Ρετροτρομακτικές ιστορίες και καταστάσεις που βιώσαμε

να πω κι εγώ το δικό μου όχι μόνο ο @metalcandyman μήπως όμως έχουν μπει οι διάολοι μέσα μας λόγω χέβι μέταλ;δεν ξέρω.
λοιπόν ήταν γύρω στο '91'92 και μισοκοιμόμουν και είδα όνειρο τον (νεκρό) πατέρα μου και μου είπε να προσέχω δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς κι εγώ φυσικά νόμιζα ότι μου λάσκαρε καμία βίδα και σκέφτηκα να τον ρωτήσω κάτι, που μόνο η μάνα μου θα γνωρίζει την απάντηση. λοιπόν τον ρώτησα (στο όνειρο-ο πατέρας μου πέθανε το καλοκαίρι του '88) που γνώρισε την μάνα μου και μου απάντησε σε μια ταβέρνα στην Αθήνα. Ρωτώ κι εγώ λοιπόν την μάνα μου,που γνώρισες τον μπαμπά και μου απαντά σε μια ταβέρνα στην Αθήνα!!Τώρα αυτό τι σημαίνει είναι γνήσια εμπειρία επικοινωνία με τους νεκρούς ή μου έχει λασκάρει καμία βίδα δεν ξέρω.πάντως άνετα μοιάζει με δίσκο του King Diamond η όλη φάση.
το δεύτερο γύρω στο '2000 στο σπίτι μου που έμενα μόνος εδώ στο Ηράκλειο οδός Μυλοποτάμου πολυκατοικία πάλι μισοκοιμισμένος και βλέπω μια μάζα από φως, μια σφαίρα,μια στήλη δεν μπορώ να το περιγράψω και πηγαίναν και έρχονταν άγγελοι όπως οι μέλισσες στην κυψέλη και ακούω φωνή αγγέλου (όχι φωνή κανονική, σκέψη) "αυτός είναι ο Θεός".τώρα λέω πάει αποτρελάθηκα θα με μπουζουριάσουν τα μπασκίνια να με χώσουν στο Δαφνί. πάντως η εμπειρία αυτή με το Ον του φωτός ταιριάζει με τις μεταθανάτιες εμπειρίες που είχαν πολλοί που πέθαναν και τους ξαναφέραν στην ζωή και βλέπουν πάλι μια στήλη από φως και τους ρωτάει το Ον του φωτός "τι έκανες με την ζωή που σου έδωσα;"
 
Eχουν δεν εχουν μπει οι διαβολοι μεσα μας λογο heavy metal φιλαρακι μου το θεμα ειναι πως αυτες οι εμπειριες δεν ξεχνιουνται.Σωραιοςςςςςςςςςς λοιπον :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude:
 
Θα πω και εγώ καποια απο τα βιώματά μου.Εχω κάποιες τρομακτικές εμπειρίες αλλά σημερα δε σας πω κάποιες απο αυτές γιατί είναι του τύπου paranormal activity και θα έπρεπε να επαναφέρω στο μυαλό μου με λεπτομέρεια μνήμες που δεν μου ήταν ευχάριστες.Θα σας πώ όμως μια εμπειρία που με άφησε κάγκελο.Όταν πέθανε ο παππούς μου ήμουν στρατιώτης στην Ορεστιάδα και με πήραν τηλ. για να κατέβω στην Αθήνα για τη κηδεία του.Ήταν χειμωνιάτικος καιρός και χιόνιζε.Όταν τέλειωσε η κηδεία πήγαμε σπίτι του για το καφέ της παρηγοριάς.Οι συγγενείς κάθοταν στο σαλόνι και συζητούσαν (γονείς, θείοι, θείες, παππούδες κ.τ.λ.)Εγώ έκοβα βόλτες πέρα δώθε στην αυλή και τους άκουγα που μιλούσαν καθώς είμασταν κοντά.Κάποια στιγμή άρχισαν να λένε πως στην αρχαία Ελλάδα έλεγαν τις πεταλούδες ψυχές και πως είναι ψυχές ανθρώπων που έχουν φύγει απ'τη ζωή και πως άμα τους επισκεφτεί κάποια δε θα πρέπει να τη πειράξουν η να τη σκοτώσουν καθώς θα είναι του ατόμου που πέθανε κ.τ.λ.Εκείνη τη στιγμή είπα απο μέσα μου...' Τι μ......ς λένε οι μεγάλοι, πεταλούδες μέσα στο χειμώνα, μεσ' το χιόνι, χωρίς να είναι η εποχή τους; 'Σηκώθηκα κι απομακρύνθηκα εκνευρισμένος.Το απογευματάκι που γυρίσαμε στο σπίτι μας μπήκα πρώτος μέσα ακολουθήμενος απο τους άλλους και πήγα κατευθείαν στην κουζίνα.Πάγωσα...Είδα ακριβώς δίπλα απο το καντηλάκι με τη φωτογραφία του παππού μου μια πεταλούδα να κουνάει αργά και ήρεμα τα φτερά της χωρίς να με φοβάται.Την κοίταγα για δεκαπέντε περίπου δεύτερα και ακούγωντας τους δικούς μου απο πίσω που έρχονταν έκανα στην άκρη για να δω αν στα πρόσωπά τους θα είχαν την ίδια αντίδραση με αυτή που είχα εγώ στην όψη της.(ήταν κάποια απο τα άτομα που συζητούσαν στο σαλόνι για ψυχές και πεταλούδες)Γύρισα να δώ τα πρόσωπά τους κι αμέσως ξαναγύρισα στη πεταλούδα.Η πεταλούδα όμως δεν ήταν εκεί...
Αμέσως έκλεισα τη πόρτα της κουζίνας κι άρχησα να ψάχνω τα πάντα.Πάνω απο τα ντουλάπια...κάτω απο το τραπέζι κυριολεκτικά ΠΑΝΤΟΥ.Όλα αυτά μπροστά στα έκπληκτα μάτια των γονιών μου και των αδερλφών μου.Τα παράθυρα της κουζίνας αλλά κι όλου του σπιτιού ήταν κλειστά καθώς ήταν χειμώνας(Κρύο, χιόνι κ.τ.λ.)Δεν υπήρχε πουθενά.Αφού βεβαιώθηκα οτι έψαξα τα πάντα στη κουζίνα κι όλο το σπίτι η μάνα μου με ρώτησε τι έχασα.Τίποτα της απάντησα χαμογελώντας.Κανείς τους δεν είδε τίποτα παρά μόνον εγώ.
Ήταν εκείνη η στιγμή...που κατάλαβα πως εκείνο το μήνυμα ήταν μόνο για μένα.Για να καταλάβω πως είναι καλά...
 
Διάβασα όλο το νήμα της συζήτησης εχθές βράδυ γιατί αυτές οι ιστορίες ήταν πάντα συναρπαστικές για μένα ...
Έχω κ εγώ να καταθέσω μία ιστορία η οποια εξελίσσεται στα σχολικά χρονιά ,που όμως δεν είναι δίκη μου εμπειρία γιατί για να πω την αλήθεια ,όταν κλήθηκα να συμμετάσχω στο "εγχείρημα",κ ενώ είχα πολύ επηρεαστεί από τις τότε ιστορίες κ συζητήσεις,
επέλεξα τελικά να μην πάρω μέρος ,όχι από σύνεση πιστεύω, αλλά κατά κύριο λόγο, από έλλειψη θάρρους αλλά κ ίσως από ένστικτο ,γιατί πιστεύω πως όταν είμαστε έφηβοι είναι παρά πολύ εύκολο να υποκύψουμε σε μονοπάτια άγνωστα ,που ενώ νιώθουμε πως δε μας ταιριάζουνε,ωστόσο τα ακολουθούμε για να μη μας βάλουν την "ετικέτα" της κότας η του σπασίκλα.
Το σχολείο μας ήταν ένα μεγάλο κτιριακό συγκρότημα στο οποίο το Γυμνάσιο κ το Λύκειο συστεγάζονταν κ τα χώριζε ένας προαυλιακός χώρος .
Εγώ τότε πήγαινα Δευτέρα Γυμνασίου κ στην περίοδο των καταλήψεων απέφευγα να μένω πολλές ώρες μέσα κ φυσικά ποτέ βραδινές ώρες.
Η χρήση ουσιών βέβαια τότε ήταν κάτι πολύ σύνηθες κ μέσα στο χώρο του σχολείου,σε σημείο που ούτε κ οι καθηγητές οι ίδιοι που ενώ γνώριζαν πώς κ τι,δεν ήταν διατεθειμένοι να μιλήσουν για να μη μπλέξουν.
Είχα πάντα συγκεκριμένες κ σταθερές παρέες, άτομα που είχαμε κοινά σημεία κ προβληματισμούς, μπορούσαμε να ανταλλάσσουμε απόψεις κ γενικά νιώθαμε πως εξελισσόμασταν μέσα απο υγιείς συζητήσεις.
Υπήρχε απέναντι από το Γυμνάσιο μας μία καφετέρια σαντουιτσάδικο που ονομαζόταν "Τάιμ Αουτ" κ πάντα όταν είχαμε κενό ή κ όταν κάναμε κοπάνα τη βγάζαμε εκεί.Εκεί θυμάμαι μας είχε προσεγγίσει μια κοπέλα που ήταν άτομο εξωσχολικό, εμφανώς μεγαλύτερη από εμάς, την οποία είχαμε δει πολλές φορές μέσα στην κατάληψη κ που από την αρχή κάτι δε μου "κόλλαγε" με αυτό το άτομο.
Ήταν πολυ εντυπωσιακή στην εμφάνιση κ είχε πολύ γοητευτικό αφηγηματικό λόγο.Την είχαμε συναντήσει αρκετές φορές στην καφετέρια κ μόνο, όπου πάντα προσπαθούσε να μας συστήσει κάτι καινούργιο που θα μας εξασφάλιζε δύναμη κ εξουσία.Το άτομο βέβαια ήταν μπλεγμένο σε Σατανισμό για τον οποίο κ μίλαγε απροκάλυπτα.
Το "εγχείρημα" για το οποίο μίλησα στην αρχή του κειμένου ήταν το εξης: Υποτίθεται θα μαζευόμασταν στο χώρο του σχολείου μετά τα μεσάνυχτα κ θα κάναμε επίκληση στον Σατανά .Κ μάλιστα υπήρχε σύμφωνα με τα λεγόμενα της κ ο τρόπος να μας εμφανιστεί αν το επιθυμούσαμε.
Θυμάμαι κατά λέξη τα λόγια της κ όσα μας έλεγε κ θυμάμαι πως είχαμε "τσιμπησει" τόσο πολύ που παρά τρίχα το είχε κατορθώσει να μας καταφέρει....Το περιστατικό αυτό που σας λέω έτυχε να συμπέσει τότε χρονικά κ με τον θάνατο του Curt Cobain κ τα θυμάμαι όλα λες κ ήταν χθες.
Μετά το πέρας των καταλήψεων που πήγαμε στους καθηγητές να μιλήσουμε κ να περιγράψουμε το συγκεκριμένο άτομο κ που προσπαθούσε να μας οδηγήσει δυστυχώς είδαμε πως είχαν ήδη ακούσει κ από άλλους συμμαθητές που πιθανώς τους προσέγγισε
Αυτά τώρα που είμαστε μεγάλοι ίσως κ να μας φαίνονται αστεία αλλά τότε είχαμε φοβηθεί:diablotin:
 
Δηλ.δεν έγινε ποτέ ή επίκληση στον σατανά από ότι κατάλαβα μέσα στην κατάληψη;
 
Δεν πήγα ποτέ στον χώρο του Λυκείου την περίοδο των καταλήψεων κ δε μπορώ να ξέρω, αλλά από οτι ακουγόταν ναι εκεί κάτι γινόταν
 
Δεν ξερω το εχω γραψει η μονη ιστορια που ημουν εγω παρων απο οσο θυμαμαι ,εχω ακουσει διαφορα, ηταν μια συγκεντρωση σε σπιτι μαλλον λυκειο οπου καποιο παιδι θα μας εκανε το "ποτηρακι".
Κοινως Ouija .
Βρηκαμε ενα σπιτι αδειο (κανεις δεν θα το δοκιμαζε στο δικο του) ,απογεμα ηταν οχι βραδυ και περιμενα εγω να δω τον γνωστο πινακα απο τις ταινιες και ειδα την ελληνικη παραλλαγη του ,γραμματα της αλφαβητα γραμμενα με στυλο σε κομμενα χαρτακια και ενα ποτηρακι ,λολ.
Μην τα πολυλογω το καναμε, κατι καλεσαμε το ποτηρι κουνηθηκε σε λεξεις ,το αφησαμε οπως ειμασταν και οπου φυγει φυγει.
Στο γυρισμο για το σπιτι μου κοιταγα και πισω ,χαχα.
 
Αυτό το ποτηράκι το είχα ακούσει κ εγώ μεταγενέστερα.
Αυτό που μας είχε πει τότε αυτή η κοπέλα ήταν με τον αριθμό του θηρίου,τα κεριά κ τον καθρέφτη.
 
Εποχές 1η γυμνασίου με 2η κάπου εκεί, δεν θυμάμαι ακριβώς. Συζητήσεις για φαντάσματα και διάφορα αξιαγάπητα ξωτικά από άλλους κόσμους με τους κολλητούς. Μια ημέρα λοιπόν, φέρνει ένας κολλητός μου ένα βιβλίο με τον τίτλο σολωμονική, που στο εξώφυλλο υπήρχε το σχέδιο ενός μουσάτου μάγου με τρομερά σοβαρό ύφος. Οι υπόλοιποι φίλοι δεν ασχολήθηκαν αν και είδα τον φόβο στα πρόσωπά τους και μόνο που αντίκρυσαν το βιβλίο και έφυγαν μακριά. Εγώ λίγο ότι άκουγα και King Diamond και Warlord και λοιπά heavy συγκροτήματα, μάλλον αυτά βοήθησαν και μου φάνηκε ενδιαφέρον και έκατσα στην άκρη να του ρίξω μια ματιά. Το βιβλίο υποτίθεται πως είχε διάφορα τύπου ξόρκια, από το πως να σε αγαπήσει η άλλη μέχρι ακόμη και να επικαλεστείς έναν δαίμονα. Το παράτησα στην άκρη γελώντας όταν διάβασα πως το ξόρκι για να πετάς απαιτούσε εκτός από κάρβουνα, μια νεκροκεφαλή και κάτι άλλα και ένα μάτι δράκου! (παιδιά αν έχετε δει κανένα δράκο πείτε μου γιατί εγώ τόσα χρόνια δεν έχω δει κανέναν). Γενικά το βιβλίο με τα γραφόμενα του ακροβατούσε σε ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον παραλογισμό, ζητώντας σου να βρείς διάφορα φανταστικά αντικείμενα για να πραγματοποιήσεις τα υποτιθέμενα ξόρκια.

Εντύπωση μου έκανε τότε και ακόμη μου κάνει, καλά, άντε και πες, πως κάποτε και κάπου υπήρχε στην πραγματικότητα το βιβλίο της σολωμονικής, που είχε πραγματικά ξόρκια και με την χρήση τους θα χανόνταν ο μισός πληθυσμός της χώρας. Σίγουρα το πουλούσαν αντίγραφο σε κάθε βιβλιοπωλείο για να το αγοράσει οποισδήποτε.
 
Τελευταία επεξεργασία:
γύρω στο 1989 Σάββατο βράδυ Φεβρουάριο πρός Μάρτιο,οι δικοί μου έχουν πάει σε ένα τραπέζι (κάποια κοπή πίτας αν θυμάμαι) και μένω μόνος εκείνο το βράδυ.Μετά την ελληνική ταινία της ετ2 ,νυχτερινό δελτίο ειδήσεων και λίγο πρίν κλείσει το δελτίο,ανακοίνωση εξαφάνισης ενός 55χρονου που έπασχε από σχιζοφρένεια,ήταν απ' την περιοχή μου και είχε ρε παιδιά μια φάτσα ανατριχιαστική.Αυτό που με τρόμαξε τόσο ήταν όπως τον έβλεπες ανφάς απ' την μια πλευρά του προσώπου είχε άλλα χαρακτηριστικά ενώ απ' την άλλη εντελώς διαφορετικά (άλλο σχήμα ματιων απ' τα δεξιά άλλο απ' τα αριστερά κτλ).Ποίο όμως το κλού της υπόθεσης?με το που τελειώνει το δελτίο ακούω χτύπημα κουδουνιού και μου κόπηκε το αίμα.Η εξωτερική πόρτα ήταν απ τις παλιές με το τζάμι και βλέπω αχνά (απ' την κολώνα της ΔΕΗ έφερνε φώς) 2 φιγούρες μπροστά να στέκονται.Ευτυχώς ήταν οι δικοί μου που είχαν γυρίσει νωρίς αλλά είχαν ξεχάσει τα κλειδιά γι' αυτό και χτύπησαν.Αλλά την τρομάρα που πήρα με το όλο σκηνικό δεν θα το ξεχάσω.
 
Δεν ξερω το εχω γραψει η μονη ιστορια που ημουν εγω παρων απο οσο θυμαμαι ,εχω ακουσει διαφορα, ηταν μια συγκεντρωση σε σπιτι μαλλον λυκειο οπου καποιο παιδι θα μας εκανε το "ποτηρακι".
Κοινως Ouija .
Βρηκαμε ενα σπιτι αδειο (κανεις δεν θα το δοκιμαζε στο δικο του) ,απογεμα ηταν οχι βραδυ και περιμενα εγω να δω τον γνωστο πινακα απο τις ταινιες και ειδα την ελληνικη παραλλαγη του ,γραμματα της αλφαβητα γραμμενα με στυλο σε κομμενα χαρτακια και ενα ποτηρακι ,λολ.
Μην τα πολυλογω το καναμε, κατι καλεσαμε το ποτηρι κουνηθηκε σε λεξεις ,το αφησαμε οπως ειμασταν και οπου φυγει φυγει.
Στο γυρισμο για το σπιτι μου κοιταγα και πισω ,χαχα.
Eγω ακόμα θα τρεχα! Βρε παιδιά πως πηγαίναμε σε κάτι τέτοια, μπορεί να πας και από ανακοπή , θα μου πεις μικρά παιδιά αλλά οκ.
 
