Τι θα γινόμουν όταν θα... μεγάλωνα

Το μόνο επάγγελμα που θα μπορείς ακόμα να ασκείς σε 400 χρόνια είναι "διδακτικό υλικό για φοιτητές Ιατρικής ή Ιστορικού-Αρχαιολογικού". :diablotin:

...και εκεί δεν σε πληρώνουν οπότε άστο...
 
Ε νομίζω ότι στα 36 μου είναι νωρίς να αποφασίσω!!!! Ας ενηλικιωθώ πρώτα και βλέπουμαι.
 
Αρχικά, ήθελα να γίνω αρχαιολόγος, εμπενόμενη από τις ανακαλύψεις του Έβανς και του Σλήμαν, για τις οποίες μας μιλούσαν στο σχολείο.

Μετά, ήθελα να γίνω σκιτσογράφος και μουσικός.

Τελικά έγινα μουσικός και είμαι εξαιρετικά ευτυχής γι'αυτό!
 
Κι εγώ μια απο τα ίδια, δεν πρωτοτύπησα πουθενά. Δασκάλα, Αστροναύτης, Αρχαιολόγος, Γιατρός, Βιολόγος. Μέχρι που ανακάλυψα τους Η/Υ και αποφάσισα τί ήθελα να γίνω.
 
Τί ήθελα να γίνω όταν θα μεγαλώσω....

Πόσες φορές δεν σας ρώτησαν τι θα θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε όταν είσασταν μικροί, και πόσες άλλες φορές δεν αλλάξατε γνώμη. :p

Στην αρχή πάντα επιρρεάζομενοι από τους γονείς μας καταλήγαμε να επιλέγουμε το επαγγελμα που ήθελαν αυτοί στα παιδικά τους χρόνια. Καθώς μεγαλώναμε αρχίζαμε να επιλέγουμε τα επαγγέλματα των ηρώων της παιδικής μας ηλικίας τα κοριτσάκια συνήθως λόγω Κάντυς θέλανε να γίνουν νοσοκόμες, νηπιαγωγοί... και τα αγοράκια στρατιωτικοί, πιλότοι και τα συναφή... #)

Άλλα τελικά τι θέλαμε εμείς να γίνουμε και τι τελικά γίναμε...:what:

Εγώ όπως όλα τα άλλα κοριτσάκια της ηλικίας ήθελα να γίνω νοσοκόμα όμως όταν πήγα στο γυμνάσιο είχαν πάρει τα μυαλά μου αέρα και ήθελα να γίνω αεροσυνοδός αλλά ελα που δεν στρωνόμουν να μάθω καμμιά γλώσσα παραπάνω.

Τελικά στο Λύκειο εντυπωσιάστηκα με τον τομέα της Επικοινωνίας ήταν και η μόδα τότε ....άλλα αν και σπούδασα συναφές αντικείμενο ποτέ δεν το ακολούθησα...

Τι να πω ελλειπής επαγγελματικός προσανατολισμός.... ποιος ξέρει.... πάντως ανακάλυψα άλλο να σπουδάζεις κάτι και άλλο να εργάζεσαι πάνω στο αντικείμενο αυτό.... Άλλωστε ότι λάμπει δεν είναι χρυσός...... ;)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Καμπιούλα μου εσύ μπορείς να το μεταφέρεις έτσι δεν είναι....
 
ναι οκ θα το μεταφερω
 
Στη ΣΤ' του δημοτικού μας έβαλε η δασκάλα να γράψουμε μία έκθεση "Τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω" κι εγώ ο φωστήρας τι έγραψα; Οτι θέλω να γίνω συγγραφέας! Κάτι το ότι έγραφα καλές εκθέσεις από τότε, κάτι το ότι η φαντασία μου οργίαζε, η δασκάλα μου ήταν πολύ ενθαρρυντική! Με έβαζε να διαβάζω τις εκθέσεις μου δυνατά στην τάξη και μια φορά με έβαλε να λάβω μέρος σε ένα μαθητικό διαγωνισμο (περιττό να πω ότι πάτωσα, με είχαν πιέσει να γράψω κάτι αλλά εγώ έγραφα μόνο όποτε μου ερχόταν, οπότε όταν με πίεσαν οι γονείς και οι δασκάλα μου βγήκε όλη η αντίδραση με απότέλεσμα το "αριστούργημά" μου να βγει πατάτα! Φυσικά το ήξερα, αλλά τι να έκανα!; ) Για να πω την αλήθεια, αυτό μάλλον μου έμεινε απωθημένο, που ελπίζω κάποτε να πραγματοποιήσω... Έστω για τη δική μου ικανοποίηση... #)

Άλλα επαγγέλματα που διάλεξα κατά καιρούς ήταν να γίνω κομμώτρια (oh yeah! :p ), μετά αεροσυνοδός, μετά δικηγόρος, μετά δημοσιογράφος (αυτά μέχρι το γυμνασιο...) Στο λύκειο αποφάσισα ότι θα ασχοληθώ με αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο, την Ιστορία, τελειωσα Ιστορικό-Αρχαιολογικό και πασχίζω να ασχοληθώ και επαγγελματικά με αυτό! :xm:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν και κορίτσι είχα πάντα την μανία του κατσαβιδιού. Ήθελα πάντα να βλέπω πως δουλεύει κάτι και ακόμα και τώρα σε κάθε επίσκεψη τεχνικού κάθομαι από πάνω του σαν τον χάρο. Σκεφτόμουν τριών χρονών πως θα γινόμουν μηχανικός αυτοκινήτων όταν θα μεγάλωνα. Μετά στα 14 ήθελα να γίνω ψυχολόγος. Τελικά κατέληξα να γίνω φωτογράφος.
 
Εγω ηθελα να γινω Αστροναυτης και Εφοπλιστης :D , τελικα πιστεψα οτι δεν προκειται να γινω τιποτα απο τα δυο παραπανω και ειπα να γινω κατι πιο απλο, ταξιτζης και πολυ πιο μετα......Χακερ (αφου ειχα δει την κλασσικη ταινια Hacker με την τζολι).

Βεβαια δεν εγινα τιποτα απο ολα αυτα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ μικρός ήθελα να γίνω νταλικέρης γιατι ειχα ενα κοληματακι με τα american trucks!!!! Μετά ήθελα να γίνω σκηνοθέτης για να κάνω ταινιάρες...μετά ηθελα να γινω ροκ σταρ, τελικα κατεληξα να δουλευω στο τομεα της επικοινωνίας κατα τύχη και μετα απο πολλες διαβολικες συμπτώσεις. Ακομα όμως με τρώει το καλλιτεχνικό...με αποτελεσμα να γραφω κανενα σεναριακι τα οποια βεβαια παραμενουν στα αδυτα του σκλήρου δισκου σταμπαρισμενα ως hidden.

δεν βαριεσαι...καλα ειναι οπως βγηκε η φαση. αλλα δεν μπορω ρε γαμωτο με τρωει! Ωστοσο αν δεν γινει ποτε τιποτα για να εκδικηθω την ανθρωποτητα θα γραψω σεναριο για το ρετιρε νο2.

:) :) :)
 
Oταν ημουν μικρος γινονταν πολλες οικοδομες. Ο σωρος με την αμμο το χαλικι και τον ασβεστη στην γειτονια μου ηταν μονιμα παρον. Ο κυρ Αντωνης ο μαντρας ερχοταν με την μπουλντοζα του και εχω παθαινα πλακα. Με επαιρνε και με εβαζε διπλα του στην θεση ή μερικες φορες και μεσα στην κουταλα και εχω αισθανομουν βασιλιας. Οταν ημουν μικρος ηθελα να γινω ''μποντοζεης'', ναι καλα διαβασατε μπολντοζιερης. Ειχα ψυχωση με τις μπουλντοζες και ειχα οτι παιχνιδι σχετικο επαιζε. Ο παππους μου προσπαθουσε εις ματην να μου εισαγει την ιδεα της ιατρικης στο μυαλο.

Αργοτερα τα πραγματα πηραν καλλιτεχνικη τροπη. Ημουν το παιδακι που ζωγραφιζε καλυτερα απο τα αλλα στην ταξη και τα καταφερνα υπερβολικα καλα με πηλους και πλαστελινες. Ετσι ηθελα να γινω γλυπτης και ζωγραφος. Στο λυκειο σταθμισα τα πραγματα και αποφασισα να γινω γραφιστας οπως και εγινε.
 
Εγώ όταν ήμουν μικρότερη ήθελα να γίνω dj και με ρωτούσαν οι δικοί μου "για χόμπυ ε??" κι εγώ έλεγα "όχι, για επάγγελμα". Μετά ήθελα να γίνω κτηνίατρος αλλά ανακάλυψα οτι για να γίνει αυτό πρέπει να πάς 2η δέσμη κάτι που απαιτούσε το διάβασμα της αρκούδας δεδομένου οτι ήθελα να δηλώσω αυτήν την σχολή ΜΟΝΟ. Τελικά έγινα διαιτολόγος , όσο αφορά την μουσική εργάστηκα ως freestyle χορέυτρια αλλά ακόμη δεν έχω βγάλει το απωθημένο μου κι αν μπορούσα θα δουλευα ακόμη, τρέχω στα πάρτυ για να ακούσω όοοοολους τους djs μέχρι να ξημερώσει και φυσικά αγαπάω πάρα πολύ τα ζώα και δεν μπορώ χωρίς αυτά. Όλα καλά δηλαδή, να βρίσκαμε και καμιά δουλειά της προκοπής καλό θα ήταν. Τώρα που μεγάλωσα, θελω να γίνω εισοδηματίας.
 
Oταν ήμουν πολύ μικρός, επηρεασμένος από τη τότε σειρά "Μάχη" ήθελα να γίνω Γερμανός (!!!) όταν μεγαλώσω (σε συμπάθεια των Γερμανών μάλλον που σκοτώνονταν στη σειρά)...Αφού ξεπέρασα το σόκ ότι Γερμανός γεννιέσαι, δε γίνεσαι ήθελα να γίνω πυροσβέστης (πάλι επηρεασμένος από τηλεοπτική σειρά) και λίγο μετά άλλαξα σε σκουπιδιάρης, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για το μέλλον μου!!!!

Πολύ γέλιο!
 
Snoopitsa είπε:
Τώρα που μεγάλωσα, θελω να γίνω εισοδηματίας.
Μακράν το καλύτερο επάγγελμα. Κάθεσαι όλη μέρα και λιώνεις στα παιχνίδια ή κάνεις αυτό που θες ενώ πέφτει το ρευστό.

Είσαι σε καλό δρόμο!!!!!!!!!!!! :) :)
 
yrig είπε:
Oταν ήμουν πολύ μικρός, επηρεασμένος από τη τότε σειρά "Μάχη" ήθελα να γίνω Γερμανός (!!!) όταν μεγαλώσω (σε συμπάθεια των Γερμανών μάλλον που σκοτώνονταν στη σειρά)...Αφού ξεπέρασα το σόκ ότι Γερμανός γεννιέσαι, δε γίνεσαι ήθελα να γίνω πυροσβέστης (πάλι επηρεασμένος από τηλεοπτική σειρά) και λίγο μετά άλλαξα σε σκουπιδιάρης, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για το μέλλον μου!!!! Πολύ γέλιο!
Αυτό, σε ποιά σειρά ήταν ; :D
 
Απο μικρος ηθελα να γινω τεχνικός υπολογιστών, δυστυχώς τα καταφερα.

Τωρα θελω να γινω κηπουρος.
 
gtsamour είπε:
Στις αρχές του δημοτικού μου είχαν πάρει ένα σετ Χημείας με πειράματα και από τότε έλεγα ότι θέλω να γίνω χημικός.Τελικά έγινα χημικός :D
Οπότε να προσέχουμε τι δώρα θα παίρνουμε στα παιδιά μας, γιατί από ό,τι φαίνεται είναι καθοριστικά για το μέλλον τους! :D
 
gtsamour είπε:
Στις αρχές του δημοτικού μου είχαν πάρει ένα σετ Χημείας με πειράματα και από τότε έλεγα ότι θέλω να γίνω χημικός.Τελικά έγινα χημικός :D
Οπότε να προσέχουμε τι δώρα θα παίρνουμε στα παιδιά μας, γιατί από ό,τι φαίνεται είναι καθοριστικά για το μέλλον τους! :D

Kambia είπε:
Κατέληξα συντηρητρια αρχαιοτητων και εργων τεχνης :D

Wally είπε:
Παντως απο το πολυ retro μπορει να χρειαστει να μου τραβηξεις καμια συντηρηση Kambia :)
Τελικα εδω μεσα οι συντηρητες και οι γιατροι θα κανουν χρυσες δουλειες!! :D

Εμενα δυστυχως (ή ευτυχως) με προδιδει η μνημη μου και δε θυμαμαι τι αλλο ηθελα να κανω, εκτος απο το να κερδισω ενα καλο 13αρι στο ΠΡΟΠΟ (αλλο μεγαλο ρετρο θεμα), μετα το ΛΟΤΤΟ, τα οποια ομως επαιζα παντα "δοκιμαστικα", δηλαδη τα συμπληρωνα, δεν τα κατεθετα, και μετα εκανα στατιστικη.

Τελικα δεν κερδισα ποτέ και τιποτα, αλλα με αυτο τον τροπο εμαθα στατιστικη... Καπου χρειαστηκε κι αυτο. Μαθε τεχνη κι αστηνε, που λεει και ο λαος μας.

Το τι ηθελα ξεκαθαρισε μαλλον κοντα στην ενηλικιωση, οποτε δεν πιανεται για παιδικο ονειρο...
 
Πίσω
Μπλουζα