Domniki είπε:
Ax, αυτο το ειχα ξεχασει: της ζητα να της μαθει να σκαρφαλωνει για να μπορεσει να την αποχαιρετησει απο μακρια οταν θα φευγει...μα δεν μπορω, εγω συγκινουμαι, γιατι η Αννυ δεν προσποιειται. Το εννοει.
Όχι γιατί θα χάσει την Κάντυ, αλλά την υιοθεσία
Οσο για τις εξηγησεις τις Juanitaστις περιπτωσεις που θεωρω οτι η Αννυ φαινεται πως αγαπαει την Καντυ, μπορω να πω οτι τα παντα μπορουμε να τα παρερμηνευσουμε/διαστρευλωσουμε.
Αν ήμουν η Κάντυ θα τη συγχωρούσα και εγώ την Αννυ
Και για τον Αλμπερτ μπορουμε να πουμε οτι δεν εκανε τιποτα απο την καλη του καρδια, αλλα γιατι ειχε απωτερο σκοπο
Δλδ;;;; Να παντρευτεί την Κάντυ
Σχετικα με τα χαστουκια της
mariadelmar στη Σουζανα...εγω θα προσθεσω και το γνωστο πολυβολο
olyvolo: Σε ενα αλλο ανιμε που ονομαζεται Oscar και εκτυλισσεται στην γαλλικη επανασταση η Μαρια Αντουανεττα μοιαζει εκπλκτικα στην ξανθια καταραμενη κατσαριδα....ε, περιμενα πως και πως να την δω στην γκιλοτινα
Αμάν βρε Domniki μου. Της μιας το πόδι επί πίνακι, της αλληνής το κεφάλι...
ένα anime με την ιστορία της Σαλώμης - Σουζάννας - Αντουανέτας με την υπογραφή Μιζούκι
και τους ρόλους Ιωάννη - Σαλώμης αντεστραμένους μας λείπει...
Αλλο θεμα: ποιος ειναι το πατρικο προτυπο της Καντυ. Μεγαλωνοντας στο ορφανοτροφειο δεν υπηρχε κανενας αντρας που να αποτελεσει πατρικη φιγουρα για την Καντυ. Στους Αντονυ-Αλμπερτ βρισκει αυτο το πατρικο προτυπο, καποιον μεγαλυτερο που την αγαπαει και την φροντιζει.
olyvolo:
Καλύτερα που δεν υπήρχε πατρικό πρότυπο στο ορφανοτροφείο αλλιώς η Μιζούκι
ήταν ικανή να γράφει την "Άννυ" όχι σα μιούζικαλ αλλά θρίλερ με ακόμα πιό μελανά σημεία!
Δε νομίζω πως τον Άντονυ τον είδε ποτέ σαν την πατρική φιγούρα που της έλειπε
αλλά σαν τον άνθρωπο που προσφέροντας τα ελάχιστα γέμιζε μιά μεγάλη καρδιά...
Όσο για τον Άλμπερτ ευτυχώς που υπήρχε αλλιώς η Κάντυ θα είχε τελειώσει
άδοξα στο 6ο επεισόδιο ή θα ξαναγύριζε στο ορφανοτροφείο και θα έμενε για
πάντα εκεί στο 25 και δε θα γνώριζε ποτέ τον Τέρρυ την Πάττυ δεν θα ξαναέβρισκε την Άννυ
και το σημαντικότερο: δε θα γνώριζε ποτέ τον αληθινό
έρωτα. Αυτόν που δίνει απλόχερα χωρίς να ζητάει, να απαιτεί να επιβάλλει.
Ο,τι δλδ έδινε σε μιά σχέση η Κάντυ.