Πρωτοποριακά τρόφιμα

1.jpg
 
Κατι γαριδακια που ειχαν σχημα ανεμοστροβιλου :p κρατσανιστα, δεν τα θυμαμαι ομως καλα..

Yoco-choco κανεις θυμαται?
 
lolisman αν θέλεις ξανά ποσταρε την εικόνα γιατι δεν εμφανίζεται
 
[edit]Dead pathfinder photo [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα chips με κέτσαπ σε ξεχωριστό κουτάκι,που υπήρχε μέσα στο σακουλάκι
 
Dark_Osiris είπε:
Κατι γαριδακια που ειχαν σχημα ανεμοστροβιλου :p κρατσανιστα, δεν τα θυμαμαι ομως καλα..
3D και κυκλοφορούν ακόμα!!!
 
Φιλε lolisman, η φωτογραφια σου δεν φαινεται - αν προκειται για link απο καποιο site, προφανως ειναι κλειδωμενη.
 
stakovios είπε:
Τα Φοφίκο ήταν ένα από τα καλύτερα τρόφιμα που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου. Το σχήμα τους ήταν σαν ένα καφετί ακουστικό τηλεφώνου (σταθερού εννοείται ;) ) και η γεύση τους έκλινε προς το φιστίκι.
:rofl: Το σχήμα τους ήταν το φυστίκι (το φυστίκι του σούπερ γκούφυ)!

Και ναι, ήταν τέλεια, η γεύση τους έμοιαζε λίγο με τα φουντούνια αλλά δεν ήταν τόσο αμυλώδη.

Αλλη ρετρό γεύση: σωληνάρια με πατέ γαρίδας που τα έβαζε η μαμά μου πάνω σε κρακεράκια και τα σέρβιρε στις γιορτές. Επίσης, τα μίνι μπάμπιμπελ (υπάρχουν ακόμα) τα μικρά στρόγγυλα κόκκινα τυράκια (η συσκευασία ήταν κόκκινη σαν κερί το υλικό) και άνοιγε στη μέση τραβώντας ένα κορδονάκι. Το στρογγυλό τυράκι ήταν μάλλον ενταμ. Τα τσάκιζα! :D
 
Πολύ μικρός είχα πάρει κάτι κουτάκια χάρτινα που μέσα είχανε κάτι κρακεράκια πολύ μικρά. Πάνω τους είχαν ίχνη από γεύσεις. Άλλα γεύση τυριών και άλλα γεύση μπέικον. Καλά ήταν αλλά μετά από μερικά σου ερχόταν μια αηδία.

Μια άλλη φορά είχα πάρει ένα σακουλάκι με κάτι τύπου γαριδάκια με γεύση πλιγούρι και μπάρμπεκιου (το οποίο "μπάρμπεκιου" δεν είχα ιδέα τι ήταν, ευτυχώς μου η μητέρα μου είπε "έχει τη γεύση του ψητού"). Ήταν κυλινδρικά με τρύπα στη μέση. Και αυτά αφήνανε άσχημη γεύση μετά από πολλά.

Όλα τα παραπάνω να σημειώσω ότι τα είχα πάρει στο Tresco!

Επίσης, πρωτοποριακά ήταν τα πατατάκια που είχα δει σε μια γιορτή μεγάλων μικρός (για το ποτό τους τα είχαν). Σε ένα μακρόστενο ορθογώνιο κουτί, βγαίνανε στη σειρά σε πλαστικό δίσκο, όλα τα πατατάκια ίδια. Πολύ αργότερα ήρθαν και τα πρινγκλς.
 
Τα παγωτά γρανίτες ήταν πρωτοποριακά,ειδικά αυτά που ήταν σαν κύλινδρος!
 
Κάποια στιγμή στο παρελθόν ήρθε να σώσει τις νοικοκυρές ο Μπάρμπα Στάθης με τις σακούλες με κατεψυγμένες καθαρισμένες και κομμένες πατάτες έτοιμες για το τηγάνι, για οικιακή χρήση (γιατί φαντάζομαι τέτοιου είδους προϊόντα για υγειονομική εμπορική χρήση ήταν διαδεδομένα).

Είχε και διαφήμιση με αστείο τραγουδάκι.

"Βρε τι σου 'μελε να πάθεις, θα σε σώσει... ο Μπάρμπα Στάθης.

Σακουλάκι και... τηγάνι!"

Εξαφανίστηκε κι αυτό... νομίζω.
 
Τις σούπες Κνορ, που τις έλεγα σούπες με γράμματα, τις τσάκιζα μικρός. Θυμήθηκα και ένα γιαουρτάκι , το Γιοπλέ, το οποίο ήταν σύγχρονο ή προγενέστερο της Βελουτέλας; Η διαφήμιση ήταν σε στιλ ρυθμού ροκ εν ρολ και έλεγε:

Φράουλες, μπανάνες μέσα στο Γιοπλέ/

η νέα γεύση φαντάσου γεύση/

Γιοπλέ

φρούτα στο Γιοπλέ!
 
θυμαμαι μικρες ορθογωνιες σοκολατες που ειχαν γεμιση λικερ κι ενα κερασακι
 
Χε χε τώρα το είδα αυτό το θέμα και το πήρα από την αρχή, παρόλο που τα πρώτα posts του έχουν γίνει ρετρό τα ίδια :)

Fotis_kfor είπε:
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς αλλά σε διαφημίσεις όπως και στις συσκευασίες στα γιαούρτια της φαγε και της δελτα "μεταμορφώθηκαν" σε LIVE - ζωντανό γιαούρτι.
Αυτό πρέπει να έγινε την εποχή που άρχισε η μανία με τα probiotics που υποτίθεται ότι άμα φας γιαούρτι με ζωντανά μικρόβια είναι πιο υγιεινό. Αμερικανιές.

Λορένα είπε:
Τα γιαουρτακια που περασαν την φαση του κλασσικού και γιναν με φρουτα, με χυμο φρουτων, ή με διαφορετικη υφη και γευση (πλέον δεν υπάρχει γιαούρτι :( )
Εδώ στις ΗΠες όπως έχω ξαναγράψει ίσως πάνε στην αντίθετη κατεύθυνση, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ της μόδας το "ελληνικό" (ήτοι στραγγιχτό) γιαούρτι. Βέβαια επειδή οι αμερικανοί δεν μπορούν να πάρουν τίποτε από άλλες χώρες που να μην το μπασταρδέψουν ώσπου να γίνει αγνώριστο, ενώ το ΦΑΓΕ που ήταν αυτό που ξεκίνησε τη μανία (και παραμένει το δεύτερο σε δημοτικότητα "ελληνικό" γιαούρτι) δεν έχει ποτέ φρουτάκια και τέτοια, μόνο μια συσκευασία με λίγο μέλι υπάρχει, τα αμερικάνικα αντίγραφα κυκλοφορούν και με φρούτα. Αν δει κανείς τα υλικά τους, ενώ παριστάνουν τα "υγιεινά", όσα έχουν φρούτα είναι τίγκα σε ζάχαρη ή γλυκόζη και αρώματα.

lolisman είπε:
το πρωτο ελληνικο αναψυκτικο τυπου κολα το θυμαται κανεις; ταμ-ταμ η πρωτη ονομασια του.... Μαλλον μεσα δεκαετιας 60...
Αααααχ... το λάτρευα το Ταμ Ταμ. Θυμάμαι μάλιστα μαζεύαμε τα βουλώματα από τα μπουκάλια για κάποιο λόγο, κανένας διαγωνισμός ή κάτι τέτοιο. Μόλις εισέβαλε η Κόκα Κόλα στην Ελλάδα, πάει το ελληνικό της αντίγραφο, όπως έγινε παντού στον κόσμο.

Επειδή εγώ είμαι παλιότερος απ' όλους σας εδώ μέσα, μου φαίνεται, θυμάμαι πότε πρωτοεμφανίστηκαν "πρωτοποριακά" τρόφιμα που δεν τα φαντάζεστε :)

Το πρώτο ήταν το ψωμί "Κρις κρις" που ήταν το πρώτο σε πλαστική συσκευασία με τετράγωνες φέτες. Ψωμί για τοστ πριν γίνουν της μόδας τα τοστ. Μας είχε κάνει φοβερή εντύπωση... τόσο πιο πολιτισμένο και υγιεινό (τρομάρα μας) από αυτό που παίρναμε από το φούρνο της γειτονιάς. Χώρια που και οι φούρνοι οι ίδιοι είχαν διαφημίσει για μεγάλη πρόοδο τη μετάβαση από ξυλόφουρνους σε ηλεκτρικούς (νομίζω λέγονταν "γερμανικά αρτοποιεία"). Για τους αρτοποιούς ήταν πρόοδος, για τους πελάτες δεν θα έλεγα.

Θυμάμαι που πρωτοεμφανίστηκαν οι στιγμιαίοι πουρέδες. Κι αυτό μεγάλη πρόοδος. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς το δέχτηκαν τόσο εύκολα οι νοικοκυρές... δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να φτιάξει κανείς πραγματικό πουρέ από πατάτες. Ίσως ήταν πιο νόστιμοι από τους τωρινούς στιγμιαίους? Για κάποια φεγγάρια όταν πρωτοήρθα Αμερική χρησιμοποιούσα από ανάγκη, αλλά τώρα δεν μπορώ να με φανταστώ να χρησιμοποιώ στιγμιαίο.

Αλλά ένα που θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 70 και παραμένω οπαδός του είναι ο καφές φίλτρου. Στην αρχή δεν υπήρχαν ηλεκτρικές καφετιέρες, φυσικά. Η πρώτος και για μεγάλο διάστημα μοναδικός καφές φίλτρου ήταν ο "Καφέ Κοντινεντάλ", που χρησιμοποίησε μια έξυπνη στρατηγική... έδιναν τζάμπα νομίζω την καράφα και το πλαστικό χωνί για τα φίλτρα όταν αγόραζες (πανάκριβα) τα φίλτρα και τον καφέ. Ως τότε έπινα νεσκαφέ (ζεστό ή κρύο) και σπάνια ελληνικό. Αλλά ο καφές φίλτρου μου άρεσε τόσο περισσότερο που από τότε πρακτικά σταμάτησα τους άλλους καφέδες, εκτός από κρύο φραπέ το καλοκαίρι.

Μιλάω βέβαια για το πότε αυτά έγιναν προσιτά στο ευρύ κοινό. Διότι από πολύ νωρίτερα υπήρχε ο Βασιλόπουλος στην Κηφισίας (και νομίζω και στη Γλυφάδα) που έφερνε τέτοια εξωτικά πράγματα, κυρίως Αμερικάνικα, άγνωστα στους περισσότερους, αλλά πολύ ακριβά, τα αγόραζαν μόνο πλούσιοι, ξένοι, και σνομπ.
 
elephadas είπε:
Χώρια που και οι φούρνοι οι ίδιοι είχαν διαφημίσει για μεγάλη πρόοδο τη μετάβαση από ξυλόφουρνους σε ηλεκτρικούς (νομίζω λέγονταν "γερμανικά αρτοποιεία").
Ααα! Γι'αυτό έλεγαν "γερμανικό" έναν φούρνο στο χωριό μου?!!! :eek: :D Εμένα τότε που ήμουν μικρή ο "γερμανικός φούρνος" μου έκανε κάτι σαν κατάλοιπο κατοχής, είχα πλάσει μια ιστορία στο μυαλό μου ότι ο φούρνος αυτός ήταν εκεί από την κατοχή. Δεν σκέφτηκα ποτέ να ρωτήσω, στα μάτια μου ήταν πολύ ικανοποιητική η εξήγηση που είχα δώσει! ::)
 
Nα προσθέσω ως πρωτοποριακό τρόφιμο το βούτυρο Prima σε ράβδους χωρισμένους ανά 50 γραμμάρια για να κόβεις ακριβώς την ποσότητα που θέλεις. Το προιόν αυτό είχε κυκλοφορήσει κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90.
 
Αυτό γιατί σταμάτησε; Το θεωρώ φοβερή πατέντα, πάρα πολύ εξυπηρετικό.
 
Πίσω
Μπλουζα