Ρετρό αστικοί μύθοι

Φοβερο ποστ! Εγώ ξερω αυτη την ιστορια με το νεφρο καθως και αυτη με τον κυριο που παει με ωραια αγνωστη και το πρωι βλέπει στον καθρεπτη γραμενο με κραγιον 'εχω ειτζ'. Θειος μου εχει πει πως το λεγαν και στα 60ς ως 'εχω συφιλη'. Ενας μυθος που με ειχε συγκλονισει ειναι ο εξης που ακουσα πρωτη φορα ετων 10 στη Συρο.

Νεαρος νεκροθαπτης θελει να κλεψει το δακτυλιδι νεαρης και ευκαταστατης νεκρης αλλα καθως αυτο δεν βγαινει της κοβει το δακτυλο. Πουλαει το δακτυλιδι γινεται πλουσιος και 20 χρονια αργοτερα χτυπαει η πορτα. Ειναι μια νεαρη που ζητα καταφυγιο απο την καταιγιδα. Καθως αυτος της σερβιρει κατιτης βλεπει πως της λειπει το δακτυλο και εκεινη του λεει 'που ειναι το δακτυλιδι μου;'.

Χροονια αργοτερα στην γκαλερι του Γουαλσαλ ξαναδιαβασα αυτον τον μυθο σε βιβλιο με παραδοσιακες ιστοριες των Μιντλαντς. Πως εφτασε στην Συρο το αγνοω. Ειχα τρομαξει πολυ ομως τοτε ειδικα που δεν μαθαινουμε το τελος.

Τωρα βεβαια και η κυρια πολυ κακια τι το ηθελε το δακτυλιδι αφου πεθανε;

Αλλος αστικος μυθος αλλα τον αναφερω με προσοχη διοτι σκονταφτει στους κανονες (αν κρινετε πως πρεπει να σβηστει ας σβηστει και προσοχη στα σχολια) ειναι αυτος που λεει πως ο Χενρυ Κισινγκερ ειχε δηλωσει πως πρεπει να αλλοτριωθει η κουλτουρα των ανυποτακτων Ελληνων.

Αλλοι μυθοι που ομως εχουν βαση σε αληθινες ιστοριες ειναι αυτοι που σχετιζονται με παρατημενα ακινητα σε ημιτελη κατασταση ή κατεστρεμενα ή άδεια. Συνηθως ο μυθος εχει να κανει με καποιον που το εφτιαξε ή το αγορασε δαπανωντας τεραστια ποσα αλλα εζησε ασχημα μεσα ή συνεβησαν διαφορα στην οικογενεια του. Δυστηχως ξερω πολλα τετοια κτιρια οποταν ισως οι μυθοι να μην ειναι τελικα τοσο αβασιμοι.

Αλλοι μυθοι ειναι αυτοι που σχετιζονται με συνθηκες υγιεινης σε εστιατορια, παραλιες, μπαρ και αλλα σχετικά.πχ στο ταδε ζαχαροπλαστειο ειχε κατσαριδες στην δεινα παραλια πετανε τα αποβλητα απο τα ξενοδοχεια, ο παρακατω βαζει υποπτα κρεατα στα σουβλακια.

Ο πιο ρετρο ομως αστικος μυθος σχετιζεται με τους προπαπουδες μας απο την Σμυρνη και την Μικρα Ασια οπου ολοι ηταν ζαμπλουτοι εκει και εθαψαν κιουπι με χρυσο στον κηπο. Ο δικος μου στην Σμυρνη ηταν σταφιδεμπορας και υποτιθεται κολυμπουσε στο χρυσαφι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
Αλλοι μυθοι ειναι αυτοι που σχετιζονται με συνθηκες υγιεινης σε εστιατορια, παραλιες, μπαρ και αλλα σχετικά.πχ στο ταδε ζαχαροπλαστειο ειχε κατσαριδες στην δεινα παραλια πετανε τα αποβλητα απο τα ξενοδοχεια, ο παρακατω βαζει υποπτα κρεατα στα σουβλακια.

Συμμαθητης μου που οι γονεις του ειχαν ζαχαροπλαστειο ,οπως και κοινος φιλος που ολη η οικογενεια του εχε δουλεψει σε μερικα απο τα καλυτερα μαγαζια της Αθηνας και οχι μονο -την δεκαετια του 80/90-(πολυ πριν το φαινομενο ευαγελλατος ) και οι δυο εγκυροι ,δεν μου περιεγραψαν και με τα φωτεινωτερα των χρωματων την κατασταση ,ειδικα σε συγκεκριμενα μαγαζια ....

Domenica είπε:
Ο πιο ρετρο ομως αστικος μυθος σχετιζεται με τους προπαπουδες μας απο την Σμυρνη και την Μικρα Ασια οπου ολοι ηταν ζαμπλουτοι εκει και εθαψαν κιουπι με χρυσο στον κηπο. Ο δικος μου στην Σμυρνη ηταν σταφιδεμπορας και υποτιθεται κολυμπουσε στο χρυσαφι.
Κι εδω θα διαφωνησω μαζι σου μια και ενα μικρο μερος των προσφυγων συγγενων μου ειχε επιβεβαιωμενα παρα πολυ καλη οικονομικη επιφανεια ,ενω για τα παραπανω υπαρχουν και εμμεσες αποδειξεις φωτογραφιες κειμηλεια ,αναφορες τριτων , e.t.c.

Ενδεικτικα δες τι συνεβαινε π.χ. στην Τραπεζουντα ....

Aν λαβεις υποψη π.χ. οτι στη Τραπεζουντα οι 3 μεγαλυτερες τραπεζες ανηκαν σε Ελληνικες οικογενειες ένη από το Γρηγόριο Καπαγιαννίδη. Μαζί της συνδεόταν και ο Οίκος Καπαγιαννίδη, που ασκούσε εμπόριο, ιδίως των αποικιακών. Ο Γιώργος Φωστηρόπουλος ήταν πάντως ο ιδρυτής της πρώτης ελληνικής τράπεζας στον Πόντο, αλλά στις επιχειρήσεις του συμπεριλαμβανόταν και το εμπόρίο. Ο Θεοφύλακτος Κωνσταντίνος ήταν επίσης ο ιδρυτής και ο ιδιοκτήτης της ομώνυμης τράπεζας (μαζί με τον Α. Λεοντίδη), οι εργασίες της οποίας εκτείνονταν από τη Σινώπη ως το Βατούμ και το Ερζερούμ.Για τους τραπεζίτες-μεγαλεμπόρους της Τραπεζούντας σημείωνε χαρακτηριστικά ο

Χρύσανθος: «Η οικονομική ζωή των Ελλήνων της Τραπεζουσίας χώρας υπό την προστασίαν της εκκλησίας ολονέν και ανεπτύσετο. Ιδία οι εν Τραπεζούντι ... μεγάλοι τραπε ζιτικοιʼ και εμπορικοί οίκοι Γ. Καπαγιαννί δου, αδελψών Φωστηροπούλον, Αδάμ Κ. Θεοφυλάκτου και Α. Λεοντίδου εδέσποζον της όλης οικονομικής ζωής της χώρας μέχρι Βατούμ και Θεοδοσιοπόλεως (Ερζερούμ). ʽΟτε κατά τας αρχάς του έτους 1914 κατʼ εντολήν του εν Κωνσταντινουπόλει κεντρικού Νεοτουρκικού κομιτάτου απεφασίσθη υπό του εν Τραπεζούντι Νεοτουρκικού κομιτάτου ο εμπορικός αποκλεισμός κατά των Ελλήνων του Πόντου, εματαίωσαν τούτον αυτοί οι Τούρκοι έμποροι της Τραπεζούντος και όλης της Τραπεζουσίας χώρας φοβηθέντες τα αντίποινα των Ελλήνων και ιδία των τριών ειρημένων μεγάλων Ελληνικών τραπεζιτικών και εμπορικών οίκων.»


Αλλωστε ειναι λογικο αρκετοι εδω ,να ειχαν οντως ενα πλουσιο συγγενη εκει ,μια και λογω του οτι στην πλειοψηφια τους δυστυχισανε οικονομικα σχεδον ολοι ,κι ετσι αναποφευκτα εγιναν πολλοι (οι περισοτεροι ειχαν 3+ παιδια) και κυριως αναμεικτοι κοινωνιοοικονομικα(σε σχεση με την κατασταση πριν) γαμοι μεταξυ των προσφυγων εδω .

Διακρινω ενα συμπλεγμα ντοπιου ελλαδιτη εδω Domenica :p (οχι απο την μερια του σμυρνιου σταφυδεμπορα βεβαια :D )???
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για να δούμε....

-Το "Ματωμένη νύφη" όσες φορές και να το έκανα δεν έπιασε!

-Στον πύργο του Τριγωνίου στην Ακρόπολη της Θεσσαλονίκης λένε οτι αν πας μετά τα μεσάνυχτα θα ακούσεις αλυσίδες! Δεν τις άκουσα ποτέ μου. (Λες να πάω σε ΟΡΛ??)

-Στα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας στην Θεσσαλονίκη έχει τον τάφο ενός νεαρού, αν δε με απατά η μνήμη μου, ο οποίος ήταν (τουλάχιστον όταν πήγαινα εγώ) καλυμμένος με κισσό! Λέγανε οτι κάποια ώρα του λυκόφως εκπέμπει ένα πράσινο φως! Ώρες και μέρες ξόδεψα εκεί. Δεν είδα τίποτα. (οκ θα πάω σε οφθαλμίατρο :p ) Έχει πολύ όμορφα αγάλματα όμως....

-Στην Άνω πόλη στην πλατεία Τερψιθέας κάποτε είχε έναν τεκέ. Το φάντασμα του τούρκου υπευθύνου ακόμα λένε στοιχειώνει την περιοχή. Επίσης δεν διαπίστωσα τίποτα (Γενικά για την άνω πόλη έχει πολλά)

-Στα νταμάρια στο Ρετζίκι οι στοές είναι στοιχειωμένες και ακούγονται οι αλυσίδες που έσερναν. Δεν πήγα ποτέ για να το διαπιστώσω γιατί κανείς δε με ακολουθούσε :(
 
Kambia είπε:
Για να δούμε....-Το "Ματωμένη νύφη" όσες φορές και να το έκανα δεν έπιασε!

-Στον πύργο του Τριγωνίου στην Ακρόπολη της Θεσσαλονίκης λένε οτι αν πας μετά τα μεσάνυχτα θα ακούσεις αλυσίδες! Δεν τις άκουσα ποτέ μου. (Λες να πάω σε ΟΡΛ??)

-Στα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας στην Θεσσαλονίκη έχει τον τάφο ενός νεαρού, αν δε με απατά η μνήμη μου, ο οποίος ήταν (τουλάχιστον όταν πήγαινα εγώ) καλυμμένος με κισσό! Λέγανε οτι κάποια ώρα του λυκόφως εκπέμπει ένα πράσινο φως! Ώρες και μέρες ξόδεψα εκεί. Δεν είδα τίποτα. (οκ θα πάω σε οφθαλμίατρο :p ) Έχει πολύ όμορφα αγάλματα όμως....

-Στην Άνω πόλη στην πλατεία Τερψιθέας κάποτε είχε έναν τεκέ. Το φάντασμα του τούρκου υπευθύνου ακόμα λένε στοιχειώνει την περιοχή. Επίσης δεν διαπίστωσα τίποτα (Γενικά για την άνω πόλη έχει πολλά)

-Στα νταμάρια στο Ρετζίκι οι στοές είναι στοιχειωμένες και ακούγονται οι αλυσίδες που έσερναν. Δεν πήγα ποτέ για να το διαπιστώσω γιατί κανείς δε με ακολουθούσε :(
Α εσύ είσαι η καλύτερη!!! Πήγες για να διαπιστώσεις και η ίδια τους urban legends. χαχα θεά!
 
@kambia Πιστεύω ότι ήσουν με παρέα ώρες στο νεκροταφείο αλλιώς θαυμάζω το κουράγιο σου. Εγώ θα την άκουγα
 
Τι να "ακούσει", πιό ήσυχο μέρος από ένα νεκροταφείο δεν υπάρχει. :p
 
Shock είπε:
@kambia Πιστεύω ότι ήσουν με παρέα ώρες στο νεκροταφείο αλλιώς θαυμάζω το κουράγιο σου. Εγώ θα την άκουγα
Όχι πάντα! Η απάντηση του Maddog με καλύπτει πλήρως :D

Maddog είπε:
Τι να "ακούσει", πιό ήσυχο μέρος από ένα νεκροταφείο δεν υπάρχει. :p
 
Ενδιαφέρον thread. Υπήρξε μια περίοδο σε ηλικία 13 με 14 που μαζευόμασταν με την παρέα μου τα καλοκαίρια, και καθόμασταν σε μια καφετέρια προκυμαία της Χίου και καμιά 20αρια παιδιά και λέγαμε τέτοιες ιστορίες. Κάποια στιγμή έκλεινε η καφετέρια και ο ιδιοκτήτης μας άφηνε να κάτσουμε και δεν μάζευε τις καρέκλες μας. Θυμάμαι 1 παιδί μεγαλύτερο από εμάς που ήταν ήδη φοιτητής στην Αθηνά, να λέει τέτοιες τρομακτικές ιστορίες. Αυτή με της δυο φοιτήτριες συγκάτοικους ήταν ʽκλασσικήʽ, μάλιστα η κοπέλα που πρωταγωνιστούσε στην ιστορία ήταν και η πρώην του χα χα. Τις πολλές από τις ιστορίες που αναφέρατε τις είχαμε συζητήσει τότε.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στα επόμενα χρόνια, ήταν η “διεθνής απήχηση” αυτών των μύθων και στο εξωτερικό. Στην Βοστόνη όπου σπούδαζα, “έπαιζαν” μερικοί από αυτούς τους μύθους, και μάλιστα την ιστορία με το call girl και τον μπαμπά της και την άλλη με τον τύπο που του πήραν το νεφρό, τις είχα ακούσει εκεί πρώτη φορά.

Ορίστε και ένας κλασσικός αστικός μύθος που προανέφεραν τα παιδιά (κάρφωμα παλτού/φουστανέλας στον τάφο), σαν επεισόδιο του original twilight zone αυτή τη φορά σε γουέστερν παραλλαγή:

http://www.youtube.com/watch?v=GEQ9kWhdnVU

Να σας πω και μερικούς αστικούς μύθους που δεν έχουν αναφερθεί ακόμη και έχουν σχέση με τον στρατό:

- Ένας φαντάρος έχει μόλις χωρίσει με την κοπέλα του και είναι 3 μέρες άυπνος σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Παρόλα αυτά, τον βάζουν να φυλάξει σκοπιά. Κάποια στιγμή αυτός αρχίζει να νυστάζει αλλά επειδή δεν πρέπει να κοιμηθεί χρησιμοποίει το όπλο του για να στηριχτεί όρθιος σε περίπτωση που τον έπαιρνε ο ύπνος. Ο επόμενός σκοπός πηγαίνοντας να αλλάξει τον συγκεκριμένο φαντάρο, αντικρίζει ένα αποκρουστικό θέαμα: Από την μεγάλη κόπωση, ξέχασε να βγάλει την ξιφολόγχη από το όπλο του, με αποτέλεσμα όταν τον πήρε ο ύπνος, το κεφάλι του στερεώθηκε πάνω στην λόγχη και αυτή καρφώθηκε στον λαιμό του.

-Αυτόν τον μύθο τον άκουσα όταν υπηρετούσα στο κέντρο εκπαίδευσης στο Χαϊδάρι. Το στρατόπεδο είναι τεράστιο, , μέσα σε πευκοδάσος και γεμάτο λόφους. Υπήρχε ένα μικρό φυλάκιο ψηλά σε ένα λόφο, απομακρυσμένο. Όταν μας κάνανε το tour του στρατοπέδου, ο Λοχαγός μας είπε ότι αυτή την σκοπιά δεν την χρησιμοποιούνε πια. Γυρίζοντας στον θάλαμο, ο Λοχίας μας είπε την ιστορία γιατί εγκαταλείφτηκε αυτή η σκοπιά. Υπήρχε ένα παιδί που υπηρετούσε, το οποίο ήταν ήσυχο, μοναχικό και ήταν συνέχεια δέκτης καψωνιών από τους υπαξιωματικούς. Έτσι, τον στείλανε να κάνει την σκοπιά στο συγκεκριμένο φυλάκιο, μόνο του. Αποφάσισαν λοιπόν οι υπαξιωματικοί να του κάνουν πλάκα και να μην στείλουν να τον αλλάξουν στις 4 το βράδυ αλλά να τον αφήσουν μόνο του όλη την νύχτα. Το πρωί που πήγαν να τον αλλάξουν, ανακάλυψαν ότι είχε αυτοκτονήσει. Την επόμενη βραδιά η σκοπιά είχε μείνει αφύλακτη για να γίνουν οι απαιτούμενες έρευνες και να καθαριστεί. Το περίπολο που έκανε το γύρο του στρατοπέδου, πέρασε και από την συγκεκριμένη κατά τις 4 το πρωί όπως ήταν η τυπική διαδρομή τους. Πλησιάζοντας το φυλάκιο οι 2 φαντάροι του περιπόλου άκουσαν μια διαπεραστική φωνή που έλεγε : “Αλτ τις ει! Δεκανέααααα! Εσύ είσαι?? Γιατί αργήσατε? Σας παρακαλώ αλλάξτε με!! κάτι υπάρχει εδώ πάνω….δεν είμαι μόνος μου…” Μετά από αυτό το συμβάν, εγκαταλείφτηκε η σκοπιά.