Εποχές 1η γυμνασίου με 2η κάπου εκεί, δεν θυμάμαι ακριβώς. Συζητήσεις για φαντάσματα και διάφορα αξιαγάπητα ξωτικά από άλλους κόσμους με τους κολλητούς. Μια ημέρα λοιπόν, φέρνει ένας κολλητός μου ένα βιβλίο με τον τίτλο σολωμονική, που στο εξώφυλλο υπήρχε το σχέδιο ενός μουσάτου μάγου με τρομερά σοβαρό ύφος. Οι υπόλοιποι φίλοι δεν ασχολήθηκαν αν και είδα τον φόβο στα πρόσωπά τους και μόνο που αντίκρυσαν το βιβλίο και έφυγαν μακριά. Εγώ λίγο ότι άκουγα και King Diamond και Warlord και λοιπά heavy συγκροτήματα, μάλλον αυτά βοήθησαν και μου φάνηκε ενδιαφέρον και έκατσα στην άκρη να του ρίξω μια ματιά. Το βιβλίο υποτίθεται πως είχε διάφορα τύπου ξόρκια, από το πως να σε αγαπήσει η άλλη μέχρι ακόμη και να επικαλεστείς έναν δαίμονα. Το παράτησα στην άκρη γελώντας όταν διάβασα πως το ξόρκι για να πετάς απαιτούσε εκτός από κάρβουνα, μια νεκροκεφαλή και κάτι άλλα και ένα μάτι δράκου! (παιδιά αν έχετε δει κανένα δράκο πείτε μου γιατί εγώ τόσα χρόνια δεν έχω δει κανέναν). Γενικά το βιβλίο με τα γραφόμενα του ακροβατούσε σε ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον παραλογισμό, ζητώντας σου να βρείς διάφορα φανταστικά αντικείμενα για να πραγματοποιήσεις τα υποτιθέμενα ξόρκια.

Εντύπωση μου έκανε τότε και ακόμη μου κάνει, καλά, άντε και πες, πως κάποτε και κάπου υπήρχε στην πραγματικότητα το βιβλίο της σολωμονικής, που είχε πραγματικά ξόρκια και με την χρήση τους θα χανόνταν ο μισός πληθυσμός της χώρας. Σίγουρα το πουλούσαν αντίγραφο σε κάθε βιβλιοπωλείο για να το αγοράσει οποισδήποτε.
Φίλε telonio,έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι για πολύ γέλιο αυτά τα βιβλία.
Δεν πίστευα,ούτε φοβόμουνα με τέτοιου είδους πράγματα.Όχι μόνο τώρα αλλά από πιτσιρικάς.Δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να υπάρχουν φαντάσματα,δαίμονες,μαγείες και σκοτεινές δυνάμεις (εκτός από τις "Καλικαντζαροδουλειές", πού είχα φοβηθεί όταν προβλήθηκαν..το ομολογώ).Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου.
Θα μπορούσα μικρός να φοβηθώ από ένα λυκόσκυλο που γαβγίζει έντονα μέσα από μια αυλή.Θα μπορούσα να φοβηθώ από την παρουσία φιδιού στην αυλή μου,που θα είχε καταφέρει εντελώς κ@@@φαρδα να διαφύγει της προσοχής των αίλουρων που υπάρχουν στο οικόπεδο μου (ανέκαθεν είχαμε αρκετές γάτες στο σπίτι μου.Σήμερα είναι 18 νοματαίοι).
Αλλά ποτέ δεν με φόβιζαν αυτά που ανέφερα στην αρχή.Ποτέ..
Το βιβλίο που περιγράφεις,το είχα αγοράσει και εγώ.Μάλλον μοιάζει πολύ μ'αυτό. Ή το 1987 ήταν ή το 1988. Μόνο που δεν ήταν έτσι ο τίτλος του. "Πρακτική Μαγεία" ήταν ο τίτλος του.Το εξώφυλλο ήταν αυτό που περιγράφεις. Και το είχα αγοράσει ή 2.500 δρχ ή 3.500 δρχ. Δεν θυμάμαι ποια από τις 2 τιμές.. Πάντως κάτω από πεντοχίλιαρο.
Λοιπόν, το βιβλίο ήταν αρκετά χοντρό,με πολλές σελίδες και όπως έγραψες με πολλά απίθανα πράγματα. Και σου προκαλούσε άφθονο γέλιο όταν το διάβαζες. Μέσα στο βιβλίο περιείχε "Σολομωνική", "Μαύρη μαγεία", "Λευκή Μαγεία" και στις τελευταίες του σελίδες είχε και "Χαρτομαντεία"!
Γέλιο,γέλιο,γέλιο.. Ήταν τόσο απίθανα αυτά που έγραφε,που πλέον το ερώτημα που σε έκανε να σκεφτείς ήταν " είναι δυνατόν να υπάρχουν άτομα να πιστεύουν σε τέτοιες φαντασιώσεις?".. Και άντε ,ας πούμε πως υπάρχουν κάποια "μυαλά" που θα τα πιστέψουν.
"Πώς θα καταφέρουν να τα πετύχουν αυτά που λέει?".. Ποιο εύκολο είναι να πάρουμε κάποιο εγχειρίδιο,να μας λέει πως θα φτιάξουμε έναν διαστημόπλοιο και να καταφέρουμε στο τέλος να το φτιάξουμε και να πετάξουμε στο διάστημα, παρά να πραγματοποιήσουμε κάτι από αυτά που έγραφε η Σολομωνική ή η Μαύρη μαγεία (ναι,ναι..κάθε "μαγεία" είχε το δικό της κεφάλαιο,τη δική της ερμηνεία,τα δικά της ξόρκια κλπ).
Εγώ ήμουν 13 ή 14 χρονών όταν το αγόρασα,το διαβάζαμε και τα συζητούσαμε με τους φίλους μου και δεν μας έμενε άντερο από το γέλιο.
Και θα το πάρουν στα σοβαρά 16χρονα ή 17χρονα ή και πιο μεγάλες ηλικίες που είναι πολύ πιο ώριμα και όχι νιάνιαρα?
Είναι δυνατόν?
Το βιβλίο το έδωσα και σ'άλλους να το διαβάσουν (βρε telonio, μπας και είμαι ο κολλητός σου και δεν το ξέρουμε?).Και από χέρι σε χέρι,ποτέ δεν μου το επέστρεψαν και έτσι χάθηκε. Ούτε καν το ΄ψαξα φυσικά.Όσο γέλιο έριξα,έριξα!

Ααα..να "μαρτυρήσω" ένα από τα εύκολα ξόρκια της Λευκής: Αν θέλεις να γίνεσαι αόρατος, στη φωλιά του τσαλαπετεινού υπάρχει μια πολύχρωμη πετρούλα. Αν την πάρεις και τη βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου,τις σωστές "μαγικές ώρες" φυσικά, θα γίνεις αόρατος!
(Μην ξεχάσεις να αφήσεις λίγο καναβούρι στη φωλιά..ή λίγο μαρούλι!..Τι να κάνουμε. Οι τσαλαπετεινοί έχουν βίτσια! Τους αρέσει το μαρούλι! "Κούρκουλος")

υγ: ΠΡΟΣΟΧΗ - Όποιος διαβάσει και δεν μου κάνει like, θα τον μεταμορφώσω σε βάτραχο!..
 
...ηταν μια συγκεντρωση σε σπιτι μαλλον λυκειο οπου καποιο παιδι θα μας εκανε το "ποτηρακι".
Κοινως Ouija .
Βρηκαμε ενα σπιτι αδειο (κανεις δεν θα το δοκιμαζε στο δικο του) ,απογεμα ηταν οχι βραδυ και περιμενα εγω να δω τον γνωστο πινακα απο τις ταινιες και ειδα την ελληνικη παραλλαγη του ,γραμματα της αλφαβητα γραμμενα με στυλο σε κομμενα χαρτακια και ενα ποτηρακι ,λολ.


Με 'ποτηράκι' κάναμε κ εμείς -τύπου Σεάνς... :)
"Τραπεζάκι" σε εμάς ήταν γνωστό... Έτσι ,με γράμματα σε χαρτάκια περιμετρικά του τραπεζιού.
 
Έκατσα και διάβασα όλο το θέμα και το κατευχαριστήθην ! Να είναι καλά ο metalcandyman που είχε αυτήν την έμνευση . Υπόσχομαι να προσθέσω και εγώ 1~2 βιώματά-μου .

Φίλε metalcandyman , μόνο και μόνο για την 1η δημοσίευσή-σου θα ήθελα να σου βάλω 10 επιβραβεύσεις , αλλά θα πρέπει να με συγχωρέσεις : δεν έχω πώς να το κάνω , δεν υπάρχει τέτοια δυνατότης στο σύστημα !
Η αρνητική στη 2η δημοσίευση ήταν για το ποτό ! Εάν πιούμε , το κακό δεν είναι μην μας πιάσουν , αλλά μην κάνουμε εμείς κάτι πιωμένοι ! Εξάλλου παρακάτω παρατηρώ πως με τις πολλές εξάδες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή-τους πεπόνια και άνθρωποι για ωτοστόπ !
Πάντως πλάκα-πλάκα , σε πιστεύω ^. ό,τι είδες δε μπορεί να είχε να κάνει με ποτό , και αυτό διότι ναι μεν το ποτό μπορεί να σε κάνει να δεις διάφορα πράγματα , αλλά δε νομίζω πως μπορεί να κάνει δύο διαφορετικούς ανθρώπους να δουν το ίδιο πράγμα ! Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιοι είδαν το ίδιο περίεργο πράγμα , αλλά εκεί εξηγείται όταν όλοι μέσα στο υποσυνείδητό-τους είχαν το ταυτό πράγμα (π.χ. στη τάδε μάχη να δουν τον τάδε άγιο) , αλλά σίγουρα εσύ και η (εκάστοτε ! ) κοπέλα-σου αποκλείεται εκείνη την ώρα να είχατε στο νου-σας τον ίδιο τύπο που να κάνει ωτοστόπ !
Πάντως με τόσα που έχεις περιγράψει με κάνεις να θέλω να έρθω από τα μέρη-σου ! Όμως εάν πάμε κατά 'κεί , φρόντισε να πάρεις και μερικές μπύρες , διότι παρατηρώ πως όλα αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν μαζί με τις μπύρες ! Εμένα πάντως θα μου επιτρέψεις να μην πιω για να σιγουρευτώ πως αυτά που θα δούμε είναι πραγματικότητα !

Όλα ωραία και καλά , αλλά για ένα πράγμα δεν σε συγχωρώ . Εκείνη τη νύχτα μου είχες υποσχεθεί πως δε θα πεις σε κανένα πως με είχες δει στα ηλεκτρονικά . Βλέπω όμως πως δεν ετείρησες το λόγο-σου . Απόψε λοιπόν θα περάσω μία βόλτα να σε ξαναδώ .
Πλάκα κάνω ! Δεν ήμουν εγώ εκείνος ο τύπος !

Μιας και εσύ και άλλοι απορούν πώς και συμβαίνει να σου τυχαίνουν τόσες περιπτώσεις , ρίξε καλώς-κακού μιας ματιά κάτω όταν είσαι δίπλα σε καμιά λάμπα και πέσε-μας τι βλέπεις ! :fafoutis:

@pooky(1)
Δοκίμασες να τα παίξεις και στο λότο ;

@perlastar
Ο Παπαδιαμάντης είχε μυθιστορήματα με "συνδυασμό περιγραφής της όμορφης ελληνικής φύσης, της επαρχιώτικης ζωής και του μυστηρίου" ; Πραγματικά ρωτάω , διότι δεν έχω διαβάσει Παπαδιαμάντη .
 
Τελευταία επεξεργασία:
Έκατσα και διάβασα όλο το θέμα και το κατευχαριστήθην ! Να είναι καλά ο metalcandyman που είχε αυτήν την έμνευση . Υπόσχομαι να προσθέσω και εγώ 1~2 βιώματά-μου .

Φίλε metalcandyman , μόνο και μόνο για την 1η δημοσίευσή-σου θα ήθελα να σου βάλω 10 επιβραβεύσεις , αλλά θα πρέπει να με συγχωρέσεις : δεν έχω πώς να το κάνω , δεν υπάρχει τέτοια δυνατότης στο σύστημα !
Η αρνητική στη 2η δημοσίευση ήταν για το ποτό ! Εάν πιούμε , το κακό δεν είναι μην μας πιάσουν , αλλά μην κάνουμε εμείς κάτι πιωμένοι ! Εξάλλου παρακάτω παρατηρώ πως με τις πολλές εξάδες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή-τους πεπόνια και άνθρωποι για ωτοστόπ !
Πάντως πλάκα-πλάκα , σε πιστεύω ^. ό,τι είδες δε μπορεί να είχε να κάνει με ποτό , και αυτό διότι ναι μεν το ποτό μπορεί να σε κάνει να δεις διάφορα πράγματα , αλλά δε νομίζω πως μπορεί να κάνει δύο διαφορετικούς ανθρώπους να δουν το ίδιο πράγμα ! Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιοι είδαν το ίδιο περίεργο πράγμα , αλλά εκεί εξηγείται όταν όλοι μέσα στο υποσυνείδητό-τους είχαν το ταυτό πράγμα (π.χ. στη τάδε μάχη να δουν τον τάδε άγιο) , αλλά σίγουρα εσύ και η (εκάστοτε ! ) κοπέλα-σου αποκλείεται εκείνη την ώρα να είχατε στο νου-σας τον ίδιο τύπο που να κάνει ωτοστόπ !
Πάντως με τόσα που έχεις περιγράψει με κάνεις να θέλω να έρθω από τα μέρη-σου ! Πάντως εάν πάμε κατά 'κεί , φρόντισε να πάρεις και μερικές μπύρες , διότι παρατηρώ πως όλα αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν μαζί με τις μπύρες ! Εμένα πάντως θα μου επιτρέψεις να μην πιω για να σιγουρευτώ πως αυτά που θα δούμε είναι πραγματικότητα !

Όλα ωραία και καλά , αλλά για ένα πράγμα δεν σε συγχωρώ . Εκείνη τη νύχτα μου είχες υποσχεθεί πως δε θα πεις σε κανένα πως με είχες δει στα ηλεκτρονικά . Βλέπω όμως πως δεν ετείρησες το λόγο-σου . Απόψε λοιπόν θα περάσω μία βόλτα να σε ξαναδώ .
Πλάκα κάνω ! Δεν ήμουν εγώ εκείνος ο τύπος !

Μιας και εσύ και άλλοι απορούν πώς και συμβαίνει να σου τυχαίνουν τόσες περιπτώσεις , ρίξε καλώς-κακού μιας ματιά κάτω όταν είσαι δίπλα σε καμιά λάμπα και πέσε-μας τι βλέπεις ! :fafoutis:

@pooky(1)
Δοκίμασες να τα παίξεις και στο λότο ;

@perlastar
Ο Παπαδιαμάντης είχε μυθιστορήματα με "συνδυασμό περιγραφής της όμορφης ελληνικής φύσης, της επαρχιώτικης ζωής και του μυστηρίου" ; Πραγματικά ρωτάω , διότι δεν έχω διαβάσει Παπαδιαμάντη .
Φιλε iliekater ευχαριστω για τα καλα σου λογια και η μεγαλυτερη επιβραβευση για μενα ειναι που ξαναζωντανευει το θεμα αυτο καπου καπου και γραφουν και αλλα ατομα βιωματα και εμπειριες τους οπως εγινε με τα παιδια που εγραψαν αυτες της μερες.Τωρα για το ποτο που λες δεν πιστευω να μη σε ετυχε ποτε αυτο αλλα εκεινα τα χρονια απλα δεν γινοταν να υπαρχει τετοια μαζωξη χωρις ποτο θα ηταν επιστημονικη φαντασια κατι τετοιο.Προσωπικα ομως ουτε σουρομενακιας ειμαι και το καλο που εχω βιολογικα ειναι πως δεν μεθαω ουτε εχω παρεκτραπει ποτε και ειμαι και ενα βημα πριν τα 40.Φυσικα ουτε κανενας εθισμενος αλκοολικος ειμαι ενοειται αυτο.Μη νομιζεις ομως πως και για μενα ηταν απλα ολα αυτα γιατι αν σε καποια απο ολα αυτα δεν ειχα και αλλα ατομα μαζι ειναι δεδομενο πως και γω ο ιδιος θα αμφεβαλα με αυτα που ειδα και βιωσα αλλα πραγματικα οτι εχω γραψει ειναι ακριβως ετσι γιαυτο και ειναι βιωματα.Αν ηταν να γραφουμε ιστοριες εδω μεσα θα ανοιγα ενα θεμα βγαλτε τον σεναριογραφο τρομου που κρυβεται μεσας σας και γραψτε της δεικες σας ιστοριες και μια χαρα :p :p :p :p Εγω παντως ειμαι πεπεισμενος και 100% σιγουρος πως τον μεγαλυτερο ρολο σε ολο αυτο παιζει η επαρχια το χωριο κλπ.Δεν θα κατσω να πω τα τετριμμενα πως εμεις στο χωριο ετσι και αλλιως κλπ κλπ ενω εσεις στην πολη δεν ειχατε τετοια κλπ κλπ αλλα οπως και να το κανουμε καποια πραγματα στο χωριο ειναι ποιο ελευθερα.Δασοι,βουνα.χωραφια,καλαμποκοχωραφα,σταβλοι,νεκροταφεια διαφορετικης εμφανισης και αισθητικης απο αυτα των πολεων,παλια ερηπωμενα σπιτια αποκοσμα σε διαφορα σημεια του χωριου και γενικα η περιοσσοτερη ελευθερια και γενικα ολα αυτα ε οσο να ναι οποιος ζει σε τετοια μερη εχει ποιο πολλες πιθανοτητες να δει η να ακουσει κατι η να υπαρχει καποιος αστικος μυθος κλπ.Εγω απο 8 χρονων ολη μερα εξω γυρνουσα το σπιτι ελαχιστα με εβλεπε και εχω βιωσει πραγματα που καποια δεν μπορω να τα γραψω για διαφορους λογους και καποια αλλα γιατι ακομα και γω καλα καλα δεν τα πιστευω ομως θα δω καποια στιγμη να γραψω και γω κατι μιας και ζωντανεψε παλι αυτες της μερες το θεματακι.
 
Εγώ ένα όνειρο έχω να καταμαρτυρησω μόνο που ήταν τρομακτικό , αποκαλυπτικό και εμφανές τοσο που σταμάτησα την μάνα μου να πάει σε έναν γάμο την άλλη μέρα θα πήγαινε με ένα αυτοκίνητο που σκοτώθηκαν όλοι, θείος μου, θεία και μία ξαδέρφη το χε πει τοτε και ή ερτ! Και ένα άλλο όταν θα πέθαινε ο ξάδερφος μου που έμενε σε χωριό( είχε λευχαιμία) το πρωι , πολύ πρωί ( έπαιρνε συνήθως το απόγευμα)μας πηρε αναστατωμένη ή γειτόνισσα να μας ρωτήσει τι κάνει το παιδί που νοσηλευόταν στο 401 τότε, της είπαμε τα ίδια, το απόγευμα όμως απρόοπτα ο ξάδερφος μου πεθανε. Μετά από μήνες μας είπε πως εκείνο το βράδυ τον είδε σε όνειρο ντυμένο για ταξίδι με μία βαλίτσα στο χερι και της είπε "εγω φεύγω πρόσεχε την μητέρα μου".
 
Εγώ ένα όνειρο έχω να καταμαρτυρησω μόνο που ήταν τρομακτικό , αποκαλυπτικό και εμφανές τοσο που σταμάτησα την μάνα μου να πάει σε έναν γάμο την άλλη μέρα θα πήγαινε με ένα αυτοκίνητο που σκοτώθηκαν όλοι, θείος μου, θεία και μία ξαδέρφη το χε πει τοτε και ή ερτ!
Τι ονειρο ειχες δει;
 
Τελευταία επεξεργασία:
metalcandyman , απόψε που θα πέσει το σκοτάδει , κάτσε δίπλα σε καμιά λάμπα και πέσ'μας τι βλέπεις κάτω ! :)
 
Προς το τέλος του 1980 ζούσαμε σε ένα ισόγειο σπίτι μιας πολυκατοικίας στον Κορυδαλλό. Είχαμε ουσιαστικά μοναδική πρόσβαση στη σχετικά μέγαλη και μακρόστενη αυλή που περιτριγυριζόταν από τις 2 πλευρές από τους 3 ορόφους της πολυκατοικίας και τις άλλες 2 από ψηλούς τσιμεντένιους τοίχους τουλάχιστο 5 μέτρων. Στην άκρη προς τα δεξιά υπήρχε επάνω σε ένα τσιμεντένιο μικρό δωμάτιο ένα μεταλλικό παραλληλόγραμο βυτίο που είχε μέσα το πετρέλαιο που έπαιρναν τα καλοριφέρ της πολυκατοικίας. Κατά μήκος της αυλής υπήρχε κήπος με μερικά δέντρα και μπροστά του πλάκες, νομίζω μαρμάρου, που άρχιζαν από την πόρτα της κουζίνας και κατέληγαν στις 3-4 σκάλες που ήταν λίγο χαμηλότερα το δωμάτιο που υπήρχε επάνω το βυτίο.

Γενικότερα τίποτα το περίεργο και εγώ θυμάμαι να παίζω στον κήπο με τα χώματα και ειδικά στον μαρμάρινο διάδρομο με τα παιχνίδια μου για ατελείωτες ώρες. Όμως τα πράγματα άρχισαν να γίνονται λίγο μυστήρια κάπου εκεί προς το 1980 και όταν άρχισα να κοιμάμαι λίγο αργά. Το κρεβάτι μου ήταν μπροστά ακριβώς από το παράθυρο της αυλής, που το καλοκαίρι το ήταν τζάμι ήταν ανοιχτό λόγο ζέστης και κλειστό ήταν το πατζούρι. Εγώ είχα αρχίσει να ακούω μουσική με ακουστικά στο φορητό Sony ράδιο που είχα τότε μέχρι τις 12:30 με 12:45 περίπου. Πως και έτυχε, θυμάμαι κάποια φορά έβγαλα για κάποιο λόγο τα ακουστικά από τα αυτιά και άκουσα καθαρά από την αυλή έναν περίεργο ήχο. Κάτι έπεσε επάνω στο βυτίο από σχετικά μεγάλο ύψος και ακούστηκε ο θόρυβος, γιατί το βυτίο κάθε καλοκαίρι ήταν σχεδόν άδειο από πετρέλαιο. Ένας ελαφρύς σχετικά μπάσος ήχος και ήταν ξεκάθαρος πως κάτι έπεσε επάνω του. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, αυτό το κάτι έπεσε επάνω στον μαρμάρινο διάδρομο ακριβώς 1 μέτρο μακριά από εμένα και πίσω από το κλειστό παράθυρο που βρισκόμουν. Εκεί ακούστηκε επίσης καθαρά και ο θόρυβος που έκανε το σώμα του πλάσματος όταν ακούμπησε το μάρμαρο πέφτοντας (περι τα 2.5 -3 μέτρα) προφανώς με όλη σχεδόν την μάζα του. Σε συνέχεια άκουσα το σύρσιμο αλυσίδας (όχι χοντρής πάντως) σε όλο το μήκος του διαδρόμου μέχρι το το ψηλότερο σημείο της περίφραξης, που ουσιαστικά ήταν το πίσω μέρος μιας άλλης πολυκατοικίας γύρω στα 5 με 6 μέτρα τουλάχιστο. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία και υπέθεσα πως ήταν κάποια γάτα που έκοβε βόλτες.

Θυμάμαι την επόμενη νύχτα και ακριβώς στις 12:00 άκουσα τους ίδιους ακριβώς ήχους. Την επόμενη ημέρα το πρωί βγήκα στην αυλή και άρχισα να κοιτάζω τον χώρο και να προσπαθώ να δώσω μια λογική εξήγηση στον ευατό μου. Θυμάμαι σκαρφάλωσα και ανέβηκα επάνω στο βυτίο, πήγα από τα πλαινά του, αλλά δεν κατάφερα να βρω μια λύση. Ακριβώς το ίδιο συμβάν με ακριβώς τους ίδιους ήχους συνεχίστηκε κάθε νύχτα, ακριβώς στις 12:00 κάθε καλοκαίρι. Πιθανώς να συνέβαινε το ίδιο και τον χειμώνα, αλλά δεν το άκουγα γιατί το παράθυρο ήταν εντελώς κλειστό.

Δεν μπορώ να πω πως με τρόμαζε, αλλά σίγουρα ήταν πολύ περίεργο και με έτρωγε να ανακαλύψω τι ήταν αυτό το πλάσμα γάτα η σκυλί, γιατί προφανώς δεν μπορούσε να είναι κάτι άψυχο και να κάνει αυτούς του ήχους. Αυτό συνεχίστηκε τουλάχιστο για 4 χρόνια αν όχι παραπάνω, γιατί αργότερα μετακομίσαμε. Οι γονείς μου δεν με πήραν ποτέ στα σοβαρά σχετικά με αυτό το θέμα, αν και δεν τους το είχα ανακοινώσει πως έκανε βόλτες ένα φάντασμα στον κήπο κάθε νύχτα, αλλά απλά ως ένα γεγονός που μου κέντριζε την περιέργια και ήθελα να μάθω τι ακριβώς γίνεται. Έτσι λοιπόν είχα σκεφτεί ένα σχέδιο το οποίο γυρνούσε αρκετό καιρό στο κεφάλι μου, να καθόμουν στην κουζίνα από τις 11:30 με σβυστά τα φώτα (η κουζίνα είχε την πόρτα που έβγαζε στην αυλή) και με την πόρτα κλειστή, αλλά ξεκλείδωτη. Με το που άκουγα τον ήχο να άνοιγα την πόρτα και τα φώτα ταυτόχρονα και να έβγαινα έξω σην αυλή να δω επιτέλους τι ήταν αυτό. Φυσικά λόγο ηλικίας φοβόμουν και δεν το έκανα ποτέ. Το είχα πει και σε έναν φίλο μου πού ήταν 2 χρόνια μεγαλύτερος, αλλά φοβόταν και αυτός το ίδιο.

Ειλικρινά δεν ξέρω, ακόμη και τώρα, μετά από τόσα χρόνια τι ήταν αυτό που επαναλαμβανόταν κάθε νύχτα την ίδια ακριβώς ώρα. Θέλω να πιστεύω πως υπάρχει μια λογική εξήγηση και απλά δεν κατάφερα να την ανακαλύψω. Πάντως, σκυλί αποκλείεται σε κάθε περίπτωση γιατί τα σκυλιά (που συνήθως έχουν και αλυσίδες) δεν πηδάνε από τόσο ψηλά. Γάτα να ήταν δεν νομίζω γιατί κανείς στην πολυκοτοικία δεν είχε κατοικίδιο (και τους γνώριζα όλους πολύ καλά) και στις γάτες δεν φοράνε αλυσίδες. Επίσης δεν ήταν δυνατό να ήταν αδέσποτη γάτα γιατί οι τοίχοι ήταν πολύ ψηλοί και ποτέ δεν είχα δει γάτα στον κήπο. Αλλά και πάλι μια γάτα για 4 χρόνια να κάνει ακριβώς την ίδια διαδρομή και μετά πως θα ανέβαινε τον 5 μέτρα λείο τοίχο;

Πριν μερικά χρόνια βρέθηκα στην ίδια πολυκατοικία για επίσκεψη. Πέρασα κοι κοντοστάθηκα για μια στιγμή έξω από την πόρτα του δωματίου που κάποτε έμενα εγώ και οι γονείς μου. Μου είπαν πως έμενε εκεί ένα ζευγάρι και μου πέρασε από από μυαλό να χτυπήσω την πόρτα, αλλά τι να τους ρωτούσα; Συγνώμη για την ενόχληση, ξέρετε πριν πολλά χρόνια έμενα σε αυτό το διαμέρισμα. Μήπως ακούτε το καλοκαίρι, την νύχτα κάποιον περίεργο θόρυβο και τον ήχο μιας αλυσίδας; Σίγουρα θα με περνούσαν για τρελό. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν γινόταν αυτό τώρα, θα περίμενα μέσα στο σκοτάδι στην αυλή καθισμένος σε μια καρέκλα. Θα κρατούσα φακό, φωτογραφική, κάμερα, ένα σαλάμι για την περίπτωση που ήταν γάτα και έναν ελληνικό καφέ βαρύ γλυκό με κουλουράκι μισό σοκολάτας, στη περίπτωση 1/1.000.000 που ήταν κάτι μεταφυσικό. Να το τρατάρω το φάντασμα βρε παιδί μου μην νομίζει πως είμαι και αφιλόξενος.
 
Πίσω
Μπλουζα