Χε χε τώρα το είδα αυτό το θέμα και το πήρα από την αρχή, παρόλο που τα πρώτα posts του έχουν γίνει ρετρό τα ίδια
Fotis_kfor είπε:
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς αλλά σε διαφημίσεις όπως και στις συσκευασίες στα γιαούρτια της φαγε και της δελτα "μεταμορφώθηκαν" σε LIVE - ζωντανό γιαούρτι.
Αυτό πρέπει να έγινε την εποχή που άρχισε η μανία με τα probiotics που υποτίθεται ότι άμα φας γιαούρτι με ζωντανά μικρόβια είναι πιο υγιεινό. Αμερικανιές.
Λορένα είπε:
Τα γιαουρτακια που περασαν την φαση του κλασσικού και γιναν με φρουτα, με χυμο φρουτων, ή με διαφορετικη υφη και γευση (πλέον δεν υπάρχει γιαούρτι
)
Εδώ στις ΗΠες όπως έχω ξαναγράψει ίσως πάνε στην αντίθετη κατεύθυνση, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ της μόδας το "ελληνικό" (ήτοι στραγγιχτό) γιαούρτι. Βέβαια επειδή οι αμερικανοί δεν μπορούν να πάρουν τίποτε από άλλες χώρες που να μην το μπασταρδέψουν ώσπου να γίνει αγνώριστο, ενώ το ΦΑΓΕ που ήταν αυτό που ξεκίνησε τη μανία (και παραμένει το δεύτερο σε δημοτικότητα "ελληνικό" γιαούρτι) δεν έχει ποτέ φρουτάκια και τέτοια, μόνο μια συσκευασία με λίγο μέλι υπάρχει, τα αμερικάνικα αντίγραφα κυκλοφορούν και με φρούτα. Αν δει κανείς τα υλικά τους, ενώ παριστάνουν τα "υγιεινά", όσα έχουν φρούτα είναι τίγκα σε ζάχαρη ή γλυκόζη και αρώματα.
lolisman είπε:
το πρωτο ελληνικο αναψυκτικο τυπου κολα το θυμαται κανεις; ταμ-ταμ η πρωτη ονομασια του.... Μαλλον μεσα δεκαετιας 60...
Αααααχ... το λάτρευα το Ταμ Ταμ. Θυμάμαι μάλιστα μαζεύαμε τα βουλώματα από τα μπουκάλια για κάποιο λόγο, κανένας διαγωνισμός ή κάτι τέτοιο. Μόλις εισέβαλε η Κόκα Κόλα στην Ελλάδα, πάει το ελληνικό της αντίγραφο, όπως έγινε παντού στον κόσμο.
Επειδή εγώ είμαι παλιότερος απ' όλους σας εδώ μέσα, μου φαίνεται, θυμάμαι πότε πρωτοεμφανίστηκαν "πρωτοποριακά" τρόφιμα που δεν τα φαντάζεστε
Το πρώτο ήταν το ψωμί "Κρις κρις" που ήταν το πρώτο σε πλαστική συσκευασία με τετράγωνες φέτες. Ψωμί για τοστ πριν γίνουν της μόδας τα τοστ. Μας είχε κάνει φοβερή εντύπωση... τόσο πιο πολιτισμένο και υγιεινό (τρομάρα μας) από αυτό που παίρναμε από το φούρνο της γειτονιάς. Χώρια που και οι φούρνοι οι ίδιοι είχαν διαφημίσει για μεγάλη πρόοδο τη μετάβαση από ξυλόφουρνους σε ηλεκτρικούς (νομίζω λέγονταν "γερμανικά αρτοποιεία"). Για τους αρτοποιούς ήταν πρόοδος, για τους πελάτες δεν θα έλεγα.
Θυμάμαι που πρωτοεμφανίστηκαν οι στιγμιαίοι πουρέδες. Κι αυτό μεγάλη πρόοδος. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς το δέχτηκαν τόσο εύκολα οι νοικοκυρές... δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να φτιάξει κανείς πραγματικό πουρέ από πατάτες. Ίσως ήταν πιο νόστιμοι από τους τωρινούς στιγμιαίους? Για κάποια φεγγάρια όταν πρωτοήρθα Αμερική χρησιμοποιούσα από ανάγκη, αλλά τώρα δεν μπορώ να με φανταστώ να χρησιμοποιώ στιγμιαίο.
Αλλά ένα που θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 70 και παραμένω οπαδός του είναι ο καφές φίλτρου. Στην αρχή δεν υπήρχαν ηλεκτρικές καφετιέρες, φυσικά. Η πρώτος και για μεγάλο διάστημα μοναδικός καφές φίλτρου ήταν ο "Καφέ Κοντινεντάλ", που χρησιμοποίησε μια έξυπνη στρατηγική... έδιναν τζάμπα νομίζω την καράφα και το πλαστικό χωνί για τα φίλτρα όταν αγόραζες (πανάκριβα) τα φίλτρα και τον καφέ. Ως τότε έπινα νεσκαφέ (ζεστό ή κρύο) και σπάνια ελληνικό. Αλλά ο καφές φίλτρου μου άρεσε τόσο περισσότερο που από τότε πρακτικά σταμάτησα τους άλλους καφέδες, εκτός από κρύο φραπέ το καλοκαίρι.
Μιλάω βέβαια για το πότε αυτά έγιναν προσιτά στο ευρύ κοινό. Διότι από πολύ νωρίτερα υπήρχε ο Βασιλόπουλος στην Κηφισίας (και νομίζω και στη Γλυφάδα) που έφερνε τέτοια εξωτικά πράγματα, κυρίως Αμερικάνικα, άγνωστα στους περισσότερους, αλλά πολύ ακριβά, τα αγόραζαν μόνο πλούσιοι, ξένοι, και σνομπ.