Ρετρό πολυκατοικίες!

Ναι ειχαμε και εμεις στο σπιτι κορδονι στην μπανιερα,κουδουνια στα δωματια οπως και μπιντε!


 
Εγώ έχω δει και μπουτόν στο σαλόνι (στρογγυλό κουμπί σε στρογγυλό πλαίσιο) που χτυπούσε κουδούνι στην κουζίνα (προφανώς για να έρθει η "ρετρό" υπηρέτρια και να σερβίρει ή να μαζέψει !.

Άλλα "ρετρό" :

- οι παροχές για απλίκες, συμμετρικά σε ένα τοίχο του σαλονιού

- φυσικά εκείνα τα ατελείωτα και ποικιλόμορφα γύψινα

- τα ντουλάπια κουζίνας ροζ ή πράσινης φορμάικας (με την κλασικη θήκη ακριβώς πάνω από το νεροχύτη, για τα ποτήρια, με το συρταρωτό τζάμι)

- ο εξαεριστήρας DELCA στον τοίχο της κουζίνας προς το φωταγωγό (απορροφητήρες στην κουζίνα ήταν...αδιανόητοι)

- η κλειδαριά εξώπορτας διαμερίσματος με...σύρτη

- η πρόβλεψη ορθωγώνιας εσοχής στη μαρμαρόστρωση του διαδρόμου έξω από την πόρτα, για να μπαίνει ένθετο το χαλάκι για τα πόδια

- το κλασικό "κλακ" του ρελέ όταν άναβαν τα φώτα του κλιμακοστασίου (έχουν αντικατασταθεί από πλήρως αθόρυβα)

- το κόκκινο κουμπί "STOP" και ο μαχαιρωτός διακόπτης "ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΣΤΑΣΙΣ" στο θάλαμο του ασανσέρ (δεν προβλέπονται στις σύγχρονες προδιαγραφές)

- ο "λασπωτήρας" πολυκατοικίας στην είσοδο (όχι το μικρό που βλέπατε στις μονοκατοικίες, αλλά μια σειρά απο 7-8 μεταλλικές γωνιές σε πλάτος ενός μέτρου, τοποθετημένες με την κορυφή προς τα πάνω)

- τα κάγκελα μπαλκονιών με μεγάλα ένθετα κομμάτια φυμέ "αρμέ" τζαμιού και πλατιές αλουμινένιες κουπαστές, που μπορούσες και να ξαπλώσεις επάνω.

- τα φωτιστικά "αρματούρα" στα μπαλκόνια (αυτά με την άσπρη γυάλινη μπάλα).

- η κεκλιμένη ορθομαρμάρωση στην είσοδο : φτιάχναν ένα προεξέχον στέγαστρο με μαρμαροεπένδυση, στο οποίο κατέληγα δύο "παραστάδες' δεξιά και αριστερά από την πόρτα, επίσης μαρμαροεπενδυμένες, που εξείχαν πιο πολύ στο πάνω μέρος απ' ότι στο κάτω, έχοντας μια κλίση προς τα έξω. Πρόκειται για κλασικότατο στοιχείο.

- οι διπλές πόρτες εισόδου, μια βαριά σφυρήλατη μασίφ και μια εσωτερική ξύλινη με τζάμια. Δίφυλλες και μεγάλες φυσικά, και όχι αυτές οι σημερινές "τσουρουτιές"...

- το πράσινο μάρμαρο Τήνου, και η τοποθέτηση χάλκινων βεργών σε μαρμαροστρώσεις "ρόμβου".

- οι "μαρμαρίνες", πλάκες με κομμάτια φυσικού μαρμάρου και συγκολλητικό υλικό. Το σύνολο παρουσιάστηκε αρκετά ανθεκτικό στο χρόνο...

- τα μωσαϊκά, με περιμετρική άσπρη μαρμάρινη λωρίδα.

- τα πατώματα με στενές και κοντές λωρίδες, σαν σπιρτόξυλα. Τώρα η μόδα θέλει φαρδιές και μακριές λωρίδες, ωστόσο αυτό περιορίζει την ποιότητα και τη διάρκεια ζωής του πατώματος λόγω μεγάλων παραμορφώσεων, χωρίς να το λέει κανείς...Επίσης τα πατώματα "ψαροκόκκαλο".

