Ξέρατε ότι....;

Ε, νομίζω το "αυταρχικός" είναι ήπιος χαρακτηρισμός, σχεδόν χάδι :) Ο άνθρωπος ήταν ανεκδιήγητος. Το λυπηρό είναι που δεν έγραψε απομνημονεύματα ο Σολομός που τους ήξερε όλους κι απ την καλή κι απ την ανάποδη. Ήταν και φαρμακόγλωσσος αυτός και θα είχε πλάκα. Θυμόσαστε την ιστορία με το Πανταλόνι στα Σκάνδαλα; Ε, θα ήταν όντως σκάνδαλο αν είχε κυκλοφορήσει αυτοβιογραφία έξω απ τα δόντια!
Ναι ρε παιδί μου για να το λένε τόσοι πια
 
Αυτό για τον Κουν, το εχουν αναφέρει αρκετοί πρώην μαθητές κι συνεργάτες τους. Ήταν πασίνγωστα τα "ιπτάμενα" τασάκια του στο χώρο του θεάτρου. Οταν νευρίαζε, εκσφενδόνιζε ότι είχε πάνω το τραπέζι, μέχρι κι το ίδιο το τραπέζι.

Αυτό που με εκπλήσει πάντως, όχι για τον Κουν, γενικά μιλάω, είναι ότι όσοι έζησαν αυτού του είδους τις συμπεριφορές απο μεγάλα ονόματα του θεάτρου...τις δικαιολογούν!!
ταν αυστηρός". "Έβαζε τον πήχη ψηλά". "Ήθελε το 100% των δυνατοτήτων σου" κ.α. Δεν ξέρω αν τα πιστεύουν πράγματι αυτά που λένε ή αν τα λένε (από φόβο) για προσβολή μνήμης νεκρού. Πάντως μου φαίνεται αδιανόητο να έχεις υποστεί άσχημη συμπεριφορά κι να θεωρείς κι από πάνω ότι "καλά έκανε, έτσι έπρεπε". Γνώμη μου...
 
Αυτό για τον Κουν, το εχουν αναφέρει αρκετοί πρώην μαθητές κι συνεργάτες τους. Ήταν πασίνγωστα τα "ιπτάμενα" τασάκια του στο χώρο του θεάτρου. Οταν νευρίαζε, εκσφενδόνιζε ότι είχε πάνω το τραπέζι, μέχρι κι το ίδιο το τραπέζι.

Αυτό που με εκπλήσει πάντως, όχι για τον Κουν, γενικά μιλάω, είναι ότι όσοι έζησαν αυτού του είδους τις συμπεριφορές απο μεγάλα ονόματα του θεάτρου...τις δικαιολογούν!!
ταν αυστηρός". "Έβαζε τον πήχη ψηλά". "Ήθελε το 100% των δυνατοτήτων σου" κ.α. Δεν ξέρω αν τα πιστεύουν πράγματι αυτά που λένε ή αν τα λένε (από φόβο) για προσβολή μνήμης νεκρού. Πάντως μου φαίνεται αδιανόητο να έχεις υποστεί άσχημη συμπεριφορά κι να θεωρείς κι από πάνω ότι "καλά έκανε, έτσι έπρεπε". Γνώμη μου...
Σε πείθουν πως είναι για το καλό σου και το πιστεύεις. Μέτα δύσκολα το βγάζεις από το νου σου, είναι άνθρωποι και προσωπικοτητες που προκαλούν το δεος.
 
Αυτό για τον Κουν, το εχουν αναφέρει αρκετοί πρώην μαθητές κι συνεργάτες τους. Ήταν πασίνγωστα τα "ιπτάμενα" τασάκια του στο χώρο του θεάτρου. Οταν νευρίαζε, εκσφενδόνιζε ότι είχε πάνω το τραπέζι, μέχρι κι το ίδιο το τραπέζι.

Αυτό που με εκπλήσει πάντως, όχι για τον Κουν, γενικά μιλάω, είναι ότι όσοι έζησαν αυτού του είδους τις συμπεριφορές απο μεγάλα ονόματα του θεάτρου...τις δικαιολογούν!!
ταν αυστηρός". "Έβαζε τον πήχη ψηλά". "Ήθελε το 100% των δυνατοτήτων σου" κ.α. Δεν ξέρω αν τα πιστεύουν πράγματι αυτά που λένε ή αν τα λένε (από φόβο) για προσβολή μνήμης νεκρού. Πάντως μου φαίνεται αδιανόητο να έχεις υποστεί άσχημη συμπεριφορά κι να θεωρείς κι από πάνω ότι "καλά έκανε, έτσι έπρεπε". Γνώμη μου...
Ακριβώς αυτό είναι η θυματοποίηση. Και μετά, για σκέψου να βγει κάποιος σε ένα πρωινάδικο ας πούμε ή βραδυνάδικο και να πει, "ο Τάδε ήταν σκέτο κάθαρμα και $κ@τόψυχος". Το λες κάτι τέτοιο ειδικά για έναν τέτοιο; Μάλλον δεν τολμάς.
Σε πείθουν πως είναι για το καλό σου και το πιστεύεις. Μέτα δύσκολα το βγάζεις από το νου σου, είναι άνθρωποι και προσωπικοτητες που προκαλούν το δεος.
Σιγά το δέος. Αηδιέος μπορεί.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Σε πείθουν πως είναι για το καλό σου και το πιστεύεις. Μέτα δύσκολα το βγάζεις από το νου σου, είναι άνθρωποι και προσωπικοτητες που προκαλούν το δεος.

Δεν τους πειθουν. Ξερουν καλα μεσα τους πως μια τετοια συμπεριφορα προδιδει τον απαισιο χαρακτηρα του αλλου.
Μονο η Φονσου τολμησε και μιλησε καποτε και ειπε καποια αρνητικα για τον Χορν. Ασχετως εαν ειχε δικιο η αδικο ομως, μου αρεσε παρα πολυ που τολμησε και τα ειπε και ειχα επικροτησει αυτη της την τολμη τοτε στα σχολια μου.
 
Με ενοχλεί το να βγαίνει κάποιος να κατηγορεί έναν συνάδελφό του όταν ο τελευταίος έχει πια φύγει από τη ζωή. Για μένα, αξία έχει να αντιτίθεσαι σε κάποιον όταν είναι ζωντανός.
 
Με ενοχλεί το να βγαίνει κάποιος να κατηγορεί έναν συνάδελφό του όταν ο τελευταίος έχει πια φύγει από τη ζωή. Για μένα, αξία έχει να αντιτίθεσαι σε κάποιον όταν είναι ζωντανός.
Τα περισσότερα που λέει είναι θετικά για τον Κουν.
 
Με ενοχλεί το να βγαίνει κάποιος να κατηγορεί έναν συνάδελφό του όταν ο τελευταίος έχει πια φύγει από τη ζωή. Για μένα, αξία έχει να αντιτίθεσαι σε κάποιον όταν είναι ζωντανός.
Δεν αντιτίθεται ο Κωνσταντίνου τα γεγονότα λέει όπως αυτός τα χει στο μυαλό του
 
Για τον Μινωτή είχε μιλήσει ο εγγονός του και είχε πει αρκετά ώστε να καταλάβουμε ποιος ήταν.
Για τον Βογιατζή δεν είχα ακούσει κάτι, είχα δει πάντως το Bella Venezia, για το οποίο είχε γίνει πολύς ντόρος τότε. Δεν ήξερα τι γινόταν πίσω από τις κουρτίνες.
Όσο για την εξουσία, διαφθείρει τους ήδη διεφθαρμένους.
Παντού σε όλους τους χώρους υπάρχουν κακοποιητές και άσχημες συμπεριφορές. Οι ηθοποιοί, όμως, λατρεύονται και αποτελούν πρότυπα, οπότε είναι ακόμα χειρότερο όταν αυτοί αποδεικνύονται καθάρματα. Θα ήταν καλό να προσέχουμε ποιους θεοποιούμε.
 
Θα ήταν καλό να προσέχουμε ποιους θεοποιούμε
Σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς της ζωής μας ισχύει αυτό: από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, μέχρι ηθοποιούς/τραγουδιστές και "αυτοδημιούργητους" επιχειρηματίες μέχρι τα ερωτικά μας ενδιαφέροντα.
 
Σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς της ζωής μας ισχύει αυτό: από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, μέχρι ηθοποιούς/τραγουδιστές και "αυτοδημιούργητους" επιχειρηματίες μέχρι τα ερωτικά μας ενδιαφέροντα.
Συμφωνώ, και ιδιαίτερα οι νέες γενιές, που δεν έχουν ζήσει χωρίς ίντερνετ και τηλεόραση (όταν ήμουν παιδί υπήρχαν μόνο 2 τηλεοπτικά κανάλια που άρχιζαν το πρόγραμμά τους στις 18:00, για ίντερνετ δεν το συζητώ καν) ζουν μέσα από τα ΜΜΕ (βάζω μέσα και το ίντερνετ) και έχουν ελάχιστα φίλτρα στις "θεοποιήσεις" τους. Αν λοιπόν κάποτε θεοποιούσαν τον Μινωτή, παρόλο που ήταν αυτός που ήταν, γιατί ήταν καλός ηθοποιός, φαντάσου σήμερα που ξημεροβραδιάζονται με τα λόγια ανθρώπων που ζουν ανύπαρκτες ζωές. Κάποτε ακόμα και για να γίνεις ηθοποιός έπρεπε να πάρεις κάποια εκπαίδευση, να βγάλεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, να προσπαθήσεις. Υπήρχαν κάποια φίλτρα... τώρα;
Για να επιστρέψω στο αγαπημένο σου θέμα, την Αλίκη, ξαφνιάζομαι όταν βλέπω ότι η κόρη μου (10 χρονών) εντυπωσιάζεται με τις ταινίες της, χωρίς να της έχω πει ποτέ τίποτα. Η Αλίκη είναι ένας θρύλος, ένας μύθος, που ακόμα και τόσα χρόνια μετά τον θάνατό της συνεχίζει να μαγεύει χωρίς προσπάθεια! Αυτό δεν το έχω δει σε κανέναν άλλο ηθοποιό. Και δεν γνωρίζω κανέναν άλλο Έλληνα ηθοποιό με την ίδια λάμψη. Δεν σχολιάζω καθόλου αν ήταν καλή ηθοποιός ή αν φερόταν σωστά στους συνεργάτες της.
 
Συμφωνώ, και ιδιαίτερα οι νέες γενιές, που δεν έχουν ζήσει χωρίς ίντερνετ και τηλεόραση (όταν ήμουν παιδί υπήρχαν μόνο 2 τηλεοπτικά κανάλια που άρχιζαν το πρόγραμμά τους στις 18:00, για ίντερνετ δεν το συζητώ καν) ζουν μέσα από τα ΜΜΕ (βάζω μέσα και το ίντερνετ) και έχουν ελάχιστα φίλτρα στις "θεοποιήσεις" τους. Αν λοιπόν κάποτε θεοποιούσαν τον Μινωτή, παρόλο που ήταν αυτός που ήταν, γιατί ήταν καλός ηθοποιός, φαντάσου σήμερα που ξημεροβραδιάζονται με τα λόγια ανθρώπων που ζουν ανύπαρκτες ζωές. Κάποτε ακόμα και για να γίνεις ηθοποιός έπρεπε να πάρεις κάποια εκπαίδευση, να βγάλεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, να προσπαθήσεις. Υπήρχαν κάποια φίλτρα... τώρα;
Για να επιστρέψω στο αγαπημένο σου θέμα, την Αλίκη, ξαφνιάζομαι όταν βλέπω ότι η κόρη μου (10 χρονών) εντυπωσιάζεται με τις ταινίες της, χωρίς να της έχω πει ποτέ τίποτα. Η Αλίκη είναι ένας θρύλος, ένας μύθος, που ακόμα και τόσα χρόνια μετά τον θάνατό της συνεχίζει να μαγεύει χωρίς προσπάθεια! Αυτό δεν το έχω δει σε κανέναν άλλο ηθοποιό. Και δεν γνωρίζω κανέναν άλλο Έλληνα ηθοποιό με την ίδια λάμψη. Δεν σχολιάζω καθόλου αν ήταν καλή ηθοποιός ή αν φερόταν σωστά στους συνεργάτες της.
Ένα σαχλοκούδουνο ήταν η Βουγιούκλω.
 
Υπήρχαν κάποια φίλτρα... τώρα;
Τώρα υπάρχουν άλλα φίλτρα!

ξαφνιάζομαι όταν βλέπω ότι η κόρη μου (10 χρονών) εντυπωσιάζεται με τις ταινίες της
"Τι σε εντυπωσιάζει μανούλα μου; Θα με κουζουλάνεις τελείως;"

Μου φαίνεται ότι στις ταινίες της και η κάμερα την τόνιζε πάντα συν του ότι ποτέ της δεν είχε δεύτερο ρόλο κι αυτό μάλλον τα προσέχουν και τα παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουν. Επιπλέον, νομίζω ότι τα παιδιά τα εντυπωσιάζει η εμφάνισή της όταν ήταν νέα ειδικά. Ή ασυνείδητα με όλα αυτά που ακούνε για δαύτηνε, δεν είναι ανάγκη να τους πούμε τίποτα, κολλάνε αλικίτιδα και θαμπώνονται.

Τα παιδιά εκτός από αδίστακτα είναι και σφουγγάρια, ρουφάν τα πάντα (και σε εκθέτουν μετά)
 
Με ενοχλεί το να βγαίνει κάποιος να κατηγορεί έναν συνάδελφό του όταν ο τελευταίος έχει πια φύγει από τη ζωή. Για μένα, αξία έχει να αντιτίθεσαι σε κάποιον όταν είναι ζωντανός.
Σωστό. Αλλά ποιος τολμούσε να τα βάλει με ονόματα "μύθοι" εν ζωή;;; Αφενός θα έπεφτε πάνω του όλη η κλίκα κι το σύστημα της εποχής να τον κατασπαράξουν που μιλάει έτσι για έναν "θρύλο". Αφετέρου θα εξαφανιζόταν από το χώρο, θα του έκλειναν ολες οι πόρτες. Οι "μεγάλοι", οταν φτάνουν στην κορυφή, κάνουν τα πάντα για να διατηρηθούν κι ειδικά όταν τους θίξει κάποιος, βγάζουν νύχια. Έχουν εξουσία (με αυλές κι κλίκες που δημιουργούν) γύρω τους κι μπορούν να επιβληθούν κι να επιβάλλουν. Πάντοτε συνέβαιναν αυτά στο χώρο του θεάματος, δεν είναι κάτι τωρινό...
 
Τώρα υπάρχουν άλλα φίλτρα!


"Τι σε εντυπωσιάζει μανούλα μου; Θα με κουζουλάνεις τελείως;"

Μου φαίνεται ότι στις ταινίες της και η κάμερα την τόνιζε πάντα συν του ότι ποτέ της δεν είχε δεύτερο ρόλο κι αυτό μάλλον τα προσέχουν και τα παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουν. Επιπλέον, νομίζω ότι τα παιδιά τα εντυπωσιάζει η εμφάνισή της όταν ήταν νέα ειδικά. Ή ασυνείδητα με όλα αυτά που ακούνε για δαύτηνε, δεν είναι ανάγκη να τους πούμε τίποτα, κολλάνε αλικίτιδα και θαμπώνονται.

Τα παιδιά εκτός από αδίστακτα είναι και σφουγγάρια, ρουφάν τα πάντα (και σε εκθέτουν μετά)
Τα μικρά κοριτσακια τα εντυπωσιάζει τι να κάνουμε, ασκεί μια γοητεια, δεν είναι μόνο η κόρη της δομνικης , μετά που θα μπει εφηβεία θα την ξεχάσει σιγά, σιγά. Έχει μεγαλώσει γέννιες, η αλήθεια. Δεν ήταν που την "τόνιζαν" πιο πολύ, είχε αστέρι.
 
Είχε έρθει Ελλάδα ο Τσαρλς ιστον και είχε συναντηθεί με δικούς μας ηθοποιούς.
A1.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα