Ρετροτρομακτικές ιστορίες και καταστάσεις που βιώσαμε

RIO είπε:
Μήπως ο τύπος ήταν και ο ένοχος και πέρασε να ζυγίσει την κατάσταση; Η πολλές αστυνομικές βλέπω μου φαίνεται...
Φιλε των τσαλακωσαν τον τυπο μια βδομαδα μετα.Φυσικα και δεν ηταν το ιδιο ατομο.
 
@ metalcandyman

Ρε συ, μην μας τα γράφεις βράδι αυτά :eek: . Ούτε μπύρες, ούτε κοπέλες, ούτε τίποτα αυτή τη φορά. Εσύ, αυτός και οι καημένοι οι άνθρωποι ... !!!
 
RIO είπε:
Μήπως ο τύπος ήταν και ο ένοχος και πέρασε να ζυγίσει την κατάσταση; Η πολλές αστυνομικές βλέπω μου φαίνεται...
και μένα το μυαλό μου εκεί πήγε πρώτα... Μήπως ήταν ο ένοχος και πήγε να κόψει κίνηση πριν χτυπήσει...
 
Ενδιαφέρον ιστορία metalcandyman. Όχι και τόσο μεταφυσική όσο οι προηγούμενες ιστορίες αν και φαντάζομαι, πως για εσένα που το βίωσες, θα ήταν σαν να είσαι πρωταγωνιστής σε κάποιο επεισόδιο της ρετρό σειράς Twilight zone.

Έχεις και άλλες περίεργες ιστορίες;
 
Τι να κανω βρε caprice αυτη η ιστορια πραγματικα που με ετυχε δεν ειχε καθολου αστεια περιστατικα μεσα.

@ Telonio

Φιλε εχω κι'αλλες απλα δεν μπορω λογο δουλειας να γραψω πολλες μαζι.Φυσικα υπαρχουν και αλλες με τρελες καταστασεις που για διαφορους λογους ομως δεν μπορω να αναφερω ;) Πραγματικα στο Twilight zone ενοιωθα οτι βρισκομουνα και ειδικα που τα βιωσα σε μικρη ηλικεια.
 
Η τελευταια ιστορια μ αρεσε ισως περισσοτερο απο ολες ,και θα μπορουσε να ειναι επεισοδειο ολοκληρο σε καποια σειρα αυτοτελων επισοδειων μυστηριου χωρις καμια extra προσθηκη "....

τζατζικιου" .

Υ.Γ.

Δεν ξερω πως μου κολλησε αλλα ειναι σχεδον σαν μια συντομη Horror διασκευη των Μεγαλων προσδοκιων του Ντηκενς αλα ελληνικα με τον κυρ Nικο ως Μις Χαβισαμ και τα ηλεκτρονικα/βελακια/μπιλιαρδα ως ....Εστελλα .
 
όποιος πάντως και αν ήταν ήθελε το καλό σου, metalcandyman ! από οτι κατάλαβα ήταν μεγάλης ηλικίας ο κύριος.
 
αριαδνη είπε:
όποιος πάντως και αν ήταν ήθελε το καλό σου, metalcandyman ! από οτι κατάλαβα ήταν μεγάλης ηλικίας ο κύριος.
Αριαδνη το περιεργο ηταν οτι δεν εδειχνε πολυ μεγαλος.Για πενηνταρη πανω κατω τον ειχα κοψει τοτε.Μπορει αν ημουνα και γω τοτε που μπηκε αυτος στο μαγαζι και σκοτωσε και τα 5 ατομα να την γλυτωνα λογο του νεαρου της ηλικειας αλλα ετσι οπως εξελιχθηκε το θεμα και δεν λυπηθηκε κανεναν χλωμο το βλεπω να την γλυτωνα.
Φιλαρακι Nemo δεν εχω ιδεα τι ειναι οι μεγαλες προσδωκιες του ντηκενς :D Μπραβο ομως για της γνωσεις σου.Θαυμαζω τους ανθρωπους που εχουν γνωσεις για πολλα πραγματα.
 
50 ετων, δεν ήταν μεγάλος. Ναι σε προστατεψε μην το συζητας!
 
Ο τροπος που εμφανιστηκε το γεγονος οτι ειχε πολλα χρηματα και η αντιμετωπιση που ειχε με αυτα (πεντοχιλιαρα) δειχνει ανθρωπο που τα αποκταει χωρις κοπο...Αν τις δυο ωρες που καθισε ρωταγε απεξω απεξω για την κινηση του μαγαζιου δειχνει επισης υποπτο.


Επισης δεν ειναι υποχρεωτικο να κανει την "δουλεια" ο ιδιος ανθρωπος που "κοβει κινηση".



Προσωπικα θα ηθελα να πιστεψω την μεταφυσικη πλευρα του πραγματος!
 
Δεν ρωτησε καθολου για την κινηση του μαγαζιου και δεν αναφερα ακριβως με λεπτομερειες την ολη συζητηση που καναμε γιατι θα εγραφα κανα τριωρο.Μεχρι και για τα ηλεκτρονικα μιλουσαμε αλλα καμια αναφορα στην κινηση του μαγαζιου.Το αποκλειω να ειχε καμια σχεση με τον ληστη/δολοφονο γιατι μια βδομαδα μετα που τον επιασαν μαθευτηκε ποιος ηταν.Ηταν γνωστος ναρκωμανης/κλεφτης κτλ διπλανου χωριου που ηξερε πολυ καλα το μαγαζι και προσωπικα τον ηξερα και γω.Ερχοταν καπου καπου στο μαγαζι και κυριως οταν επαιζαν χαρτια.Τωρα αν ειναι μεταφυσικο η οχι εγω δεν μπορω να το ξερω απλα την εγραψα οπως και της αλλες γιατι ηταν κατι περιεργο που εζησα.Επειδη ομως βαζοντας κατω τα δεδομενα δεν μπορεσα να βρω καποια λογικη εξηγηση και επειδη γουσταρω τα μεταφυσικα και τα περιεργα κατεληξα στο οτι δεν ηταν κατι το φυσικο και ευκλο στην λυση του με καποια στανταρ εξηγηση αλλα ηταν κατι που οπως ειπε ο φιλος telonio σε εκανε να νομιζεις οτι εισαι σε καποιο επεισοδιο του Twilight zone.
 
Εμενα η τοπ ρετροτρομακτικη μου ιστορια συνέβη πριν απο πολλα χρονια, οταν πηγαινα στις πρωτες ταξεις του δημοτικού (καπου το 1994-1995)

Ηταν ενα πρωι προς μεσημέρι που καθομουν μπρούμητα πανω στο κρεβάτι του δωματίου μου ενω δεν ηταν κανεις αλλος μεσα στο χώρο.. Σε κάποια φάση το κρεβάτι άρχισε να ταρακουνιέται απο τη κατω πλευρα (απο τη μεριά που είναι τα πόδια δηλαδη) πάνω-κάτω σαν καποιος να ειχε αρπαξει με τα χέρια του το κρεβάτι απο τη κάτω πλευρα και να το κουνούσε με δύναμη πανω κατω.. Εγω μικρο παιδι τοτε, νομιζα οτι ηταν ο πατερας μου και μου εκανε πλακα και ετσι οπως ημουν μπρούμητα πανω στο κρεβάτι λεω "Μπαμπά σταμάτα!!" και γυρναω απο την αλλη μεριά να δω... και δεν ηταν κανεις!! Εντωμεταξυ δεν ειχε ακουστει μετα καποιος αλλος θορυβος οτι δηλαδη καποιος το εκανε και εφυγε γρηγορα απο το δωματιο.. τιποτα! Απο τοτε παραμενει μυστηριο.. Πανε πανω απο 17 χρονια που συνεβη αυτο το γεγονος και ακομη και τωρα μερικες φορες το βραδυ οταν παω να ξαπλωσω φοβαμαι μηπως αυτο ξανασυμβει.. Την επομενη φορα θα σας πω πώς με ενα φιλο μου πριν απο πολλα χρονια ειχαμε μετατρέψει το πισω μέρος της αυλης του σπιτιου του σε στοιχειωμένο σπιτι.. (Μεταξυ των αλλων που ειχαμε φτιαξει ειχαμε παρει αυτη τη κούκλα του "Λαχανόπαιδου" που κυκλοφορουσε πολυ τη δεκαετια του 90' και την ειχαμε κανει ως κρεμασμένο ανθρωπο με θηλιά πανω σε δέντρο.. το τι εγινε μετα θα το μαθετε σε ενα απο τα επομενα ποστ που σας συνιστω να το διαβασετε με πολλα φωτα αναμενα... μουχαχαχαχαχαχαχα...)
 
Παντως για την ιστορια με τα ηλεκτρονικα πιστευω οτι ο τυπος ειχε σχεση με αυτον που εκανε τη δουλεια και μαλλον επειδη ησουν μικρος και του φανηκες καλο παιδι ηθελε να σε γλυτωσει απο το μακελειο.Εαν εγινε ετσι ησουν πολυυυυυυυυυυυ τυχερος.Και το λεω αυτο γιατι σου ειπε και τις μερες που θα γινει το περιστατικο για να μην εισαι εκει.
 
Μεχρι να βγει ο πατερας μου στην συνταξη και να αναλαβω εγω το μαγαζι εκτος απο το μαγαζι εκανα κατα καιρους πολλες δουλειες.Μαθε τεχνη κι αστηνε και αμα πηνασεις πιαστηνε που λεει και το ρητο.Δουλευα ολο το χρονο αλλα περισσοτερο τα καλοκαιρια που ηταν καιρος για διακοπες γιατι δεν ηθελα να επιβαρυνω οικονομικα τον πατερα μου.Εξαλου τα εξοδα ολη την χρονια ηταν αρκετα.Απο την μια κονσολες και παιχνιδια απο την αλλη τα μηχανακια απο την παρα αλλη η ΠΑΟΚΑΡΑ το εισητηριο διαρκειας οι εκδρομες σε ελλαδα και εξωτερικο και γενικα τα εξοδα ηταν πολλα.

Οταν ημουν 20 χρονων το χειμωνα και την ανοιξη παραληλα με το μαγαζι δουλευα σε ενα βουλκανιζατερ αλλα προς το καλοκαιρι μαλωσα με τον βλακα που το ειχε γιατι με χρωστουσε κατι λεφτα και την εκανα.Φυσικα δεν τον αφησα ετσι αλλα του πηρα τεσσερα λαστιχα καινουρια για το αμαξι του πατερα μου και αντε γεια.Εκεινο το καλοκαιρι λοιπον δουλευα για εναν θειο μου που ειχε χωραφια με καλαμποκια σιταρια ειχες και αγελαδες και πουλουσε και γαλα και μοσχαρια.Κουβαλουσα μπαλες αχυρο και οδηγουσα και το σιλο οταν φορτωναμε τα σιταρια,καλαμποκια κτλ.Μπορει να ηταν κουραστικη δουλεια γιατι δουλευες ολη μερα απο το πρωι μεχρι το βραδυ αλλα επερνα καλα λεφτα.ο θειος μου ειχε στην δουλεψη του εναν γυφτο.Μπορειαπο την εμφανιση του ωσοι δεν τον ηξεραν να τον λυποταν αλλα μονο για λυπηση δεν ηταν.Μια χαρα ηταν δεν του ελειπε τιποτα απλα δεν ηξερε καλα καλα το ονομα του να γραψει.Ενα βραδυ οταν τελειωσαμε με της μπαλες που κουβαλουσαμε καθομασταν στο σταβλο που δεν ειναι και διπλα στο χωριο και πειναμε κατι μπυρες και μιλουσαμε.Γενικα ηταν ωραιος τυπος με το χαβαλε του και γουσταρα πολυ την παρεα του οταν δουλευαμε μαζι.Εκει που καθομασταν χτυπαει το κινητο μου και βλεπω οτι ηταν ο θειος μου.Με λεει παρε τον νικο(ο γυφτος) ξεκινηστε ποδαρατοι και πατε στο κουσιλου(περιοχη του χωριου)επαθα λαστιχο με το αγροτικο και δεν προλαβαινα να το αλαξω γιατι ειχε μπει η κομπινα στα χωραφια και επρεπε να ειμαι εκει.Τα κλειδια με λεει τα εχω κρυμενα σε μια μποτα πισω στην καροτσα βαλε την ρεζερβα πανε το αγροτικο στο σταβλο και φυγετε μετα.Του λεω ενταξει τελειωνω την μπυρα και λεω στο νικο σηκω εχουμε δουλεια και του εξηγω που θα παμε και τι θα κανουμε.

Δεν προλαβα καλα καλα να τελειωσω και με λεει δεν ερχομαι εγω εκει.Του λεω καλα ρε πας καλα τι βλακειες με λες βραδυατικα.Με λεει δεν ερχομαι εκει γιατι για να παμε εκει θα πρεπει να περασουμε απο το κλαδουδι(περιοχη του χωριου)και απο το σπασμενο γεφυρι.Και τι ζορι τραβας που θα περασουμε απο κει του λεω εγω και με λεει φοβαμαι να περασω απο κει.Εγω μονο αυτο που δεν περιμενα να ακουσω και τι λεω καλα ρε νικο να με τρελανεις θες βραδυατικα;τι φοβασαι δηλαδη και δεν θες να περασουμε απο κει.Να διευκρηνησω οτι η συγκεκριμενη περιοχη ειναι μια δασωδεις περιοχη που πραγματικα δεν βλεπεις την τυφλα σου ειδικα βραδυ και εχει και μια καλυβα που ζουσε καποτε ενας γερος του χωριου που πεθανε πριν πολλα χρονια.Με λεει κατσε να σε πω αλλα δεν θα με κοροιδεψεις.Του λεω αντε μιλα γρηγορα να παμε να τελειωνουμε να παω να κανω κανενα μπανιο και να βγω εξω γιατι θα περιμενει το γκομενακι.Με λεει ενα βραδυ ειχαμε της γελαδες εκει κοντα να βοσκισουν και οταν της γυρισαμε στο σταβλο ειδαμε οτι ελειπε ενα μοσχαρακι και ο θειος σου με κατσαδιασε και καλα εκανε γιατι εγω εφταιγα και με εστειλε να το ψαξω.Ηταν μετα της 12 το βραδυ και γω γυρνουσα με το φακο και το εψαχνα.Σε καποια φαση εκει που εψαχνα ακουω μια φωνη σαν γυναικια δεν καταλαβα και καλα να φωναζει το ονομα μου.Το φωναξε τρεις φορες νικο,νικο,νικΟ.Επειδη ειχε αερα εκεινο το βραδυ και σφυριξε ειπα μηπως ηταν ο αερας και δεν εδωσα και πολυ σημασια και συνεχισα να ψαχνω το μοσχαρι.Οταν τελικα το βρηκα σε κατι θαμνους επειδη φωναζε πηρα το δρομο του γυρισμου.Επρεπε ομως να ξαναπερασω απο το δασακι για να βγω στον χωματοδρομο οποτε ξεκινησα γιατι θα φωναζε ο θειος σου επειδη ειχα αργηση.Οταν ημουνα στην μεση απο το δασακι ξαναακουσα να φωναζει εκεινη η φωνη το ονομα μου 3 φορες και φοβηθηκα και αρχισα να περπαταω πιο γρηγορα και ειχα και το μοσχαρι που το κρατουσα με ενα σκοινι.Ετσι οπως περπατουσα εβλεπα πισω μου λες και με κυνηγουσαν και σε καποια φαση ετσι οπως γυρισα βλεπω μια μαυροφορεμενη γυναικα με σηκωμενα τα χερια.Παρατησα το μοσχαρι απο τον φοβο μου και ετρεξα κατευθειαν για τον σταβλο.Μολις ηρθα στο σταβλο τα ειπα στο θειο σου αρχισε να με κοροιδευει με κατσαδιασε και πηγαμε μαζι ξαναπισω με το αγροτικο να παρουμε το μοσχαρι.Τελικα το βρηκαμε το μοσχαρι αλλα ηταν σκοτωμενο ειχε ενα δαγκωμα στα πλευρα και φαγωμενο λαιμο και απορησαμε απο τι να εγειναι αυτο.Τελικα δεν με πιστεψε οτι το μοσχαρι ηταν ζωντανο και το πηγαινα στο σταβλο αλλα με ειπε οτι φοβηθηκα να του πω οτι το βρηκα σκοτωμενο και γιαυτο του αραδιασα αυτη την ιστορια.Μολις τελειωσε και τα ακουσα εγω ολα αυτα δεν μπορω να πω οτι δεν τον πιστεψα γιατι πραγματικα ηταν πολυ τρομαγμενος και μονο που τα δειηγουνταν.Του λεω σηκω θα ημαστε μαζι τωρα και τελικα πιστηκε και ξεκινησαμε για το αγροτικο.

φτασαμε λοιπον στο δασακι και ο νικος μιλαμε ηταν ασπρος απο τον φοβο του.Του λεω μη φοβασαι ρε σχεδον φτασαμε στο αγροτικο αλαζουμε μπα μπαμ την ρεζερβα αναβουμε την μεγαλη σκαλα να βλεπεις και καλα και την κανουμε.Αλαζω λοιπον την ρεζερβα και μιλαμε κολητα διπλα μου ηταν ουτε χιλιοστο δεν κουνηθηκε απο τον φοβο του.Μπαινουμε λοιπον στο αγροτικο και ξεκιναμε για τον σταβλο.Επρεπε ομως παλι να περασουμε απο το δασακι γιατι ηταν ο μονος δρομος αλλα επειδη ηταν πολυ ατσαλος με μεγαλες κοφτερες πετρες κορμους κομενους κτλ οδηγουσα με ρυθμους χελωνας.Το αγροτικο ηταν ενα παλιο Datsun και η εξατμηση του ηταν δεμενη με συρμα για να μην σερνεται κατω και σε καποια φαση ετσι οπως πηγαιναμε χτυπησε σε μια πετρα κοπηκε το συρμα και αρχισε να σερνετε.Δεν μπορουσα να την αφησω ετσι γιατι θα διαλυοταν εντελως αν την αφηνα μεχρι το σταβλο ετσι.Περνω μια πενσα και συρμα απο την καροτσα και λεω στο νικο βγες εξω να την κρατας να την δεσω και να φυγουμε και με λεει θα ρθω αλλα ασε τα φωτα αναμενα.Αφηνω τα φωτα αναμενα και αρχιζω να δενω με το συρμα την εξατμιση.Δεν ειχε ουτε αερα ουτε τιποτα εκεινο το βραδυ πανσεληνο ειχε και απνοια.Εκει που την εδενα και μιλουσα με τον νικο ακουσα καποιον η κατι τελωσπαντων να φωναζει το ονομα μου 3 φορες.Γυρναει κατευθειαν ο νικος με γουρλωμενα ματια και με κοιταει το ειχε ακουσει και αυτος.Κατευθειαν σηκωνεται και μπαινει στο αμαξ.Μιλαμε τα ποδια μου λες και κοινουνταν μονα τους παραταω την εξατμηση πεταω την πενσα στην καροτσα και γκαζωνω για τον σταβλο τι πανω απο κορμους και πετρες περασα τι εξατμηση δεν ειχε μηνει ουτε για δειγμα ειχαν δυαληθει τα παντα τι ο νικος διπλα να προσευχεται μιλαμε για κωμικοτραγικες καταστασεις.Τελικα φτανουμε στο σταβλο παραταω το αγροτικο και λεω στο νικο σαλτα πανω στην μηχανη φευγουμε.Τον πηγα στο σπιτι του θειου μου γιατι εκει εμενε του ειχε ενα δωματιο και την κανω για το σπιτι.Εκανα το μπανακι μου και προσπαθουσα να βγαλω απο το μυαλο μου αυτα που εγειναν.Ευτυχως βγηκα με την γκομενα μου μετα και ηρεμησα καπως γιατι πραγματικα αυτο που ακουσα αυτη η φωνη δηλαδη που φωναζε το ονομα μου δεν περιγραφετε.11 χρονια εχουν περασει απο τοτε και βραδυ απο κεινο το μερος δεν εχω περασει.Μονο μερα ετυχε να περασω οταν ειχα το YZ250 το ξερο επειδη περνουσε η διαδρομη απο κει και εβαζα κοντρα με εναν φιλο για ενα στοιχημα.Και δεν εχω σκοπο να ξαναπερασω νυχτα απο κει.
 
metalcandyman είπε:
Μπραβο ομως για της γνωσεις σου.Θαυμαζω τους ανθρωπους που εχουν γνωσεις για πολλα πραγματα.
Σαχλαμαρες! . θα ανταλαζα σε χρονο μηδεν την αναγνωση 10-20 βιβλιων με το να ειχα βιωσει καποιες απο αυτες τις ιστοριες που εχεις διηγηθει ή αυτη του telonioυ .

Δυστηχως οι αντιστοιχες δικες μου"Ρετροτρομακτικές ιστορίες και καταστάσεις ειναι λιγες , "λιγες" ,κοινοτοπες και μαλλον θα σας ξενερωσουν .

Ειμαι μονος στο διαμερισμα αρκετα μικρος (~πρωτες 2 ταξεις του δημοτικου) , η μανα μου εχει καποια ωρα που εχει φυγει και ξαφνικα αντιλαμβανομαι ηχο απο βρυση που τρεχει .

OXΙ σταζει, ουτε τρεχει λιγο,τρεχει με ορμη .Παω στην κουζινα και οντως τρεχει σε ενα αδειο νεροχυτη.

Και μια και η κουζινα ηταν στο χωλ απεναντι/διπλα εξωπορτα δηλαδη δεν υπηρχε περιπτωση καποιος να φυγει και να ξεχασει την βρυση να τρεχει τοσο δυνατα.

Τα χρειαστηκα αρκετα .... (οχι τοσο ωστε να "βραχω") αλλα αρκετα

Θα πει καποιος ,θα μπορουσε να εχει υπαρξει νωριτερα διακοπη νερου ,να ανοιξε καποιος εκεινη την συγκεκριμμενη βρυση να μην την εκλεισε μετα αφηρημενος και λιγο αργοτερα που ηρθε το νερο να αρχισε να τρεχει με ορμη Τοτε ομως επειδη φευγει στην αρχη αερας και νερο μαζι ,πιτσιλαει παντου ενω το νερο ειναι καφε (ασε που κανει κατι περιεργου θορυβους ποιο μπροστα) κατι που δεν θυμαμαι ,οπως και να ειχε πιτσιλιθει το μερος,νεροχυτης . Ηταν σαν να ανοιξε το νερο καποιος δυνατα πριν λιγο , ή ισως /μαλλον ετσι ειδα/αντιληθηκα την κατασταση απο τον φοβο μου . :D

Επισης μια αλλη ~ρετροπεριεργη φαση

ειναι 3-4 φορες η αισθηση μια συνεχης παρουσιας μυρωδιας ,χωρις σαφη προελευση/αιτια -απ οτι μπορεσα να καταλαβω ,την αντιλαμβανομυν μονο εγω - αν και δεν φημιζομαι για την οσφρητικη μου ικανοτητα.

Μια που κρατησε για 2-3 μερες ηταν ευχαριστη και διακριτικη μυρωδια .

,ενω οι αλλες 2- 3 ηταν δυσαρεστη και ποιο εντονη μυρωδια (που εμοιαζε σαν θειαφι ????) και κρατησε για αρκετες ωρες (μαλλον/προφανως οφειλονται καποια δυσλειτουργεια στο συστημα της οσφρησης ).
 
Δεν είναι ρετρό γιατί είναι συμβάν του 2007 (συγνώμη για αυτό, βαράτε ελεύθερα) αλλά είναι κατά τα άλλα σχετικό.

Πηγαίνω με δύο φίλους μου στη Κοπαίδα και αποφασίζουμε να περάσουμε μια βόλτα να δούμε τα παλιό λατομίο της περιοχής (όχι τις καταβόθρες των Μυνίων). Αφού η είσοδος είναι αδύνατη γιατί το έδαφος είναι σαθρό, συνεχίζουμε να περπατάμε προς την πίσω πλευρά. Σε κάποιο σημείο συναντούμε κανα δυό μικρά βάραθρα στο έδαφος (πιθανώς αεραγωγοί του ορυχείου). Σταματάμε σε έναν συγκεκριμένο που είχε μικρό βάθος περίπου 2,5 με 3 μέτρα. Βάζουμε ένα σχοινί για να κατεβούμε - το σημείο εκεί ήταν βραχώδες και ήταν ιδανικό για την χρήση κατάβασης σε σχοινί.

Πρώτος κατεβαίνει ο ένας φίλος μου για να δει αν υπάρχει συνέχεια στη στοά που φενόταν στο βάθος του βαράθρου. Εγώ και ο άλλος φίλος περιμέναμε ακριβώς από επάνω του να μας πει και αν υπήρχε συνέχεια για να κάνουμε τον κόπο και εμείς. Αφού λοιπόν ο φίλος πέφτει μέσα στη τρύπα και είναι ακόμη στην είσοδο και ουσιαστικά στον αέρα, γίνεται το εξής. Ξαφνικά φυσάει ένα δυνατό αεράκι και ακριβώς εκείνη τη στιγμή ακούω ένα αρκετά δυνατό ζωώδες μούγκρισμα να έρχεται μέσα από βάραθρο. Ο φίλος μου που κατέβαινε σταματάει και κοιτάζει κάτω. Περνάνε μερικά δευτερόλεπτα να μην αναφέρει κανείς τίποτα. Τότε λέω εγώ "Ακούσατε τίποτα;" και ο φίλος που ήταν δίπλα μου (ήμασταν και οι δύο όρθιοι και σε απόσταση μισού μέτρου ο ένας από τον άλλο) μου λέει πως δεν άκουσε τίποτα. Τότε ο φίλος που κατέβαινε μου λέει πως άκουσε ένα μούγκρισμα να έρχεται μέσα από το βάραθρο. Κοιταζόμαστε για μια στιγμή και ο άλλος νόμιζε πως τον δουλεύαμε κανονικά.

Δεν πέρασαν 5 λεπτά και ακούμε ξανά τον ίδιο ήχο και πάλι μόνο τα ίδια άτομα. Ο 3ος για δεύτερη φορά δεν το άκουσε. Δεν πιστεύω σε μεταφυσικά φαινόμενα κάθε είδους και γενικά δεν έχω πρόβλημα με σκοτεινά, περίεργα μέρη. Το μυαλό μου όμως πήγε (όπως φυσικά και του φίλου) σε κάποιο ζώο. Ουσιαστικά ήταν και η μόνη λογική εξήγηση που μπορούσαμε να δώσουμε. Εγώ να επιμένω να βγεί ο φίλος από εκεί μέσα και ο άλλος που δεν το είχε ακούσει να επιμένει να συνεχίσουμε. Αφού πήρε αρκετή ώρα να το συζητάμε (προσωπικά πίστευα πως ήταν κάποιο ζώο και αν κατέβαινε ο φίλος, τότε το ζώο άγριο η μη, θα του επιτεθόταν λόγο του ότι η στοά που φενόταν στον πάτο, ήταν στενή με μία μόνη έξοδο προς αυτόν). Τελικά αποφασίζει να βγεί και μην συνεχίσει. Έτσι και έγινε και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το αυτοκίνητο.

Αρκετά μέτρα πιο πέρα συναντούμε μια αγελάδα να τρώει το κολατσιό της και να μας κοιτάζει όλο περιέργεια. Δεν έγινε κάτι με αυτό απλά το αναφέρω γιατί υποθέσαμε πως αυτός ο ήχος ήταν μουγκρητό της αγελάδας και πως ήχος μεταφέρθηκε μέσα από τις στοές και τον ακούσαμε - πράγμα που για το οποίο ακόμη δεν είμαι σίγουρος.

Αποκλείω να ήταν σκύλος εκτός και αν ήταν ροτβάιλερ ή κάτι ανάλογο. Επίσης αποκλείω να ήταν λύκος λόγο της περιοχής. Τα μόνα ζώα που ζούν στο σκοτάδι των σπηλαίων τα γνωρίζω πολύ καλά και δεν βγάζουν τέτοιους ήχους σε καμία περίπτωση. Δεν ξέρω τι στο καλό ήταν αυτό το πράγμα εκεί. Με τρώει η περιέργεια πάντως και αν βρεθώ ποτέ ξανά εκεί, σίγουρα θα επιχειρήσω να μπω (κάνα ρόπαλο κανείς?)

Φωτογραφία από το συγκεκριμένο σημείο.

100_0890.jpg

Επίσης ένα ακόμη αστείο συμβάν.

Με τον ίδιο φίλο επιστρέφουμε από Όλυμπο και κάνουμε στάση στα Καμμένα Βούρλα για ξεκούραση και καφέ - by the way έχει και ωραίους λουκουμάδες εκεί. Εκεί που γυρνάγαμε βλέπουμε το εκατελειμένο ξενοδοχείο Radion. Μια που λατρεύω τα περίεργα ερείπια και τα spooky houses για φωτογραφίες, δυο που είχα ακούσει μια φήμη πως στο υπόγειο του ξενοδοχείου υπάρχει είσοδος ενός σπηλαίου, δεν ήθελε και πολύ το θέμα. Σε λίγα λεπτά ήμασταν μέσα στους διαδρόμους του Radion. Και οι δύο είχαμε ακουστά πως το υπόγειο είναι πλυμμηρισμένο.

Κατεβαίνουμε λοιπόν στο υπόγειο με φακούς στα χέρια. Επιβεβαιώνουμε πως το υπόγειο είναι πλυμμηρισμένο με νερό περίπου κάνα μέτρο. Εννοείτε δεν συνεχίσαμε πιο πέρα. Ενώ κοιτάμε το νερό μπροστά μας (είχε σκάλες που κατέβαιναν) και τον γύρο χώρο, στο σκοτάδι και σε σημείο εκτός εμβέλειας των φακών, ακούμε ξαφνικά έναν ήχο σαν έναν γδούπο επάνω σε ξύλο. Ψιλο πάθαμε ένα σοκ και ξαφνικά πετάγεται μέσα από το σκοτάδι ένας τρομαγμένος σκύλος και φεύγει γρήγορα ανάμεσά μας. Φυσικά το σκυλί είχε μπει εκεί μέσα για να βρεί καταφύγιο και ηρεμία κοντά στην υγρασία από τον καλοκαιρινό ήλιο.

Δεν το βάλαμε ευτυχώς στα πόδια αλλά βάζω στη τρομάρα που πήραμε ένα ποσοστό 80%. :D

Εδώ είναι το υπόγειο και το σημείο που πετάχτηκε ο σκύλος.

DSC00835.jpg

Άποψη από τους διαδρόμους.

DSC00826.jpg

Αρκετά spooky ε;
 
μου φαινεται δεν εχετε γνωρισει τον πραγματικο τρομο απο ενα ροτβαιλερ...ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑ....

εεε,στο θεμα μας..αν ειχε πεσει σκυλος ,το ροτβαιλερ δεν ειναι κατι παραπανω,μες στην τρυπα,το πολυ πολυ να κλαιγε σαν κουταβι,καθε αλλο παρα τρομακτικο..ο ανεμος παιζει περιεργα παιχνιδια σε στοες με ανοιγματα..

η τρομαρα βεβαια ειναι αδιαμφισβητητη..
 
don dokken είπε:
μου φαινεται δεν εχετε γνωρισει τον πραγματικο τρομο απο ενα ροτβαιλερ...ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑ....εεε,στο θεμα μας..αν ειχε πεσει σκυλος ,το ροτβαιλερ δεν ειναι κατι παραπανω,μες στην τρυπα,το πολυ πολυ να κλαιγε σαν κουταβι,καθε αλλο παρα τρομακτικο..ο ανεμος παιζει περιεργα παιχνιδια σε στοες με ανοιγματα..

η τρομαρα βεβαια ειναι αδιαμφισβητητη..
Μπα μην το λες, ο φίλος που πήγε να κατέβει έχει ροτβάιλερ σπίτι του! Και μόνο το βλέμμα του, δεν χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω για να τρομάξω! :D

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο άνεμος παίζει περίεργα παιχνίδια σε στοές. Πιστεύω ήταν κάποιος ήχος που ερμηνεύτηκε λανθασμένα. Τώρα τι δεν γνωρίζω αλλά το μυαλό αν θέλει δημιουργεί πολλές παράλογες καταστάσεις. Η τρομάρα έστω προς στιγμήν ε ναι, είναι priceless! ;)
 
Θα σας πω αλλη μια αρκετα τρομακτικη ιστορια που εζησα κι εγω κατα το παρελθον.. Θυμαμαι ενα βραδυ που καθως πηγαινα προς το σπιτι της γιαγιας μου, εκει κοντα εχει ενα εβραϊκο νεκροταφείο.. εγω περπατουσα απο ενα ερημο δρομακι στο οποιο απο διπλα ειναι αυτο το νεκροταφειο και το διαχωριζει ενας συρματοπλεχτος τοίχος.. Το μερος μεσα ειναι αρκετα μεγάλο και χάνεται στο μάτι, και ειδικα το βραδυ ειναι πολυ τρομακτικα ... Καθως περπατουσα λοιπον εκεινο το βραδυ αργα, διαπιστωσα πως κατι περπατουσε απο τη μερια του νεκροταφειου.. καθως σταματησα να περπατω για να δω τι ηταν δεν ακουσα καμια κινηση.. καθως αρχισα ξανα να περπαταω ακουσα σα να περπαταει ξανα κατι.. ξανακοιταω προς το εσωτερικο του νεκροταφειου και ειδα ενα πραγμα σα μεγαλη μαζα να ειναι και να εχει σταματησει οπως κι εγω.. δηλαδη για να σας το περιγραψω απλα, καθε φορα που περπατουσα τοτε περπατουσε κι αυτο το πράγμα.. καθε φορα που σταματουσα εγω τοτε σταματουσε κι αυτο.. θυμαμαι ειδικα τη στιγμη που σταματησα να δω τι μπορει να ηταν αυτο το πραγμα και διαπιστωσα οτι κατι βρισκεται μυστηριο βρισκεται εκει κατω και περιφέρεται τρομακτικά...
 
Πίσω
Μπλουζα