Να σας αναφέρω και μερικούς τοπικούς αστικούς μύθους που έχουμε εδώ στη Χίο:

- Στο βόρειο τμήμα της Χίου, συγκεκριμένα κάπου μεταξύ Καρδάμυλα και Αμάδες, λέγεται πως είχε πέσει σε γκρεμό ένα λεωφορείο γεμάτο με γυναίκες και παιδιά που πήγαιναν εκδρομή. Αν πάει κάποιος στις 12 η ώρα τα μεσάνυχτα την ημερομηνία που έγινε το δυστύχημα, θα ακούσει φωνές και κλάματα παιδιών.

- Υπάρχει μια γέφυρα στη Χίο πετρόχτιστη που ονομάζεται «το γεφύρι της κόρης». Λέγεται πως για να στεριώσει το γεφύρι ο πρωτομάστορας αναγκάστηκε να θυσιάσει την κόρη του. Υπάρχει μάλιστα σε μια από τις καμάρες της γέφυρας ένα πέτρινος μαστός για να θυμίζει την θυσία της κοπέλας. Μια παραλλαγή του γεφυριού της Άρτας. Τελικά δεν άξιζε να είσαι εργολάβος δημοσίων έργων εκείνο τον καιρό στην Ελλάδα χα χα χα.

- Διάβασα προηγουμένως για αυτοκίνητα που κινούνται σε ανηφόρα με νεκρά. Υπάρχει και στην Χίο ένα τέτοιο σημείο, στα Δυτικά κοντά σε μια περιοχή που ονομάζεται Λιθί. Το έχω δοκιμάσει και εγώ και είναι πράγματι αληθινό και εντυπωσιακό φαινόμενο. Το αυτοκίνητο ανέπτυξε ταχύτητα 8-10 χιλιομέτρων πάνω σε ανηφόρα, οφθαλμαπάτη ή μαγνητικό πεδίο, πάντως έγινε! Πάτησα φρένο για να σταματήσει. Πρέπει να κάνω οπωσδήποτε ένα video να το δείτε. Αυτό σίγουρα δεν είναι μύθος.

-Στο πρώην λεπροκομείο της Χίου το οποίο βρίσκεται μέσα σε μεγάλη έκταση σε μια κατάφυτη ερημική τοποθεσία στο κέντρο του νησιού, ερειπωμένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το λεπροκομείο αποτελείται από πολλά ομοιόμορφα πετρόχτιστα σπιτάκια και βρίσκεται στο τέλος ενός στενού δρόμου στον οποίο από την δεξιά πλευρά βρίσκεται ένα δάσος και από τη άλλη είναι γκρεμός. Το κτίριο έκλεισε το 1957 αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν έπιπλά, σκευή και προσωπικά αντικείμενα των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Η είσοδος του οικήματος είναι μια πανύψηλη σιδερένια καγκελωτή σιδερένια πόρτα κλειδωμένη. Πριν ξεκινήσει αυτός ο δρόμος υπάρχει σε ένα λόφο ένα υπερυψωμένο νεκροταφείο. Υπάρχουν πολλές ιστορίες ότι είναι στοιχειωμένο, ότι έχουν συμβεί κατά καιρούς περίεργα φαινόμενα και ότι οποίος έχει πάει μέσα το βράδυ είτε έχει εξαφανιστεί είτε έχει τρελαθεί . Ο πιο γνωστός αστικός μύθος λέει για ένα σχιζοφρενή γέρο φύλακα, ο οποίος κόβει τις γλώσσες και τα αυτιά σε όσους μπουν μέσα μετά τις 12 το βράδυ, και τα κρεμάει σε ένα κολιέ που έχει περασμένο στον λαιμό του. Πολλοί βάζανε στοίχημα με τους φίλους τους ότι μπορούν να πάνε στο συγκεκριμένο μέρος το βράδυ και να μπούνε μέσα. Η απόδειξη το ότι κάποιος μπήκε μέσα ήταν να φέρει ένα κομμάτι από το μοναδικού είδους κισσού, ο όποιος φυτρώνει μονό στην τρίτη πύλη του λεπροκομείου. Στο συγκεκριμένο μέρος είχαμε πάει με την παρέα μου, φτάσαμε μέχρι την σιδερένια πόρτα όταν ήμουν 14 χρονών. Δεν τολμήσαμε ποτέ να μπούμε μέσα. Πραγματικά η τοποθεσία, το υπερυψωμένο νεκροταφείο, το στενό δρομάκι που περνούσε μέσα από το δάσος όπου το μόνο άκουγες κουκουβάγιες και τριζόνια , το αντίκρισμα από μακριά της ψηλής σιδερένιας πύλης, η όψη ενός εγκαταλειμμένου, σκοτεινού, τεράστιου οικισμού μέσα από την πόρτα, σου πάγωνέ το αίμα. Ειλικρινά τέτοιο τρόμο δεν έχω ξανανιώσει ποτέ στην ζωή μου. Ένοιωσα σαν να βρίσκομαι σε σκηνικό από ταινία τρόμου, ανήμπορος να αντιδράσω, και όλα γύρω μου φαινόντουσαν τρομαχτικά. Τα κλαδιά από τα δέντρα κινιόντουσαν απειλητικά από πάνω μας, ο ήχος που κάνει ο αέρας που περνούσε μέσα από τα σπασμένα παράθυρα των σπιτιών, παράξενοί θόρυβοι μέσα στην ησυχία της νύχτας. Και όλα αυτά χωρίς καν να έχουμε σκαρφαλώσει να μπούμε μέσα στο χώρο. Δεν είμασταν τόσο γενναίοι οσο η Kambia και η παρέα της, χα χα.

Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω εκεί ύστερα από τόσα χρόνια, μέρα βέβαια για να βγάλω φωτογραφίες για να σας δείξω. Δείτε προς το παρών ορισμένες φωτογραφίες από κάποιο site. Φαίνεται στις τελευταίες φωτογραφίες και η κεντρική πύλη που ανέφερα:

http://alexandras50.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

Ο χώρος είναι ιστορικός με την ίδια τεράστια πολιτιστική σημασία που έχει σήμερα η Σπιναλόγκα. Ανήκει στο δημόσιο, στην ιδιοκτησιακό καθεστώς Μητρόπολης Χίου και του Νοσοκομείου, και όπως η περισσότερη δημόσια περιουσία, ρημάζει και είναι τελείως ανεκμετάλλευτη. Αλλά αυτά είναι για άλλο thread.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
thamonas είπε:
...Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω εκεί ύστερα από τόσα χρόνια, μέρα βέβαια για να βγάλω φωτογραφίες για να σας δείξω. Δείτε προς το παρών ορισμένες φωτογραφίες από κάποιο site. Φαίνεται στις τελευταίες φωτογραφίες και η κεντρική πύλη που ανέφερα:
http://alexandras50.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

Ο χώρος είναι ιστορικός με την ίδια τεράστια πολιτιστική σημασία που έχει σήμερα η Σπιναλόγκα. Ανήκει στο δημόσιο, στην ιδιοκτησιακό καθεστώς Μητρόπολης Χίου και του Νοσοκομείου, και όπως η περισσότερη δημόσια περιουσία, ρημάζει και είναι τελείως ανεκμετάλλευτη. Αλλά αυτά είναι για άλλο thread.
Thamona, υπάρχει σχετικό θέμα. ;)


http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?18208-Λωβοκομείο-Λεπροκομείο-Χίου


 
Juanita είπε:
Πραγματικά ντρέπομαι και ως Χιώτης αλλά και ως retromaniax που δεν έπεσε στην αντίληψη μου νωρίτερα αυτο το thread..Ωραίο thread και εξαιρετικές φωτογραφίες Juanita, πιάνεις ολο την essance (sic) του χώρου. Η αλήθεια είναι οτι σαν 14χρονός δεν αντιλαμβανόμουν την πολιτιστική κληρονομιά του χώρου και θλίβομαι να βλέπω οτι δεν έχει αλλάξει τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Για να επανέλθουμε και στο θέμα του thread, πάντως είναι πολύ τρομάχτικό μέρος για επισκεψη το βράδυ. Έχεις ακούσει τις ιστορίες που προανέφερα Juanita? εχεις να προσθέσει τιποτά άλλο?
 
Πολυ θα ηθελα να επισκεφτω το κτιριο αν και μαλλον οχι βραδυ! Παντως τα κτιρια οπου εζησαν δυστηχεις ανθρωποι εχουν παραξενη αισθηση εξου και οι μυθοι.

Απο τους παραπανω μυθους μεγαλη δοση αληθειας εχει αυτο με το χαπι βιασμου. Πραγματικα υπαρχει κατι αντιστοιχο τουλαχιστον στην Βρεταννια.

Οσον αφορα τον σταφιδεμπορα προπαππου οντος εκανε πολλα παιδια και αν κατι σωθηκε μοιραστηκε σε πολλα μεριδια! Παντως το λεω διοτι απορω καλα ολοι ηταν πλουσιοι? Σιγουρα οι Ελληνες ειχαν επιφανεια και κυρος αλλα ολοι? Μια φορα γνωρισα μια κοπελα και μου ειπε πως ο Μικρασιατης προπαπους της ηταν λατερνατζης στην Σμυρνη και απορησα.

Στην Συρο το ντοπιο φαντασμα λεγεται 'Τακουνακι' και υποτιθεται πως ηταν νυφη που την παντρευαν με καποιον που δεν ηθελε και αφου τον σκοτωσε αυτοκτονησε (κατι σαν την Λουτσια ντι Λαμερμουρ δηλαδη δεδομενου πως υπηρχε οπερα στο νησι ισως να επηρεαστηκαν). Τις νυχτες βγαινει στο πλακοστρωτο και ψαχνει τον αληθινο αγαπημενο της και αντηχουν τα τακουνια της τακ τακ τακ. Λενε πως ο μυθος προηλθε απο απιστες συζηγους που ηθελαν να κρατησουν μακρια τα κουτσομπολια και τα περιεργα βλεματα.
 
thamonas είπε:
Έχεις ακούσει τις ιστορίες που προανέφερα Juanita? εχεις να προσθέσει τιποτά άλλο?
Mόνο το μύθο στης κόρης το γιοφύρι έχω ακούσει αφού εκεί βρίσκεται το πατρικό μου! :)

 


Για το γέρο στο Λεπροκομείο δεν είχα ακουστά, αν και οι διηγήσεις των παλαιών ήταν αρκετά ανατριχιαστικές ειδικά για όσους είχαν δει δικούς τους μετά από χρόνια...
:xm:
 
Domenica είπε:

Αλλος αστικος μυθος αλλα τον αναφερω με προσοχη διοτι σκονταφτει στους κανονες (αν κρινετε πως πρεπει να σβηστει ας σβηστει και προσοχη στα σχολια) ειναι αυτος που λεει πως ο Χενρυ Κισινγκερ ειχε δηλωσει πως πρεπει να αλλοτριωθει η κουλτουρα των ανυποτακτων Ελληνων.



Nemo είπε:
Γιατι να σβηστει ??? Kαλυτερα οντως ειναι μυθος καλο ειναι να ξεκαθαριστει το θεμα παντως ακομα κι ο εγκριτος-πολυφερνος Λαζοπουλος αναπαρηγαγε τον συγκεκριμμενο
Πρωτα απ ολα βλεπω, οτι λειπει/παρεληφθει ενα αν αναμεσα απο αυτα που ηθελα να γραψω

Δηλαδη αυτο που ειχα στο μυαλο μου οταν το εγραφα ηταν

" Kαλυτερα αν οντως ειναι μυθος, καλο ειναι να ξεκαθαριστει το θεμα ,παντως ακομα κι ο εγκριτος-πολυφερνος Λαζοπουλος αναπαρηγαγε τον συγκεκριμμενο...."

Για την συγκεκριμμενη δηλωση δυστηχως , μονο ο Π. Μεταλληνος (κι η παπαδια του εμμεσα ) δηλωσε δημοσια ,οτι υπηρξε ραδιοφωνικα αυτηκοος μαρτυρας και μαλιστα οτι ηταν εκπληκτος απο αυτα που ακουγε ...

Αρκετοι απ οσους επωνυμους σπευδουν να διαψευσουν ή αναπαραγουν τη δηλωση, εχουν μια συγκεκριμμενη ατζεντα και εχουν επιδιξει εναν ιδιαιτερο ζηλωτισμο και μονομερεια κατι που με κανει ιδιαιτερα επιφυλακτικο .....

Προσωπικα θεωρω απιθανο , ο Χ.Κισινγκερ με την συγκεκριμμενη ιδιοτητα που εφερε τοτε,( ακομα κι αν ενδομυχα πιστευε κατι τετοιο) , εκτος αν ηταν εντελως χαλαρος ,σε ενα απολυτα <<αεροστεγες>>> περιβαλλον ,να εξεφρασε ετσι και με την συγκεκριμμενη ωμοτητα στην διατυπωση τις αποψεις του.

Παντως εχοντας εκπλαγει εντελως -τοσο ευχαριστα οσο και δυσαρεστα κατα καιρους- απο αυτα που λεγονται δημοσια (η τους ξεφευγουν) , και κυριως επειδη δεν θελω να υποτιμησω το ποσο μπορει να σε μεθυσει και να σε χαλαρωσει η αισθηση της απολυτης παντοδυναμιας ,ακομα κι οταν εισαι ευφυεστατος, οταν εισαι στο κολοφωνα-ναδιρ σου ....

προσωπικα το θεωρω higly improbable οπως λενε κι οι Mythbusters
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μα δε χρειάστηκε να το πει · το έκανε ο άτιμος . Όταν , επί χούντας , η Ελλάδα αρνήθηκε στους αμερικάνους τη διεύλευση των αεροσκαφών τους για την τροφοδοσία του ισραήΛ , αυτός πήγε τσαντισμένος στον υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας και του είπε , κουνώντας το το δάκτυλο : "Αυτό που κάνατε στα αεροπλάνα μας θα το πληρώσετε πολύ ακριβά" . Τη συνέχεια την ξέρετε ... Δεν το λέω εγώ , το απεκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός .
 
Μεγιστανας εχει κανονισει επαγγελματικο ραντεβου σε εστιατοριο με καποιον υποψηφιο συνεταιρο ή συνεργατη.

Με το που ξεκινανε το φαγητο, τον εχει ηδη απορριψει παροτι εχει αριστες συστασεις και φαινεται ικανοτατος για τη θεση.

Ο λογος? Εβαλε αλατι στο φαγητο του πριν το δοκιμασει! Αυτο ο μεγιστανας φιλος μας το θεωρει τραγικο λαθος και δεν μπορει να κανει business με καποιον που σκεφτεται ετσι.

Στην Ελλαδα, φυσικα τον πρωταγωνιστικο ρολο ειχε ο Ωνασης. Μου το διηγηθηκαν ως αληθινο γεγονος μαλιστα για να μου την πουν επειδη και εγω βαζω αλατι στο φαγητο πριν το δοκιμασω!

Μετα ανακαλυψα οτι ειναι μυθος και πολλοι επιχειρηματιες τον εχουν "ενσαρκωσει" κατα καιρους αναλογα με τη χωρα και εποχη (ο Henry Ford θυμαμαι ειναι μεσα στη λιστα)
 
bspus είπε:
Μεγιστανας εχει κανονισει επαγγελματικο ραντεβου σε εστιατοριο με καποιον υποψηφιο συνεταιρο ή συνεργατη. Με το που ξεκινανε το φαγητο, τον εχει ηδη απορριψει παροτι εχει αριστες συστασεις και φαινεται ικανοτατος για τη θεση.

Ο λογος? Εβαλε αλατι στο φαγητο του πριν το δοκιμασει! Αυτο ο μεγιστανας φιλος μας το θεωρει τραγικο λαθος και δεν μπορει να κανει business με καποιον που σκεφτεται ετσι.

Στην Ελλαδα, φυσικα τον πρωταγωνιστικο ρολο ειχε ο Ωνασης. Μου το διηγηθηκαν ως αληθινο γεγονος μαλιστα για να μου την πουν επειδη και εγω βαζω αλατι στο φαγητο πριν το δοκιμασω!

Μετα ανακαλυψα οτι ειναι μυθος και πολλοι επιχειρηματιες τον εχουν "ενσαρκωσει" κατα καιρους αναλογα με τη χωρα και εποχη (ο Henry Ford θυμαμαι ειναι μεσα στη λιστα)

Χα χα..εγώ εχω ακούσει την ιδια ιστορία οτι έγινε για με κάποιον υποψήφιο να δουλέψει στην εταιρία συμβούλων McKinsey. Μετά από χιλιάδες υποψήφιούς και δεκάδες συνεντέυξεις καταλήξαν σε αυτόν και για να γιορτάσουν την πρόσληψη τον έβγαλάν για φαγητό στο εστιατόριο. Τα υπολοιπά να αναφέρονται στο κείμενο του bspus.
 
Τύπος, περιμένει στην στάση το λεωφορείο, για να επιστρέψει σπίτι του. Από πάνω του πετάει πελαργός, που έχει στο ράμφος του ένα φίδι. Το φίδι όμως γλυστράει, πέφτει πάνω στον αμέριμνο τύπο και τον τσιμπάει στον λαιμό. 80ς μύθος, με ιδιαίτερη επιτυχία στις επαρχιακές πόλεις...
 
Εβρεξε φιδια και δρακους δηλαδη :)
 
Πίσω
Μπλουζα