, όπως εν προκειμένω ο εν λόγω κύριος, ο συγκεκριμένος ναι, με αντίστοιχη υποκριτική εμπειρία, μπορεί να ασκήσει κριτική, δεν ξέρω όμως αν κάποιος νεότερος μπορεί να το κάνει με την ίδια ευκολία.

Βέβαια, είναι προβληματικό τους παλαιούς επειδή τους θεωρούμε μεγαθήρια να μην επιδέχονται και να μην τολμούμε να κάνουμε κριτική, χωρίς βέβαια αυτό να είναι σωστό....

Όταν βρίσκεσαι στην δημόσια σφαίρα θα δεχτείς κριτικη , δεν γίνεται αλλιώς είτε ηθοποιός, ειτε πολιτικός, ειτε δημοσιογράφος.

 

[TZELASO]

Σαφώς έχεις δίκιο, αλλά κι εμείς καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Η ζήλεια ως γνωστόν, κυνηγάει τους επιτυχημένους.

 

[αριαδνη]

Σαφώς έχεις δίκιο, αλλά κι εμείς καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Η ζήλεια ως γνωστόν, κυνηγάει τους επιτυχημένους.

Βέβαια όλοι κρίνονται

 

[Bambinella]

Τί τον κάνατε τον Κίτσο, ρε παιδιά;