Candy Candy...

[Juanita]

Πές τα βρε Mdelon...


Εμένα μάλλιασε η γλώσσα μου,


ή μάλλον πιάστηκε το χέρι μου να γράφω...

 


Ε μα πιά... κόλλημα με τον ηθοποιό


Γιατί;;; επειδή είναι κούκλος;;;;

 

[Hachiko]

Πές τα βρε Mdelon...
Εμένα μάλλιασε η γλώσσα μου,


ή μάλλον πιάστηκε το χέρι μου να γράφω...

 


Ε μα πιά... κόλλημα με τον ηθοποιό


Γιατί;;; επειδή είναι κούκλος;;;;

Δεν είναι μόνο θέμα εμφάνισης. Άλλωστε και ο Άλμπερτ κούκλος είναι. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι εγώ πάντα προτιμώ τους καστανούς - μελαχροινούς.

Είναι βαθύτερο το κόλλημα. Αυτός ο σκληρός χαρακτήρας εξωτερεικά αλλά τόσο ευαίσθητος εσωτερικά είναι που τα κάνει όλα.

Τι άλλο να πω; Είπαμε εγώ τουλάχιστον αν ο άνδρας δεν έχει έτσι ένα υπαρξιακό πρόβλημα δεν μπορώ...

 

[Arwyn-t]

Εγω παλι παιδια... δεν λεω τιποτα. Λεω απλα ξανα οτι απο ολη την Καντυ-Καντυ κραταω ΜΟΝΟ τον χαρακτηρα του Αλμπερτ, τιποτα αλλο.

Και συνεβει κατι αποψε που με εκανε δυστυχως να αποφασισω σταθερα και αμετακλητα να μην ασχοληθω ποτε ξανα με την Καντυ σε κανενα φορουμ. Δεν ξερω γιατι, αλλα δε μου βγαινει σε καλο. Δεν με παει, δεν το παω, παρεξηγησεις, αστε. hboy:

Θα τα λεμε σε αλλες θεματικες ενοτητες εδω, ΟΚ;

 

[nessie]

Arwyn-t καλώς ήρθες!

Ελπίζω να αλλάξεις γνώμη και να τα λέμε και σε αυτό το thread!

Αφού σου αρέσει η Candy, μην αφήσεις κανένα να σου στερήσει το δικαίωμα να τη θυμάσαι όπως εσύ θες!

(Τουλάχιστον εδώ, αυτό κάνουμε! ''Τσακωνόμαστε'' και εμείς για τα μάτια Terry- Albert- Anthony αλλά στην τελική περνάμε καλά! Αν δε με πιστεύεις, ρώτα τη Juanita!!!)

αυτος ειναι ο λογος που διαλεξε αντονυ(λογω ομοιοτητας με τον πριγκηπα!)για μενα ο αντονυ ηταν απλως ενα συμπληρωμα αντικαταστασης απο τον πριγκηπα της

τον οποιο αν εβρισκε μπροστα της συγχρονως με τον αντονυ θα διαλεγε πριγκηπα

Πού είναι η D2E βρε παιδιά;

Όσο για τη συνέντευξη του Παυλίδη, απλά ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΣ! Πολύ εύστοχες οι ερωτήσεις των κοριτσιών . Λύθηκαν πολλές απορίες τόσων χρόνων...

 

[Turrican]

@mdelon12 θα ήθελα και εγώ να κάνω ένα - δύο προσωπικά σχόλια και εκτιμήσεις σε αυτά που πολύ περιεκτικά και όμορφα μας περιέγραψες.

Καταρχήν θα ήθελα να πω μερικά λόγια για την αδελφική φίλη της Candy μας την Annie.

Η Annie ήταν ένα ευαίσθητο , γλυκό και πάντα μετρημένο στους τρόπους της πλάσμα.

Η μοίρα την ένωσε με αιωνίους και άρρηκτους δεσμούς με την Candy από την στιγμή που τις βρήκαν μαζί εκείνη τη χειμωνιάτικη παγωμένη ημέρα έξω από την πόρτα του ορφανοτροφείου.

Έτσι το πρώτο πράγμα που έμελλε να μοιράστούν ήταν η ημερομηνία των γενεθλίων τους- ελλείψει λοιπών στοιχείων αφού βρέθηκαν την ίδια μέρα! Από τότε έγιναν αχώριστες για όλη τους τη ζωή.

Η Annie δεν ήταν ύπουλη ούτε πονηρή.Ήταν όντως ένα ανασφαλές κορίτσι που προσπαθούσε σκληρά όμως να σταθεί στα πόδια της μέσα στην δυστυχία της και την ορφάνια της.... Μεγάλο βάρος για τους παιδικούς της ώμους σίγουρα.Δυσκολευόμενη να ισορροπήσει βρήκε την στήριξη και την αγάπη που της έλειπε επάνω στην Candy.

Από την άλλη μεριά είχε την ατυχία να συγκριθεί αναπόφευκτα άμεσα με το ξανθό αγοροκόριτσο! Η Candy παρουσιάζεται εντελώς αυτοδύναμη και αυτόφωτη.Στηρίζει την Annie και ταυτόχρονα καταφέρνει να δώσει ζωντάνια και ρυθμό σε όλο το ορφανοτροφείο!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Annie αγαπάει την Candy. Απλώς η δεύτερη αρνείται να κατέβει από το συννεφάκι της!! Έχοντας εκείνα τα χαρακτηριστικά των δυναμικών χαρακτήρων που παρασύρουν τα πάντα , δεν μπόρεσε να αντιληφθεί εγκαίρως τις αληθινές ανάγκες της φίλης της.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος.Όλοι έχουμε τις όμορφες στιγμές και τις πτώσεις μας.Δεν είναι έγκλημα να είναι κανείς αδύναμος.Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι από ατσάλι.Αυτό το κατάλαβε και η ίδια η Candy και την συγχώρησε.

Η Annie είναι ένα εύθραυστο λουλούδι που θέλει προσεκτικούς χειρισμούς.Αν την καταλάβεις όμως και σεβαστείς την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία της τότε μπορεί να ανθίσει...

Τώρα για το θέμα του πρίγκιπα οι θέσεις μου είναι εδώ και καιρό γνωστές.

Απλώς θα ήθελα να πω τα παρακάτω.

Είναι γνωστό ότι η Candy μόλις συνάντησε τον πρίγκηπα του λόφου εντυπωσιάστηκε.Το όμορφο και απαστράπτον παρουσιαστικό του αριστοκρατικού νέου με την γκάιντα αποτυπώθηκε βαθιά μέσα της και έγραψε ανεξίτηλα στην ψυχή της.

Τι σημαίνει αλήθεια αυτό όμως; Ότι ερωτεύθηκε τον Άλμπερτ σαν προσωπικότητα και ως χαρακτήρα ή την συγκεκριμένη μορφή- εικόνα που ήταν ταυτόχρονα πλήρως συμβατή με τον Anthony;

Εγώ πιστεύω το δεύτερο.Τον πρίγκηπα για εμένα τον συνάντησε αργότερα στο νέο της σπίτι. Ο Anthony δεν ήταν σε καμία περίπτωση φτωχό υποκατάστατο Είναι ο πρώτος της μεγάλος έρωτας και αποτελεί αξίωμα και σημείο αναφοράς. Πως αλλιώς μπορείς να περιγράψεις τον άντρα που αναγέννησε στην κυριολεξία την Candy! Αυτόν που της όρισε για τρίτη φορά την ημερομηνία γεννήσεως της τον Μάιο!Τον Άντρα που η καρδιά της χτύπαγε τόσο δυνατά που νόμιζε ότι θα σπάσει.Μακάρι να πέταγαν και οι δύο τους μακριά καβάλα στο άλογο του....

 

[domniki]

To κολλημα μας με τον Τερρυ δεν εχει να κανει με την εξωτερικη του εμφανιση. Ομως το γεγονος οτι ενας φαινομενικα σκληρος και αδιαφορος ανθρωπος, ειναι τοσο τρυφερος και προστατευτικος με την Καντυ ειναι απιστευτα γοητευτικο. Ο Τερρυ αλλαζει για χαρη της και κανει θυσιες. Για πρωτη φορα στη ζωη του βαζει εναν αλλο ανθρωπο πανω απο τον εαυτο του. Αυτο ειναι υπεροχο και ακαταμαχητο. Τουλαχιστον εμενα με ενθουσιαζει και με γοητευει.

Οσο για την Αννυ, συμφωνω με τον Τurrican. Παντα συμπαθουσα την Αννυ. Ειναι αδικο να την συγκρινουμε με την Καντυ. Δεν εχουν ολοι οι ανθρωποι τις ιδιες αντοχες. Ενα απο τα πιο συγκινητικα επεισοδια ειναι οταν η Αννυ κινδυνευει με το αλογο και φωναζει την Καντυ για βοηθεια. Μετα οταν η Καντυ απογοητευεται γιατι η Αννυ εχει πει ψεματα (εξαιτιας της κακιας της Ελιζας ), ο κυριος Witman εξηγει στην Καντυ οτι μπορει η Αννυ να μην δειχνει την αγαπη της, αλλα ουσιαστικα την θεωρει τον σημαντικοτερο ανθρωπο στη ζωη της...συγνωμη αλλα συγκινουμαι παρα πολυ :anim-blush:

 

[Hachiko]

Το θέμα της Άννι με έχει προβληματίσει πολλές φορές και το σκέφτομαι. Άλλες φορές πιστεύω ότι η συμπεριφορά της ήταν τουλάχιστον ελεεινή και άλλες πάλι θα συμφωνήσω με αυτά που λέει ο Turrican.

Οπωσδήποτε δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο δυνατοί. Πραγματικά η Άννι χρειαζόταν πάντα κάποιον άλλο άνθρωπο δίπλα της να τη στηρίζει.

Αυτό το καταλαβαίνουμε στην αρχή που είχε δίπλα της την Κάντυ, στη συνέχεια που πήγε στους Μπράιτον και τέλος αυτό που συνέβη με τον Άρτσι. Δεν ήταν όπως η Κάντυ που τα έβγαζε πάντα πέρα μόνη της. Και εγώ πιστεύω πως αγαπούσε πραγματικά την Κάντυ και πως δεν τα έκανε όλα για να βγαίνει εκείνη κερδισμένη. Άλλωστε πολύ φοβάμαι πως μετά από κάθε της ατόπημα την έτρωγαν οι τύψεις.

Αλλά έχω ορισμένα σημεία να επισημάνω που όπως και να το κάνω με χαλάνε. Αρχικά όταν οι Μπράιτον προτείνουν στη Κάντυ να την υιοθετήσουν εκείνη κάνει τα πάντα και καταστρώνει ολόκληρο σχέδιο για να μη τις χωρίσουν. Η Άννι το ξέρει αυτό, το γνωρίζει. Τελικά όταν όλα χαλάνει σχετικά με την υιοθεσία της Κάντυ και η πρόταση γίνεται στην Άννι, δέχεται αμέσως. :animeek:

Νομίζω πως σε αυτό το σημείο δεν σκέφτεται καθόλου την Κάντυ, δεν σκέφτεται ούτε τη θυσία της, ούτε τη φιλία τους. Το μόνο που σκέφτεται είναι ο εαυτός της. Είναι λογικό και ανθρώπινο όμως δεν παύει να είναι εγωισμός κατά την άποψη μου.

Επίσης λίγο παρά κάτω και αφού έχουν συμβεί πολλά όταν πάει στο κολλέγιο κάνει πως δεν ξέρει την Κάντυ. Αυτό και πάλι το θεωρώ εγωισμό.

Το τελευταίο και χειρότερο είναι αυτό που γίνεται με τον Άρτσι. Εντάξει έχει καταλάβει πως ο Άρτσι θέλει την Κάντυ αλλά και πάλι τον εαυτό της σκέφτεται ότι τον θέλει εκείνη. Και μετά που ο Άρτσι συμβιβάζεται εκείνη δέχεται αυτό τον συμβιβασμό. Μου θυμίζει υπερβολικά τη Σουζάννα, λυπάμαι που το λέω αλλά για εμένα είναι σχεδόν το ίδιο σκηνικό. Αν δηλαδή ήθελε τον Τέρρυ η Κάντυ αυτή τη φορά θα έκανε πίσω για την Άννι.

Ε, έλεος πια. Καλές οι φίλες και τα καλά αισθήματα και οι θυσίες αλλά αρκετά.

Η Κάντυ γιατί να βάζει πάντα τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα για να είναι πάντα όλοι οι άλλοι ευτυχισμένοι; Γιατί όλοι οι υπόλοιποι αξίζουν περισσότερο από εκείνη στην τελική;

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον διάλογο ανάμεσα στην Κάντυ και την Άννι στο ορφανοτροφείο όταν η Άννι έχει δεχτεί την υιοθεσία.

Η Άννι λέει, "ήθελα απλά μία οικογένεια."

Και η Κάντυ απαντάει "κι εγώ το ίδιο." Που αυτό σημαίνει πως και η Κάντυ ήθελε να υιοθετηθεί, κι εκείνη χρειαζόταν μία οικογένεια αλλά για χάρη της Άννι τα κατέστρεψε όλα. Ενώ εκείνη αμέσως πρόδωσε τη φίλη της με την πρώτη ευκαιρία.

Καμία φορά λέμε για ορισμένους ανθρώπους πως τα καταφέρνουν και δεν έχουν ανάγκη. Νομίζω πως δεν είναι καθόλου έτσι. Επειδή κάποιοι είναι πιο δυνατοί από άλλους δεν σημαίνει πως και αυτοί δεν έχουν αισθήματα και δεν υποφέρουν το ίδιο.

Τέλος σχετικά με αυτά που λες Turrican για τον Άντονυ θα συμφωνήσω. Στο μυαλό της Κάντυ χαράχτηκε μία εικόνα, απομυθοποίησε εκείνο το αγόρι του λόφου γιαυτό και τον ονόμασε "Πρίγκηπα".

Από εκεί και πέρα βέβαια όλα όσα της συμβαίνουν έχουν σαν έναρξη τον πρίγκηπα του λόφου αλλά πιστεύω πως ο Άντονυ ήταν από μόνος του μία πάρα πολύ δυνατή μορφή. Μη ξεχνάμε πως σε πολλά σημεία μάχεται ακόμα και με τη θεία Ελρόυ για την Κάντυ και πως δεν συμβιβάζεται εύκολα.

Ο Άντονυ μου θυμίζει μερικές φορές τον Τέρρυ και κάποιες άλλες τον Άλμπερτ. Πιστεύω πως οι τρεις αυτοί χαρακτήρες είχαν πολλά κοινά μεταξύ τους τελικά και οπωσδήποτε ο καθένας τους κουβαλούσε τον δικό του σταυρό.

Η Κάντυ ήταν ορφανή και δεν είχε χρήματα, της έτυχαν πολλά αλλά και στα αγόρια είχαν τύχει άλλα τόσα.

Ο Άντονυ είχε χάσει πολύ μικρός τη μητέρα του. Ο Άλμπερτ τους γονείς του, την αδελφή του και αργότερα τα ανήψια του. Τώρα που το σκέφτομαι απίστευτη τραγωδία αυτός ο Άλμπερτ. :animeek:

Και ο Τέρρυ είχε και αυτός τη δική του ιστορία. Ήταν έκθετο, είχε πάρα πολλά χρόνια να δει τη μητέρα του και ζούσε με έναν αυστηρό πατέρα και μία μητρία που τον μισούσε. Απ' ότι κατάλαβα συνήθως ήταν έγκλειστος σε σχολεία του τύπου Saint Paul και γιαυτό καταλαβαίνω τη συμπεριφορά του και για ποιους λόγους ήταν κλεισμένος στον εαυτό του.

 

[Juanita]

Η έννοια της φιλίας είναι αμφίδρομο δούναι και λαβείν...


Η Κάντυ έδωσε πολλά... τα πάντα ίσως... δεν ξέρω όμως


τι εισέπραξε από την Άννυ...

 

 


Η Κάντυ στο σπίτι των Ράνγκαν θα διάλεγε ούτως ή άλλως


τον Άντονυ ακόμα και αν ο Άρτσυ και ο Στήαρ έκοβαν τις


φλέβες τους για πάρτη της, ακόμα και αν δεν είχε δει ποτέ


τον Πρίγκηπά της. Η σκληρή ζωή της εξαιτίας των βλαμένων


έπρεπε να αντισταθμιστεί από το ρομαντισμό του Άντονυ για να


γίνει υποφερτή. Για να μπορέσει να πάρει δύναμη, να αντέξει


να συνεχίσει... Πως θα άντεχε να πάει στο Μεξικό χωρίς


το τριαντάφυλλο του Άντονυ στην αγκαλιά της την αγάπη του


στην καρδιά της και τη μορφή του στο μυαλό;


Στο Λονδίνο, αν δεν είχε ανακαλύψει πρώτα την ευαίσθητη καρδιά


του Τέρρυ, πιστεύετε πως θα της άρεσε ο σκληρός του χαρακτήρας;;;


Αντιπαθέστατος και εκνευριστικός κατά τα λεγόμενα της ίδιας της Κάντυ...


Ήταν όμως αυτό ακριβώς που χρειαζόταν για να ξεπεράσει η Κάντυ


την απώλεια του Άντονυ και να προχωρήσει τη ζωή της...


Και όταν ο Τέρρυ φεύγει έχει ήδη μπει στη ζωή της ο Άλμπερτ όμορφος


σαν άγγελος για να μείνει για πάντα...


Καταλαβαίνω πως δεν μπορώ να πείσω κανέναν πως το κάρμα της Κάντυ


είναι ο Άλμπερτ. Τα σημάδια πάντως είναι εκεί για όποιον θέλει να τα δει.

 

[domniki]

Στο Λονδίνο, αν δεν είχε ανακαλύψει πρώτα την ευαίσθητη καρδιά

του Τέρρυ, πιστεύετε πως θα της άρεσε ο σκληρός του χαρακτήρας;;;

Αντιπαθέστατος και εκνευριστικός κατά τα λεγόμενα της ίδιας της Κάντυ...

Ήταν όμως αυτό ακριβώς που χρειαζόταν για να ξεπεράσει η Κάντυ

την απώλεια του Άντονυ και να προχωρήσει τη ζωή της...

Nαι, σ'αυτο εχεις δικιο: η Καντυ, τυχαια, ειχε την ευκαιρια να γνωρισει πρωτα την ευαισθητη πλευρα του Τερρυ (τον βλεπει να κλαιει στο πλοιο). Οσο για τους χαρακτηρισμους "αντιπαθεστατος και εκνευριστικος", ε, τι να κανει η κοπελα για να κρυψει το "κατακουτελο" που ειχε φαει με τον συμμαθητη της Μην μου πειτε οτι δεν το εχετε κανει ποτε εσεις οταν εισασταν στο σχολειο :animlaugh: Μεχρι και την στιγμη που ο Τερρυ φευγει με το πλοιο για την Αμερικη, η Καντυ αρνειται οτι ειναι ερωτευμενη μαζι του

 

[Juanita]

...Οσο για τους χαρακτηρισμους "αντιπαθεστατος και εκνευριστικος", ε, τι να κανει η κοπελα για να κρυψει το "κατακουτελο" που ειχε φαει με τον συμμαθητη της ... Μεχρι και την στιγμη που ο Τερρυ φευγει με το πλοιο για την Αμερικη, η Καντυ αρνειται οτι ειναι ερωτευμενη μαζι του

Σαν τον βήχα ένα πράγμα έ;;;;


Αυτό που χάρηκα περισσότερο είναι που η Άννυ πετούσε στα ουράνια με


το συννεφάκι της και ο Άρτσι ζήλευε μέχρι αηδίας αυτό που η Κάντυ δεν


τολμούσε να παραδεχτεί...


Λες και δε φαινόταν στο πρόσωπό της!


Η τιμωρία της Άννυ ήταν να μένει στη σκιά της Κάντυ.


Ευτυχώς δλδ που δεν ερωτεύτηκε και αυτή τον Τέρρυ.


Φαντάζεστε να παρακαλά γονυπετής την Κάντυ να μην της


πάρει τον Τέρρυ...


Σκεφτείτε και την αντίδραση του Τέρρυ: Δε μας .... ρε Άννυ


Ευτυχώς για την Άννυ που ο Άρτσυ τιμούσε την αριστοκρατική διαγωγή του

 

[Hachiko]

Η τιμωρία της Άννυ ήταν να μένει στη σκιά της Κάντυ.Ευτυχώς δλδ που δεν ερωτεύτηκε και αυτή τον Τέρρυ.

Φαντάζεστε να παρακαλά γονυπετής την Κάντυ να μην της

πάρει τον Τέρρυ...

Σκεφτείτε και την αντίδραση του Τέρρυ: Δε μας .... ρε Άννυ

Ευτυχώς για την Άννυ που ο Άρτσυ τιμούσε την αριστοκρατική διαγωγή του

Κοίτα να δεις, αρκετά βασανηστήρια τραβήξαμε νομίζω με την ξανθιά καταραμένη κατσαρίδα.

Αν τον ήθελε και η Άννυ εκεί θα έπαιρνα ένα μπαζούκας και θα άρχιζα να πυροβολώ όλους τους ενοχλητικούς χαρακτήρες που έπιναν ως νυχτερίδες μία ζωή το αίμα αυτής της άμοιρης και ταλαίπωρης ηρωίδας!

Πραγματικά κάπως έτσι θα ήταν η αντίδραση του Τέρρυ όπως ήταν ουσιαστικά και με τη Σουζάννα. Δεν φτάνει που τη φορτώθηκε αινωίως...

Αλήθεια τι πιστεύετε γενικότερα για τη Σουζάννα; Δηλαδή, πιστεύετε ότι πραγματικά αγαπούσε τον Τέρρυ ή πως απλά είχε φάει κόλλημα μαζί του και ακριβώς επειδή ήξερε ότι ο Τέρρυ αγαπούσε άλλη πως το έβαλε πείσμα και στόχο;

Την λυπάστε για ότι της συνέβη;

 

[Juanita]

Εγώ πιστεύω πως τον ερωτεύτηκε πραγματικά...


Πίστεψε σε αυτόν από την πρώτη στιγμή και δε σταμάτησε


ποτέ να τον υπερασπίζεται παρά το μεγάλο φτύσιμο


που της έριχνε...


Γι αυτό και τον διεκδίκησε με κάθε τρόπο.


Και νομίζω πως και το ατύχημα να μην της είχε


συμβεί θα είχε βρει τρόπο να βγάλει την Κάντυ από τη


μέση...


Στα ελαφρυντικά της Σουζάννας η απόπειρα αυτοκτονίας της


καταλαβαίνοντας πως μόνο βάρος θα ήταν στον Τέρρυ...


Ποτέ δε θα χαιρόμουν με τη δυστυχία του άλλου


αλλά νομίζω πως αυτό που θέλει η Μιζουκι να φανεί


είναι πως η έπαρση φέρνει τιμωρία...


Η Σουζάννα πίστευε πως η ομορφάδα της έφτανε για


να κερδίσει την καρδιά του Τέρρυ και όταν είδε πως


δεν είχε αποτέλεσμα του έκανε καψόνια.


Σίγουρα όμως αυτή η τιμωρία είναι πολύ σκληρή...

 

 

[Turrican]

Αγαπητή Juanita έχεις απόλυτο δίκιο για το αμφίδρομο δούναι και λαβείν.Είναι γεγονός ότι η φιλία συναντά την πιο χαρακτηριστική έκφανση της στο Αριστοτέλειο ρητό "τελεία δ' εστίν η των αγαθών φιλία και κατ' αρετήν ομοίων." Αυτός είναι και ο πιο σίγουρος δρόμος για να κρατήσει αιώνια μια φιλία.

Η Φιλία μοιράζεται σίγουρα (αν και διαφοροποιήται αρκετά )και μερικά κοινά χαρακτηριστικά με τον έρωτα και περνάει συχνά πυκνά και αυτή τις δικές τις κρίσεις και σκαμπανεβάσματα.

Τέλεια πράξη από κατά βάσιν ατελή πλάσματα όμως δεν γίνεται να υπάρξει στον ύψιστο βαθμό! Ως συνέπεια αυτού όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως κύριο ελατήριο την έννοια της αντιμισθίας που δεν είναι κατ ανάγκην ότι χειρότερο ως έννοια , αφού είναι συμβατή με την πανανθρώπινη ηθική νομοτέλεια από την αρχή της δημιουργίας.

Παρόλα αυτά όμως υπάρχει κάτι που με ενοχλεί λιγάκι.Μου συνέβη μερικές φορές να με ελέγξει η συνείδηση μου όταν επιχειρώντας να κάνω έναν απολογισμό για κάποιους φίλους διαπίστωνα ότι δεν ωφελούμε καθόλου από την μεταξύ μας επικοινωνία. Σκέφτηκα ότι δεν έχω πάρει καμία σοφή απάντηση από αυτούς στα κατά καιρούς υπαρξιακά ερωτήματα μου και κατά συνέπεια δεν έχω κανένα συμφέρον να συναναστρέφομαι μαζί τους.

Όμως εγώ δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι με κάποιον μόνο από συμφέρον.Θα έπρεπε να βρίσκομαι κοντά του από αγνή και αβίαστη αγάπη! Μια αγάπη που θα αγκαλιάζει τον συγκεκριμένο άνθρωπο με τα προτερήματα και τα ελαττώματα του.Το πρόβλημα πιστεύω υπάρχει αν υπερεκτιμήσεις κάποιον. Αν δεν τοποθετήσεις τον πήχη πολύ ψηλά ποτέ δεν θα απογοητευθείς.Είναι πολύ σκληρό να τοποθετείς και να οριοθετείς έναν άνθρωπο αποκλειστικά μέσα από τα δικά σου μέτρα και σταθμά. Γεγονός αδιαμφισβήτητα αδιαπραγμάτευτο πάντως είναι ότι και τα δύο μέρη πρέπει να ρέπουν προς το αγαθόν.

Η Δύστυχη Annie προσπάθησε να μιλήσει από την αρχή στην Candy όταν φιλοξενήθηκαν από τον κύριο Μπραιτον!Η δυναμική φύση της Candy όμως δεν μπόρεσε να αφουγκραστεί τον πόνο της ψυχής της αντιδρώντας λίγο υπερβολικά σε αυτό που εξέφρασε. Το Ηθικό ανάστημα της Annie φάνηκε όταν θυσίασε αυτό που ήθελε πιο πολύ για να γυρίσει ξανά κοντά στην φίλη της.Αυτή της η πράξη ήταν κατά εμένα η κορυφαία πράξη αφοσίωσης προς την Candy και θα πρέπει να συνυπολογιστεί σε αυτό ότι η Annie δεν διέθετε φαινομενικά εκείνα τα ψυχικά αποθεματικά για να κάνει κάτι τέτοιο!

Φαίνεται πραγματικά ότι τη δεδομένη στιγμή υπερέβαλε τον εαυτό της κάνοντας μια ασύλληπτου μεγέθους υπέρβαση.Μια υπέρβαση που ισοδυναμούσε με ψυχικό ακρωτηριασμό. Μια γενναία πράξη όπως τότε στο ποτάμι που άφησε το σχοινί για να φτάσει κινδυνεύοντας στην φίλη της που την καλούσε. Δεν μπορώ να μισήσω έναν άνθρωπο επειδή δεν είναι γεννημένος να είναι ήρωας. Υποθέτω ότι αν δεν δεχόταν την υιοθεσία της και θυσίαζε για άλλη μια φορά το θέλημα της θα πλήρωνε αργότερα με πολύ βαρύ ψυχικό κόστος.Αυτό δεν θα το ήθελε ούτε η φίλη της η Candy! Φανταστείτε για λίγο τι παραλίγο πήγε να πάθει σε μια στιγμή! Αρνήθηκε μια οικογένεια και γύρισε πίσω για να είναι με την φίλη της και παραλίγο να τα χάσει και τα δύο όταν ο κύριος Μπραιτον θέλησε να υιοθετήσει την Candy.Δεν θέλω ούτε καν να σκεφτώ τις επιπτώσεις της ταυτόχρονης απώλειας και των δύο αυτών στηριγμάτων της. !

 

[Juanita]

Αγαπητή Juanita ....Η Δύστυχη Annie προσπάθησε να μιλήσει από την αρχή στην Candy όταν φιλοξενήθηκαν από τον κύριο Μπραιτον!Η δυναμική φύση της Candy όμως δεν μπόρεσε να αφουγκραστεί τον πόνο της ψυχής της αντιδρώντας λίγο υπερβολικά σε αυτό που εξέφρασε. Το Ηθικό ανάστημα της Annie φάνηκε όταν θυσίασε αυτό που ήθελε πιο πολύ για να γυρίσει ξανά κοντά στην φίλη της.Αυτή της η πράξη ήταν κατά εμένα η κορυφαία πράξη αφοσίωσης προς την Candy και θα πρέπει να συνυπολογιστεί σε αυτό ότι η Annie δεν διέθετε φαινομενικά εκείνα τα ψυχικά αποθεματικά για να κάνει κάτι τέτοιο!
Φαίνεται πραγματικά ότι τη δεδομένη στιγμή υπερέβαλε τον εαυτό της κάνοντας μια ασύλληπτου μεγέθους υπέρβαση.Μια υπέρβαση που ισοδυναμούσε με ψυχικό ακρωτηριασμό. Μια γενναία πράξη όπως τότε στο ποτάμι που άφησε το σχοινί για να φτάσει κινδυνεύοντας στην φίλη της που την καλούσε. Δεν μπορώ να μισήσω έναν άνθρωπο επειδή δεν είναι γεννημένος να είναι ήρωας. Υποθέτω ότι αν δεν δεχόταν την υιοθεσία της και θυσίαζε για άλλη μια φορά το θέλημα της θα πλήρωνε αργότερα με πολύ βαρύ ψυχικό κόστος.Αυτό δεν θα το ήθελε ούτε η φίλη της η Candy! Φανταστείτε για λίγο τι παραλίγο πήγε να πάθει σε μια στιγμή! Αρνήθηκε μια οικογένεια και γύρισε πίσω για να είναι με την φίλη της και παραλίγο να τα χάσει και τα δύο όταν ο κύριος Μπραιτον θέλησε να υιοθετήσει την Candy.Δεν θέλω ούτε καν να σκεφτώ τις επιπτώσεις της ταυτόχρονης απώλειας και των δύο αυτών στηριγμάτων της. !

Turrican, αν και έχω καιρό να δω το κομμάτι που λες, αυτό που δε δέχομαι


από την Άννυ είναι πως γνώριζε ότι η Κάντυ θα έκανε τα πάντα γι' αυτήν -


ακόμα και να θυσιαστεί για χάρη της- και δε δίστασε να το εκμεταλλευτεί...


Τώρα, αν περίμενε μέσα στη βροχή την Κάντυ να σταματήσει το κλάμα


ή άφησε την κορδέλα της στο στάβλο απλά αποδεικνύει πως δεν ήταν


τελείως γαϊδούρα αλλά λίγη τσίπα τη διέθετε.


Το μεγαλείο της Κάντυ είναι η δύναμη της συγνώμης. Όχι επειδή θεωρεί


τον εαυτό της καλύτερο - ανώτερο άνθρωπο αλλά επειδή ΑΓΑΠΑΕΙ.


Είμαι σίγουρη πως αν κάποια στιγμή τα έφερνε έτσι η Μιζούκι και η Ελίζα


αναγκαζόταν να της πει συγνώμη, η Κάντυ θα τη συγχωρούσε στ΄αλήθεια...

 


Στις φιλίες μου έχω απαιτήσεις. Αυτά που θεωρώ υποχρέωσή μου είναι και


δικαίωμά μου. Δεν μπορώ να δείχνω σεβασμό εκεί που με φτύνουν, ούτε


εμπιστοσύνη εκεί που με προδίδουν... Όση Κάντυ και να δω, όσα βουδιστικά


χριστιανικά βιβλία και να διαβάσω δεν μπορώ να καταφέρω να δικαιολογήσω - συγχωρέσω "φίλους" που εν γνώση τους μου την "έφεραν"... Δε μου χρειάζονται στην τελική... Οι πραγματικοί μου φίλοι μετριούνται στα δάχτυλα


και αν καμιά φορά μειώνεται ο αριθμός τους... ε..δε χάνεται και ο κόσμος...

 

[domniki]

Mε τιποτα δεν μπορω να συγκρινω την Αννυ με τη Σουζανα. Ολοι θυμουνται τα αρνητικα της Αννυ, ενω υπαρχουν τοσες στιγμες που η Αννυ πραγματικα υπερεβαλε εαυτον! Και να θυμησω:

-οταν κινδυνευε με το αλογο και φωναξε το ονομα της Καντυ

-οταν αφησε την κορδελα της για την Καντυ

-οταν μαθαινει οτι θα διωξουν την Καντυ απο το σχολειο

-οταν μαθαινει οτι ο Τερρυ θα παει με τον θιασο στο Σικαγο και ειδοποιει την Καντυ

-οταν παει στα ορυχεια για να δει τι κανει η Καντυ και καθεται να την βοηθησει.

Και καθε φορα που δεν μπορει να ανταπεξελθει, νιωθει απαισια και βαλαντωνει στο κλαμα. Η Καντυ φαινεται να καταλαβαινει την αγαπη της Αννυ. Ας μην ξεχναμε οτι ολοι οι ανθρωποι δεν αγαπαμε με τον ιδιο τροπο. Μπορει λοιπον να φαινεται οτι η Αννυ δεν αγαπαει την Καντυ, ενω απλα δεν την αγαπαει με τον ιδιο τροπο που η Καντυ αγαπαει την Αννυ.

Η Σουζανα απο την αρχη εχει μια εμμονη με τον Τερρυ. Πιστευω οτι ηταν απελπισμενα ερωτευμενη μαζι του. Αυτο που της συνεβη (ακρωτηριασμος) ηταν πραγματικα φρικτο. Αλλα το να ασκησει ψυχολογικη βια στο Τερρυ ηταν αδικο. Αν ειχε να επιδειξει προτερο εντιμο βιο, θα της το συγχωρουσα, θα την λυπομουν ισως και να την καταλαβαινα. Ομως απο την αρχη το ειχε δηλωσει "Τερρυ, καμιά δεν θα σε παρει απο μενα". Και τα καταφερε. Στο επεισοδιο που προσπαθει να αυτοκτονησει, δεν μπορω να την καταλαβω. Ισως γιατι βλεπω τον κοσμο της Καντυ να καταρρεει και αυτο επισκιαζει τα παντα.

Η Μιζουκι καταφερε με περιτεχνο τροπο να διαλυσει την σχεση Καντυ-Τερρυ. Και επειδη εχω πολυ καιρο να την στειλω στην γκιλοτινα, αρπα μια

 

[Turrican]

Οι πραγματικοί μου φίλοι μετριούνται στα δάχτυλα
και αν καμιά φορά μειώνεται ο αριθμός τους... ε..δε χάνεται και ο κόσμος...

Δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε όλους μας! Είναι το τίμημα της ωριμότητας.

 

[Hachiko]

Συμφωνώ απόλυτα με Juanita όσα λέει σχετικά με Άννι και για φιλίες... Η αλήθεια είναι πως έκανα πολλά χρόνια να καταλάβω κάποια πράγματα σχετικά με τις φιλίες όμως κάλιο αργά παρά ποτέ. Σήμερα είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη με τους φίλους μου και για τις επιλογές μου.

Επίσης συμφωνώ και με domniki σχετικά με το θέμα Σουζάννα. Και εγώ θα μπορούσα να τη λυπηθώ αν είχε συμπεριφερθεί διαφορετικά. Όμως δεν ξεχνώ ότι έδιωξε την Κάντυ από το ξενοδοχείο στο Σικάγο. Πραγματικά είχε έπαρση ή ναρκισσισμό, όπως θέλτε πάρτε το και νομίζω ότι αυτό είναι που την ενοχλούσε περισσότερο. Δηλαδή θεωρούσε πως η Κάντυ δεν ήταν όμορφη και δεν καταλάβαινε γιατί δεν προτιμούσε ο Τέρρυ την ίδια και όχι την Κάντυ.

Καλά αυτή η ατάκα, "Καμιά δεν θα σε πάρει από εμένα" μου έρχεται να ρίξω τουλάχιστον δύο χαστούκια στην οθόνη της τηλεόρασης...

Αυτό εμένα μου δείχνει εγωισμό και πείσμα. Λίγο ακόμα θα έλεγε "αφού δεν μπορώ να σε έχω εγώ δεν θα σε έχει καμία" και θα τον καθάριζε για να μην είναι με την Κάντυ.

Το ότι ασκεί ψυχολογικό εκβιασμό όπως είπε και η Δομνίκη αυτό την κάνει να είναι τουλάχιστον ελεεινή για να μη πω κι άλλα κοσμιτικά επίθετα τώρα.

Στη σκηνή που προσπαθεί να αυτοκτονήσει ακόμα αναρωτιέμαι αν θα αυτοκτονούσε στ' αλήθεια τελικά. Αναρωτιέμαι μήπως ήταν όλα ένα θεατράκι ακριβώς για να πετύχει τον σκοπό της.

Ξέρω, γίνομαι πολύ κακιά αλλά όσο και αν προσπαθώ εγώ προσωπικά δεν μπορώ να τη λυπηθώ. Δεν έχει πάνω της ίχνος τσίπας.

 

[Juanita]

Τι καλά! Ξεφύγαμε από το δίλημμα Τέρρυ - Άλμπερτ και πιάσαμε


Άννυ - Σουζάννα! Την καταβρίσκω!

 


Η Σουζάννα είναι εκτός συναγωνισμού. Ποτέ δε θα γίνονταν φίλες


με την Κάντυ.


Τώρα, όσον αφορά στις κινήσεις της Άννυ:


- οταν κινδυνευε με το αλογο και φωναξε το ονομα της Καντυ


ήξερε πως μόνο αυτή μπορούσε και θα τη βοηθούσε


- οταν αφησε την κορδελα της για την Καντυ


ό,τι ντρέπεσαι να πεις με τα λόγια το δείχνεις με κάποιο τρόπο:anim-blush:


- οταν μαθαινει οτι θα διωξουν την Καντυ απο το σχολειο


αφού πλέον είχε αποκαλυφθεί ότι μεγάλωσαν μαζί,


της είχε "παραχωρήσει" τον Άρτσυ ξέροντας πως ποτέ δε θα μπει


στη διαδικασία να τον διεκδικήσει.


Παρ΄όλα αυτά, η Αννυ δεν πήγε στο Σαιν Πωλ για την Κάντυ αλλά


για τον Άρτσυ


Όταν η Κάντυ γύρισε στο Σικάγο, αντί να της γράψει ένα καλό λόγο


την έκανε να προβληματίζεται με τις φήμες για τον πόλεμο :animangry:


- οταν παει στα ορυχεια για να δει τι κανει η Καντυ και καθεται να την βοηθησει.


Αν δεν πήγαινε ο Άρτσυ μαζί της ούτε μέχρι το σταθμό δε θα έφτανε...


- οταν μαθαινει οτι ο Τερρυ θα παει με τον θιασο στο Σικαγο και ειδοποιει την Καντυ


ε... θα το έγραφαν και οι εφημερίδες...

 


@Domniki μη μου δίνεις πολλή σημασία.


Άλλωστε αυτό που μετράει είναι πως η Κάντυ άνοιξε


την αγκαλιά της και τη δέχτηκε σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτε...


Από κει και πέρα η Άννυ προσπαθεί να διαφυλάξει τη φιλία της


και να γίνει επιτέλους η φίλη που αξίζει να έχει κοντά της η Κάντυ...

 

[kyriazisv]

Τώρα, όσον αφορά στις κινήσεις της Άννυ:
- οταν κινδυνευε με το αλογο και φωναξε το ονομα της Καντυ


ήξερε πως μόνο αυτή μπορούσε και θα τη βοηθούσε


- οταν αφησε την κορδελα της για την Καντυ


ό,τι ντρέπεσαι να πεις με τα λόγια το δείχνεις με κάποιο τρόπο:anim-blush:


- οταν μαθαινει οτι θα διωξουν την Καντυ απο το σχολειο


αφού πλέον είχε αποκαλυφθεί ότι μεγάλωσαν μαζί,


της είχε "παραχωρήσει" τον Άρτσυ ξέροντας πως ποτέ δε θα μπει


στη διαδικασία να τον διεκδικήσει.


Παρ΄όλα αυτά, η Αννυ δεν πήγε στο Σαιν Πωλ για την Κάντυ αλλά


για τον Άρτσυ


Όταν η Κάντυ γύρισε στο Σικάγο, αντί να της γράψει ένα καλό λόγο


την έκανε να προβληματίζεται με τις φήμες για τον πόλεμο :animangry:


- οταν παει στα ορυχεια για να δει τι κανει η Καντυ και καθεται να την βοηθησει.


Αν δεν πήγαινε ο Άρτσυ μαζί της ούτε μέχρι το σταθμό δε θα έφτανε...


- οταν μαθαινει οτι ο Τερρυ θα παει με τον θιασο στο Σικαγο και ειδοποιει την Καντυ


ε... θα το έγραφαν και οι εφημερίδες...

:animeek::animeek::animeek:

Έχεις πάντα την απάντηση έτοιμη, ε???

Πολύ μου αρέσει!!!

:tease:

 

[Hachiko]

@Juanita και θα συμφωνήσω σε κάποια σημεία και θα διαφωνήσω. Εντάξει η Άννι μέσα στις ανασφάλειες της η αλήθεια είναι πως έκανε λάθη και όντως σε πολλά σημεία κοίταξε τον εαυτό της. Πιστεύω όμως πως αγαπούσε πραγματικά την Κάντυ, δεν είναι και η Ελίζα, μην το παρακάνουμε.

Είναι από αυτούς τους ανθρώπους που κολλάνε πάνω σε έναν άλλο για να έχουν προστασία, σιγουριά αλλά και στην πρώτη δυσκολία σκεφτόμαστε και τον εαυτό μας. Θα μου πεις δεν είναι κακό αυτό; Είναι, αλλά εδώ που τα λέμε δεν ήθελε το κακό της Κάντυ.

Υπάρχει και κάτι άλλο που δεν το εξετάσαμε. Τελικά λίγο έως πολύ η Άννι ζήλευε την Κάντυ. Μην ξεχνάτε πως της το λέει ότι όλοι στο ορφανοτροφείο την αγαπούσαν περισσότερο, ακόμα και οι δασκάλες. Και εδώ που τα λέμε είναι η αλήθεια. Η Κάντυ, ήταν η πρώτη επιλογή του Κυρίου Μπράιτον και φυσικά ο Άρτσι την Κάντυ ήθελε. Άσχετα αν τελικά βολεύτηκε με την Άννι.

Τι μας δείχνει αυτό; Ότι η Άννι ερχόταν πάντα δεύτερη και εδώ που τα λέμε την ενοχλούσε αυτό και με το δίκιο της κατά κάποιο τρόπο. Αλλά παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι πραγματικά αγαπούσε την Κάντυ. Πραγματικά στεναχωρέθηκε όταν η Κάντυ και ο Τέρρυ χώρισαν. Ήθελε η φίλη της να είναι ευτυχισμένη.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά στο επεισόδιο 100 όπου τη φροντίζει όταν την βρήκαν πεσμένη στο τρένο. Γενικότερα από το σημείο που τελικά αποκαλύπτεται στο κολλέγιο πως και η Άννι ήταν υιοθετημένη και πως είχε μεγαλώσει στο ορφανοτροφείο όλα μπαίνουν σε μία σειρά. Και η Άννι συνηδητοποιεί κάποια πράγματα.