Η αλήθεια είναι ότι η κρεβατοκάμαρα είναι πολύ πιο μίνιμαλ, τουλάχιστον σε σχέση με άλλες που καμαρώσαμε. Τρία άσχετα κάδρα στον τοίχο, μια νεκρή φύση, μια προσωπογραφία, και ένα ???. Η ντουλάπα έχει ένα καθρέφτη στην πόρτα (γυαλίζει στον τοίχο). Ή τέλος πάντων, κάτι υαλώδες. Ας πούμε καθρέφτη, να πάμε παρακάτω. Μόνο που, βρε Ελένη, συνήθως, όπως πολύ ωραία χρησιμοποίησες -και διακρίνουμε- αυτά τα ρετρό στηριγματάκια-τσεπάκια γωνιάς και πλευράς, συνήθως τα καρφώναμε από τη μέσα μεριά του φύλλου, και όχι απ' έξω ! Αλλά βέβαια, ίσως αν θες να δώσεις έναν ερωτικό τόνο παραπάνω, πάσο...
Πάλι όμως επανέρχομαι και αμφιβάλλω λίγο και για το αν πρόκειται για πόρτα ντουλάπας, ή την πόρτα του υ/δ. Διακρίνω, βλέπεις, μια πομολάρα που δεν έμπαινε σε ντουλάπες. Αλλά και η πόρτα ενός υπνοδωματίου σπανίως έμπαινε σε εκείνη τη γωνία. Τέλος πάντων, είναι μυστήριο αυτό το φόντο...
Πάω λίγα εκατοστά δίπλα από τον γλόμπο που τόσο ωραία περιγράφει ο Ελέφαντας, και προσπαθώ να ανακαλύψω τη μορφή του παρακείμενου μπιμπελό. Κάτι μεταξύ κόκορα (κρασάτου??) και πολυσουγιά Victorinox.Να' ναι τασάκι, όπως τόσα που συναντήσαμε; Θήκη για μπιζού; Μασελοθήκη; Φορτιστής κινητού; Τα δύο τελευταία αποκλείονται...
Και κλείνουμε φυσικά με τα "σχολικά" πόμολα στα συρτάρια (τα πιάνεις και με τα δάχτυλα των ποδιών), και τη Marie-Claire, μια γυναίκα με πάθος, όπως αναμφισβήτητα υπήρξε και η Ελένη, κι εδώ αστεία δε σηκώνω !
(PS : Εντάξει Ελένη, για να φωτογραφηθείς την έβαλες την κουνίστρα-προσκέφαλο Ελένης Ζαφειρίου ! Σιγά που κάθε πρωί δηλαδή, για να ανοίξεις τη ντουλάπα ή να σηκωθείς από το κρεβάτι, πηγαινοφέρνεις αυτή τη %^&πολυθρόνα !)