- η τοποθέτηση των μετρητών ΔΕΗ στο υπόγειο, και επίσης οι παλιοί ορθογώνιοι σιδερένιοι μετρητές.

- τα ηλεκτρικά καλώδια εγκαταστάσεων με υφασμάτινη εξωτερική επένδυση.

- οι περιστροφικοί διακόπτες, οι μαχαιρωτοί με μικρά πλήκτρα και μπίλια, οι φωσφορίζοντες VIMAR, oi (πρώτοι) LEGRAND γκρι με μεταλλικό ασημί ή χρυσό (!) διάκοσμο, και οι τριπολικές πρίζες...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
- ο "λασπωτήρας" πολυκατοικίας στην είσοδο (όχι το μικρό που βλέπατε στις μονοκατοικίες, αλλά μια σειρά απο 7-8 μεταλλικές γωνιές σε πλάτος ενός μέτρου, τοποθετημένες με την κορυφή προς τα πάνω)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Lol τα ειχα ξεχασει αυτα,αν με ρωτησεις που τα εβλεπα θα ελεγα σε πεζοδρομια,μιλαω για τα μικρα ορθογωνια με τσαχπινωτο σχεδιο στις ακρεςπου σκονταφταμε πανω τους μικροι στο σκοταδι.


Μεχρι προσφατα δεν ηξερα τον σκοπο τους!


Οντως ρετρο επισης και οι στρογγυλες μπαλες φωτισμου στα μπαλκονια!


Επισης δειγμα πολυτελειας ηταν η επιστρωση του τοιχου με ενα υλικο που γυαλιζε και λειο στην υφη,δεν θυμαμαι πως το λεγανε...


Ρεπλικινα,ραπαλινα καπως ετσι. :D

 




- η πρόβλεψη ορθωγώνιας εσοχής στη μαρμαρόστρωση του διαδρόμου έξω από την πόρτα, για να μπαίνει ένθετο το χαλάκι για τα πόδια
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Aυτο το'χω δει και εσωτερικως του σπιτιου αμεσως μετα την εξωπορτα,very cool detail!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Aardvark είπε:
Lol
Επισης δειγμα πολυτελειας ηταν η επιστρωση του τοιχου με ενα υλικο που γυαλιζε και λειο στην υφη,δεν θυμαμαι πως το λεγανε...


Ρεπλικινα,ραπαλινα καπως ετσι. :D
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Eννοείς τη ριπολίνη, με την οποία βάφαν "νοσοκομειακά" τις πόρτες, και τη λαδομπογιά που βάφαν τους τοίχους. Παλιά που δεν ήταν τόσο διαδεδομένο το πλακάκι, η λαδομπογιά ως ανθεκτική στους υδρατμούς έμπαινε σίγουρα στους τοίχους της κουζίνας και κανενός βοηθητικού WC, αν υπήρχε. Αλλά και στα κυρίως μπάνια, πλακάκι έμπαινε μέχρι το 1.80 και το υπόλοιπο προς τα πάνω βαφόταν με λαδομπογιά. Και τώρα που είπα 1.80, στο προτελευταίο πλακάκι έμπαινε ένα "ρετρό" λιστέλλο, που ήταν μαύρο σαν..πένθος ! Τα δε πλακάκια ήταν 15X15, μονόχρωμα σε κουζίνες-WC και "λουλουδιαστά" στα "καλά" μπάνια...
 
εμεις εχουμε ακομα το κουδουνι στο μπανιο και στα υπνοδωματια...

Αλλα η απορια μου ειναι σχετικα μαυτο του μπανιου,αν τσακιστεις δεν θα σακουσει εστω ενας στο σπιτι?ενα μπαμ,μια κραυγη κατι δεν θα ακουστει?κι αφου ειναι πανω απτη μπανιερα εσυ δεν θα εισαι χαμε κατω,πως θα το χτυπησεις??
 
Nina_Ekavh είπε:
[...] Αλλα η απορια μου ειναι σχετικα μαυτο του μπανιου,αν τσακιστεις δεν θα σακουσει εστω ενας στο σπιτι?ενα μπαμ,μια κραυγη κατι δεν θα ακουστει?κι αφου ειναι πανω απτη μπανιερα εσυ δεν θα εισαι χαμε κατω,πως θα το χτυπησεις??
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Έχω την εντύπωση ότι και στις 2 περιπτώσεις, το κουδούνι δεν ήταν για περίπτωση ανάγκης (π.χ. μην πέσεις και χτυπήσεις), αλλά μήπως χρειαστείς κάτι (π.χ. σαπούνι, μπουρνούζι ή ένα ποτήρι νερό κτλ.) από τη ρετρό-υπηρεσία.

Όχι ότι δε μπορούσε να εξυπηρετήσει και σε περίπτωση ανάγκης, αλλά φαντάζομαι το σκεπτικό ήταν άλλο.
 
D@redevil είπε:
Έχω την εντύπωση ότι και στις 2 περιπτώσεις, το κουδούνι δεν ήταν για περίπτωση ανάγκης (π.χ. μην πέσεις και χτυπήσεις), αλλά μήπως χρειαστείς κάτι (π.χ. σαπούνι, μπουρνούζι ή ένα ποτήρι νερό κτλ.) από τη ρετρό-υπηρεσία.
Όχι ότι δε μπορούσε να εξυπηρετήσει και σε περίπτωση ανάγκης, αλλά φαντάζομαι το σκεπτικό ήταν άλλο.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
αχ σευχαριστω για τη λυση της αποριας μου!την ειχα πολλα χρονια
 
Επίσης πολλά από τα κουδούνια αυτά -όπως και αυτό που εγκατέστησα στη μπανιέρα μου όταν έκανα ανακαίνιση, και με έχει βολέψει πολύ- έχουν κι ένα αρκετά μακρύ κορδόνι το οποίο και φτάνεις ακόμη κι αν πέσεις...

Ε, τώρα, αν σκοτωθείς στη μπανιέρα, τί να κάνουμε, βάλε g-sensor...
 
Μια που το θέμα ξεκίνησε με φωτογραφίες από ασανσέρ να προσθέσω κι εγώ κάτι ρετρό μεν ως προς τη νοοτροπία αλλά δεν ξέρω πόσο συνηθισμένο ήταν σαν κατασκευή. Καποιος ειδικός επί του θέματος μάλλον θα μπορούσε να με διαφωτίσει περισσότερο. Σε πολυκατοικία του '50 στο Κολωνάκι, όχι ιδιαίτερα πολυτελής αλλά με θυρωρείο και όλα τα συναφή (κουδούνια, εσωτερικά τηλέφωνα κλπ) η φίλη που μένει εκεί με προέτρεψε να δω το ασανσέρ. Δεν είχε τίποτα το ξεχωριστό εξωτερικά, με την έννοια ότι δεν ήταν από αυτά τα υπέροχα σιδερένια κλουβιά που έφτιαχναν μέχρι την περίοδο του μεσοπολέμου ( τα οποία λατρεύω και φωτογραφίζω μανιωδώς όπου βρω), και ο θαλαμος ηταν επίσης συνηθισμένος. Μόνο που ... δεν ήταν μόνος του. Η φίλη με πήγε στο υπόγειο και μου έδειξε ένα ακόμη ασανσέρ, με το θάλαμό του ακριβώς από κάτω από τον θάλαμο του προηγούμενου μόνο που η πόρτα του άνοιγε από άλλη πλευρά. Απ' ότι έμαθα υπήρχαν δύο θάλαμοι στο ίδιο φρεάτιο, απλώς αυτός που έφτανε μέχρι το ισόγειο ήταν για τους ενοικους και αυτός του υπογείου για το υπηρετικό προσωπικό ο οποίος και έφτανε σε πόρτα είτε της κουζίνας του καθε διαμερίσματος είτε σε έναν μικρό χώρο που επικοινωνούσε με την κουζίνα και ήταν αθέατος από τους εκάστοτε επισκέπτες. Γνωρίζει καποιος άλλη τέτοια περίπτωση ή πέτυχα την πιο σνομπ πολυκατοικία του κέντρου;
 
ΣΟΒΑΡΑ;;;;;

Τόσο εντονη ηταν η ταξικη διαιρεση; αφεντικα και δουλοι τα ιδια .... γινηκαμε ουλοι;
 
Δεν είμαι σίγουρη, foutix, αν είχε να κάνει μόνο με την ταξική διαίρεση (όχι ότι δεν υπήρχε βέβαια). Αν παρατηρήσεις, πολλές πολυκατοικίες, εκείνης της εποχής και παλαιότερες, είχαν δύο εισόδους, την μεγάλη κεντρική και μια μικρότερη πιο δίπλα. Στην απορία μου γιατί το προσωπικό να χρησιμοποιεί πάντα την μικρότερη πόρτα, ένας πρώην θυρωρός σε πολυκατοικία της Κυψέλης μου εξήγησε ότι ήταν πρακτικό το θεμα, γιατί οι υπηρέτριες πηγαινοέρχονταν όλη την ώρα καθώς κουβαλούσαν ψώνια, κατεβαζαν σκουπίδια, έκαναν συνεχώς φασίνα και αν έμπαιναν από την κεντρική είσοδο που ήταν η μόστρα, πολύ απλά θα την λέρωναν συχνότερα!
 
Bajar είπε:
Μια που το θέμα ξεκίνησε με φωτογραφίες από ασανσέρ να προσθέσω κι εγώ κάτι ρετρό μεν ως προς τη νοοτροπία αλλά δεν ξέρω πόσο συνηθισμένο ήταν σαν κατασκευή. Καποιος ειδικός επί του θέματος μάλλον θα μπορούσε να με διαφωτίσει περισσότερο. Σε πολυκατοικία του '50 στο Κολωνάκι, όχι ιδιαίτερα πολυτελής αλλά με θυρωρείο και όλα τα συναφή (κουδούνια, εσωτερικά τηλέφωνα κλπ) η φίλη που μένει εκεί με προέτρεψε να δω το ασανσέρ. Δεν είχε τίποτα το ξεχωριστό εξωτερικά, με την έννοια ότι δεν ήταν από αυτά τα υπέροχα σιδερένια κλουβιά που έφτιαχναν μέχρι την περίοδο του μεσοπολέμου ( τα οποία λατρεύω και φωτογραφίζω μανιωδώς όπου βρω), και ο θαλαμος ηταν επίσης συνηθισμένος. Μόνο που ... δεν ήταν μόνος του. Η φίλη με πήγε στο υπόγειο και μου έδειξε ένα ακόμη ασανσέρ, με το θάλαμό του ακριβώς από κάτω από τον θάλαμο του προηγούμενου μόνο που η πόρτα του άνοιγε από άλλη πλευρά. Απ' ότι έμαθα υπήρχαν δύο θάλαμοι στο ίδιο φρεάτιο, απλώς αυτός που έφτανε μέχρι το ισόγειο ήταν για τους ενοικους και αυτός του υπογείου για το υπηρετικό προσωπικό ο οποίος και έφτανε σε πόρτα είτε της κουζίνας του καθε διαμερίσματος είτε σε έναν μικρό χώρο που επικοινωνούσε με την κουζίνα και ήταν αθέατος από τους εκάστοτε επισκέπτες. Γνωρίζει καποιος άλλη τέτοια περίπτωση ή πέτυχα την πιο σνομπ πολυκατοικία του κέντρου;
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Πραγματικά σε κάποιες παλιές πολυκατοικίες, κυρίως μεγάλες (των 45 και άνω κουδουνιών) υπήρχαν δύο ασανσέρ. Το πιο μικρό ήταν αυτό με το οποίο κατέβαζαν τα σκουπίδια ή το χρησιμοποιούσαν οι συντηρητές και οι μάστορες για να ανεβάσουν ή κατεβάσουν κάποια αντικείμενα για να μη λερώσουν το μεγαλύτερο. Αυτό όμως το σύστημα που περιγράφεις δεν το έχω δει ποτέ ή ακούσει άλλη φορά, με εξέπληξε! :eek:
 
