Ρετρό μυρωδιές

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας DINO
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Μυρωδιά "καινουργίλας" αυτοκινήτου...Θα καταντήσει τρομερά ρετρό.

Μυρωδιά αποσμητικού αυτοκινήτου με το "δεντράκι".

Μυρωδιά αναπτήρα zippo (αν και φαινομενικά διαχρονικός, πέρασε λίγο η μπογιάτ του...)

Μυρωδιά δίχρονου αυτοκινήτου και μηχανής (μόνο κάτι Typhoon νοικιάρικα σε νησιά, πλέον...)

Μυρωδιά βερνικιών διαλύτου (αντικαθίστανται από βερνίκια νερού,για να μπορείς να κοιμηθείς από το ίδιο βράδι).

Μυρωδιά στοών του παλιού ηλεκτρικού στην Ομόνοια

Μυρωδιά υπόγειου με κρασί χύμα από βαρέλι.

Μυρωδιά παλιάς πλαστελίνης (ναι, αυτή που μύριζε πετρέλαιο, όχι οι σημερινές αηδίες playscool που τάχα τρώγονται κιόλας...)

Βρωμούσες και λοιπά σχολικά τρυκ.

Μυρωδιά από σκασμένο καψούλι μπιστολιού.

Μυρωδιά από κάβα με χύμα ούζο.

Μυρωδιά ξυλουργείου (ροκανίδια κλπ.)

"Τυρίλα" παλιού μπακάλικου.

Αντρικό παππουδίστικο after save Pino Silvestre και Old Spice.
 
Παρακαλώ η "Μυρτώ" να εξαφανιστεί από το thread ως ρετρομυρωδιά! (Πλάκα κάνω φυσικά...)

Έτυχε να αλλάξω κτήριο/γραφείο στην δουλειά πρόσφατα και, εκεί που ήμουν μέσα στην οθόνη και έγραφα κώδικα, ξαφνικά... μύρισε έντονα κάτι γνώριμο!

Ομολογώ πως δεν το κατάλαβα αμέσως, αλλά μετά από λίγο ήμουν πια σίγουρος. Κάποιος ηλικιωμένος κυριούλης από τα διπλανά γραφεία έβρεχε χαρτομάντηλα με "Μυρτώ" και τα άφηνε στο γραφείο του αρωματίζοντας την ατμόσφαιρα (και τα διπλανά γραφεία). Πολύ τον αγάπησα κατευθείαν, και η πλάκα είναι πως δεν είναι καν Έλληνας.

Οπότε το συμπέρασμα είναι πως η "Μυρτώ" δεν αποτελεί ρετρομυρωδιά, αλλά παίζει ακόμα δυνατά στις μέρες μας :D
 
Ο φούρνος της γειτονιάς με τα διάφορα καλούδια ιδίως τσουρέκια και λουκουμάδες... μαράζι το έχω να περάσω έξω απο έναν φούρνο και να μυρισω κατι ρε παιδι μου έστω και ενα κουλούρι που λεει ο λόγος... λες και χαθηκανε πια οι μυρωδιές απο τότε...
 
lordraiden είπε:
Ο φούρνος της γειτονιάς με τα διάφορα καλούδια ιδίως τσουρέκια και λουκουμάδες... μαράζι το έχω να περάσω έξω απο έναν φούρνο και να μυρισω κατι ρε παιδι μου έστω και ενα κουλούρι που λεει ο λόγος... λες και χαθηκανε πια οι μυρωδιές απο τότε...
Aυτό συμβαίνει κυρίως επειδή οι περισσότεροι φούρνοι τα παραγγέλνουν από μεγάλες εταιρείες.Έχω πετύχει φορτηγά να παραδίδουν κουλουράκια και ψωμιά σε φούρνους της γειτονιάς.Ελάχιστοι φούρνοι ψήνουν,συνήθως στα χωριά.
 
-μυρωδιά από φρέσκες τυρόπιτες και φρεσκοψημένα τοστ στο σχολικό κυλικείο, σου άνοιγε η όρεξη

-μυρωδιά από φρεσκοψημένο φαγητό το μεσημέρι στο σχολείο για τα παιδάκια του παιδικού σταθμού αλλά και για όσα παιδιά έμεναν για απογευματινή μελέτη

-μυρωδιά από φαγητό στην είσοδο πολυκατοικίας από τα διαμερίσματα (μια μυρωδιά που συναντάς και σήμερα)

-μυρωδιά από καμμένο βαμβάκι με οινόπνευμα λόγω ξαφνικής διακοπης ρεύματος για ετοιμασία καφέ, γάλακτος ή για ψήσιμο ρέγγας ή καθάρισμα/καψάλισμα κοτόπουλου/κρέατος ή ακόμα και για βεντούζες σε κρυωμένους!!! (δεν ανεχόταν η μυρωδιά!)

-μυρωδιά από ψητό καλαμπόκι, ποπκορν, μαλλί της γριάς, σουβλάκια/λουκάνικα, σε πανηγύρια

-μυρωδιά από φρεσκοψημένες λιχουδιές σε παραδοσιακό φούρνο (τυρόπιτες, κουλουράκια, κρουασάν...)

