Ρετρό λέξεις/φράσεις που δε θα ξαναπούμε

Φατούρο!!!!

ΚΑΡΑΡΕΤΡΟ!!!! Μου θυμίζει ολοκληρη την παιδική μου ηλικία!! Πλέον υπάρχει μονο ως επώνυμο :D

Αλέ (το λέγαμε σε κάποιον που θέλαμε να φύγει)

Sofologiotatos είπε:
Τέλος, το καταχωρίστηκε είναι από το καταχωρίζομαι, ενώ το καταχωρήθηκε από το καταχωρούμαι. Δεν τίθεται ζήτημα λάθους.
:thumbup:

Δε με λες, μηπως ησουν τριτοδεσμίτης και μάλιστα καλός;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Rygar είπε:
Φατούρο!!!! ΚΑΡΑΡΕΤΡΟ!!!! Μου θυμίζει ολοκληρη την παιδική μου ηλικία!! Πλέον υπάρχει μονο ως επώνυμο :D
Κορυφαίο! Έγραψες!!!
 
Dino τα Kudos πάνε στον Αmadeus που το θυμήθηκε. Εγώ απλά συνηγόρησα...
 
Ooops!

Γράψε λάθος!

amadeus gets the credit...

"Αποκαταστάθηκε η τάξη!" :D
 
Αλλο:

Μόμολο (τη χρησιμοποιούσαμε κατά κόρον στο δημοτικό για να πειράξουμε τα κορίτσια, "Αντε ρε μόμολο" ή κάπως έτσι. Εχω να την ακούσω χρόνια)
 
"Πάμε να παίξουμε Μήλα; "
 
Μίλα μου για μήλα :D

Ξώβεργες
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
"Απαγορευονται οι μυτοι στα μπεναλντυ" (και επειδη χρηζει μεταφρασεως...δεν επιτρεπονται σουτ με τη μυτη του παπουτσιου στα πεναλτυ)
 
Καμινάδα

Επεξήγηση: Ως μεγαλύτερος έπαιρνες τη μπάλα από το μικρότερο και εάν σου πούλαγε τσαμπουκά ο μικρός, τράβαγες ένα βολέ και η μπάλα πήγαινε στην ταράτσα του απέναντι σπιτιού, στην καμινάδα του δηλαδή. Στο σχολείο μου, συνέβαινε κάθε μέρα κάθε ώρα και στιγμή :D :diablotin: :diablotin:
 
Rakeesh είπε:
Το τι αποτελει 'εξελιξη' και τι αποτελει 'λαθος' ομως ειναι τεραστια συζητηση :)
Και μάλιστα είναι μία συζήτηση που θα μπορούσα να κάνω με τις ώρες. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Απλώς, επειδή τα σημερινά Ελληνικά χρησιμοποιούν ιστορική ορθογραφία κι όχι φωνητική (παρά μόνο σε λέξεις ξένης προέλευσης - π.χ. τρένο, πανό), θεωρώ σωστό να υπάρχει συνέπεια ως προς αυτήν. Ειδικά όταν ανακαλύπτουμε την πραγματική προέλευση μιας λέξης.

amadeus είπε:
φατούρο
αριμούλα :)
Δηλαδή;;;; :animeek::animeek: Σόρι παιδιά αλλά με πιάσατε αδιάβαστο! Δεν έτυχε να τις ακούσω ποτέ αυτές τις λέξεις. Μόνο το πρώτο βρήκα στο λεξικό (ως θηλυκό: φατούρα) αλλά δεν ξέρω αν μιλάμε για την ίδια λέξη. Αναρωτιέμαι μήπως είναι κανένας αθηναϊκός ή πειραιώτικος ιδιωματισμός που μάλλον θα έφτανε λίγο δύσκολα στα δικά μας λημέρια εκεί πάνω - ειδικά αν δεν ακουγόταν καθόλου σε ταινίες...

Rygar είπε:
Δε με λες, μηπως ησουν τριτοδεσμίτης και μάλιστα καλός;
Να σε πω ρε φιλλλαράκι, νομίζω ότι κάνει μπαμ το ότι υπήρξα τριτοδεσμίτης. Όσο για το καλός, καμμία σχέση... Μαθητής του 12 ήμουν, κατά μέσο όρο τουλάχιστον. Μόνο όταν τελείωσε το σχολείο άρχισα να ξαναδιαβάζω (με πραγματικό ενδιαφέρον) κάποια απ' αυτά που μου έχωναν στο κεφάλι τα προηγούμενα δώδεκα χρόνια. Και εννοείται ότι το nickname μου έχει και μια δόση αυτοσαρκασμού. Δεν θα ήταν δυνατόν να δηλώνω "σοφολογιότατος" και να το εννοώ, έτσι δεν είναι; ;) Στοιχειώδης σεμνότητα.

Παρεμπιπτόντως: οι λέξεις δέσμες και κορμός είναι άλλες δύο που δεν θα ξαναπούμε και δεν θα ξανακούσουμε (αν και ποτέ δεν ξέρεις). "Ιστορία δέσμης vs. Ιστορία κορμού". Τώρα νομίζω ότι λέγονται π.χ. ιστορία κατεύθυνσης και ιστορία γενικής; Όσοι ξέρουν ας με διορθώσουν.
 
Sofologiotatos είπε:
Και μάλιστα είναι μία συζήτηση που θα μπορούσα να κάνω με τις ώρες. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Απλώς, επειδή τα σημερινά Ελληνικά χρησιμοποιούν ιστορική ορθογραφία κι όχι φωνητική (παρά μόνο σε λέξεις ξένης προέλευσης - π.χ. τρένο, πανό), θεωρώ σωστό να υπάρχει συνέπεια ως προς αυτήν. Ειδικά όταν ανακαλύπτουμε την πραγματική προέλευση μιας λέξης.
φίλε Σοφολογιότατε, ήδη το γνωρίζεις πως είμαστε της ίδιας σχολής..

Rygar είπε:
Μόμολο (τη χρησιμοποιούσαμε κατά κόρον στο δημοτικό για να πειράξουμε τα κορίτσια, "Αντε ρε μόμολο" ή κάπως έτσι. Εχω να την ακούσω χρόνια)
σωστός!! :thumbup: ομοίως έχω να την ακούσω πολλά χρόνια και βουρ την επαναφέρω στο λεξιλόγιο μου.. απ' όσο θυμάμαι μόμολο σήμαινε πιτσιρίκι..

κάτι άλλο..

πράγματι υπήρξε η έκφραση μπάλα-μπάλα (π.χ. αυτός είναι μπάλα-μπάλα με την έννοια τα έχει χαμένα) ή απατώμαι;
 
Sofologiotatos είπε:
Δηλαδή;;;; :animeek::animeek: Σόρι παιδιά αλλά με πιάσατε αδιάβαστο! Δεν έτυχε να τις ακούσω ποτέ αυτές τις λέξεις. Μόνο το πρώτο βρήκα στο λεξικό (ως θηλυκό: φατούρα) αλλά δεν ξέρω αν μιλάμε για την ίδια λέξη. Αναρωτιέμαι μήπως είναι κανένας αθηναϊκός ή πειραιώτικος ιδιωματισμός που μάλλον θα έφτανε λίγο δύσκολα στα δικά μας λημέρια εκεί πάνω - ειδικά αν δεν ακουγόταν καθόλου σε ταινίες...
Κι εγώ από το Βόλο είμαι όπου χρησιμοποιούσαμε τόσο τη λέξη όσο και την πράξη του φατούρο κατά κόρον :biglaugh:

Ως φατούρο λοιπόν θα όριζα την ομαδική, ξαφνική ρίψη επαναλαμβανόμενων σφαλιάρων - κατόπιν συνεννοήσεως - στον άτυχο!

Το αριμούλα το θυμάμαι πιο αμυδρά: όταν συμπληρώναμε ένα από τα άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα που αγοράζαμε από τα περίπτερα, τα αυτοκόλλητα που περίσσευαν τα κάναμε "αριμούλα" από τον πάνω όροφο του σχολείου και όποιος προλάβει στην αυλή !
 
Καλώς τη λουμπίνα......τοοοοον(ή τηηηηην, δεν ξέρω το φύλο σου) Van_M ήθελα να είπω :D :D:D:D

No offense ε;

Sofologiotatos είπε:
Να σε πω ρε φιλλλαράκι, νομίζω ότι κάνει μπαμ το ότι υπήρξα τριτοδεσμίτης. Όσο για το καλός, καμμία σχέση... Μαθητής του 12 ήμουν, κατά μέσο όρο τουλάχιστον. Μόνο όταν τελείωσε το σχολείο άρχισα να ξαναδιαβάζω (με πραγματικό ενδιαφέρον) κάποια απ' αυτά που μου έχωναν στο κεφάλι τα προηγούμενα δώδεκα χρόνια.
Κι εγώ τριτοδεσμίτης ήμουν φιλλλε, και μάλιστα από τους καλούς, πλην της έκθεσης, γι'αυτό άλλωστε και έπιασα μόνο 540 μόρια (νοσηλευτική Λαμίας) ενώ ήθελα 590 για ελληνική φιλολογία. Ενώ λοιπόν τα είχα πολύ ωραία τυπωμένα στο μυαλό μου, στο χαρτί τα έχανα και ισχύει ακόμα και το παραδέχομαι και ξέρω και το λόγο. Δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία στη ζωή μου, και ξέρω και το λόγο επίσης. Ο πατέρας μου ήταν φιλόλογος και ειχα μπαϊλντίσει από το διάβασμα για να είμαι έτοιμος να περάσω σε κάποια σχολή, και εξαιτίας αυτού, σιχάθηκα το διάβασμα γενικώς. Μέγα λάθος και το έχω μετανιώσει αλλά ποτέ δεν είναι αργά να ασχοληθείς με τον καλύτερο φίλου του ανθρώπου! Ο πατέρας μου μας άφησε χρόνους 2 χρόνια προτού δώσω πανελλήνιες οπότε και απαράτησα σχεδόν μαχαίρι το αντικείμενο του διαβάσματος, ε βρήκα και δουλειά και το απόγευμα στο ΙΕΚ, πού χρόνος!. Ημουν όμως και είμαι ακόμα ευτυχώς, πολύ καλός γνώστης ορθογραφίας και συντακτικού, νέων και αρχαίων ελληνικών. Λυπάμαι που δε μπορώ να τα αποδώσω σωστά γραπτώς. :icon_cry: :icon_cry: :icon_cry: Από την άλλη, είμαι καλό παιδί ο μπαγάσας :mastoras:

Δεν θα ήταν δυνατόν να δηλώνω "σοφολογιότατος" και να το εννοώ, έτσι δεν είναι; ;) Στοιχειώδης σεμνότητα.
Εγώ πάντως είμαι ό,τι φαίνεται στο αβαταρ, και ψηλός είμαι και συρματάκια είχα πιτσιρικάς για 6 χρόνια παρακαλώ, και αγαθός είμαι (κατά το αγαθός γίγαντας) όπως μερικώς υποδηλώνει με το αδιόρατο χαμόγελό του ο Σαγόνιας. Απλά δε σκοτώνω δαγκώνοντας :D

Παρεμπιπτόντως: οι λέξεις δέσμες και κορμός είναι άλλες δύο που δεν θα ξαναπούμε και δεν θα ξανακούσουμε (αν και ποτέ δεν ξέρεις). "Ιστορία δέσμης vs. Ιστορία κορμού". Τώρα νομίζω ότι λέγονται π.χ. ιστορία κατεύθυνσης και ιστορία γενικής; Όσοι ξέρουν ας με διορθώσουν.
Οντως φίλλλλε, κορμο και δέσμη δε θα ξαναπούμε. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν ξέρω, η νέα γενιά ξέρει, που το βιώνει στο πετσί της.

