Amiga VS 16 Bit Κονσόλες

@ Leon

καταλαβαίνω τι προσπαθείς να πεις αλλά έχω την εντύπωση ότι γενικεύεις πολύ. Λες ότι στις κονσόλες δεν βρίσκεις πρωτότυπα παιχνίδια και βάζεις το Metroid στην λίστα των platform ως άλλο ένα platform.

Εμ, δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Imgema είπε:
@ Leon
καταλαβαίνω τι προσπαθείς να πεις αλλά έχω την εντύπωση ότι γενικεύεις πολύ. Λες ότι στις κονσόλες δεν βρίσκεις πρωτότυπα παιχνίδια και βάζεις το Metroid στην λίστα των platform ως άλλο ένα platform.

Εμ, δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως.
Έχει πλατφόρμες; Έχει jump button; Platform game είναι απλά έχει πιο πολύ ψάξιμο. Και φυσικά τιμούμε το Metroid και το Super Metroid είναι άριστη συνέχεια, αλλά είναι αυτό...συνέχεια. Φοβερό παιχνίδι αλλά δεν είναι πρωτότυπο. Στις 16 bit κονσόλες βλέπεις φοβερή ποιότητα (σε συγκεκριμένα είδη πάντα) αλλά σπάνια βρίσκεις πρωτοτυπία. Δηλαδή ότι συμβαίνει και τώρα στους λεγόμενους AAA τίτλους όπου σπαταλιούνται εκατομμύρια δολάρια για την παραγωγή τους άρα δεν παίρνεις ρίσκα. Ε οκ πολύ καλοφτιαγμένα με ραφιναρισμένα γραφικά και gameplay αλλά αυτή η πλευρά του gaming με αφήνει κάπως αδιάφορο.
 
Leon είπε:
Έχει πλατφόρμες; Έχει jump button; Platform game είναι απλά έχει πιο πολύ ψάξιμο. Και φυσικά τιμούμε το Metroid και το Super Metroid είναι άριστη συνέχεια, αλλά είναι αυτό...συνέχεια. Φοβερό παιχνίδι αλλά δεν είναι πρωτότυπο.
Με συγχωρείς αλλά εδώ είσαι λάθος. Δεν ξέρω πόσο ή αν το έχεις παίξει αλλά δεν έχει καμία σχέση με άλλα platform παιχνίδια. Και έχει διαφορές με το original Metroid. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και σήμερα προσπαθούν να το αντιγράψουν (Metroidvanias, Shadow Complex) αφού έχει φτιάξει ουσιαστικά δικό του genre. Ουτε στα platform το βάζεις, ούτε στα run and gun ούτε στα adventures. Είναι απλά Metroid.


Στις 16 bit κονσόλες βλέπεις φοβερή ποιότητα (σε συγκεκριμένα είδη πάντα) αλλά σπάνια βρίσκεις πρωτοτυπία. Δηλαδή ότι συμβαίνει και τώρα στους λεγόμενους AAA τίτλους όπου σπαταλιούνται εκατομμύρια δολάρια για την παραγωγή τους άρα δεν παίρνεις ρίσκα. Ε οκ πολύ καλοφτιαγμένα με ραφιναρισμένα γραφικά και gameplay αλλά αυτή η πλευρά του gaming με αφήνει κάπως αδιάφορο.
Μιας και μιλαμε για πρωτοτυπία, όταν το SNES κυκλοφόρησε υπήρχαν στην αρχή κιόλας δύο μοναδικά παιχνίδια που έκαναν use το mode 7, το F-Zero (πόσα futuristic/anti gravity racing υπήρχαν?) και το Pilotwings (μοναδικό παιχνίδι, όχι απλά πρωτότυπο).

Δηλαδή δύο από τα 3-4 παιχνίδια στην αρχή της ζωής της κονσόλας ήταν πρωτότυπα. Και λίγο πιο μετά ήρθε και το Actraiser. Μήπως και το Mario Kart δεν ήταν πρωτότυπο? Που δημιούργησε δικό του genre? Θα μπορούσα να φτιάξω ολόκληρη λίστα με πρωτότυπα παιχνίδια στο SNES...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το Super Metroid είναι πάρα πολύ καλό παιχνίδι και από τα καλύτερα του SNES αλλά όχι πρωτότυπο (λογικό αφού είναι sequel). Το Metroid ήταν πρωτότυπο, το super όχι.

Το F-Zero τί το ακριβώς πρωτότυπο έχει; Επειδή χρησιμοποιεί mode 7; Ε και; To Powerdrome που βγήκε το '88 ναι είναι πρωτότυπο. Sci-Fi racer με πολύγωνα πολύ πριν το Wipeout. Mario Kart και Actraiser ναι είναι πρωτότυπα και μπορώ να σου πω και άλλα σε καμία περίπτωση δεν φτάνει την πρωτοτυπία των 16 bit home (ναι βάζω και τον ST μέσα :) ).
 
Leon είπε:
Το Super Metroid είναι πάρα πολύ καλό παιχνίδι και από τα καλύτερα του SNES αλλά όχι πρωτότυπο (λογικό αφού είναι sequel). Το Metroid ήταν πρωτότυπο, το super όχι.
Είχε αρκετές διαφορές από το original Metroid κατά την άποψή μου αλλά ok δεν θα το εμβαθύνω. Το θέμα είναι ότι δεν υπήρχαν πολλά παιχνίδια σαν αυτό γενικά οπότε στην βιβλιοθήκη του SNES το λες πρωτότυπο. Σίγουρα δεν το βάζεις στο ίδιο σακί με τα υπόλοιπα platforms.

Το F-Zero τί το ακριβώς πρωτότυπο έχει; Επειδή χρησιμοποιεί mode 7; Ε και; To Powerdrome που βγήκε το '88 ναι είναι πρωτότυπο. Sci-Fi racer με πολύγωνα πολύ πριν το Wipeout. Mario Kart και Actraiser ναι είναι πρωτότυπα και μπορώ να σου πω και άλλα σε καμία περίπτωση δεν φτάνει την πρωτοτυπία των 16 bit home (ναι βάζω και τον ST μέσα :) ).
Δεν είπα ότι το F-Zero ήταν το μοναδικό futuristic racing, είπα ότι δεν υπήρχαν πολλά και το mode 7 μαζί με τα physics που είχε το έκαναν να ξεχωρίζει. Αλλά ok ας πούμε ότι δεν ήταν το πρώτο στο είδος του, Και τι με αυτό? Η Amiga όπως είπες, βγήκε το 85. Το SNES το 90. Λογικό δεν είναι σε ένα πιο παλιό σύστημα να προλάβουν να βγουν πρώτα κάποια παιχνίδια και να είναι πρωτότυπα? Παρόλα αυτά, στο SNES ειδικά, υπήρχαν πολλά πρωτότυπα παιχνίδια, παρόλο που βγήκε αργά. Εγώ δεν είπα ότι έχει πιο πολλά από την Amiga ή τα Home. Απλά διαφώνησα στο απόλυτο σχόλιό σου, ότι δεν υπάρχουν πρωτότυπα παιχνίδια.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ναι οκ λάθος διατύπωση. Φυσικά και υπάρχει πρωτοτυπία και στις 16 bit κονσόλες αλλά σε σαφώς μικρότερο βαθμό. Κυρίως βλέπουμε καλύτερες εκδόσεις των 8 bit console games ή μεταφορές/παρόμοια παιχνίδια από τα 16 bit coin-ops του δεύτερου μισού της δεκαετίας του '80-αρχών '90. Α ναι...και πολύ πλατφόρμα! :p

Οι 16 bit home είχαν το προβάδισα πρωτοτυπίας για πολλούς λόγους. Βγήκαν πιο πριν όπως ανέφερες. Είχαν mouse/keyboard που επιτρέπει περισσότερα είδη παιχνιδιών. Είχαν λιγότερο ρίσκο οπότε υπήρχε περισσότερος πειραματισμός. Υπήρχε ακόμα η εποχή του bedroom coder και η τρέλα που εμπεριέχει. Πολλά παιχνίδια θα τα λέγαμε σήμερα indie. Αυτό δεν υπήρχε στις 16 bit κονσόλες όπου τα πράγματα ήταν πολύ πιο επαγγελματικά. Στην Amiga μπορούσε ο καθένας να μάθει προγραμματισμό και να αναπτύξει ένα παιχνίδι κάτι που φυσικά δεν γίνεται στις κονσόλες που παίρνουν development kits μόνο πολύ συγκεκριμένοι developers.
 
Κοίτα η κάθε πλατφόρμα είχε τα genre της ας πούμε. Στα SNES/MD υπήρχαν όντως περισσότερα platforms από ότι έπρεπε. Εμενα προσωπικά μου άρεσαν τα platforms οπότε δεν είχα πρόβλημα με αυτό. Ετσι κι αλλιώς δεν τα έπαιζα όλα, διάλεγα τα καλύτερα και τέλος. Στο Neo-Geo ας πούμε υπήρχαν πολλά fighting. Στα PC την εποχή εκείνη υπήρχαν ελάχιστα platforms και υπερβολικά πολλά adventures, ένα genre το οποίο εμένα ποτέ δεν μου άρεσε.

Στα home υπήρχε μια καλύτερη ισορροπία όμως αν σου άρεσαν πχ τα platforms ή τα fighting, στις κονσόλες έβρισκες τα καλύτερα, αν σου άρεσαν τα adventures, τα sims ή τα war games τότε ήσουν καλύτερα αν είχες ένα PC με VGA. Αλλά όλα αυτά από το 89-90 και μετά βέβαια. Ειδικά τα PC πριν από την VGA εποχή δεν λέγανε και πολλά.
 
Μέχρι '89-90 οι 16 bit home έχουν το προβάδισμα σε όλα. Από εκεί και πέρα έχουμε την άνοδο των PC στα γνωστά είδη του PC (strategy, adventures, RPGs, simulations) αλλά και στα νέα 3D games που εκμεταλλεύονται την υπεροχή του PC σε υπολογιστική ισχύ. Από την άλλη οι κονσόλες επειδή είναι φτιαγμένες με τη λογική των 2D scrolling games υπερέχουν στα action genres (platformers, shoot 'em ups. fighting games, κτλ).

Πάντως ακόμα και τότε που η Amiga δείχνει πια γερασμένη και έχει μείνει πίσω τεχνολογικά αν και δεν μπορεί να συγκριθεί με PC και κονσόλες ούτε σε hardware, ούτε σε ποιότητα παιχνιδιών (στα καθιερωμένα genres με τα οποία ασχολούνται οι Ιάπωνες και Αμερικάνοι κολοσσοί), ούτε αντέχει στη σύγκριση αν πάρεις ένα console ή PC game με την μεταφορά του στην Amiga, παραμένει δυνατή λόγω πρωτοτυπίας και διαφορετικότητας.

Συνολικά αν δούμε την βιβλιοθήκη της Amiga θα δούμε μια πολύ ισορροπημένη αναλογία των genres που ικανοποιούν όλα τα γούστα (κάτι που δεν συνέβαινε στις κονσόλες αλλά ούτε και στα PC της εποχής), πάρα πολλές "πρωτιές", πάρα πολλά πρωτότυπα παιχνίδια και όλα σε ένα πολύ ικανοποιητικό βαθμό από τεχνικής άποψης που στέκονται μια χαρά ακόμα και σήμερα.

Και όλα αυτά από ένα σύστημα με ελάχιστες πωλήσεις σε σύγκριση με τις 16 bit κονσόλες οι οποίες έγιναν σχεδόν αποκλειστικά στην Ευρώπη. Ένα σύστημα με το οποίο δεν ασχολήθηκαν οι Αμερικάνοι και Ιάπωνες publishers, που βγήκε πολύ πριν τις 16 bit κονσόλες, που έχει μια τόσο πλούσια και ποιοτική βιβλιοθήκη και αν και χάνει στα σημεία "τεχνικά¨από αυτές, στέκεται μια χαρά και δεν δείχνει παλαιολιθικό, ε τι να πω...Δεν είναι τυχαίο που έχει τόσο φανατικό κοινό ακόμα και τώρα. :)
 
Δεν μπορώ παρα να συμφωνήσω σε όλα. Εξάλλου, αν διαβάσεις όλα τα προηγούμενα posts , και όσα ξέμειναν στο Snes VS MD thread, (λίγο δύσκολο το ξέρω :) ) θα δείς οτι λέμε τα ίδια πράγματα. Ειδικά στο κομμάτι της βιβλιοθήκης παιχνιδιών, δεν θα κουραστώ ποτέ να λέω οτι δεν υπάρχει απολύτως κανένα σύστημα της εποχής της που να συγκρίνεται με την Amiga, έστω και στο ελάχιστο. Συμπεριλαμβάνοντας και τα εξαιρετικά homebrews/indie (PD απλώς τα λέγαμε τότε) παιχνίδια, η ποσότητα εκτοξεύεται σε πολύ δυσθεώρητα ύψη, ενώ για να προλάβω τα "κακά" σχόλια, φυσικά υπήρχαν πατάτες PD games, υπήρχαν όμως και άλλα τόσα που άφησαν εποχή, και αποτέλεσαν τις πρώτες προσπάθειες μετέπειτα ταλαντούχων και επιτυχημένων studios.

Η Amiga ήταν στο επικεντρο του ενδιαφέροντος των ευρωπαίων προγραμματιστών τότε, και ήταν λογικό αφού οι Αμερικανοί και Ιάπωνες δεν γνώριζαν καν τι πάει να πεί Amiga, έτσι στην χρυσή εποχή του ευρωπαικού home computing, ας θεωρήσουμε αυτό το διάστημα απο το 1987 μέχρι το 1992, όλοι οι ταλαντούχοι Σκανδιναβοί, Άγγλοι και Γερμανοί προγραμματιστές, "βομβάρδιζαν" με demos, PD και full retail games την αγορά της Amiga και του ST. Aν δεν υπήρχαν αυτά τα δύο μηχανήματα, δεν ξέρω κατα πόσο θα είχει εξελιχθεί το "ευρωπαικό" gaming, που ακόμη και σήμερα διατηρεί περίφημα studios με τεράστια franchises ( Travellers Tales, Ubisoft, Codemasters, Team 17, Psygnosis-Studio Liverpool -RIP-, κοκ). Αν διαβάσει κανείς τις ιστορίες τους, θα βρεί και μια Amiga και έναν ST μέσα στον πυρήνα τους, ενώ πολύ αργότερα κάποια κονσόλα, και αυτές, τις ανέθεταν σε τρίτους για ports. Ήταν άλλες εποχές, άλλη αισθητική και υπήρχε διαφορετικός αέρας στις παραγωγές. Ευρωπαικός αέρας, που καλός η κακώς, δεν καθόταν και πολύ καλά στους χαρτογιακάδες της Sega και της Nintendo - όχι τις περισσότερες φορές τελοσπάντων. Και αυτός είναι άλλος ένας λόγος που η "ανοιχτή" πλατφόρμα της Amiga για μένα ήταν ανώτερη. Απλά, δεν υπήρχαν χαρτογιακάδες που θα "έκοβαν" ας πούμε το Wizball επειδή είναι καμμένο παιχνίδι και δεν έχει target group !
 
Εντάξει τώρα το θέμα με τους "χαρτογιακάδες" και τα target groups δεν ήταν τόσο έντονο τότε σε σχέση με σήμερα. Μια χαρά ότι παιχνίδια θέλανε βγάζανε. Εξάλλου το μόνο "target group" τότε ήταν οι gamers. Δεν ήταν ακόμα το gaming τόσο mainstream...

Η διαφορά ήταν ότι οι κασέτες ήταν ακριβές στην παραγωγή και έπρεπε να πουλήσουν ενώ στην περίπτωση της Nintendo υπήρχε και η λογοκρισία, αν και αργότερα χαλάρωσε κάπως μετά από την νίλα που έφαγε με το Mortal Kombat. Θες "καμένα" παιχνίδια στις κονσόλες? Παίξε Zombies Ate My Neighbors, ToeJam and Earl, Earthbound, Uniracers, SOS (όλο το παιχνίδι λαμβάνει μέρος σε ένα πλοίο που βυθίζεται) είναι μερικά που θυμάμαι. Πρωτότυπα, περίεργα και χωρίς να βασίζονται σε κάποια target groups.

Στην τελική ωραία και καλά τα "indie" αλλά πρέπει να σκάψεις βαθειά στα σκουπίδια για να βρεις κάτι που αξίζει να ξοδέψεις τον χρόνο σου. Κάτι που γίνεται και σήμερα φυσικά. Οχι, ευχαριστώ, προτιμώ να πάρω ένα παιχνίδι προσεγμένο και "επαγγελματικό", με διάρκεια, που θα με εντυπωσιάσει. Εξάλλου δεν τα παίρναμε τσάμπα τα παιχνίδια στις κονσόλες, τα αγοράζαμε.
 
To θέμα της αγοράς το έχουμε ξαναθίξει. Λογικό είναι να θέλεις κάτι που να ανταποκρίνεται στα λεφτά που έδωσες. Τα PD στην Amiga ήταν τσάμπα, η shareware, η beerware (!), οπότε ακόμη και legit χρήστης/gamer να ήσουν δεν σου στοίχιζε. Και δεν ψάχναμε και πολύ, τα βρίσκαμε μπροστά μας, μια στοίβα δισκέτες απο τις 10 διαλέγαμε να κρατήσουμε 4-5 τις άλλες τις σβήναμε κοκ. Σήμερα για να την ψάξεις, εννοείται δεν γίνεται, θα πρέπει να αφιερώσεις μια ζωή, η τουλάχιστον όλο τον χρόνο που διαθέτεις για gaming, και αυτό δεν γίνεται (δηλ. με εμένα γίνεται, ακόμη τα ψάχνω, αλλα αποτελώ εξαίρεση και το γνωρίζω).

Σχετικά με τους χαρτογιακάδες εξακολουθώ να υποστηρίζω αυτό που έγραψα προηγουμένως, ακόμη και τα παιχνίδια που ανέφερες, μπορεί να ήταν "περίεργα" για τα δεδομένα τον κονσολών της εποχής, αλλα αν δείς τα περίεργα στην βιβλιοθήκη της Amiga μάλλον δεν έχεις δεί τίποτα - απολύτως ! Aπο ενήλικα "πονηρά" παιχνίδια, μέχρι απίστευτης πολυπλοκότητας υβρίδια, στην Amiga έβλεπες παιχνίδια που πολύ απλά δεν θα έβλεπες πουθενά αλλού. Βρες μου κάτι αντίστοιχο με το Monty Pythons Flying Circus, Archipelagos, Extase, Nebulus, Bomb'X, Mindwalker, Revenge of the mutant camel, Captain Blood μέχρι και Bridge με την φωτογραφία του Ομάρ Σαρίφ !!! Ο πλούτος ιδεών και τίτλων είναι απλά ασύγκριτος, οι εμπειρίες αμέτρητες. Ακόμα και σήμερα γίνονται threads σε Amiga forums, και φανατικοί αμιγκάδες κουφαίνονται με παιχνίδια που για πρώτη φορά άκουσαν, μετα απο 20 χρόνια. Μονάχα σήμερα με την άνθιση του indie μπορεί να πετύχεις αντίστοιχα παιχνίδια στο PSN/Steam και Xbox Live, παιχνίδια που πλέον γίνονται κανονικά review στο gamespot, τα είχαμε παίξει (έστω τους πρωτόλιους προγόνους των) πριν απο κάμποσα χρόνια στην Amiga.
 
Οι καταχωρησεις που θελω να απαντησω ειναι παρα πολλες, οποτε για να μην γινει περιπλοκη η συζητηση, απανταω σε διαφορετικες παραγραφους σε οτι θελω θα θιξω.

Καταρχας η amiga εχει (κατα πολυ) περισσοτερα παιχνιδια platforms. Απλα τυχαινει αυτα να ειναι (επισης κατα πολυ) υποδιεστερα τοσο του 16bit ανταγωνισμου, οσο και των 8bit. Συγνωμη, αλλα ειλικρινα δεν μπορω να θεσω δεκαδες, αν οχι εκατονταδες επιχειρηματα γιατι τιτλοι οπως το superfrog και το fire+ice ειναι ασκοπο να συγκριθουν με τα Μεγα-Θηρια των Snes / Mega Drive. Δεν μιλαω για γουστο αλλα για αντικειμενικη ανωτεροτητα και ποιοτητα.

Η Amiga οντως ειχε "all around" τιτλους, ικανοποιοντας εμεσα σχεδον ολες τις κατηγοριες. Ωστοσο, ενας τρομακτικα μεγαλος αριθμος, ειναι "παιχνιδια τριτης διαλογης" οπως ευστοχα ειχε δωθει ο χαρακτηρισμος σε προηγουμενη αναρτηση του Asic. Τι να κανω τα 1500 (πραγματικος αριθμος) action-adventure/platforms της amiga οταν μολις δεκα (μετα βιας) εχουν καποιο ενδιαφερον; Και οταν σε καποιες κατηγοριες, πχ αθλητικα παιχνιδια ειχε σοβαρο προβλημα τοσο απο την ελειψη τιτλων, οσο και απο το κωμικοτραγικο να υποστηριζει κυριως μονο ενα κουμπι; Και οχι, ενα sensible soccer / kick-off δεν φερνουν την ανοιξη. Ειδικα σε συγκριση με την βιβλιοθηκη των Snes / Mega Drive.

Τα πιο πετυχημενα ειδη παιχνιδιων της αρχης/μεσης δεκαετιας του 90 ειναι τα platforms/adventures, fighting, rpgs. Με αυτη την σειρα. Το να εξισωθουν ολα τα platforms "πειδη προχωρανε ευθεια" ειναι τρομακτικα υποτιμητικη εξισωση και δεν ειναι δυνατο να κατηγοροποιουντε μαζικα και με το κιλο παιχνιδια οπου τυχαινει να μην ειδε ποτε στον υπνο της η amiga. Δεν μπορω παρα φυσικα να συμφωνησω με τον Imgema, μιλαμε τωρα για τιτλους απο Metroid ως το Vectorman οπου εχουν πολυ επιφανειακες σχεσεις και διασυνδεσεις μεταξυ τους, τοσο μπακαλικη κατηγοροποιηση ουτε το games δεν την εκανε.

Η συγκριση των "plaforms" του τοτε, με τα fps του τωρα, ειναι λυπηρη. Μιλαμε για διαχρονικους, αναγνωρισμενους και επαναστατικους τιτλους, δεν γινεται να συγκριθουν με τα fps του κιλου που παιζουν μη παιχνιδαδες. Ειναι προσβλητικο και υποτιμητικο κατι τετοιο.

Οντως τα Snes / Mega Drive δεν ειχαν σοβαρα δειγματα graphical / text adventures. Δεν πετυχαν σαν μεσο ορο και δεν τα ηθελε ο κοσμος γενικοτερα. Ορθος κανεις θα αγοραζε amiga για να παιξει αυτα τα παιχνιδια εκει. Αλλα αν αγοραζε amiga για να παιξει fighting, action/adventures, platforms και rpgs, μαλλον καπου θα το μετανιωνε στην συντομη πορεια. Σε αλλα ειδη, πχ puzzles & shooters ειναι κοντα στο ισαξιο. Κακα τα ψεματα ομως, αυτο που κανανε πολυ καλα τα 16bit οικιακα συστηματα, ηταν τα φοβερα παιχνιδια με δευτερο παικτη. Και η amiga εδω ειχε προβλημα σε σχεση με τον ανταγωνισμο.

Θα συμφωνησω πληρως με την πρωτοτυπια της amiga. Ενα πληκτρο στο 99,999999% των παιχνιδιων της, κατω απο πενηντα απο αυτα που υποστηριζαν δευτερο, ελαχιστα παιχνιδια με/για δευτερο παικτη, 666 δισκετες να αλλαζεις διαρκως, πολλες εταιριες δεν κυκλοφορησαν καν συνεχειες για πολλα παιχνιδια που ειδε ο ανταγωνισμος, παιχνιδια τριτης διαλογης τα περισσοτερα και στις περισσοτερες κατηγοριες, ειναι επιγραμματικες μερικες πρωτοτυπιες της amiga γενικοτερα.

Δυστηχως το Snes ειχε βατους τιτλους οπως πχ το Metroid, και το Mega Drive επαναλαμβανομενα παιχνιδια οπως πχ το Alien Soldier. Δυστηχως!

Κερασακι στη τουρτα της amiga, ο κοσμος πιστευει πως το shadow of the beast ειναι καλο παιχνιδι..

Παρεπιπτωντος, αν και εχουμε ξεκαθαρισει πως μιλαμε για τα παιχνιδια εδω, και οχι για τις δυνατοτητες της amiga ως υπολογιστικο συστημα και εργαλειο, μην κρυβομαστε πισω απο κανενα δακτυλο. Οντως ειχε και εχει φοβερες ιδιοτητες το μηχανημα, αλλα η ιδια η Commodore προωθουσε το συστημα ως παιχνιδομηχανη. Δειτε τις διαφημισεις στον τοτε τυπο και θα δειτε πως ισχυει. Οντως υπηρξαν πολλοι οπου φυσικα την αξιοποιησαν ως εργαλειο, αλλα αυτοι ηταν η μειονοτητα και επειδη ειμαστε απο Ελλαδα και συζηταμε κυριως το τι γινοταν εδω, οκτω αν οχι εννια στους δεκα, για παιχνιδια πηρανε πρωτιστως την amiga τους. Ποσοι προγραμματιστες επιτελους υπηρχαν εν Ελλαδι οπου χρειαζοντουσαν επιπλεον μνημη, drives, tv modulators κτλ;

Για τελος, αν μιλαμε για μοναδικο αφοσιωμενο κοινο της amiga, καλο θα ηταν να δειτε το τι συμβαινει με το αντιστοιχο των Snes / Mega Drive. Νεα περιφερειακα, παιχνιδια, μεταφρασεις, τροποποιησεις ηδη υπαρχων παιχνιδιων ειναι επιγραμματικα το τι συμβαινει. Χωρια της αποδοχης που εχει ξετιναξει το ενδιαφερων στα υψη. Υπαρχει πολυ καλος λογος γιατι ο κοσμος ασχολειται περισσοτερο με τα Snes / Mega Drive σε μια πληθωρα δραστηριοτητων περισσοτερο απο την amiga.

Ειναι και παραμενουν ανωτερα.
 
@ other_reality : εισαι νεαρος στις αρχες της δεκαετιας του '90 και γουσταρεις τα 16μπιτ (κονσολες και υπολογιστες) και ψαχνεσαι. Στην αμιγκα αρχιζεις να το ψαχνεις με καποια ελαφρια γλωσσα προγραμματισμου, κανεις τα απλα γραφικα σου με κανα deluxe paint, παιζεις μουσικουλα με protracker, και βρισκεις και δυο φιλους και λες να φτιαξεις ενα παιχνιδακι ετσι για πλακα σε AMOS. Αντε και τελειωνεις την δημιουργεια σου, την αντιγραφεις σε δισκετα την δινεις σε καποιον φιλου σου, κανεις καμια ανταλλαγη με αλλους.... γενικα προχωραει ο ερασιτεχνικος προγραμματισμος.

Στις κονσολες τι θα μπορουσες να κανεις? με ποιο τροπο θα εγραφες ενα κωδικα? με τι θα ζωγραφιζες και θα εφτιαχνες μουσικη? και εαν τα εφτιαχνες ολα αυτα με ενα dev kit (???) πραγμα αδυνατο για τον νεαρο του δωματιου, πως θα τα εδινες σε φιλους, θα αγοραζες lot of empty cartidges να κατσεις να τα γραψεις (?????) με κοστος οσο 10 μηχανηματα?

Για αυτο στα home οι ταλαντουχοι ερασιτεχνες εγιναν σιγα-σιγα προγραμματιστες, ενω στις κονσολες υπηρχαν μονο εταιριες με επαγγελματιες. Δεν υπαρχει τροπος να πειραματιστεις με το hardware του SNES/MD οπως στην αμιγκα. Ελαχιστοι το εκαναν γιατι ειχαν την οικονομικη δυνατοτητα. Βλεπεις οτι μια παραγωγη σε κονσολες κοστιζε μια περιουσια και γινοταν ΜΟΝΟ απο εταιριες, ενω δες στην αμιγκα/αταρι π.χ. τα φοβερα wings of death και lethal excess που το εχουν φτιαξει δυο ανθρωποι-φιλοι που δεν ξαναφτιαξαν μετα παιχνιδι. Και μεγαλοι προγραμματιστες ξεκινησαν ετσι ερασιτεχνικα, Sid Meier, David Broadhurst...

Δεν μπορεις να συγκρινεις τα home με τις κονσολες σε ερασιτεχνικη δουλεια, δεν υπηρχε αυτη η δυνατοτητα στις κονσολες, ακομα και να γουσταρες τρελά δεν ειχες τα μεσα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
@mike αυτό ακριβώς εννούσα και εγώ. Απλώς το επέκτεινα λίγο, λέγοντας ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί οι bedroom programmers, δεν θα προχωρούσε το ευρωπαικό gaming σήμερα. Ακριβώς γιατί στις κονσόλες δεν γινόταν αυτό, ήταν απροσπέλαστες. Και το συγκρίνω, γιατί είναι το τεράστιο πλεονέκτημα της Amiga απέναντι σε όλα τα υπόλοιπα 16bit, εξαιτίας αυτών των ανθρώπων, φτιάχτηκε ίσως το πιο πληθωρικό και ευφάνταστο gaming library που υπήρξε ποτέ σε σύστημα.

Σε ότι αφορά τις κοινότητες MD/Snes που αναφέρει ο Getta, ο κόσμος που ασχολείται είναι τελείως διαφορετικός απο αυτόν της Amiga. Φυσικά είναι περισσότεροι οι κονσολάδες, όπως είναι περισσότερα το casual/mainstream γενικώς. Άλλο πράγμα το mainstream, η Amiga δεν είχε mainstream κοινότητα, ακόμη και στα ντουζένια της. Είναι ολόκληρη υποκουλτούρα απο μόνη της η κοινότητα αυτή, περιλαμβάνει πράγματα γύρω απο μουσική, artwork, diskmags και games φυσικά, που δεν υπάρχουν -και δεν θα γινόταν να υπάρχουν- σε "τετράγωνες" κονσόλες κολοσσιαίων πολυεθνικών. Χαίρω πολύ, υπάρχουν σήμερα hacked roms για το Super Mario, ελληνικά παιχνίδια υπάρχουν για το Mega Drive ή το Snes ? Υπήρξαν ποτέ ; Γι'αυτό επιμένω πως γενικότερα είναι δημοφιλή συστήματα στο Αμέρικα, στο Γιούροπ η δραστηριότητα των home users στα 16bit δεν μπορεί να συγκριθεί με των κονσολάδων. Αν ήμουν Αμερικάνος και ζούσα εκεί απο τότε μέχρι σήμερα, θα έλεγα ότι έχεις δίκιο.
 
Other_Reality είπε:
Γι'αυτό επιμένω πως γενικότερα είναι δημοφιλή συστήματα στο Αμέρικα, στο Γιούροπ η δραστηριότητα των home users στα 16bit δεν μπορεί να συγκριθεί με των κονσολάδων. Αν ήμουν Αμερικάνος και ζούσα εκεί απο τότε μέχρι σήμερα, θα έλεγα ότι έχεις δίκιο.
@ other_reality : αυτο θα σου επρεπε να σου ειχε μεινει, this is sparta που λεγανε και οι αρχαιοι. Αλλο εδω στην Ελλαδα που ημασταν τυχεροι και μας δωθηκε η ευκαιρια να ψαχτουμε με τα home, αλλο τα αμερικλανακια που βαριοντουσαν να σηκωθουν απο τον καναπε και ηθελαν ενα υπολογιστη για σοβαρες ασχολιες και μια κονσολα για να παιζουν και να χρειαζεται να πατανε μονο το power on/off. Σιγα μην κουραζονταν να αλλαζουν δισκετες. Και εγω εαν ζουσα στην Ιαπωνια ή στην Αμερικη ή στην Μαδαγασκαρη δεν θα ειχα μαθει την αμιγκα και θα ελεγα οτι το καλυτερο μηχανημα 16μπιτ ειναι αυτο που θα ειχα τοτε, ειτε MD, ειτε SNES, ειτε οτι ειχαν εκει ακομα και apple pippin, δεν εχει σημασια το ονομα.
 
mike είπε:
Σιγα μην κουραζονταν να αλλαζουν δισκετες.
Γιατί να πρέπει να αλλάζεις δισκέτες για να παίζεις ένα game? Γιατί να χρειάζεται να το κάνεις? Βοηθάει κάπου? Κάνει το παιχνίδι καλύτερο? Δηλαδή πραγματικά, αν σου δινόταν η επιλογή να μην χρειάζεται να το κάνεις ποτέ, δεν θα το προτιμούσες? Είναι η αντικειμενική σου άποψη ότι το να αλλάζεις δισκέτες είναι καλύτερο?

Μήπως είναι καλύτερα και τα loading? Δηλαδή εγώ τόσο καιρό που έπαιζα τα παιχνίδια στιγμιαία, χωρίς όλα αυτά τα εμπόδια, έχασα κάτι?

Εχει διαφορά το τι είναι αντικειμενικά καλύτερο και το τι συνηθίζει κάποιος. Το ότι μία 5λεπτη loading screen ή η ιεροτελεστία αλλαγής δισκετών φέρνει ζεστές αναμνήσεις στους home users δεν σημαίνει ότι εμείς που προτιμάμε τις κονσόλες ήμαστε τεμπέληδες ή "Αμερικλανάκια". Κι εγώ στην Ελλάδα έζησα αλλά sorry, το να πάω από κονσόλα σε home και να πρέπει να συνηθίσω κι εγώ όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες μου φαινόταν μαζοχιστικό.

Με λίγα λόγια, όταν αγοράζω μηχάνημα για να παίζω games, θέλω να παίζω games. Οποιαδήποτε άλλη χρονοβόρα εργασία απλά μου τρώει τον ελεύθερο χρόνο που έχω για να αφιερώσω στο game.

Στο τέλος θα ακούσω ότι το ΧΒΟΧ360 είναι καλό που χαλάει γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία που τράβηξα για να το συνεφέρω θα μου φέρνει αναμνήσεις στο μέλλον. Καλύτερα να πάω σε ψυχίατρο να με βοηθήσει να ξεχάσω :p
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Imgema είπε:
Στο τέλος θα ακούσω ότι το ΧΒΟΧ360 είναι καλό που χαλάει γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία που τράβηξα για να το συνεφέρω θα μου φέρνει αναμνήσεις στο μέλλον. Καλύτερα να πάω σε ψυχίατρο να με βοηθήσει να ξεχάσω :p
:rofl: :rofl: καλο καλο!!
 
Imgema είπε:
Γιατί να πρέπει να αλλάζεις δισκέτες για να παίζεις ένα game? Γιατί να χρειάζεται να το κάνεις? Βοηθάει κάπου? Κάνει το παιχνίδι καλύτερο? Δηλαδή πραγματικά, αν σου δινόταν η επιλογή να μην χρειάζεται να το κάνεις ποτέ, δεν θα το προτιμούσες? Είναι η αντικειμενική σου άποψη ότι το να αλλάζεις δισκέτες είναι καλύτερο?
Μήπως είναι καλύτερα και τα loading? Δηλαδή εγώ τόσο καιρό που έπαιζα τα παιχνίδια στιγμιαία, χωρίς όλα αυτά τα εμπόδια, έχασα κάτι?

Εχει διαφορά το τι είναι αντικειμενικά καλύτερο και το τι συνηθίζει κάποιος. Το ότι μία 5λεπτη loading screen ή η ιεροτελεστία αλλαγής δισκετών φέρνει ζεστές αναμνήσεις στους home users δεν σημαίνει ότι εμείς που προτιμάμε τις κονσόλες ήμαστε τεμπέληδες ή "Αμερικλανάκια". Κι εγώ στην Ελλάδα έζησα αλλά sorry, το να πάω από κονσόλα σε home και να πρέπει να συνηθίσω κι εγώ όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες μου φαινόταν μαζοχιστικό.

Με λίγα λόγια, όταν αγοράζω μηχάνημα για να παίζω games, θέλω να παίζω games. Οποιαδήποτε άλλη χρονοβόρα εργασία απλά μου τρώει τον ελεύθερο χρόνο που έχω για να αφιερώσω στο game.

Στο τέλος θα ακούσω ότι το ΧΒΟΧ360 είναι καλό που χαλάει γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία που τράβηξα για να το συνεφέρω θα μου φέρνει αναμνήσεις στο μέλλον. Καλύτερα να πάω σε ψυχίατρο να με βοηθήσει να ξεχάσω :p
Ετσι εχεις μαθει, δεν γινεται να αλλαξεις στα γεραματα :D . Να σου θυμισω οτι εκεινη την εποχη ειχαμε απειρο χρονο, ποσες ωρες εχεις αφιερωσει τοτε σε S. Metroid ? θα ειναι απειροελαχιστος και μη συγκρισιμος ο χρονος για loading σε σχεση με το gaming, εχω παιξει τοσες παιχνιδοωρες που δεν θα μπορουσε να αλλαξει κατι τοτε, τι να παιζεις 5 ωρες, τι να παιζεις 5 ωρες και 20 λεπτα με το συνολικο loading. Μην κρινεις με τα σημερινα δεδομενα, τοτε ηταν κατι συνηθισμενο και απαραιτητο, οπως τωρα που δεν πιστευω να διαμαρτυρεσαι που το σουπερ πισι σου κανει 3 λεπτα να μπουταρει με τα windows, θα προτιμουσες ms-dos 5.0 που μπουταρει απο δισκο σε seconds?

Αλλους τους ενοχλει, αλλους οχι, καλα σιγα το loading στην αμιγκα, στιγμιαιο ειναι, δεν ειναι και κασετοφωνο. Εξαρταται και απο το παιχνιδι βεβαια, το dune2 ειναι παραδειγμα προς μιμηση, ειναι 5+1 δισκετες και μεσα στο gameplay που μπορει να ειναι και ωρες, δεν φορτωνει ποτε. Κατι μεταφορες adventure της sierra σου σπανε τα νευρα.

Ενα απο τα πλεονεκτηματα του cartidge ειναι και η ελλειψη loading, αλλα συνολικα δεν θα αλλαζα τις 500 δισκετες μου με τα 5 cartidge που ειχαν ιδια τιμη εκεινη την εποχη. Ναι εαν το δεις μεμονωμενα, το loading ειναι υπερ του cartidge, εαν το δεις συνολικα ηταν καλυτερες οι δισκετες, λογω κοστους, αντιγραφης, ευκολιας ευρεσης. Και δεν νομιζω να εχεις διαθεση να δωσεις τα χρηματα να παρεις ακομα και σημερα το κουτατο illusion of time, terranigma κτλ με τις τιμες που εχουν.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ξέρω τι τιμές έχουν τα παιχνίδια που λες αλλά στα retro games η τιμή δεν έχει να κάνει με το αν είναι κασέτες ή δισκέτες ή CD αλλά με την συλλεκτική τους αξία και την σπανιότητα. Τι σχέση έχει η τιμή ενός παλιου κουτάτου παιχνιδιού σήμερα με την τιμή που είχε τότε στο κατάστημα? Καμία σχέση το ένα με το άλλο. Και retro παιχνίδια σε CD μπορεί να βρεις με 200+ euro αν είναι σε καλή κατάσταση, δεν έχει όμως καμία σχέση με αυτό που συζητάμε. Οπως λες κι εσύ, μην κοιτάς τα πράγματα με σχέση το σήμερα... ;)

Ναι είπαμε, οι κασέτες ήταν πιο ακριβές αλλά αυτό συνέβαινε γιατί ήταν καλύτερες. Ότι πλήρωνες έπαιρνες τότε, έτσι πάνε αυτά. Τα rom chips ήταν πολύ πιο γρήγορα στην ανάγνωση (ουσιαστικά άμεσα), επέτρεπαν διαφορετικές (και πολύ μεγαλύτερες) χωρητικότητες και δεν χαλάγανε ποτέ, ούτε απαιτούσαν κάποια ευαίσθητη συσκευή με μηχανικά μέρη. Ηταν ουσιαστικά ο ίδιος τρόπος αποθήκευσης του software με τα arcades. Είναι τυχαίο αυτό? Δεν ήταν όπως την εποχή των 32bit/Ν64 που μπορούσες να πεις ότι τα CD μπορεί ήταν καλύτερα γιατί είχαν έστω ένα σημαντικό πράγμα υπέρ τους, την πιο μεγάλη χωρητικότητα. Την εποχή των 16bit τα cartridges ήταν καλύτερα σε όλους τους τομείς.

Δες το και έτσι. Αν πάρεις φτηνά ένα απλό αυτοκινητάκι γιατί δεν θες ή δεν έχεις να διαθέσεις χρήματα για μία Lamborghini δεν σημαίνει ότι η Lamborghini δεν είναι καλύτερη. Η ότι αν σου χαρίζανε και τα δύο δεν θα την προτιμούσες.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τελικά εσείς οι κονσολάδες πρέπει να ζούσατε, είτε σε άλλη χώρα είτε σε άλλη εποχή από εμάς. Δεν εξηγείται αλλιώς...

Εκτός και αν είχατε πλούσιους γονείς οπότε πάω πάσο! Δεν είναι ειρωνεία το παραπάνω αλλά συμπέρασμα σε μία προσπάθεια να ξαναθυμηθώ τα δεδομένα της εποχής 1989-1993!

Διαβάζω επιχειρήματα του στυλ καλύτερα 5 καλά παιχνίδια παρά 200 μέτρια, για γρήγορες ρομ και αργά φορτώματα από δισκέτες οπότε συμπεραίνω ότι μάλλον μπερδεύετε την εποχή εκείνη, με τα δεδομένα του σήμερα και την πρόοδο που ακολούθησε μέχρι τώρα! Επιμένω ότι πέραν όλων αυτών κρίνετε την τότε εποχή με την τσέπη σας σήμερα. Ξεχάσατε πως μαζεύαμε χαρτζιλίκι για δισκέτες και εσείς δηλώνετε συνειδητά ότι ήταν καλύτερα να είχατε 1 παιχνίδι το 6μηνο παρά 1 την εβδομάδα να παίξετε! Ειλικρινά δεν βαριόσασταν; Εγώ τελείωνα τα αγαπημένα μου παιχνίδια 100άδες φορές και στο τέλος δεν τα έβαζα σχεδόν ποτέ αφού κάτι νέο θα τραβούσε το ενδιαφέρον μου. Εσείς κάθε μέρα φασολάδα δεν βαριόσασταν; Ειλικρινά απορώ πως τα γράφετε όλα αυτά...
 
Πίσω
Μπλουζα