Retro reviews του "ektelion"

ektelion είπε:
Από εκεί και στο εξής, περί ορέξεως, ουδείς λόγος. Π.χ. είναι λογικό να έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για τον johnny19818 αφού είναι το πρώτο βιντεοπαιχνίδι που έπαιξε ποτέ. Κι εγώ έτσι νιώθω για το Target: Renegade το οποίο είναι το πρώτο βιντεοπαιχνίδι που (θυμάμαι να) έχω παίξει.
Έχεις απόλυτο δίκιο. Το ίδιο ισχύει και για εμένα όπου το 1ο παιχίνδι που έπαιξα στο pc ήταν το TIME COMMANDO. Αν κάποιος με ρωτήσει για αυτό θα απαντήσω παιχνιδάρα. Αλλά διαβάζοντας τα reviews δεν έχουν όλοι (οι περισότεροι) την ίδια άποψη με εμένα.

Αναφορικά με τα reviews σου ...... απολαυστικά όσο το ηλ. περιοδικό phoinix του retromaniax.
 
Αν ενδιαφέρει κανέναν πού χάθηκα, λεπτομέρεις στο blog :)

 
Ενδιαφέρον video για άλλη μία φορά :)

Συμφωνώ απόλυτα σε σχέση με τα παλιά soundtracks και τις διαφορές τους με τα σύγχρονα. Τα σύγχρονα δεν έχουν πολλές διαφορές με τα soundtrack ταινιών, τα οποία πολλές φορές είναι πανομοιότυπα μεταξύ τους για να στοχεύσουν σε συγκεκριμένα target groups (βλέπε "epic" μουσικές με choirs και τα σχετικά). Ενώ στα παλιά games είχαν έναν μοναδικό ήχο, μάλιστα κάθε σύστημα είχε τον δικό του (σχεδόν). Δηλαδή από το άκουσμα μόνο καταλαβαίνεις πότε μία μουσική είναι από Amiga, C64, NES, Mega Drive, Game Boy, SNES κλπ. Και λόγο του ότι οι composers δεν είχαν άπειρα εργαλεία και ευκολίες, επικεντρώνονταν στο να είναι το κομμάτι όσο πιο "πιασάρικο" γίνεται ή όσο πιο κοντά στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού (και καμιά φορά όσο πιο μακριά, για την αντίθεση) αλλιώς δεν θα είχε νόημα να ακουστεί.

Βέβαια και πολλά σύγχρονα game soundtracks τα καταφέρνουν πολύ καλά, ακόμα και με σύγχρονα μέσα ή και ορχήστρες, να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα που μένει και είναι ξεχωριστό. Οπως για παράδειγμα η μουσική των Mario Galaxy, Shadow of the Colossus, ακόμα και του Portal 2 το οποίο χρησιμοποιεί την μουσική του με πολύ έξυπνο τρόπο, πχ όσο προχωράς ένα puzzle τόσα instruments προσθέτονται στην μουσική ενώ κάποια μηχανήματα/εξαρτήματα μέσα στο παιχνίδι παράγουν τα δικά τους instruments όταν τα πλησιάζεις. Και δεν μπορώ να ξεχάσω και το Silicon Valley όπου η μουσική παίζει από ηχεία μέσα στον κόσμο του ίδιου του παιχνιδιού (τα οποία μπορείς και να καταστρέψεις) αλλά και το "midi-death metal" soundtrack του F-Zero X!

Και επιτέλους, ένας άνθρωπος που εκτιμά το soundtrack του Turrican 3! Αμάν πια με το Soundtrack του 2ου, δεν λέω καλο, τέλειο κλπ αλλά πολλοί fans είναι τόσο "κολλημένοι" με το Turrican 2 που ότι έχει σχέση με το 3 πρέπει να είναι απαίσιο :p . Μπορεί το level design να μην είναι τόσο λαβυρινθώδες και όντως να απογοήτευσε κάποιους fans, αλλά για μένα το soundtrack συνέχισε την ανοδική πορεία που είχε από το πρώτο Turrican στο δεύτερο και έφτασε στην κορυφή με το τρίτο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ektelion είπε:
Αν ενδιαφέρει κανέναν πού χάθηκα, λεπτομέρεις στο blog :)
Να σου ζησει ο μπομπιρας! :D

Οσο για το βιντεακι ωραιες οι αλλαγες και η διαρκεια 20+λεπτα οτι επρεπε για comeback!

Γενικα και εγω συμφωνω με αυτα που ειπες στο βιντεακι σε σχεση με την μουσικη των παλιων παιχνιδιων και ποσο σημαντικη ηταν.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σε λίγες μέρες γίνομαι και εγώ πατέρας...να σου ζήσει φίλε μου! :cool:

Όσο για την δουλειά σου θα γράψω και εδώ ότι είναι εξαιρετική!
 
ektelion είπε:
Αν ενδιαφέρει κανέναν πού χάθηκα, λεπτομέρεις στο blog :)

Να σου ζησει ο Junior!!! :)

Οσο για το βιντεακι....αψογο για ακομα μια φορα! :worship:

Ξενιζει λιγο βεβαια η μη φυσικη παρουσια.... :eek: ....αλλα απολυτα κατανοητο το γιατι! ;)
 
Ωραίος ektelion! Υπάρχουν μερικά soundtracks που πραγματικά ακόμη και σήμερα με ανατριχιάζουν. Είναι όπως τα παλιά τραγούδια και αυτά. Άσε γιατί όσο τα σκέφτομαι βουρκώνω.

Να χαίρεσαι και το μωρό λοιπόν και στο μέλλον περιμένουμε βιντεάκι να παίζει με καμιά Amiga!
 
Ευχαριστώ για τις ευχές σας και για τα καλά σας λόγια! Φίλε spyros_s, με το καλό εύχομαι! Ανάλογα και με το πόσο θα ασχοληθείς/τι βοήθεια έχεις είναι μεγάλο μανίκι στην αρχή η φάση, αλλά σαν εμπειρία, ισχύει όντως αυτό που λένε, αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να το καταλάβεις.
 
Horror Zombies from the Crypt στο επομενο ε? ;)

Καλη φαση που τολμησες να σηκωσεις τη δεκαδα που προτιμας! Οπως παντα εξαιρετικο video!

H μουσικη της Amiga αγγιξε τον καθε χρηστη (και με τις δυο εννοιες της λεξης...ημασταν πρεζακια με την Amiga) ξεχωριστα.

Προσωπικα θα ηθελα να δω (μεσα στις ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ επιλογες σου) και το Venus the Flytrap, PP Hammer, Hybris, Battle Squadron, Wings, Chuck Rock, Beach Volley, Fire n Ice, Leander, Supremacy κτλ. Φυσικα περι ορεξεως κολοκυθοπιτα

Για το Turrican τωρα...να σου πω οτι παραλιγο ως γαμηλιο τραγουδι στο γαμο μου να επαιζε το Concerto for Laser and Enemies. Παντα λατρευα το Great Bath...Τι να λεμε...Huelsbeck...δεν παιζεται ο ανθρωπος
 
Δυναμικό comeback απο τον ektelion !! (και πολύ καλές επιλογές κομματιών. :thumbup: Παρεπιπτόντως, στο Torvak το "M" κάνει toggle μεταξύ μουσικής και sfx :) )

Πράγματι, επειδή ο ηχος της Αmiga είναι απίστευτος και τα games με αξιόλογη μουσική πολλά, είναι δύσκολο να κάτσει κάποιος και να βγάλει ένα απλό "top 10".

Θυμάμαι κάποια στιγμή το 2006 είχα αναφέρει (off the top of my head, όπως και ο ektelion) ορισμένα soundtracks που μου άρεσαν. Σε εκείνο το παλιό thread αναφέρονται και άλλα format εκτός της Amiga, οπότε θα κάνω quote μόνο τους "επίμαχους" αμιγκο-τίτλους:

Τώρα για την Amiga, ένα τέτοιον τέλειο ηχητικά υπολογιστή, απο που να πρωτοξεκινήσει κανείς; (τα Agony & Project X, αναφέρθηκαν ήδη...)

Ενδεικτκτικά λοιπόν αναφέρω τις μελωδίες των Defender of the Crown, Rocket Ranger, ATF 2, Shadow of the Beast, τις φοβερές "κιθαριές" του Awesome (όνομα και πράμα), το ΥΨΙΣΤΟ μουσικό θέμα του Space Crusade, η σκοτεινή και απόκοσμη μουσική του Space Hulk, οι μελωδίες του Cannon Fodder (όχι απλά το εισαγωγικό τραγουδάκι), Jim Power (ειδικά η in-game μουσική), Turrican & Turrican 2 (ά-ψο-γα), Super Cars 2, Lotus & Lotus 2, οι ροκιές του Last Action Hero, η μουσική των Xenon 2, Body Blows και Magic Pockets, First (& Second) Samurai, Shadow Fighter, η "pilgrim-ish" μουσική του Railroad Tycoon, η μελωδία του F1GP (Microprose), Midwinter 2, το ροκ-εν-ρολ των Resolution 101 και Street Rod, αλλά και οι μουσικούλες των Robocod, Venus the Flytrap, Full Contact, Test Drive 2, των Pinball Dreams/Fantasies/Illusions... (κάπου εδώ βάζω τέλος - η Amiga είναι συνυφασμένη με την καλή μουσική, και η λίστα των games ατελείωτη...).

Oσοι Αmiga users δεν γνωρίζουν το UnExotica, ας σπεύσουν αμέσως....

Mιά που αναφέρθηκε όμως και το Horror Zombies, όσοι απο εσάς τους παλιούς χρήστες 8-bit μηχανημάτων αναρωτιούνται "πού έχουν ξαναακούσει" το μουσικό θέμα, ιδού η απάντηση... (ανασύρθηκε απο τα "έγκατα" παλιότερου thread :) )

http://retromaniax.gr/showthread.ph...5%F3%E9%EA%EF%DF&p=42465&viewfull=1#post42465

http://retromaniax.gr/showthread.ph...5%F3%E9%EA%EF%DF&p=42465&viewfull=1#post42465



Wally είπε:
Για το Turrican τωρα... παραλιγο ως γαμηλιο τραγουδι στο γαμο μου να επαιζε το Concerto for Laser and Enemies. Παντα λατρευα το Great Bath...
Αυτά είναι !! :headbangdude:

Οσο για εμένα, πρέπει να είμαι απο τους ελάχιστους fans της μουσικής του Turrican II που του αρέσει πιό πολύ το "Traps" απο το "Desert Rocks" !! :D (αν και με τόσα "σούπερ" κομμάτια στο συγκεκριμένο game, δύσκολο να έχει κάποιος μόνο ένα "καλύτερο"...)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Απολαυστικος οπως παντα!!!!!!! :D
 
Είδα το review.. Είσαι ωραίος, ευχαριστούμε και περιμένουμε με χαρά το επόμενο...
 
Kαθε φορα και καλυτερος,και στα εφφε και στην περιγραφη!!!! :bow:
 
Πολύ καλή χιουμοριστική παρουσίαση (όπως πάντα), απο τον Δόκτωρα Φρανκενστάιν ektelion. :thumbup:

Το παιχνίδι έχει υψηλά production values (όπως τα όμορφα graphics και την φοβερή μουσική την οποία μνημονεύσαμε και παλιότερα), αλλά τα χαλάει στο gameplay το οποίο με αποθάρρυνε πολύ γρήγορα λόγω της δυσκολίας του. (υπήρξαν στιγμές που αναρωτιώμουν μήπως είχε εμπλακεί στο σχεδιασμό κανένας σαδιστής ισπανός :D ). Μάλιστα απο άποψης δυσκολίας στο gameplay θα έλεγα πως προτιμώ να παίζω Beast, παρά αυτό. :D

Θαυμάζω το κουράγιο του ektelion που προχώρησε το παιχνίδι όσο το προχώρησε - ακόμα και χωρίς cheats. :thumbup: Πάντως πέραν της δυσκολίας, ένας άλλος παράγοντας που με απέτρεψε απο το να ασχοληθώ με το εν λόγω game πάνω απο 2-3 μέρες, ήταν και οι κυκλοφορίες διαφόρων άλλων τίτλων εκείνη την περίοδο, που με κρατούσαν απασχολημένο.

Μήπως να έδινα στο Horror zombies μία ακόμη ευκαιρία...;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Να μην του δώσεις! :p Ορισμένα παιχνίδια γερνάνε με χάρη, όπως το Rick Dangerous που μνημονεύω στο review. To ΗΖFTC δεν ανήκει σε αυτά ;-)
 
Ενα ακομη απολαυστικο review του Ektelion για ενα παιχνιδι, που το ειχα μονο ακουστα.

Γενικα το animation και στο σκαρφαλωμα και ο τροπος που δενει το sprite του πρωταγωνιστη με το περιβαλλον δειχνει-τουλαχιστον αυτην την αισθηση μου δινει-προχειροτητα (περα απο το ολο στυλ ,αλλα και το animation του βαδισματος κατι που σχολιαζεται και στο video ) .

Αναρρωτιεμαι μηπως αρχικα ειχε σχεδιαστει καποιο αλλο sprite και για λογους π.x. marketing το αλλαξανε τελευταια στιγμη ???

Και κατι τελευταιο .

Η αναφορα σου στο κατα ποσο ειναι πετυχημενο και σωστα ζυγισμενο και υλοποιημενο το στοιχειο του trial and error στο level design/ροη του gameplay στο συσυγκεκριμμενο(Horror Zombies from the Crypt) οπου φερνεις ως παραδειγμας αριστοτεχνικης υλοποιησης το Rick Dangerous ,

μου δημιουργησε μια απορια.

Αν δηλαδη ο λογος αναφορας ειδικα σε αυτο ( Rick Dangerous) ,περα απο το προφανες το οτι ηταν υποδειγμα σχεδιασμου trial and error παιχνιδιου ,

εγινε και γιατι ο ιδιος ο Stuart Gregg ηταν υπευθυνος για το Design αλλα το Programming του παιχνιδιου Horror Zombies from the Crypt στην AMIGA

,ΠΡΙΝ λιγο καιρο ειχε δουλεψει/ηταν υπευθυνος για το Design αλλα το Programming του .... Rick Dangerous για τον C64

κανοντας ετσι την "αστοχια" στο σχεδιασμο ακομη εμφατικοτερη ???

Βτw αναλογο αλμα "τραμπολινο/εχω σουστες" στα ποδια ειχε και ο πρωταγωνιστης του Myth -History in the making στoν C64 και μαλιστα μπορουσες να κανεις το ιδιο και προς τα πισω (και στην AMIGA αλλα εκει ειχε πιο αληθοφανες animation αν δεν κανω λαθος).
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ παράξενος ο σχεδιασμός του sprite και πολύ κακό το animation του ακόμα και σε σχέση με τα υπόλοιπα sprites. Λες και βάλανε τον ήρωα από άλλο παιχνίδι, όντως. Πάντως το death animation είναι ενδιαφέρον :p
 
Iσως και να οφειλεται στο - αν δεν κανω λαθος- οτι το sprite του πρωταγωνιστη ειναι pre-rendered 3d (και στο πως υλοποιηθηκε αυτο) ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η αναφορα σου στο κατα ποσο ειναι πετυχημενο και σωστα ζυγισμενο και υλοποιημενο το στοιχειο του trial and error στο level design/ροη του gameplay στο συσυγκεκριμμενο(Horror Zombies from the Crypt) οπου φερνεις ως παραδειγμας αριστοτεχνικης υλοποιησης το Rick Dangerous ,
μου δημιουργησε μια απορια.


 


Αν δηλαδη ο λογος αναφορας ειδικα σε αυτο (
Rick Dangerous) ,περα απο το προφανες το οτι ηταν υποδειγμα σχεδιασμου trial and error απιχνιδιου ,


εγινε και γιατι ο ιδιος ο
Stuart Gregg ηταν υπευθυνος για το Design αλλα το Programming του παιχνιδιου Horror Zombies from the Crypt στην AMIGA


,ΠΡΙΝ λιγο καιρο ειχε δουλεψει/ηταν
υπευθυνος για το Design αλλα το Programming του .... Rick Dangerous για τον C64


κανοντας ετσι την "αστοχια" στο σχεδιασμο ακομη εμφατικοτερη ???
Λοιπόν, τρομερά ενδιαφέρουσα πληροφορία αυτή και για να είμαι ειλικρινής δεν τη γνώριζα. Συνεπώς η παρατήρησή μου και η αντιπαραβολή των δύο παιχνιδιών είναι καθαρά εμπειρική.

Αφού βγάλαμε αυτό από τη μέση, πρέπει να ομολογήσω ότι η σχέση μου με τα βιντεοπαιχνίδια ήταν και είναι καθαρά πρακτική. Δηλαδή δεν έχω ιδέα από συντελεστές, παρασκήνια κλπ, ενώ και τα στοιχεία που αναφέρω στα reviews μου τα βρίσκω κατόπιν έρευνας. That said, η παρατήρησή σου με έβαλε σε σκέψεις. Επειδή δεν έχω δει το Rick Dangerous στον C64, κάθισα και χάζεψα ένα long play στο YouTube: Το παιχνίδι φαίνεται ίδιο, όσον αφορά σε gameplay και level design. Μόνο σε γραφικά υπερτερεί η Amiga. Οπότε φαινομενικά είναι άξιο απορίας πώς ο ίδιος άνθρωπος κατάφερε να φτιάξει το καλύτερο και - για να μην είμαστε υπερβολικοί και άδικοι - ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του είδους σε αυτόν τον τομέα. Στην πραγματικότητα όμως θα δούμε ότι υπάρχουν αρκετά αντίστοιχα παραδείγματα στον ευρύτερο χώρο των τεχνών, π.χ. οι αδερφοί Γουατσόφσκι (πλέον αδελφός και αδελφή, αφού ο ένας τους έκανε εγχείρηση αλλαγής φύλου) που μετά το πρώτο εκπληκτικό Μάτριξ ξέφυγαν λίγο μόλις ανέβηκε δραματικά το μπάτζετ τους για τη συνέχεια της τριλογίας. Ή κάποιες πρόσφατες προσπάθειες του Νόλαν, σε σύγκριση με το αριστουργηματικό Memento. Συνεπώς καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο φίλτατος Στούαρτ μάλλον με το HZFTC προσπάθησε να ανεβάσει τον πήχη πιο πολύ από ό,τι τον έπαιρνε. Εικασίες όλα αυτά βέβαια, αλλά these are my two cents.

Το Myth το θυμάμαι στην Amiga κυρίως γιατί είναι συνώνυμο με ένα αγαπημένο μου text adventure. Θυμάμαι μόνο δύο πράγματα για αυτό: Ότι ήταν πολύ αργό κι ότι δεν ήξερα πού να πάω. Αλλά και για αυτά δεν είμαι σίγουρος, δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με δαύτο.
 
Πίσω
Μπλουζα