Σκάνδαλα και σκαμπρόζικα

[elephadas]

Ποιο θεατρικό έργο σου αρέσει πιο πολύ;

Το Παιχνίδι της Μοναξιάς (πάσο)

Περί ορέξεως ουδείς λόγος, αν αυτό της άρεσε πιο πολύ αυτό της άρεσε πιο πολύ, τι να κάνουμε. Αλλά από όλους του συγγραφείς - από Αισχύλο μέχρι Νήλ Σάιμον, νεότερους δεν ξέρω - κι από όλα τα έργα που έχουν γράψει αυτό έτυχε να της αρέσει? Το έχω σε ραδιοφωνικό θέατρο με την Ελένη Χατζηαργύρη και τον Πέτρο Φυσσούν, που ήταν πολύ καλοί στους δύο μοναδικούς και πιασάρικους ρόλους του έργου, (πρώτoι διδάξαντες Henry Fonda, Anne Bancroft), έγινε και ταινία, ανέβηκε και στην Ελλάδα τουλάχιστον μία φορά βλέπω, και καταλαβαίνω γιατί αρέσει σε ηθοποιούς (οι χαρακτήρες είναι πολυδιάστατοι, ιδίως ο γυναικείος, και εκεί που νομίζεις ότι τους έχεις κατατάξει συμπεριφέρονται με διαφορετικό από τον αναμενόμενο τρόπο, ιδίως στην επόμενη πράξη), αλλά δεν είναι και το μέγιστο αριστούργημα της θεατρικής παραγωγής ανά τους αιώνες. Ούτε αναφέρεται σε αιώνια προβλήματα και συγκρούσεις. Η γυναίκα μοιάζει ελαφρόμυαλη και αιθεροβάμων (δεν είναι, αλλιώς θα ήταν αποτυχία η Χατζηαργύρη!) και η Νίτσα Μαρούδα θα ήταν ίσως καλή στο ρόλο αν είχε το βάθος που απαιτεί, πράγμα που δεν το ξέρω, διότι δεν την έχω δει σε θέατρο και οι ταινίες της την είχαν τυποποιήσει.

 

[atanasio]

Μια συνέντευξη μιας νεαρής ηθοποιού του 1961. Με τα μπλε τα σχόλια είναι δικά μου, δεν είπε η γυναίκα τέτοια πράγματα.. Δεν έγινε μεγάλη φίρμα, είχε ένα υπέροχο κορμί, έφυγε πρόσφατα από τη ζωή... Καμιά μαντεψιά;

Πιστεύεις οτι ένας νέος καλλιτέχνης μπορεί να αναδειχθεί ευκολότρερα στο θέατρο ή στον κινηματογραφο;

Ο κινηματογράφος χαρίζει πιο μεγάλη δημοτικότητα το θέατρο όμως περισσότερη οντότητα. (το θέατρο μου χάρισε οντότητα κι αν είμαι ντίβα ξέρετε έχω και μια ποιότητα)

Σε ποια ξένη ταινία θα ήθελες να έχεις παίξει;

Θα ήταν τόλμημα να απαντήσω σε τέτοια ερώτηση, γιατί οι ξένες ταινίες έχουν μεγάλες αξιώσεις (δεν είναι σαν τις ελληνικές ξεπέτες, σαράντα μύγδαλα το κομμάτι). Θα ήθελα πάντως να έπαιζα σε μια ταινία με θέμα την αρχαία ελληνική ιστορία.

Για τη Μπριζίτ Μπαρντό τι γνώμη έχεις;

Είναι φαινόμενο! (χαίρω πολύ χαιρόπουλος)

Είσαι υπέρ της ισότητας των δύο φύλων;

Όχι είμαι κατά. Πιστεύω απόλυτα πως είμαστε το ασθενές φύλο και η γυναίκα δε μπορεί ποτέ να εξομοιωθεί με τον άντρα. (διαβάστε παρακάτω)

Τι γνώμη έχεις για τους άντρες;

Στην εποχή μας έχουν χαλάσει κάπως. Δεν έχουν την ειλικρίνεια και τον ντόμπρο χαρακτήρα στο βαθμό που τον είχαν άλλοτε (Χάλασαν, δε λειτουργούν. )

Ποια είναι η μεγαλύτερη σου επιθυμία σα γυναίκα;

Να μπορέσω να γίνω τελείως ανεξάρτητη. Να μην εξαρτώμαι ούτε από σύζυγο, ούτε από οικογένεια, ούτε από κανέναν. (Άλατις το ασθενές φύλο! διακρίνετε κι εσείς έναν διχασμό προσωπικότητας?)

Τι σιχαίνεσαι περισσότερο;

Το κουτσομπολιό. Δε μ αρέσει να σχολιάζω τι κάνουν οι άλλοι, ούτε να ακούω να σχολιάζουν (σε λάθος θέμα έχεις έρθει τότε)

Τι φοβάσαι περισσότερο;

Τα γηρατειά, το θάνατο και την κακία των ανθρώπων ( 1,05 απόδοση τη δίνει το στοίχημα ονλάιν αυτή την απάντηση)

Ποιο θεατρικό έργο σου αρέσει πιο πολύ;

Το Παιχνίδι της Μοναξιάς (πάσο)

Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;

Πλάθοντας έναν Ρόλο του Στανισλάφσκι. Το έχω διαβάσει 6 φορές. (εκείνη την εποχή κάθε ανερχόμενη που σεβόταν τον εαυτό της έπρεπε απαραίτητα να δηλώσει στανισλαφκική. Άπαξ και δεν είχες διαβάσει Στανισλάφσκι σε κατέβαζαν απ τη σκηνή του θεάτρου και σε στέλνανε στου Κουν για τσάι και συμπαθεια μάλλον)

Νίτσα Μαρούδα;

 

[Θεία Λένα]

Δεν είναι η Μαρούδα. Η Μαρούδα θεωρώ οτι έγινε φίρμα.

 

[elephadas]

Δεν είναι η Νίτσα Μαρούδα... χμμμ... το "πρόσφατα" μπορεί να φτάνει πίσω μέχρι τον Ιούνιο? Αλλα η Βούλα Χαριλάου ήταν 31 το 1961. Όχι "νεαρή" ηθοποιός. Και η Μάρθα Καραγιάννη ήταν πολύ πιο φίρμα από τη Μαρούδα, άρα δεν μπορεί να είναι αυτή. Δύσκολα μας βάζεις. Κι εγώ δεν κάθομαι στ' αυγά μου, δεν μου έγινε μάθημα το μπέρδεμα Μαρίας Καλουτά / Χριστίνας Σύλβα.

 

[domniki]

Μια συνέντευξη μιας νεαρής ηθοποιού του 1961. Με τα μπλε τα σχόλια είναι δικά μου, δεν είπε η γυναίκα τέτοια πράγματα.. Δεν έγινε μεγάλη φίρμα, είχε ένα υπέροχο κορμί, έφυγε πρόσφατα από τη ζωή... Καμιά μαντεψιά;

Πιστεύεις οτι ένας νέος καλλιτέχνης μπορεί να αναδειχθεί ευκολότρερα στο θέατρο ή στον κινηματογραφο;

Ο κινηματογράφος χαρίζει πιο μεγάλη δημοτικότητα το θέατρο όμως περισσότερη οντότητα. (το θέατρο μου χάρισε οντότητα κι αν είμαι ντίβα ξέρετε έχω και μια ποιότητα)

Σε ποια ξένη ταινία θα ήθελες να έχεις παίξει;

Θα ήταν τόλμημα να απαντήσω σε τέτοια ερώτηση, γιατί οι ξένες ταινίες έχουν μεγάλες αξιώσεις (δεν είναι σαν τις ελληνικές ξεπέτες, σαράντα μύγδαλα το κομμάτι). Θα ήθελα πάντως να έπαιζα σε μια ταινία με θέμα την αρχαία ελληνική ιστορία.

Για τη Μπριζίτ Μπαρντό τι γνώμη έχεις;

Είναι φαινόμενο! (χαίρω πολύ χαιρόπουλος)

Είσαι υπέρ της ισότητας των δύο φύλων;

Όχι είμαι κατά. Πιστεύω απόλυτα πως είμαστε το ασθενές φύλο και η γυναίκα δε μπορεί ποτέ να εξομοιωθεί με τον άντρα. (διαβάστε παρακάτω)

Τι γνώμη έχεις για τους άντρες;

Στην εποχή μας έχουν χαλάσει κάπως. Δεν έχουν την ειλικρίνεια και τον ντόμπρο χαρακτήρα στο βαθμό που τον είχαν άλλοτε (Χάλασαν, δε λειτουργούν. )

Ποια είναι η μεγαλύτερη σου επιθυμία σα γυναίκα;

Να μπορέσω να γίνω τελείως ανεξάρτητη. Να μην εξαρτώμαι ούτε από σύζυγο, ούτε από οικογένεια, ούτε από κανέναν. (Άλατις το ασθενές φύλο! διακρίνετε κι εσείς έναν διχασμό προσωπικότητας?)

Τι σιχαίνεσαι περισσότερο;

Το κουτσομπολιό. Δε μ αρέσει να σχολιάζω τι κάνουν οι άλλοι, ούτε να ακούω να σχολιάζουν (σε λάθος θέμα έχεις έρθει τότε)

Τι φοβάσαι περισσότερο;

Τα γηρατειά, το θάνατο και την κακία των ανθρώπων ( 1,05 απόδοση τη δίνει το στοίχημα ονλάιν αυτή την απάντηση)

Ποιο θεατρικό έργο σου αρέσει πιο πολύ;

Το Παιχνίδι της Μοναξιάς (πάσο)

Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;

Πλάθοντας έναν Ρόλο του Στανισλάφσκι. Το έχω διαβάσει 6 φορές. (εκείνη την εποχή κάθε ανερχόμενη που σεβόταν τον εαυτό της έπρεπε απαραίτητα να δηλώσει στανισλαφκική. Άπαξ και δεν είχες διαβάσει Στανισλάφσκι σε κατέβαζαν απ τη σκηνή του θεάτρου και σε στέλνανε στου Κουν για τσάι και συμπαθεια μάλλον)

Φοβερές οι απαντήσεις! Αλλά και οι ερωτήσεις είναι ιντριγκαδόρικες!

 

[atanasio]

Μια συνέντευξη μιας νεαρής ηθοποιού του 1961. Με τα μπλε τα σχόλια είναι δικά μου, δεν είπε η γυναίκα τέτοια πράγματα.. Δεν έγινε μεγάλη φίρμα, είχε ένα υπέροχο κορμί, έφυγε πρόσφατα από τη ζωή... Καμιά μαντεψιά;

Πιστεύεις οτι ένας νέος καλλιτέχνης μπορεί να αναδειχθεί ευκολότρερα στο θέατρο ή στον κινηματογραφο;

Ο κινηματογράφος χαρίζει πιο μεγάλη δημοτικότητα το θέατρο όμως περισσότερη οντότητα. (το θέατρο μου χάρισε οντότητα κι αν είμαι ντίβα ξέρετε έχω και μια ποιότητα)

Σε ποια ξένη ταινία θα ήθελες να έχεις παίξει;

Θα ήταν τόλμημα να απαντήσω σε τέτοια ερώτηση, γιατί οι ξένες ταινίες έχουν μεγάλες αξιώσεις (δεν είναι σαν τις ελληνικές ξεπέτες, σαράντα μύγδαλα το κομμάτι). Θα ήθελα πάντως να έπαιζα σε μια ταινία με θέμα την αρχαία ελληνική ιστορία.

Για τη Μπριζίτ Μπαρντό τι γνώμη έχεις;

Είναι φαινόμενο! (χαίρω πολύ χαιρόπουλος)

Είσαι υπέρ της ισότητας των δύο φύλων;

Όχι είμαι κατά. Πιστεύω απόλυτα πως είμαστε το ασθενές φύλο και η γυναίκα δε μπορεί ποτέ να εξομοιωθεί με τον άντρα. (διαβάστε παρακάτω)

Τι γνώμη έχεις για τους άντρες;

Στην εποχή μας έχουν χαλάσει κάπως. Δεν έχουν την ειλικρίνεια και τον ντόμπρο χαρακτήρα στο βαθμό που τον είχαν άλλοτε (Χάλασαν, δε λειτουργούν. )

Ποια είναι η μεγαλύτερη σου επιθυμία σα γυναίκα;

Να μπορέσω να γίνω τελείως ανεξάρτητη. Να μην εξαρτώμαι ούτε από σύζυγο, ούτε από οικογένεια, ούτε από κανέναν. (Άλατις το ασθενές φύλο! διακρίνετε κι εσείς έναν διχασμό προσωπικότητας?)

Τι σιχαίνεσαι περισσότερο;

Το κουτσομπολιό. Δε μ αρέσει να σχολιάζω τι κάνουν οι άλλοι, ούτε να ακούω να σχολιάζουν (σε λάθος θέμα έχεις έρθει τότε)

Τι φοβάσαι περισσότερο;

Τα γηρατειά, το θάνατο και την κακία των ανθρώπων ( 1,05 απόδοση τη δίνει το στοίχημα ονλάιν αυτή την απάντηση)

Ποιο θεατρικό έργο σου αρέσει πιο πολύ;

Το Παιχνίδι της Μοναξιάς (πάσο)

Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;

Πλάθοντας έναν Ρόλο του Στανισλάφσκι. Το έχω διαβάσει 6 φορές. (εκείνη την εποχή κάθε ανερχόμενη που σεβόταν τον εαυτό της έπρεπε απαραίτητα να δηλώσει στανισλαφκική. Άπαξ και δεν είχες διαβάσει Στανισλάφσκι σε κατέβαζαν απ τη σκηνή του θεάτρου και σε στέλνανε στου Κουν για τσάι και συμπαθεια μάλλον)

Ντόρα Κωστίδου ίσως;

 

[Bambinella]

Την Ντορα Κωστιδου λεω κι εγω. Δεν εγινε φιρμα, ειχε υπεροχο κορμι και πεθανε προσφατα.

Εξι φορες το διαβασα κι εγω. Οχι το βιβλιο του Στανισλαφσκι (αυτο ουτε μια). Τα καθε σχολιο της Karapiperim.
Δεν παιζεσαι, κοριτσι μου!

 

[Θεία Λένα]

Ναι παιδιά μου, η Ντόρα ήταν το βρήκατε και μπράβο σας!
Το παιχνιδάκι με τις συνεντεύξεις μου άρεσε και θα κοιτάξω να σας ανεβάσω κι άλλες, ένεκα που έρχονται γιορτές και με τα σούπερ μάρκετ στο Θεό φοβάμαι πως δε θα έχουμε πολλές διασκεδάσεις
Με Ντόρα Κωστιδου και Κώστα Κακκαβα θα κοιτάξουμε να πορευτουμε το νέο έτος

 

[Θεία Λένα]

Σας δίνω απόσπασμα από συνέντευξη χωρίς λοιπές πληροφορίες γιατί παραείναι εύκολο:

Τι ήταν αυτό που έκανε τον Λογοθετίδη τόσο μεγάλο ηθοποιό;

Ήταν γνήσιος και το γνήσιο δεν φθείρεται

Υπάρχει και κάποιος άλλος από το χώρο του κινηματογράφου τον οποίο θα αποκαλούσατε γνήσιο;

Στο είδος του μόνο ο Ηλιόπουλος.

Ο Φωτόπουλος;

Ο καημένος ο Μίμης, έμεινε στο «θα κάθεσαι».

 

[Bambinella]

Μαλλον λογια του Βαγγελη Πρωτοπαπα.

 

[Θεία Λένα]

Μαλλον λογια του Βαγγελη Πρωτοπαπα.

Ενδιαφέρουσα μαντεψιά Βιβή, αλλά δεν είναι ο Βαγγέλης. Το σκέφτηκες λόγω συνεργασίας ε;

 

[Bambinella]

Eπειδη ειπες πως παραειναι ευκολο, νομιζω πως ο Βαγγελης θα ηταν η πρωτη σκεψη του καθενος. Αντε και η Ιλια Λιβυκου, αλλα μεχρι εκει.

 

[Θεία Λένα]

Eπειδη ειπες πως παραειναι ευκολο, νομιζω πως ο Βαγγελης θα ηταν η πρωτη σκεψη του καθενος. Αντε και η Ιλια Λιβυκου, αλλα μεχρι εκει.

