Ρετρό φωτογραφικές μηχανές

[stratos84]

Zenza Bronica ETRSi

Θέλοντας να ασχοληθώ πιο σοβαρά με το μεσαίο φορμά, έπειτα από την Lubitel που σήμερα θεωρείται λίγο-πολύ toy camera, είπα να αγοράσω μια πιο... "large" φιλμάτη μηχανή για να ασχοληθώ (καθώς με το 35ρι δεν ασχολήθηκα). Κατέληξα στην Zenza Bronica ETRSi.

Έχει ωραία εμφάνιση, διαφέρει αρκετά απο την πιο στυλάτη Hasselblad.

Εύκολη στο χειρισμό και σχετικά απλή κατασκευή του σώματος, λόγω του οτι το κλείστρο αποτελεί μέρος του φακού.

Παρέχει αρκετές ευκολίες όπως mirror lockup, sync port για φλας, υποδοχή για ντεκλανσέρ καθώς και δυνατότητα πολλαπλών λήψεων στο ίδιο καρέ.

Επίσης διαθέτει και ξεχωριστό port για TTL flash (το οποίο δεν έχω ψάξει παραπάνω για να πω την αλήθεια με ποια φλας συνεργάζεται).

Οι ταχύτητες που φτάνει ξεκινούν από το 1/500 sec. και φτάνουν μέχρι τα 8 sec., καθώς και λειτουργία "B" (bulb).

Η πλάτη δέχεται φιλμ 120 και το καρέ που παράγει είναι διαστάσεων 6x4,5 εκατοστά, δίνοντας έτσι 15 καρέ ανά ρολό φιλμ.

O φακός που έχει είναι ο Zenzanon 75mm 2.8 ΕΙΙ, ο οποίος έχει αρκετά καλές κριτικές στο ίντερνετ, αποτελεί την τελευταία γενιά της συγκεκριμένης σειράς φακών

και είναι αρκετά οξύς, ακόμα και στο f2.8 (όπως φάνηκε από το 1ο φιλμάκι που εμφάνισα).

Το κλείστρο που βρίσκεται στο φακό, είναι κατασκεύη της SEIKO και λειτουργεί ηλεκτρονικά με μια μπαταρία-βαρελάκι 6V την οποία μου βγήκε η πίστη να βρω!

(σημείωση, η μηχανή δουλεύει και χωρίς μπαταρία, αλλά παίζει μόνο στην ταχύτητα 1/500 όπου είναι μηχανική και δεν ελέγχεται ηλεκτρονικά).

Η συγκεκριμένη που πήρα περιελάμβανε το κλασικό Waist Level Finder.

 

[Kambia]

Με γεια Στράτο. "Ωραία" μηχανή, βάση της περιγραφή που κάνεις.

 

[stratos84]

Με γεια Στράτο. "Ωραία" μηχανή, βάση της περιγραφή που κάνεις.

Ευχαριστώ Ναταλι!

Η αλήθεια είναι πως έτυχε, χωρίς να ξέρω βέβαια τι μου ξημερώνει, και την πήρα λίγες μέρες πριν γίνει το "μπαμ" στη χώρα με τράπεζες κλπ, και το έχω μετανοιώσει τώρα... :xm:

Το "κακό" είναι πως έχουν αρχίσει όμως και μου μπαίνουν ιδέες για Α/Μ εμφάνιση φιλμ3

 

[Kambia]

"Κακό" αυτό με το A/M film. Γιατί άπαξ και κολλήσεις δύσκολα ξεκολλάς.

Go for it (αν έχεις χώρο βασικά).

0

Θέλω και γω να πιαστώ με εμφάνιση Α/Μ φιλμ πάλι cry:

 

[stratos84]

"Κακό" αυτό με το A/M film. Γιατί άπαξ και κολλήσεις δύσκολα ξεκολλάς. Go for it (αν έχεις χώρο βασικά).

0

Θέλω και γω να πιαστώ με εμφάνιση Α/Μ φιλμ πάλι cry:

Βασικά για αρνητικό αρχικά δεν χρειάζεσαι χώρο, μόνο ένα σκοτεινό μέρος για να βάλεις το φιλμ στο καρούλι του τανκ (γίνεται και σε φως, μέσα σε τσάντα αλλαγής). Όλη η διαδικασία μετά γίνεται στο φως.