Bajar είπε:
Μια που το θέμα ξεκίνησε με φωτογραφίες από ασανσέρ να προσθέσω κι εγώ κάτι ρετρό μεν ως προς τη νοοτροπία αλλά δεν ξέρω πόσο συνηθισμένο ήταν σαν κατασκευή. Καποιος ειδικός επί του θέματος μάλλον θα μπορούσε να με διαφωτίσει περισσότερο. Σε πολυκατοικία του '50 στο Κολωνάκι, όχι ιδιαίτερα πολυτελής αλλά με θυρωρείο και όλα τα συναφή (κουδούνια, εσωτερικά τηλέφωνα κλπ) η φίλη που μένει εκεί με προέτρεψε να δω το ασανσέρ. Δεν είχε τίποτα το ξεχωριστό εξωτερικά, με την έννοια ότι δεν ήταν από αυτά τα υπέροχα σιδερένια κλουβιά που έφτιαχναν μέχρι την περίοδο του μεσοπολέμου ( τα οποία λατρεύω και φωτογραφίζω μανιωδώς όπου βρω), και ο θαλαμος ηταν επίσης συνηθισμένος. Μόνο που ... δεν ήταν μόνος του. Η φίλη με πήγε στο υπόγειο και μου έδειξε ένα ακόμη ασανσέρ, με το θάλαμό του ακριβώς από κάτω από τον θάλαμο του προηγούμενου μόνο που η πόρτα του άνοιγε από άλλη πλευρά. Απ' ότι έμαθα υπήρχαν δύο θάλαμοι στο ίδιο φρεάτιο, απλώς αυτός που έφτανε μέχρι το ισόγειο ήταν για τους ενοικους και αυτός του υπογείου για το υπηρετικό προσωπικό ο οποίος και έφτανε σε πόρτα είτε της κουζίνας του καθε διαμερίσματος είτε σε έναν μικρό χώρο που επικοινωνούσε με την κουζίνα και ήταν αθέατος από τους εκάστοτε επισκέπτες. Γνωρίζει καποιος άλλη τέτοια περίπτωση ή πέτυχα την πιο σνομπ πολυκατοικία του κέντρου;
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Με εντυπωσίασε το εύρημά σου! Πιστεύω ότι μάλλον πέτυχες την πιο πρωτότυπη σνομπ πολυκατοικία του κέντρου)
 
Πάντως δεν μπορώ να φανταστώ, οι πόρτες του πάνω και του κάτω θαλάμου άνοιγαν σε διαφορετικό ύψος?
 
το σιδεράκι όλα τα λεφτά! Ακόμα χρειάζεται μερικές φορές. Θυμάμαι πιτσιρικάς που το έβλεπα αλλά δεν ρωτούσα κανέναν σε τι χρησιμεύει αλλά μεγαλώνοντας στο τέλος το κατάλαβα μόνος μου. Χα χα χα!!!
 
krios είπε:
Αυτό το σιδεράκι που τα τελευταία χρόνια αλλάζοντας πεζοδρόμια το εξαφανίζει ο Δήμος, βρισκόταν σχεδόν παντού. Η χρησιμότητά του ήταν μεγάλη, διότι σκούπιζες το παπούτσι σου από τις λάσπες ή οτιδήποτε άλλο πριν μπεις σπίτι
picture.php


Κάγκελα από αυλή έξω από πολυκατοικίες (σχέδιο ΄60-΄70)

picture.php
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
το σιδεράκι όλα τα λεφτά! Ακόμα χρειάζεται μερικές φορές. Θυμάμαι πιτσιρικάς που το έβλεπα, δεν ρωτούσα κανέναν σε τι χρησιμεύει αλλά μεγαλώνοντας στο τέλος το κατάλαβα μόνος μου. Χα χα χα!!!
 
Το ρετρό ασανσέρ στο κτίριο της Σχολής Σταυράκου στη συμβολή των οδών Ιουλιανού και 28ης Οκτωβρρίου

attachment.php


attachment.php
 
Ανυψωτηρ,φοβερο.
 
Η συγκεκριμένη νομίζω τελούσε υπό κατάληψη, γι'αυτό κ κατάντησε έτσι. Μόλις άδειασε εγκαταλήφθηκε κιόλας. Την βλέπω όποτε κάθομαι στη σταση Ιασωνίδου κ τη λυπάμαι.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα