Η φωτογραφία βρίσκεται στα κεντρικά γραφεία του ΟΑΣΑ επί της οδού Μετσόβου και Ρεθύμνου στην Αθήνα πλησίον του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (η λήψη ανήκει στον Α.Κ.).
ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ - ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ "ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ" (VOLVO Β10Μ-SB756) ΟΣΥ
Στο 0:41 διακρίνεται στον ανεμοθώρακα ο αριθμός 13 στο αυτοκόλλητο (μπλε κύκλος με άσπρα ψηφία) .
Πρόκειται για το υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ΥΝ-6913
Το μη μου απτου είναι ταινία του 1996. Θυμάμαι στα λεωφορεία το μεταλλικό «ΕΑΣ» ενώ από το 94-95 αντικαταστάθηκε από το αυτοκόλλητο ΟΑΣΑ ΕΘΕΛ. Ενδιαφέρον έχει ότι το λογότυπο του ΟΑΣΑ κρατήθηκε στη ζωή για τουλάχιστον 15 χρόνια…Μινιμαλ και δυναμικό
ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 588/1977 - ΦΕΚ 148/Α/01-06-1977
Περί οργανώσεως των Αστικών Συγκοινωνιών Πρωτευούσης και άλλων τινών διατάξεων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
Άρθρο 1
Ιδρυσις - Μορφή
1. Ιδρύεται Νομικόν Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου υπό της επωνυμία Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών ( Ο.Α.Σ.) εδρεύον εν Αθήναις.
2. Ο.Α.Σ. λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος , εφαρμόζει τας αρχάς της ιδιωτικής οικονομίας και διέπεται υπό των διατάξεων της περί ανωνύμων εταιρειών νομοθεσίας, εκτός αν ορίζεται άλλως εις τον παρόντα νόμο και τα προς εκτέλεσιν τούτου δεδομένα Προεδρικά Διατάγματα. Ο Ο.Α.Σ. ανήκει εξ ολοκλήρου εις το Δημόσιο και τελεί υπό της εποπτείαν και τον έλεγχον του Υπουργού Συγκοινωνιών.
......
Νόμος 2078/1992 - ΦΕΚ 139/Α/12-8-1992
Συγκοινωνίες με θερμικά λεωφορεία στην περιοχή Αθηνών-Πειραιώς και Περιχώρων.
Άρθρο 1.
Διάλυση Ε.Α.Σ.
......
Άρθρον 4
Συγκοινωνιακές Επιχειρήσεις
1. Η εξυπηρέτηση των συγκοινωνιακών αναγκών της περιοχής Αθηνών, Πειραιώς και Περιχώρων με θερμικά λεωφορεία γίνεται για το μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2006 χρονικό διάστημα από Συγκοινωνιακές Επιχειρήσεις (Σ.ΕΠ..), που λειτουργούν ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, με έδρα στο Νομό Αττικής.
......
Νόμος 2175/1993 - ΦΕΚ 211/Α/22-12-1993
Οργάνωση ενιαίου φορέα αστικών συγκοινωνιών στην περιοχή Αθηνών-Πειραιώς και Περιχώρων και άλλες διατάξεις.
Άρθρο 1
Ίδρυση - Σκοπός - Αρμοδιότητες
1. Ιδρύεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, που είναι δημόσια επιχείρηση κοινωφελούς χαρακτήρα, με τη μορφή της ανώνυμης εταιρίας και την επωνυμία «Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών (Ο.Α.Σ.Α.)» με έδρα την Αθήνα. Ο Ο.Α.Σ.Α. διέπεται από τις διατάξεις της νομοθεσίας για τις ανώνυμες εταιρίες, εκτός αν διαφορετικά ορίζεται στο νόμο αυτόν, τα προεδρικά διατάγματα και λοιπές κανονιστικές πράξεις, που εκδίδονται σε εκτέλεση του και εποπτεύεται από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών.
...........
Οι Αστικές Συγκοινωνίες της Αθήνας Μέσα στον Χρόνο
Εισιτήριο 75 δραχμών όπου έχω αναγράψει τη ονομασία γραμμής (θρυλικό 222- ΑΘΗΝΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ) τον αριθμό κυκλοφορίας του λεωφορείου (αρθρωτό Volvo B-10M "Δεινόσαυρος"), τους κωδικούς των άλλων ακυρωτικών μηχανημάτων (ως αρθρωτό διέθετε 3) (με πράσινο) (ημερομηνία 1η Ιουνίου πιθανότατα του 1992 πριν τη διάλυση της ΕΑΣ και την ίδρυση των ΣΕΠ).
Στην πίσω πλευρά με μολύβι είχα γράψει τους κωδικούς ανεμοθώρακα των αρθρωτών από (1 έως100) στα οποία δεν είχα επιβιβασθεί και απλά όταν έμπαινα σε κάποιο το έσβηνα....Από τα συνολικά 100 λεωφορεία του τύπου δεν είχα επιβιβασθεί στα
ΥΝ-6916,
ΥΝ-6923,
ΥΝ-6929,
ΥΝ-6949,
ΥΝ-6966,
ΥΝ-6975,
ΥΝ-6977,
ΥΝ-6978
Βέβαια από ένα σημείο και μετά είχα χάσει το λογαριασμό και πιθανότατα έχω επιβιβασθεί και σε κάποια από τα παραπάνω μέχρι που αποσύρθηκαν οριστικά το 2005...
Τα πρώτα αρθρωτά λεωφορεία στην Ελλάδα Volvo Saracakis SB756 κυκλοφόρησαν με τα χρώματα του ΟΑΣΘ (ήταν βαμμένα κόκκινα με μπλέ γραμμή στη μέση) στις 18 Ιανουαρίου 1978
βλ. σχετ. φωτό του πρώτου που κατασκευάστηκε και κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και έλαβε κωδ. 501 και αρ. κυκλ. ΜΝ7001:
ΟΙ κωδικοί αμαξοστασίου, οι αριθμοί κυκλοφορίας και το έτος κατασκευής αντίστοιχα ήταν: (Πηγή leoforeia.gr)
501 έως 545 ΜΝ7001 έως 7045 έτος κατασκευής: 1978 πλην του 501 κατασκευής 1977, το οποίο κυκλοφόρησε το 1978
546 έως 565 ΜΡ6446 έως 6465 έτος κατασκευής: 1979
566 έως 580 ΜΧ2066 έως 2080 έτος κατασκευής: 1980
581 έως 628 ΜΧ2401 έως 2448 έτος κατασκευής: 1980 (τα 610 και 611 ΜΧ2431 και 2430 αντίστοιχα με αντίθετη σειρά)
Volvo B10MA55 / Saracakis
629 έως 673 ΝΑ9649 έως 9693 έτος κατασκευής: 1982
Οι διαφορές τους με τα αντίστοιχα της Αθήνας (κυκλοφόρησαν 100 με κωδ. αμαξοστασίου 1 έως 100 , με αρ.κυκλ. ΥΝ6901 έως 7000 και έτος κατασκευής 1981 έως 1984) ήταν :
- είχαν τρεις πόρτες (στην τρίτη πόρτα ήταν ο εισπράκτορας) αντί τεσσάρων της Αθήνας ΕΑΣ (δεν υπήρχε θέση εισπράκτορα γιατί όταν κυκλοφόρησαν είχε καταργηθεί)
- στην γαλαρία δεν είχαν καθίσματα (όπως τα αντίστοιχα μονά πράσινα του ΗΣΑΠ ενώ τα αρθρωτά της Αθήνας είχαν 5 καθίσματα.
- το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν ημιαυτόματο Wilson και σε ορισμένα κατόπιν χειροκίνητο ; (δεν είμαι σίγουρος) ενώ της ΕΑΣ ήταν εφοδιασμένα με αυτόματο κιβώτιο Alison.
Ορισμένα από τα κόκκινα του ΟΑΣΘ ως μισθωμένα εκτέλεσαν δρομολόγια της τότε ΕΑΣ στην Αθήνα το μακρινό 1978 σε ένα εκ των οποίων είχα την τύχη να επιβιβαστώ με τους γονείς μου μία φορά σε ηλικία 5 ετών και πιο συγκεκριμένα στην γραμμή 40 ΑΚΑΔΗΜΙΑ-ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ- ΝΕΚΡ.ΖΩΓΡΑΦΟΥ (παλιά αρίθμηση , μετέπειτα 222 AΘΗΝΑ-ΖΩΓΡΑΦΟΥ Α΄ και πλέον εδώ και αρκετά χρόνια 608 ΓΑΛΑΤΣΙ-ΝΕΚΡ.ΖΩΓΡΑΦΟΥ). Μου είχε κάνει εντύπωση το κόκκινο χρώμα και ο μύλος της άρθρωσης...
Τα αρθρωτά Volvo B10MA55 / Saracakis της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης έφεραν το χαρακτηριστικό έμβλημα ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ .
Διέθεταν τις χαρακτηριστικές εξακτινωτές ζάντες trillex, όπως και τα μονά του ΗΣΑΠ.
Επιπλέον αφού αναφέρθηκα και στα πράσινα μονά Volvo Saracakis SB756 του ΗΣΑΠ αναφέρω ότι κατασκευάστηκαν 60 οχήματα με συμβατικό κιβώτιο ταχυτήτων και έλαβαν κωδικούς αμαξοστασίου 1 έως 60 και αρ. κυκλ. ΥΝ8401 έως 8460. Ορισμένα από αυτά έχουν διασωθεί από τους Αδελφούς Λαζαρόπουλους (ΛΑΕΓΕ) και εμφανίζονται περιστασιακά σε διάφορες εκδηλώσεις όπως πρόσφατα σε επίδειξη μόδας στο παλιό Ανατολικό Αεροδρόμιο Ελληνικού αλλά και στα γυρίσματα της ταινίας για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Υπάρχουν αρκετοί σύνδεσμοι στο διαδίκτυο , ενδεικτικά βλ. σχετικά
Παλιά Ἑλληνικά Λεωφορεῖα / Bus Oldtimers Hellas. Αρέσει σε 16.102 · 1.294 μιλούν γι' αυτή τη Σελίδα. H σελίδα ἀναφέρεται στά παλιά ἀστικά καί ὑπεραστικά λεωφορεῖα πού κυκλοφόρησαν στήν Ἑλλάδα.
Από το http://busoldtimers.blogspot.com/2015/10/blog-post_30.html παραθέτω τα ακόλουθα:
Ο δημοφιλής φωτογράφος της Θεσσαλονίκης κ. Πέτρος Παπακυριακού, ο οποίος μάς θύμισε τον αποκαλούμενο "μουστάκια", έναν από τους διασημότερους εισπράκτορες του ΟΑΣΘ.
"Δεκαετία του '80, Θεσσαλονίκη. Μέσα στο 31 (Βούλγαρη - Σφαγεία). Χρησιμοποιούσα τακτικά το 31. Από τις πρώτες κι όλας φορές ο μυστακοφόρος εισπράκτορας του, μου μαγνήτιζε το βλέμμα. Ένα απόγευμα που έτυχε να έχει βάρδια, χωρίς να τον ρωτήσω, σήκωσα την μηχανή και τον απαθανάτισα.
Ήταν τότε που όλοι ανέβαιναν στο λεωφορείο μόνο από αυτή την (πισινή) πόρτα. Ήταν τότε που όλοι πλήρωναν το εισιτηριάκι τους...".
Έβλεπα μια φωτογραφία από το Μινιόν αρχών του 90 και διαπίστωσα ότι υπήρχε στροφή των τρόλεϊ στην Βερενζέρου. Για να πω την αλήθεια δε τη θυμόμουν, ενώ στο maps δεν υπήρχε ήδη από το 2009. Θυμάται κανένας τίποτα; Ήταν η γραμμή 6 των τρόλει για Φιλαδέλφεια;
Λεωφορειακή γραμμή 140 ΠΟΛΥΓΩΝΟ - ΓΛΥΦΑΔΑ (ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ)
Έτος ίδρυσης 1993 επί Συγκοινωνιακών Επιχειρήσεων (Σ.ΕΠ.)
Η γραμμή ανήκε στην τότε 5η Σ.ΕΠ.
Είχε κοινή αφετηρία με το 224 ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ- ΕΛΕΥΘ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ- ΠΟΛΥΓΩΝΟ (και αυτή της τότε 5ης Σ.ΕΠ.)
στο Πολύγωνο επί της οδού Μητροπέτροβα.
Τα πρώτα δρομολόγια ξεκίνησαν Δευτέρα 7 Ιουνίου 1993 (του Αγίου Πνεύματος).
Το θυμάμαι γιατί εκείνη την ημέρα (λόγω αργίας στο πανεπιστήμιο-τελείωνα το πρώτο έτος τότε) είχα επιβιβασθεί από την στάση Υπεραγορά επί της Ούλωφ Πάλμε προς Πολύγωνο και συνέχισα από Πολύγωνο προς Γλυφάδα και από Γλυφάδα προς Πολύγωνο κατεβαίνοντας στην στάση της αρχικής επιβίβασης (συνολικός χρόνος λογικά πάνω από 3 ώρες με τις αναμονές στα τέρματα).
Επιπλέον αν θυμάμαι καλά όλα τα λεωφορεία ήταν τύπου Magirus Deutz M230E120 (αγαπημένα όπως και τα Volvo -Δεινόσαυροι και πράσινα).
Η επιβατική κίνηση δεν ήταν αρχικά τόσο μεγάλη μέχρι να μάθει τη γραμμή το επιβατικό κοινό. Γιατί τότε δεν υπήρχε διαδίκτυο και γενικότερη πληροφόρηση του επιβατικού κοινού πόσο μάλλον τηλεματική... Απλά μάθαινες εμπειρικά και κατά προσέγγιση των ώρα διέλευσης από τη στάση και παρακαλούσες να είσαι τυχερός , να μην έχει "φαγωθεί" κάποιο δρομολόγιο ή να υπάρχει οποιαδήποτε άλλη καθυστέρηση... και ξεροσταλιάζεις στη στάση ιδιαίτερα αν ο καιρός δεν ήταν καλός.
Είχα μάθει τη διαδρομή απ' έξω και πολλές φορές κατηύθυνα τους οδηγούς επειδή οι δεν την είχαν ακόμη μάθει διαδρομή και εναλλάσσονταν στην γραμμή.
Αρχικά δρομολογούνταν Magirus Deutz M230E120 αλλά και Ikarus 260.
Η αρχική συχνότητα δρομολογίων ήταν ανά 45' (αρκετά αραιά δρομολόγια) και αν τυχόν χανόταν κάποιο δρομολόγιο λόγω κίνησης, βλάβης οχήματος ή άλλων αιτίων, περίμενε κάποιος ακόμη και μιάμιση ώρα στη στάση...
Ο γαλάζιος στύλος της στάσης δεν παρείχε οποιαδήποτε άλλη πληροφόρηση παρά μόνο τον αριθμό και την ονομασία της γραμμής 140 ΠΟΛΥΓΩΝΟ - ΓΛΥΦΑΔΑ με κόκκινα γράμματα (δυστυχώς δεν έπαιρνα φωτογραφική μηχανή μαζί μου ούτε υπήρχαν τα σημερινά κινητά για να βγάζω φωτογραφίες...αλλιώς θα διέθετα ασύλληπτο αρχειακό φωτογραφικό υλικό).
Αρχικά και για κάποια χρόνια το τελευταίο δρομολόγιο από Γλυφάδα ήταν στις 20:30 τις καθημερινές και τα ΣΚ και τις αργίες στις 20:00...
Η διαδρομή του δεν είναι ίδια στους δύο κλάδους προς Γλυφάδα και αντίστροφα προς Πολύγωνο.
Επίσης στη διαδρομή προς Γλυφάδα δεν διερχόταν από την Κοκκινοπούλου-Σπηλιωτοπούλου - Μικράς Ασίας στο Γουδί (Νοσοκομεία Παίδων και Λαϊκό), αλλά από Κοκκινοπούλου αριστερά Αλέκου Παναγούλη δεξιά Λεωφ.Παπάγου και αριστερά Ούλωφ Πάλμε συνέχεια Υμηττού κλπ.
Η διαδρομή άλλαξε όταν άρχισαν να δρομολογούνται τα πρώτα Mercedes O405N (γνωστά και ως Ν1 στη διάλεκτο των οδηγών) γιατί έβρισκαν μπροστά οι προφυλακτήρες στην στροφή από Αλέκου Παναγούλη δεξιά προς Λεωφ.Παπάγου λόγω κλίσης του οδοστρώματος
Το τέρμα στη Γλυφάδα βρισκόταν τότε στην στην οδό Λαζαράκη, στο σημερινό ειδικά διαμορφωμένο χώρο στάθμευσης των ταξί απέναντι από την Πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου. Η διαδρομή στη Γλυφάδα ήταν η εξής: από Λ. Ποσειδώνος επιτόπου στροφή αριστερά κατόπιν αμέσως δεξιά στην Ναπολέοντος Ζέρβα και αριστερά Λαζαράκη (όπου και το τέρμα στο διαμορφωμένο χώρο) και στην επιστροφή Λαζαράκη, αριστερά Σ. Καράγιωργα, δεξιά Λ. Ποσειδώνος και συνέχεια κανονικά.
Το τέρμα παρέμεινε στην Λαζαράκη αρκετά χρόνια μετά το κλείσιμο του αεροδρομίου Ελληνικού και ήταν ιδανικό για plane spotting όταν υπήρχαν προσγειώσεις αεροσκαφών.
Η αλλαγή διαδρομής προς Γλυφάδα μετά τη στάση Δικηγορικά και ειδικότερα η στροφή αριστερά προς το γκολφ και η μεταφορά του τέρματος στη Διαδόχου Παύλου έγιναν πολύ μεταγενέστερα, όταν μεταφέρθηκαν οι αφετηρίες των κορμών και των τοπικών Γλυφάδας από την Πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου, στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο επί των οδών Κ.Καραμανλή και Αλ.Παναγούλη.
Στην Αργυρούπολη, στην διαδρομή προς Πολύγωνο, από την Πλατεία Αγίας Τριάδας, συνέχιζε στην Αλεξιουπόλεως, έπειτα έστριβε αριστερά στην Κύπρου , μετά δεξιά στην Παπανδρέου. Κατά το 2006, στο φανάρι Αλεξιουπόλεως-Κύπρου απαγορεύτηκε η στροφή προς τα αριστερά οπότε η διαδρομή του 140 άλλαξε και είναι η σημερινή από Πλατεία Αγίας Τριάδας, Γερουλάνου, δεξιά Στεφ. Σαράφη και στη συνέχεια Παπανδρέου.
Παρ' όλα αυτά ήταν (τότε μετρό και τραμ δεν υπήρχαν) και είναι αρκετά εξυπηρετική γραμμή γιατί συνδέει αρκετές περιοχές χωρίς να διέρχεται από το κέντρο της Αθήνας (Πολύγωνο, Νέο Ψυχικό, Ζωγράφου, Παγκράτι, Βύρωνα, Υμηττό, Ηλιούπολη, Αργυρούπολη, Άλιμο, Γλυφάδα).
Επιπλέον μέχρι τον Μάρτιο του 2001, εξυπηρετούσε και το Δυτικό Αεροσταθμό του Αεροδρομίου Ελληνικού (ATH-LGAT).
Έβλεπα μια φωτογραφία από το Μινιόν αρχών του 90 και διαπίστωσα ότι υπήρχε στροφή των τρόλεϊ στην Βερενζέρου. Για να πω την αλήθεια δε τη θυμόμουν, ενώ στο maps δεν υπήρχε ήδη από το 2009. Θυμάται κανένας τίποτα; Ήταν η γραμμή 6 των τρόλει για Φιλαδέλφεια;
Η αφετηρία της γραμμής 6 των τρόλεϊ για Φιλαδέλφεια ήταν απ' ότι θυμάμαι κοινή με την αφετηρία του λεωφορείου 619 ΑΚΑΔΗΜΙΑ-ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ επί της οδού Ιπποκράτους μεταξύ Ακαδημίας και Ελευθ.Βενιζέλου (Πανεπιστημίου).
Στην γραμμή 619 ΑΚΑΔΗΜΙΑ-ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ δρομολογούνταν κλασικά λεωφορεία τύπου Magirus Deutz M230E120.
Πιθανότατα οι γραμμές στη Βερανζέρου υπήρχαν για αναστροφή των τρόλεϊ από Πλατεία Κάνιγγος σε Πατησίων για διαφόρους λόγους. Δεν γνωρίζω αν υπήρχε συγκεκριμένη γραμμή η οποία δικαιολογούσε την ύπαρξη του δικτύου στη Βερανζέρου (προφανώς αναφέρεσαι στο τμήμα μεταξύ των οδών Κάνιγγος και 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων).
οι οδηγοί που οδηγούσαν αυτά τα λεωφορεία πρέπει να είχανε μπράτσα μασίστα. χωρίς υδραυλικό τιμόνι με σκληρές ταχύτητες με σκληρό φαντάζομαι συμπλέκτη. είχαν κάτι τεράστια τιμόνια και για την στροφή πρέπει να έκανε τεράστια προσπάθεια ο οδηγός. η μηχανή ήταν μπροστά κάτω από ένα καπάκι και η καλύτερη μου ήταν να κάθομαι πάνω στην μηχανή και να παρακολουθώ τον οδηγό! μου έκανε εντύπωση πόσα κουμπιά και όργανα κλπ. είχε το ταμπλό σε σχέση με ενός αυτοκινήτου.
οι οδηγοί που οδηγούσαν αυτά τα λεωφορεία πρέπει να είχανε μπράτσα μασίστα. χωρίς υδραυλικό τιμόνι με σκληρές ταχύτητες με σκληρό φαντάζομαι συμπλέκτη. είχαν κάτι τεράστια τιμόνια και για την στροφή πρέπει να έκανε τεράστια προσπάθεια ο οδηγός. η μηχανή ήταν μπροστά κάτω από ένα καπάκι και η καλύτερη μου ήταν να κάθομαι πάνω στην μηχανή και να παρακολουθώ τον οδηγό! μου έκανε εντύπωση πόσα κουμπιά και όργανα κλπ. είχε το ταμπλό σε σχέση με ενός αυτοκινήτου.
Το θέμα ήταν ότι τα περισσότερα δεν διέθεταν συγχρονιζέ κιβώτια ταχυτήτων οπότε για την αλλαγή ταχύτητας έπρεπε πρώτα να πατηθεί μία φορά ο συμπλέκτης για να βγεί η προηγούμενη και άλλη μία για να μπει η νέα. Επειδή όμως με το πάτημα του συμπλέκτη έπεφταν οι στροφές του κινητήρα και για να γίνει ομαλά η αλλαγή εντός συγκεκριμένου πεδίου στροφών, θα έπρεπε να πατηθεί το γκάζι. Έτσι για όσους το θυμούνται (το θυμάμαι αν και μικρός) ήταν χαρακτηριστική η "διπλογκαζιά" κατά την αλλαγή.
Κατ' εξαίρεση υπάρχουν αναφορές ότι στα SKODA RTO 706 οι αλλαγές ταχυτήτων μπορούσαν να γίνουν "καρφωτές" δηλ. χωρίς πάτημα συμπλέκτη από έμπειρους οδηγούς βάσει στροφών του κινητήρα. Αυτό συνηθίζεται ακόμη και σήμερα στα φορτηγά στις ΗΠΑ. Εννοείται ότι κάτι αντίστοιχο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ σε συμβατικά ΙΧ γιατί μετά από λίγο το κιβώτιο θα διαλυθεί...
Επίσης υπήρχαν και λιγοστά λεωφορεία τα οποία διέθεταν αυτόματα κιβώτια (σχετικά βλ. ανάρτηση #156 στο ίδιο θέμα).
Ή μπαούλο...πάντως για το χειμώνα ήταν ό,τι πρέπει για το κρύο, ενώ αντίθετα το καλοκαίρι "έβραζε" . Άλλωστε υπάρχουν χαρακτηριστικές φωτογραφίες όπου οι μάσκες των λεωφορείων έχουν αφαιρεθεί για να ψύχεται καλύτερα ο κινητήρας.
αντίθετα στην Κοζάνη κάλυπταν την μάσκα με μουσαμά το χειμώνα για να κρατάει ζέστη! επίσης τα λεωφορεία τότε είχαν κανονικά σώματα καλοριφέρ τα οποία προφανώς παίρνανε ζεστό νερό από το ψυγείο της μηχανής. το έχω ακούσει κι εγώ για την διπλογκαζιά.