Ε και μετά σκανάρισμα αναγκαστικά ή εκτύπωση έξω σε εργαστήριο

Εσύ μιλάς για κανονικό σκοτεινό θάλαμο με μεγενθυτήρες κλπ ?19

 

[Kambia]

Ναι για κανονικό σκοτεινό θάλαμο μιλάω. Να κλείνεσαι μέσα και να "χάνεσαι" σε χρόνο και εικόνες...

 

[angel_grig]

Καλοριζικο το αποκτημα Στρατο!!Γιατι να το μετανιωσεις,αφου η μηχανουλα τα αξιζει τα λεφτα της...Περιμενουμε φωτος!!

 

[stratos84]

Καλοριζικο το αποκτημα Στρατο!!Γιατι να το μετανιωσεις,αφου η μηχανουλα τα αξιζει τα λεφτα της...Περιμενουμε φωτος!!

Ευχαριστώ Γρηγόρη! Όντως τα άξιζε τα λεφτά της, αλλά... οι εποχές, βλέπεις!

Χμ, θα κοιτάξω να τραβήξω καμια φωτογραφία ρετρό θεματολογίας και θα την ανεβάσω

29

 

[chris73]

Time lapse βιντεάκι με το φακό της Vest Pocket.

Θεσσαλονίκη-Καστοριά σε 10 λεπτά. 1 λήψη ανά δευτερόλεπτο, 12.5fps βίντεο.

Καμία επεξεργασία στο βίντεο που βγήκε από τη φωτογραφική. Καιρός χάλια, τζάμια χάλια, γυαλοκαθαριστήρες χάλια...

 

[Uskoke]

Στράτο τώρα είδα το ποστ σου ελπίζω να χαίρεσαι την καινούρια σου μηχανή. Είχα κι εγώ την Lubitel αλλά σε μια εκδρομή μου χάλασε και τότε είχαν οι ρωσοπόντιοι τις Kiev που ήταν επίσης ρεφλέξ μεσαίου φορμά αλλά με πιάσανε οι τσιγκουνιές μου και δεν πήρα. Είχα τραβήξει μάλιστα και σλάιντς με την Λούμπιτελ. Είχαν βγει αρκετά καλά. Αν κατάλαβα καλά η δικιά σου έχει 2 κλείστρα, ένα μέσα στον φακό (ίριδας) και ένα μέσα στο σώμα (εστιακού επιπέδου) για να μπορείς να αλλάξεις φακό χωρίς να καεί το φιλμ. Γι'αυτό οι ρεφλέξ μεσαίου φορμά είναι τόσο ακριβές και ήταν ουσιαστικά μόνο για επαγγελματίες.Κοίτα αυτό το θρεντ μου

http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?30091-%D7%C1%D1%C9%C6%C5%D4%C1%C9-ILFORD-FP4-120-%E1%F4%F1%DC%E2%E7%F7%F4%EF!(%EB%E7%E3%EC%DD%ED%EF)

αν θες να σου στείλω το Α/Μ φιλμ αυτό.

 

[stratos84]

Στράτο τώρα είδα το ποστ σου ελπίζω να χαίρεσαι την καινούρια σου μηχανή. Είχα κι εγώ την Lubitel αλλά σε μια εκδρομή μου χάλασε και τότε είχαν οι ρωσοπόντιοι τις Kiev που ήταν επίσης ρεφλέξ μεσαίου φορμά αλλά με πιάσανε οι τσιγκουνιές μου και δεν πήρα. Είχα τραβήξει μάλιστα και σλάιντς με την Λούμπιτελ. Είχαν βγει αρκετά καλά. Αν κατάλαβα καλά η δικιά σου έχει 2 κλείστρα, ένα μέσα στον φακό (ίριδας) και ένα μέσα στο σώμα (εστιακού επιπέδου) για να μπορείς να αλλάξεις φακό χωρίς να καεί το φιλμ. Γι'αυτό οι ρεφλέξ μεσαίου φορμά είναι τόσο ακριβές και ήταν ουσιαστικά μόνο για επαγγελματίες.Κοίτα αυτό το θρεντ μου http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?30091-%D7%C1%D1%C9%C6%C5%D4%C1%C9-ILFORD-FP4-120-%E1%F4%F1%DC%E2%E7%F7%F4%EF!(%EB%E7%E3%EC%DD%ED%EF)

αν θες να σου στείλω το Α/Μ φιλμ αυτό.

