"Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι" (1984 ΕΡΤ-2)

Κοίταξε, αν είσαι από αυτούς που πήραν τηλέφωνο εκείνο το βράδυ - αυτή η συζήτηση δεν καταλήγει πουθενά. Οπότε κλείνω εδώ την ταπεινή παρέμβασή μου...
 
Ε καλα κουβεντα κανουμε - δεν προκειται να κοπει στον αερα η συζητηση μας :D
 
Να θυμησω κι εγω οτι ο σκηνοθετης της ταινιας Νικος Αλευρας εμφανιζεται σε εναν μικρο ρολο στην ταινια "Ο Ασυμβιβαστος" (1979) όπου παίρνει συνεντευξη απο τον Παυλο Σιδηροπουλο (ως κύριος Αχιλλέας Λιβάνης) και μαλιστα δινει και οδηγιες στον μοντερ για "ψαλιδισμα" των επιμαχων φρασεων, εξου και το στιγμιοτυπο ονομαστηκε "Το ψαλιδι". Περιτο να σημειωσω οτι την πρωτη φορα που ειδα τη σκηνη νομιζα οτι ηταν ο δημοσιογραφος Παυλος Τσιμας!!!

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η ταινια αναρτηθηκε σε μπλογκ πριν 2 μερες .... Ειδα τις πρωτες σκηνες και σοκαριστηκα... :(
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν εξαιρεσεις την πρωτη σκηνή, που αναφέρεται στην παιδική ηλικία του σκηνοθέτη, η υπολοιπη δεν έχει τίποτα το μεμπτό... Δεν ξερω αν οφειλεται σε λογκρισια που υπεστη η συγκεκριμενη κοπια του dvd αργοτερα με την πρωτη σκηνη να ειναι μονταρισμενη οπως σωθηκε απο την προβολη της στην TV...
 
Είδα τις επίμαχες σκηνές των πρώτων λεπτών για τις οποίες έγινε πολύς λόγος. Στη σκηνή που βάζει ταλκ στο υποτιθέμενο μωρό είναι σαν να ρίχνει άχνη ζάχαρη σε μπουγάτσα. Ούτε και η σκηνή με το θηλασμό μου φάνηκε κάτι το τρομερό. Μου κάνει εντύπωση για το σάλο που έγινε. Άλλες ταινίες ήταν πιο τολμηρές και μια χαρά προβαλλόντουσαν.
 
Ας συνεχίσουμε εδώ....

elephadas είπε:
Δεν ήταν γυμνός απ' ότι θυμάμαι, φορούσε πάνες (μωρό, αλλά το μούσι μούσι). Και δεν βύζαινε τη μητέρα του, ήταν πολύ νέα η γυναίκα. Απλώς φανταζόταν ότι ήταν ακόμη μωρό και τη βύζαινε. Σπουδαία τα λάχανα.
Όχι ακριβώς...

Στην σκηνή με το ταλκ φαίνεται και το "εργαλείο του", έστω και αν είναι καλυμμένο με ταλκ. Και δεν θυμάμαι αν φαίνεται και τίποτε άλλο σε κάποιο άλλο σημείο.

RIO είπε:
την είχα δει την ταινία, πριν λίγα χρόνια. Ο ορισμός της ψευτοκουλτούρας, που σάρωνε την τότε εποχή. Ακόμα και να μην είχε την σκηνή του θηλασμού, θα έπρεπε να απαγορευτεί για λόγους αταλαντοσύνης και σαν επικίνδυνη για τα νεύρα του θεατή...
Ακριβώς αυτό!

Και δυστυχώς η κατάσταση ακόμα και σήμερα παραμένει χάλια..

Πχ σχετικά πρόσφατα είχα βρεθεί σε "εκθέσεις μοντέρνας τέχνης" που ήταν για γέλια και για κλάματα, που είχαν από ένα άδειο κουτί αφημένο σε μία γωνία, ως ένα πλαστικό τραπέζι γυρισμένο ανάποδα...

Βέβαια αυτή η εκδήλωση ήταν επιδοτούμενη με κρατικά κονδύλια που λέει πολλά... ;)

Και όπως είχα πει και στο άλλο θέμα, de facto δεν είναι τίποτα "τέχνη", όπως και δεν είναι και τίποτα "μη τέχνη"... Και εδώ είναι η "μαγκιά"! Το πως θα κάνεις ακόμα και το πιο απλό η το πιο χυδαίο πράγμα να είναι τέχνη, και όχι το να ονομάζεις "τέχνη" ότι σου κατέβει ή αν θες να φας κρατικά λεφτά.

johnny19818 είπε:
Είδα τις επίμαχες σκηνές των πρώτων λεπτών για τις οποίες έγινε πολύς λόγος. Στη σκηνή που βάζει ταλκ στο υποτιθέμενο μωρό είναι σαν να ρίχνει άχνη ζάχαρη σε μπουγάτσα. Ούτε και η σκηνή με το θηλασμό μου φάνηκε κάτι το τρομερό. Μου κάνει εντύπωση για το σάλο που έγινε. Άλλες ταινίες ήταν πιο τολμηρές και μια χαρά προβαλλόντουσαν.
Δεν θα διαφωνήσω!

Όμως για εμένα, και όπως φαίνεται και με αυτά που λέω, το πρόβλημα της ταινίας δεν είναι ότι ήταν "σοκαριστικη", αλλά το ότι ήταν μία "πατάτα" που κάποιοι πήγαν να την περάσουν σαν "έργο τέχνης".

Τώρα για το κόψιμο, αν και την τότε εποχή μάλλον ήμουν σχετικά μικρός για να πω την γνώμη μου, σήμερα διαφωνώ κάθετα!

Η θα έπρεπε να ξέρουν από πριν τι θα έδειχναν, ή να συνέχιζαν την προβολή κανονικά...

Και να φανταστώ ότι όλα τα δήθεν "σοκαριστικά" της ταινίας τα είχαν δείξει ήδη, γιατί μετά δεν θυμάμαι να δείχνει και τίποτε άλλο.
 
Επίσης ο τίτλος έχει καμία σχέση με την ταινία ή είναι και αυτός αφηρημένη έννοια;
 
Και ο τίτλος "τέχνη" είναι... :p

Πέρα από την πλάκα, οι ταινίες που για τον ένα η τον άλλο λόγο μπορούν να χαρακτηριστούν "ακραίες" η και "χυδαίες" είναι πάρα πολλές... Όμως οι περισσότερος γνωστές πραγματικά είναι τέχνη, και πραγματικά άξιζαν να γίνουν γνωστές, ή δεν έγιναν γνωστές μόνο και μόνο για ένα επεισόδιο άσχετο με την ταινία.

Πχ οι 120 Μέρες Στα Σόδομα, Η Αυτοκρατορία Των Αισθήσεων, ή το Pretty Baby με την γυμνή 11-12χρονη Brooke Shields σε πολλούς θα προκαλούσαν σοκ ακόμα και σήμερα..

Όμως δεν νομίζω κάποια από αυτές να συγκρίνεται με την ταινία του θέματος.
 
Προφανώς δεν συγκρίνονται. Άλλωστε κι εγώ την "επίμαχη" ταινία τη χαρακτήρισα ασήμαντη (και ευχαριστώ για τη διόρθωση, έχουν περάσει και κάποιες δεκαετίες από τότε που την είδα και δεν ήταν ακριβώς κάτι που αξιζε τον κόπο να μείνει χαραγμένo στη μνήμη μου :) ). Δεν θα έχανε κανείς τίποτε αν δεν την έδειχνε η τηλεόραση, αλλά αφού αποφάσισαν να τη δείξουν ο πανικός που τους έπιασε μετά και η υστερία των εφημερίδων την άλλη μέρα ήταν υπερβολικά. Οι τηλεοράσεις είπαμε και κουμπί για ν' αλλάζει κανείς κανάλι είχαν και (ακόμη καλύτερα) διακόπτη για να κλείνουν και να παίξεις μια παρτίδα τάβλι διέθεταν.
 
η συνεχεια υπηρξε αρκετα εντυπωσιακη η ταινια επαναπροβληθηκε στους κινηματογραφους

33f8h28.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μα αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή διαφήμιση που θα μπορούσαν να της κάνουν!
 
Επαναπροβλήθηκε επειδή την κόψαν από την τηλεόραση ή επειδή είχε επιτυχία;
 
elephadas είπε:
Προφανώς δεν συγκρίνονται. Άλλωστε κι εγώ την "επίμαχη" ταινία τη χαρακτήρισα ασήμαντη (και ευχαριστώ για τη διόρθωση, έχουν περάσει και κάποιες δεκαετίες από τότε που την είδα και δεν ήταν ακριβώς κάτι που αξιζε τον κόπο να μείνει χαραγμένo στη μνήμη μου :) ). Δεν θα έχανε κανείς τίποτε αν δεν την έδειχνε η τηλεόραση, αλλά αφού αποφάσισαν να τη δείξουν ο πανικός που τους έπιασε μετά και η υστερία των εφημερίδων την άλλη μέρα ήταν υπερβολικά. Οι τηλεοράσεις είπαμε και κουμπί για ν' αλλάζει κανείς κανάλι είχαν και (ακόμη καλύτερα) διακόπτη για να κλείνουν και να παίξεις μια παρτίδα τάβλι διέθεταν.
Συμφωνώ απόλυτα. Βεβαία θυμάμαι να έχει διακοπεί στη μέση και οι 120 ημέρες στα Σόδομα του Παζολίνι από τον ΑΝΤ1 σε μεταμεσονύχτια προβολή στις αρχές της δεκαετίας του 90 (χωρίς τον ανάλογο ντόρο βέβαια. Η ταινία είχε παίξει για μισή ώρα με τρία τέταρτα, διακοπή για διαφημίσεις και συνέχεια με μια ασπρόμαυρη αμερικάνικη), ακόμα θυμάμαι καλοκαίρι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το Σταρ είχε προγραμματήσει τον Τελευταίο πειρασμό του Σκορτσέζε, διαφημιζόταν μέχρι την προηγούμενη μέρα (η απαγορευμένη ταινία και άλλα τέτοια βαρύγδουπα) αλλά την ώρα της προβολής ως εκ θαύματος η ταινία είχε αντικατασταθεί με τον Φυγά με τον Χάρισον Φορντ
 
johnny19818 είπε:
Επαναπροβλήθηκε επειδή την κόψαν από την τηλεόραση ή επειδή είχε επιτυχία;
Μάλλον για αυτό που είπα πριν...

Μετά τον σαματά που έγινε με το κόψιμο, ήταν 100% σίγουρο ότι θα γινόταν πανικός στις κινηματογραφικές αίθουσες.. Και αυτή την ευκαιρία φυσικά και δεν την αφήνεις να πάει χαμένη! ;)

Άρα μπορείς να πεις ότι επαναπροβλήθηκε γιατί κόπηκε από την τηλεόραση.
 
Εγώ θυμάμαι μια ουγγρική ταινία ονόματι "Η καρδιά του τυράννου", προβεβλημένη περίπου την ίδια εποχή, από ένα από τα δύο κανάλια, και η οποία είχε πολύ πιο άσεμνα πλάνα. Ούτε έγινε τίποτα, ούτε ακούστηκε (ούτε την έχω ξαναβρεί).
 
cloud είπε:
Μάλλον για αυτό που είπα πριν...
Μετά τον σαματά που έγινε με το κόψιμο, ήταν 100% σίγουρο ότι θα γινόταν πανικός στις κινηματογραφικές αίθουσες.. Και αυτή την ευκαιρία φυσικά και δεν την αφήνεις να πάει χαμένη! ;)

Άρα μπορείς να πεις ότι επαναπροβλήθηκε γιατί κόπηκε από την τηλεόραση.
Κλασσικά, ο κόσμος αγαπάει το απαγορευμένο και δυναμιτίζεται περισσότερο όταν του το κόψεις.
 
Όταν είχε πρωτοπαιχτεί στους κινηματογράφους θα πρέπει να είχε καλούτσικες κριτικές, γιατί ποτέ δεν πήγαινα να δω καινούργια ταινία αν οι κριτικές δεν με ενθάρρυναν (κυρίως του Μπακογιαννόπουλου, Κυριακή μεσημέρι στο ραδιόφωνο, αλλα και της εφημερίδας που διάβαζα). Για να την έχω δει θα πει πώς δεν την είχαν θάψει. Αλλά δεν θυμάμαι να είχε καμιά ιδιαίτερη επιτυχία, ούτε να είχαν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων για την υποτιθέμενη επίμαχη σκηνή. Το κοινό που πήγαινε στους κινηματογράφους που την έπαιξαν την είδε, γέλασε σε μερικά σημεία, σήκωσε τους ώμους του και μετά την ξέχασε.

Διάβασα όλο το θέμα με την ευκαιρία. Δεν το είχα διαβάσει πριν... επειδή ανήκα στους κατά πολλούς εδώ "θολο(ή "ψευτο")κουλτουριάρηδες" της εποχής και δεν ντρέπομαι καθόλου να το πω παρόλο που αυτό με κάνει εκτός μόδας, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι δεν ήμουν άπλυτος. Έκανα συχνά μπάνιο. Και δεν ήμουν αργόσχολος. Ήμουν φοιτητής στο Πολυτεχνείο (που θα πει, πολλές ώρες εργαστήρια τη μέρα) και ταυτόχρονα δούλευα για να βγάζω τα έξοδά μου μην τα περιμένω από τους γονείς. Και αντίθετα με τη γνώμη πολλών εδώ, το συγκεκριμένο κοινό ήταν απαιτητικό. Απλώς είχε διαφορετικές απαιτήσεις από το κοινό του εμπορικού κινηματογράφου, που πήγαινε να δει ταινίες μόνο για αν ξεσκάσει. Είστε οι περισσότεροι πολύ νέοι για να έχετε ζήσει εκείνη την εποχή, πριν την επέλαση του λαϊκισμού στη δεκαετία του 1980 και την εισαγωγή και επικράτηση της εμπορικής τηλεόρασης αργότερα, που ανήγαγαν τη φτήνια και το κέρδος σε ύψιστες αξίες. Δεν εννοώ φυσικά ότι οποιαδήποτε ταινία γυριζόταν τότε (που ο εμπορικός κινηματογράφος είχε πρακτικά πεθάνει) άξιζε, ακόμη κι αν οι δημιουργοί της είχαν τις καλύτερες προθέσεις και ευγενέστερες φιλοδοξίες. Υπάρχει κι αυτό το έρμο το ταλέντο που χρειάζεται. Αλλά από πολλά σχόλια που έχω διαβάσει στο ρετρομάνιαξ μοιάζει οι δημιουργίες εκείνης της εποχής να καταδικάζονται συλλήβδην. Θολοκουλτουριάρικες.

Πρόσεξα ότι πολλά σχόλια αναφέρονται στην ταινία σαν να ήταν γυρισμένη στα 80'ς, και όχι σαν παλιότερη ταινία που απλώς τότε προβλήθηκε στην τηλεόραση. Δηλαδή αν δεν δείξει κάτι η τηλεόραση, αυτό δεν υπάρχει? Ας πούμε, "Μάλιστα. Απ' ότι φαίνεται το cult αριστούργημα κυκλοφόρησε φέτος μετά από απαγόρευση 26 χρόνων(!!!)" (μα ποτέ δεν απαγορέυτηκε η ταινία!), ταινιες συγκεκριμενης ιδεολογικης αποχρωσης (χωρις να σημαινει οτι δεν υπαρχουν και αριστουργηματα τεχνης απο τον χωρο αυτο,ουτε και αντιστοιχα ανοσιουργηματα τεχνης απο καθε πλευρα) της δεκαετιας 80...Ανάθεμα κι αν κατάλαβε ποτέ κανένας τι γινόταν μ' αυτές τις ταινίες πίσω τη δεκαετία του 80 που γυρνούσαν συγκεκριμένα άτομα για την παρέα τους και μόνο.

Η ταινία δεν γυρίστηκε το 1984 για την τηλεόραση. Γυρίστηκε το 1977 για κινηματογράφους. Επομένως το αν ήταν ή όχι έτοιμο το τηλεοπτικό κοινό του 1984 και γενικά το όλο τηλεοπτικό μπάχαλο δεν έχουν σχέση με την ταινία και το σκηνοθέτη της, αλλά τους υπεύθυνους που αποφάσισαν να τη δείξουν και δεν είχαν το θάρρος να επιμείνουν (και να υποστούν τις συνέπειες).
 
Πίσω
Μπλουζα