Αλλο:

Κουτουπιέ (χτύπημα της μπάλας με την εξωτερική πλευρά του ποδιού, σίγουρα υπάρχει η κίνηση, αλλά δεν ξέρω/θυμάμαι εάν ακόμα χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη λέξη. Πάντως έχω χρόνια να το ακούσω)

Μπαρτσακλό

Ταρακλό

Αντε ρε μπαρτσακλό/ταρακλό, (κατά το "άντε ρε μόμολο"). Δεν ξέρω τί σημαίνουν, απλά θυμάμαι που τα λέγαμε πολυ συχνά πιτσιρίκια.

Μπαμπινιώτη σε φάγαμε :D :D:D:D:D

Σπαστό ποδήλατο (τα ποδήλατα που είχαν έναν μοχλό στη μέση του σκελετού και με μία κίνηση μπορούσες να τα διπλώσεις για να μεταφέρεις πιο εύκολα. Είχα ένα τέτοιο για 3-4 χρόνια. Δε νομίζω να υφίσταται πλέον)

Καρεκλάς Καρεκλάαααας :biglaugh: :biglaugh: :biglaugh:

Χρόοοοονια να ακούσω κάτι τέτοιο.

Παλιατζήδες περνάνε πάντως μια φορά τη βδομάδα.

Το μπασκετικό παιχνίδι Ρολόι. Δεν έχω ιδέα εάν υφίσταται, νομίζω πώς όχι. Πάντως όσες φορές έχω παιξει μπασκετ με μικρότερους σε ηλικία παίχτες, όταν τους το έλεγαν, δεν το ήξεραν. Ηταν πολυ διαδεδομένο τη δεκαετία του 80, όταν το μπάσκετ άρχισε να διαδίδεται στη μάζα και όλοι ασχολούνταν μ'αυτό (το μπάσκετ και κατα συνέπεια και το εν λόγω παιχνίδι).
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
αλήθεια ο Μπούμαν στις παραγωγές ελληνικών ταινιών και σειρών, τι δουλειά έκανε; Σταμάτησα να βλέπω το credit για μπούμαν γύρω στο 91-92.

Μπαι δε γουέι, αϊ'μ ε γκάι! :)
 
Ναι μπράβο, μπουμαν! Λίγο δύσκολο να το σκεφτεί κανείς.
 
Rygar,

εδώ και μερικές ώρες έχεις μπει σε retro-έξταση, έχεις σκεφτεί τα απίστευτα :) :cool:
 
Van_M είπε:
αλήθεια ο Μπούμαν στις παραγωγές ελληνικών ταινιών και σειρών, τι δουλειά έκανε;
Ήταν ο αγγαρειομάχος της υπόθεσης, κράταγε ένα μακρύ και βαρύ κοντάρι 4-5 μέτρων (=boom) πάνω από τα κεφάλια των ηθοποιών. Στο εν λόγω κοντάρι ήταν κρεμασμένα τα μικρόφωνα για να φτάνουν κοντά στους ηθοποιούς χωρίς να "μπαίνουν" μέσα στο πλάνο. Έτσι ο ηθοποιός μίλαγε και το μικρόφωνο αιωρούνταν πάνω από το κεφάλι του ακριβώς έξω από το πλάνο και "άκουγε". :)

Εννοείται ότι ήταν δουλειά για πολύ γερά μπράτσα! :nervous:

Δεν έχω παρατηρήσει όντως αν έχει εξαλειφθεί η εν λόγω ειδικότητα από τα credits. Αν όντως συμβαίνει, πιθανολογώ να είναι τεχνικά εφικτό πλέον να κρύβουν ένα μικρό ασύρματο μικρόφωνο επάνω στον ηθοποιό ή στο σκηνικό, οπότε τα αιωρούμενα μικρόφωνα είναι πλέον περιττά...
 
Πίσω
Μπλουζα