-μυρωδιά από σχολική τάξη μετά από μάθημα Γυμναστικής (σαν στάβλος!)

...............
 
-Μυρωδιά λεβητοστασίου, που έφτανε μέχρι την είσοδο πολυκατοικίας (λόγω μη πρόβλεψης εξαερισμού στους παλιούς ΓΟΚ)... Πολύ ρετρό, από την εποχή που οι πολυκατοικίες παράγγελναν πετρέλαιο...

-Μυρωδιά χρημάτων. Έχω την αίσθηση ότι από το ευρώ και μετά, τα χαρτονομίσματα, ιδίως σε μεγάλα "πάκα", δεν "αποτυπώνουν" τις μυρωδιές που υπήρχαν στα παλιότερα πακέτα χιλιάρικων, κυρίως λόγω της ποιότητας χαρτιού.

-Μυρωδιά πολυμεταχειρισμένης τράπουλας.

-Μυρωδιά από παλιά ορειχάλκινη "ξεθυμάστρα" υπόνομου (σε μονοκατοικίες, στην άκρη της αυλής).

-Μυρωδιά παλιού pet shop, τότε που πούλαγε κυρίως ωδικά πτηνά, παπαγάλους, καναρίνια και τέτοια. Μια ανακατεμένη κοτίλα με καναβουρίλα...
 
BETTY BOOP είπε:
-μυρωδιά από φρέσκες τυρόπιτες και φρεσκοψημένα τοστ στο σχολικό κυλικείο, σου άνοιγε η όρεξη
-μυρωδιά από φρεσκοψημένο φαγητό το μεσημέρι στο σχολείο για τα παιδάκια του παιδικού σταθμού αλλά και για όσα παιδιά έμεναν για απογευματινή μελέτη

-μυρωδιά από φαγητό στην είσοδο πολυκατοικίας από τα διαμερίσματα (μια μυρωδιά που συναντάς και σήμερα)

-μυρωδιά από καμμένο βαμβάκι με οινόπνευμα λόγω ξαφνικής διακοπης ρεύματος για ετοιμασία καφέ, γάλακτος ή για ψήσιμο ρέγγας ή καθάρισμα/καψάλισμα κοτόπουλου/κρέατος ή ακόμα και για βεντούζες σε κρυωμένους!!! (δεν ανεχόταν η μυρωδιά!)

-μυρωδιά από ψητό καλαμπόκι, ποπκορν, μαλλί της γριάς, σουβλάκια/λουκάνικα, σε πανηγύρια

-μυρωδιά από φρεσκοψημένες λιχουδιές σε παραδοσιακό φούρνο (τυρόπιτες, κουλουράκια, κρουασάν...)

-μυρωδιά από σχολική τάξη μετά από μάθημα Γυμναστικής (σαν στάβλος!)

...............

-μυρωδιά στην κουζίνα του σπιτιού από κουραμπιέδες, μελομακάρονα, βασιλόπιτα τις γιορτές των Χριστουγέννων και κουλουράκια και καλιτσούνια για τις πασχαλινές εορτές
 
ΤΣΙΓΑΡΙΛΑ !!!

Ήταν παντού και πάντα. Σε κάθε κλειστό χώρο, δημόσιο ή ιδιωτικό, οι θεριακλήδες ζούσαν τη νιρβάνα τους... Και όλοι εμείς οι πιτσιρικάδες τα ρουφάγαμε θέλοντας και μη.

Βέβαια από τα 90's και μετά περιορίστηκε το φαινόμενο έως τη σήμερον ημέρα που μπορώ να πω οτι ζούμε ανθρώπινα (μόνο σε αυτόν τον τομέα βέβαια γιατί οι υπόλοιποι...).

Στην πολυκατοικία μου στο ισόγειο μένει μια ρετρό οικογένεια θεριακλήδων και όταν ανοίγουν την πόρτα και τύχει και περνώ μυρίζω σχεδόν με νοσταλγία την τσιγαρίλα και θυμάμαι τα 80's...
 
Απλυσιά (για να το πω κόσμια...) Σίγουρα θα ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία σε ένα υποθετικό ταξίδι μας στο παρελθόν, το πως θα τα βγάζαμε πέρα με τη συγκεκριμένη μυρωδιά...

Τότε στα 70-80's και ιδίως στην επαρχία οι πιο "παστρικιές" νοικοκυρές υποχρέωναν την οικογένεια να κάνει μπάνιο 1 (μία) φορά την εβδομάδα...

-"Α, όλα κι όλα, εμείς ο κόσμος να χαλάσει κάθε Σάββατο κάνουμε όλοι μπάνιο"... :o

Η μπανιέρα, αν υπήρχε, ήταν σαν το σαλόνι (άνοιγε λίγες φορές το χρόνο). Άλλωστε για την καθημερινή υγιεινή υπήρχε και ο "μπιντές"...
 
Ήταν κάτι πολύχρωμα παιδικά σαπουνάκια σε διάφορα σχήματα, καρδιές, φρούτα, ψαράκια, και τέτοια. Πρέπει να τα είχανε στον παιδικό σταθμό,Αυτή την μυρωδιά δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Έχω πετύχει μια καφετέρια που το κρεμουσάπουνο που αγοράζουν έχει κατά 95% την ίδια μυρωδιά με τα σαπουνάκια! Πας για καφέ, πας να πλυθείς...και ταξιδεύεις 30 χρόνια πίσω χαχαχα!!!
 
1. Η μυρωδιά από τα autan ( τα παλιά αυτά με την βρωμερή μυρωδιά)

2. Η μυρωδιά από τα είδη θαλάσσης ( στρώματα, μάσκες . βατραχοπέδιλα, μπάλες θαλάσσης)

3. Η μυρωδιά από τα παλιά παιχνιδάδικα-βιβλιοπωλεία.

4. Η μυρωδιά της MERENDA
 
Η μυρωδιά από τις αρωματικές γόμες που είχαν συνήθως τα κορίτσια στο σχολείο...
 
Σώτος Σώτος είπε:
Η μυρωδιά από τις αρωματικές γόμες που είχαν συνήθως τα κορίτσια στο σχολείο...
Πρεπει να ηταν και νοστιμες αυτες οι γομες, γιατι η διπλανη μου στο δημοτικο, η Αγαπη, τις μασαγε!
 
bambinella 100 είπε:
Πρεπει να ηταν και νοστιμες αυτες οι γομες, γιατι η διπλανη μου στο δημοτικο, η Αγαπη, τις μασαγε!
Χα Χα πολύ καλό! Δεν άντεχε στον πειρασμό...Μάλλον πρέπει να το έτρωγε όλο το φαγητό της
 
Η μυρωδια απο ενα μπομπινοφωνο του 1965 μολις δουλεψει λιγο και ζεσταθουν οι λαμπες απλα ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ !!!!
 
Τ' αρώματα της παιδικής μας ηλικίας

Αφορμή για να ξεκινήσω αυτό το θέμα υπήρξε μια φράση που άκουσα από μία κοπέλα που είμασταν στο ίδιο τμήμα στο μπαλέτο. Μόλις μπήκε στην αίθουσα είπε:"τί όμορφο, μυρίζει μπαλέτο!", κι αυτό μ' έκανε να σκεφτώ πόσες μυρωδιές είχα συσχετίσει μικρή με ορισμένα πράγματα και πόσο πολύ μου αρέσει όταν τις μυρίζω να μου ξαναφέρνουν στο μυαλό εκείνο τον καιρό.

 


Όταν ήμουν μικρή λοιπόν στο δωμάτιό μου πλανιόταν συνεχώς μια γλυκειά μυρωδιά που έβγαινε από τα παιχνίδια. Θυμάμαι το πόνυ και τις κούκλες που είχαν ένα ιδιέταιρα γλυκό άρωμα, πολλά χρόνια αργότερα έμαθα ότι αυτό ήταν το χαρακτηριστικό των παιχνιδιών της El Greco. Δυστυχώς μετά την απώλεια αυτών των παιχνιδιών δεν ξαναβρήκα αυτή τη μυρωδιά.



Επίσης η παράξενη μολυβένια μυρωδιά που ένιωσα όταν μπήκα για πρώτη φορά στην ταξη της πρώτης δημοτικού.



Και το άρωμα του νυχτολούλουδου μου θυμίζει τα βράδια περνούσαμε ολα τα παιδιά της γειτονιάς παίζοντας και διασκεδάζοντας στον δρόμο.



Ενώ το άρωμα από τις σελίδες των παλιών βιβλίων πάντα μου έφερνε στο μυαλό καιρούς που οι μάγοι και οι τιτάνες βασίλευαν σε μια Γή που σε κάθε σκοτεινό σημείο μπορούσε να συμβεί κάτι μαγικό.


 


Εσείς έχετε τέτοιες αναμνύσεις;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η μυρωδιά από παλιές σόμπες πετρελαίου... Τη μύρισα πρόσφατα έξω από το σπίτι ενός γείτονα και μεταφέρθηκα αυτόματα 30 χρόνια πίσω.

Επίσης η μυρωδιά (δυσάρεστη βέβαια)από σπίτια ηλικιωμένων (κλασικά δεν αερίζουν επειδή φοβούνται μήπως κάνει ρεύμα και "κρυώσουν" ...)
 
Η μυρωδιά των μολυβιών ή ξυλομπογιών όταν μπαίναμε σε βιβλιοπωλείο.

Η μυρωδιές από νερομπογιές και τέμπερες. 

Η μυρωδιά του σοκολατούχου Carnation.

Η μυρωδιά της ροζ λοσιόν Benadryl  (αργότερα Caladryl) για τσιμπήματα και εγκαύματα. 

Και άλλα που έχουν ήδη αναφερθεί (άνοιγμα φακέλου με αυτοκόλλητα Panini, η παλιά πλαστελίνη, οι αρωματικές γόμες, τα σχολικά βιβλία, κλπ.)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα