Spectrum vs Amstrad [Μερος XXII]

Η φρίκη στον 64 με το datassette ήταν αφού περίμενες κάμποσα λεπτά, το φόρτωμα έφτανε στο τέλος και συχνά κόλλαγε στο RUN.
Load Error και ξανά από την αρχή. Με το 1541 τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα.
 
To ίδιο γινόταν και με τον spectrum zx που είχε ένας φίλος μου, όχι τόσο συχνά βέβαια.
 
Το ιδιο γινοταν με πρακτικα οποιονδηποτε χρησιμοποιουσε κασετες εκεινα τα χρονια. Ειδικα αν ηταν οχι-και-τοσο αυθεντικες.

Στον Oric-1 που ειχα εγω ηταν αρκετα μεγαλο προβλημα.
 
O Amstrad 664 που είχε ένας άλλος φίλος μου δεν είχε τόσες αστοχίες στο διάβασμα της κασέτας. Μάλλον ήταν θέμα τύχης.
 
telonio είπε:
O Amstrad 664 που είχε ένας άλλος φίλος μου δεν είχε τόσες αστοχίες στο διάβασμα της κασέτας. Μάλλον ήταν θέμα τύχης.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ton 464 θα εννοείς γιατί ο 664 είχε δισκέτα. Πολύ καλύτερα τα πράγματα εκεί.

Στον C64 ήσουν συνέχεια με με ένα κατσαβίδι για να ρυθμίζεις το αζιμούθιο. Μετά δεν έπαιζαν και αυτά που πρώτα έπαιζαν.
Κυκλοφορούσαν και ειδικά kit ρύθμισης της κεφαλής του datassette, είχα και από δαύτα αλλά αν μουλάρωνε τέλος.
 
Nαι το 464 εννούσα έχεις δίκιο, τα μπέρδεψα.
 
O 664 ήταν ένα μηχάνημα που πάντα ήθελα, μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που τον είδα (όπως και ο 6128). Έτυχε όμως και δεν τον απέκτησα ποτέ. Είναι μανάρι.

1708728440365.png
 
Eίναι από τους πιο ακριβούς amstrad επειδή δεν είχαν κυκλοφορήσει αρκετά κομμάτια στην χώρα μας. Τον είχα αγοράσει 130 ευρώ πριν αρκετά χρόνια και τον έχω ακόμη. Είναι και τα περισσότερα λεφτά που έχω δώσει για amstrad.
 
Ωραία αγορά telonio! Μου αρέσει το ίδιο τώρα, όπως και τότε. Μου κάνει ένα κλικ ιδιαίτερο το design του. Έφτασα πολύ κοντά να τον αποκτήσω κάποτε (τον πέτυχα σε μαγαζί κουτάτο στα 90s) αλλά τελευταία στιγμή αλλάζω γνώμη και παίρνω μια ακόμα Amiga, την 600. Αναμνήσεις.
 
Είχα και εγώ πρόβλημα με το loading του Spectrum από κασέτα μέχρι που αγόρασα ΑΥΤΟ...

Sanyo.jpg
... και λύθηκαν όλα τα προβλήματα που είχα στο loading (εκτός πια αν η κασέτα ήταν μασημένη). Δεν χρειάστηκε καν να πειράξω ποτέ το αζιμούθιο.
 
...εγώ συνέδεα τον σπέκτρουμ με το πολύ καλό deck που είχε ο πατέρας μου τότε το οποίο φόρτωνε σχεδόν τα πάντα απροβλημάτιστα και μόνος περιορισμός ήταν η ποιότητα των κασετών μου! Το πρόβλημα όμως ήταν αλλού σε αυτή την συνθήκη φορτώματος!!! Ήταν να με φτάσουν τα καλώδια σύνδεσής μέχρι το έπιπλο του hifi...Θυμάμαι αλχημείες όπως να κρατώ τον γομολάστιχα στον...αέρα μέχρι να φορτώσει και μετά να βγάζω το καλώδιο για να τον επαναφέρω στο τραπέζι που έπαιζα μετακινώντας παράλληλα το έπιπλο του deck όσο ήταν δυνατό! Όποτε με έπαιρναν χαμπάρι να τα μετακινώ έτρωγα και καμιά σφαλιάρα που ήταν political correct back in the day...
 
Aardvark είπε:
Δεν ξέρω για commodore αλλα ενας φίλος μου με spectrum θυμάμαι στις διακοπές στο χωριό το έβαζε το παιχνίδι Μεγάλη Παρασκευή και Κυριακή μετά το φαι ερχόταν τρέχοντας όλο χαρά και φώναζε "φόρτωσε φόρτωσε".
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Υπερβολές...
Όλη η απόλαυση ήταν στην αναμονή να βλέπεις τις οριζόντιες ρίγες να χορεύουν και το μπιπ μπιπ μπιιιιιιιιιιπ να σου τρυπάει το μυαλό!
 
I guess, πριν την τηλεόραση ήταν απόλαυση να βλέπεις το τζάκι και τις φλόγες όπως και τις σταγόνες τις βροχής να χτυπάνε το χώμα .
 
εγώ θυμάμαι παίζαμε Golden axe σε παμπάλαιο dos, μάλλον 8088, και κάθε φορά που ο νάνος έκανε μαγεία, μέχρι να τελειώσει σηκωνομασταν, διαβάζαμε περιοδικό, μέχρι και φραπέ κάναμε. Ηθελε 6-7 λεπτά τουλάχιστον. Για αυτό μια φορά σε όλο το παιχνίδι γίνονταν.

Χώρια που κάποιες φορές κολλούσε τελείως το παιχνίδι. Αντί να τσιρίζουμε και να σπάμε, όπως κάνουν τώρα, λέγαμε δε βαριέσαι, την άλλη φορά.
 
Οκ, το καταλαβαίνω ότι οι αναμνήσεις είναι σκληρό ναρκωτικό. Οποιαδήποτε ταλαιπωρία που θέλαμε να αποφύγουμε την θυμόμαστε με νοσταλγία αν περάσουν αρκετά χρόνια. Εδώ άλλοι νοσταλγούν εποχές πείνας και πολέμου ξέρω γω, οκ. Αλλά τα loading screens των homes είναι υπερβολή πιστεύω, κάπου πρέπει να τραβήξουμε μία γραμμή να ξεχωρίσουμε την απόλυτη τρέλα :fafoutis:
 
Τρέλα σίγουρα δεν θα το χαρακτήριζα, αν και ο πρώτος ηλεκτρονικός υπολογιστής που είδα ήταν ένας Spectrum ZX με κασετόφωνο, οποσδήποτε δεν θέλω να ξαναζήσω το περίμενε που έκανε να φορτώσει ένα παιχνίδι. Βέβαια εκείνη την εποχή ήταν μονόδρομος και δεν πείραζε απολύτως κανέναν. Με τον φίλο μου που είχε τον Spectrum, παίζαμε μπάλα στον δρόμο μέχρι να φορτώσει το παιχνίδι. Ευτυχώς εγώ πήρα τότε τον Amstrad 6128 που είχε δισκέτες και τα παιχνίδια φόρτωναν σε δευτερόλεπτα.
 
Ο Spectrum κυκλοφορησε το 1982 και ειχε ενα απο τα γρηγοροτερα tape interfaces.
Μαλιστα επειδη τα μονοφθαλμα παιχνιδια που κυκλοφορουσαν ηταν σπασμενα με Multiface - ημουν και τυχερος αφου ο κολλητος ειχε αγορασει ενα - ηταν ακομα πιο μικρα σε μεγεθος (πεταγε τα loading screens αν θυμαμαι καλα).
Να περιμενεις 3.5 λεπτα το 1984, δεν το βλεπω τραγικο - φτιαχνεις ενα εσπρεσσακι και εχεις και το Who Dates Wins II ετοιμο να σε περιμενει.
Ας θυμηθει καποιος ποση ωρα εκανε ο 464 να φορτωσει ή το 1541 που κοστιζε σχεδον οσο ο C64.
 
Eντάξει δεν έκανε και 90 λεπτά να φορτώσει :biglaugh: Μπάλα που παίζαμε δεν προλαβαίναμε να φτάσουμε μέχρι το ημίχρονο και τρέχαμε να παίξουμε με τον Spectrum.

Πάντως θυμάμαι αρκετά παιχνίδια έκαναν αρκετά λεπτά να φορτώσουν. Όχι πως ήταν τίποτα τραγικό βέβαια εκείνη την εποχή (και ακόμη δεν το βρίσκω έτσι) ήταν η τεχνολογία της εποχής.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα