Sofologiotatos
RetroActive
- Joined
- 31 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 328
- Αντιδράσεις
- 40
Ήρθε η ώρα λοιπόν να γράψω για τη χθεσινή συνάντηση, που για μένα ήταν από κάθε άποψη η καλύτερη στην οποία έχω παρευρεθεί. Από τη μία η Περαία αποδείχτηκε ιδανικό μέρος για να ξεφύγουμε από τη βαβούρα και τα κλισέ του κέντρου, από την άλλη η όλη γευστική εμπειρία (ένα αραβούργημα ιαπωνικών αποχρώσεων) ήταν καταπληκτική...
Φυσικά συναντηθήκαμε στη διάσημη παραθαλάσσια πλατεία της Περαίας όπου όλα, με σύμμαχο τη ζέστη και τη λιακάδα, έδιναν μία υπέροχη πρόγευση καλοκαιρινών διακοπών. Πρώτοι φτάσαμε η Κακιοτάτη κι εγώ και αρχίσαμε με καφεδάκο στο cafe “Lido”, δίπλα στην αμμουδιά. Αργότερα έφτασε μία φίλη μου, αγνώστου ακόμα nickname, που νομίζω ότι σύντομα θα αρχίσει να ποστάρει στο φόρουμ ως νέο μέλος.
Κι εκεί που είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος, να σου η Candy και η Domniki κρατώντας μια σακούλα με την έκπληξη της βραδιάς: sushi δια χειρός Candy, και μάλιστα δύο ειδών –με σολομό και με καβούρι! (Ζηλέψτε άφοβα
) Πάντα ήμουν επιφυλακτικός με αυτή την απωανατολίτικη συνταγή και δεν τολμούσα να τη δοκιμάσω, αλλά χθες κατάλαβα ότι άδικα κρατούσα αποστάσεις... Γεύση λιτή και ταυτόχρονα εξωτική και άκρως ενδιαφέρουσα. Φωτογραφίες και λεπτομέρειες σχετικά με τα συστατικά των sushi, σύντομα στην οθόνη σας. Μπράβο λοιπόν στη χρυσοχέρα Candy που μας μύησε με τον καλύτερο τρόπο στην κουζίνα ενός πολιτισμού τον οποίο μας έδειξε έμπρακτα ότι αγαπά πολύ.
Γρήγορα η ώρα πέρασε κι αποφασίσαμε από τα Ιαπωνικά Νησιά να περάσουμε στη Μέση Ανατολή, και συγκεκριμένα να ξαπλώσουμε κάτω από τους Κέδρους του Λιβάνου και να γευτούμε τοπικές σπεσιαλιτέ. Το εστιατόριο, όπου η αγαπητή μας Kambia μάς περιποιήθηκε ιδιαιτέρως, δικαιολόγησε την καλή του φήμη. Καλαίσθητο, με την ανάλογη μουσική (αχ αυτό το υπέροχο κανονάκι), τους απαραίτητους (ν)αργιλέδες :boss: , και μια κουζίνα που καταφέρνει να είναι πλούσια σε γεύσεις χωρίς να είναι βαριά. Σύντομα έφτασε και ο φίλτατος Maxcomgr και η παρέα συμπληρώθηκε.
Πριν αρχίσουμε να τρώμε, η Domniki άνοιξε τη δική της σακούλα των εκπλήξεων, η οποία περιείχε μερικά άλμπουμ με αυτοκόλλητα, σχεδόν πλήρη: Thundercats, Snorkies, Heidi (Χάιντι, αυτό ειδικά ήταν πλήρες!), και μερικά άλλα που δεν τα θυμάμαι διότι ήταν εντελώς κοριτσίστικα και δεν τα αγόραζα – Domniki θύμισέ μας πλήηηζ!
lease:
Η Kambia κάποια στιγμή έφερε το highlight της βραδιάς για τις Candy Sisters: το οικόσημο των Ardlay, το οποίο δουλεύει με τα χέρια της και είναι πράγματι ποοολύ καλή δουλειά! Λεπτομέρειες θα μάθετε από κάποια ανταποκρίτρια Candy Sister που είναι και πολύ πιο αρμόδια από μένα για το θέμα. Kambia, μας απέδειξες ότι έχεις πολλά ταλέντα, και το μεράκι σου είναι ολοφάνερο σ’ αυτά τα χειροποίητα τεχνουργήματα.
Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν για τα οικόσημα, 
και βεβαίως ένα θερμό «σούκραν» (shukran = ευχαριστούμε!) για τα υπέροχα φαγητά και τη σπέσιαλ περιποίηση! 
Εξαιρετικός και ο αραβικός καφές στη χόβολη, με τον οποίο έκλεισε αυτή η βραδιά.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα χωριστήκαμε και αποχαιρετήσαμε τη Domniki, την οποία δυστυχώς θ' αργήσουμε να ξαναδούμε στα μέρη μας. Και κάπως έτσι έληξε η ξεχωριστή αυτή συνάντηση. Ως συνήθως ήμασταν λίγοι (μόνον επτά), αλλά για άλλη μια φορά θα πω ότι σημασία έχει η ποιότητα των ανθρώπων που βρίσκονται στην παρέα, και η θετική ατμόσφαιρα. Οπωσδήποτε τα είχαμε και τα δύο στο φουλ!
Φυσικά συναντηθήκαμε στη διάσημη παραθαλάσσια πλατεία της Περαίας όπου όλα, με σύμμαχο τη ζέστη και τη λιακάδα, έδιναν μία υπέροχη πρόγευση καλοκαιρινών διακοπών. Πρώτοι φτάσαμε η Κακιοτάτη κι εγώ και αρχίσαμε με καφεδάκο στο cafe “Lido”, δίπλα στην αμμουδιά. Αργότερα έφτασε μία φίλη μου, αγνώστου ακόμα nickname, που νομίζω ότι σύντομα θα αρχίσει να ποστάρει στο φόρουμ ως νέο μέλος.
Κι εκεί που είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος, να σου η Candy και η Domniki κρατώντας μια σακούλα με την έκπληξη της βραδιάς: sushi δια χειρός Candy, και μάλιστα δύο ειδών –με σολομό και με καβούρι! (Ζηλέψτε άφοβα
) Πάντα ήμουν επιφυλακτικός με αυτή την απωανατολίτικη συνταγή και δεν τολμούσα να τη δοκιμάσω, αλλά χθες κατάλαβα ότι άδικα κρατούσα αποστάσεις... Γεύση λιτή και ταυτόχρονα εξωτική και άκρως ενδιαφέρουσα. Φωτογραφίες και λεπτομέρειες σχετικά με τα συστατικά των sushi, σύντομα στην οθόνη σας. Μπράβο λοιπόν στη χρυσοχέρα Candy που μας μύησε με τον καλύτερο τρόπο στην κουζίνα ενός πολιτισμού τον οποίο μας έδειξε έμπρακτα ότι αγαπά πολύ.Γρήγορα η ώρα πέρασε κι αποφασίσαμε από τα Ιαπωνικά Νησιά να περάσουμε στη Μέση Ανατολή, και συγκεκριμένα να ξαπλώσουμε κάτω από τους Κέδρους του Λιβάνου και να γευτούμε τοπικές σπεσιαλιτέ. Το εστιατόριο, όπου η αγαπητή μας Kambia μάς περιποιήθηκε ιδιαιτέρως, δικαιολόγησε την καλή του φήμη. Καλαίσθητο, με την ανάλογη μουσική (αχ αυτό το υπέροχο κανονάκι), τους απαραίτητους (ν)αργιλέδες :boss: , και μια κουζίνα που καταφέρνει να είναι πλούσια σε γεύσεις χωρίς να είναι βαριά. Σύντομα έφτασε και ο φίλτατος Maxcomgr και η παρέα συμπληρώθηκε.
Πριν αρχίσουμε να τρώμε, η Domniki άνοιξε τη δική της σακούλα των εκπλήξεων, η οποία περιείχε μερικά άλμπουμ με αυτοκόλλητα, σχεδόν πλήρη: Thundercats, Snorkies, Heidi (Χάιντι, αυτό ειδικά ήταν πλήρες!), και μερικά άλλα που δεν τα θυμάμαι διότι ήταν εντελώς κοριτσίστικα και δεν τα αγόραζα – Domniki θύμισέ μας πλήηηζ!
lease:Η Kambia κάποια στιγμή έφερε το highlight της βραδιάς για τις Candy Sisters: το οικόσημο των Ardlay, το οποίο δουλεύει με τα χέρια της και είναι πράγματι ποοολύ καλή δουλειά! Λεπτομέρειες θα μάθετε από κάποια ανταποκρίτρια Candy Sister που είναι και πολύ πιο αρμόδια από μένα για το θέμα. Kambia, μας απέδειξες ότι έχεις πολλά ταλέντα, και το μεράκι σου είναι ολοφάνερο σ’ αυτά τα χειροποίητα τεχνουργήματα.
Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν για τα οικόσημα, και βεβαίως ένα θερμό «σούκραν» (shukran = ευχαριστούμε!) για τα υπέροχα φαγητά και τη σπέσιαλ περιποίηση! Εξαιρετικός και ο αραβικός καφές στη χόβολη, με τον οποίο έκλεισε αυτή η βραδιά.Λίγο μετά τα μεσάνυχτα χωριστήκαμε και αποχαιρετήσαμε τη Domniki, την οποία δυστυχώς θ' αργήσουμε να ξαναδούμε στα μέρη μας. Και κάπως έτσι έληξε η ξεχωριστή αυτή συνάντηση. Ως συνήθως ήμασταν λίγοι (μόνον επτά), αλλά για άλλη μια φορά θα πω ότι σημασία έχει η ποιότητα των ανθρώπων που βρίσκονται στην παρέα, και η θετική ατμόσφαιρα. Οπωσδήποτε τα είχαμε και τα δύο στο φουλ!
) Το μόνο αρνητικό είναι ότι η τοποθεσία θα δυσκολέψει και πάλι ορισμένα μέλη. Μπορεί βέβαια από την άλλη να διευκολύνει κάποια άλλα, ποτέ δεν ξέρεις...
Τυχεράκιδες!!!!! :icon_cry:
