Φωτογραφίες από το αρχείο της ΕΡΤ

[Bambinella]

Εμενα παλι, αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι οτι σε μια εποχη που βασιλευε το μουστακι στους ανδρες (και στις γυναικες επισης) μονο ενας εκ των πεντε ανδρων ειναι μυστακοφορος.

 

[tonytony]

 

[Bambinella]

H πρωτη φωτο πρεπει αν ειναι απο το Ντετεκτιβ

Η δευτερη απο το Πλέι Στρίντμπεργκ

Η τριτη απο τον Αφελης

Η τριτη φωτογραφια ειναι απο το Ο θανατος σου η ζωη μου.

https://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Ο_θάνατός_σου_η_ζωή_μου_(1988)

 

[tonytony]

 

[foutix]

1@elephadas[/USER]  1@bambinella 100[/USER]

Νομίζω οτι η φώτο που σχολιάσατε είναι από δύσκολη περίοδο. Δε νομίζω οτι είναι από Κρήτη... Οι ξυρισμένοι άνδρες ίσως θέλουν να δείξουν την αντίθεση τους με τα γένεια των ανταρτών του ΕΛΑΣ και των στρατιωτών του Δημοκρατικού στρατού Ελλάδας.

 

[tonytony]

 

[elephadas]

1@elephadas[/USER]  1@bambinella 100[/USER]

...από δύσκολη περίοδο.[snip].. Οι ξυρισμένοι άνδρες ίσως θέλουν να δείξουν την αντίθεση τους με τα γένεια των ανταρτών του ΕΛΑΣ ....

Η απορία μου έγκειται στο ότι η συγκεντρωσούλα μοιάζει να έχει εορταστικό περιεχόμενο, σαν οικογενειακό γλεντάκι, αλλά τα πιστόλια έχουν καθαρά "πολεμικό" χαρακτήρα. Η εποχή το εξηγεί, αλλά θα ήθελα να ήξερα την ιστορία των ατόμων που οδήγησε σ' αυτή τη φωτό. Ενώ φωτογραφίες από άλλες οικογενειακές συγκεντρωσούλες δεν έχουν τίποτε το ιδιαίτερο. Δεν θα πει ότι δεν υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιστορίες πίσω κι από αυτές, αλλά δεν "φαίνονται" στις φωτογραφίες.

Όσο για τα μουστάκια... ενδιαφέρουσα άποψη, αλλά άλλο το πλούσιο γένι των ανταρτών που σίγουρα ήταν τουλαχιστον εν μέρει λόγω ανάγκης (στα όρη στ' αγρια βουνά πού καιρός για ξύρισμα?) κι άλλο το περιποιημένο μουστάκι που (μιλάω εκ πείρας) απαιτεί πιο φροντίδα από καθαρό πάνω χείλος, κι έτσι δεν νομίζω ότι το ξύρισμα ήταν για διάκριση από τους ΕΛΑΣίτες. Άλλωστε δεν ήταν αποκλειστικότητα του ΕΛΑΣ το γένι-αφάνα. Ο Ναπολέων Ζέρβας ας πούμε είχε μια πλουσιότατη γενειάδα.

Απο περιέργεια γκουγκλάρισα "Φωτογραφίες Ελληνικού Εμφυλίου" και πρόσεξα ότι γενικά οι νέοι (όχι μόνο οι πολύ νεαροί) ήταν ή ξυρισμένοι ή είχαν άγρια μούσια. Το μουστάκι χαρακτήριζε περισσότερο αυτούς που ήταν στην ηλικία των αμούστακων της φωτό  μια ή δυο δεκαετίες πριν. Οπότε δεν είναι ίσως σύμπτωση ότι και στην εν λόγω φωτογραφία ο τύπος με το μουστάκι είναι ο πιο ηλικιωμένος. Μάλλον η μόδα της εποχής ήταν αυτή.

 

[tonytony]

 

[foutix]

1@elephadas[/USER]Δε διαφωνώ με το μήνυμά σου, απλά θεωρώντας και εγώ οτι βρισκόμαστε στο 46, μιλάμε για πολύ δύσκολη περίοδο όπου αρκούσε 4ου βαθμού συγγένεια με κάποιον αριστερό για να αρχίσει το κυνήγι. Θέλω να πω πώς ίσως η λογική άπρο-μαύρο που μας διακατέχει σαν λαό - και τότε ήταν στο ταβάνι - να είχε αντανάκλαση και στα μουστάκια...ποιός ξέρει.

Και για το ελαφρύνουμε, όπως έλεγε ο Σταυρίδης, αν φάμε τα μουστάκια μας, οτι φάμε θα είναι από το δικό σου...

 

[tonytony]

 

[PT8]

Προβολή συνημμένου 172893

Εδώ βλέπουμε το αγαπημένο μου Χαλάνδρι πριν το '40, με ένα εξίσου αγαπημένο θέμα: το τραίνο του Λαυρίου. 

Παπανικολή λοιπόν - στην Αγία Άννα, με τα τότε ζαχαροπλαστεία και λοιπά μαγαζιά της εποχής. 

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Πω πω υπέροχη αυτή η φουρνιά tonytony. Δεν χορταίνω να χαζεύω τις λεπτομέρειες. Ειδικά η φεγγαροπρόσωπη καλλονή στη μέση της δεύτερης φωτό μου φέρνει στο μυαλό τη Μέδουσα περιστοιχισμένη από τις άλλες δύο γοργόνες. Στην τέταρτη η μητέρα-μαντόνα αριστερά με το αδιόρατο, σχεδόν αρχαΐκό, χαμόγελο σε αντιπαράθεση με την ελαφρά θλιμμένη έκφραση της κομπιναιζονοφορούσας (*) νεαράς δεξιάς είναι σαν να λένε "Παράδειγμα προς μίμηση - Παράδειγμα προς αποφυγή", κάτι σαν τη γνωστή λιθογραφία "Ο πωλών τοις μετρητοίς - Ο πωλών επί πιστώσει" αν και το μωρό με το τσαμπουκαλίδικο ύφος μοιάζει να έχει αντίρρηση. Και τι να πει κανείς για τα φρικαλέα καιαλληλοσυγκρουόμενα καρώ των δύο κοριτσιών στην πρώτη φωτό με τον συνοφρυωμένο μόμπιρα. Το κοριτσάκι είναι το μόνο που μοιάζει να διασκεδάζει την κατάσταση. Και προσέξτε τα παπούτσια... η κοπέλλα αριστερά με την άχαρη πόζα φοράει παπούτσια που μοιάζουν να ταιριάζουν περισσότερο στον πατερφαμίλια με τα πέδιλα. Όσο περισσότερο τις κοιτάζω τόσο περισσότερα προσέχω. Το μουστάκι του κυρίου στην τελευταία φωτό είναι ο ορισμός του αρειμάνιου μύστακος!

(*) Τότε το κομπιναιζόν γραφόταν με -αι-

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[Bambinella]

Στην τελευταια φωτογραφια βλεπουμε και την Αλικη επιτοιχιως στην κλασικη πλεον διαφημιση μπυρας, αν και τη λαμψη της σταρ εδω καταφερνει να κλεψει ο πρωτος κυριος αριστερα.

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Στην τελευταια φωτογραφια βλεπουμε και την Αλικη επιτοιχιως στην κλασικη πλεον διαφημιση μπυρας, αν και τη λαμψη της σταρ εδω καταφερνει να κλεψει ο πρωτος κυριος αριστερα.

Παρά το φλας που λογικά χρησιμοποιήθηκε στη φωτογραφία , ή έκθεση πρέπει να ήταν σχετικά μακράς διαρκείας, αφού κάμποσα κεφάλια βγήκαν κουνημένα. Ιδιαίτερα ο κύριος αριστερά δίπλα σ' αυτόν με το εκτυφλωτικό χαμόγελο.

Η καρώ οικογένεια που σχολίασα στο προηγούμενό μου κάνει ξανά την εμφάνισή της, βελτιωμένη και επαυξημένη, στην 4η φωτό λίγα ποστ πιο πάνω. Το κοριτσάκι έχει το ίδιο ενθουσιασμένο χαμόγελο, ο μπόμπιρας το ίδιο τσαντισμένο ύφος, αλλά ο μπαμπάς τώρα είναι με παντόφλες.

 

[tonytony]