Φωτογραφίες από το αρχείο της ΕΡΤ

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας tonytony
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Πολύ μου άρεσε το καλλιτεχνικό κόψιμο της πρώτης φωτογραφίας. Τα παιδικά μου άλμπουμ έχουν πολλές τέτοιες φωτό όταν ήμουν μικρός, αλλά αργότερα οι φωτογράφοι βαρέθηκαν και τις έκοβαν με μια ίσια γραμμή.
 
νομίζω ότι είχαν ένα ειδικό ψαλίδι που τις έκοβε έτσι "δαντελωτά", οπότε ήταν πάνω-κάτω ο ίδιος κόπος, ίσως άλλαξε η μόδα;Κάτι δικές μου φώτο απ όταν ήμουν μωρό, έχουν πλάι και μια μικρότερη σαν "bonus" προφανώς μόνο στα '70ς και μετά το κατάργησαν.
 
757.jpg


756.jpg


755.jpg


754.jpg


753.jpg
 
Είχα κάτι μέρες να διαβάσω το RM... στο Νο. 353 βλεπουμε δύο φωτογραφίες από την περίφημη παράσταση των "Ορνίθων" του Αριστοφάνη από το Θέατρο Τέχνης, η οποία προκάλεσε το μεγάλο σκάνδαλο το 1959 (και κόλλησε στον δύστυχο Κωνσταντίνο Τσάτσο την κότα που τον συνόδευε σε όλες τις γελοιογραφίες μέχρι που έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας). Υποθέτω είναι από την αναβίωσή της το 1975, γιατί η ποιότητα των φωτογραφιών είναι καλή.

Η πρώτη του Νο. 354 μου θυμίζει εφιαλτικές (για παιδάκια) οικογενειακές συγκεντρώσεις με τα στερεότυπά τους. Δεν φτάνουν οι ζωντανοί συγγενείς, όλοι με τις ίδιες ερωτήσεις για το πόσο χρονών είσαι, σε ποια τάξη πας τώρα και ένα σωρό άλλες αφόρητες κοινοτοπίες, χώρια οι διάφοροι γονείς που κοκκορεύονται για τους αντίστοιχους κανακάρηδες και τα υποτιθέμενα κατορθώματά τους, έχουμε και τους προγόνους στον τοίχο οι οποίοι τουλάχιστον δεν μιλάν. Και το κέντημα με το σταυρό στο βάθος, και το ραδιόφωνο σε περίοπτη θέση. Και τον πορσελάνινο σκύλο επάνω του (είχαμε έναν τέτοιο κι εμείς. Γιατί ήταν πάντα η ποικιλία με μυτερά αυτιά? Δεν θυμάμαι να είχα δει ποτέ πορσελάνινο τσιχουάουα ή κανίς). Και τα σκαλιστά μπουκάλια με λικέρ. Και, και, και. Έχουν περάσει πάνω από 50 χρόνια από την εποχή που θα μπορούσα να είμαι ένα από τα παιδάκια της φωτό και των παρομοίων που ακολουθούν κι ακόμη μου προκαλούν φρίκη. Το μόνο καλό ήταν το φοντανάκι ή σοκολατάκι (σε σχήμα μαργαρίτας, ατύλιχτο φυσικά) που απαραίτητα θα συνόδευε τη βραδυά. Οι μεζέδες δεν με συγκινούσαν και το κρασί επιτρεπόταν μόνο σε ειδικές μέρες και δεν μου πολυάρεσε. Τώρα που το σκέφτομαι, λικεράκι σερβίρανε στα παιδιά μόνο στις γιορτές συμμαθητών μας, όχι σε μικτές συγκεντρώσεις με μεγάλους. Ποιος ξέρει γιατί.
 
Μ' αρέσει η συμμετρία της προτελευταίας φωτογραφίας :) Χαρεμάκι είχε ο κύριος? Δύο συμβίες, δύο αγοράκια περίπου ίδιας ηλικίας, και δύο νεαρότερες υπάρξεις που πιο πολύ μου θυμίζουν υπηρέτριες παρά συγγενείς. Υπηρέτριες σε οικογενειακή φωτογραφία? Γιατί όχι? Εδώ στην πρώτη ο κύριος ποζάρει περήφανος με δύο πρόβατα (τα οποία αγνοούν τελείως το φωτογράφο. Χασάπης να μην είναι, σκέφτονται, κι ό,τι άλλο θέλει ας είναι)
 
η 3η 4η και πη φωτογραφία πρέπει να είναι από τον ΑΗΣ Νέου Φαλήρου και η 3η δείχνει τις γεννήτριες πολυπολικές άρα χαμηλό αριθμό στροφών άρα μάλλον όχι ατμοστρόβιλος αλλά απλή, κλασσική ατμομηχανή (με έμβολα). Οι διπολικές λέγονται στροβιλοεναλλακτήρες, 3000 στροφές, ατμοστρόβιλος (υψηλής/μέσης/χαμηλής πίεσης). Τώρα ο ΑΗΣ είναι ερείπιο, τον έβλεπες από τον ηλεκτρικό πηγαίνοντας προς Πειραιά, και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις τεράστιες ποσότητες αμιάντου που υπήρχαν/υπάρχουν.
 
:o 1η φωτό Λ. Κηφισίας - Κηφισιά και δεύτερη προφανώς το εσωτερικό από κάποιο παρακείμενο σπίτι!

Προ τελευταία λίμνη Βουλιαγμένης, και τελευταία, το σκοπευτήριο της Καισαριανής!
 
Πίσω
Μπλουζα