Ρετρό Πιτάδικα / Σουβλατζίδικα

Στα Γιάννενα έφαγα πίτα με ζυγούρι σε ένα ορίτζιναλ παλιό μαγαζί!
 
PT8 είπε:
Στο Χαλάνδρι λοιπόν, που θεωρούταν κάποτε οτι είχε τα καλύτερα σουβλατζίδικα, υπήρχαν πράγματι κάποια καλά που τώρα έκλεισαν.

Μέσα σε αυτά έχει επιβιώσει το Ολυμπία (Μπότσας) όπου μέχρι πρότινος θεωρούταν ιεροσυλία να ζητήσεις πατάτες και τζατζίκι μέσα στο σουβλάκι, ενώ η λέξη γύρος ήταν άγνωστη.

Εκεί ακόμα μπορείς να φας σωστό σουβλάκι που αποτελείται από πίτα ψημένη στο κάρβουνο, αλάδωτη, κρέας, ντομάτα ώριμη και κρεμμύδι._

Aτάκτως ερριμμένες σκέψεις περί σουβλακίων. :D
Πράγματι, κορυφαίο "παλιού στυλ" σουβλατζήδικο, από αυτά που όταν πιάσεις το σουβλάκι στο χέρι, νιώθεις τη μυρωδιά μέχρι και του μαϊντανού...

Και μια που είμαστε στην περιοχή Χαλανδρίου, ποιός θα ξεχάσει τον "Καυτερό"; στην περιοχή "Σίδερα", προς Κηφισίας, δεκαετία 90. Σουβλατζήδικο-στίβος μάχης για το στομάχι, αφού η πιο light έκδοση είχε περί τις 2-3 κουταλιές πιπέρι, ή αντίστοιχο καυτερό πράγμα, ενώ για τους μερακλήδες υπήρχε και το "Σουβλάκι του Θανατά", που άξιζε να δοκιμάσεις για να συνηθίσεις, άν έφευγες για εργοτάξιο στο Λίβανο...

Υποσυνείδητα μου έχει μείνει να ζητάω λίγο κόκκινο πιπέρι στο σουβλάκι μου, και καθόλου τζατζίκι, αφού περισσότερο με πειράζει το σκόρδο παρά το πιπέρι.

Όμως και οι σύγχρονοι σουβλατζήδες πια με ξενερώνουν : "Καυτερό κόκκινο ή πάπρικα"; Την ήξερες κι από το χωριό σου την πάπρικα ρε μεγάλε;

Επίσης, ρε παιδιά, μη βάζετε μαρούλι στο σουβλάκι, είναι αίσχος !

Και ολοκληρώνω με το εξής διαχρονικό ερώτημα : Γιατί όταν ζητήσεις ένα σουβλάκι χωρίς τζατζίκι, θα ακολουθήσει η χαζή ερώτηση "Ντομάτα, κρεμμύδι, πατάτες βάζω;" Θα μπορούσα να συνεχίσω κι εγώ με τη χαζομάρα "Ναι, αλλά βάλε και κρέας !".

PS : Τον τελευταίο καιρό, αποφάσισα περιορισμό του κρέατος, κι έτσι ειδικά τα σουβλάκια που θα φάω αυτή τη χρονιά, τα παραγγέλνω χωρίς κρέας. Κι όταν λέμε χωρίς κρέας, μη φανταστείτε με τίποτα λαχανομπίφτεκα, μανιτάρια κι άλλες "ψαγμένες" αηδίες ! Όπως το περιέγραψα παραπάνω, στην απόκριση του τυλιχτή.

Θα είναι ένα σημαντικό ποσοστό μείωσης, αν κρίνει κανείς ότι μέσα στο χρόνο κοπανάμε καμιά εκατοστή σουβλάκια...

Άλλωστε, τη Σαρακοστή, που έρχεται μεθαύριο, κατά παράδοση δεν θα τρώω γενικώς το κρέας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στα 90ς δυστηχώς δεν κυκλοφορούσα στα Σίδερα (μη μου πεις ότι πρόλαβες την παλιά γέφυρα με το τραίνο του Λαυρίου! ), αλλά εντελώς στο κεντρικό Χαλάνδρι οπότε και θυμάμαι την ''Σουβλασερί'' με το εξίσου εκπληκτικό καλαμάκι.

Εκεί τώρα είναι ο Αβραάμ.

Προσωπικά βάζω πάντα καυτερό πιπέρι στο σουβλάκι το οποίο παρεμπιπτόντως σαν έχει ξεθυμάνει και αυτό σε σχέση με παλιά. Τέλος, σουβλάκι έτρωγα σχεδόν καθημερινά - σαν γΛύκισμα - ενώ τώρα κυρίως λόγω οικονομικών και παιδιών το έχω μειώσει δραματικά!
 
@ΦΖΠ Το μαρούλι ταιριάζει φοβερά με σως μουστάρδα-κέτσαπ και γύρο κοτόπουλο. Στον γύρο χοιρινό όντως δεν πάει. Αυτό που λές ότι όταν τους πεις μην βάλεις αυτό το υλικό και ρωτάνε για τα υπόλοιπα όντως είναι κάπως! Μου τυχαίνε και μένα.

Τους περισσότερους γύρους στη ζωή μου πάντως τους έφαγα ως φοιτητής. Σχεδόν κάθε μέρα με την παρέα μου συχνάζαμε στο σουβλατζίδικο δίπλα στη σχολή και τρώγαμε. Είχαμε γίνει οι καλύτεροι πελάτες αφού μας κερνούσαν και αναψυκτικά κάποιες φορές.

Και κάτι ακόμη. Με ξενερώνει κάποιος ο οποίος τρώει με την πίτα ανοικτή λίγο λίγο τις πατάτες, μετά τσιμπάει το κρέας, το κρεμμυδάκι και πάει λέγοντας. Δεν καταλαβαίνεις έτσι γεύση.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εμένα με ξενερώνουν (αλλά είναι και θέμα πόσο ποσότητα βάζουν), αυτοί που τυλίγουν πολύ "ανοιχτά" το σουβλάκι, σαν ανθοδέσμη, με αποτέλεσμα στην πρώτη δαγκωνιά να σκορπίζουν όλα πάνω σου...

Έχω πετύχει και σουβλατζήδες που κάναν το σουβλάκι σωστό σωλήνα, με απόλυτη γεωμετρική ακρίβεια !

Και το πρόσφατο που έχω δει, τύποι -η μάλλον τύπισσες-, επειδή προφανώς δεν ξέρουν από τύλιγμα, να έχουν πάνω στον πάγκο μια θήκη με τρύπες, και μέσα 5-6 ανοιχτά χωνάκια (σαν ψαράδικο), όπου μέσα ρίχνουν το γεμάτο σουβλάκι και μετά το παίρνουν όλο μαζί... ΗΜΑΡΤΟΝ !
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αρχες δεκαετιας του 70 βραδυ γυριζοντας με εναν φιλο μου απο το φροντιστηριο καπου στα νοτια προαστεια της Αθηνας , κ βλεπουμε για πρωτη φορα σε μια γωνιτσα εναν πλανοδιο ηλικιωμενο σουβλατζακο με το τρικυκλο μηχανακι του κ να περιμενει κανεναν πελατη.

Το επομενο βραδυ λεμε με τον φιλο μου <<δεν παιρνουμε κανενα σουβλακι; ,περισσοτερο γιατι τον λυπομαστε δλδ μια κ δεν ειχε ακομη πελατες>> , ε.. λοιπον ηταν το πιο νοστιμο σουβλακι που ειχαμε φαει. Μικρη πιτουλα στα καρβουνα με καθαρο καλαμακι χοιρινο μεσα ,ντοματα,κρεμυδι, μαιντανο,κ μια νοστιμη κοκκινη σαλτσουλα, ηταν απιστευτο νοστιμο!

Μικρο αλλα θαυματουργο! Αφου δεν χαλαγαμε τις χατζιλικι που μας εδιναν οι γονεις μας στο σχολειο για τυροπιτα για να μαζευουμε να παρουμε σουβλακια απο τον κυρ. Χρηστο.

Το αποτελεσμα στο τελος ηταν η φημη του κυρ Χρηστου να γινει τοσο μεγαλη ωστε οταν πηγαινες να παρεις σουβλακι επρεπε να περιμενεις τοση ωρα που ηταν αδυνατον να περιμενουμε. Μονο τα παρκαρισμενα αυτοκινητα που περιμεναν γυρω γυρω για σουβλακι ηταν αρκετο για να παρουμε δρομο.

Μερικα χρονια αργοτερα που μιλησα με εναν νεοτερο συναδελφο του μου ειπε οτι ο κυρ Χρηστος δεν ζει πια και ισως ηταν ο τελευταιος απο τους παλιους πλανοδιους σουβλατζιδες.
 
στα βριλησσια ειχαμε το μικρο μαγαζι αρκετα χρονια και εκανε πολυ ωραιο σουβλακι ομως το εφαγε η κριση δυστυχως θυμαμαι και ενα αλλο που λεγοταν το κατι αλλο το ειχαν 2 γνωστοι του πατερα μου αλλα τους κλεισανε γιατι μαζι με τα σουβλακια πουλαγανε και αρχαια απο πισω :p οι θεσσαλονικεις πως και δεν ειπατε για τον πρασσα??αφου επεζησα απο αυτο δεν χρειαζεται κατι αλλο περιττο να πω οτι εχει το μεγαλυτερο πιττα γυρο που εχω δει ποτε μπορει να κανεις και 2 μερες να το χωνεψεις :p
 
''Μικρό μαγαζί'' ήταν η επωνυμία; Που ακριβώς ήταν; Στην ανάληψη ή επί της Λ. Πεντέλης ή κάπου αλλού;

Περίεργο να μου ξεφύγει σουβλατζίδικο :animlaugh:
 
PT8 είπε:
''Μικρό μαγαζί'' ήταν η επωνυμία; Που ακριβώς ήταν; Στην ανάληψη ή επί της Λ. Πεντέλης ή κάπου αλλού;
Περίεργο να μου ξεφύγει σουβλατζίδικο :animlaugh:
ναι ετσι το λεγανε ητανε στην πεντελης εκει που ηταν ο ζαχαριας παλια απεναντι μετα μετακομισε πιο πανω διπλα στα Flocafe και ηταν εκει για καποια χρονια τωρα εκει που ητανε ειναι ενα αλλο μαγαζι ομως δεν ειναι τοσο καλο
 
Μάλιστα, δεν μπορώ να το θυμηθώ. Αντίθετα θυμάμαι τους ''Αρκάδες'' με το ωραίο καλαμάκι καθώς και ένα άλλο στην πλατεία - κλασσικό 80ς σουβλατζίδικο - αλλά δεν θυμάμαι όνομα. (δεν μιλάω για τα καινούρια που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια).
 
Το 89 πήγαινα συχνά με τους φίλους μου σε ένα σουβλατζίδικο στην οδό Ελ. Βενιζέλου, κοντά στην Καστέλλα.

Ο ιδιοκτήτης ήταν φίλαθλος του εθνικού Πειραιώς. Τα καλαμακια σε πίτα με ντομάτα, κρεμμύδι και τζατζίκι ήταν τρομερά.

Η τιμή ειταν 80 δραχμές και χρειαζομουν 3 για να χορτάσω. Μου είχαν πει, ότι είχε πεθάνει ο γιος του και νομίζω το εκλησε.
 
Στους Αμπελοκηπους θυμαμαι

1)ενα σουβλατζιδικο σε μια καθετη της Σεβαστουπολεως που το ειχε ενας τυπος που εμοιαζε με τον Λουι ντε Φινες με κιλα. Μια δυο φορες ειχα φαει και ουτε κρυο ουτε ζεστη. Τις προαλες περασα και ειδα οτι οχι μονο λειτουργει αλλα ο παππους ζει ακομα!

2)Επι της Σεβαστουπολεως αλλο ενα που το ειχε μια παρεα νεων παιδιων. Εξαιρετικο σουβλακι. Πριν καμποσα χρονια που ξαναπερασα, δεν υπηρχε

3)Με εκπληξη ειδα οτι το κλασικο σουβλατζιδικο εξω απο το νοσοκομειο του Ερυθρου δεν υπαρχει πια

4)Σκληροπυρηνικο σουβλατζιδικο κοντα στο 10ο Δημοτικο. Ενα γερος με τη γυναικα του. Ειχε μονο πιτα, κρεας,ντοματα, κρεμυδι (μετριοτατα) και οποιος τολμουσε να ψελισει κατι για τζατζικι και λοιπα εξτρα, τα ακουγε κανονικα.
 
ΦΖΠ1 είπε:
Και το πρόσφατο που έχω δει, τύποι -η μάλλον τύπισσες-, επειδή προφανώς δεν ξέρουν από τύλιγμα, να έχουν πάνω στον πάγκο μια θήκη με τρύπες, και μέσα 5-6 ανοιχτά χωνάκια (σαν ψαράδικο), όπου μέσα ρίχνουν το γεμάτο σουβλάκι και μετά το παίρνουν όλο μαζί... ΗΜΑΡΤΟΝ !
Οντως... εντελώς παράξενη (τουλάχιστον) μέθοδος τυλίγματος που την έχω δει και εγώ σε μαγαζί στο παγκράτι.
 
Aκριβώς για Παγκράτι μιλάω, Σπύρου Μερκούρη...
 
Πάντως εμένα μου άρεσε και μου αρέσει να τρώω γύρο ή σουβλάκι, πρώτα τη γέμιση και μένει η πίτα στο τέλος με τζατζίκι/γιαούρτι.
 
Το έχω αναφέρει και σε άλλο θέμα αυτό το μέρος, αλλά ταιριάζει κι εδώ. Γενικά μου είναι πολύ συμπαθές, καθώς το όνομά του είναι εμπνευσμένο από τα κομικς Σεραφίνο :) Άνοιξε στην Καλαμαριά το 1989 και από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα, είναι πραγματικά σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Το μαγαζί ίδιο, τα προϊόντα το ίδιο νόστιμα, μέχρι και οι ιδιοκτήτες δεν έχουν αλλάξει και πολύ εμφανισιακά, και δουλεύουν κι ακριβώς στο ίδιο πόστο. Μου αρέσει που έχουν και μέσα διάφορα αντικείμενα σχετικά με τον γνωστό ήρωα, όπως ένα παλιό ρολόι τοίχου Σεραφίνο κτλ.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
μιας που ξανανεβηκε το θεμα να προσθεσω το στεκι της αλεπους ειχε 2 μαγαζια ενα στα βριλησσια και ενα στον γερακα που πρεπει να εχουν κλεισει αυτο που μου εκανε εντυπωση στον συγκεκριμενο ηταν οτι δεν τυλιγε ποτε τα σουβλακια οπως οι αλλοι απλα τα εβαζε ολοκληρα μεσα σε ενα σκληρο χαρτι περιπου σαν αυτο που εχουν στα χασαπικα αλλα σε αλουμινιο και επρεπε να το ανοιξεις ολοκληρο για να το φας μου φαινοταν πολυ περιεργο επισης θυμηθηκα φοβερο σκηνικο να ειμαι διακοπες με τον αδερφο μου και κατι φιλους και ενα βραδυ λεμε να παμε για σουβλακια λοιπον εξω πρεπει να χε 40 βαθμους (ιουλιος ηταν) και μολις μπαινω στο μαγαζι βλεπω αυτον που τα εφτιαχνε και κανει μια κινηση με την παλαμη και οπως σκουπιζει ολο το μετωπο μετα ταν κατευθειαν πανω στην πιττα και λεω παμε να φυγουμε παιδια ρε τι επαθες??ρε παμε να φυγουμε θα φαμε εδω περα ειστε τρελλοι??
 
Οπως αναφερει χαρακτηριστικα στην ρετρο ταμπελα του...

Συστηματικον Κεμπαπτζιδικον-Ζυθοπωλειον "Το Αιγυπτιακον"


(Αριστερα διαγωνια φαινεται και το παλιο μαγαζι,το πρωτο)




Απο το 1924...το πιο παλιο κεμπαπτζιδικο της Αθηνας!!! :gyros:




attachment.php


 


attachment.php


 


http://www.retromaniax.gr/vb/attachment.php?attachmentid=137946&d=1441309879[/img]"]
attachment.php


 

 

 


Πηγη:
toaigyptiakon.gr


(η διευθυνση στην ιστοσελιδα ειναι λαθος,αγνοηστε την!)
 
Αμα το φερει η αναγκη απολαμβανω ενα πιτογυρο απο το σουβλατζιδικο της γειτονιας, αλλα να σας πω ρε παιδια, εχω πεθυμησει την πραγματικη πατατα, και το πραγματικο τζατζικι... και δεν ξερω τι αλλο πραγματικο ΔΕΝ εχουν τα σημερινα πιτογυρα :(
 
Οι θεσσαλονικεις δε μιλάνε πολύ γιατί σε ο, τι αφορά γενικά το φαΐ (και στην συγκεκριμένη περιπτωση τον γύρο), απλά δε παίζονται παγκοσμίως..

Πέστε φάτε με τώρα, χαχα!!
 
Πίσω
Μπλουζα