Ουτε και ο Ρωμαιος, με την Ιουλιέτα, ειχαν σχεσεις, παρά μονο πλατωνικές. Ποιος να ξερει ως που θα εφταναν αν ειχαν κιολας. Μπορει και να μην εκαναν τιποτα!!!
Και το ότι η Σουζανα, κανει αυτη την θυσια, σε σχεση με το αν ειχαν σχεση, εγω το ερμηνευω καπως αλλιως : Δεν ξερει τι γευση έχει, αυτο που τόσο ποθει. Στα ματια της, αποκτα ιδανικές διαστασεις.
Το ιδιο συμβαινει και με την Καντυ. Επρεπε να τον δει να φευγει με το πλοιο, για να καταλαβει ποσο τον αγαπα. Και στην πορεια, κρατηθηκε απο τις αναμνησεις.
Η θυσια που κανουν και οι δυο, εχει σχεση με αυτο που επλασαν στο μυαλο τους. Που θεωρουν πως ειναι και το ιδανικο. Πιθανον η πραγματικοτητα να διεψευδε, και τις δυο. Και μαλλον λιγοτερο την καντυ.
Η δε Σουζανα, θα την παρει αυτη την γευση, εχοντας αποκτησει πλεον τον Τερρυ. Θα δει πως ειναι να ζει με καποιον, που όπως έλεγε, "μακρια του, η ζωη της δεν ειχε κανενα νόημα!" Και θα καταλαβει (αν την αφησει ο εγωισμος) να δει εκ των υστερων πόσο αξιζε η θυσια που εκανε.
Μπορει και να δικαιωθει. Μπορει, παλι να ζει παρασιτικα πανω του. Και τελος μπορει, να δει ποσο αδιαφορη ειναι η αγαπη του, που μονο σε φροντιδα ερμηνευεται. Σε αυτην την περιπτωση, ή μενει μονιμως στερημενη, και εξακολουθει τα ίδια, ή ξυπνά, και θελει περισσοτερα. Χλωμο βεβαια, δεδομενης της αναπηριας της, και της μανα της..