Βαθμολογήστε τις ταινίες

Οχι απο μενα παντως. Δε φανταζεσαι ποσο εκτιμω τους ανθρωπους που εχουν το θαρρος της γνωμης τους.
Στο μεταξύ σιγά μην τη βρίσουμε για τον Ξενοπουλο. Πρωτοξαδερφο τον έχουμε; ( Να ταν ο Νίκος ο Καζης να την πω την κουβέντα μου :) )
 
Στο μεταξύ σιγά μην τη βρίσουμε για τον Ξενοπουλο. Πρωτοξαδερφο τον έχουμε; ( Να ταν ο Νίκος ο Καζης να την πω την κουβέντα μου :) )
Εντάξει, δεν είμαστε και στο φόρουμ των φιλολόγων. Άλλωστε και οι ίδιοι του οι συνάδελφοι τον είχαν κατηγορήσει εμμέσως για εκπτώσεις στην ποιότητα με σκοπό τη αύξηση του αναγνωστικού του κοινού...
Αλλά ειλιρινά βρε karapiperim, σε παραδέχομαι! Ο τρόπος που έχεις να μπλέκεις τον Καζη σε όλα τα θέματα, ακόμη και τα πιο άσχετα, είναι μοναδικός!
 
Και να 'ταν και κανένας ωραίος να πω "χαλάλι του" (γράφω και τρέχω να κρυφτώ πριν αρχίσουν οι κεραυνοί)
 
Και να 'ταν και κανένας ωραίος να πω "χαλάλι του"
Δεν άκουσα;
Πως είπατε;
Ορίστε;
Συγγνώμη κύριε... Ποιος είστε;

Btw γιατί δε βάζετε βαθμό κύριε ελέφαντα όπως όλος ο κόσμος; φοβοσαστε να μας δηλώσετε τις προτιμήσεις σας; δεν έχετε δει τις ταινίες; μη σας ματιαξουμε; Όχι πέστε μου, πέστε μου ειλικρινά. Ποίος ο λόγος αυτής της αποχής; ε; όχι ρωτάω να μου πείτε. Θέλω να μάθω . Ρωτάω για να ξέρω σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε. Μιλήστε, παρακαλώ, ορίστε πέστε μας τι έχετε να μας πείτε, σας ακούμε με προσοχή
 
Θα επανέλθω συντόμως (αν έχω μούτρα να εμφανιστώ μετά το βρισίδι που θα φάω για αυτό που είπα για τον Ξενόπουλο :D ).
Γιατί καλέ? Εγώ τον λατρεύω τον Ξενόπουλο αλλά ο καθένας έχει το δικαίωμα να μην συμπαθεί ή να μη του αρέσει καθόλου κάτι... Δημοκρατία έχουμε... :) :)
 
Α, έχουμε καινούρια εξάδα... Έχω πέσει με τα μούτρα σε μια δακτυλογράφηση και τώρα σας πήρα χαμπάρι...

Xαμένα Όνειρα - Μου αρέσει... Μου αρέσει πάρα πολύ... Από τα λίγα μελό που μπορώ να ξαναδώ. Εντάξει, το θέμα είναι πικρό και το τέλος γλυκόπικρο αλλά νομίζω αρκετά ρεαλιστικό. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι να βλέπω το ζευγάρι Βαλάκου - Παπαμιχαήλ αλλά παίζουν τέλεια τους φίλους που αποφασίζουν να μείνουν μαζί τελικά, μετά από όλες τις απογοητεύσεις που έρχονται στη ζωή τους. 9.

Προδοσία. Έχω να την δω πολύ καιρό αλλά η ταινία είναι ενδιαφέρουσα. Οι ερμηνείες Φωτίου και Φυσσούν είναι καλές. Το κακό είναι ότι αυτό που μου έχει μείνει από την ταινία, είναι μια μαυρίλα να πω, μια κατάθλιψη να το πω, ένα ωχ αμάν να το πω.... Πονεμένο το θέμα και απαίσιο το τέλος, βέβαια, αν και αναμενόμενο.... 7.

Ερωτικές ιστορίες.
Δεν νομίζω να την έχω δει ποτέ την ταινία.

Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα. Θα με δείρετε; Δείρτε με.... Αχ, πολύ μου αρέσει... Πρώτα απ'όλα, μου αρέσει πάρα πολύ η Καραγιάννη στο μοναδικό δραματικό ρόλο που την έχω δει. Ήταν έξοχη στην κωμωδία αλλά εδώ δίνει μια Πέρσα σκληρή, κυνική, πάρα πολύ καλή. Τελείως κόντρα ρόλος από τους συνηθισμένους της. Ο Καζάκος δεν είναι και από τους αγαπημένους μου αλλά οι άλλες δυο ιστορίες είναι τόσο ρομαντικές και σπαραξικάρδιες και μου αρέσουν πάρα πολύ. Συγκινούν τις καρδιές των φτωχών κοριτσιών (εγώ είμαι αυτή). Η Βούρτση και η Βαλσάμη μου αρέσουν πάρα πολύ σε αυτούς τους ρόλους. Εγώ θα βάλω 8.

Γαμήλιες περιπέτειες. Έχω δει την ταινία μία φορά. Δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν μπορώ να σκεφτώ καν τι να γράψω γι'αυτήν. 2.

Επαναστάτης Ποπολάρος. Το μυθιστόρημα του Ξενόπουλου έχει πολύ άσχημο τέλος και η ηρωίδα του είναι ξανθιά!!! Αν θυμάμαι καλά, και ο Πέπος είναι ξανθός... Εδώ ο Δαλιανίδης αλλάζει τα πράγματα και δίνει το τέλειο happy end και δυο πανέμορφους, μελαχρινούς πρωταγωνιστές. Δεν με χαλάει καθόλου. Τρελαίνομαι για happy end. Ο Παπαγιαννόπουλος, η Λαλοπούλου, ο Καλογήρου και ο Φιλιππίδης εξαιρετικοί όπως πάντα. Τα όμορφα σκηνικά, τα υπέροχα κοστούμια κι η Ζακυνθινή διάλεκτος μου θυμίζουν εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί για μένα. 9.
 
... δεν έχετε δει τις ταινίες;
Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Μόνο τα "Χαμένα όνειρα" έχω αρχίσει και το σταμάτησα γιατί σκυλοβαρέθηκα. Και τον Ποπολάρο τον έχω ακούσει σε ραδιοθεατρικό, καλό ήταν, αλλά δεν έχω γνώμη για την ταινία.
 
Με εξαίρεση το Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα που από τώρα του βάζω 7 γιατί συμφωνώ με την @karapiperim για το ρόλο της Βαλσάμη και την ηθοποιία της Καραγιάννη και τον Επαναστάτη Ποπολάρο που του βάζω 4 γιατί δεν συμπαθώ ούτε τον Ξενόπουλο ούτε την εποχή του, όλες τις άλλες πρέπει να στρωθώ να τις δω γιατί δεν έχω ιδέα περί τίνος πρόκειται.
Θα επανέλθω συντόμως
Είδα και τις υπόλοιπες και βάζω βαθμό και γι' αυτές.

1. Χαμένα Όνειρα: Το καστ είναι εξαιρετικό αλλά ο Παπαμιχαήλ είναι κάπως όταν γίνεται μελό, εδώ συγκεκριμένα προς το τέλος της ταινίας. Πάντα τον προτιμώ σε πιο κωμικές σκηνές. Αλλά λάτρεψα τον Δαμασιώτη, γιατί μου θυμίζει κάποιους από τη δική μου εργασία, όπως και τους χώρους των γυρισμάτων. Μακάρι να υπήρχε αυτό το κτήριο γραφείων ακόμη αλλά φοβάμαι ότι έχει δώσει τη θέση του σε κάτι μοντέρνο πια. Το σενάριο κάπως υπερβολικό θα έλεγα όπως και η ηθοποιία της Βαλάκου (γενικά όσο μεγάλωνε μου άρεσε περισσότερο). Αλλά πώς να βάλεις χαμηλό βαθμό όταν την ατμόσφαιρα ντύνει η μουσική του Χατζιδάκι (και όχι όποια κι όποια μουσική); ή όταν κάποιες νυχτερινές λήψεις (που είναι η αδυναμία μου) βγάζουν κάτι από παλιό ευρωπαϊκό κινηματογράφο; Συμφωνώ ότι ο Σακελλάριος μπορούσε να κάνει κι άλλου είδους ταινίες αλλά τελικά προτίμησε να μη βγει από την πεπατημένη. 6
2. Προδοσία
: Κατ' αρχήν να πω ότι το θέμα της ταινίας είναι από μόνο του δύσκολο κι επίσης ότι μου άρεσε πάντα ο Μανουσάκης. Πως γράφεις την ιστορία ενός πολέμου μέσα από τα μάτια των ηττημένων αλήθεια; Σ' αυτή την περίπτωση βάζεις πρωταγωνιστή τον έρωτα (με ποικίλες και ολέθριες ενίοτε συνέπειες) και όλα τα άλλα κάποια στιγμή αρχίζουν και μοιάζουν δευτερεύουσας σημασίας. Ο Φυσσούν σε ένα ρόλο που του πάει γάντι, η Φωτίου επίσης πολύ καλή (αν και στο Φόβο μου άρεσε περισσότερο), ο Κατράκης σε αυτά που τον έχουμε συνηθίσει και η Σαρρή με ένα βλέμμα τα έλεγε όλα. Επίσης εκπληκτική η φωτογραφία και αξιοπρεπέστατες οι εκτελέσεις των κομματιών στο πιάνο. Το μόνο που με κούρασε κι εμένα ήταν οι μακροσκελείς σκηνές από τις γνωστές παρελάσεις με τα τανκ και οι ομιλίες εκείνου του τύπου που περιγράφει πιο πάνω ο Rio. 8
3. Ερωτικές Ιστορίες:
Πάντα μου άρεσαν οι σπονδυλωτές ταινίες, αν και δεν έχω δει πολλές στον ελληνικό κινηματογράφο. Αυτή επίσης μου άρεσε. Η Βουγιουκλάκη είναι αυτό που θα ήθελα να είναι σε όλη της την καριέρα, χωρίς τις γνωστές υπερβολές στο παίξιμό της. Πολύ καλός ο Διαμαντόπουλος, όπως πάντα, και η Ζαφειρίου επίσης εξαιρετική. Προσωπικά μου άρεσε η ιστορία του Βασίλη περισσότερο απ' τις άλλες αλλά γενικά βρήκα καλή την αναλογία ως προς τη θεματολογία της ταινίας (2 δραματικές -1 αισθηματική). 7
5. Γαμήλιες περιπέτειες:
Όχι και πάλι όχι. Προχωρημένο σενάριο για την εποχή του αλλά με κούρασε πολύ. Τι να πρωτοκάνει και ο καημένος ο Ηλιόπουλος.... 3
 
Οτι θα βλεπατε ταινιες που δεν ειχατε δει ποτε μονο για να απαντησετε στο παρον θεμα, αυτο δεν το περιμενα με τιποτα!
 
Οτι θα βλεπατε ταινιες που δεν ειχατε δει ποτε μονο για να απαντησετε στο παρον θεμα, αυτο δεν το περιμενα με τιποτα!
Για να τις βάζει κάποιος προς βαθμολογία σημαίνει ότι κάτι έχουν. Κι αφού δεν τις έχουμε δει, τώρα με την καραντίνα είναι καλή ευκαιρία να τις δούμε (όποιες μας ενδιαφέρει να δούμε). Ότι μαθαίνεις καλό είναι, Βιβή. :)
 
Α, ωραια! Τωρα με τον εγκλεισμο θα σας βαλω κι αλλες που θα ηθελα να μαθω τη γνωμη σας γι' αυτες.
Εχουμε και λεμε λοιπον....:)
 
Χαμενα ονειρα. Προσεξτε τωρα τι γινεται εδω: Οταν εχει λιακαδα οι ηρωες ειναι χαρουμενοι. Οταν εχει βροχη οι ηρωες κλαινε και χτυπιουνται. Τα παντα ειναι προβλεψιμα και ζητημα καιρου αποκλειστικα, οποτε εμεις οι θεατες ξερουμε ακριβως τι προκειται να δουμε.
Η Βαλακου θελει να παντρευτει παση θυσια, ακομα και τον Χατζηαβατη αν τη ζητησει σε γαμο, αρκει να ξεφυγει απο τη θεση της δακτυλογραφου. Το λεει και μονη της: "Δε λυπαμαι για τον χαμενο μου ερωτα, αλλα για την ευκαιρια που χαθηκε".
Ο Παπαμιχαηλ απο την αλλη, θελει να γινει διασημοτης εν μια νυκτι, στην αναγκη να παει να ζησει και με τους Ζουλου, αρκει κι αυτος να φυγει απο το γραφειο. Μα τι ειχε επιτελους αυτο το γραφειο και δεν το ηθελε κανεις; Χολερα;
Την παρασταση κλεβει ο παντου και παντοτε εξοχος Γιωργος Δαμασιωτης και ο Μπακουλας του που δινει τον απαιτουμενο τονο μονοτονιας στην καθημερινοτητα των ηρωων του εργου. 8.
Προδοσια. Μια ταινια κοσμημα μεσα σε ολοκληρο σκουπιδοτοπο ταινιων που επικρατουσε ολο το '60 και μακαρι να μη βλεπαμε μονο τρεις ταινιες απο αυτον τον υπεροχο σκηνοθετη, τον Κωστα Μανουσακη. Ενα εργο εξαιρετικο, υποδειγμα γραφης και ερμηνειων. Σιγουρα βεβαια βαρυ και καταθλιπτικο, αλλα αυτο ηταν και το ζητουμενο. 10.
Ερωτικες ιστοριες. Πολυ εξυπνη και ωραια η ιδεα της σπονδυλωτης ταινιας και πολυ σπανια επισης για τα ελληνικα δεδομενα.
Αγαπημενη μου ιστορια το Νικουλελι με την Ελενη Ζαφειριου να δινει μια ερμηνεια αξεπεραστη. Εξαιρετικος και ο Παπαγιανοπουλος. Δευτερη στην προτιμηση μου το Ραντεβου της Κυριακης που πολυ σωστα μπηκε στο τελος για να ελαφρυνει το ηδη πολυ βαρυ κλιμα των δυο αλλων ιστοριων. Το Ενας Βασιλης το βαριεμαι και συνηθως δεν το βλεπω.
Η ταινια θα μπορουσε να ηταν πολυ ανωτερη σε ολα της, αλλα πασχει στην παραγωγη κι αμα μια ταινια πασχει στην παραγωγη, παει σχεδον χαμενη. Κριμα γιατι ακομα και μονο ως απλη ιδεα ειχε προοπτικες. 6.
Πεθαινω καθε ξημερωμα. Μα μονο απο τον τιτλο καταλαβαινεις τι θα ακολουθησει! Ωραια ηταν που ειδαμε την Καραγιαννη σε κατι διαφορετικο απο κωμωδιες και μιουζικαλ, αλλα την ταινια δεν την αντεχω και εχω χρονια και χρονια να τη δω. Η υπερβολη, της υπερβολης, την υπερβολη, ω υπερβολη! Το εκλινα σωστα; Θα μου πεις, τι περιμενες κυρια μου απο τον Φωσκολο; Τα Χτυποκαρδια στο θρανιο; Οχι, γι' αυτο και της ταινιας της εχω ριξει μαυρο. Στα δυο συν της τα τραγουδια Ελα να σβησεις τη φωτια και Κρατησε με αγαπη μου. Με αυτο το τελευταιο τραγουδι κλεινει και η ταινια ομορφα, γλυκα και απεριττα υστερα απο ολο τον χαμο που ειχε επικρατησει και με τη τραγικη ειρωνια πως κανεις δε γνωριζει ακομα το θανατο της Καραγιαννη, να πλαναται. 5.
Γαμηλιες περιπετειες. Η ταινια ειναι κακη και ειναι και πολυ βαρετη. Εχει ερασιτεχνικη σκηνοθεσια, ερμηνειες ετσι κι ετσι με καποιες εξαιρεσεις και ειναι ιδανικη για νυχτες αϋπνιας. Ο Ηλιοπουλος κανει ο,τι μπορει, αλλα και παλι ο Γιωργος Δαμασιωτης κλεβει την παρασταση. Αν δεν ηταν αυτος, απλως δε θα υπηρχε εργο γιατι στις πλατες του το κουβαλαει. Κακη ηχοληψια επισης και η Καλογεροπουλου ντουμπλαρισμενη γιατι αν την αφηνανε με τη δικη της φωνη, τοτε θα φευγαν ολοι οι θεατες που ανθρωποι ειναι και ορια αντοχης εχουν. 3.
Επαναστατης ποπολαρος. Ωραια ταινια, κατι πρωτοτυπο τελος παντων που δεν το εβρισκες ευκολα τοτε. Δεν ηταν και πολλες οι ταινιες εποχης. Πολυ καλη η επιλογη του καθε ηθοποιου για το ρολο του και απολυτα ταιριαστοι ολοι. Με χαλαει που καθε νυχτερινο πλανο αντι να γυριστει νυχτα, μειωνεται απλως ο φωτισμος και βλεπουμε ηλιο και σκιες σαν να φοραμε σκουρα γυαλια ηλιου. Πολυ το συνηθιζε ο Φινος στις ταινιες του αυτο την εποχη εκεινη. Δεν ξερω που την ειχε δει αυτη την τεχνικη, αλλα κακως τη μιμηθηκε.
Απο ολο το εργο αυτο που μου εχει μεινει πιο εντονα ειναι η ατακα της Μαιρης Λαλοπουλου "Εσυ παιδι μου ο,τι θελεις, θελεις!" Πως λεμε σπανια αποφθεγματα και ρησεις μεγαλων αντρων; Κατι τετοιο.
Αλλο που μου εμεινε ειναι το σακακι του Γιωργου Τσαουση ο οποιος υποδυεται το φιλο του Πρεκα. Α, τον καημενο....Σε ολοκληρο το εργο δεν το βγαζει απο πανω του και ειναι και καρω. Μ' αυτο βγαινει βολτα, μ' αυτο παει στην εκκλησια, μ' αυτο στην Οπερα, μ' αυτο και στην Αθηνα. Ειναι να μη σου πηγαινει ενα ρουχο. Δυσκολα το βγαζεις απο πανω σου. 7.
 
Ο εγκλεισμος συνεχιζεται ακαθεκτος οποτε σας εχω νεα εξαδα για να περασετε την ωρα σας. :)

Η νυφη το' σκασε
Εξοδος κινδυνου
Ο μεθυστακας
Το αγκιστρι
Ραντεβου με μια αγνωστη
Το κοριτσι του λουνα παρκ
 
H νύφη το' σκασε . Εκτός από τις σκηνές με τον Βέγγο και το ξυλοκόπημα από την μάνα της Καρέζη, δεν μπορώ να πω, πως τη βρήκα πολύ αστεία ή κάτι το ξεχωριστό. Μάλλον κουραστική. Βαθμός 4.

Έξοδος Κινδύνου. Μου αρέσει πολύ αυτή η ταινία, άλλωστε πόσες ελληνικές αστυνομικές περιπέτειες υπάρχουν. Πανέμορφη η Καρλάτου , ικανοποιητικές οι σκηνές δράσεις, καλός ρυθμός , οπότε βαθμός 8.

Ο Μεθύστακας. Μεγάλη ερμηνεία από τον Μακρή, αλλά γενικά η ταινία όταν την ξαναείδα πρόσφατα, δεν με ενθουσίασε. Βαθμός 7.

Το Αγκίστρι. Έχει εκείνο το 70ς καλοκαιρινό στυλ , βλέπεται ευχάριστα , παίζει και η Μπουσέ, οπότε ένα εξαράκι το παίρνει.

Ραντεβού με μια άγνωστη. Προσπαθεί να δείξει πολύ ποιοτική, αλλά δεν κρατάει το ενδιαφέρον. Η Ναθαναήλ ως συνήθως ξύλινη και ο Μυράτ υπερβολικά θεατρικός. Βαθμός 5

Το κορίτσι του λούνα παρκ. Σαχλαμαρίτσα. Βαθμός 3.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Η νύφη το' σκασε από τις λιγότερο καλές ταινίες της Τζένης , μια μέτρια ταινία θα έλεγα οπότε μέτριος και ο βαθμός μου , 5
Έξοδος κινδύνου θα συμφωνήσω σε όλα τα παραπάνω με τον @RIO , μπορώ να τη ξαναδώ ευχάριστα , 8
Ο μεθύστακας ναι συμφωνώ , ρεσιτάλ ηθοποιίας για τον Ορέστη Μακρή αλλά τόσο παλιές ταινίες δε μπορώ να ξαναδώ εύκολα , 6
Το αγκίστρι δε την έχω δει πολλές φορές αλλά αποπνέει ένα μυστήριο καλοκαιρινό με όμορφα χρώματα, 6
Ραντεβού με μια άγνωστη θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη δε ξέρω τι την χαλάει τελικά , 5
Το κορίτσι του λούνα παρκ αν και φαν της Αλίκης , τη συγκεκριμένη και δυο τρεις ακόμα τη θεωρώ τη χειρότερη της , 2
 
Παραδόξως τις έχω δει όλες κι έτσι δε χρειάζεται αυτή τη φορά να κάνω εντατικά... :p

Η νυφη το' σκασε: Τη Τζένη τη λατρεύω, το ξέρει όλο το φόρουμ, γι' αυτό και σε κάτι τέτοια post προσπαθώ πολύ να είμαι αντικειμενική. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αυτή η ταινία και ο ρόλος της Τζένης μάλλον φτωχός. Ωστόσο οι δεύτεροι ρόλοι είναι αξιόλογοι, ειδικά του Βέγγου, και παραδόξως συμπάθησα πολύ και τον Γκιωνάκη ως ρεσεψιονίστ. Αλλά ειλικρινά, αν μου προξένευαν τον Μεντή (που δεν τον συμπαθούσα ποτέ ούτως ή άλλως), ήμουν αναγκασμένη στο εξής να λέγομαι κα Σκορδαρέα ενώ είχα έναν λεβέντη stand by, θα πέρναγα και τα σύνορα, όχι απλώς την Κόρινθο. Από συμπόνια και μόνο 6.
Εξοδος κινδυνου:
Από τις λίγες αστυνομικές του 80 που μπορώ να παρακολουθήσω παραπάνω από μια φορά. Πολύ καλός ο Φούντας, η Καρλάτου μια κούκλα, έντονη δράση, καλή ροή του σεναρίου, αν κι έχει τις γνωστές εξάρσεις του Φώσκολου αλλά αυτή τη φορά ευτυχώς είναι μετριασμένες. 8
Ο μεθυστακας:
Συμφωνώ ότι ο Μακρής δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας αλλά το έχω δει μόνο μια φορά και ήταν η τελευταία. Δεν φταίει το σενάριο, το οποίο δεν είναι κακό αλλά ούτε και συγκλονιστικό, ούτε βέβαια και η σκηνοθεσία του Τζαβέλλα στον οποίο είχα ανέκαθεν εκτίμηση. Είναι η ευαισθησία που έχω στους ηλικιωμένους ανθρώπους γενικά και ειδικά σε αυτούς που βασανίζονται και χάνουν τον εαυτό τους από γεγονότα του παρελθόντος. Στη μία φορά που είδα την ταινία, πολλά χρόνια πριν, δε σταματούσα να κλαίω, κι έτσι αποφάσισα να μην την ξαναδώ. Αλλά μόνο για την ερμηνεία του Μακρή 7.
Το αγκιστρι:
Πείτε ότι θέλετε αλλά οι αστυνομικές ταινίες του 70, ειδικά οι "καλοκαιρινές", είναι η ένοχή μου απόλαυση. Δε με νοιάζει αν δεν παίρνουν βραβείο ερμηνείας, ούτε αν υπάρχουν κενά στο σενάριο, ούτε αν είναι χλιαρή η σκηνοθεσία. Αυτή η κοσμοπολίτικη εικόνα του Σαρωνικού εκείνης της δεκαετίας μαζί με καταπληκτικό soundtrack, αυτή τη φορά δια χειρός Χατζηνάσιου, ένα μυστήριο να πλανάται και μια περιπέτεια να εξελίσσεται, για μένα είναι μια διασκέδαση που δεν διαπραγματεύομαι εύκολα. 8
Ραντεβου με μια αγνωστη:
Θα συμφωνήσω με τον Rio για την θεατρική ερμηνεία του Μυράτ. Αλλά και η Ναθαναήλ μου αρέσει στο ρόλο αυτό και η σκηνοθεσία. Όμως μου αρέσει ούτως ή άλλως ο Γεωργιάδης. Βρίσκω πολύ ευρηματική την τοποθέτηση του επαρχιακού αστικού τοπίου σε έναν άδειο και σιωπηλό Πειραιά και πολύ όμορφη τη φωτογραφία. Εξαιρετική και η μουσική της ταινίας από τον Λεοντή. 7
Το κοριτσι του λουνα παρκ:
Ομολογώ ότι η Α.Β. δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου αλλά έχει παίξει και σε ενδιαφέρουσες παραγωγές παλιότερα. Μετά το 67 άρχισε να υπάρχει μια μετριότητα και η συγκεκριμένη ταινία είναι επιεικώς κακή. 3
 
Καμμιά από τις ταινίες δεν ανήκει στις πολύ αγαπημένες μου. Αλλά....

Η νυφη το' σκασε: Έχω διαπιστώσει ότι σε πολλές περιπτώσεις έχω πολύ διαφορετικά γούστα από τους άλλους. Εγώ προτιμώ την Βουγιουκλάκη στην κωμωδία, την Καρέζη στο δράμα και τη Λάσκαρη και στα δύο. Εδώ όμως οι δύο ταινίες με την Βουγιουκλάκη και την Καρέζη είναι ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, βρίσκω αυτή την ταινία πολύ χαριτωμένη. Η Καρέζη είναι πολύ δροσερή, ο Βέγγος και ο Γκιωνάκης είναι εξαιρετικοί και βάζω στα πολύ συν τα δύο τραγούδια της ταινίας, το "Μακριά σου ένα χρόνο" και το "Σαραβαλάκι" . Από μένα 8.
Το κοριτσι του λουνα παρκ: Εδώ πάει το παραπάνω σχόλιο. Για μένα αυτή η ταινία της Βουγιουκλάκη είναι τραγική. Εκτός από το τραγούδι των τίτλων και το υπέροχο "Αγάπη μου, αγάπη μου", δεν μου αρέσει τίποτε άλλο. Με το ζόρι 3.
Εξοδος κινδυνου:
Να το πω? Θα το πω. Δεν την έχω δει όλη την ταινία. Έχω δει μόνο κάποιες σκηνές και δεν θυμάμαι γιατί και πώς. Η Καρλάτου είναι πανέμορφη, ο ΦΟύντας είναι πολύ αντρουά. Οπότε τι βαθμό να βάλω?
Ο μεθυστακας: Ο Μακρής δίνει παντού ρεσιτάλ ερμηνείας. Και στην κωμωδία και στο δράμα. Αλλά αυτή την ταινία και το "Αμαξάκι", αμάν!!! Τι θλίψη είναι αυτή! Τι μιζέρια, τι κατήφεια! Ούτε την θέλω, ούτε μου πάει. Δεν συνηθίζω να βλέπω τέτοιες ταινίες πάνω από μία φορά. Θα βάλω καλό βαθμό μόνο και μόνο για την εκπληκτική αυτή ερμηνεία του Μακρή. 8.
Το αγκιστρι:
Όλες αυτές οι ταινίες μου αρέσουν με πρώτη και καλύτερη το "Ψυχή και σάρκα". Είναι πολύ..... γαλάζιες, φωτεινές, κοσμοπολίτικες, με ωραία μουσική... Μυρίζουν καλοκαίρι.... Ελληνικό καλοκαίρι.... Αυτή όμως η ταινία μου αρέσει λιγότερο από τις άλλες του είδους. Δεν με τραβάει να την δω. Εντάξει, αν την πετύχω, θα την χαζέψω. 5.
Ραντεβου με μια αγνωστη:
Αχ, κι εμένα μ' αρέσει πολύ η Ναθαναήλ και στην ταινία είναι καλλονή. Επίσης μου αρέσει πολύ ο Βόγλης. Έχω να δω πολύ καιρό την ταινία, αλλά μου είχε αρέσει. 8
 
Πίσω
Μπλουζα