Ηθοποιοί που δεν μας αρέσουν

herco είπε:
Ο Αγκοπ ειναι ρολος και οχι υπαρκτο προσωπο - τον εχουν αποδωσει 2 ηθοποιοι μας, ο Φιλιος Φιλιππιδης και ο Γιαννης Σπαριδης - ποιος ειναι αυτος που δεν σου αρεσει ?
Ποιός ήταν το πειραματόζωο για την "Τριχοξίνη"; (τες παράδες μου μπρέ !) Ε, αυτός !
 
ΦΖΠ1 είπε:
Ποιός ήταν το πειραματόζωο για την "Τριχοξίνη"; (τες παράδες μου μπρέ !) Ε, αυτός !
εννοεις το Γιαννη Σπαριδη,αλλά στην ταινια "δουλειες του ποδαριου" λεγοταν "Κιρκορ" και οχι "Αγκοπ".Πιο γνωστος ως "Αγκοπ" ηταν ο Φιλιος Φιλιππιδης
 
Συμφωνώ με τους περισσότερους! Αναφέρθηκαν μάλιστα πολλοί που ούτε καν τους θυμόμουν! (προφανώς η μνήμη προσπαθούσε να τους απωθήσει!) Τρείς παρατηρήσεις: Πρώτον:η συντριπτική πλειοψηφία των "μισητών" μας ηθοποιών, προέρχονται από ταινίες β' διαλογής, οι οποίες δεν είχαν να επιδείξουν τίποτα σεναριακά (ειδικά π.χ. αυτές της -κατά τα λοιπά συμπαθούς Δέσποινας Στυλιανοπούλου- ήταν τουλάχιστον οικτρές..), για να μην πω πως άγγιζαν τα όρια του γραφικού...Δεύτερο σημείο είναι πως οι πιο πολλοί χαρακτηρίζονταν από μια ερμηνευτική μανιέρα στην οποία είχαν εγκλωβιστεί είτε λόγω απήχησης στο κοινό, είτε λόγω ερμηνευτικής ασφάλειας..Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Στυλιανοπούλου (ποοοοσες φορές πια έπαιξε το ρόλο της αμόρφωτης "Ζαμπέτας"!!!), ο Νίκος Σταυρίδης με το χαρακτηριστικό γελάκι, ο Νίκος Τσούκας στο ρόλο του βλάχου κ.ο.κ.. Τρίτο και τελευταίο: Οι περισσότεροι ήταν δευτεραγωνιστές (π.χ. Μπεάτα Ασημακοπούλου, Βιβέτα Τσιούνη, Φλορέτα Ζάννα-η οποία νομίζω ότι καταλαμβάνει τη πρωτιά όσον αφορά τα γούστα μου! Πραγματικά,εξαιρετικά "κρύα" και ατάλαντη...) Μετά τις γενικές παρατηρήσεις που είχα να κάνω, θα εστιάσω σε δύο περιπτώσεις που αναφέρθηκαν και από άλλους, με τη μόνη διαφορά ότι ήταν πρωταγωνίστριες μεγάλου βεληνεκούς και από πολλούς χαρακτηρίζονται ως "ιερά τέρατα"..(την υπερβολή την έχουμε στο αίμα μας ως γνωστόν οι Έλληνες..) Την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τη Μελίνα Μερκούρη...Νομίζω πως η πρώτη αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ηθοποιού που έχει εγκλωβιστεί στην εικόνα του! Θα μπορούσα να πω ότι περισσότερο πόζαρε, παρά ερμήνευε! Γνώριζε ότι είχε γκέλ το συγκεκριμένο στύλ και ήξερε πως να το εκμεταλλευτεί..Μονίμως αναλωνόταν σε ρόλους λολίτας ή σέξυ 30αρας, συνοδευόμενα πάντα από μια 10μετρη ψεύτικη βλεφαρίδα, τονισμένο μπούστο και ένα λάγνο βλέμμα...Καλά, κλασική ερμηνεία και ατάκα από τη "Νεράιδα και το παλληκάρι": (με αυτό το ίδιο ναζοκαταθλιμένο ύφος να λέει "αν είναι να χυθεί αίμα, ας είναι το δικό του και το δικό μου...ααααααααανατριχιάσαμε!) Προσωπικά οι μόνες της ταινίες που ξεχωρίζω είναι "η Λίζα και η άλλη", "Το κλωτσοσκούφι" και η "Μανταλένα"..Συμπαθητικές ερμηνείες και στο "δόλωμα" και η "Μαρία της σιωπής", αν και στη τελευταία νομίζω πως ελαφρώς υπερέβαλε σε χειρονομίες..Τώρα για τη Μελίνα τι να πω; ΟΚ, αναγνωρίζω τη λάμψη, τον αέρα που απέπνεε και τον επιτηδευμένα στυλιζαρισμένο τσαμπουκά της αλλά υποκριτικά δε νομίζω ότι "έλεγε" και πάρα πολλά...Μπορεί να είναι παρατραβηγμένο αυτό που θα πω, ωστόσο μου θυμίζει έντονα Βάνα Μπάρμπα (στο λιγότερο βλάχικο και πιο σινιέ θα έλεγα..) της δεκαετίας του '60..(να παραθέσω δε την ιστορική ατάκα του λόγιου Γιώργου Κατσίμπαλη που την είχε χαρακτηρίσει ως την "εθνική μας κοκότα") Κατά τα άλλα, τόσο η μία, όσο και η άλλη, νομίζω ότι πουλάνε ("πούλαγε" για τη Μελίνα) αέρα και ύφος..Κατά τα λοιπά...μηδέν εις το πηλίκον! Και για να πω κάτι πιο σύγχρονο...[edited] και ακολουθεί με ελάχιστη διαφορά η Πέγκυ Τρικαλιώτη (σιχαίνομαι τους ηθοποιούς που "χτυπιούνται" για να πείσουν) Οκ..το 'ριξα και γω το φαρμάκι μου και ηρέμησα! :D

ΥΓ: Bambinella όντως υπήρχε ηθοποιός Κία Μπόζου; (γτ τη θεωρούσα μέχρι πρότινος φανταστικό πρόσωπο!!)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Να προλάβω γιατί βλέπω οτι μια μικρή αρχή ξανα έγινε. Μείνετε στους ρετρό ηθοποιούς παρακαλώ :)
 
retrofrog είπε:
Bambinella όντως υπήρχε ηθοποιός Κία Μπόζου; (γτ τη θεωρούσα μέχρι πρότινος φανταστικό πρόσωπο!!)
Δηλαδη διαβαζες το ονομα της στους τιτλους των ταινιων και πιστευες οτι το εβαζαν ετσι; :D

Η Κια Μποζου εκανε πολυ κινηματογραφο και εδω θα βρεις ολο το ιστορικο της.
 
Όχι...Για να είμαι ειλικρινής το είχα δει παλιότερα σε ένα χιουμοριστικό σχόλιο μιας δημοσιογράφου και θεώρησα πως ήταν ένας φανταστικός χαρακτήρας που εφηύρε η γράφουσα για να προκαλέσει τον γέλοτα! Μα Κία Μπόζου; Είναι λίγο κωμικό νομίζω... :D
 
λαζοπουλος.... αλλο ηθοποιος κ αλλο να μας σπρωχνεισ τι να ψυφησουμε..αλλο ηθοποιοια αλλο πολιτικη...

για οσουσ λετε για ξανθοπουλο σασ μισω κ θα ηθελα να σασ εχω φυλακισμενουσ καπου κ να σας βαζω ολες τισ ταινιες του πρωι μεσημερι βραδι.... :D :D
 
Την Μαίρη Χρονοπούλου την είπα; Εντυπωσιακή γυναίκα αλλά από ερμηνείες...ήταν και κεινο το ξενικό τζ...
 
Και μένα δε μου αρέσει η Μερκούρη. Άλλο έντονη προσωπικότητα, λάμψη, αέρας και άλλο υποκριτικό ταλέντο. Ομολογώ ότι δεν την είδα ποτέ στο θέατρο αλλά δε με εντυπωσιάζουν οι κινηματογραφικές της ερμηνείες ούτε σε ξένες ούτε σε εγχώριες παραγωγές. Μόνο στο "Ποτέ την Κυριακή" μου άρεσε. Στη δε "Στέλλα" θεωρώ ότι όλοι είναι καλύτεροί της και ότι ο Φούντας είναι συγκλονιστικός.
 
Κάτι το "κρύο" και ελιτίστικο είχε και η Νόνικα Γαληνέα. Ωστόσο στην "Κόμησσα της Κέρκυρας" (και για μένα, μόνο εκεί) κάνει μια καλή εμφάνιση, με την παροιμοιώδη ατάκα της "Να φάω τα κόκκαλά μου" !

Επίσης οφείλω να πω ότι περισσότερο εξετήμησα το συχωρεμένο Βασίλη Τσιβιλίκα από τις μεταγενέστερες εμφανίσεις του στο θέατρο (1985~2005), όπου η εμπειρία του έδινε τη δυνατότητα να βγάζει ένα καταπληκτικό και ισορροπημένο χιούμορ, παρά από τις κινηματογραφικές του ταινίες, όπου εμφανιζόταν ως καρικατούρα (είχε κι αυτός το "άχαρο" του Κωνσταντίνου), σε ρόλους δε, που δεν είχαν κωμικό στοιχείο ("Ψυχή και σάρκα") περνούσε παντελώς αδιάφορος...
 
H Κακια Αναλυτη δε μου πολυαρεσει επισης.

Τη φωνη της και καποιες εκφρασεις του προσωπου της τις βρισκω πολυ εκνευριστικες. Σε μερικες ταινιες της μαλιστα, τα ναζια της φανερωνουν οτι εμιμειτο την Αλικη. Στο Ενας αντρας με φιλοτιμο, για παραδειγμα, θυμιζει εντονα κακο αντιγραφο της εθνικης σταρ.
 
Δεν θα συμφωνήσω...Μολονότι δεν ήμουν ποτέ φανατικός της θαυμαστής (πιθανότατα γτ οι ταινίες της δεν ήταν αυτό που λέμε "τα bockbuster" του ελληνικού σινεμά) εγώ θα έλεγα πως σε καμία περίπτωση δεν μου έφερνε Αλίκη...Ήταν μια και μοναδική η συγχωρεμένη άλλωστε σ'αυτές τις τσαχπινιές...Πάντως την Αναλυτή τη θεωρώ από τις πιο αξιοπρεπείς και "μαζεμένες" παρουσίες στο χώρο..Αλλά βέβαια, τα γούστα είναι υποκειμενικά! :)
 
Η συγχωρεμενη η Αλικη ηταν οντως μια και μοναδικη στις τσαχπινιες, αλλα αυτο δε σημαινει οτι καποιες δεν προσπαθησαν να τις αντιγραψουν.

Κακια Αναλυτη και Δωρα Σιτζανη ειναι οι πρωτες που μου ερχονται στο νου. Η Αναλυτη σε μερικες ταινιες, η Σιτζανη σχεδον σε ολες. Το αποτελεσμα; Ολεθριο, γιατι οπως ειπαμε η Αλικη σ' αυτο ηταν ανεπαναληπτη.

Οσο για τη διαφωνια σου μαζι μου, retrofrog, δεν πειραζει. Ξερεις με ποσους διαφωνω εγω στο παρον νηματιο; :)
 
Χαχαχα...το φαντάζομαι! Αλλά και ποιός μπορεί να σου εναντιωθεί; :) Μια και μοναδική σε έχουμε! Πάντως οκ...κρατάω μια επιφύλαξη γτ δεν έχω εντρυφίσει κιόλας στη φιλμογραφία των εν λόγω ηθοποιών, οπότε ενδεχομένως να έχεις δίκιο! Απλά, όσες τανίες της Αναλυτή έχει τύχει να δω, θα έλεγα πως κινείτο στα όρια της δροσερής (εώς και άγαρμπης -π.χ. στο "Λαός και Κολωνάκι") ενζενί, παρά στης μοιραίας και τσαχπίνας όπως ειδικευόταν η Αλίκη..
 
Ειδικα στο Λαος και Κολωνακι, μια που το ανεφερες, θα ελεγα πως η Αναλυτη δε μου θυμιζει την Αλικη σε τιποτα.

Οπως και σε πολλες αλλες ταινιες, βεβαια...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και όμως η Κάκια Αναλυτή υπήρξε πολύ δημοφιλής. Οσοι την ειχαν δει στο θεατρο ελεγαν πως ηταν εξαιρετική. Η επιτυχια της στο θεατρο ήταν και ο λόγος της μάλλον μέτριας αλλα αξιοπρεπεστατης καριέρας της στον κινηματογράφο. Εμένα μου είναι πολύ συμπαθής πάντως!
 
Όσες φορές είδα την Κάκια Αναλυτή στο θέατρο, είχα θαυμάσει τη φινέτσα της και τη σκηνική της άνεση. Δεν νομίζω ότι επιχείρησε να μιμηθεί την Αλίκη. Την Αλίκη προσπάθησαν να μιμηθούν στα πρώτα τους βήματα, με αδιάφορα αποτελέσματα, η Άννα Φόνσου -η οποία λανσαρίστηκε ανεπιτυχώς ως η ''νέα Βουγιουκλάκη''- και η Γκιζέλα Ντάλι.

Στους ηθοποιούς που δεν μου αρέσουν θα πρέπει να συμπεριλάβω τη Μάρλεν Παπούλια.
 
Ζώρας Τσάπελης: μάλλον φταίει το ότι οι ρόλοι του συνήθως ήταν αντιπαθητικοί

Λυκούργος Καλλέργης: μου έβγαζε μια αντιπάθεια αν και ήταν πολύ καλός ηθοποιός

Γιάννης Γκιωνάκης: δεν μου άρεσε πολύ σαν ηθοποιός

Κώστας Χατζηχρήστος: το ίδιο με τον Γκιωνάκη με εξαίρεση το ρόλο του στο "Της κακομοίρας"

Άγγελος Αντωνόπουλος: πολύ καλός ηθοποιός, αλλά μου βγάζει μια αντιπάθεια

Γιάννης Μπέζος: πολύ καλός κωμικός ηθοποιός, εγκλωβισμένος στη μανιέρα του.

Δεν ξέρω πως είναι σε δραματικούς ρόλους, σε ένα σήριαλ που τον είδα μου φάνηκε κακός.

Πέτρος Φιλιππίδης: τα ίδια με τον Μπέζο.

Νίκος Ξανθόπουλος: δεν αντέχω τις ταινίες του.

Νόνικα Γαληνέα: πολύ κακό για το τίποτα.

Γωγώ Ατζολετάκη: δεν μ' άρεσε το παίξιμό της.

+ Είδα τη Δούκισσα πρόσφατα σε μια ταινία με τον Βοσκόπουλο. Άντεξα 5 λεπτά...
 
Συμφωνώ για τη Νόνικα Γαληνέα. Ούτε σινεμά ούτε στο θέατρο με συγκίνησε ποτέ. Μου έδινε πάντα την εικόνα μιας ψυχρής και σνομπ γυναίκας.
 
εγω παντως τους λατρευω ολους (αλλους λιγο , αλλους πολυ), απο ηθοποπους και κομπαρσους εως τους μπουμαν και τους φροντιστες των αξεχαστων ελληνικων ταινιων και οχι βιντεοταινιων,σε κωμικες ή δραματικες ταινιες.

Μην ξεχναμε και αλλες παραμετρους, οπως την εποχη που γυριστηκαν, σε ποιους απευθυνονταν, το μορφωτικο επιπεδο του κοινου τοτε, (πολεμοι, εμφυλιοι, μεταναστευση, φτωχεια κλπ) ο κοσμος αυτα ηθελε, να γελαει ή να κλαιει εστω και με χοντροκομμενες,αδιαφορες ταινιες,εξ ου και το φιζικ και οι μανιερες των ηθοποιων, αυτα ειχαν πέραση τοτε.
 
Πίσω
Μπλουζα