Φωτογραφίες από το αρχείο της ΕΡΤ

Η τελευταία φωτογραφία είναι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Δεσπόζει το πανύψηλο χάλκινο άγαλμα του ολύμπιου θεού, που ακόμα οι γνώμες διίστανται για το αν είναι ο Δίας έτοιμος να εκτοξεύσει κεραυνό, ή ο Ποσειδώνας την τρίαινά του!
 
Και πιο πίσω το όχι τόσο πανύψηλο χάλκινο άγαλμα του εφήβου των Αντικυθήρων που ακόμη οι γνώμες διίστανται για το αν είναι ο Πάρις έτοιμος να δώσει το μήλο ή ο Περσέας με τη Μέδουσά του (συγγνώμην, Νιόβη, για την αντιγραφή του στυλ, αλλά σου θυμίζω ότι "Η μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας").

Κι αυτοί οι αρχαίοι, δεν μπορούσαν να βάλουν μια λεζαντούλα στα αγάλματα, δίκην τατουάζ, να ξέρουμε τι βλέπουμε? Πώς το κάνανε οι αγγειογράφοι που συχνά βάζανε ονόματα και άλλες λεπτομέρειες γα να καταλάβουμε τι ζωγραφίσανε? Ας πούμε στο γνωστό αγγείο που δείχνει τον Αχιλλέα με το ξαδερφάκι του τον Αίαντα να παίζουνε μπαρμπούτι ξέρουμε μέχρι και τι ζαριά έφερε ο Αχιλλέας ("Τεσσάρες" λέει στο περίπου μια γραμμή που βγαίνει από το στόμα του, διότι ημίθεος άνθρωπος δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει εκφράσεις του χύδην όχλου και να αναφωνήσει "Ντόρτια!")
 
Γιατί είναι τόσο σκυθρωποί οι Άγιοι Πατέρες? Βλέπω δεκάδες αλλά ούτε ένα χαμογελάκι, με πιθανή εξαίρεση την τέταρτη φωτό του πρώτου αρχιερατικού ποστ, όπου το χαμόγελο - αν υπάρχει - το κρύβει η γενειάδα αλλά τα μάτια χαμογελούν. Και καλά, ο Σμύρνης Χρυσόστομος είχε τα χίλια δίκια να μη χαμογελάει, αλλά οι περισσότερες φωτό είναι απλώς αναμνηστικές. Θα παθαίνανε τίποτε να είναι λιγότερο μουρτζούφληδες?

Αν και γενικά υστερούν από χαμόγελο οι παλιές φωτό. Ίσως το τράβηγμα μιας φωτογραφίας να ήταν πολύ σπάνιο και σοβαρό γεγονός οπότε και οι φάτσες των εικονιζομένων έπρεπε να δείχνουν την προσήκουσα σοβαρότητα. Εδώ ειν' φωτογράφηση, δεν είναι παίξε γέλασε.
 
Είχα μια αγαπημένη αρχαία θεία (περίπου συνομήλικη με το Ωρολόγιον Ανδρονίκου του Κυρρήστου :) και προ πολλού μακαρίτισσα) που έμενε ακριβώς από πίσω  (Θρασυβούλου, ανεβαίναμε το δρομάκι που φαίνεται αριστερά και στρίβαμε δεξιά στο πρώτο στενό), και από παιδάκι τοσοδά θυμάμαι που την επισκεπτόμαστε κάθε φορά που ήμασταν Αθήνα. Έχω συνδέσει τους Αέρηδες με τη θεία... όποτε βλέπω φωτογραφία του κτηρίου μου έρχεται κι εκείνη στο μυαλό.
 
2: Η Καπνικαρέα.

4: Συσσίτιο, μάλλον το διάστημα του μεσοπολέμου.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα