Candy Candy...

[Juanita]

Μαρία, η ειρωνία είναι πως από τα πρώτα επεισόδια


θα μπορούσε να είχε αποκαλυφθεί η ταυτότητα του Άλμπερτ.


Όταν ο Άντονυ ο Στήαρ και ο Άρτσι ζητούν από την Ελροϋ να


βοηθήσει στην ανατροφή της Κάντυ, αυτή αρνείται λέγοντας


πως είναι ατίθαση και πως κυκλοφορεί με κακοποιά (!) στοιχεία.


Εκείνη τη στιγμή ο Άντονυ πάει να πει πως ο Άλμπερτ είναι


μέλος της οικογένειας των Αρντλεϋ αλλά η Ελροϋ τον κόβει.


Ίσως όμως να είναι καλύτερα έτσι... Η συνέχεια ήταν συγκλονιστική.


Άξιζε η αναμονή, ίσως και για να φανεί πως η επιλογή του


Άλμπερτ να υιοθετήσει την Κάντυ ήταν πέρα για πέρα άριστη!

 

[Hachiko]

emdelon12στο μονο που συμφωνω μαζι της κ την καταλαβαινω, ειναι πως η καντυ ειναι αναποσπαστο μειγμα της δουλειας κ των δυο. η ιστορια δεν μπορει να υπαρξει χωρις την οικεια εικονα της καντυ οπως την σχεδιασε η φιλοχρηματη ιγκαρασι.. κ τα θεματικα παρκα κ οι καντυ μαιμουδες χαρακτηρες που "μαγειρευει" αυτα τα χρονια η τελευταια, ειναι απλα πολυ φτηνα υποκαταστατα. ενας αληθινος φαν της σειρας δεν ψαρωνει.!!

Θα συμφωνήσω, κανείς από εμάς δεν ενδιαφέρεται για τύπου ζωγραφιές χαζό-Κάντυ αλλά ούτε για ξενοδοχεία με σαμπάνιες και φωτογραφίες της. Εμείς ενδιαφερόμαστε για την ουσία - για την αληθινή Κάντυ την οποία όμως δεν νομίζω ότι θα μπορέσουν να μας δώσουν τελικά.

Γιατί για να γίνει θα πρέπει να ξανασυνεργαστούν οι δυό τους, πράγμα αδύνατο...

το τι τραυματα μπορει να εχει η μιζουκι απο την πολυετη δικαστικη διαμαχη, προσωπικα δεν με απασχολει. γιατι ειναι ενα τιποτα μπροστα στο συνολο των φαν που κουβαλανε αυτο το απωθημενο πανω απο 20 χρονια στις ψυχες τους.ειναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ υποχρεωση της να δωσει τις νουβελες για μεταφραση, κ να στρωσει τον κ**ο της κατω να γραψει ενα τελος.

Ax, ούτε το τέλος πιστεύω ότι θα το δούμε ποτέ... Και η αλήθεια αυτή είναι, η Μιζούκι προφανώς το έχει βάλει στην άκρη επειδή τη στεναχωρεί όπως έχει πει αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους φαν.

καποιοι απο εσας ξερετε την νιλα, μια απο τις σημαντικοτερες κ παραγωγικοτερες καντυ φαν στο διαδικτυο. πριν απο χρονια ειχε καταφερει να επικοινωνησει με την μιζουκι κ ανταλλαξανε 2 e-mail, οπου το ρεζουμε (οπως το καταλαβα εγω) ηταν η μιζουκι να λεει στην νιλα οτι το μονο που μπορει να γινει ειναι να πιεσουμε-πολεμησουμε ΕΜΕΙΣ οι φαν την ιγκαρασι για να αποσυρθει απο τις δικες.οκ, οσο δικιο κ να εχει η μιζουκι, αυτο ειναι γελοιο κ παιδιαστικο απο μια καταξιωμενη συγγραφεα! ΕΛΕΟΣ!!

Ναι, τώρα καλούνται οι φαν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα...

Λυπάμαι που θα το πω αλλά οι δύο δημιουργοί σκέφτονται μόνο τους εαυτούς τους.

@Juanita Τώρα που το ξαναείδα μετά από τόσα χρόνια, πρόσεξα και εγώ αυτά τα σημεία (που όπως ήταν λογικό όταν ήμουν μικρή δεν είχα πάρει τίποτα γραμμή) πως ο Άντονυ γνωρίζει και πιθανότατα θα αποκάλυπτε στην Κάντυ κ.τ.λ.

Αλλά αν μαθευόταν από την αρχή δεν υπήρχε νόημα, δεν υπήρχε στόρυ. Το μυστικό που κρυβόταν από πίσω ήταν πάρα πολύ σημαντικό και κάτι που κανείς δεν το περίμενε. :animeek:

Για να καταλάβεις, μέχρι πριν δύο χρόνια περίπου ακόμα νόμιζα πως ο πρίγκηπας του λόφου ήταν ο Άντονυ. Κατάλαβα πως ο Άλμπερτ ήταν ο μεγάλος θείος όταν πήρα τα Ισπανικά επεισόδια.

Μόνο αυτό το εύρημα στην ιστορία της, την κάνει μοναδική!

 

[Juanita]

...Αλλά αν μαθευόταν από την αρχή δεν υπήρχε νόημα, δεν υπήρχε στόρυ. Το μυστικό που κρυβόταν από πίσω ήταν πάρα πολύ σημαντικό και κάτι που κανείς δεν το περίμενε. :animeek:...

Σκέψου μόνο τι θα έλεγαν τα ζαβά (Νηλ και Ελίζα) αν ήξεραν από


την αρχή πως ο Άλμπερτ είναι ο αρχηγός των Αρντλεϋ, όταν ο Άλμπερτ


τραυματίστηκε και η Κάντυ με αυτοθυσία και αυταπάρνηση:


α) έβαλε τα δυνατά της να πάρει το δίπλωμά της


β) έγινε αποκλειστική του Άλμπερτ


γ) νοίκιασε σπίτι για να μείνει μαζί του


δ) κινδύνευσε να χάσει τη δουλειά της (έγινε και καθαρίστρια)


από τον θόρυβο της συμβίωσης...


Όλα αυτά θα τους φαίνονταν ότι γίνονται από ιδιοτέλεια...


πως η Κάντυ στόχευε στην περιουσία του Άλμπερτ και όχι


στην ίαση του καλύτερού της φίλου...

 

[domniki]

Ακόμα πολλές φορές σκέφτομαι πως αν η Κάντυ μένει τελικά με τον Άλμπερτ ή να τον παντρεύεται φανταστείτε την Κάντυ μας ως κεφαλή των Άρντλευ!

Ακριβως! Και αν το σκεφτει κανεις και σε ενα αλλο επιπεδο, ο Αλμπερτ που ειναι πλουσιος σε αισθηματα (αγαπη προς τα ζωα, την φυση και τους συνανθρωπους του) και η Καντυ που εχει μονο καλα αισθηματα για τους παντες (ακομη και για τους βασανιστες Νηλ και Ελιζα) βρισκονται μαζι στη ζωη. Ισως τελικα ο καθενας παιρνει αυτο που του αξιζει! Το τι κανει η Ελιζα και ο Νηλ στο τελος προφανως δεν ενδιαφερουν την συγγραφεα, αφου η Καντυ ειναι ετσι κ'αλλιως ευτυχισμενη.

Για να καταλάβεις, μέχρι πριν δύο χρόνια περίπου ακόμα νόμιζα πως ο πρίγκηπας του λόφου ήταν ο Άντονυ.

Δεν το πιστευω οτι δεν ειχες μαθει την αληθεια τοσα χρονια και 20 χρονια ησουν στο σκοταδι :animeek:

@mdelon12 ευχαριστουμε πολυ για τις χρησιμες πληροφοριες. Ουτε κ'εγω θα ηθελα να εβλεπα μια συνεχεια της ιστοριας με αλλες εικονες. Η Καντυ ειναι μια και αυτο δεν αλλαζει.

 

[Hachiko]

Ακριβως! Και αν το σκεφτει κανεις και σε ενα αλλο επιπεδο, ο Αλμπερτ που ειναι πλουσιος σε αισθηματα (αγαπη προς τα ζωα, την φυση και τους συνανθρωπους του) και η Καντυ που εχει μονο καλα αισθηματα για τους παντες (ακομη και για τους βασανιστες Νηλ και Ελιζα) βρισκονται μαζι στη ζωη. Ισως τελικα ο καθενας παιρνει αυτο που του αξιζει! Το τι κανει η Ελιζα και ο Νηλ στο τελος προφανως δεν ενδιαφερουν την συγγραφεα, αφου η Καντυ ειναι ετσι κ'αλλιως ευτυχισμενη.
Δεν το πιστευω οτι δεν ειχες μαθει την αληθεια τοσα χρονια και 20 χρονια ησουν στο σκοταδι :animeek:

Ίσως αυτή να είναι και η τιμωρία τους τελικά.

Η Κάντυ που την είχαν πάντα του κλώτσου και του μπάτσου, υπηρέτρια στους στάβλους τους να γίνεται κυρία Άλμπερτ Άρντλευ - Μεγάλη Θεία!

Όχι το φαντάζεστε;

Και γιαυτό λέω πως δεν με ικανοποιεί γιατί όλα αυτά θα ήθελα να τα δω, να τα ευχαριστηθώ, να πάρω επιτέλους το αίμα μου πίσω!

Όχι βέβαια να καταντήσει η σειρά "Τόλμη και γοητεία" με 150 επεισόδια η εκδίκηση της Κάντυ.

Αλλά για παράδειγμα, ένα μικρό σενάριο που θα μου άρεσε, να μην έχουν μάθει ακόμα τίποτα ούτε για τον Άλμπερτ, παντρεύονται κρυφά ο Άλμπερτ με την Κάντυ με λίγους καλούς φίλους, στο σπίτι της Πόνυ και μετά γίνεται μία επίσημη εκδήλωση όπου αποκαλύπτεται η ταυτότητα του Άλμπερτ και μετά στο καπάκι αποκάλυψη του γάμου! :animeek:

Βλέπω από τη μία την θεία Ελρόυ να λιποθυμάει και την Ελίζα να γίνεται πράσινη σαν πιπεριά από την κακία της!

Μη μου πείτε τώρα πως δεν θα θέλατε να το ζήσετε αυτό!

Ναι είναι αλήθεια domniki, όταν παιζόταν η Κάντυ ήμουν πολύ μικρή, είχα χάσει αρκετά επεισόδια και είχα πάρα πολλά χάσματα. Κάποια φίλη μου, μου είχε πει πως η Κάντυ στο τέλος μένει με τον Άλμπερτ αλλά τίποτα περισσότερο. Όταν πήρα τα Ισπανικά dvd και είδα το τελευταίο επεισόδιο (άσε που δεν καταλάβαινα τι έλεγαν) τότε κατάλαβα πως ο Άλμπερτ ήταν ο πρίγκηπας του λόφου, όταν εμφανίζεται στο τέλος με τη Σκωτσέζικη στολή και τη γκάιντα...

 

[Juanita]

Ίσως αυτή να είναι και η τιμωρία τους τελικά. Η Κάντυ που την είχαν πάντα του κλώτσου και του μπάτσου, υπηρέτρια στους στάβλους τους να γίνεται κυρία Άλμπερτ Άρντλευ - Μεγάλη Θεία!

Όχι το φαντάζεστε;

....Αλλά για παράδειγμα, ένα μικρό σενάριο που θα μου άρεσε, να μην έχουν μάθει ακόμα τίποτα ούτε για τον Άλμπερτ, παντρεύονται κρυφά ο Άλμπερτ με την Κάντυ με λίγους καλούς φίλους, στο σπίτι της Πόνυ και μετά γίνεται μία επίσημη εκδήλωση όπου αποκαλύπτεται η ταυτότητα του Άλμπερτ και μετά στο καπάκι αποκάλυψη του γάμου! :animeek:

Βλέπω από τη μία την θεία Ελρόυ να λιποθυμάει και την Ελίζα να γίνεται πράσινη σαν πιπεριά από την κακία της!

Μη μου πείτε τώρα πως δεν θα θέλατε να το ζήσετε αυτό!

...

Α Ν Υ Π Ο Μ Ο Ν Ω!!!!!

Μαρία στο μυαλό μου είσαι...

 

[domniki]

Αλλά για παράδειγμα, ένα μικρό σενάριο που θα μου άρεσε, να μην έχουν μάθει ακόμα τίποτα ούτε για τον Άλμπερτ, παντρεύονται κρυφά ο Άλμπερτ με την Κάντυ με λίγους καλούς φίλους, στο σπίτι της Πόνυ και μετά γίνεται μία επίσημη εκδήλωση όπου αποκαλύπτεται η ταυτότητα του Άλμπερτ και μετά στο καπάκι αποκάλυψη του γάμου! :animeek:

Βλέπω από τη μία την θεία Ελρόυ να λιποθυμάει και την Ελίζα να γίνεται πράσινη σαν πιπεριά από την κακία της!

Μη μου πείτε τώρα πως δεν θα θέλατε να το ζήσετε αυτό!

Αυτο πρεπει να εχει ηδη γινει ταινια. Θυμαμαι χαρακτηριστικα την ελληνικη ταινια "Καπετ Φαντης Μπαστουνι" με τον Κωνστανταρα που στο τελος αυτος παντρευεται κρυφα την Μαρω Κοντου και την παρουσιαζει επισημα σε ολους τους κακιασμενους του συγγενεις (βλ. Τασω Καββαδια) και ενω την ειχαν του κλωτσου και του μπατσου, ξαφνικα πρεπει να της φιλησουν το χερι

 

[Juanita]

Προτείνω στην επόμενη ρετροσυνάντηση :icon_idea:


να μαζευτούμε οι Candysisters ή μάλλον ...brotherhood


και σ΄ένα ολονύχτιο brainstorming να φτιάξουμε το δικό μας


Happy End o::woot: και όσων το χέρι πιάνει, να το σκετσάρουμε και


να το ανεβάσουμε στο forum


(κανα δύο εικόνες... όχι ολόκληρο σήριαλ...)


Καταπληκτική ιδέα ε;;;;


Δοξάστε με!!!!! :admin: (και μαζέψτε με):tounge:

 

[domniki]

juanita εχεις ξεφυγει εντελως

 

[Juanita]

Ε τι τώρα...:indeed:

Θα περιμένουμε στην αιωνιότητα πότε

θα συμφιλιωθούν οι Γιαπωνέζες;;;;;:suspect:

Aυτές είναι ικανές να πετάξουν η μία στην

άλλη ατομική βόμβα...:lasercannon: :takethat:

 

[domniki]

Παντως ειναι γεγονος οτι και ο Καπαμαρου, ενα πολυ κωμικο γιαπωνεζικο παιδικο (δεν ξερω αν ειναι της ιδιας εποχης με την Καντυ) περιεχει καποια πολυ τρυφερα επεισοδια. Μεσα στο ολο αστειο κλιμα, περναει μηνυματα για την αδερφικη αγαπη, την πιστη και την αφοσιωση, την σημασια της σωστης ανατροφης των παιδιων και την αγαπη στους ηλικιωμενους. Τωρα που το καλοσκεφτομαι, ειναι πολυ ενδιαφερον το πως οι γιαπωνεζοι πετυχαινουν να περνανε τετοια μηνυματα μεσα απο ενα τοσο απλο και "φτωχο" μεσο, οπως ειναι τα κινουμενα σχεδια (anime).

@juanita, δυστυχως αλλοι ριχνουν τις ατομικες βομβες. Οι ιαπωνες δεν εχουν καν στην κατοχη τους πυρηνικο οπλοστασιο.

 

[Turrican]

Κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους με τη διαμάχη Mizuki -Igarashi!

Όσο διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση και δεν τα βρίσκουν οι δύο τους εμείς θα βρισκόμαστε σε μια μορφή άτυπης ομηρείας με πολλά ερωτηματικά , στερητικά σύνδρομα και τσακισμένα αισθήματα!

Να μην αναφερθώ ότι είμαστε έρμαιο των διαφόρων sellers που μας πουλάνε τα Candy αντικείμενα για χρυσάφι!!!!

Πρέπει να βοηθήσουμε όλοι να τα ξαναβρούν τα κορίτσια!

 

[Hachiko]

Να μην αναφερθώ ότι είμαστε έρμαιο των διαφόρων sellers που μας πουλάνε τα Candy αντικείμενα για χρυσάφι!!!!

Αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Πρόσφατα έχω πετύχει στο ebay διάφορα πραγματάκια τα οποία εντάξει η αλήθεια είναι πως είναι δυσέβρετα. Αλλά η ποιότητα τους είναι πάρα πολύ κακή και φαίνεται και από απόσταση αλλά ο τύπος έχει το θράσος να τα πουλάει σε πολύ υψηλές τιμές.

Εκμεταλλεύονται την αγάπη μας και τη λαχτάρα μας και πουλάνε χαζομάρες που γράφουν επάνω Κάντυ πανάκριβα.

Για να μη πω για κάτι cel που τα βλέπω εδώ και κάτι μήνες να πουλιούνται σε τιμές από 300 έως 500 ευρώ.

Καταλαβαίνω πως κάποιοι ψάχνουν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν και να βγάλουν αλλά υπάρχουν και κάποια όρια.

Και φυσικά η διαμάχη μεταξύ των δημιουργών που δεν αφήνουν να κυκλοφορήσει τίποτα νόμιμα ευνοεί διαρκώς αυτούς τους επιτήδειους που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

 

[Turrican]

Ακριβώς αυτό σκεφτόμουνα και εγώ Mariadelmar!!!

Αν δε τα βρουν οι κεφαλές γρήγορα οι τύποι θα μας γδύσουν!!!

 

[Death2Eliza]

Λοιπον, αφου κραξαμε τις γιαπωνεζες, ας ριξουμε μια ματια κ στην συνεντευξη τους απο την εποχη που ηταν φιλεναδες

πηγη candycandy.forumfree.net

εισαγωγικο σημειωμα απο τους φορουμιτες

This article , that a user kindly scanned and posted, is an old interview with Kyoko Mizuki and Yumiko Igarashi that was published in an Italian magazine many years ago. We can’t see the date of this article, but, since it is said that Mizuki and Igarashi are both 3 years old, we can infer it’s around 1982, a very long tome before their legal controversy. Nothing new comes out from this interview, there is not any finding the ending, nor a possible sequel, but it’s an interesting document about what the two artists’ thought was at that time. I find some things are wrong, don’t you?

και το αρθρο-συνεντευξη.. επιτρεψτε μου να τονισω κανα δυο σημεια που μου αρεσαν!

Title: How they did change our Candy.


We meet in Milan Kyoko Mizuki and Yumiko Igarashi, the two young Japanese women who created the blonde young girl with round blue eyes, who meet with huge success on television.

The identikit of Candy Candy is a girl with long blond hair parted in pig tails with colored ribbons, big opened wide blue eyes, usually glittering: she’s a young orphan beloved by little girl that faithfully watched her adventures for a 115 episodes lasting cartoon. Her fans can be aged 6 years and little more, but there also 18 years old young girls affected by her misfortunes and excited for her unlucky love for the young Terence. Their mothers watched Tv as well, and their brothers too, after they got intoxicated by robots like Goldrake, Mazinga, Jeeg, Captain Harlock and so on, and, even if they don’t want to admit it, they got fascinated by the adventures of this girl with that sugary name.


Now that story has ended, but Candy hasn’t. She’s still on local TV stations, on the magazine entitled with her name, on books and handbooks where she teaches little girls sewing and bricolage, she tells how to look nicer and how to choose the right school.


So in Italy the myth of Candy Candy still lasts, while in Japan, the little girls who gave her success four years ago have grown up and have stopped a long time ago to feel interest for the girl with sad eyes. But two 32 years old women form Tokyo haven’t forgotten her: Candy gave them bags of money. They’re called Kyoko Mizuki and Yumiko Igarashi, writer and drawer respectively of the story. Six years ago they got in touch with the agents of a publisher and they were asked to create something new and different from Mazinga and other robots.


Kyoko was a writer of romantic novels, and Yumiko was a successful comic-strip drawer. They had never worked together, but immediately got on. They wanted to tell the story of a “human” girl, not a princess form space or a robot with rotating arms and explosive hair. The excessively big eyes (to contrast with almond-shaped ones) and the blond hair were the successful idea.


“The western look of Candy ant the western setting excited the curiosity of Japanese girls who made Candy’s success” - the two authors say today in Milan on a business trip –“You western people feel an understandable curiosity for our lifestyle, so do Japanese children, they always feel attracted by what European of their same age do.”


“The studios left us free to create the character the way we wanted” – Mizuki and Igarashi also say –“ but we lost this freedom when Candy became an anime, an area which the kingdom of sponsors. They added all sorts of thing to our Candy: bags, bicycles, even a little pet, in order to attract youngest viewers too. We made our complaints and tried to make see Candy on Tv as we had drawn her, but unfortunately we couldn’t do anything”.


The additions of sponsors, anyway, are not the only differences between the comics and the cartoon, which is not a masterpiece from a technical point of view. You don’t need to see movies like Snow White or Fantasy – where in a single scene dozens of characters can move at the same time -, seeing just a clip of a Walt Disney’s job is enough to get disappointed by the fixity of backgrounds and the stereotyped looks of faces in the Japanese production. “The fact is – Mizuki and Igarashi say – that the mechanism of Japanese production is a race against time; the producers wanted to release five episodes every week. They had to rush to satisfy the sponsors, and in these conditions they couldn’t take enough care of quality. Despite that, little girls from all over the world got fond of Candy as if she was a girl in the flesh, and became protective towards her.”


Unfortunately in certain cases little viewers got anguished at the misfortunes of their beloved one. In Rome someone made a survey and asked some schoolchildren how they thought Candy’s story was going to end. Most of them thought she was going to die sooner or later. The authors admit that sadness is an essential feature of their heroine. Kyoko Mizuki says: “Our Candy is a real little girl, she has life’s ups and downs, she knows joy and sadness. When we were studying Candy we thought to everything, but anything fantastic or different from everyday girls”. But about this point Kyoko and Yumiko (two young successful women, valuable many millions) got wrong.

θα σχολιασω αυριο..

 

[Turrican]

Σε ευχαριστούμε Death2Eliza για τις ανεκτίμητες πληροφορίες που μας έδωσες!!!

Βέβαια αυτό είναι ένα αποσπασματικό κείμενο και συνεπώς δεν μπόρεσα να διακρίνω και να αναλύσω επαρκώς το πνεύμα του σχολιαστή και αυτό των δημιουργών. Από αυτά τα λίγα πάντως νοιώθω ήδη μπερδεμένος....

Καταλαβαίνω την επιβάρυνση από τις απαιτήσεις των διαφόρων sponsors και διαφημιστών! Αλλά αν κατάλαβα καλά εδώ απαξιώνεται λίγο το cartoon;;;

 

[nessie]

Μια απορία έχω: Οι -everyday girls- γιαπωνεζούλες έχουν το χαρακτήρα της Candy;:animeek: :animeek:

Δηλαδή θύματα, θύματα και πάλι θύματα;

 

[theoritikos]

Παντως ειναι γεγονος οτι και ο Καπαμαρου, ενα πολυ κωμικο γιαπωνεζικο παιδικο (δεν ξερω αν ειναι της ιδιας εποχης με την Καντυ) περιεχει καποια πολυ τρυφερα επεισοδια. Μεσα στο ολο αστειο κλιμα, περναει μηνυματα για την αδερφικη αγαπη, την πιστη και την αφοσιωση, την σημασια της σωστης ανατροφης των παιδιων και την αγαπη στους ηλικιωμενους. Τωρα που το καλοσκεφτομαι, ειναι πολυ ενδιαφερον το πως οι γιαπωνεζοι πετυχαινουν να περνανε τετοια μηνυματα μεσα απο ενα τοσο απλο και "φτωχο" μεσο, οπως ειναι τα κινουμενα σχεδια (anime).

Νομίζω πως ο καμπαμαρού, πρέπει να είναι λίγο μεταγενέστερο anime απο την Candy (δεν παίρνω και όρκο βέβαια). Κάποια στιγμή που δεν θα νυστάζω (φταίει η ριμάδα η ώρα! ), θα το κοιτάξω και θα σας ενημερώσω.

Στο άλλο θέμα (αδερφική αγάπη, πίστη και αφοσίωση, σεβασμός στους μεγαλύτερους κλπ), θα βρεις στοιχεία και ανάλογους χαρακτήρες σχεδόν σε κάθε anime. Ο λόγος είναι πως οι Ιάπωνες, λόγω της θρησκείας τους (Βουδισμός), μαθαίνουν να σέβονται την οικογένεια τους και τους μεγαλύτερους τους. Αυτό το κομμάτι της παιδίας τους περνάει και στα anime, για να μπορεί ο κόσμος να δεθεί με τους χαρακτήρες και να συμπάσχουν μεταξύ τους. Αν κάποιος χαρακτήρας αμφισβητεί κάτι απο αυτές τις αρχές, πάντα μα πάντα θα του συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, εκτως και αν αναθεωρήσει τις απόψεις του.

Α, και πάντα μα πάντα οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι νέοι (μέχρι 25-26 το πολύ)

και αυτοί που καθορίζουν τις τύχες των άλλων θα είναι αρκετά μεγαλύτεροι (απο 35+).

Αυτά μέχρι τώρα..

 

[Death2Eliza]

γεια σου ρε theoritike με τις θεωριες σου!

αυτο παντως που μου εχει πει η queenofhearts (που δεν μπορει να το πει η ιδια γιατι της καηκε παλι το λαπτοπ) ειναι οτι παρολο που οι ιαπωνες εχουν .. συνηθισει το δραματικο στοιχειο στα ανιμε, στην προκειμενη περιπτωση, ενω κανονικα θα ηταν ικανοποιημενοι για το φιναλε λογω της παρουσιας του ενηλικα-προστατη αλμπερτ (αυτο που ουσιαστικα ειπε ο theoritikos), υπηρξε κ υπαρχει δυσανασχετιση για το αδοξο τελος καντυ- τερρυ..

παρολα αυτα, εγω βλεπω στα polls που γινονται ετησια για τους πιο αγαπημενους ανιμε χαρακτηρες εβερ, οτι η καντυ επαξια, παρολο τον πολεμο απο της ιδιες τις "μαμαδες" της, παραμενει στο τοπ 100 (κ σε πολυ σεβαστη θεση), ενω ο τερρυ δεν υπαρχει..

θα μου πειτε οτι δεν ειναι ο κυριος πρωταγωνιστης οπως η καντουλα..

αλλα ειδα το ονοματακι του αντονυ στην περσινη λιστα...

μπαη δε γουεη, μηπως προσεξατε το σημειο που ελεγε πως ρωτησανε παιδακια κ τα περισσοτερα πιστευανε οτι η καντυ στο τελος μπορει κ να πεθανει?

αυτο τα λεει ολα!

 

[Turrican]

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!!!!