Ναι, μπορεί και να μην είναι έτσι όπως το θέτεις Το θεωρούσα εύκολο διότι ο συγκεκριμένος ηθοποιός είχε πολλές φορές μιλήσει με απέραντο θαυμασμό για τον Λογοθετίδη. Βέβαια να μου πεις μπορεί να μην είναι γνωστό, αλλά ως συνήθως άμα εγώ έχω διαβάσει κάτι κάπου το θεωρώ πασίγνωστο
Έλληνας πρωταγωνιστής λοιπόν, θαυμαστής του Λογοθετίδη και που όπως βλέπετε δε μασούσε τα λόγια του (με τα οποία γενικώς διαφωνώ μιας που πάντα θεωρούσα το Φωτόπουλο καλύτερο του Ηλιόπουλου, αλλά γούστα είναι αυτά).
Δεν ξέρω αν βρέθηκαν μαζί στο θέατρο, πάντως στο σινεμά όχι. Με τον Ηλιόπουλο πάντως είχε συνεργαστεί θεατρικά αν θυμάμαι καλά.
Οπότε ψάχνουμε μεγάλο πρωταγωνιστή

 

[elephadas]

Κυρία καραπιπερίμ, με μπερδεύετε διότι εγώ είμαι μηχανικός και καταλαβαίνω μόνο μικρές απλές προτάσεις. Ποιος είχε συνεργαστεί με τον Ηλιόπουλο αλλά όχι με τον Φωτόπουλο? Ο άγνωστος Χ ή ο Λογοθετίδης? Αν ο Χ, δεν βοηθάει ότι συνεργάστηκαν θεατρικά διότι ο Ηλιόπουλος μετά τον Φωτόπουλο έφτιαξε θιάσους με πολλούς γνωστούς ηθοποιούς. Μια ματιά στη wikipedia μου λέει: Χατζηχρήστος, Γκιωνάκης, Σταυρίδης, Ρίζος, Παράβας, και πολλοί άλλοι. Αλλά θα υποψιαζόμουνα έναν από τους 3, ίσως 4, πρώτους. Ο Παράβας και οι μεταγενέστεροι μοιάζουν πολύ νέοι για να μπορούν να πουν "ο καημένος ο Μίμης". Αν έπρεπε να μαντέψω κάποιον θα έλεγα ο Γκιωνάκης, διότι τον αντιπαθώ. Ο Σταυρίδης λογικά δεν είναι διότι είχε συνεργαστεί με τον Φωτόπουλο. Αφού λοιπόν μαντεύω Γκιωνάκη και ποτέ δεν μαντεύω σωστά, η απάντηση πρέπει να είναι ο Χατζηχρήστος.

 

[hannele]

Χμμμ....

Θα έλεγα το Νίκο Ρίζο γιατί ο Ρίζος μιλούσε με θαυμασμό για το Λογοθετίδη αλλά με μπερδεύει αυτό για το Φωτόπουλο. Ο Ρίζος αγαπούσε πάρα πολύ το Φωτόπουλο κι δεν θα έλεγε ποτέ κάτι τέτοιο για εκεινον...

 

[Θεία Λένα]

Κανείς από τους τρεις. Ούτε Χατζηχρήστος, ούτε Γκιωνάκης, ούτε Ρίζος.

Αν ο Χ, δεν βοηθάει ότι συνεργάστηκαν θεατρικά διότι ο Ηλιόπουλος μετά τον Φωτόπουλο έφτιαξε θιάσους με πολλούς γνωστούς ηθοποιούς.

Δεν είπα οτι έφτιαξαν θίασο. Είπα οτι συνεργάστηκαν. Και συνεργάστηκαν κάπου στα τέλη του '50. Αλλά επειδή πήγατε σε τελείως άλλα μονοπάτια, να σας πω οτι ο πρωταγωνιστής που ψάχνουμε ήταν θιασάρχης ο ίδιος από πολύ νέος. Γι αυτό άλλωστε μπορούσε να λέει και τέτοια πράγματα δημοσίως, διότι δεν είχε και μεγάλη ανάγκη.

 

[RIO]

Ο Χορν;

 

[Bambinella]

Μαλλον παραειναι δυσκολο...

 

[Θεία Λένα]

Το βρήκε ο Ρίο, είναι ο Δημήτρης Χορν που έκανε τέτοια δήλωση για το Μίμη Φωτόπουλο! Νόμισα θα το καταλαβαίνατε γιατί ήταν γνωστός θαυμαστής του Λογοθετίδη αλλά και για το σνομπισμό της δήλωσης. Το επόμενο θα είναι πιο εύκολο, αλλά ας περάσουμε στο νέο μας θέμα με τίτλο....
#Με την καλή την κουβέντα στο στόμα!

Βρισκόμαστε στο 1960, οι αγαπημένοι μας σταρ μεσουρανούν και το Εμπρός έχει την ιδέα να κάνει ένα ρεπορτάζ με τους δασκάλους του Εθνικού που είχαν μαθητές δημοφιλείς ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης. Ο Πέλος Κατσέλης κι ο Κωστής Μιχαηλίδης μίλησαν με θέρμη για τους πρώην μαθητές τους, όπως αναμενόταν άλλωστε. Η χορογράφος όμως και δασκάλα χορού και κίνησης Έλεν Τσουκαλά τα είπε... έξω απ τα δόντια. Μάλλον δε συμπαθούσε κανέναν, γι αυτό και αν και δεν την ήξερα, μου έγινε πολύ συμπαθής! Απολαύστε:

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ήταν πάρα πολύ ζωηρή μαθήτρια. Και παρόλο που δεν είχε πολύ ταλέντο ( από χορευτικής πλευράς να συννενοούμαστε, γιατί στα άλλα ήταν περίφιμη και παραλίγο να έπαιρνε το άριστα), έδειχνε ενδιαφέρον κι εργατικότητα. Ήταν απ τις καλύτερες μου και πρώτη καβγατζού. Τσακωνόταν με τις συμμαθήτριές της.

Τζένη Καρέζη: Κλασική τεμπέλα. Έκανε απουσίες. Είτε έκανε είτε δεν έκανε άσκηση ήταν το ίδιο. Νωχέλεια και τεμπελιά. Όταν την πήραν στο Εθνικό για την Οφηλία και με χρειάστηκε μου είπε: " Πόσο μετανιώνω που τεμπέλιαζα στο μάθημα σας!" Ήταν όμως ήσυχη μαθήτρια.

Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Πολύ καλός μαθητής. Από τα ευχάριστα παιδιά. Πρόθυμος, παρόλο που οι γυμναστικές ασκήσεις δεν πηγαίνουν πολύ στην ανδρική ιδιοσυγκρασία. Ήρθε μια φορά μεθυσμένος στο μάθημα - το θυμάμαι και γελάω- μαζί με το Λοχαίτη. Δε μπορούσαν να κρατήσουν ισσοροπία, όλο γελούσαν. Ήθελα να τους διώξω μα ζήτησαν τόσο χαριτωμένα και παιδικά συγνώμη που τους κράτησα. Δεν ατάκτησε άλλη φορά.

Ειρήνη Παπά: Μια σκέτη σανίδα στο μάθημα μου. Δεν είχε καμία σωματική ευκολία. Είχε τις πιο σκληρές κλειδώσεις που έχω συναντήσει. Αλλά δε μπορώ να πω, σκοτωνόταν στη δουλειά.

Άννα Συνοδινού: Πολύ καλή, επιμελής, ευγενική. Δεν είχε χορευτικές ευκολίες, το μπόι της δεν τη βοήθησε, δεν είναι για να χορεύει. Έχει όμως άνεση στην κίνηση, αυτό που πρέπει να έχει ένας ηθοποιός.

Βύρων Πάλλης: Έλαμπε πάντοτε δια της απουσίας του. Στις εξετάσεις τρόμαξα που τον είδα. Από πού ήρθε αυτός;-είπα. Ήταν καλό παιδί όμως κι επιμελής. Πάντοτε εν τη απουσία του.

Βούλα Ζουμπουλάκη: Έκανε μάθημα σα να ήταν.. γυάλινος άνθρωπος. Ωραία κοπέλα αλλά εύθραυστη. Δεν είχε άνεση στις ασκήσεις.

Κώστας Κακαβάς: Αυτό το παιδί μας έκανε πάντοτε τον ωραίο. Φοβάται μην κάνει...ζάρες! Δεν πέρασε στις εξετάσεις του κι έφυγε απ τη Σχολή. Τον βλέπω καμιά φορά στον κινηματογράφο. Μόνο που εκεί τον βάζουν να κάνει τον ωραίο!

Καλά δεν τους αποσύναξε η Έλεν;;

 

[elephadas]

Τελικά όλους ξυλάγγουρα τους έβγαλε. Αλλα αν ένας δάσκαλος βρίσκει όλους τους μαθητες του αποτυχημένους, μήπως το πρόβλημα είναι με τον δάσκαλο και τη διδασκαλία του?