Ευχαριστώ Uskoke!

Η μηχανή έχει ένα κλείστρο (ίριδας) μέσα στον φακό. Μέσα στη μηχανή υπάρχει μόνο ο μηχανισμός του καθρέπτη, ο οποίος "κατεβαίνει" για να εστιάσεις τη στιγμή που οπλίζεις τη μηχανή.

Το φιλμ μπαίνει ξεχωριστά σε ειδική πλάτη η οποία είναι αποσπώμενη από το υπόλοιπο σώμα της μηχανής, και υπάρχουν διάφοροι τύποι, ανάλογα με τον τύπο του φιλμ (πχ 120, 220, 135).

Η κάθε πλάτη έχει ένα μεταλλικό έλασμα που καλύπτει το φιλμ για να μην εκτεθεί στο φως. Έτσι μπορείς να αλλάξεις φακό, αλλά και να χρησιμοποιείς ταυτόχρονα πολλά φιλμ, για κάθε πλάτη που έχεις (πχ να έχεις 2 πλάτες, η μια φορτωμένη με έγχρωμο και η άλλη με ασπρόμαυρο ή διαφάνεια). Φυσικά εννοείται πως πριν τη λήψη, αφαιρείς το έλασμα για να βγει η φωτογραφία!

Όσο για το Α/Μ φιλμ, σε ευχαριστώ πολύ για την προσφορά σου! Θα σου στείλω ΠΜ αν είναι να συννενοηθούμε!

 

[Uskoke]

Μάλιστα, έτσι είναι, αν δεν κάνω λάθος η Hassellad έχει 2 φωτοφράκτες, ή μπορεί και να κάνω πάλι λάθος, ούτε καν έχω πιάσει στα χέρια μου τέτοια μηχανή, καθώς σπάνιες και πανάκριβες. Εγώ στα 135 αν ήθελα να αλλάξω φιλμ, ήθελε ολόκληρη πατέντα, το γυρνούσες στην αρχή, έγραφες κάπου τις στάσεις και όταν το ξανάβαζες, ξανατραβούσες τις φωτογραφίες αλλά με το καπάκι στον φακό, +1 και έτσι έφτανε το φιλμ στο ίδιο σημείο. Σπάνια όμως μια και τραβούσα συνήθως με το φιλμ που είχε μέσα. Το φιλμ είναι εδώ και σε περιμένει. Αν θες εμφάνιση 120, είναι πολύ εύκολο, θες ένα τανκ που να παίρνει φιλμ 120 και όπως είπες, ένα σάκο αλλαγής για να φορτώσεις το φιλμ στο τανκ.

 

[angel_grig]

Μάλιστα, έτσι είναι, αν δεν κάνω λάθος η Hassellad έχει 2 φωτοφράκτες, ή μπορεί και να κάνω πάλι λάθος, ούτε καν έχω πιάσει στα χέρια μου τέτοια μηχανή, καθώς σπάνιες και πανάκριβες. Εγώ στα 135 αν ήθελα να αλλάξω φιλμ, ήθελε ολόκληρη πατέντα, το γυρνούσες στην αρχή, έγραφες κάπου τις στάσεις και όταν το ξανάβαζες, ξανατραβούσες τις φωτογραφίες αλλά με το καπάκι στον φακό, +1 και έτσι έφτανε το φιλμ στο ίδιο σημείο..

Eκτος και εαν ειχες μηχανη που επετρεπε διπλη εκθεση,οποτε δεν χρειαζονταν ολα αυτα..

 

[Uskoke]

Η μηχανή μου (Nikon FM-2) επέτρεπε διπλή έκθεση, αλλά εγώ εννοούσα να αλλάξω φιλμ στη μέση του, δηλ να έχω 36 Α/Μ, και να θέλω να αλλάξω και να βάλω έγχρωμο αρνητικό, χωρίς να έχει τελειώσε το Α/Μ. Τότε, γυρνάς το Α/Μ στην αρχή, το βγάζεις, τραβάς το έγχρωμο, ξαναβάζεις το Α/Μ και "περνάς"τις ήδη τραβηγμένες στάσεις με το καπάκι στον φακό.

Να και μια από τις λίγες καλές μου ένας που παίζει ακορντεόν στην Βέροια. Δυστυχώς η φωτογραφία είναι κορνιζαρισμένη και δεν έχω το αρνητικό, οπότε το σκανάρισμα κάθε άλλο παρά καλό είναι.

 

[Michel Vaillant]

Η πρώτη φωτογραφική μηχανή που είχα (στην πρώτη δημοτικού) ήταν η Kodak Brownie Cresta 3, γύρω στο 1962. Η οικογένεια από κάμερες Brownie προηγήθηκε της σειράς Instamatic στον χώρο των απλών «τουριστικών» φωτογραφικών μηχανών. Φιλμ ρολό των 120, (ο πρόγονος του 35mm) , φακός f/11 Dakon με δύο ρυθμίσεις διαφράγματος, ταχύτητα 1/40. When the world was (very) young!

 

[chris73]

Ο ολλανδός Johan Steenbergen, ως υιός εμπόρου υφασμάτων προορίζονταν να συνεχίσει τις οικογενειακές επιχειρήσεις παρά το προσωπικό του ενδιαφέρον που έκλεινε προς τα φωτογραφικά.

Ίσως συμβιβαστικά λοιπόν αλλά πιθανά διαθέτοντας και πονηρούς σκοπούς στο βάθος του μυαλού του, το 1908 ο 22χρονός Johan δέχτηκε να φοιτήσει σε μια ακαδημία ραφτών, η οποία όμως εντελώς «συμπτωματικά» βρισκόταν στηβ¦ Δρέσδη.



Το κόλπο έπιασε και πολύ σύντομα ο Steenbergen βρέθηκε εκπαιδευόμενος στην Ernemann. Οι επαφές που απέκτησε στο χώρο και το προσωπικό του ενδιαφέρον θα τον ωθήσουν σύντομα βτο 1912- να ξεκινήσει τη δική του εταιρία υπό τον τίτλο «Industrie und Handelsgesellschaft m.b.H.» -και εν συντομία Ihagee (από τον τρόπο που προφερόταν στα γερμανικά το ακρωνύμιο) μετά το 1913.

«Αιμοδότης» στη νέα αυτή προσπάθεια ήταν η γερμανικής καταγωγής μαμά Steenbergen και όλα ξεκίνησαν με την εξαγορά της χρεοκοπημένης εταιρίας φωτογραφικών Ludwig Loschau.



Η πρώτη δημιουργία της νέας εταιρίας ονομάστηκε Photorex και κατασκευάστηκε από τμήματα που βρισκόταν ήδη στο ράφι της Ludwig. Σύντομα ο κατάλογος της Ihagee άρχισε να εμπλουτίζεται και ταυτόχρονα ξεκίνησαν οι εξαγωγές καθώς η γερμανική αγορά ήταν ήδη κορεσμένη. Ακολούθησε μια δύσκολη περίοδος λόγο πολέμου και τελικά το 1919 η εταιρία γίνεται μετοχική με τον τίτλο Ihagee Kamerawerk Steenbergen & Co, όπου μεταξύ των μετόχων βρισκόταν και δύο πρώην «αρχιμάστορες» της Ernemann.

Αλήθεια ή ψέματα η ιστορία λέει πως το λογότυπο της Ihagee με τον αναδυόμενο ήλιο, είχε σχεδιαστεί από τον Steenbergen ήδη από τότε που πήγαινε μικρός σχολείο.



To 1923 στην Ihagee θα προσληφθεί ο 19χρονος ταλαντούχος σχεδιαστής Karl Nuchterlein. Αυτή ίσως ήταν και η σοφότερη κίνηση που έκανε ποτέ ο Steenbergen βτουλάχιστον σε επιχειρηματικό επίπεδο- καθώς ο Karl ήταν υπεύθυνος κάποια χρόνια αργότερα για τη δημιουργία της Exakta.



Karl Nuchterlein

Η πρώτη Exakta (Vest Pocket Exakta), παρουσιάστηκε το 1934 και ήταν η πρώτη SLR για φιλμ 127, πράγμα που οδήγησε 2 χρόνια αργότερα στην δημιουργία της μητέρας όλως των SLR για φιλμ 35mm Kine-Exakta (τo Kine προέκυψε από την χρήση κινηματογραφικού φιλμ).

Για να είμαστε όμως και δίκαιοι, κάπου εδώ θα πρέπει να αναφερθεί πως οι ρώσοι, αν και είχαν έτοιμη ήδη από το 1935 την πρώτη SLR 35mm (ονόματι Sport), άργησαν λίγο να την παρουσιάσουν (1937) και επίσης δεν αποτέλεσε ποτέ πρότυπο για την μετέπειτα εξέλιξη των φωτογραφικών στην κατηγορία.



Αν και η νέα τάση που δημιουργήθηκε προπολεμικά με τις SLR 35mm συναντούσε πολλές φορές ακόμη και τον χλευασμό, όταν από την άλλη πλευρά κυριαρχούσαν οι καλλίγραμμες τηλεμετρικές Leica και Contax, η Exakta χάρισε στην Ihagee μια θέση στην αιωνιότητα εκτός από αναγνώριση και ευημερία.

...



Από τα σχέδια κατοχύρωσης

Ο πόλεμος όμως έφθασε σύντομα, και ο Steenbergen αναγκάστηκε και αυτός όπως και άλλοι να εγκαταλείψει την Γερμανία μεταναστεύοντας στην Αμερική το 1942, καθώς η γυναίκα του ήταν εβραϊκής καταγωγής.

Και για τον ταλαντούχο Nuchterlein όμως τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλάβ¦

Αρχικά απαλλάχτηκε από τα στρατιωτικά του καθήκοντα ως εξέχων μηχανικός που μπορούσε να προσφέρει στην έρευνα, τελικά στρατολογήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες το 1942 πιθανόν γιατί μπήκε στη μύτη κάποιων. Δύο χρόνια αργότερα τα ίχνη του χάθηκαν και κηρύχτηκε αγνοούμενος.



Κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου η Ihagee θα καλύπτει -όπως και οι περισσότερες άλλες εταιρίες- πολεμικές ανάγκες, και τον Φεβρουάριο του 1945 θα καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά από τους βομβαρδισμούς. Ότι απέμεινε από εξοπλισμό, θα χρησιμοποιηθεί με την λήξη του πολέμου για να επανέλθουν στην παραγωγή οι Exakta. Τέλος, η Ihagee θα απορροφηθεί ολοκληρωτικά από την Pentacon το 1970.

Με τη λήξη του πολέμου ο Steenbergen θα επιστρέψει από την Αμερική αλλά δεν θα καταφέρει να ανακτήσει την παλιά του εταιρία. Αντί αυτού, θα δημιουργήσει την Ihagee West στη Φρανκφούρτη.



Η Ihagee δεν διέθετε τμήμα οπτικών και οι φακοί ίδιας ετικέτας δεν κατάφερα να βρω ποιόν είχαν πατέρα. Κατά τα άλλα στις ακριβότερες υλοποιήσεις της χρησιμοποιούσε οπτικά των Meyer, Goertz, Schneider, Rodenstock, Steinheil, Zeiss και πάει λέγοντας. Όσο για τα κλείστρα, ήταν τα γνωστά των Gauthier και F. Deckel.



Η μικρή φωτογραφική της παρουσίασης είναι η Auto-Ultrix 2850.

Το όνομα Ultrix πρωτοεμφανίστηκε στους καταλόγους της Ihagee το 1922 και το έφερε μια φωτογραφική για φιλμ 120. Έκτοτε και μέχρι τον πόλεμο θα ακολουθήσουν αρκετά και διαφορετικά μοντέλα φωτογραφικών με αυτό το όνομα.



Η συγκεκριμένη άρχισε να παράγεται το 1931 και το «Auto» προκύπτει από την τελική θέση που παίρνει αυτόματα το σύστημα κλείστρου-φακού με το άνοιγμα της μηχανής. Δέχεται φιλμ 127 και αποδίδει 8 στάσεις 4x6.5cm.

Ήταν διαθέσιμη σε πολλούς συνδυασμούς φακών-κλείστρων και η εστίαση επιτυγχάνεται με μια διάταξη ελικοειδούς σπειρώματος που μετακινεί το όλο σύστημα, σε αντίθεση με απλούστερες και φθηνότερες υλοποιήσεις της εποχής όπου η εστίαση επιτυγχάνονταν με την μετακίνηση του εμπρός στοιχείου του φακού.



...



Η επένδυση του αλουμινένιου σώματος είναι από δερματίνη και η φυσούνα ακόμη και σε διαφημίσεις της εποχής αναφέρεται ως δερμάτινη, αλλά εγώ έχω κάποιες αμφιβολίες επάνω σε αυτό το τελευταίο. Πάντως έτσι ή αλλιώς, μέχρι και σήμερα αυτή χαίρει άκρας υγείας.



Η συγκεκριμένη φωτογραφική θα πρέπει να είναι κατασκευής 1932-33 πράγμα που προκύπτει από τον αριθμό σειράς του σώματος (388084), αλλά και από την χρήση αυτού του τύπου κλείστρου καθώς τα Pronto άλλαξαν κάπως τα αμέσως επόμενα χρόνια. Επίσης διαθέτει μηχανισμό αυτοχρονομέτρησης που μετά από ελάχιστη φροντίδα λειτουργεί και πάλι σαν καινούργιος.



Παρακάτω γρήγορο δείγμα με τον απλό φακό της 3 στοιχείων, ο οποίος έχει μια πολύ αδιόρατη θαμπάδα από τα χρόνια. Δεν έλεγε όμως να ξεβιδώσει μέχρις εσχάτων και τον άφησα τελικά ήσυχο.



Διαστάσεις περίπου 12x6.5.5cm (max). Βάρος περί τα 300gr.

 

[angel_grig]

Βλεπω chris επεστρεψες δυναμικα!!!Μια ακομη χορταστικη παρουσιαση!!

 

[chris73]

Ευχαριστώ angel, άντε και στο επόμενο .

 

[chris73]

4 ώρες μέσα σε 2 λεπτά, Καστοριά. Wray, London "Supar" 3-1/4in. (Περίπου 83mm). Φακός από μεγεθυντή 50s με τον οποίο και οι φώτο της Ihagee.

 

[chris73]

Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος βρήκε τον κύριο Αντώνη Bencini να υπηρετεί ως μηχανικός στην αεροπορία. Εκεί, εκτός από επισκευές αεροπλάνων o Bencini βρήκε την ευκαιρία να ασχοληθεί και με επισκευές φωτογραφικών μηχανών συναδέλφων, καθώς εν μέσω πολέμου θα ήταν δύσκολο έως ακατόρθωτο να σταλούν για επισκευή κάπου άλλου.

O πόλεμος κάποτε τελείωσε όμως, και ο Antonio επωφελούμενος της εμπειρίας που είχε αποκτήσει στα κεφάλια των άλλων, ξεκίνησε το 1920 στην πατρίδα του Φλωρεντία, την εταιρία φωτογραφικών ονόματι Fabbrica italiana Apparecchi Macchine Materiali Accessori βεν συντομία «F.i.A.M.M.A.» (που σημαίνει φλόγα).



Κατά τα επόμενα 13 χρόνια η παραγωγή της FiAMMA απευθυνόταν αποκλειστικά στην επαγγελματική αγορά με κατασκευές όπως η Alma Reflex και Avius μεταξύ αρκετών άλλων. Αν και οι εργασίες δεν πήγαιναν καθόλου άσχημα, ο κύριος Bencini αποφάσισε το 1933 να στραφεί και προς τη κατασκευή απλών φωτογραφικών για τον λαό παρουσιάζοντας την μικρή box Fiammetta.



11400 ευρώ πήγε σε δημοπρασία το 2013 η Alma με φακό Dallmeyer.

 





Avius

 


Δύο χρόνια αργότερα όμως, η FiAMMA θα εξαγοραστεί από το μεγάλο ιταλικό ψάρι του χώρου Ferrania, και ο κύριος Antonio θα μετακομίσει στο Τορίνο όπου και ξεκίνησε μια νέα εταιρία φωτογραφικών ονόματι FILMA (Foto Industria Lavorazione Macchine Accessori).

Η νέα αυτή εταιρία κατασκεύαζε φωτογραφικές προορισμένες αποκλειστικά για την ερασιτεχνική αγορά, και παρέμεινε ανεξάρτητη μόνο για 2 χρόνια ώσπου το 1937 να την πάλι η Ferrania εξαγόρασε και την δεύτερη εταιρία του Benciniβ¦



Τρίτη και φαρμακερή, ο κύριος Bencini θα μετακομίσει αυτή τη φορά στο Μιλάνο όπου και θα στεριώσει δημιουργώντας την ICAF. Η ICAF συνέχισε στην ίδια φιλοσοφία, αυτή της παραγωγής απλών φωτογραφικών για την ερασιτεχνική αγορά.

Τα πρώτα μοντέλα φέρουν τα ονόματα Roby και Gabry που σύντομα έγιναν Robi και Gabri γιατί το φασιστικό καθεστώς δεν ήθελε ξενισμούς. Χωρίς αμφιβολία, τα παραπάνω ονόματα προέρχονται από τα παιδιά του κυρίου Antonio, Roberto και Gabriella.



...



Comet S

Κατά τη διάρκεια του δευτέρου πολέμου, όπως ήταν αναμενόμενο η κατασκευή φωτογραφικών θα σταματήσει, και το εργοστάσιο θα παράγει εξαρτήματα για τις ανάγκες του στρατού.

Με την λήξη του πολέμου η παραγωγή θα επανέλθει από εκεί που είχε σταματήσει αλλά πλέον στο δυναμικό της επιχείρησης συγκαταλέγεται και ο υιός Bencini -Roberto, που παράτησε τις σπουδές του στην αρχιτεκτονική για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την οικογενειακή επιχείρηση.



Το πρώτο του δημιούργημα ονομάστηκε Rolet, αλλά ο Roberto θα εργαστεί αμέσως μετά επάνω στο κατασκεύασμα που έμελλε να δεθεί στενά με το όνομα και την εικόνα της εταιρίας, την φωτογραφική Comet που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1948 και γνώρισε άμεση επιτυχία.

Η μικρή, πρωτότυπης σχεδίασης στιβαρή φωτογραφική, κατασκευαζόταν από χυτό αλουμίνιο και δεχόταν φιλμ 127 αποδίδοντας 16 φωτογραφίες μεγέθους αρνητικού 3x4cm.



Comet II

Το πιθανότερο είναι πως το όνομα Comet δεν επιλέχθηκε καθόλου τυχαία, καθώς έτσι ονομαζόταν και το πρώτο αεριωθούμενο επιβατικό αεροπλάνο της ιστορίας που μόλις εκείνη την εποχή άρχισε να πετά στην Αγγλία. - Έμφαση στον μοντερνισμό και αναφορά στα αεροναυτικά ενδιαφέροντα των Bencini.

Με μικρές παραλλαγές ακολούθησαν σύντομα οι Comett II και Comet S, που βλέπουμε και στις φώτο της παρουσίασης.



Ακόμη μία ιδιαίτερη κατασκευή και αυτή για 127 φιλμ θα ακολουθήσει σχετικά σύντομα. Ονομάστηκε Comet III και το κατακόρυφο σχήμα της παρέπεμπε περισσότερο σε κινηματογραφική μηχανή. Στις περισσότερες αναφορές ως πρώτη χρονιά εμφάνισης της δίνεται το 1953, αλλά νομίζω πως πιθανότερο είναι να πρωτοπαρουσιάστηκε στην έκθεση του Μιλάνο το 1956.



Ένα χρόνο αργότερα θα παρουσιαστεί και η πρώτη Koroll 24. Και αυτή στην ίδια φιλοσοφία σχεδίασης με την επιτυχημένη Comet, με σώμα από χυτό αλουμίνιο αλλά για φιλμ 120 στο οποίο μπορούσε να αποτυπώσει 24 στάσεις 3x4.5cm. Κατά το 1960 θα παρουσιαστεί και η 24S που βλέπουμε και εδώ φέροντας μικρο βελτιώσεις.



...



Με αυτά και με τα άλλα όμως οι Bencini είχαν αργήσει πολύ να μπουν στην αγορά του 135 φιλμ, πράγμα που έγινε για πρώτη φορά το 1958 με την Comet 35, Ενώ ένα χρόνο αργότερα θα ακολουθήσει η οικονομικότερη Koroll 35.

Όλα τα μοντέλα που προαναφέρθηκαν θα δεχθούν διάφορες αλλαγές με την πάροδο των χρόνων, ενώ και νέα μοντέλα θα εμφανισθούν, όλα απευθυνόμενα στην ερασιτεχνική αγορά.



Και μετά οι ευρωπαίοι Agfa, Adox, Balda, Bilora, Braun, Dacora, Ferrania, Gevaert, Ilford, Perutz, Regula, Rollei and Zeiss Ikon, Voigtlander συνενώθηκαν παρουσιάζοντας το Rapid φιλμ ως αντίλογο στο νεοεμφανισθέν Kodapak (126 κασέτα). Η Bencini ακολούθησε αρχικά τους συγγενείς της, όμως τελικά ο πόλεμος έληξε γρήγορα υπέρ της Kodak και η Bencini συμμορφώθηκε στα νέα δεδομένα παρουσιάζοντας την Unimatic 800.



Ο μοναδικός ίσως λόγος που απέκτησα την Comet S (αφού είχα ήδη την Comet II), ήταν το μη εμφανισμένο φιλμ που την συνόδευε. Το Kodachrome-X παραγόταν μεταξύ 1963 και 1974 πράγμα που δίνει και κάποια εικόνα για το πότε μπορεί αυτή η μικρή να χρησιμοποιήθηκε για τελευταία φορά.


Μια δοκιμή να εμφανισθεί ως ασπρόμαυρο δεν θα έβλαπτε κανένα αν ούτε ή τύχη αλλά και ούτε η εμπειρία στον τομέα ήταν με το μέρος μου. Τελικά με το ζόρι ξεπρόβαλαν μερικές σκιές ανθρώπων σε 2-3 στάσεις. Ο χρόνος είχε σταματήσει σε κάποιο λούνα παρκβ¦




 


Ακόμη λίγες ιδιαίτερες κατασκευές ακολούθησαν από την εταιρία και τελικά με τον χρόνο, το πλαστικό και η συμβατική σχεδίαση επικράτησε. Το οριστικό τέλος της Bencini ήρθε κάπου στο 1990, όταν και τα 8 και super 8mm είχαν εξαφανισθεί από το πρόσωπο της γης, κομμάτι της ερασιτεχνικής κινηματογραφικής αγοράς που κρατούσε έως τότε την Bencini ζωντανή.

Τέλος όπως και άλλοι κατασκευαστές, η Bencini από κάποια στιγμή και ύστερα είχε επεκταθεί και σε πωλήσεις προϊόντων της κάτω από ονόματα αλυσίδων όπως Boots στην Αγγλία, Three Bon στη Γαλλία, και CIDAF στην Ιταλία.



Υ.Γ.

Σύμπτωση? Περιδιαβαίνοντας τον ιστό αυτές τις μέρες για να συγκεντρώσω αυτές τις γραμμές, έπεσα και πάνω στην αναγγελία θανάτου του κυρίου Roberto Bencini που άφησε αυτόν τον κόσμο μόλις ένα μήνα πριν, στις 23 Σεπτεμβρίου 2015.

RIP.