billy είπε:
Πάντως έχω παρατηρήσει ότι σε διάφορα παιχνίδια των οκτάμπιτων atari, αρκετές φορές χρησιμοποιείται παλέττα χρωμάτων που βασίζεται κυρίως σε ένα χρώμα & τις αποχρώσεις του (ακόμα και σε παιχνίδια χαμηλότερων αναλύσεων), όπως π.χ. στο Feud, στο Zybex, ή και σε πιό μοντέρνα games (σαν το trailblazeroειδές yoomp).
Πέραν της εξομοίωσης είμαι ψιλο-άσχετος με τα 8-bit atari, αλλά -υποθέτω- ότι αυτό έχει να κάνει με κάποιο απο τα mode γραφικών του atari (?), και με αυτόν τον τρόπο γίνεται μία κάποια "βελτίωση" επιδόσεων (ή εξοικονόμηση μνήμης, κλπ ?).
Billy, τα 8bit Atari είχαν δύο επεξεργαστές γραφικών, το Antic που λειτουργούσε σαν κανονικός επεξεργαστής (με δυνατότητα απευθείας πρόσβαση στη μνήμη, τρελούς χρονισμούς, display list interupts και άλλα χαριτωμένα) και το CTIA/GTIA (CTIA:Color Television Interface Adaptor στα 400/800, GTIA:Graphics Television Interface Adaptor στα XL,XE) που έκανε τον χειρισμό των χρωμάτων και των sprites (player/missile graphics στην Atari ορολογία). Το CTIA/GTIA ήταν εξέλιξη του αντίστοιχου TIA που είχε η παιχνιδομηχανή της Atari, το γνωστό 2600.
Η Atari σχεδίαζε τον διάδοχο του 2600 και στο πλαίσιο αυτό είχε αναπτύξει το CTIA το 1977. Το 1978 πάρθηκε η απόφαση να εμπλακεί η ATARI στην πολλά υποσχόμενη αγορά των μικρουπολογιστών, ζηλεύοντας τη δόξα της Apple και την επιτυχία του Apple II. Το CTIA όμως είχε σχεδιαστεί για παιχνίδια : γρηγορα γραφικά, πολλά χρώματα, sprites με ανίχνευση σύγκρουσης, αλλά ΟΧΙ χαρακτήρες και γραφικά υψηλής ανάλυσης για πίτες, ραβδογράμματα και ότι άλλο θα μπορούσε να εμφανίσει το Visicalc (το πρώτο λογιστικό φύλλο, μπαμπάς του Lotus 123 και παππούς του EXCEL, και η εφαρμογή που καθιέρωσε τον Apple II σαν αναγκαίο υπολογιστή σε κάθε σύγχρονο γραφείο). Αλλά δεν τους πήγαινε η καρδιά να μη το χρησιμοποιήσουν, άρα το χρησιμοποίησαν και παράλληλα σε χρόνο ρεκόρ σχεδίασαν και το θεϊκό ANTIC!
Οπότε, όποιος ήθελε πολλά χρώματα, επέλεγε να αξιοποιήσει το CTIA, όποιος ήθελε κείμενο και υψηλή ανάλυση, το ANTIC. Το CTIA έβγαζε 16 διαφορετικά χρώματα στην ίδια φωτεινότητα ή 16 διαφορετικές φωτεινότητες του ίδιου χρώματος. Γι'αυτό το λόγο Billy βλέπεις παλιά παιχνίδια ή demos να έχουν 16 αποχρώσεις του ίδιου χρώματος, σε σχετικά χαμηλή ανάλυση.
Το καλό ήταν ότι οι δύο αυτοί επεξεργαστές δούλευαν και σε σειρά και με τρελλούς συνδιασμούς, με αποτέλεσμα, με λίγο παραπάνω παίδεμα μπορούσες να έχεις όχι 16 αποχρώσεις ενός χρώματος ή 16 διαφορετικά χρώματα της ίδιας απόχρωσης, αλλά και τα 256 χρώματα ταυτόχρονα στην οθόνη. Όχι άσχημα για υπολογιστή σχεδιασμένο το 1978 ! Βέβαια, ο περιορισμός των 16 χρωμάτων ή 16 αποχρώσεων ίσχυε, άλλα ίσχυε για κάθε οριζόντια γραμμή. Μπορούσες δηλ. σε κάθε γραμμή να αλλάζεις την χρωματική παλλέτα. Η τεχνική αυτή δούλευε πολυ καλά, αλλά φυσικά είχε τους περιορισμούς της και σίγουρα δεν θα ήταν εύκολο να υλοποιηθεί στο Deathchaise, τουλάχιστον με τις γνώσεις που είχα σαν 15χρονος το 1987. Αλλά τα 26 χρόνια εμπειρίας που συσωρεύτικαν από τότε και οι φανταστικές δυνατότητες της Atari κοινότητας της Πολωνίας, με κάνουν να περιμένω κάτι καλύτερο.
(συγνώμη για το κατεβατό. Νομίζω ότι από δω και πέρα όποιος θα έχει απορεία για τα ATARI, απλά θα φοβάται να ρωτήσει :sealed: )