Φοβερο πραγματικα με θυμιζει το πρωτο Post που εκανα οταν ανοιξα το θεμα με τον κυρ θανο ηταν και κεινη πολυ τρομερη και περιεργη εμπειρια για μενα.Επισης επειδη ειχα χρονια να γραψω κατι εκατσα σημερα και εγραψα ενα βιωμα μου που ηθελα και παλια να το γραψω αλλα με επερνε παρα πολυ ωρα και το αφηνα στην ακρη.Σημερα βρηκα ευκαιρια πολυ και το εγραψα σε λιγο ανεβαζω το post Μου.
γνωριστηκαμε καλα με τον μπαρμπα θαναση και μας ελεγε και αυτος διαφορες ιστοριες απο τα παλια καθως ηταν μεγαλος σε ηλικεια απλα ειχε ακομα το μαγαζι στην ουσια για να περναει την ωρα του αφου λογο των λιγων κατοικων δεν ειχε ΤΕΒΕ το χωριο εκεινο αλλα ποιος ελεγχος να γινοταν και να χαμε να λεγαμε ουτε ο διαβολος πατουσε το ποδι του εκει.Εντωμεταξυ οταν τελειωνε της παλιες ιστοριες και επιανε ποιο συγχρονα πραγματα και μας μιλουσε για τα παιδια του το ενα αγορι που ειχε και της δυο κορες του οπως και τα εγγονια του συνεχως μιλουσε για πραγματα εκατομμυριων και να πολυκατοικια δικεια του και να διαμερισματα σε κορες,γιο ακομα και για τα εγγονια ειχε διαμερισματα και να και λεφτα στην ακρη και να αμαξια και κομπινα και δυο φορτηγα και διαφορα αλλα και γενικα μιλουσε συνεχεια για αυτα που ειχε και απεκτησε στην ζωη του.Εμας φυσικα μας φαινοταν παραξενα ολα αυτα γιατι στο μαγαζι δεν πατουσε ανθρωπος και αυτο οπως μας ελεγαν γινοταν απο παλια οποτε μαλον παραμυθια μας ελεγε ο μπαρμπας για ολα αυτα που ειχε και μαλον του ειχε αρπαξει η φλαντζα και ειχε χαζεψει λιγο.Μια μερα δεν αντεξα και τον ρωταω καλα ρε μπαρμπα θαναση δουλεια το μαγαζι δεν εχει ολος ο κοσμος πηγαινει στα αλλα δυο καφενεια οποτε αν ειναι αληθεια ολα αυτα που μας λες που για να εγιναν θα χρειαστηκαν δεκαδες για να μην πω εκατονταδες εκατομμυρια πως τα εκανες ολα αυτα χωρις στην ουσια να εχεις δουλεια; Οταν του το ειπα αυτο σουφρωσε τα φρυδια του και ειχε και κατι φρυδια σαν του καραμαλη του γερου και με ειπε πως τον μισουνε επειδη εχει λεφτα και ολα αυτα που ελεγε γιαυτο δεν πηγαινει κοσμος στο μαγαζι του αλλα για το πως τα εκανε ολα αυτα μπορει να μας το ελεγε καποια αλλη στιγμη.Εκει λοιπον σταματησε η κουβεντα δεν ειπα και γω κατι αλλο μεχρι που καιρο μετα ηρθε τελικα η στιγμη που ο μπαρμπα θανασης μας ειπε τελικα πως απεκτησε ολα αυτα που μας ελεγε και που δεν ηταν παραμυθια αλλα ηταν ολα αληθεια.
Τωρα που το λες και το σκεφτομαι σαν να εχεις δικιο μια χαρα ταινια μυστηριου θα μπορουσε να γινει.Δεν ξερω ομως ποιος ηθοποιος θα επιλεγοταν για να παιξει τον ρολο τον δικο μου αλλα θα το βλεπαμε στην πορεια αυτοΠολύ ενδιαφέρον περιστατικό και με μπόλικη δόση μυστηρίου! Τώρα που το σκέφτομαι βρε Βασίλη, τόσο κόπο που έκανες να το γράψεις, δεν το στέλνεις για σενάριο; όλα τα έχει μέσα, αντίσταση, βουνά, σκοτεινά μέρη, παράξενα φαινόμενα, σκηνικό επαρχίας, μυστικοπαθείς γέρους, εννοείται μπύρες, ρετσίνες και τα παρελκόμενα, κορίτσια, και κυρίως ότι είναι αληθινή ιστορία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Αν μόνο ζούσε η Νατάσα Γερασημίδου...Τωρα που το λες και το σκεφτομαι σαν να εχεις δικιο μια χαρα ταινια μυστηριου θα μπορουσε να γινει.Δεν ξερω ομως ποιος ηθοποιος θα επιλεγοταν για να παιξει τον ρολο τον δικο μου αλλα θα το βλεπαμε στην πορεια αυτο
Μη με παρεξηγείς φίλος, αλλά το πρώτο πράγμα που πέρασε απο το μυαλό μου όταν πρωτοείδα το αβατάρ σου ήταν η εικόνα της απο τη ταινία που μεταμφιέστηκε σε άνδρα.(με το μουστάκι).
μπήκε στο απέναντι στρατόπεδο ρίχνοντας το συρματόπλεγμα, ξαναέστριψε βγήκε από κει από το πεσμένο σημείο του φράχτη ( πάντα με μεγάλη ταχύτητα ) και ξανακάθησε πάνω στο διαχωριστικό, με ένα γερο τράνταγμα !!! Αν δεν έβλεπα τη πορεία του, απλά δεν θα το πίστευα. 
Εμείς είχαμε μείνει αποσβολωμένοι. Αυτή βγήκε φοβισμένη, μαζεύτηκαν κανα δυο περαστικοί κλπ κλπ. Aφού χαζέψαμε για λίγο, συνεχίσαμε τον δρόμο μας σιωπηλοί και σε μια στιγμή ο φίλος μου, μου λέει " ρε συ.... παραλίγο και θα μας είχε διαλύσει ".
Απεβίωσε σε ηλικία 95 ετών και δεν είχε περάσει εγκεφαλικό. Έφυγε στον ύπνο του.
Ισως ο πατερας σου να επαθε το εγκεφαλικο ακριβως επειδη του μπηκε αυτη η ιδεα λογω της συμπεριφορας του σκυλου.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ωραιος και για να αναφερθω στο μερος που περιεργραψα πιο πανω και εχω να πατησω απο τοτε θα σε πηγαινα και βραδυ αλλα με δικη σου ευθηνη γιατι ποτε δεν ξερεις τι μπορει να συμβει.Βρε ΜεταλΚάντυμαν , με κάνεις και ζηλεύω ! Τόσες περιπέτειες έχεις περάσει !
Αφού από τη ζήλια έτσι μου έρχεται να επινοήσω καμιά ιστορία ώστε να έχω να λέω και εγώ !
(πλάκα κάνω ! )
Έτσι μου έρχεται να έρθω μέχρι εκεί για να μου δείξεις όλα εκείνα τα μυστήρια μέρη ! (αυτό δεν είναι τόσο πλάκα ! πραγματικά που κινεί πολύ την περιέργεια εκείνη η περιοχή ! )
Α , όλο ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι από την αρχή που πρωτοδιάβασα αυτό το θέμα . Κάπου στην αρχή είχες πει πως είχες συμφωνήσει με τον ιδιοκτήτη κάποιου καταστήματος να φροντίζεις το μαγαζί και σε αντάλαγμα να παίζεις όσο θες στα ηλεκτρονικά (καλά , ένας ακόμα λόγος να με κάνεις να σκάω από τη ζήλια-μου ! ) . Πώς όμως το έκανες αυτό ; Εννοώ πώς μπορούσες να παίζεις ασταμάτητα στα ηλεκτρονικά ; Είχα ακούσει για κάποιους που είχαν δοκιμάσει να δέσουν ένα κέρμα με κλοστή και να το ξανατραβούν επάνω ώστε να το ξαναρίχνουν . Όμως την πάτησαν διότι το μηχάνημα δεχόταν την κυκλοφορία του κέρματος μόνο προς τη μία κατεύθυνση (πιθανώς , πέφτοντας το κέρμα , άνοιγε κάποια βαλβίδα , η οποία όμως δεν είχε πως να ανοίξει προς την αντίθετη κατεύθυνση , οπότε ματαίως τραβούσαν τη κλωστή ! ) .
Το μόνο άλλο που σκεύτηκα είναι μήπως έπαιρνες μαζί-σου όλο το ταμείο του μαγαζιού οπότε είχες να ρίχνεις κέρματα αφθόνως ! Βέβαια την άλλη μέρα ο ιδιοκτήτης θα έπρεπε να ασχολείται όλη την ημέρα να ξαναβγάζει κέρματα !
Πραγματικα δεν υπηρχε καλυτερη φαση φιλος και μεροκαματο επερνα και ημουνα μεσα στην καψουρα μου τα ηλεκτρονικα τα βελακια και το γαλλικο μπιλιαρδο να παιζω με της ωρες οσο γουσταρω.
Συγκλονιστική πάντως η περιπέτειά σου με τις λίρες! Χαρά στο κουράγιο σας που νύχτα πήγατε σε τέτοιο μέρος!!!! Τι κρίμα που δεν διασώθηκε το κουτάκι και η λίρα, θα ήταν σπουδαία ρετροαντικείμενα με τέτοιο ιστορικό υπόβαθρο......
