Παλιές κινηματογραφικές μηχανές

Αετέ 1,μην βάλεις την δεύτερη ασφάλεια!!!υπάρχει λόγος που δεν την βάλανε μιας και είναι όταν ο προβολέας δουλεύει σε δίκτυο 120 βολτ (πχ στην Αμερική)αν προσέξεις το γράφει εκεί που μπαίνει το φις του ρεύματος (Sicherung 0,8 A fuer 125 Volt).Αν δεν βρίσκεις στην Γερμανία ασφάλειες γυάλινες 0,4 Α (κάνουν 1,5 € οι δέκα) μπορείς να τις βρεις online πχ στο www.reichelt.de. αλλιώς πες μου να σου στείλω. στο macodirect έχει φρέσκο φιλμ σούπερ 8 Kodak αν σ ενδιαφέρει.
 
Αετέ 1,μην βάλεις την δεύτερη ασφάλεια!!!υπάρχει λόγος που δεν την βάλανε μιας και είναι όταν ο προβολέας δουλεύει σε δίκτυο 120 βολτ (πχ στην Αμερική)αν προσέξεις το γράφει εκεί που μπαίνει το φις του ρεύματος (Sicherung 0,8 A fuer 125 Volt).Αν δεν βρίσκεις στην Γερμανία ασφάλειες γυάλινες 0,4 Α (κάνουν 1,5 € οι δέκα) μπορείς να τις βρεις online πχ στο www.reichelt.de. αλλιώς πες μου να σου στείλω. στο macodirect έχει φρέσκο φιλμ σούπερ 8 Kodak αν σ ενδιαφέρει.
Ευχαριστώ θερμά για την χρησιμότατη πληροφόρηση φίλτατε Uskoke!!!!!

Όταν την καθάριζα εξωτερικά δεν είχα προσέξει τις λεπτομέρειες και υπέθεσα ότι χρειάζονται 2. Τώρα καταλαβαίνω γιατί σε φακελάκι στη θήκη είχε μόνο μία ανταλλακτική! Πρέπει να ανοίξω τη μηχανή και να ελέγξω ιμάντες και να καθαρίσω και τους ακροδέκτες της ασφάλειας, έχουν οξειδωθεί. Πολύ χρήσιμες οι διευθύνσεις που μου έστειλες, τόσο για γυάλινες ασφάλειες (θα χρειαστώ και για το Subaru, τέτοιες παίρνει), όσο και για τα φιλμ, σκέπτομαι να τραβήξω μερικά με τις S-8 της συλλογής.

Ευχαριστώ πολύ και πάλι, αυτή είναι η δύναμη του φόρουμ αυτού, οι άνθρωποι του, που βοηθούν με τις γνώσεις τους!!!!!!
ΥΓ: Θαυμάσια και τα γερμανικά σου!
 
παρακαλώ να σαι καλά ψάξε Glassicherung 0,4 Α flink έψαξα στο reichelt δεν έχει και μέτρα και τις διαστάσεις της γιατί δεν τις θυμάμαι απ έξω. υπάρχουν σε διάφορες.flink είναι στα αγγλικά fast blow δηλ. άμεσης τήξης. slow blow=träge=βραδείας τήξης.
 
Συνέχεια με μία προπολεμική μηχανή προβολής, την Movector 8, την πρώτη μηχανή της Agfa AG για φίλμ 8mm.
Παρήχθη στο διάστημα 1938-1944 έχει μεταλλικό περίβλημα, φακό Agfa Lucellar II, F=2,5cm, λειτουργεί στα 220 V (ή με ειδική αντίσταση στα 110V), η λάμπα της είναι 110V, 200W και η μπομπίνα της παίρνει έως 60 μέτρα φίλμ.
Έχει διακόπτη για προβολή προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, ενώ με άλλο διακόπτη ρυθμίζεται η ταχύτητα από 1 έως 16 καρέ/δευτερόλεπτο.

Η μηχανή συνοδεύεται από το εγχειρίδιο χρήσης στα γερμανικά και την εργοστασιακή θήκη μεταφοράς.
Δεν δοκίμασα τη λειτουργία της μηχανής αφενός διότι δεν έχει λάμπα και αφετέρου διότι το αυθεντικό της καλώδιο έχει ανοίξει σε πολλά σημεία και έχουν αποκαλυφθεί τα σύρματα. Δοκίμασα με το χέρι να γυρίσω τον άξονα και οι μπομπίνες γυρίζουν κανονικά, φαίνεται τα κινούμενα μέρη να είναι λειτουργικά.

Στη φωτογραφία 15 απεικονίζεται σαν σετ με τη μηχανή λήψεως Movex 8 της Agfa από την ίδια εποχή, μαζί με 2 κασσέτες φιλμ 8mm, εκ των οποίων η μία έχει φιλμ, που δυστυχώς δεν μπορώ να εμφανίσω, ώστε να δούμε αν έχει τίποτε. Για τη Movex 8 έκανε εκτενή παρουσίαση ο φίλτατος Chris73, οπότε δεν θα αναφερθώ περαιτέρω.

1.jpg1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg
 
Σειρά έχει μία Cine Kodak 8 Modell 20, η πρώτη μηχανή λήψεως που δημιουργήθηκε για φιλμ Ν-8 στη βάση του φίλμ 16mm. Η παραγωγή της ξεκίνησε το 1932, με τις ΗΠΑ τότε στην μεγάλη ύφεση, οπότε η μηχανή κάλυπτε τα κριτήρια της φτηνής τιμής κτήσης (34,5$ εποχής) και χρήσης (λόγω του φιλμ 16mm που εμφανιζόταν ενιαίο και κοβόταν μετά στη μέση επιτυγχάνοντας προβολή φιλμ διάρκειας 4 φορές υψηλότερης από μηχανή 16mm).

H μηχανή φτιάχτηκε όσο το δυνατόν πιό απλή, με μία ταχύτητα (16 καρέ/δευτ.), διάφραγμα f/3,5-16, και σκόπευτρο ενωματωμένο στο ανακλινόμενο χερούλι, ενώ είχε και ένδειξη για το υπόλοιπο του φίλμ. Με ένα κούρδισμα γινόταν λήψη περίπου 30 δευτερολέπτων. Στη συνέχεια βγήκαν τα μοντέλα 25 και 60.
Η συγκεκριμένη παρήχθη στη Γερμανία από την Kodak AG και είναι πλήρως λειτουργική.
1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg
 
Συνέχεια με μία προπολεμική μηχανή λήψεως για φιλμ Ν-8, την Keystone K-8. Κατασκευάσθηκε στις ΗΠΑ στη δερκαετία του '30 με το σκεπτικό μίας φθηνής, απλής στη χρήση, μικρής σε μέγεθος αλλά και στιβαρής μηχανής. Χρησιμοποιήθηκε πολύ από νοικοκυριά αλλά και στρατιώτες στον πόλεμο. Είναι εξ ολοκλήρου μεταλλική, κουρδιστή, με το κουρδιστήρι της να μοιάζει με τα αυτιά του Μίκυ Μάους.

Έχει φακό Wollensak Velostigmat 12,5mm με διάφραγμα f:1,9-16.
Διαθέτει 3 ταχύτητες, 16 καρέ/δευτερόλεπτο (στάνταρντ), 12 (για γρήγορη κίνηση) και 48 (για αργή κίνηση).
Ο φακός εστιάζει με δακτυλίδι από 1μ έως άπειρο, όπου για κοντινή λήψη μέχρι 1,5μ διορθώνει την παράλλαξη ειδικό παραθυράκι που επικαλύπτει το σκόπευτρο (βλ. φωτ. 9).
Διαθέτει περιστροφικό μετρητή φίλμ, όπως επίσης και οπή για τρίποδο.

Έχει οδηγίες για την έκθεση στο φως στο σώμα της μηχανής, ενώ στο εσωτερικό έχει οδηγίες για την τοποθέτηση του φίλμ.
Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική.

Κατασκευάστρια εταιρεία ήταν η Keystone Camera Company που ιδρύθηκε το 1919 στη Βοστώνη των ΗΠΑ και κατασκεύαζε έως το 1991 που έκλεισε κινηματογραφικές κυρίως κινηματογραφικές μηχανές για φιλμ 8 και 16 χιλ., ενώ το από το 1970 κατασκεύαζε και φωτογραφικές μηχανές για το φίλμ-κασσέτα 126 και 110 της Kodak. Το πλεονέκτημα αυτών των μηχανών ήταν το ενσωματωμένο φλας, σε αντίθεση με τον κύβο μίας χρήσεως της Kodak. Επίσης κατασκεύαζε φωτογραφικές μηχανές για φίλμ Polaroid. Σε όλες της τις μηχανές έγραφε σε εμφανές σημείο: Made in USA.

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg
 
Συνέχεια με μία Leitz Leicina-8s, από το εργοστάσιο Ernst Leitz GmbH στο Wetzlar/Δ. Γερμανίας. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα συμπαγή και στιβαρή κατασκευαστικά κινηματογραφική μηχανή για φίλμ Ν-8. Είναι ολομέταλλη με εξαίρεση την ανακλινόμενη πλαστική λαβή και το εξάρτημα για καλλίτερη στήριξη της μηχανής στο μέτωπο του κινηματογραφιστή. Έχει πολλά ποιοτικά χαρακτηριστικά για την εποχή του φίλμ Ν-8, μια και κατασκευάσθηκε στα μέσα των '60ς: Είναι ρεφλέξ με ημιδιαπερατό καθρέφτη, η κίνηση του φιλμ είναι ηλεκτρική (με 4 μπαταρίες AA 1,5V που επαρκούσαν για 10 φίλμ), διαθέτει ηλεκτρικό φωτόμετρο με μπαταρία-κουμπί 625 για αυτόματη ρύθμιση του διαφράγματος, ενώ μπορεί να αλλάζει και φακούς. Στο σκόπευτρο έχει ένδειξη από το φωτόμετρο και την κατανάλωση του φίλμ, ενώ το σκόπευτρο ρυθμίζεται για μύωπες. Στο χώρο του φίλμ έχει μετρητή για την ισχύ των μπαταριών.

Έχει ως βασικό φακό τον DYGON 1:2/15, 6 στοιχείων σταθερής εστίασης με εύρος πεδίου 22 μοιρών και έναν ευρυγώνιο (με πεδίο 37 μοιρών) DYGON 1:2/9, 4 στοιχείων με ρύθμιση όμως της εκάστοτε απόστασης πρός το αντικείμενο. Η μηχανή έπαιρνε και άλλους φακούς, καθώς και φίλτρα, για τα οποία το ηλεκτρικό φωτόμετρο έκανε διόρθωση.

Η ταχύτητα λήψης είναι 18 καρέ/δευτερόλεπτο, ενώ διαθέτει και 2 οπές για ντεκλασέρ, μία για λήψη καρέ-καρέ και μία για συνεχόμενη λήψη. Επίσης διαθέτει 2 οπές για τρίποδο, 3/8 για γερμανικό και 1/4 για αγγλικό πρότυπο. Το πάνινο λουρί χρησιμοποιείται για μέτρηση της απόστασης (1μ)

Όταν αγόρασα τη μηχανή, εκτός από την εργοστασιακή της θήκη και κουτί, είχε μέσα και ξεχασμένες τις μπαταρίες, οι οποίες φυσικά είχαν τρέξει και "πετρώσει". Με μεγάλο κόπο μπόρεσα να τις βγάλω και να καθαρίσω τη θήκη τους, όταν όμως έβαλα νέες μπαταρίες η μηχανή δούλεψε κανονικά. Δεν γνωρίζω όμως τη λειτουργικότητα του ηλεκτρικού φωτομέτρου, μια και οι μπαταρίες-κουμπιά 625 έχουν αποσυρθεί για περιβαλλοντικούς λόγους.

Να προσθέρω ότι τα μεταγενέστερα μοντέλα σε φίλμ Ν-8 (Leicina 8V & 8SV) είχαν φακό με ζουμ και επιπρόσθετα ταχύτητα για 24 καρέ/δευτερόλεπτο, ενώ είχαν και δυνατότητα οπισθοδρόμησης του φίλμ για δημιουργία εφέ (εικόνα σε εικόνα). Επίσης από το 1970 βγήκαν και μοντέλα της Leicina για φιλμ S-8.

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg
 
Στις αρχές της δεκαετίας του '60 η Leitz έφερε στην αγορά τη μηχανή προβολής Leitz Cinovid για φίλμ Ν-8, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες από τις μηχανές λήψεως Leicina 8S, 8V και 8SV (φίλμ Ν-8) που παρήγαγε.

Πρόκειται για πολύ στιβαρή κατασκευή, μεταλλική στο μεγαλύτερο μέρος, απλή στη χρήση (τρία κουμπιά: για κίνηση του φίλμ προς τα εμπρός, προς τα πίσω και για τη λάμπα), με εύκολη εισαγωγή του φίλμ και -κυρίως- σχεδόν αθόρυβη.

Η μηχανή έχει φακό Leitz Elkinon 1:1,3 / 18mm, ταχύτητες 18 και 24 καρέ/δευτερόλεπτο και λάμπα "σκάφανδρο" 8V, 50W.
Κατά τη διάρκεια κατασκευής το μοντέλο αυτό υπέστη μικρές μόνο αλλαγές (πλαστικά κουμπιά, οδηγίες χρήσεως σε αυτοκόλλητο κλπ.), και ήταν το μοναδικό μοντέλο για οικιακό κινηματογράφο που έβγαλε η εταιρεία για φίλμ Ν-8. Ενώ η Leitz συνέχισε την παραγωγή μηχανών λήψεως και για φίλμ Super 8, δεν έβγαλε τελικά αντίστοιχη μηχανή προβολής για το φίλμ αυτό.

Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική και ομολογώ ότι με εντυπωσίασαν τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά. H τελευταία φωτογραφία την απεικονίζει σε σετ με την μηχανή λήψεως.

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg
 
Εκτός από τα περίφημα μοντέλα της σε φίλμ 16mm, η Siemens είχε βγάλει ήδη προπολεμικά 2 μοντέλα για φιλμ Ν-8, τις μηχανές λήψεως C8 και R8. Η R8 που παρουσιάζεται στη συνέχεια κατασκευάσθηκε σε 2 περιόδους: 1939-44 και 1947-50. Η δική μου έχει αριθμό φακού 923386 και ίσως ο φίλτατος Chris73 με τα αρχεία που διαθέτει να μπορεί να την χρονολογήσει.

Η μηχανή είναι απλή στο χειρισμό της και είναι λεπτή σε αντίθεση με τα λοιπά μοντέλα της Siemens. Έχει φακό Rodenstock - Sironar F:2,2, f=1cm σταθερής εστίασης από 2μ έως άπειρο. Το διάφραγμα ξεκινά από 2,2 έως 16. Για μεγέθυνση μπορούσε να πάρει πανω στο φακό ένα ειδικό επίθεμα (ο φακός δεν άλλαζε). Έχει μόνο μόνο μία ταχύτητα λήψης, τη συνήθη 16 καρέ/δευτερόλεπτο, ωστόσο μπορούσε να κάνει μέσω ροδέλας οπισθοδρόμηση φιλμ για ειδικά εφέ, ή και fade in-out.
Έχει ένδειξη παράλλαξης στο σκόπευτρο για κοντινές λήψεις, διαθέτει οπή για ντεκλασέρ, μόνο όμως για συνεχή λήψη, καθώς επίσης οπή για τρίποδο.

Μεγάλη προσοχή δόθηκε στην τοποθέτηση του φίλμ, η οποία είναι εξαιρετικά απλή, αφού δεν πρέπει να περαστεί σε ροδέλλες με γρανάζια. Έτσι η αλλαγή του από την μία στην άλλη πλευρά γινόταν άνετα σε σκιερό μέρος.

Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική.
1.jpg2.jpg3.jpg3a.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg12.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ο φακός πρέπει να είναι του 1939 άρα και η μηχανή εκεί περίπου
Ευχαριστώ πάρα πολύ chris73 για τη χρονολόγηση καθώς επίσης για το ιδιαίτερα χρήσιμο Link!
Στη συνέχεια μερικές φωτογραφίες από μεταγενέστερο μοντέλο της δικής σου Zeiss Movikon 8 που παρουσίασες στη σελίδα 2 αυτού του θέματος, την Zeiss Movinette 8b, ώστε να γίνουν διακριτές οι διαφορές των μοντέλων (κυρίως το ενσωματωμένο φωτόμετρο).
H μηχανή είναι λειτουργική, δεν ξέρω όμως αν οι ενδείξεις του φωτόμετρου είναι σωστές.

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8a.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg
 
H Bauer 88R ήταν μία μηχανή λήψεως με αρκετές καινοτομίες για τις αρχές των '60ς που εμφανίσθηκε στην αγορά. Έχει ηλεκτρικό φωτόμετρο για αυτόματη ρύθμιση του διαφράγματος, το οποίο όμως μπορεί να απενεργοποιηθεί για χειροκίνητη ρύθμιση, ηλεκτρικό ζουμ, το δε σκόπευτρο (ή οφθαλμοσκόπιο όπως το λέει η ελληνική διαφήμιση εποχής) είναι ρεφλέξ.

Κατασκευάσθηκε από την Bauer, η οποία όμως ήταν ήδη θυγατρική της Robert Bosch GmbH. Το σύντομο ιστορικό της εταιρείας έχει ως εξής: Το 1905 ο λεπτουργός Eugen Bauer από τη Στουτγκάρδη άρχισε να ειδικεύεται στις μηχανές προβολής κάνοντας σέρβις και το 1907 κατασκεύασε την πρώτη δική του μηχανή για κινηματογράφους. Η ποιοτική κατασκευή έγινε γνωστή και η εταιρεία του μεγάλωσε. Το 1925 κατάφερε τη συνεχή προβολή ενός φίλμ με 2 μηχανές, αριστερά και δεξιά τις οποίες χειριζόταν ένα άτομο. Η εταιρεία του αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο με την ομιλούσα προβολή, όπου οι καινοτομίες του ήταν σημαντικές. Έχοντας σημαντική θέση στην αγορά, η Robert Bosch άρχισε από το 1932 να την εξαγοράζει και την κράτησε με το όνομα Kino Bauer. Εκτός από τον επαγγελματικό μπήκε δυναμικά και στον οικιακό κινηματογράφο, ήδη από το 1937 με κάμερα που χρησιμοποιούσε κασέττα φίλμ Movex 8mm, ωστόσο o πόλεμος σταμάτησε την επιτυχία. Μεταπολεμικά ξεκίνησε από το 1946 με επαγγελματικές μηχανές προβολής και από το 1953 με οικιακό κινηματογράφο στη βάση φίλμ Ν-8, με μεγάλη επιτυχία. Συνέχισε να παράγει ποιοτικές μηχανές και σε φίλμ S-8, καθώς επίσης φωτογραφικές μηχανές, προβολείς σλάιντς και φλας. ωστόσο από τις αρχές των '80ς σταμάτησε την παραγωγή μια και ο ανταγωνισμός από ασιατικές χώρες αλλά και από το βίντεο που αναδυόταν ήταν μεγάλος. Μετατράπηκε σε εμπορική εταιρεία και το 1992 το τμήμα κινηματογράφου της Robert Bosch έκλεισε.

Η μηχανή έχει φακό Bauer Vario 1:1,8/9-32mm (3xζουμ), ταχύτητες 1 καρέ για τίτλους και τρικ, 16 καρέ/δευτερόλεπτο και 64 για αργή κίνηση. Η εστίαση είναι 1μ-άπειρο, ενώ 2 μπαταρίες AA τροφοδοτούν το φωτόμετρο και το ζουμ. Η μεταφορά του φίλμ γίνεται με ελατήριο. Στο σκόπευτρο υπάρχει ένδειξη για το διάφραγμα, σε περίπτωση που χρησιμοποιείται χειροκίνητα. Επίσης έχει μετρητή φιλμ και οπή για τρίποδο ή για λαβή με σκανδάλη. Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική.

Η μηχανή κόστιζε στη Γερμανία 897 Δυτ.Μάρκα, ενώ στην Ελλάδα 8.000 δρχ., όπως αναγράφεται στη διαφήμιση από τη Διάπλαση των Παίδων του έτους 1965. Ενδιαφέρον στη διαφήμιση παρουσιάζουν και οι τιμές για τα διάφορα μοντέλα, τα εξαρτήματα όπως τα "ηλιόλουστα", δηλαδή προβολείς για τη λήψη σε σπίτι ή σε σκοτάδι, οι μηχανές προβολής, όπως και οι αντιπρόσωποι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg12a.jpg12b.jpg
 
Επόμενη μηχανή λήψεως είναι η δεύτερη μηχανή που παρουσιάζεται στην παραπάνω ελληνική διαφήμιση, η Bauer Electric. Βασική διαφορά με την προηγούμενη είναι η ηλεκτρική μεταφορά του φίλμ, που διευκόλυνε πολύ τον κινηματογραφιστή, μια και δεν χρειαζόταν πλέον κούρδισμα. Έχει και αυτή ηλεκτρικό φωτόμετρο για αυτόματη ρύθμιση του διαφράγματος, το οποίο όμως μπορεί να απενεργοποιηθεί για χειροκίνητη ρύθμιση,
το δε σκόπευτρο είναι επίσης ρεφλέξ. Είναι πιό μικρή σε διαστάσεις από την προηγούμενη 88R

Η μηχανή έχει φακό Bauer Vario 1:1,8/9-21mm (2xζουμ που όμως δεν είναι ηλεκτρικό), ταχύτητες 1 καρέ για τίτλους και τρικ, 16 καρέ/δευτερόλεπτο και 24 για αργή κίνηση. Η εστίαση είναι 1μ-άπειρο, ενώ 2 μπαταρίες AA στην αναδιπλούμενη λαβή τροφοδοτούν το φωτόμετρο και το ηλεκτρικό μοτέρ για τη μεταφορά του φίλμ. Στο σκόπευτρο υπάρχει ένδειξη για το διάφραγμα, σε περίπτωση που χρησιμοποιείται χειροκίνητα. Επίσης έχει μετρητή φιλμ και οπές για ντεκλασέρ (για λήψη καρέ-καρέ ή συνεχή) και για τρίποδο.

Η μηχανή παρήχθη στην περίοδο 1964-66, κόστιζε στη Γερμανία 724 Δυτ.Μάρκα, ενώ στην Ελλάδα 6.800 δρχ., όπως αναγράφεται στην παραπάνω διαφήμιση από τη Διάπλαση των Παίδων του έτους 1965.

Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική.

1.jpg2.jpg4.jpg5.jpg6.jpg8.jpg9.jpg10.jpg12.jpg13.jpg14.jpg
 
πολύ ωραία αετέ 1 ήθελα να ρωτήσω η φόρτωση με φιλμ γινόταν σε σκιερό μέρος, έτσι;δεν χρειαζόταν απόλυτο σκοτάδι πράγμα που θα το έκανε δύσκολο για τον ερασιτέχνη. τα υπέρυθρα φιλμ 135 θέλουν φόρτωση σε απόλυτο σκοτάδι. επίσης τι έπαιζε με την ηλεκτρική προώθηση;τότε που η ηλεκτρονική ήταν σε πρωτόγονο επίπεδο δεν φαντάζομαι να είχε κάποιο κύκλωμα σταθεροποιήσης της τάσης. όταν ήταν οι μπαταρίες στα τελευταία τους, υπήρχε κάποια ένδειξη ή απλώς γυρνούσε πιο αργά το μοτέρ;όσοι είχαν παλιά γουώκμαν θα το θυμούνται αυτό. ειδικά παλιά που υπήρχαν μόνο ξηρές μπαταρίες (όχι αλκαλικές!) άντε και νικελίου-καδμίου το πολύ-πολύ.για να μην πω μολύβδου.
 
ήθελα να ρωτήσω η φόρτωση με φιλμ γινόταν σε σκιερό μέρος, έτσι;δεν χρειαζόταν απόλυτο σκοτάδι πράγμα που θα το έκανε δύσκολο για τον ερασιτέχνη. επίσης τι έπαιζε με την ηλεκτρική προώθηση;τότε που η ηλεκτρονική ήταν σε πρωτόγονο επίπεδο δεν φαντάζομαι να είχε κάποιο κύκλωμα σταθεροποιήσης της τάσης. όταν ήταν οι μπαταρίες στα τελευταία τους, υπήρχε κάποια ένδειξη ή απλώς γυρνούσε πιο αργά το μοτέρ;όσοι είχαν παλιά γουώκμαν θα το θυμούνται αυτό. ειδικά παλιά που υπήρχαν μόνο ξηρές μπαταρίες (όχι αλκαλικές!) άντε και νικελίου-καδμίου το πολύ-πολύ.για να μην πω μολύβδου.
Πράγματι, η φόρτωση του φίλμ Ν-8 γινόταν σε σκιερό μέρος, δεν έπρεπε να το βλέπει ο ήλιος. Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου φίλτατε Uskoke για τις πρώιμες ηλεκτροκίνητες μηχανές λήψεως ως προς την ένδειξη ισχύος των μπαταριών της εποχής εκείνης. Μερικές μηχανές, όπως η Leicina που παρουσίασα πιό επάνω, είχαν μετρητή για την ισχύ των μπαταριών. Σε άλλες, όπως π.χ. στην Eumic Electric (που δεν την παρουσιάζω γιατί την έχει ήδη παρουσιάσει εκτενώς ο Chris73 σε προηγούμενη σελίδα) το εγχειρίδιο χρήσης αναφέρει ότι οι μπαταρίες επαρκούσαν για τουλάχιστον 10 φίλμ. Επίσης αναφέρεται, ότι και να πέφτει η τάση των μπαταριών υπήρχε ηλεκτρικός ρυθμιστής στροφών (Elektrischer Drehzahlregler) που κρατούσε σταθερή την ταχύτητα μεταφοράς φίλμ. Υποθέτω ότι όταν δεν μπορούσαν να κρατηθούν οι στροφές σταματούσε η λήψη. Θα βάλω κάποια στιγμή πεσμένες μπαταρίες να δω τι παίζει.

Συνέχεια με μία Agfa Movex Automatic II.
Πρόκειται για ολομέταλλη βαριά κατασκευή για φίλμ Ν-8. Ήταν κουρδιστή, ωστόσο είχε ηλεκτρικό φωτόμετρο που λειτουργούσε με μπαταρία-κουμπί 625 και ρύθμιζε αυτόματα το διάφραγμα (από 1,9-16). Οι ρυθμίσεις μπορούσαν να γίνουν και χειροκίνητα.

Έχει ως φακό τον Movestar 1:1,9/12,5mm, με εστίαση 0,30m - άπειρο. Η ταχύτητα λήψης είναι 16 καρέ/δευτερόλεπτο και καρέ-καρέ για δημιουργία τίτλων ή τρικ. Διαθέτει μετρητή φίλμ και οπές για ντεκλασέρ και για τρίποδο.

Η μηχανή παρήχθη στο διάστημα 1963-67 και στοίχιζε 375 Μάρκα Δυτ. Γερμανίας.

Η μηχανή λειτουργεί, δεν γνωρίζω όμως τη λειτουργικότητα του ηλεκτρικού φωτομέτρου, μια και οι μπαταρίες-κουμπιά 625 έχουν αποσυρθεί για περιβαλλοντικούς λόγους.

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg
 
DSCI0881.JPG
πολύ ωραία φίλτατε αετέ 1 γιατί όμως η agfa έχει 2 φακούς;μήπως είναι στυλ διπλορεφλέξ και έχει τον δεύτερο φακό για εστίαση/σκόπευτρο; εδώ βλέπετε τις μπαταρίες που παίρνει η Canon μου, CR123 A λιθίου αλλά μιας χρήσης, σαν μισές ΑΑ λίγο πιο παχουλές και 3 βολτ η κάθε μια. το φλας μου παίρνει 4 ΑΑ έχω βάλει επαναφορτιζόμενες τύπου Eneloop δηλ. με μεγάλη εσωτερική αντίσταση και διάρκεια φόρτισης όπως οι αλκαλικές αλλά με πολλά mAh γιατί το φλας τραβάει πολύ ρεύμα. έχω την μηχανή σχεδόν ένα χρόνο και οι μπαταρίες είναι ακόμα φουλ. συγγνώμη για την ποιότητα της φώτο αλλά έφαγα τον κόσμο για να βρω την ψηφιακή μου και τελικά δεν τη βρήκα και τράβηξα με το κινητό. ήθελα να πω ότι με όλες αυτές τις εξελίξεις στον τομέα των ψηφιακών εμείς της "παλιάς σχολής" έχουμε χάσει την μπάλα, μηχανές που τραβάνε βίντεο 4Κ, mirrorless κλπ. εγώ θεωρώ ότι παύει να είναι φωτογραφία που θα πει ζωγραφική με το φως και είναι...κομπιουτερογραφία, και οι μηχανές είναι πια υπολογιστές με φακό, και κάθε 5 χρόνια τουλάχιστον θες καινούρια μηχανή με καινούριο σένσορα και πάνε τα λεφτά που γλυτώνεις σε φιλμ, εμφάνιση κλπ. χωρίς κατ ανάγκη να είναι αυτό κακό απλώς μια νέα πραγματικότητα.(edit:τελικά την βρήκα την ψηφιακή.)
 
Τελευταία επεξεργασία:
..γιατί όμως η agfa έχει 2 φακούς;μήπως είναι στυλ διπλορεφλέξ και έχει τον δεύτερο φακό για εστίαση/σκόπευτρο; εδώ βλέπετε τις μπαταρίες που παίρνει η Canon μου, CR123 A λιθίου αλλά μιας χρήσης, σαν μισές ΑΑ λίγο πιο παχουλές και 3 βολτ η κάθε μια. το φλας μου παίρνει 4 ΑΑ έχω βάλει επαναφορτιζόμενες τύπου Eneloop δηλ. με μεγάλη εσωτερική αντίσταση και διάρκεια φόρτισης όπως οι αλκαλικές αλλά με πολλά mAh γιατί το φλας τραβάει πολύ ρεύμα. έχω την μηχανή σχεδόν ένα χρόνο και οι μπαταρίες είναι ακόμα φουλ. συγγνώμη για την ποιότητα της φώτο αλλά έφαγα τον κόσμο για να βρω την ψηφιακή μου και τελικά δεν τη βρήκα και τράβηξα με το κινητό. ήθελα να πω ότι με όλες αυτές τις εξελίξεις στον τομέα των ψηφιακών εμείς της "παλιάς σχολής" έχουμε χάσει την μπάλα, μηχανές που τραβάνε βίντεο 4Κ, mirrorless κλπ. εγώ θεωρώ ότι παύει να είναι φωτογραφία που θα πει ζωγραφική με το φως και είναι...κομπιουτερογραφία, και οι μηχανές είναι πια υπολογιστές με φακό, και κάθε 5 χρόνια τουλάχιστον θες καινούρια μηχανή με καινούριο σένσορα και πάνε τα λεφτά που γλυτώνεις σε φιλμ, εμφάνιση κλπ. χωρίς κατ ανάγκη να είναι αυτό κακό απλώς μια νέα πραγματικότητα.(edit:τελικά την βρήκα την ψηφιακή.)
H μηχανή δεν είναι ρεφλέξ, το σκόπευτρο είναι το τετράγωνο παράθυρο επάνω, στη μέση ο φακός για τη λήψη και κάτω (μοιάζει με φακό) είναι το φωτόμετρο. Η φωτομέτρηση δεν γινόταν μέσω του φακού στη μηχανή αυτή.
Η εξέλιξη των μπαταριών είναι όντως εκπληκτική, αν υπήρχαν αυτές που παρουσιάζεις τη δεκαετία του ΄50 (-60) θα ήταν πολύ διαφορετικές οι μηχανές λήψεως... Πλέον με τις μπαταρίες λιθίου πετάνε αερομοντέλα, πράγμα αδιανόητο ακόμα και στα '90ς!
Βρίσκω εξαιρετικά εύστοχη την περιγραφή των ψηφιακών μηχανών που κάνεις (υπολογιστές με φακό), όπως επίσης τη δημιουργία του όρου "κομπιουτερογραφία"!!!! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!

Συνέχεια με την Agfa Movex SV Automatic, το πρώιμο μοντέλο (μαζί με την Movex S Automatic) της Agfa σε φίλμ Super 8. Το ζητούμενο ήταν μία απλή στη χρήση και φθηνή μηχανή. Κατασκευάσθηκε την περίοδο 1967-69 και έφερε τον φακό Agfa Movaron 1:2,4/10-20 (ζουμ 2x χειροκίνητο) με εστίαση από 1,7μ. έως άπειρο. Η μηχανή λειτουργούσε στην ταχύτητα 18 καρέ/δευτ. με 4 μπαταρίες ΑΑ στη λαβή, που εκτός από την προώθηση του φίλμ ενεργοποιούσαν και το φωτόμετρο CdS (Cadmium Sulfid) εκτός φακού, με ένδειξη στο σκόπευτρο. Είχε οπή για ντεκλασέρ και για τρίποδο, κόστιζε δε την εποχή της παραγωγής της 328 Μάρκα Δυτ. Γερμανίας.

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10a.jpg
 
Μία από τις πλέον απαιτητικές κινηματογραφικές μηχανές των πρώτων μεταπολεμικών χρονων σε φίλμ N-8 είναι και η NIZO Heliomatic-8 S2R. Κατασκευασμένη στο Μόναχο της Γερμανίας από την ΝΙΖΟ διέθετε ότι επιθυμούσε ο ερασιτέχνης κινηματογραφιστής της εποχής εκείνης.

Η ΝΙΖΟ ήταν το ακρωνύμιο της εταιρείας Niezoldi und Krämer (από τα αρχικά των εταίρων Georg Niezoldi και Georg Krämer). Ιδρύθηκε το 1925 και κατασκεύαζε ποιοτικές μηχανές για τον οικιακό κινηματογράφο, έως το 1963 που αγοράσθηκε από την Braun GmbH, οπότε και συνέχισε την παραγωγή ως θυγατρική εταιρεία. Το 1980 πουλήθηκε μαζί με το τμήμα φωτογραφικών της Braun στην Bauer, η οποία ανήκε στην Robert Bosch και σε λίγο σταμάτησε η παραγωγή για τους γνωστούς λόγους (βλ. παραπάνω).

Το μοντέλο αυτό παρήχθη την περίοδο 1951-1961, όπου η συγκεκριμένη μηχανή έχει μία ιδιαιτερότητα που την κατατάσσει στις πλέον πρώιμες. Αναγράφει ανάγλυφα στον χώρο του ελατηρίου "Made in Germany - U.S. Zone",μια και το Μόναχο ανήκε στην Αμερικάνικη Ζώνη Κατοχής. H ένδειξη αυτή χρησιμοποιήθηκε έως το 1949, όταν και ιδρυθηκε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η ένδειξη στα προιόντα σταδιακά έγινε πλέον Made in West Germany ή Made in BRD, ωστόσο το U.S.-Zone διατηρήθηκε για μικρό διάστημα ακόμη, μετά το 1949.

Η μηχανή διακρίνεται για την ποιοτική και στιβαρή κατασκευή της (ζυγίζει γύρω στο 1,5kg), καθώς επίσης για το σύστημα 2 φακών που έχει (ευρυγώνιο και ζουμ), οι οποίοι μαζί με το φωτόμετρο σεληνίου από πάνω τους είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους με ένα περίπλοκο σύστημα γραναζιών, ενώ παράλληλα γλυστράνε σε ράγιες μπαίνοντας προστά από το παραθυράκι έκθεσης του φίλμ ανάλογα με τις επιθυμίες του κινηματογραφιστή (ευρυγώνια λήψη ή κοντινή). Οι φακοί δεν αλλάζουν, ωστόσο με βιδωτά επιθέματα φακών επάνω τους μπορούν να γίνουν πιό ευρυγώνιοι ή να πάρουν φίλτρα. Ανάλογα με τον φακό διορθώνεται στο σκόπευτρο αυτόματα η παράλλαξη, προσαρμόζεται το εύρος του παραθύρου, ενώ δίδεται ένδειξη του φωτομέτρου και της προσαρμογής του διαφράγματος ανάλογα με το γύρισμα του αντίστοιχου δακτυλίου στον εκάστοτε φακό. Να σημειωθεί ότι το σκόπευτρο είναι διπλό, αφενός κανονικά στο πίσω μέρος της μηχανής και αφετέρου στο πλάι της μηχανής. Το δεύτερο είναι για "κρυφή" κινηματογράφιση, μια και ο κινηματογραφιστής δεν βλέπει στην ευθεία το θέμα του (Με άλλα λόγια κοιτάει μπροστά και κινηματογραφεί στα πλάγια). Θυμάμαι ότι για τέτοιο σκοπό υπήρχαν και επιθέματα φακών σε στυλ τηλεφακού για ρεφλέξ φωτογραφικές μηχανές (λεγότανε "κλέφτης"), όπου με καθρέφτη και οπή στα πλάγια του επιθέματος ο φωτογράφος έκανε πως φωτογραφίζει μπροστά, ενώ στην ουσία φωτογράφιζε δίπλα του (αριστερά του ή δεξιά του).

Οι φακοί της μηχανής είναι Rodenstock Heligon 1:1,5/12,5mm και Rodenstock Euron 1:2,8/37,5mm, οι ταχύτητες 1 καρέ για τίτλους και τρικ, 16 καρέ/δευτερόλεπτο, 32 και 64 για αργή κίνηση. Η χειροκίνητη εστίαση είναι 0,20μ-άπειρο, η δε μεταφορά του φίλμ γίνεται με ελατήριο. Είναι δυνατή η οπισθοδρόμηση του φίλμ με μανιβελάκι για τη δημιουργία ειδικών εφφέ. Επίσης έχει μετρητή φιλμ και οπή για ντεκλασέρ όπως και για τρίποδο ή για λαβή με σκανδάλη. Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική, ωστόσο δεν είμαι σίγουρος για τις ενδείξεις του φωτομέτρου μετά από τόσα χρόνια.

Η μηχανή όταν βγήκε στην αγορά ήταν ακριβή και κόστιζε στη Γερμανία 995 Δυτ.Μάρκα.
1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg9.jpg10.jpg12.jpg13.jpg17.jpg19.jpg21.jpg
 
DSCI0895.JPG
το άρθρο σου φίλτατε αετέ 1 μου έδωσε τροφή για σκέψη και έτσι αφού είχα 2 κουτιά σφραγισμένα ανατολικογερμανικά χαρτιά να η ετικέτα ενός απ αυτά. είναι χαρτί για μεγέθυνση (με μεγαλύτερη ταχύτητα και βρωμιούχο άργυρο σ αντίθεση με τα χαρτιά επαφής που ήταν για εκτύπωση εξ επαφής είχαν μικρή ταχύτητα και χλωριούχο άργυρο-ενώ τα φιλμ είχαν και έχουν ιωδιούχο άργυρο. το τέταρτο αλογόνο το φθόριο δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή φωτοευαίσθητων αλογονιδίων του αργύρου μιας και είναι εξαιρετικά δραστικό.) γράφει λοιπόν χαρτί για μεγέθυνση σκληρό, λευκό, γυαλιστερό, διπλού πάχους καρτονέ. VEB-VolksEigenebetrieb σήμαινε κάτι σαν εταιρεία του λαού και ήταν οι κρατικές εταιρείες στην Αν. Γερμανία. Kombinat ήταν συνώνυμο. DDR-Deutsche Demokratische Republik ήταν η επίσημη ονομασία της Αν. Γερμανίας.
 
Προβολή συνημμένου 215650
το άρθρο σου φίλτατε αετέ 1 μου έδωσε τροφή για σκέψη και έτσι αφού είχα 2 κουτιά σφραγισμένα ανατολικογερμανικά χαρτιά να η ετικέτα ενός απ αυτά. είναι χαρτί για μεγέθυνση (με μεγαλύτερη ταχύτητα και βρωμιούχο άργυρο σ αντίθεση με τα χαρτιά επαφής που ήταν για εκτύπωση εξ επαφής είχαν μικρή ταχύτητα και χλωριούχο άργυρο-ενώ τα φιλμ είχαν και έχουν ιωδιούχο άργυρο. το τέταρτο αλογόνο το φθόριο δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή φωτοευαίσθητων αλογονιδίων του αργύρου μιας και είναι εξαιρετικά δραστικό.) γράφει λοιπόν χαρτί για μεγέθυνση σκληρό, λευκό, γυαλιστερό, διπλού πάχους καρτονέ. VEB-VolksEigenebetrieb σήμαινε κάτι σαν εταιρεία του λαού και ήταν οι κρατικές εταιρείες στην Αν. Γερμανία. Kombinat ήταν συνώνυμο. DDR-Deutsche Demokratische Republik ήταν η επίσημη ονομασία της Αν. Γερμανίας.
Καταπληκτικές οι φωτογραφικές εκτυπώσεις σου φίλτατε Uskoke, εκτός από αναλογική φωτογράφιση γίνονται και σε σπάνιο ρετρό χαρτί χώρας που δεν υπάρχει πιά!!! Όπως πολύ σωστά γράφεις, η εταιρεία VEB Fotopapier Dresden που κατασκεύασε το φωτογραφικό χαρτί που έχεις είναι κρατική (ως VEB) και ανήκε μαζί με άλλες εταιρείες στην εποπτεία του Fotochemisches Kombinat Wolfen (Το Kombinat ήταν η συγκέντρωση πολλών εταιρειών κάτω από ένα όνομα/εταιρεία, κάτι σαν το κονσέρν των δυτικών). Και φυσικά Made in GDR, σε αντιδιαστολή με το Made in BRD ή Western Germany της τότε Δυτ. Γερμανίας. Τι εποχές.................

Συνέχεια με τα εξαρτήματα και αξεσουάρ της πολύ καλής κινηματογραφικής μηχανής NIZO Heliomatic 8 S2R.
Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται:
- Ευρυγώνιος φακός που βιδώνει στον υφιστάμενο, μαζί με εξάρτημα που βιδώνει στο σκόπευτρο δημιουργώντας νέο παραθυράκι που ανταποκρίνεται στον συγκεκριμένο φακό, καθώς επίσης και φίλτρα του σε ειδική κασετίνα
- Πτυσσόμενη τιτλέζα σε ειδική θήκη
- Φίλτρα για τους υφιστάμενους φακούς σε ειδική θήκη
- Εργοστασιακή πολύ ποιοτική θήκη για τη μηχανή και τα αξεσουάρ της
- Διάφορα εγχειρίδια χρήσης για τη μηχανή λήψεως (με φωτογραφία του εργοστασίου στο Μόναχο πριν εξαγορασθεί από τη Braun), τη χρήση της τιτλέζας, του ευρυγώνιου φακού, καθώς επίσης και με πίνακες για τη χρήση των φίλτρων. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και φωτογραφία με σύστημα συγχρονισμού ήχου ως πρόσθετο αξεσουάρ. Σε επόμενη ανάρτηση θα παρουσιάσω τον δικό μου συγχρονιστή της Meopta.
1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg17.jpg18.jpg19.jpg20.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα