Ρετροτρομακτικές ιστορίες και καταστάσεις που βιώσαμε

Το καλοκαιρι που τον σεπτεμβριο θα πηγαινα πρωτη λυκειου και συγκεκριμενα ηταν ιουλιος ενα βραδυ αποφασησαμε να μαζευτουμε παρεα κλασικα και να παμε να αναψουμε καμια φωτια στην παραλια να παρουμε μπυρες θα επερνα και γω την κιθαρα και θα περνουσαμε μια χαρα.Τελικα αφου πηραμε μπυρες,πατατακια,την κιθαρα μου μαζεψαμε ξυλα πηρα και ενα υνοπνευμα κλπ εγω με τον κολητο μου,ακομα εναν που ειχε μπει πριν κατι μερες στην παρεα και 5 γκομενακια πηγαμε στην παραλια να αραξουμε και να αναψουμε φωτια.Επειδη ομως μπροστα στα σπιτια μας συνεχως μαλωναμε επειδη δεν μας αγηναν να αναβουμε φωτια για να μην λερωνουμε την παραλια αποφασισαμε να παμε σε ενα πιο ερημικο μερος.Οταν τελειωναν τα σπητια λοιπον ειχε ενα ερειπωμενο γηπεδακι ποδοσφαιρου που παιζαμε καποτε πιτσιρικαδες περπατουσαμε καπου 500 μετρα ακομα απο κει ειχε μερικα διασπαρτα σπιτια και μετα ηταν ερημια γιατι πολυ απλα ηταν μονο οικοπεδα αχτηστα δεντρα πρασιναδα κλπ και φυσικα ο δρομος που οδηγουσε σε ενα λημανακι με ενα μερος που επεξαρζοταν μυδια καποτε αλλα που εκεινη την εποχη ηταν εγκαταλελημενο.

Λιγα μετρα μετα το τελευταιο σπιτι ειχε ενα πολυ ειδιλιακο μερος που η παραλια εκανε γωνια ειχε βραχους γυρω γυρω αλλα οι παραλια γενικα ηταν πεντακαθαρη.Εκεινο το βραδυ ειχε και πανσεληνο και πραγματικα ασχετα που ηταν νυχτα ηταν σαν μερα απο το φεγγαρι και ειχαμε πολυ καλη ορατοτητα.Αραξαμε λοιπον εκει αναψαμε φωτια πειναμε μπυρες και γω επαιζα τραγουδια απο πυξ λαξ,ξυλινα σπαθια και αλλα πολλα και ολοι οι παρεα τραγουδουσε και γενικα ειχαμε μια φανταστικη ατμοσφαιρα.Σε καποια φαση λοιπον τελειωσαν οι μπυρες και αναγκαστηκα επρεπε να γυρισουμε πισω να παρουμε αλλες.Τελικα αποφασισαμε να παμε εγω με τον κολητο μου και να μηνει ο αλλος πισω να μην ειναι τα κοριτσια μονα τους.Πηγαμε λοιπον στο σπιτι μου πηραμε και αλλες μπυρες και εκει που ηταν να φυγουμε πεταξα την ιδεα να παρουμε δυο σεντονια και οταν αμε να τους ριξουμε ενα γερο τρομαγμα.Τελικα πηραμε της μπυρες και τα σεντονια και ξεκινησαμε για το δρομο της επιστροφης.Οταν αρχισαμε να πλησιαζουμε φυγαμε απο τον δρομο και αρχισαμε να περπαταμε παραλια παραλια και μολις φταναμε κοντα στα βραχια θα αφηναμε της μπυρες θα σκεπαζομασταν με τα σεντονια και θα τους τρομαζαμε.Μολις πλησιασαμε οχι πολυ κοντα φυσικα αν και ποιο κοντα να ημασταν παλι δεν θα μας ακουγαν γιατι τους ακουγαμε να τραγουδανε.Μολις περναμε τα πρωτα βραχια πριν να φτασουμε στα αλλα για να κανουμε το σκηνικο βλεπουμε εναν γερο με μια ασπρη γεννειαδα που φορουσε ενα μπερε και ενα σαν αδιαβροχο αλλα χοντρο και ειχε και ενα λουξ για φως να ψαρευει.Μιλαμε λογο του φεγγαριου μπορουσαμε να δουμε καθε λεπτομερεια πανω του αλλα αυτος ηταν σαν να μη μας ειχε παρει χαμπαρι.Τελικα μιλησε ο κολητος μου που ηξερε απο ψαρεμα και τον χαιρετισε και του ειπε οτι τζαμπα ψαρευει σε κεινο το μερος γιατι δεν προκυται να πιασει τιποτα.Αυτος χωρις να γυρισει καν να μας κοιταξη απαντησε μαλον εχεις δικειο νεαρε γιατι ειμαι πολλες ωρες εδω και δεν εχω πιασει τιποτα και θα φυγω τωρα γιατι κρυωσα λιγο.Εμενα με παραξενεψε αυτο που ειπε γιατι ειπε οτι ηταν εκει πολλες ωρες ενω εμεις δεν ειχε ουτε μιαμιση ωρα που ειχαμε παει ολη η παρεα λιγο πιο πανω και περπατουσαμε ουτε 30 μετρα απο την παραλια και δεν ειχαμε δει τιποτα.Αν ηταν εκει πραγματικα θα εκανε μπαμ και θα φαινοταν μια χαρα.Τελικα του ειπα εγω αν ηρθε απο μακρια γιατι δεν ειδα αμαξι πουθενα και μας απαντησε οτι λιγο πιο κατω μενει και μας εδειξε με το χερι του ενα απο τα τελευταια σπιτια ενα δυορωφο κοντα στο γηπεδακι.Τελικα τον καληνυχτησαμε και φυγαμε και πηγαμε πιο πανω βαλαμε τα σεντονια πατησαμε ενα γερο τρομαγμα την παρεα και αφου ακουσαμε τα μπινεληκια μας περασαμε ενα υπεροχο βραδυ και τα ξημερωματα διαλυθηκε η παρεα πηρα και γω την κοπελα μου και την καναμε για τα περετερω ;)

Την αλλη μερα δεν ειπαμε τιποτα με τον κολητο μου γιαυτο το θεμα αλλα μετα απο δυο μερες ημασταν στα ηλεκτρονικα και ενω τερματιζα το wonder Boy ο κολητος μου με ρωτησε αν θυμαμαι τον γερο που ψαρευε και αρχισαμε την κουβεντα και του ειπα και γω της σκεψεις μου για το πως δεν τον ειδαμε οταν πηγαιναμε με την παρεα εκει η οταν πηγαιναμε οι δυο μας
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το καλοκαιρι που τον σεπτεμβριο θα πηγαινα πρωτη λυκειου και συγκεκριμενα ηταν ιουλιος ενα βραδυ αποφασησαμε να μαζευτουμε παρεα κλασικα και να παμε να αναψουμε καμια φωτια στην παραλια να παρουμε μπυρες θα επερνα και γω την κιθαρα και θα περνουσαμε μια χαρα.Τελικα αφου πηραμε μπυρες,πατατακια,την κιθαρα μου μαζεψαμε ξυλα πηρα και ενα υνοπνευμα κλπ εγω με τον κολητο μου,ακομα εναν που ειχε μπει πριν κατι μερες στην παρεα και 5 γκομενακια πηγαμε στην παραλια να αραξουμε και να αναψουμε φωτια.Επειδη ομως μπροστα στα σπιτια μας συνεχως μαλωναμε επειδη δεν μας αγηναν να αναβουμε φωτια για να μην λερωνουμε την παραλια αποφασισαμε να παμε σε ενα πιο ερημικο μερος.Οταν τελειωναν τα σπητια λοιπον ειχε ενα ερειπωμενο γηπεδακι ποδοσφαιρου που παιζαμε καποτε πιτσιρικαδες περπατουσαμε καπου 500 μετρα ακομα απο κει ειχε μερικα διασπαρτα σπιτια και μετα ηταν ερημια γιατι πολυ απλα ηταν μονο οικοπεδα αχτηστα δεντρα πρασιναδα κλπ και φυσικα ο δρομος που οδηγουσε σε ενα λημανακι με ενα μερος που επεξαρζοταν μυδια καποτε αλλα που εκεινη την εποχη ηταν εγκαταλελημενο.

Λιγα μετρα μετα το τελευταιο σπιτι ειχε ενα πολυ ειδιλιακο μερος που η παραλια εκανε γωνια ειχε βραχους γυρω γυρω αλλα οι παραλια γενικα ηταν πεντακαθαρη.Εκεινο το βραδυ ειχε και πανσεληνο και πραγματικα ασχετα που ηταν νυχτα ηταν σαν μερα απο το φεγγαρι και ειχαμε πολυ καλη ορατοτητα.Αραξαμε λοιπον εκει αναψαμε φωτια πειναμε μπυρες και γω επαιζα τραγουδια απο πυξ λαξ,ξυλινα σπαθια και αλλα πολλα και ολοι οι παρεα τραγουδουσε και γενικα ειχαμε μια φανταστικη ατμοσφαιρα.Σε καποια φαση λοιπον τελειωσαν οι μπυρες και αναγκαστηκα επρεπε να γυρισουμε πισω να παρουμε αλλες.Τελικα αποφασισαμε να παμε εγω με τον κολητο μου και να μηνει ο αλλος πισω να μην ειναι τα κοριτσια μονα τους.Πηγαμε λοιπον στο σπιτι μου πηραμε και αλλες μπυρες και εκει που ηταν να φυγουμε πεταξα την ιδεα να παρουμε δυο σεντονια και οταν αμε να τους ριξουμε ενα γερο τρομαγμα.Τελικα πηραμε της μπυρες και τα σεντονια και ξεκινησαμε για το δρομο της επιστροφης.Οταν αρχισαμε να πλησιαζουμε φυγαμε απο τον δρομο και αρχισαμε να περπαταμε παραλια παραλια και μολις φταναμε κοντα στα βραχια θα αφηναμε της μπυρες θα σκεπαζομασταν με τα σεντονια και θα τους τρομαζαμε.Μολις πλησιασαμε οχι πολυ κοντα φυσικα αν και ποιο κοντα να ημασταν παλι δεν θα μας ακουγαν γιατι τους ακουγαμε να τραγουδανε.Μολις περναμε τα πρωτα βραχια πριν να φτασουμε στα αλλα για να κανουμε το σκηνικο βλεπουμε εναν γερο με μια ασπρη γεννειαδα που φορουσε ενα μπερε και ενα σαν αδιαβροχο αλλα χοντρο και ειχε και ενα λουξ για φως να ψαρευει.Μιλαμε λογο του φεγγαριου μπορουσαμε να δουμε καθε λεπτομερεια πανω του αλλα αυτος ηταν σαν να μη μας ειχε παρει χαμπαρι.Τελικα μιλησε ο κολητος μου που ηξερε απο ψαρεμα και τον χαιρετισε και του ειπε οτι τζαμπα ψαρευει σε κεινο το μερος γιατι δεν προκυται να πιασει τιποτα.Αυτος χωρις να γυρισει καν να μας κοιταξη απαντησε μαλον εχεις δικειο νεαρε γιατι ειμαι πολλες ωρες εδω και δεν εχω πιασει τιποτα και θα φυγω τωρα γιατι κρυωσα λιγο.Εμενα με παραξενεψε αυτο που ειπε γιατι ειπε οτι ηταν εκει πολλες ωρες ενω εμεις δεν ειχε ουτε μιαμιση ωρα που ειχαμε παει ολη η παρεα λιγο πιο πανω και περπατουσαμε ουτε 30 μετρα απο την παραλια και δεν ειχαμε δει τιποτα.Αν ηταν εκει πραγματικα θα εκανε μπαμ και θα φαινοταν μια χαρα.Τελικα του ειπα εγω αν ηρθε απο μακρια γιατι δεν ειδα αμαξι πουθενα και μας απαντησε οτι λιγο πιο κατω μενει και μας εδειξε με το χερι του ενα απο τα τελευταια σπιτια ενα δυορωφο κοντα στο γηπεδακι.Τελικα τον καληνυχτησαμε και φυγαμε και πηγαμε πιο πανω βαλαμε τα σεντονια πατησαμε ενα γερο τρομαγμα την παρεα και αφου ακουσαμε τα μπινεληκια μας περασαμε ενα υπεροχο βραδυ και τα ξημερωματα διαλυθηκε η παρεα πηρα και γω την κοπελα μου και την καναμε για τα περετερω

Την αλλη μερα δεν ειπαμε τιποτα με τον κολητο μου γιαυτο το θεμα αλλα μετα απο δυο μερες ημασταν στα ηλεκτρονικα και ενω τερματιζα το wonder Boy ο κολητος μου με ρωτησε αν θυμαμαι τον γερο που ψαρευε και αρχισαμε την κουβεντα και του ειπα και γω της σκεψεις μου για το πως δεν τον ειδαμε οταν πηγαιναμε με την παρεα εκει η οταν πηγαιναμε οι δυο μας στο σπιτι μου να παρουμε μπυρες.Τελικα αποφασησαμε να το ψαξουμε το θεμα ωσο μπορουμε και την αλλη μερα πηραμε την μπαλα του και πηγαμε στο γηπεδακι και ριχναμε σουτακια και καλα οτι παιζαμε μπαλα.Το σπιτι που μαςμ ειχε δηξει ο γερος οτι εμενε ηταν απεναντι απο το γηπεδακι και αναμεσα σε σπιτι και γηπεδο ειχε δρομο.Η αποσταση ηταν πολυ κοντινη και τραβηξα μια κλωτσια την μπαλα και την εστειλα μεσα στον κηπο του σπιτιου.Το σπιτι ηταν ενα δυωροφο σαν αρχοντικο δεν ηταν ενα απλο σπιτι η δηαμερισμα ειχε μεγαλο κηπο με πολλα δεντρα και περιφραξη παντου και μια μεγαλη διπλη συδερενια πορτα με θηρωτηλεφωνο.Πατησα πολλες φορες το κουμπι αλλα απαντηση δεν πηρα και ειχα και τον κολητο μου που γκρινιαζε οτι παει η μπαλα του χαθηκε και οτι δεν μπορουμε να την παρουμε.Τελικα μας απαντησε μια γυναικια φωνη και αφου της ζητησα συγνωμη και της εξηγησα τον λογο που χτυπησα μας ανοιξε την πορτα και καθως μπηκαμε μεσα αυτη εβγαινε απο το σπιτι.Ηταν μια γυναικα κοντουλα και γεματουλα με χαρουμενο προσωπο κοκκινα μαγουλα και γκριζα μαλια κοντα στα 60 οπως την εκοψα.Κατευθειαν μας αρχισε την κουβεντα της ειπαμε που μενουμε και με ειπε οτι ξερει τους γοννοις μου.Αμεσως προσφερθηκε να μας κερασει πορτοκαλαδα και μεις αλλο που δεν θελαμε και μας οδηγησε μεσα στο καθηστικο.Αφου μας εφερε της πορτοκαλαδες και αρχισαμε την κουβεντα την ρωτησα αν μενει μονη να μας το πει για να ψωνιζουμε πραγματα γιαυτην αν θελει και μας ειπε οτι μενει με τον αντρα της απλα ληπει και ειχε παει στο σπιτι τους στην σερρες για να παρει καποια πραγματα και οτι αυριο θα ρχοτανε.Εγω εντωμεταξυ περιεργαζομουνα με τα ματια μου το σπιτι και ειδα μια φωτογραφια με εκεινη και εναν κοντουλη αντρα στα κυβικα της και απογοητευτηκα γιατι καταλαβα οτι εκεινος ηταν ο αντρας της.Τελικα την ρωτησα αν μενει και κανεις αλλος μαζι τους και αυτη νομιζε οτι μιλουσα για τα παιδια της και με ειπε οτι ο ενας γιος της ηταν παντρεμενος και ο αλλος σπουδαζε στην αγγλια.Αφου δεν εξελιοταν οπως περιμεναμε η κατασταση της ειπαμε οτι πρεπει να φυγουμε και οταν σηκωθηκαμε μας ειπε αν μπορουμε πριν φυγουμε να την βοηθησουμε να κουβαλησει μια ντουλαπα.Φυσικα δεχτηκαμε και μας οδηγησε στον δευτερο οροφο μεσα απο μια εσωτερικη σκαλα και μολις τακτοποιησαμε την ντουλαπα πηραμε τον δρομο για την σκαλα ωστε να φυγουμε.Σε καποια φαση πρνουσαμε μεσα απο ενα σαν σαλονι και ο φιλος μου με γουρλωμενα ματια με λεει κοιτα πανω απο το τζακι.Κοιταω και γω και τι να δω,ειχε ενα τεραστιο καδρο με μια ζωγραφια μεσα ενως αντρα και ο αντρας αυτος ηταν ο γερος που ειχαμε δει στην παραλια.Η γυναικα μας ειδε που το κοιταζαμε και μας λεει ωραιο δεν ειναι;Tης ειπα οτι ειναι πολυ ωραιο και ρωτησα ποιος ειναι αυτος.Με απαντησε οτι ηταν ο πατερας της γυναικας που τους πουλησε το σπιτι γιατι δεν μπορουσε να το συντηρησει και οτι ηταν μανιωδης ψαρας και παρα την μεγακλη ηλικεια του πηγαινε με την βαρκα του βαθεια στην θαλασσα και ψαρευε.Ενα βραδυ ομως συκωθηκε μια φουρτουνα δεν προλαβε να βγει εξω και του αναποδωγυρισε την βαρκα και πνιγηκε.Και οτι αυτο το περιστατικο εγειναι λιγο πιο πανω απο το σπιτι δηλαδη στο μερος που τον ειδαμε εμεις.Απο κει ειχε ξεκινησει με την βαρκα αλλα το πτωμα του το βρηκαν κατι ψαραδες καποια χιλιομετρα πιο μακρια απο κει.Μιλαμε εμεις με το που τα ακουσαμε αυτα οπου φυγει φυγει και μετα για ποσο καιρο μιλουσαμε γιαυτο το θεμα αλλα δεν το ειπαμε σε κανεναν γιατι σιγουρα θα μας επερναν στο ψιλο και ωσες φορες και να κανονιζαν να πηγαιναμε σε κεινο το μερος για νυχτερινο μπανιο,φωτια κλπ συνεχως βρισκαμε δικαιολογιες να μην παμε.

Απο την νυχτα εκεινη που ειδαμε τον γερο μεχρι σημερα περασαν 16 χρονια και αν και απο τοτε για αλλα δυο χρονια ετυχε να πηγαινω εκει με τους γοννοις μου ολα τα επομενα χρονια πηγαινα μονος εκει με φιλους της εκαστοτε σχεσης μου κλπ μια φορα μονο ξαναπηγα σε κεινο το μερος.Τα ειχα με μια κοπελα και της ειχε αρεσει εκεινο το μερος επειδη ηταν ειδηλιακο και ηθελε να παμε γιατι τραβουσε η ορεξη της αγκαλιτσες και φιλακια στην παραλια.Και κατα συμπτωση εκεινο το βραδυ ειχε πανσεληνο οπως ειχε και πριν 16 χρονια.Με το που κατσαμε εκει με επιασε ενα ριγος και ενα συναισθημα που δεν περιγραφετε και με χιλιες δυο δικαιολογιες που φλομωσα την κοπελα μετα απο λιγο φυγαμε.Ηταν η μοναδικη φορα τα τελευταια χρονια που πατησα το ποδι μου σε κεινο το μερος.Αν ημουνα μονος και δεν ειχα μαρτυρα τον κολητο μου εκεινο το βραδυ πριν 16 χρονια δεν θα ηξερα τι να υποθεσω γιαυτο το περιστατικο αλλα ευτυχως ημασταν μαζι.Και απο τοτε καθε βραδυ που καθομαστε με τον κολητο μου και τα πινουμε σχεδον παντα παει το μυαλο μας 16 χρονια πριν σε εκεινο το βραδυ τεταρτης 18 ιουλιου και ωρα 1:30.
 
Πραγματικα δεν ξερω τι να πω ρε Billy.. ή ολα σε εσενα τυχαινουν... ή εχετε μεγαλη φαντασια :p δεν εξηγειτε αλλιως.....

παντως η ιστορια στα στανταρ πλαισια μπυρες , γκομενες κτλ (τα πιτογυρα ελειψαν!) :D
 
Γιαννη οποιος γυρναει πολυ στην ζωη του και κανει ενα σωρο βλακειες οπως εγω σιγουρα θα του τυχουν πολλα :D Τωρα για το θεμα μας να πω οτι πραγματικα καποτε ακουγα διαφορα τετοια απο αλλους και ημουνα και γω δυσπιστος αλλα οταν με ετυχαν και μενα διαφορα τοτε αλαξα εντελως μυαλα.Ωσο γιαυτα που γραφω τα αναφερω λογο του θεματος που ανοιξα και ..... αν καποιοι δεν τα πιστευουν.Εγω ξερω πολυ καλα τι εχω δει ευτυχως εχω μαρτυρες και εχω μαθει να μην κοροιδευω τετοια πραγματα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
..δεν θεωρω ως πολο ελξης του μεταφυσικου κ των ανεξηγητων τις..βλακειες..αν ηταν ετσι θα γραφαμε εγκυκλοπαιδιες!

κατι αλλο γινεται με σενα..! :D
 
Φιλε οταν λεω βλακειες δεν εννοω βλακειες γενικα αλλα μιλαω για καταστασης περιεργες και οταν εισαι σε τετοιες καταστασης ειναι πιο πιθανο να δεις η να ακουσεις κατι περιεργο.οπως πχ πολυ χλωμο το κοβω να πηγε καποιος απο δω μεσα σε νεκροταφειο μετα της 12 με καπα κουκουλωμενος και με ενα δρεπανι και να ηταν κρυμενος στο κοιμητηριο οπως εκανα εγω με τον φιλο μου καινοπως το εχω πει σε ενα post στην αρχη του θεματος.Ε εσω μπλεκεσαι με τετοια πιο πιθανο ειναι να σε συμβει κατι αυτο εννοω.
 
Απο την αλλη ομως - και επειδη περασα καμποσο διαστημα στα νεκροταφεια της Αττικης - και σε καποια οπως το νεοκτιστο τοτε (1989) της Βουλας πανω σε βουνο σε ερημια, μετα τις 12 το βραδυ, σκαβοντας, κουβαλωντας χωμα, αμμο, χαλικι, μαρμαρινες πλακες και σταυρους, "κολλωντας" 3ετιας και χτιζοντας σπιτακια οικογενειακων - και δεν ειδα ουτε ενιωσα ποτε κατι το περιεργο - λεω metalcandyman, οτι ισως ο Don εχει καποιο δικιο σε αυτο που θελει να πει.

Απο την παρα αλλη οι τρομακτικες ιστοριες και δη οι ρετρο ειναι απαραιτητο συστατικο σε ενα φορουμ κυρια αναμνησεων οπως το δικο μας ;)
 
Ωραιος φιλε Hercο.Τωρα το γιατι συνεβησαν αυτα σε μενα και οχι μονο σε μενα αλλα και στους αλλους που ημασταν μαζι δεν το ξερω.Αυτο που ξερω ειναι οτι με ολα αυτα αλαξα εντελως μυαλα και οτι σε ορισμενες περιπτωσεις απο την τρομαρα ακομα και με τον Bolt να ετρεχα ειχα σιγουρο το χρυσο και το παγκοσμιο ρεκορ :D
 
herco είπε:
Απο την αλλη ομως - και επειδη περασα καμποσο διαστημα στα νεκροταφεια της Αττικης - και σε καποια οπως το νεοκτιστο τοτε (1989) της Βουλας πανω σε βουνο σε ερημια, μετα τις 12 το βραδυ, σκαβοντας, κουβαλωντας χωμα, αμμο, χαλικι, μαρμαρινες πλακες και σταυρους, "κολλωντας" 3ετιας και χτιζοντας σπιτακια οικογενειακων - και δεν ειδα ουτε ενιωσα ποτε κατι το περιεργο
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Η λέξη "φαινομενα" σημαινει οτι μπορείς μόνο να τα παρατηρήσεις, όχι να τα προκαλέσεις ή ερευνήσεις. Απο οσα εχω ακουσει και διαβασει εχω καταληξει οτι, ακόμα και αν υπαρχουν τετοια φαινομενα, δεν μπορεις να τα "ελέγξεις" ούτε καν "στατιστικά".

Δηλαδή μπορω να ζησω ολη μου τη ζωη σε μια καλυβα μεσα σε ενα νεκροταφείο και να μη δω ή ακούσω ποτε τιποτα, ακόμα και αν υπάρχουν πνεύματα ή φαντάσματα.

Και ενας να μπει μια φορά κατα λαθος σε ενα σπίτι ή δάσος και να έχει την πιο περιεργη εμπειρια της ζωης του.

Απλά ή σου τυχαίνει ή όχι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Rakeesh είπε:
Η λέξη "φαινομενα" σημαινει οτι μπορείς μόνο να τα παρατηρήσεις, όχι να τα προκαλέσεις ή ερευνήσεις. Απο οσα εχω ακουσει και διαβασει εχω καταληξει οτι, ακόμα και αν υπαρχουν τετοια φαινομενα, δεν μπορεις να τα "ελέγξεις" ούτε καν "στατιστικά".
Δηλαδή μπορω να ζησω ολη μου τη ζωη σε μια καλυβα μεσα σε ενα νεκροταφείο και να μη δω ή ακούσω ποτε τιποτα, ακόμα και αν υπάρχουν πνεύματα ή φαντάσματα.

Και ενας να μπει μια φορά κατα λαθος σε ενα σπίτι ή δάσος και να έχει την πιο περιεργη εμπειρια της ζωης του.

Απλά ή σου τυχαίνει ή όχι.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Tα ειπες ολα φιλε εχεις απολυτο δικειο.Και γω εχω παει για πλακες και για διαφορους λογους ενα σωρο φορες σε νεκροταφεια μετα της 12 το βραδυ αλλα μια φορα με ετυχε το σκηνικο που περιγραφω στην πρωτη σελιδα δεν με τυχαινε παντα.
 
με αρκετη δοση χιουμορ και μη θελοντας να ανοιξω θεμα για αυτο,

απο την αλλη θεωροντας σκοπιμο να το μοιραστουμε,το ποσταρω εδω.

ως ρετρο τρομακτικη κατασταση που βιωσαν..αλλοι..http://www.dailymail.co.uk/news/article-2255693/Last-pictures-life-iron-curtain-collapse-USSR.html?ITO=socialnet-twitter-mailonline&ns_mchannel=rss&ns_campaign=socialnet-twitter-mailonline
 
Ρε παιδιά υπάρχει εξήγηση για όλες τις ιστορίες του candyman και είναι πολύ απλή!

Είναι ο τόπος και η ομίχλη και η υγρασία και και και άλλα που δεν μπορώ να αναφέρω εδώ μέσα.

Αν δεν έχεις περάσει από εκεί ποτέ, δεν μπορείς να καταλάβεις... ;)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωραίο θέμα! Αν και δεν έχω ζήσει κάτι τέτοιο αξιομνημόνευτο, μ'αρέσει να διαβάζω/ακούω εμπειρίες άλλων. Οι αφηγήσεις σου Metal ήταν πολύ ζωντανές(σχεδόν ειρωνική η χρήση της λέξης εδώ βέβαια) και ωραίες!
 
Επικό thread πραγματικά. Όλα τα λεφτά η ιστορία με το γέρο που εμφανίστηκε ενω ο metal έπαιζε gameboy ενώ ήταν πεθαμένος. Epic και λίγο λέω
 
Θέλουμε κι άλλες ιστορίες! :D
 
Είτε είναι αληθινές οι ιστορίες σου, είτε όχι, το μόνο σίγουρο είναι ότι εκφράζεσαι ιδιαιτέρως παραστατικά και οι λεπτομέρειες που αναφέρεις δημιουργούν πολύ ζωντανές εικόνες. Η παρέα μου με βάζει να τους τις διαβάζω μεγαλόφωνα, σαν γιαγιά δίπλα στο τζάκι... Αναμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη ιστορία σου!!! :sure:
 
Ανετα οι ιστορίες του metalcandyman θα γέμιζαν σεναριακά ολοκληρη σεζόν αν τις εδινε σε καποια τηλεοπτική σειρα μυστηρίου, μελλοντικά θα ειχε ενδιαφερον η σκηνοθεσια εστω και μιας εκ των ιστοριων του on camera!
 
Πραγματικα δεν περιμενα αυτο το θεμα να σας αρεσει τοσο πολυ και χαιρομαι γιαυτο.Τωρα οσον αφορα της ιστοριες δεν εγραψα τοσο καιρο κατι αλλο γιατι δεν τα βγαζω απο το μυαλο μου για να γεμιζω σελιδες.Ολα αυτα οσο απιστευτα και αν ακουγονται τα εχω βιωσει και δεν κατηγορω κανεναν αν δεν τα πιστευει γιατι και γω μπορει να μην τα πιστευα αν τα διαβαζα.Επειδη ομως δεν ημουνα μονος σε ολα αυτα αλλα ειχα και αλλο ατομο η ατομα διπλα μου ξερω πολυ καλα τι βιωσαμε εκεινες της στιγμες.Ασε που απο την αλλη πιστευω σε ολα αυτα δεν ειμαι καποιος που δεν πιστευει σε τετοια πραγματα.Εχω να γραψω και μερικα ακομη που εχω ζησει και θα το κανω καποια στιγμη ;)
 
Και γω είδα ότι ανανεώθηκε το θέμα και φαντάστηκα ότι έγραψες καινούργια ιστορία ρε metal. Aναμένουμε... :)
 
Metalcandyman, οι ιστορίες σου είναι ανατριχιαστικές και υπέροχες! Δεν θα επεκταθώ στο εάν είναι υπερφυσικές ή έχουν λογική εξήγηση, θα πω μόνο ότι είναι φοβερές και μου μοιάζουν σαν έναν ακατέργαστο πολύτιμο λίθο, που με κάποια λογοτεχνική δουλειά και φιλολογική επιμέλεια θα γίνονταν καταπληκτικές. Έχεις την ικανότητα να τις αφηγείσαι πολύ ωραία και, χωρίς να λέω ότι του μοιάζεις βέβαια, (και αν εξαιρέσω το κομμάτι ποτό-γκόμενες :p ) ένιωσα λίγο όπως νιώθω όταν διαβάζω Παπαδιαμάντη, και εννοώ το συνδυασμό περιγραφής της όμορφης ελληνικής φύσης, της επαρχιώτικης ζωής και του μυστηρίου. Εκτός του ότι μου άρεσαν ως φαν του τρόμου που είμαι, πραγματικά με έκανες να ζηλέψω και τις τοποθεσίες που περιγράφεις. Αναμένω κι εγώ για άλλες!
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα