Τι ζηλεύετε από τα σημερινά παιδιά;;

Αυτό που ζηλεύω από τα σημερινά παιδιά, είναι το ότι είναι... παιδιά.

Αυτό που δεν ζηλεύω, είναι το ολοένα και μεγαλύτερο σκουπιδαριό που τους σερβίρεται από κάθε κατεύθυνση, υπερπολλαπλάσιο απ' όσο είχαμε δεχθεί εμείς ως παιδιά.
 
Αθήνα-Άρτα 6-7 ώρες ή Αθήνα-Άρτα 4-5 ώρες;
 
Γεννημένος στα τέλη του 85, αισθάνομαι πολύ τυχερός γιατί έχω καλή μνήμη από κούνια και πρόλαβα αρκετά πράγματα όπως ThunderCats, Transformers, He-Man and the MOTU, Dragon Ball, Ninja Turtes, M.A.S.K., Saber Rider, Mighty Max, κτλ και από games πλήρως Nintendo και SEGA αφού στην Ελλάδα εμφανίστηκαν μετά το 1990... ενώ επίσης ήμουν ακόμα σχετικά μικρός στην εποχή του πρώτου Harry Potter. Όσο για το Toy Story, όταν βγήκε ήμουν μόνο 9-10 χρονών οπότε πιστεύω το πρόλαβα στην καλύτερη ηλικία ώστε μάλιστα να έχω πλήρη αντίληψη πραγμάτων που μικρότερα παιδιά αγνοούν.

Αυτά βέβαια είναι μόνο τα παραδείγματα του Aardvark, αφού αν αρχίσω από τι πρόλαβα μέχρι που σταμάτησα δεν θα τελειώσω ποτέ ...αλλά γιατί καν να πω πως σταμάτησα; Επειδή οι περισσότεροι συμμαθητές και παλιοί φίλοι μου είναι snob περί παιδικών/games, με κοιλιά, καράφλα και πολλοί με παιδί στα 26-27, σημαίνει πως και εγώ πρέπει να πείσω τον εαυτό μου πως πέρασαν τα χρόνια; Όχι. Εγώ μια ζωή θα γουστάρω πράγματα που δυστυχώς ή ευτυχώς προορίζονται για παιδιά.

Συνεχίζω λοιπόν ακόμα και σήμερα να βλέπω animation (το Ben 10 έχει αρκετό ενδιαφέρον, ενώ τα νέα ThunderCats είναι φοβερά!), να παίζω φανατικά Nintendo, να συλλέγω φιγούρες και games και έχω μια τεράστια χρονολογική γκάμα ενδιαφέροντος που ευτυχώς δεν τείνει να εξαντλείται. Όσον αφορά τα taboo ότι όσοι ασχολούνται με τέτοια είναι αργόσχολοι, άσχημοι, κτλ... καλύτερα να τα ξεχάσουν και να πάνε να δούνε τον κόσμο σε κάποιο μη-Αμερικάνικο comic conference. Μην πω για τις κοπέλες που έχει γεμίσει ο τόπος κούκλες... (ελπίζω να μην είναι απλά ένα ακόμα trend)

Συγκριτικά πάντως, δεν πιστεύω πως ζούμε σε καλύτερη εποχή. Τα παιδικά είναι λίγο λιγότερα σε αριθμό, πολλά θυμίζουν το ένα το άλλο και δυστυχώς όταν έρχομαι στην Ελλάδα δεν βλέπω καν σχεδόν τίποτα από σειρές στην τηλεόραση, λες και έχουμε απομονωθεί. Μην αρχίσω για τις φιγούρες και λοιπά παιχνίδια που στην Ελλάδα αποτελούν σπάνιο είδος πολυτελείας λόγω των Jumbo και του νομοσχεδίου περί διαφημίσεων τις πρωϊνές ώρες που κατέστρεψε κυριολεκτικά τη μαγεία του να ξυπνάει το παιδί τα Σαββατοκύριακα για να δει παιδικά (αφού έμεινε μόνο το Star να δείχνει και αυτό όλο επαναλήψεις και μέτριες μεταγλωττίσεις, με καθυστερημένα CD promotions κάθε λίγο).
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
dr_slump είπε:
Γεννημένος στα τέλη του 85
Άκου γεννημένος στα τέλη του 85!! Εγώ μέσα του 85 τέλειωσα το λύκειο! Μου φαίνεται πρέπει να τα μαζεύω σιγά σιγά να πάω να πιω κανένα χαμομήλι.
 
Dimitrissss είπε:
Άκου γεννημένος στα τέλη του 85!! Εγώ μέσα του 85 τέλειωσα το λύκειο! Μου φαίνεται πρέπει να τα μαζεύω σιγά σιγά να πάω να πιω κανένα χαμομήλι.
Αγαπητέ Δημήτρη νομίζω οτι τα παραλές γιατί δεν έθιξε κάτι, μην το παίρνεις στραβά το σχόλιο του.
 
circleag είπε:
Αγαπητέ Δημήτρη νομίζω οτι τα παραλές γιατί δεν έθιξε κάτι, μην το παίρνεις στραβά το σχόλιο του.
Πλάκα κάνω ρε συ!! Σιγά μην πάω από τώρα για χαμομήλι!!! χαχα :p
 
χΑΧχαχαΧ τον καταλαβαίνω γιατί εγώ που σπουδάζω από την αρχή στην Αγγλία (πέρασα σε αδιάφορη σχολή στην Ελλάδα το 2003) και οι συμφοιτητές μου είναι γεννημένοι το 93 ...αισθάνομαι τα αρθριτικά να έρχονται καλπάζοντας! Συζητάω για video games και να τους φαίνεται retro το Game Cube...

Πάντως και στο retromaniax πέρασαν αρκετοί στην ηλικία μου και νεότεροι, αλλά δυστυχώς έφυγαν γιατί η δεκαετία του 90 είναι κατά το ήμισυ εκτός θεματολογίας. Το περίεργο που παρατηρώ όμως είναι ότι ενώ αρκετοί συνομήλικοί μου ενώ έχουν κάνει οικογένεια, παιδιά, σταθερή δουλεία (λέμε τώρα), όπως είπα και παραπάνω, δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τα παιδικά τους χρόνια και θυμούνται πραγματικά ελάχιστα! Ούτε χαρακτήρες από ταινίες, ούτε παιδικά, ούτε παιχνίδια... τίποτα! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό.
 
ποσο δικιο εχεις συντροφε Rinus..με τα ..γκουγκλαρισματα δεν τρως ψαρι,πρεπει να βρεξεις..κατι.

επι του θεματος,δεν εχουμε να ζηλεψουμε τιποτα,ακομα παιδια ειμαστε!
 
don dokken είπε:
επι του θεματος,δεν εχουμε να ζηλεψουμε τιποτα,ακομα παιδια ειμαστε!
Συντροφε μόλις εξήγησες το λόγο ύπαρξης του ρετρομάνιαξ! :thumbup:

Shock είπε:
Συμφωνώ με τις δύο προτελευταίες θέσεις. Rygar πήρες τον οδοστρωτήρα και τα ισοπέδωσες όλα.
Πρόβλημα με το GPS πάλι;
tinysmile_fatgrin_t2.png
Oxi. Και θελω εσύ και μερικοι αλλοι να ξεκαθαρίσετε αν κανουμε συγκριση της δικής μας γενιάς των μεσων του 80 με τους τωρινούς 15άρηδες. Γιατί εγώ θεωρώ ότι αυτή τη σύγκριση κάνουμε και όχι ημών με τα παιδιά μας. Τεσπα, το κλου ειναι ότι θα ηθελα να ξαναζήσω την αγνότητα των παιδικών μου χρόνων.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
-Ο πατέρας μου μου έλεγε ότι στην εποχή του όποιος πήγαινε σε μπιλιαρδάδικο ή είχε μηχανή ή φόραγε δερμάτινο μπουφάν χαρακτηριζόταν αλήτης. Δίκαιο μου ακούγεται!

-Στη δική μας εποχή, που είσαι Omega να συμπληρώσεις, στη πλατεία Μέμου στον Κορυδαλλό περπατούσες με 8άρια για να μη πατάς τις σύριγκες από τα ναρκωτικά. Τα ουφάδικα ήταν απαγορευμένα από τους γονείς μας γιατί ξέρανε ότι εκεί μέσα όπως και σε κάποιες γνωστές καφεταίριες κυκλοφορούσε πράμα. Εμείς φυσικά τους γράφαμε και πηγαίναμε.

Ας έρθει ένας που έμενε σε αυτές τις συνοικίες, δεν έχω άποψη για άλλες, μπορώ να μιλήσω μόνο γι' αυτά που έζησα, και ας μου πει ότι δε κυκλοφορούσε πολύ πράμα και τότε. Ή δεν υπήρχαν οι γνωστοί-άγνωστοι που πάντα προσπαθούσαμε να αποφύγουμε. Ήμουν "παιδί" όταν με ρώταγε ο άλλος αν θέλω να "κεντήσω" *

Ναι ήταν καλύτερα τότε που οι δρόμοι ήταν άδειοι και γυρίζαμε με τα ποδήλατα ή μπορούσαμε και 10 χρονών να πάμε στη Στουρνάρη με το λεωφορείο μόνοι μας αλλά ως ένα σημείο έφταιγε και η άγνοια των γονέων μας.

Μπορεί να μην υπήρχε ο κίνδυνος να σε κλέψουν αλλά πάντα μπορούσε να σε πατήσει ένα μηχανάκι που οδηγούσε μεθυσμένος, να χαθείς από λάθος σου και φυσικά να σου πασάρουν ναρκωτικά.

Εδώ δεν είχαν στο μυαλό τους απλά πράγματα, σήμερα κράζουμε όσους βάζουν τα παιδιά τους μπροστά στο αυτοκίνητο ή τα ανεβάζουν σε μηχανάκια και τους ξεχωρίζουμε από τους υπόλοιπους ενώ τότε ήταν ο κανόνας ήταν κάτι απολύτως φυσιολογικό. Λόγω έλλειψης πληροφόρησης οι δικοί μας μας αφήνανε και κάναμε πράγματα που σήμερα μας είναι αδιανόητα.

Θυμάμαι έπαιρνα το ποδήλατο και πήγαινα στο Πειραιά, περνώντας ανάμεσα από τα αυτοκίνητα και ήμουν μικρό παιδί. Φυσικά και δεν θα αφήσω τα παιδιά μου να κάνουν κάτι παρόμοιο ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα αυτοκίνητο στο δρόμο. Τι θα γίνει αν για παράδειγμα γλιστρήσει και χτυπήσει ή χαθεί ή χρειαστεί βοήθεια ή... 1002 κίνδυνοι που υπάρχουν πέρα του κυκλοφοριακού και των "απαγωγέων".

*Έλα Ωμεγα σε αφήνω να πεις τα ωραία εσύ!
 
Eπειδή η κάθε εποχή έχει τα καλά της και τα κακά της ακόμα κι αν ζηλεύω την σημερινή γενία για ορισμένα πράγματα είμαι περήφανος που γεννήθηκα την δεκαετία του '80. Τουλάχιστον η τηλεόραση τότε δεν είχε τα χάλια που έχει σήμερα: λογοκρισία σε όλα (κυρίως στην σάτυρα), καταιγισμός από reality σκουπίδια, παραμελημένη παιδική ζώνη, έλλειψη ποιοτικών κωμικών σειρών κ.ο.κ. Α! Επίσης δεν είχαμε για είδωλα κάτι εκτρώματα όπως τον Justin Bieber. ΟΚ, είχαμε άλλα εκτρώματα αλλά όχι στα επίπεδα του Βieber κι είχαν τουλάχιστον την πλάκα τους ως παλιάτσοι. Ο Bieber ούτε αυτόν τον ρόλο δεν μπορεί να παίξει. Είναι ο καλύτερος για σακίδιο του μποξ.
 
δεν έχω να ζηλέψω απολύτως τίποτα !
 
Όπως και οι περισσότεροι μας αυτό που που ζηλεύω από τα σημερινά παιδιά είναι η ευκολία του να βρεις ότι θέλεις στο internet.

Επειδή έχω μεγαλώσει στην επαρχία, ήταν αρκετά δύσκολο για κάποιον που ενδιαφέρονταν για 2 πράγματα παραπάνω πέρα από την μπάλα και τα βαρελότα να βρει πληροφορίες για αυτά, καθώς και άτομα να συζητήσει για αυτά.
 
δεν ζηλευω τιποτα

πιστευω οτι τα σημερινα παιδια θα μπορουσαν να ζηλευουν τις δικες μας εποχες

πολυ καλυτερα κομιξ,κινουμενα σχεδια και παιχνιδια
 
imperium είπε:
δεν ζηλευω τιποτα πιστευω οτι τα σημερινα παιδια θα μπορουσαν να ζηλευουν τις δικες μας εποχες

πολυ καλυτερα κομιξ,κινουμενα σχεδια και παιχνιδια
Συμφωνω! :thumbup:
 
EDITED:Το μετανιωσα. Ας μην βαρυνω το κλιμα
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ειδικά στο θέμα video games τα σημερινά παιδία θα έπρεπε να ζηλευούν την δική μας γενιά που έζησε την εποχή των arcades κι όχι όπως σήμερα που αποβλακώνονται στα MMORPG και στα FPS στα net cafes.
 
Εδώ στην Αγγλία μια χαρά arcades έχουμε και οι πιο πολλοί παίζουν κονσόλες. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχει πια arcade centre ούτε για δείγμα... ενώ οι κονσόλες είναι στον πάτο των πωλήσεων.
 
Λυπάμαι και εγώ τα σημερινά παιδιά, που δεν έχουν κάτσει ποτέ να φάνε στις 2 το μεσημέρι όλοι μαζί στο τραπέζι, με την οικογένειά τους, απόρροια των διαφορετικών ωρών απασχόλησης των γονιών...

Τα λυπάμαι, γιατί αν περάσεις από δημοτικό σχολείο σε ώρα διαλείμματος και στήσεις αυτί, θα ακούσεις πράγματα που δεν τα έλεγες ούτε στα 18 σου...

Τα λυπάμαι και εγώ για τα κινητά από τα 7-8 χρόνια...

Τα λυπάμαι για την προτίμηση που δείχνουν στον ψηφιακό κόσμο και όχι στον πραγματικό...

Να συνεχίσω;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ίσως να είναι και περισσότερα αυτά που :( ΔΕΝ :( ζηλεύω όσο το σκέφτομαι ( Και πραγματικά λυπάμαι που το λέω αυτό....!!!! ) και διαβάζω και από πάνω και τον DINO :p :p :p .....
 
Πίσω
Μπλουζα